Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008

Σωστή και έγκαιρη ενημέρωση = Συμμετοχή.

Χρονοδιαγράμματα υλοποίησης στόχων
H νομοθεσία θέτει συγκεκριμένους ποσοτικούς στόχους τόσο για τα στερεά απορρίμματα όσο και τις συσκευασίες και άλλα προϊόντα, οι οποίοι πρέπει να επιτευχθούν σε συγκεκριμένα και μάλιστα ορατά χρονικά διαστήματα.Έτσι, μεταξύ των άλλων στόχων, καθορίζεται:Α. α. Η αξιοποίηση των αποβλήτων συσκευασίας με ανακύκλωση ή παραγωγή ενέργειας σε ποσοστό τουλάχιστον 50 % κατά βάρος με ανώτατο όριο 65% μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2005,
β. Πρέπει να ανακυκλώνεται από το σύνολο των υλικών συσκευασίας τουλάχιστον το 25% κατά βάρος με ανώτατο όριο το 45%. Στο ποσοστό αυτό πρέπει να ανακυκλώνεται τουλάχιστον το 15% κάθε υλικού συσκευασίας. (Άρθρο 10 Α 1α & β του Νόμου 29302001).Β. Η κομποστοποίηση των βιοαποδομήσιμων αστικών αποβλήτων (οργανικών υπολειμμάτων)
α'. μέχρι 16 Ιουλίου 2010 σε ποσοστό 25 % κατά βάρος με ημερομηνία υπολογισμού των αποβλήτων που είχαν παραχθεί το έτος 1995,
β'. μέχρι 16 Ιουλίου 2013 σε ποσοστό 50% κατά βάρος, με ημερομηνία υπολογισμού των αποβλήτων που είχαν παραχθεί το έτος 1995 και
γ.' μέχρι 16 Ιουλίου 2020 σε ποσοστό 65% κατά βάρος με ημερομηνία υπολογισμού των αποβλήτων που είχαν παραχθεί το έτος 1995. Ενημέρωση - ευαισθητοποίηση των δημοτών.Η ενεργός συμμετοχή των διαφόρων κοινωνικών φορέων και των πολιτών σε όλες τις φάσεις σχεδιασμού, λήψης αποφάσεων και υλοποίησης έργων διαχείρισης αποβλήτων είναι μία από τις σημαντικότερες προϋποθέσεις για την επιτυχία των πολιτικών και των προγραμμάτων διαχείρισης των στερεών αποβλήτων καθώς και της εναλλακτικής διαχείρισης των συσκευασιών και των άλλων προϊόντων.
Ο νόμος 2939/2001 και τα σχετικά Προεδρικά Διατάγματα προβλέπουν την υποχρέωση οργάνωσης προγραμμάτων ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης από τα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης που θα αναπτυχθούν με βάση την «ευθύνη του παραγωγού» και του «καταναλωτή ή τελικού χρήστη».
Η πληροφόρηση και η ευαισθητοποίηση του κοινού είναι εξ ορισμού απαραίτητη, για την αποτελεσματικότερη προώθηση και κατανόηση των σχεδίων για τη διαχείριση των απορριμμάτων σε εθνικό, περιφερειακό, νομαρχιακό αλλά και σε τοπικό επίπεδο, και στοχεύουν:
☺ Στην ενημέρωση των πολιτών για το προτεινόμενο διαχειριστικό σχέδιο και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του (οικονομικά και περιβαλλοντικά),
☺ Στην αποδοχή του ευρύτερου κοινού (κατοίκων και φορέων) για τις απαιτούμενες ε-γκαταστάσεις επεξεργασίας και διάθεσης αποβλήτων,
☺ Στην προώθηση της αλλαγής συμπεριφοράς και νοοτροπίας όλων των εμπλεκομένων (πολιτών, αιρετών εκπροσώπων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αρμοδίων Υπηρεσιών, εκπροσώπων φορέων κλπ.) ως προς τις πρακτικές διάθεσης απορριμμάτων,
☺ Στην ενεργό συμμετοχή κοινού και φορέων σε όλα τα στάδια σχεδιασμού, λήψης α-ποφάσεων, υλοποίησης καθώς και σωστής λειτουργίας, εφαρμογής των συναφών έργων και μέτρων αντιστοίχως
☺ Στην καλλιέργεια της αντίληψης ότι η περιβαλλοντικά ασφαλής διαχείριση των απο-βλήτων είναι υπόθεση όλων των πολιτών και όχι μόνον της Διοίκησης.
Οι δραστηριότητες ενημέρωσης - ευαισθητοποίησης μπορεί και πρέπει να είναι πολύμορφες όπως π.χ.:
☻ Πληροφόρηση - ενημέρωση των δημοτών «πόρτα - πόρτα»
☻ Ανάρτηση ειδικών αφισών και ανακοινώσεων σε δημόσιους χώρους και καταστήματα, διανομή ενημερωτικού υλικού.
☻ Διοργάνωση εκδηλώσεων (Ημερίδες και συζητήσεις, εκτεταμένα προγράμματα ενημέρωσης - ευαισθητοποίησης στα σχολεία).
☻ Έντυπες ή και ηλεκτρονικές εκδόσεις απευθυνόμενες είτε στο ευρύ κοινό, είτε στους μαθητές, είτε στους βιοτέχνες της περιοχής είτε στους εκπροσώπους των φορέων κλπ.
☻ Ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές
☻ Εκπαιδευτικές επισκέψεις σε άλλες περιοχές όπου εφαρμόζονται ήδη με επιτυχία σχέδια εναλλακτικής διαχείρισης απορριμμάτων.
Σε επίπεδο Νομού:
Δημιουργία ΧΥΤΥ ή ΧΕΔΥ για την ασφαλή διάθεση των ελάχιστων πλέον σε ποσότητα και οικολογικά ακίνδυνων Υπολειμμάτων των ΟΤΑ του Νομού, τα οποία είναι πλέον απαλλαγμένα από χαρτί, γυαλί, πλαστικό, μέταλλα και από το οργανικό κομμάτι των απορριμμάτων.Σύμφωνα με τα παραπάνω, το πρόβλημα της διαχείρισης των αστικών απορριμμάτων είναι δυνατό να αντιμετωπιστεί κατά ένα μεγάλο μέρος ήδη στο επίπεδο των ΟΤΑ. Εδώ διεκπεραιώνονται τα στάδια : Μείωση, Επαναχρησιμοποίηση, Διαλογή στην πηγή, Χωριστή συλλογή και Ανακύκλωση, Λιπασματοποίηση / Κομποστοποίηση.
Παραθέτω πιο κάτω σχέδιο για το πώς είναι ένας ιδανικός ΧΥΤΥ για να κατανοήσει ο αναγνώστης ότι δεν πρόκειται για κάτι καταστροφικό. Ισα – ίσα είναι η ημέρα με τη νύχτα σε σχέση με τις χωματερές.

Η εναλλακτική διαχείριση των απορριμμάτων

Αναφορά σε κείμενες διατάξεις
1. Αστικά και μη αστικά απόβλητα γενικά.ΚΥΑ Αριθ. ΗΠ 5091072727/ ΦΕΚ1909 της 22 Δεκεμβρίου 2003 Τεύχος Β'.Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 7 παρ. 1 εδαφ. α της πιο πάνω Κ.Υ.Α., «Η συγκέντρωση και τοποθέτηση σε κάδους των στερεών αποβλήτων γίνεται με ευθύνη του κυρίου, νομέα ή κατόχου του χώρου από τον οποίον προέρχονται τα απόβλητα, σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις, τις σχετικές διατάξεις του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού και τους σχετικούς Κανονισμούς Καθαριότητας των Οργανισμών Τοπικής αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) πρώτου βαθμού. Η οργάνωση των μέσων (κάδων) συγκέντρωσης και τοποθέτησης των αστικών αποβλήτων γίνεται από τον οικείο ΟΤΑ πρώτου βαθμού. Αντιστοίχως η οργάνωση των μέσων (κάδων) συγκέντρωσης / τοποθέτησης των μη αστικών αποβλήτων γίνεται με ευθύνη του κυρίου, νομέα ή κατόχου του χώρου.»2. Συσκευασίες και εναλλακτική διαχείριση των συσκευασιών και άλλων προϊόντων. Νόμος αριθ. 2939/2001 ΦΕΚ 179 της 6 Αυγούστου 2001 Τεύχος Α'.Σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 1 εδάφια α και β ο νόμος αυτός εφαρμόζεται: «α. Σε όλες τις συσκευασίες που διατίθενται στην αγορά και στα απόβλητα των συσκευασιών που προέρχονται από τις βιομηχανίες, το εμπόριο, τα γραφεία, τα καταστήματα, τις υπηρεσίες, τα νοικοκυριά ή από οποιαδήποτε άλλη πηγή, ανεξάρτητα από τα υλικά από τα οποία αποτελούνται. β. Στα άλλα προϊόντα όπως ορίζονται στις διατάξεις του άρθρου 2 (παρ. 4).»Σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 1 «Η διαχείριση των δημοτικών αποβλήτων συσκευασίας είναι υποχρεωτική για τους ΟΤΑ και οργανώνεται:α) από τους υπόχρεους φορείς διαχείρισης των αποβλήτων (Δήμους ή Κοινότητες ή Σύνδεσμους Δήμων ή Κοινοτήτων....β) από τους διαχειριστές συσκευασιών (συστήματα ατομικής ή συλλογικής εναλλακτικής διαχείρισης) σε συνεργασία με τους πάρα πάνω υπόχρεους φορείς (Ο.Τ.Α. -Δήμοι ή Κοινότητες).Ποιους αφορούν οι υποχρεωτικές ρυθμίσεις
Από το συνδυασμό των πιο πάνω διατάξεων προκύπτει:1. Η ευθύνη των ιδιοκτητών, ενοικιαστών ή κατόχων των χώρων, από τους οποίους προέρχονται όλα τα στερεά απόβλητα (νοικοκυριά, καταστήματα, γραφεία, επιχειρήσεις υπηρεσίες, βιομηχανίες, βιοτεχνίες ή οποιαδήποτε άλλη πηγή), για τη συλλογή των αποβλήτων σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις2. Η ευθύνη α) των διαχειριστών των συσκευασιών και άλλων προϊόντων (επιχειρήσεις, βιομηχανία, βιοτεχνία, εισαγωγείς) β) του καταναλωτή ή του τελικού χρήστη, κατά το τελικό στάδιο διαλογής των αποβλήτων στην πηγή.3. Η υποχρεωτική διαχείριση, σύμφωνα με τις διατάξεις των Νόμων, Αποφάσεων κατά το Εσωτερικό Δίκαιο και των Οδηγιών και αποφάσεων των Οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης είτε αποκλειστικά από τους Ο.Τ. Α. - για τα στερεά απόβλητα γενικώς - ή σε συνεργασία με τους διαχειριστές των συσκευασιών ή άλλων προϊόντων.
Ο όρος ΧΥΤΑ ( Χώρος Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων ) και η πολιτική που προωθείται μέσω αυτού σήμερα πρέπει να εκλείψει και στη θέση του να προβάλλει και να καθιερωθεί ο όρος Χ.Υ.Τ.Υ. ( Χώρος Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων), ή ο όρος: Χ.Ε.Δ.Υ (Χώρος Εδαφικής Διάθεσης Υπολειμμάτων).
Οι όροι αυτοί πρέπει απαραιτήτως να συνδυαστούν με τους παρακάτω όρους που αφορούν στις γενικές αρχές της διαχείρισης των απορριμμάτων.
Πρόληψη,Μείωση,Επαναχρησιμοποίηση,Διαλογή στην πηγή,Ανακύκλωση,Λιπασματοποίηση / Κομποστοποίηση,Διάθεση των υπολειμμάτων.
Συνεργασίες μεταξύ ΟΤΑ και Συστημάτων ατομικής η συλλογικής εναλλακτικής διαχείρισης
Σύμφωνα με το νόμο 2939/2001, η εναλλακτική διαχείριση των συσκευασιών και των άλλων υλικών είναι υποχρεωτική για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους παραγωγούς και εισαγωγείς των συσκευασιών.Ο Νόμος 2939/2001 υποχρεώνει τις επιχειρήσεις, που παράγουν ή εισάγουν συσκευασμένα προϊόντα και τα διαθέτουν στην εγχώρια αγορά, να μεριμνήσουν για τη συλλογή και τη διάθεση για ανακύκλωση των συσκευασιών των προϊόντων τους.Ένα μέρος των υπόχρεων διαχειριστών συσκευασιών έχουν ιδρύσει έναν συλλογικό φορέα, σύμφωνα με τις προβλέψεις του νόμου, την «Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης Α.Ε. ( ΕΕΑΑ ΑΕ ), για την από κοινού με ΟΤΑ Οργάνωση Συστήματος Συλλογικής Εναλλακτικής Διαχείρισης με σκοπό την αξιοποίηση των συσκευασιών που βρίσκονται στα απορρίμματα.Δηλαδή η ΕΕΑΑ δεν είναι ο μοναδικός φορέας υλοποίησης των υπόχρεων διαχειριστών συσκευασιών αλλά ένας από τους πολλούς που εν δυνάμει θα μπορούσαν να υπάρχουν.Μέτοχοι του συγκεκριμένου φορέα συλλογικής διαχείρισης συσκευασιών της ΕΕΑΑ ΑΕ είναι:
α. Οι συσκευαστές - διαχειριστές συσκευασιών, προμηθευτές πρώτων υλών καθώς και κατασκευαστές συσκευασιών (μεταξύ άλλων: ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΙΑ ΑΕ, ΕΛΑΙΣ ΑΕ, ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ ΑΕ, ΦΑΓΕ ΑΕ, κ.ά.) με συμμετοχή στο κεφάλαιο κατά 65%.β. Με βάση την απόφαση της υπουργού ΠΕΧΩΔΕ με αρ. 106453/20-02-2003, η ΚΕΔΚΕ (Κεντρική Ένωση Δήμων & Κοινοτήτων Ελλάδας) με ποσοστό 35%.
Οι ΟΤΑ, ως αρμόδιοι κατά νόμο φορείς διαχείρισης των απορριμμάτων οφείλουν να οργανώσουν την αξιοποίηση των δημοτικών απορριμμάτων συσκευασίας και να συνεργαστούν είτε με το Σύστημα αυτό ή να ιδρύσουν νέα σχήματα. Επομένως μία από τις βασικότερες παραμέτρους για την επιτυχία ενός προγράμματος ανακύκλωσης υλικών συσκευασίας από τα δημοτικά / κοινοτικά απορρίμματα είναι η γόνιμη συνεργασία είτε μεταξύ ΟΤΑ είτε με τη σύμπραξη της ΕΕΑΑ ΑΕ, ή οποιασδήποτε άλλης εταιρείας ή κοινοπραξίας υπάρχει ήδη ή θα ιδρυθεί στο μέλλον. Πάντως είναι φανερό ότι η υποχρεωτική συμμετοχή της ΚΕΔΚΕ στην ΕΕΑΑ είναι αντιδεοντολογική, διότι δυσχεραίνει τη δυνατότητα ίδρυσης άλλων συλλογικών σχημάτων μεταξύ των Ο.Τ.Α. ή άλλων ιδιωτικών σχημάτων και τη συνεργασία αυτών με τους Ο.Τ.Α. Δηλαδή έχει δημιουργηθεί ένα άτυπο Μονοπώλιο.
Χρηματοδότηση της εναλλακτικής διαχείρισης απορριμμάτων (σε επίπεδο ΟΤΑ)
Οι ΟΤΑ χρηματοδοτούν τις (στην πλειονότητά τους πολλαπλά επιζήμιες και παράνομες) συνήθεις δραστηριότητες διάθεσης απορριμμάτων τους με τα ανταποδοτικά τέλη των δημοτών.Το πιθανά επιπλέον κόστος της εναλλακτικής διαχείρισης απορριμμάτων θα καλύπτεται:☼ Από την ΕΕΑΑ ΑΕ Η εταιρεία αυτή έχει την υποχρέωση - διότι εισπράττει το τέλος που καταβάλλουν οι υπόχρεοι μέλη της διαχειριστές από το νόμο - να στηρίξει και οικονομικά τις προσπάθειες όποιων ΟΤΑ θέλουν να συμμετάσχουν στην εναλλακτική διαχείριση των απορριμμάτων συσκευασίας.☼ Από έσοδα που πρέπει να επιδιώξουν να έχουν οι ΟΤΑ από τη συλλογή και πώληση των χρήσιμων προς ανακύκλωση απορριμμάτων / υλικών.◙ Στη χειρότερη περίπτωση, με αύξηση των ανταποδοτικών τελών καθαριότητας που πληρώνουν οι δημότες. Βεβαίως οι ΟΤΑ δεν κουράζονται για να βρουν την οικονομικά καλύτερη λύση. Η αύξηση των ανταποδοτικών τελών είναι, δυστυχώς, η πρώτη τους σκέψη και, σε πολλές περιπτώσεις, η τελευταία. Σε κάθε περίπτωση, το κόστος της εναλλακτικής διαχείρισης απορριμμάτων σε επίπεδο ΟΤΑ θα είναι σίγουρα μικρότερο, από εκείνο της συμβατικής διαχείρισης. Γιατί αφ ενός υπάρχει χρηματοδότηση αφ ετέρου, με σωστή συνεργασία μεταξύ των ΟΤΑ, θα υπάρχει και όφελος από την πώληση των προιόντων της ανακύκλωσης. Δεν συζητάμε βεβαίως για τα περιβαλλοντικά οφέλη και τα οφέλη από την ποιότητα ζωής των πολιτών.

Ας αφήσουμε λιγότερα σκουπίδια στα παιδιά μας

30/12/2006
Σύμφωνα με τα όσα προβλέπονται στον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, Π.Δ. 410/1995 ΦΕΚ 231/1995 Τεύχος Α., η πρώτη, κύρια και σπουδαιότερη αρμοδιότητα των Πρωτοβάθμιων ΟΤΑ είναι η διαχείριση των αστικών και οικιακών απορριμμάτων που παράγονται από τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις εντός της χωρικής αρμοδιότητας τους. Την αρμοδιότητα αυτή από παλιότερα μέχρι σήμερα, οι Δημοτικές αρχές την ασκούσαν ανεξέλεγκτα και όπως τους βόλευε, παραβιάζοντας κάθε κανόνα υγιεινής των δημοτών τους, όσο και της προστασίας του περιβάλλοντος. Οι τοπικοί άρχοντες υιοθέτησαν το σλόγκαν «ΝΑ ΞΕΦΟΡΤΩΘΟΥΜΕ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ». Ετσι γέμισαν με σκουπίδια τις ρεματιές, τις όχθες των ρυακιών και ποταμών, τις ακτές των θαλασσών, τις βουνοπλαγιές και όποιο άλλο μέρος τους βόλευε.
Το αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής των Δημοτικών Αρχών ήταν η δημιουργία στη συνείδηση των πολιτών (σε συνδυασμό και με την έλλειψη παιδείας) μιας απαράδεκτης «κουλτούρας» που σαν αρχή της είχε, και δυστυχώς εξακολουθεί να έχει ακόμη και σήμερα την θέση : «Τα σκουπίδια μου έξω από το σπίτι μου, έξω από την αυλή μου και όπου θέλουν ας τα πάνε!! ».Επειδή κανένας δεν είναι υπεράνω των Νόμων, ακόμη και οι Ο.Τ.Α. είναι υποχρεωμένοι να διαχειρίζονται τα απορρίμματα αρμοδιότητας τους υπακούοντας στους Νόμους και να κατευθύνουν τους πολίτες - δημότες τους στην τήρηση αυτών των Κανόνων και στη δημιουργία μιας άλλης «κουλτούρας».
Το Νομικό πλαίσιο
Αν και καθυστερημένα, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Ελλάδα διαθέτει πλέον ένα σύγχρονο και επαρκές νομοθετικό πλαίσιο (Εσωτερικό και Ευρωπαϊκό) για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων.
Παραθέτουμε ένα μόνο μέρος από το ισχύον νομικό πλαίσιο για να φανεί καθαρά η υποχρεωτικότητα αλλά και εν συνεχεία η μη συμμόρφωση των τοπικών αρχών με τις ρυθμίσεις που προβλέπονται από τους Νόμους.
1. Νόμος 165071986 «Για την προστασία του περιβάλλοντος» ΦΕΚ16071986 Τεύχος Α', όπως τροποποιήθηκε και ισχύει σήμερα.
2. Νόμος 2939/2001 «Συσκευασίες και εναλλακτική διαχείριση των συσκευασιών και άλλων προϊόντων - Ίδρυση Εθνικού Οργανισμού Εναλλακτικής διαχείρισης Συσκευασιών και άλλων Προϊόντων (ΕΟ.ΕΑΣΑΠ) και άλλες διατάξεις». ΦΕΚ 179/6- 8-2001 Τεύχος Α'. Εναρμόνιση με την Οδηγία 94162/ΕΚ του ΕυρωπαϊκούΚοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20% Δεκεμβρίου 1994 «Για τις συσκευασίες και τα απόβλητα της συσκευασίας».
3. Η Π 29407/3508/2002 Κοινή Υπουργική Απόφαση (Κ.Υ.Α.) «Μέτρα και όροι για την υγειονομική ταφή των αποβλήτων ΦΕΚ 1572/16-12-2002 Τεύχος Β.'
4. Οδηγία 75/442/ΕΟΚ «Περί Στερεών αποβλήτων» Ειδ. Εκδ. Ν194/39/75.
5. Οδηγία 91/156/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 18ης Μαρτίου 1991 για την τροποποίηση της Οδηγίας 75/442/ΕΟΚ κλπ
6. Οδηγία 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ης Δεκεμβρίου 1994 «Για τις συσκευασίες και τα απόβλητα της συσκευασίας».
7. Αποφάσεις 2001/118/ΕΚ της Επιτροπής ΕΚ της 16ης Ιανουαρίου 2001 και 2001/573/ΕΚ της Επιτροπής ΕΚ «Για την τροποποίηση της απόφασης 2000/532/Ε.Κ όσον αφορά τον κατάλογο αποβλήτων».
8. Οδηγία 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου της 26% Απριλίου 1999 των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
9. Απόφαση 2000/738/ΕΚ της 17^ Νοεμβρίου 2000 των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
10. Η Π 509/2727/22-12-2003 «Μέτρα και όροι για τη διαχείριση Στερεών Αποβλήτων.Εθνικός και Περιφερειακός Σχεδιασμός Διαχείρισης» ΦΕΚ 1909 Τεύχος Β.'
11.Μέχρι να εκδοθεί η ΚΥΑ του άρθρου 5 παρ. 1 εδ. Γ της Ή. 509/2727/22-12-2003 ΦΕΚ 1909 Τεύχος Β/ ισχύει η Κ.Υ.Α. 114218/1997 «Κατάρτιση πλαισίου προδιαγραφών και γενικών προγραμμάτων διαχείρισης στερεών αποβλήτων» ΦΕΚ1016/17-11-1997ΤεύχοςΒ'.
(Tο ισχύον νομικό πλαίσιο υπάρχει στο “www.ecorec.gr

Απορρίμματα και περιβάλλον
Η ανάγκη για εφαρμογή άμεσων, ουσιαστικών και ολοκληρωμένων πολιτικών διαχείρισης των απορριμμάτων έχει γίνει ασφυκτικά επιτακτική από την άποψη διαθέσιμων χρονικών περιθωρίων σε σχέση με τους νόμους του κράτους και τις οδηγίες της Ε.Ε.Κάποτε επιτέλους πρέπει να συνειδητοποιήσουμε και να ακολουθήσουμε με συνέπεια ορισμένες αρχές, όπως:• Τα απορρίμματα δεν είναι για πέταμα. Αποτελούνται, σε μεγάλο ποσοστό, από χρήσιμα υλικά.• Οι ζημιές στο περιβάλλον πρέπει να προλαμβάνονται και όπου πραγματοποιούνται να επανορθώνονται.• Τόσο ο παραγωγός (βιομηχανία, βιοτεχνία) όσο και ο ενδιάμεσος ή τελικός χρήστης (δημότης, επιχείρηση, τελικός καταναλωτής) υλικών προϊόντων ευθύνονται για τη δημιουργία ή την αποφυγή δημιουργίας απορριμμάτων από τα εν λόγω προϊόντα.• Οι πρακτικές διαχείρισης οφείλουν να ιεραρχούνται κατά προτεραιότητα (από το καλύτερο προς το χειρότερο):* ΠΡΟΛΗΨΗ* ΕΛΑΧΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ* ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ* ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ - ΑΝΑΚΤΗΣΗ* ΔΙΑΘΕΣΗ σε χώρους ταφής
ΧΥΤΑ: Ευχαριστώ δεν θα πάρω. Προτιμώ Χ.Υ.Τ.Υ ή Χ.Ε.Δ.Υ
Χ.Υ.Τ.Α. = Χώρος Υγειονομικής Ταφής ΑπορριμμάτωνΟ όρος ΧΥΤΑ εξακολουθεί να χρησιμοποιείται κατά κόρον για να εκφράσει, ακόμη και σήμερα, τον πυρήνα της εφαρμοστέας πολιτικής διαχείρισης των απορριμμάτων της χώρας.
Η ταφή των απορριμμάτων στο σύνολο τους - ακόμη και με τις πλέον σύγχρονες προσφερόμενες τεχνολογικές λύσεις, αδυνατεί να εγγυηθεί υγειονομική ασφάλεια για τον άνθρωπο και προστασία στο φυσικό περιβάλλον. Με βάση τις επιπτώσεις και τις εμπειρίες που έχουν συσσωρευτεί στο μεταξύ από τις πρακτικές διαχείρισης αστικών απορριμμάτων στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες, ο όρος αυτός, η έννοιά του καθώς και το περιεχόμενό του, θα όφειλαν να έχουν παραχωρήσει προ καιρού ανεπιστρεπτί τις θέσεις τους σε άλλους όρους, έννοιες και πολιτικές διαχείρισης των απορριμμάτων. Στην πράξη αποδείχτηκε ότι οι τεχνολογίες των ΧΥΤΑ δεν προστατεύουν επαρκώς το φυσικό περιβάλλον και ως εκ τούτου οι ΧΥΤΑ θεωρούνται από τις περιβαλλοντικές επιστήμες τεχνολογικά ξεπερασμένοι.
Η ξεπερασμένη ορολογία ΧΥΤΑ, πολύ περισσότερο δε τα σχέδια διαχείρισης απορριμμάτων που έχουν σαν βάση τους ΧΥΤΑ, ανήκουν σε περασμένες εποχές και ως εκ τούτου, το ζητούμενο δεν είναι ο σχεδιασμός ΧΥΤΑ αλλά ο σχεδιασμός Χ.Υ.Τ.Υ. Χώρου Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων ή ΧΕΔΥ Χώρου Εδαφικής Διάθεσης Υπολειμμάτων.

Χ. Υ. Τ. Α : Το τέλος του Αγωγού

22/10/2004

Η άμεση και ευρεία εφαρμογή προγραμμάτων μείωσης και επαναχρησιμοποίησης της συσκευασίας, κομποστοποίησης, καθώς και ανάκτησης και ανακύκλωσης υλικών και προϊόντων, είναι η μόνη οριστική και ουσιαστική λύση στο πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων.
‘Όταν είσαι ουραγός σε όλη την Ευρώπη, όταν δεν βλέπεις κάδο ανακύκλωσης στη γειτονιά σου, είναι λογικό να αναζητάς χωματερές, ΧΥΤΑ και οτιδήποτε άλλο για να ξεφορτωθείς το ζέον πρόβλημα των σκουπιδιών. Όταν επί χρόνια απουσιάζει ο ουσιαστικός σχεδιασμός για τη φιλοπεριβαλλοντική διαχείριση των σκουπιδιών και κυριαρχούν οι παράνομες χωματερές, είναι φυσιολογικό οι πολίτες να είναι καχύποπτοι και επιφυλακτικοί στις όποιες κυβερνητικές αποφάσεις.
Όταν κάποιες δημοτικές αρχές προτείνουν να πάνε τα σκουπίδια τους στην πόρτα του γείτονα αντί να ξεκινήσουν οι ίδιες προγράμματα ανακύκλωσης, τότε ο λαϊκισμός θριαμβεύει.
Οι λύσεις στο πρόβλημα της διαχείρισης των σκουπιδιών είναι απλές και εφικτές Πριν κατασκευάσουμε και λειτουργήσουμε νέους ΧΥΤΑ, θα πρέπει να διασφαλίσουμε στην πράξη ότι θα ελαχιστοποιήσουμε αυτά που προορίζονται για ταφή, ώστε να είναι ασήμαντες οι ποσότητες και η επικινδυνότητά τους. Το χαρτί, τα μέταλλα, τα πλαστικά, το γυαλί, τα ειδικά υλικά και τα οργανικά μπορούμε να τα ανακυκλώσουμε, να τα επεξεργαστούμε και να τα αξιοποιήσουμε. Αν οργανώσουμε κάτι τέτοιο, τότε είναι σαφές ότι πορευόμαστε στο σωστό δρόμο και συμφωνούμε με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα, αλλά και την ελληνική νομοθεσία που μας δεσμεύει πια να προωθήσουμε την ανακύκλωση. Αν όμως μιλάμε για ταφή της σημερινής ποσότητας αποβλήτων, με μικρή μόνο μείωση του όγκου τους, τότε ας το ξανασκεφτούμε γιατί βρισκόμαστε σαφώς σε λάθος δρόμο
Σήμερα οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες υλοποιούν πολιτικές για την πρόληψη, μείωση, επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση όλων των υλικών και προϊόντων, που είναι στα απορρίμματα, και μειώνουν τα προς τελική διάθεση υλικά σε ποσοστά που ξεπερνούν σε αρκετές περιπτώσεις και το 80% ή το 90%,
Στο Άμστερνταμ ανακυκλώνεται το 74% των σκουπιδιών, στην Κοπεγχάγη το 32%, στη Βιέννη το 30% και στο Βερολίνο το 25%. Το Παρίσι καίει σε ειδικές μονάδες καύσης το 80% των σκουπιδιών του, ενώ οι Βρυξέλλες το 89%. Η μία μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές πόλεις στρέφονται στις εναλλακτικές μεθόδους διαχείρισης των σκουπιδιών τους, εφαρμόζοντας στην πράξη ιδέες όπως «ελαχιστοποίηση του όγκου», ανακύκλωση υλικών, καύση και λιπασματοποίηση. Σήμερα υπάρχουν στην Ε.Ε. περιοχές και πόλεις, που σχεδόν δεν χρειάζονται ΧΥΤΑ, γιατί εφαρμόζουν ήδη ολοκληρωμένα τις εναλλακτικές πολιτικές διαχείρισης, Η πλειοψηφία των χωρών της Ε.Ε. απαγορεύει (ή σκοπεύει να απαγορεύσει) τη διάθεση σε ΧΥΤΑ των ανακυκλώσιμων και βιοδιασπώμενων υλικών, Συγχρόνως επιδοτούνται και ενισχύονται χιλιάδες κοινωνικές ή άλλες επιχειρήσεις, που δραστηριοποιούνται στην ανάκτηση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση και εναλλακτική διαχείριση υλικών και προϊόντων, με ταυτόχρονη δημιουργία χιλιάδων θέσεων απασχόλησης.
Σήμερα υπάρχουν ευρωπαϊκές οδηγίες και ελληνική νομοθεσία που μας υποχρεώνουν να ανακυκλώνουμε ένα σημαντικό ποσοστό όλων των υλικών που υπάρχουν στα απορρίμματα.
Στα σκουπίδια μας υπάρχουν υλικά όπως:
α) το χαρτί, το γυαλί, τα μέταλλα, τα πλαστικά, που τα θέλουν οι βιομηχανίες ως πρώτη ύλη, με ταυτόχρονα περιβαλλοντικά και οικονομικά οφέλη για τους δήμους και τους δημότες,
β) τα οργανικά, που μπορούμε να τα μετατρέψουμε σε λίπασμα, είτε στο σπίτι μας με κάδους κομποστοποιητές, είτε σε ειδικές εγκαταστάσεις,
γ) τα ογκώδη αντικείμενα, τα οχήματα, τα λάστιχα, τα ορυκτέλαια, οι ηλεκτρικές – ηλεκτρονικές συσκευές, οι μπαταρίες και τα άλλα επικίνδυνα οικιακά, για τα οποία μπορεί και πρέπει να γίνεται εναλλακτική διαχείριση με ξεχωριστή συλλογή, ανάκτηση επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση, Η υλοποίηση των πολιτικών εναλλακτικής διαχείρισης μπορεί στο άμεσο μέλλον να μειώσει κατά 80-90% τον όγκο των σημερινών απορριμμάτων, να ελαχιστοποιήσει την επικινδυνότητά τους και ταυτόχρονα να εξοικονομηθούν πρώτες ύλες και ενέργεια. Από την άλλη οι χώροι ταφής είναι ακριβοί, δεσμεύουν πολύτιμες εκτάσεις γης και δημιουργούν περιβαλλοντικά και κοινωνικά προβλήματα,

Όταν όλα τα αυτά συμβαίνουν, είναι δυνατόν να συζητούμε μόνο για το που θα χωροθετήσουμε κάποιους ΧΥΤΑ;

Τώρα που έχουμε φτάσει σε αδιέξοδο, τώρα μπορούμε να κάνουμε το μεγάλο άλμα και να προσπαθήσουμε για αυτό που μοιάζει ακατόρθωτο: για πόλεις χωρίς σκουπίδια. Για να απαλλαγούμε οριστικά από τις άθλιες χωματερές που προσβάλλουν το περιβάλλον και απειλούν την υγεία μας. Για να απαλλαγούμε από άκαρπες κοινωνικές συγκρούσεις για τη χωροθέτηση ΧΥΤΑ.
Δυο παραδείγματα αρκούν για να δείξουν πως μπορούμε να βαδίσουμε σε άλλους ατραπούς φιλικότερες προς το περιβάλλον.
1. Σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες τα αναψυκτικά κυκλοφορούν σε επανα- χρησιμοποιούμενες πλαστικές φιάλες PET.Οι συσκευασίες αυτές χρησιμοποιούνται δεκάδες φορές πριν τελικά ανακυκλωθούν. Στην Ελλάδα, οι ίδιες συσκευασίες είναι μιας χρήσης. Επιβάλλοντας στις εταιρείες την επαναχρησιμοποίηση αυτών των συσκευασιών θα μειώναμε σημαντικά το συνολικό όγκο των σκουπιδιών, εξοικονομώντας ενέργεια και πρώτες ύλες.
2. Τα μισά σκουπίδια μας είναι οργανικά υπολείμματα (αποφάγια) που τα περισσότερα καταλήγουν στις χωματερές. Κι όμως, υπάρχει η δυνατότητα να κάνουμε κομποστοποίηση στην πηγή, δηλαδή στο σπίτι μας. Πώς; Με μικρούς οικιακούς κομποστοποιητές που μπορούμε να έχουμε στο μπαλκόνι ή στον κήπο μας και είναι πρακτικοί, άοσμοι και αποτελεσματικοί. Μας απαλλάσσουν από τα μισά σκουπίδια μας και έχουμε και λίπασμα άριστης ποιότητας για τα φυτά ή τον κήπο μας.
Από κει και πέρα, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη σχετική κοινοτική και εθνική νομοθεσία. Τι προβλέπει αυτή η νομοθεσία;
• Κλείσιμο και εξυγίανση όλων των ανεξέλεγκτων χωματερών και σκουπιδότοπων μέχρι το 2007 σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ήδη, με βάση την ελληνική νομοθεσία, όλες οι υπάρχουσες χωματερές και σκουπιδότοποι είναι παράνομοι
. • Υποχρέωση ανάκτησης του 50-65% των συσκευασιών μέχρι το 2005 και του 65-80% τα επόμενα χρόνια.
• Υποχρέωση κομποστοποίησης κατά 65% των οργανικών υπολειμμάτων μέσα στην ερχόμενη δεκαετία.
• Υποχρέωση ανακύκλωσης και εναλλακτικής διαχείρισης ειδικών απορριμμάτων και αποβλήτων, όπως λάστιχα, παλιά οχήματα, καταλύτες, ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, μπάζα, ογκώδη αντικείμενα, έπιπλα, ορυκτέλαια, κ.α.

Διαχειριζόμενοι τα παραπάνω, μειώνουμε σημαντικά τον όγκο των απορριμμάτων που καταλήγουν σε κάποιο ΧΥΤΑ, ενώ αυτά που τελικά φτάνουν εκεί είναι αδρανή και μπορούμε πλέον να τα διαχειριστούμε χωρίς τα προβλήματα που συνήθως συνοδεύουν τη λειτουργία του.
Το γεγονός ότι η συζήτηση επικεντρώνεται σήμερα "στο τέλος του αγωγού" και όχι στο πώς θα πετύχουμε μείωση του όγκου των αποβλήτων, απλά επιτείνει το αδιέξοδο.

ΟΙ ΧΩΜΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ …

Το Σαββατοκύριακο 9-10 Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε, στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου, ένα σεμινάριο – ενημέρωση για τη διάθεση των στερεών υπολειμμάτων (σκουπίδια). Ο παρουσιαστής κος Βαγενάς, χημικός μηχανικός και καθηγητής πανεπιστημίου, υπήρξε αρκετά αναλυτικός, κατατοπιστικός και αρκούντως …ανατριχιαστικός σε ότι αφορά τις επιπτώσεις από τις χωματερές και την ανεξέλεγκτη χρήση τους..
Μπράβο στο Ινστιτούτο του ΠΑΣΟΚ για την πρωτοβουλία. Λυπάμαι μόνο γιατί την παρακολούθησαν ελάχιστοι σε σχέση με τη σοβαρότητα και την ιδιαιτερότητα του θέματος. Οι νέοι δήμαρχοι Μεγανησίου, Ελλομένου, Σφακιωτών και Απολλωνίων παρακολούθησαν καθ όλη τη διάρκειά της την ενημέρωση (εμφανίστηκε για λίγο και ο νέος δήμαρχος Λευκάδας) και απουσίαζε η συντριπτική πλειοψηφία των δημοτικών συμβούλων όλων των δήμων του νομού και ειδικότερα του δήμου Λευκάδας. Λες και είναι πάνσοφοι οι παλιοί και νέοι δημοτικοί μας σύμβουλοι και αρνούνται την ταλαιπωρία της ενημέρωσης από ένα ειδικό. Λες και δεν έχουμε πρόβλημα με τις χωματερές μας, λες και η καθαριότητα και η προστασία του περιβάλλοντος είναι το … φόρτε τους.
Με αφορμή το γεγονός αυτό και παρά την υπόσχεση στον εαυτό μου να μην ξαναγράψω για σκουπίδια, ξεκινώ μια σειρά άρθρων με θέμα την ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ.
Δεν είμαι ειδικός, δεν παριστάνω τον οικολόγο και αυτά που γράφω τα «αλιεύω» από το INTERNET. Χιλιάδες ιστοσελίδες αναφέρονται στα απορρίμματα, τις συνέπειές τους και φυσικά στην διαχείρισή τους. Είναι αδιανόητο λοιπόν υπεύθυνοι άνθρωποι που διαχειρίζονται τις τύχες μας χρόνια τώρα, να αγνοούν τη σημασία τις ανακύκλωσης και, το χειρότερο, τη νομική υποχρέωσή μας να την εφαρμόσουμε.

Οι βλαβερές συνέπειες...
Oι χωματερές λειτουργούν σαν τοξικές «βόμβες» στο περιβάλλον. Tα στραγγίσματά τους περνούν στο έδαφος και τους υδροφόρους ορίζοντες και από εκεί στα ζώα που βόσκουν ή πίνουν νερό από την περιοχή. Όλα τα βασικά είδη διατροφής (γάλα, λάδι, αβγά και κρέας) που παράγονται σε ακτίνα ακόμη και έξι χιλιομέτρων από τις ανεξέλεγκτες χωματερές γίνονται «φορείς» των χημικών αυτών ουσιών, τις οποίες μεταφέρουν μέσω της τροφικής αλυσίδας στον άνθρωπο. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα, οι ποσότητες είναι δέκα και δώδεκα φορές πάνω από τα επιτρεπτά όρια.
Στον ανθρώπινο οργανισμό, τα τοξικά αυτά δηλητήρια λειτουργούν σωρευτικά και μπορούν μακροχρόνια να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες, όπως ο καρκίνος. O πιο ύπουλος τρόπος προσβολής της ανθρώπινης υγείας είναι μέσω της τροφικής αλυσίδας. Μελέτες έχουν αποδείξει ότι 80-90% των διοξινών, των κλοφέν και των άλλων επικίνδυνων χημικών ουσιών εισέρχονται στον ανθρώπινο οργανισμό μέσω του φαγητού και του νερού.
Χημική... καταιγίδα στις φωτιές
H έκλυση τοξικών ουσιών και βλαβερών χημικών από τις χωματερές πολλαπλασιάζεται σε περίπτωση πυρκαγιάς. Tο θέμα είναι γνωστό στην πανεπιστημιακή κοινότητα και τους διαφόρους συμβούλους των υπουργών, αλλά η Πολιτεία δεν κάνει τίποτα. Πρέπει κάτι να γίνει άμεσα, γιατί οι χωματερές αυτές υπονομεύουν το μέλλον μας και την υγεία των παιδιών μας, αφού οι επιπτώσεις είναι εμφανείς ύστερα από περίπου 25 χρόνια.
«Σε περιπτώσεις καύσης, οι τιμές των χημικών ενώσεων που εκλύονται από τις χωματερές πολλαπλασιάζονται. Oι τιμές του μονοξειδίου και το διοξειδίου του άνθρακα εκτοξεύονται. Tο ίδιο συμβαίνει και με τα υπόλοιπα ανόργανα συστατικά, όπως τα οξείδια του θείου και του αζώτου, τα βαρέα μέταλλα και οι οργανικές ενώσεις, λέει ο Mιχάλης Xάλαρης, γενικός γραμματέας της Eνωσης Eλλήνων Xημικών. «Για να δώσω ένα παράδειγμα, το επιτρεπτό όριο στο μονοξείδιο και διοξείδιο του άνθρακα είναι τα 25 ppm, ενώ σε μια πυρκαγιά η τιμή τους μπορεί να φτάσει τα 1.500 ppm».
(Έθνος)
Διοξίνες
Οι διοξίνες είναι μια οικογένεια χημικών ουσιών εξαιρετικά ύποπτη για καρκινογενέσεις, ιδιαίτερα τοξική για τον άνθρωπο και ανθεκτική στην βιολογικά αποσύνθεση (αξίζει να αναφέρουμε ότι η ημιπερίοδος ζωής της, δηλαδή η μείωση στο 50% της αρχικής ποσότητα, διαρκεί 10 έως 30 χρόνια). Η κύρια αιτία έκλυσης διοξινών από τα καιγόμενα σκουπίδια είναι η παρουσία χλωρίου στα απορρίμματα. Μια σημαντική, αν όχι η σημαντικότερη, πηγή χλωρίου είναι τα πλαστικά PVC. Χιλιάδες τόνοι πλαστικών καταλήγουν κάθε χρόνο στις χωματερές όλης της χώρας με την μορφή φιαλών νερού, σωλήνων, καλωδίων, μουσαμάδων κλπ.Σύμφωνα μάλιστα και με την Greenpeace μόνο τα μπουκάλια εμφιαλωμένου νερού που καταλήγουν κάθε χρόνο στις χωματερές ξεπερνούν τους 4.000 τόνους. Η διοξίνη δεν είναι κάποιο χρήσιμο προϊόν της χημικής βιομηχανίας, αλλά άχρηστο και επικίνδυνο παραπροϊόν των διεργασιών όπου εμπλέκεται το χλώριο. Από τη βιομηχανική παραγωγή του χλωρίου και των χλωριωμένων πλαστικών PVC, ως την καύση των σκουπιδιών ή των αποβλήτων που περιέχουν χλωριωμένες ενώσεις, παράγονται σημαντικές ποσότητες διοξινών που απειλούν το περιβάλλον και την υγεία. Η διοξίνη δεν διαλύεται στο νερό αλλά είναι λιποδιαλυτή, συσσωρεύεται στους λιπώδεις ιστούς των ζωντανών οργανισμών και μέσω της τροφικής αλυσίδας καταφέρνει να πολλαπλασιάζει την ποσότητά της.
Βιοχημικές έρευνες έχουν δείξει πως οι διοξίνες δρουν ως ισχυρές «περιβαλλοντικές ορμόνες». Όπως και οι φυσικές ορμόνες, οι διοξίνες μπορούν να διαπεράσουν τη μεμβράνη των κυττάρων και να αλλάξουν τη δράση των γονιδίων που ρυθμίζουν τη διαδικασία της ανάπτυξης. Ακόμη και απειροελάχιστες συγκεντρώσεις διοξινών μπορούν να επηρεάσουν το ανοσοποιητικό και νευρικό σύστημα των οργανισμών.
Μερικές απ' αυτές εμφανίστηκαν σε εξαιρετικά μικρές δόσεις διοξινών, της τάξης των λίγων τρισεκατομμυριοστών του γραμμαρίου. Στις επιπτώσεις αυτές συγκαταλέγονται η ενδομητρίωση και η ενίσχυση θηλυκών χαρακτηριστικών σε αρσενικά πειραματόζωα. Η ανακύκλωση εξακολουθεί να είναι μια περιθωριακή δράση και η συζήτηση εξακολουθεί να επικεντρώνεται στο «που θα θάψουμε τα σκουπίδια», την ίδια στιγμή που η ευρωπαϊκή νομοθεσία μας επιβάλει να επιτύχουμε συγκεκριμένους ποσοτικούς στόχους ανάκτησης και ανακύκλωσης σε διάφορα υλικά όπως το χαρτί, το γυαλί κλπ.
Οι περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες έχουν προχωρήσει μάλιστα στο επόμενο βήμα, τους Χώρους Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ), που δεν είναι τίποτα άλλο παρά το ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης που στηρίζεται στην ανακύκλωση και τη δραστική μείωση των σκουπιδιών που θα καταλήγουν σε ταφή.

Φουράνια
Οι χλωριωμένες διοξίνες είναι μια κατηγορία 75 ουσιών και έχουν
χαρακτηριστεί ως οι πιο τοξικές ενώσεις του βιομηχανικού πολιτισμού. Συνήθως στην ίδια κατηγορία κατατάσσονται και εκατοντάδες άλλες συγγενείς ουσίες όπως τα φουράνια (135 ενώσεις) και τα PCBs (209 ενώσεις). Για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης της τοξικότητας όλων αυτών των ουσιών, συνήθως εκφράζονται ως ισοδύναμο της πιο τοξικής διοξίνης, η οποία είναι γνωστή και ως “διοξίνη του Σεβέζο”. Η διοξίνη δεν είναι κάποιο χρήσιμο προϊόν της χημικής βιομηχανίας, αλλά άχρηστο παραπροϊόν των διεργασιών όπου εμπλέκεται το χλώριο.
Κάποιες διοξίνες μπορούν ακόμη να προκαλέσουν καρκίνο, όπως καταδεικνύεται από πολλές πρόσφατες μελέτες. Έρευνα που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό επιστημονικό περιοδικό Lancet τον Μάϊο του 2000 και αφορά στις επιπτώσεις των διοξινών στην ευρύτερη περιοχή του Σεβέζο της Ιταλίας (όπου είχε υπάρξει σημαντική έκλυση διοξίνης το 1976) έδειξε πως η έκθεση του πληθυσμού στις διοξίνες έχει επηρεάσει σημαντικά τον καθορισμό του φύλου των νεογέννητων παιδιών. Συγκεκριμένα, παρατηρήθηκε μία σημαντική αύξηση των γεννήσεων κοριτσιών στις περιπτώσεις εκείνες που ο πατέρας είχε εκτεθεί σε υψηλά επίπεδα διοξίνης.
(Greenpeace)
20/12/2006

Θα συνεχίσω. Ως τότε ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ.

ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΟΙ

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Λευκάδας κατά γενική ομολογία εδώ και μια εικοσαετία είναι αυτό της δημιουργίας χώρου υγειονομικής ταφής των απορριμμάτων (Χ.Υ.Τ.Α). Ένα τεράστιο πρόβλημα που χρόνια αντιμετωπίζεται από τους αρμόδιους για τη λύση του παράγοντες σαν πυρωμένο σίδερο που δεν πρέπει να το ακουμπήσουν. Δεν έχουν το θάρρος (ίσως γιατί δεν έχουν πολιτικό ανάστημα) να το αντιμετωπίσουν και σαν στρουθοκάμηλοι κρύβουν το κεφάλι τους στην άμμο μόλις αντιληφθούν κίνδυνο για το μέλλον τους στην αυτοδιοίκηση και την εν γένει πολιτική τους υπόσταση. Βολεύονται με την καταστροφή του περιβάλλοντος σε χώρους ρίψης των απορριμμάτων απαράδεκτους από κάθε άποψη.
Στο νομό καταντήσαμε στην εξίσωση κάθε ρεματιά και σκουπιδότοπος. Στο δήμο της Λευκάδας καταστρέψαμε κάθε έννοια περιβαλλοντικής προστασίας, κάθε έννοια βιοτόπου, κάθε έννοια σεβασμού στην κοινότητα, μετατρέποντας τη θάλασσα σε σκουπιδότοπο, το δίαυλο σε χώρο που κάνουν βόλτα οι σκουπιδοσακκούλες και τα παιδιά μας, στα διπλανά στο σκουπιδότοπο σχολεία, σε πειραματόζωα. Η αυθαιρεσία δεν έχει όριο. Κάθε πολίτης πετά ότι θέλει όπου θέλει και όποτε θέλει.
Η αυτοδιοίκηση, δημοτική και νομαρχιακή, αποφεύγει να συζητήσει το θέμα θεωρώντας πως κάτι που δεν συζητείται δεν υπάρχει κιόλας. Όταν από τα πράγματα αναγκάζεται να συζητήσει με περισσή μαεστρία (έτσι νομίζει) προσπαθεί να παραπλανήσει με ανόητες υποσχέσεις, με παραπομπή στο μέλλον και με μυστικιστική διάθεση. Φτάσαμε στο σημείο σε πρόσφατο νομαρχιακό συμβούλιο να ακουστούν παράλογα πράγματα, αστείοι ισχυρισμοί, παρελθοντολογία, μα τίποτα ουσιαστικό πέρα από ευχολόγια. Ακόμη και για μετάθεση των ευθυνών σε φορέα που μάλλον δεν λειτουργεί ακούσαμε. Φτάσαμε στο σημείο προκειμένου να συζητηθεί το θέμα να κατατεθούν εκατοντάδες υπογραφές συμπολιτών μας από μια πρωτοβουλία πολιτών (οι περισσότεροι μάλιστα αλλοδαποί) για τα σκουπίδια και το περιβάλλον.
Οι αρμόδιοι παράγοντες παίζουν τένις πετώντας ο ένας το μπαλάκι στον άλλο και μεταθέτοντας τις ευθύνες. Περνούν από μια περιοχή σε μια άλλη λες και κάνουν βόλτα με το αυτοκίνητό τους , αναθέτουν μελέτες που εκ των υστέρων αποδεικνύονται άχρηστες, σπαταλούν δημόσιο χρήμα για το τίποτα και ουδέποτε απολογούνται γι αυτό. Κόπτονται ότι προσπαθούν και ιδρώνουν για λύση όταν υποδαυλίζουν κάθε προσπάθεια πραγματικής λύσης, φοβούμενοι το πολιτικό κόστος. Διατυμπανίζουν τη λύση που βρήκαν και ύστερα από τις πρώτες αντιδράσεις βάζουν την ουρά στα σκέλια σαν δαρμένα σκυλιά. Κρύβονται πίσω από συντεταγμένες για μια περιοχή μη τολμώντας να την ονοματίσουν, μεταφέρουν το πρόβλημα για λύση στην περιφέρεια ή στο υπουργείο θεωρώντας πως έτσι θα έχουν το μικρότερο κόστος. Μεταθέτουν το χρόνο συζήτησης μέχρι να ξεχαστεί το θέμα κι από την άλλη υπερηφανεύονται για την πολιτική τους πορεία και την τόλμη τους.
Ο βουλευτής του νομού λέει πολλά και ανακατεύεται στα πάντα. Δίνει συνεντεύξεις επί παντός του επιστητού. Οραματίζεται να κάνει νοσοκομείο στις αλυκές Αλεξάνδρου μπαζώνοντάς της (θα οδηγήσει είπε το φορτηγό ο ίδιος επικαλούμενος την βουλευτική του ασυλία), καταστρέφοντας έναν ακόμη βιότοπο και μια προστατευμένη περιοχή, χωρίς να έχει ούτε έγκριση ούτε χρηματοδότηση. Με αέρα κοπανιστό οραματίζεται έργα μα για το θέμα των σκουπιδιών δεν έχει βγάλει ακόμη άχνα. Προφανώς γιατί είναι υπαρκτό, καίει και οι εκλογές είναι κοντά.
Τα πολιτικά κόμματα με ελάχιστες εξαιρέσεις σιωπούν. Σιωπά και το κόμμα που φωνάζει για τα πάντα και το παίζει προστάτης των πάντων. Οι περισσότερες δημοτικές και νομαρχιακές κινήσεις μόνο στο πρόγραμμά τους μιλούν για μια δίκαιη λύση του προβλήματος λες και με ευχές λύνονται τα πάντα. Καμιά πρωτοβουλία, ελάχιστες μεμονωμένες αντιδράσεις και ευχολόγια. Πάντα οι άλλοι πρέπει να κάνουν αυτά που έπρεπε να κάνουμε εμείς. Το πρόβλημα βεβαίως είναι πως όταν κάποιοι παίρνουν μια πρωτοβουλία κανείς από τους φωνασκούντες για όλα τα άλλα δεν την υποστηρίζει.
Οι πολίτες χρόνια θεατές σε ένα θέατρο παραλόγου χειροκροτούν τους πρωταγωνιστές (προφανώς για τις υποκριτικές τους ικανότητες) τους μπιζάρουν με την ψήφο τους μα δεν κάνουν τον κόπο να αξιολογήσουν την παράσταση, να ερμηνεύσουν το έργο, να εμβαθύνουν στα πράγματα. Βολεύονται, βολευόμαστε όλοι στο παρόν και δεν κάνουμε τον κόπο να δούμε πέρα από τη μύτη μας, στην καταστροφή που έρχεται με ταχύτητα, στο αβέβαιο μέλλον του τόπου, στους λάκκους που ανοίγουμε για να πέσουν τα παιδιά μας.
Είναι γεγονός πως στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί η εκτροφή στρουθοκαμήλων. Είναι μια επικερδής λένε επιχείρηση μα ποτέ δεν φαντάστηκα πως θα μας επηρεάσει όλους, ιδιαίτερα τους πολιτικούς μας, σε τέτοιο σημείο που να μη ξεχωρίζουμε από τα συμπαθή πουλιά σε ότι αφορά στην συμπεριφορά μας απέναντι στα προβλήματα του τόπου.

06/01/2004
Υ.Γ Κάποτε πρέπει να δούμε το πρόβλημα κατάματα. Χθες αν ήταν δυνατόν. Ο χρόνος είναι αλύπητος και πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι στο ελάχιστο.
Ότι θα στηρίξουμε με κάθε τρόπο και με κάθε θυσία μια λύση του προβλήματος των απορριμμάτων, σε όποια τοποθεσία του νομού εγκριθεί με διαφανείς διαδικασίες και τεκμηριωμένη επιστημονικά.
Αυτή πρέπει να είναι μια συμφωνία όλων των φορέων του νομού, των πολιτικών κομμάτων, των αυτοδιοικητικών κινήσεων και κυρίως των πολιτών.
Ο χρόνος είναι αλύπητος. Αργήσαμε και πρέπει να τρέξουμε να περισώσουμε ότι είναι ακόμη δυνατόν να περισωθεί

Ο ΚΟΜΠΟΣ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΧΤΕΝΙ

Ο ΚΟΜΠΟΣ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΧΤΕΝΙ

Είναι γνωστό πως τα σκουπίδια της Λευκάδας (του δήμου και ποιος ξέρει ποιών άλλων περιοχών) ρίχνονται εδώ και 20 περίπου χρόνια στις Αλυκές, σε δημόσιο χώρο και, τα τελευταία χρόνια, απευθείας στη θάλασσα δίπλα στον δίαυλο.
Η Πρόσφατη εφαρμογή του Πρωτοκόλλου Διοικητικής Αποβολής του δήμου Λευκάδας από το δημόσιο κτήμα ΒΚ 75 (σκουπιδότοπος) που εφαρμόστηκε από την Κτηματική Υπηρεσία Λευκάδας ύστερα από τελεσίδικη δικαστική απόφαση σε βάρος του δήμου, έθεσε επί τάπητος το τεράστιο θέμα της δημιουργίας Χ.Υ.Τ.Α στο νομό.
Η παραχώρηση από τη Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου την υστάτη ώρα στο δήμο του ΒΚ 75, για δυο χρόνια και «για κάθε νόμιμη χρήση», δεν λύνει το πρόβλημα όπως κακώς θεωρούν κάποιοι «παράγοντες» του τόπου. Πόσο νόμιμη χρήση είναι η ρίψη σκουπιδιών μια ανάσα από την πόλη, δίπλα στα σχολεία και μέσα στη θάλασσα;
Η καταστροφή του περιβάλλοντος συνεχίζεται, η θάλασσα εξακολουθεί παρανόμως να μπαζώνεται και η δημόσια υγεία κινδυνεύει. Πέραν τούτων ο χώρος είναι πεπερασμένος και δεν έχει πάνω από ένα χρόνο ζωής. Το πρόβλημα θα προκύψει έτσι ή αλλιώς δηλαδή μόνο που τότε δεν θα υπάρχει ελπίδα αναστροφής της κατάστασης.
Αντί λοιπόν κάποιοι υπεύθυνοι του νομού να κατηγορούν τη Κτηματική Υπηρεσία Λευκάδας επειδή έκανε σωστά και ως όφειλε τη δουλειά της, αντί να κλαψουρίζουν ορισμένοι, ιδίως ο νομάρχης, για πολιτικές τάχα διώξεις, ας δουν επιτέλους το πρόβλημα κατάματα, ας αναλάβουν τις ευθύνες τους και ας το αντιμετωπίσουν εγκαίρως πριν το βρουν έτσι ή αλλιώς μπροστά τους.
Από την προηγούμενη δημοτική αρχή προβάλλεται σαν μια από τις λύσεις η μεταφορά των απορριμμάτων της Λευκάδας στον όμορο νομό της Αιτωλοακαρνανίας. Η λύση αυτή δεν είναι εφικτή δεδομένου ότι η Λευκάδα δεν έχει ενταχθεί στο σχεδιασμό για Χ.Υ.Τ.Α και δεν έχει ανοίξει το νέο πρόγραμμα για τη χρηματοδότηση Χ.Υ.Τ.Α. Οι υποσχέσεις του κου Νομάρχη και οι όποιες προσπάθειες ήταν και είναι λειψές, δεδομένου ότι δεν τηρήθηκε, αν δεχτούμε ότι πραγματικά δουλεύτηκε το θέμα, κανένας από τους όρους και τις υποχρεώσεις προκειμένου να συγκροτηθεί σωστά ένας φάκελος χρηματοδότησης και της Λευκάδας. Το θέμα λοιπόν και σίγουρο δεν είναι, αν δεν έκλεισε οριστικά, και πέραν των άλλων είναι ιδιαίτερα χρονοβόρο.


ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ! Το πρόβλημα πρέπει να λυθεί άμεσα σε χώρο εντός του νομού!
Είναι ανάγκη να γίνει άμεσα, ακόμη και πριν τις εκλογές, από το Νομαρχιακό Συμβούλιο μια επιλογή δυο χώρων στο νομό, από αυτούς που έχουν προταθεί στο παρελθόν από τις διάφορες μελέτες, να σταλούν στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε και να χωροθετηθεί με αδιάβλητες διαδικασίες και χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις ο πλέον κατάλληλος για Χ.Υ.Τ.Α.
Να δεσμευτούν τα κόμματα, οι αρμόδιοι φορείς, οι πολιτευτές του νομού, ιδιαίτερα των μεγάλων κομμάτων που προεκλογικά μόνο θυμούνται το πρόβλημα, και όλοι οι εμπλεκόμενοι, ότι θα υποστηρίξουν αυτή τη λύση πέρα από πολιτικές σκοπιμότητες, πέρα από παραγοντισμούς και ψηφοθηρίες.
Αυτή είναι η μοναδική ρεαλιστική λύση.
Παράλληλα θα πρέπει να δούμε πολύ σοβαρά το θέμα της ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ. Να πάρουμε την πρωτοβουλία προώθησής της σε συνεργασία και με όμορους νομούς. Η μάζα των σκουπιδιών με σωστό πρόγραμμα Ανακύκλωσης θα μειωθεί κατά πολύ μεγάλο ποσοστό, πέραν του ότι θα έχουμε πολλαπλά κοινωνικά και οικολογικά (αν όχι και οικονομικά) οφέλη. Τόσο χαρτί χαμένο, τόσο γυαλί, τόσο αλουμίνιο, τόση σπατάλη, γιατί άραγε;
Ο καιρός δεν περιμένει. Αργήσαμε και πρέπει να προλάβουμε πριν τα σκουπίδια μας πνίξουν ολοκληρωτικά. Ο κόμπος έφτασε στο χτένι…

Μάρκος Νικητάκης
1/04


Υ.Γ. Η εσπευσμένη σύγκλιση του Δημοτικού Συμβουλίου μόλις προέκυψε η υλοποίηση της δικαστικής απόφασης και η παρουσία εκεί όλων των πολιτευτών καταδεικνύει πόσο πρόχειρα λειτουργούμε.
Ως υποψήφιος δήμαρχος, επικεφαλής του συνδυασμού ΛΕΥΚΑΔΑ-ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ είχα στείλει μια επιστολή, την οποία δημοσιοποίησα, στον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου στις 16/7/2003 με την οποία ζητούσα την σύγκλιση μιας ευρύτατης σύσκεψης από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς προκειμένου να συζητηθεί των θέμα των απορριμμάτων. Αγνοήθηκε επιδεικτικά.
Τον Δεκέμβριο υποχρεώθηκε το Νομαρχιακό Συμβούλιο, ύστερα από εκατοντάδες υπογραφές πολιτών, να υποσχεθεί πως στο δεύτερο δεκαήμερο του Γενάρη θα συζητηθεί το θέμα σε αποκλειστική συνεδρίαση. Μάθατε τίποτα; Όχι βέβαια γιατί τέτοια συζήτηση δεν έγινε ποτέ. Συνέπεια… Κατά τα άλλα όλοι (εκτός του δημάρχου ίσως) οι υπεύθυνοι, οι πολιτευτές και τα κόμματα (πλην του ΣΥΝ που έχει πάρει το θέμα πάνω του) μιλούν για το ενδιαφέρον τους και αναμασούν ευχολόγια. Λες και με τα ευχολόγια θα σωθούμε από την καταστροφή που έρχεται…

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ

Από 4 εναλλακτικές μεθόδους διαχείρισης των απορριμμάτων, η Ελλάδα χρησιμοποιεί μόνο τους Xώρους Yγειονομικής Tαφής (όπου βεβαίως τους χρησιμοποιεί γιατί στον τόπο μας οι χωματερές είναι καθεστώς).
Την ίδια ώρα:Στο Άμστερνταμ ανακυκλώνεται το 74% των σκουπιδιών, στην Κοπεγχάγη το 32%, στη Βιέννη το 30% και στο Βερολίνο το 25%. Το Παρίσι καίει σε ειδικές μονάδες καύσης το 80% των σκουπιδιών του, ενώ οι Βρυξέλλες το 89%.
H μία μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές πόλεις στρέφονται στις εναλλακτικές μεθόδους διαχείρισης των σκουπιδιών τους, εφαρμόζοντας στην πράξη ιδέες όπως «ελαχιστοποίηση του όγκου», ανακύκλωση υλικών, καύση και λιπασματοποίηση.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσπίσει μια ιεραρχική σειρά προτίμησης για τις επιλογές διαχείρισης των απορριμμάτων και ανάγκασε τα κράτη μέλη να προσαρμόσουν τη νομοθεσία τους προκειμένου να γίνουν πράξεις οι οδηγίες της.
H Ελλάδα σχεδόν αναγκάσθηκε να προσαρμόσει τη νομοθεσία της στην κοινοτική, προκειμένου να μη συρθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, με Προεδρικά Διατάγματα που αφορούν την ανακύκλωση ορυκτελαίων, μπαταριών, αυτοκινήτων και ηλεκτρονικών.
Τι προβλέπει αυτή η νομοθεσία;
(Αν θέλετε όλο το νομικό πλαίσιο μπείτε στο Google.com πληκτρολογήστε ΧΥΤΥ και διαβάστε τη σελίδα «Η Διαχείριση των απορριμμάτων στην Ελλάδα» )
• Κλείσιμο και εξυγίανση όλων των ανεξέλεγκτων χωματερών και σκουπιδότοπων μέχρι το 2007 σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ήδη, με βάση την ελληνική νομοθεσία, όλες οι υπάρχουσες χωματερές και σκουπιδότοποι είναι παράνομοι
• Ελαχιστοποίηση παραγωγής απορριμμάτων, με ενθάρρυνση της μείωσης δημιουργίας απορριμμάτων (π.χ. μείωση συσκευασμένων προϊόντων, επαναφορτιζόμενες μπαταρίες κ. λ. π)
. • Υποχρέωση ανάκτησης του 50-65% των συσκευασιών μέχρι το 2005 και του 65-80% τα επόμενα χρόνια με επαναχρησιμοποίηση των υλικών (π.χ. μπουκάλια μπίρας, κρασιού κ. λ. π.).
α. Η αξιοποίηση των αποβλήτων συσκευασίας με ανακύκλωση ή παραγωγή ενέργειας σε ποσοστό τουλάχιστον 50 % κατά βάρος με ανώτατο όριο 65%, μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2005,
β. πρέπει να ανακυκλώνεται από το σύνολο των υλικών συσκευασίας τουλάχιστον το 25% κατά βάρος με ανώτατο όριο το 45%. Στο ποσοστό αυτό πρέπει να ανακυκλώνεται τουλάχιστον το 15% κάθε υλικού συσκευασίας. (Άρθρο 10 Α 1α & β του Νόμου 2939/2001).
• Υποχρέωση κομποστοποίησης κατά 65% των οργανικών υπολειμμάτων μέσα στην ερχόμενη δεκαπενταετία.
α) μέχρι 16 Ιουλίου 2010 σε ποσοστό 25 % κατά βάρος, με ημερομηνία υπολογισμού των αποβλήτων που είχαν παραχθεί το έτος 1995,
β) μέχρι 16 Ιουλίου 2013 σε ποσοστό 50% κατά βάρος, με ημερομηνία υπολογισμού των αποβλήτων που είχαν παραχθεί το έτος 1995 και
γ) μέχρι 16 Ιουλίου 2020 σε ποσοστό 65% κατά βάρος, με ημερομηνία υπολογισμού των αποβλήτων που είχαν παραχθεί το έτος 1995.
• Υποχρέωση ανακύκλωσης και εναλλακτικής διαχείρισης ειδικών απορριμμάτων και αποβλήτων, όπως λάστιχα, παλιά οχήματα, καταλύτες, ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, μπάζα, ογκώδη αντικείμενα, έπιπλα, ορυκτέλαια, κ.α.
• Ανάκτηση ενέργειας σε ειδικές εγκαταστάσεις καύσης με παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
• Τελευταία επιλογή είναι η διάθεση των υπολοίπων απορριμμάτων σε XYTA».

Ας δούμε όμως αναλυτικά τις μεθόδους διαχείρισης των απορριμμάτων.

1. ΚΑΥΣΗ
Τριάντα πέντε χιλιάδες σπίτια σε μια περιοχή του Νοτιοανατολικού Λονδίνου έχουν 24 ώρες το εικοσιτετράωρο ζεστό νερό, θέρμανση και ρεύμα, τα οποία παράγονται σε μονάδα καύσης σκουπιδιών. Το εργοστάσιο βρίσκεται στον Δήμο του Γκρήνουιτς, ο οποίος σε συνεργασία με άλλους δύο γειτονικούς δήμους αποφάσισαν το 1992 να επενδύσουν 136 εκατ. ευρώ (περίπου 46 δισ. δρχ.) για να φτιάξουν τη μονάδα. Τα σκουπίδια μέσω της καύσης παράγουν ηλεκτρική, αλλά και θερμική ενέργεια. Μέσω σωλήνων ενός ειδικά διαμορφωμένου δικτύου μεταφέρεται στις κατοικίες ατμός, ο οποίος ζεσταίνει τα σπίτια (λειτουργώντας ως καλοριφέρ) και παρέχει ζεστό νερό. H μέθοδος της καύσης των σκουπιδιών κερδίζει σημαντικά έδαφος στις ευρωπαϊκές πόλεις, ιδιαίτερα στις σκανδιναβικές χώρες και τον Βορρά. Οι περισσότερες μεσογειακές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, δεν έχουν ακόμα προχωρήσει σε μονάδες καύσης σκουπιδιών, αν και στην Αθήνα δεν λείπουν πια οι φωνές υποστηρικτών τής μεθόδου. Στην Ελλάδα η μέθοδος της καύσης αποτέλεσε για μεγάλο χρονικό διάστημα σχεδόν «απαγορευμένη» έννοια λόγω των κατηγοριών για τις εκπομπές σωματιδίων και διοξίνης στην ατμόσφαιρα - πρόβλημα που οι επιστήμονες θεωρούν πως αντιμετωπίζεται πλέον επαρκώς με τη χρήση ισχυρών φίλτρων. Τα εργοστάσια καύσης απορριμμάτων που λειτουργούν σήμερα στην Ευρώπη εκπέμπουν ρύπους κάτω από τα επιτρεπόμενα όρια που προβλέπουν οι κανονισμοί και θεωρούνται ιδανικά για πυκνοκατοικημένες περιοχές, καθώς γύρω από αυτά μπορεί να αναπτυχθεί το δίκτυο μεταφοράς φθηνού ρεύματος και θέρμανσης. H μέθοδος αφήνει ελάχιστα κατάλοιπα, τα οποία σύμφωνα με τους επιστήμονες θάβονται σε XYTA, που καταλαμβάνουν πλέον πολύ μικρό χώρο.
2. ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ
H περιοχή του Dagenham Dock βρίσκεται στο Ανατολικό Λονδίνο και συγκεκριμένα στη βόρεια όχθη του Τάμεση. Πρόκειται για μία έκταση περίπου 1.330 στρεμμάτων, ιδιαίτερα υποβαθμισμένη, χωρίς υποδομές (δρόμους, αποχέτευση κ. λ. π.), με κατακερματισμένες ιδιοκτησίες. Σε αυτόν τον χώρο άρχισε να λειτουργεί ένα πρότυπο Οικολογικό Επιχειρηματικό Πάρκο, με έμφαση στην ανακύκλωση των υλικών. Ο σχεδιασμός του χώρου έγινε από πανεπιστημιακούς και εξειδικευμένες εταιρείες για λογαριασμό του αρμόδιου φορέα Τοπικής Αυτοδιοίκησης, του Μητροπολιτικού Δήμου του Λονδίνου Βασική ιδέα του σχεδίου είναι η δημιουργία ενός πάρκου με μικρές μη οχλούσες βιομηχανικές μονάδες, που φιλοξενούν επιχειρηματικές δράσεις με νέες τεχνολογίες ανακύκλωσης.
Με άλλα λόγια, το κράτος δίνει την ευκαιρία στους επιχειρηματίες να επενδύσουν με ευνοϊκούς όρους (τους δίνει τον χώρο, τις υποδομές και επιδότηση) στην... ανακύκλωση. Τι ανακυκλώνεται: Σ' αυτές τις νέες μονάδες δεν ανακυκλώνονται μόνο τα «παραδοσιακά» ανακυκλώσιμα υλικά, δηλαδή γυαλί από μπουκάλια, αλουμίνιο από κουτάκια αναψυκτικών και χαρτί από εφημερίδες και περιοδικά, αλλά: • Παλαιά ελαστικά. για παραγωγή μονωτικών και οικοδομικών υλικών, εξαρτημάτων οδοποιίας (π.χ. κώνοι, «σαμαράκια», ηχοπετάσματα κ. λ. π.), δάπεδα αθλητικών εγκαταστάσεων (ταρτάν) κ. λ. π. • Οτιδήποτε γυάλινο ανακυκλώνεται, για την παραγωγή πλακιδίων δαπέδου, άμμου για αμμοβολή, φίλτρα πόσιμου νερού ή χαμηλής ποιότητας γυαλί για διάφορες εφαρμογές κ. λ. π. • Πλαστικά υλικά για παραγωγή ειδών γραφείου, πλαστικού χορτοτάπητα, πλαστικά έπιπλα εξωτερικών χώρων (πάγκοι, καρέκλες κ. λ. π.). • Ηλεκτρονικές και ηλεκτρικές συσκευές, π.χ. κομπιούτερ, κινητά τηλέφωνα, για την παραγωγή πλαστικού και ευγενών μετάλλων.
Να επισημάνουμε ότι από στοιχεία του Υ. ΠΕ. ΧΩ. ΔΕ προκύπτει πως ανακύκλωση 3. 500 τόνων χαρτιού ισοδυναμεί με:
- διάσωση δάσους με περισσότερα από 50. 000 δέντρα
- εξοικονόμηση ενέργειας περίπου 4 εκατομμύρια κιλοβατώρες
- διάσωση ενός εκατομμυρίου κυβικών νερού

3. ΧΩΡΟΙ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΤΑΦΗΣ (Χ. Υ. Τ. Α)
Μία από τις πιο πράσινες περιοχές της Φρανκφούρτης είναι η γειτονιά του Μίλμπεργκ («σκουπιδοβουνό» στα γερμανικά). Το Μίλμπεργκ είναι ένα τυπικό παράδειγμα μετατροπής ενός Χώρου Υγειονομικής Ταφής (XYTA) σε χώρο πρασίνου. Βρίσκεται κοντά στη συνοικία Μπόρχαϊμ, μία περιοχή όπου η ζήτηση κατοικιών αυξήθηκε ραγδαία μετά το κλείσιμο της χωματερής. Οικογένειες που κάνουν πικ νικ πάνω στο γρασίδι. Για «ν' ανθίσει» όμως ένας XYTA θα πρέπει να έχει προϋπάρξει η κατάλληλη υποδομή κατά τη δημιουργία του. . Τι είναι ο X. Y. T. A;
Ο X. Y. T. A είναι μια μεγάλη λακκούβα που επενδύεται εσωτερικά ώστε να μην περνάνε τα «στραγγίσματα» από τα σκουπίδια στο υπέδαφος και τον υδροφόρο ορίζοντα. Αρχικά, η λακκούβα στρώνεται με άργιλο και στη συνέχεια «ντύνεται» με μια εξαιρετικά ανθεκτική χοντρή πλαστική μεμβράνη που συγκρατεί τα υγρά από την αποσύνθεση των σκουπιδιών. Στη συνέχεια γεμίζει με σκουπίδια. Σε αρκετά σημεία δημιουργούνται έξοδοι του βιοαερίου που παράγεται από τη ζύμωση των απορριμμάτων, ενώ το σύστημα διαθέτει δίκτυο ειδικών σωλήνων και αντλιών για τη συλλογή των παραγόμενων υγρών. Όταν γεμίσει αυτή η τεράστια λακκούβα και τα σκουπίδια πάρουν το σχήμα λόφου, τότε ο XYTA κλείνει και μετατρέπεται σε χώρο πρασίνου.

Να παρατηρήσουμε εδώ ότι η έννοια του Χ. Υ. Τ. Α καταργείται πλέον και στη θέση της μπαίνει ο όρος Χ. Υ. Τ. Υ (Χώρος Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων) ή ο όρος : Χ. Ε. Δ. Υ ( Χώρος Εδαφικής Διάθεσης Υπολειμμάτων ).

4. ΚΟΜΠΟΣΤΟΠΟΙΗΣΗ
Είκοσι έξι δήμοι στην περιοχή της ιταλικής Πάδοβας έχουν κάνει έναν πρωτότυπο συνεταιρισμό. Συγκεντρώνουν τα οργανικά απορρίμματα και τα διοχετεύουν σε μονάδες «κομποστοποίησης» ή αλλιώς λιπασματοποίησης. Το κόστος της «κομποστοποίησης» απορριμμάτων, σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Περιβάλλοντος, έχει υπολογιστεί περίπου στο μισό απ' όσο στοιχίζει η υγειονομική ταφή, ενώ οι μονάδες «κομποστοποίησης» επιδοτούνται και από την E. E. Στο πρόγραμμα της Πάδοβας συμμετέχουν 200.000 κάτοικοι, οι οποίοι κάθε χρόνο παράγουν 16.500 τόνους οργανικών απορριμμάτων. Οι κάτοικοι της Πάδοβας αντί να πετάξουν όλα τα σκουπίδια στην ίδια σακούλα ξεχωρίζουν τις φλούδες των φρούτων και των λαχανικών, τα υπολείμματα τροφών, χαλασμένα τρόφιμα ή ακόμα και κλαδιά δένδρων, τα οποία μετατρέπονται σε πλούσιο λίπασμα που επαναχρησιμοποιείται αντί να γεμίζει με όγκο τη χωματερή. Το σύστημα χρησιμοποιείται και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, όπως η Βαρκελώνη, το Λονδίνο, η Μόντζα. Οι δήμοι συνήθως είτε συλλέγουν τα οργανικά απορρίμματα που οδηγούνται σε κεντρικές μονάδες επεξεργασίας και μετατρέπονται σε «κομποστ» (λίπασμα) είτε προμηθεύουν κάθε ενδιαφερόμενο με ειδικούς κάδους για να εφαρμόσουν την ιδέα στον κήπο τους. Ο κάδος που τοποθετείται σε μια γωνιά του κήπου είναι χωρίς... πάτο. Κι αυτό γιατί μέσα από το χώμα περνούν τα σκουλήκια στη μάζα των οργανικών απορριμμάτων από τα οποία τρέφονται και στη συνέχεια η ύλη χωνεύεται και περνάει στο χώμα!

ΤΑ … ΗΜΕΤΕΡΑ
Από αυτές τις μεθόδους αλήθεια ποια χρησιμοποιούμε στον τόπο μας; Την πέμπτη μέθοδο, την ελληνική. Όπου αλάνα και σκουπίδι, όπου ρεματιά και χωματερή. Πετάτε όπου βρίσκετε και μη νοιάζεστε για τίποτα. Μόλυνση; Ε: όχι δα! Εδώ έχουμε ήλιο και θάλασσα, είμαστε περιούσιος λαός, δεν θα πάθουμε τίποτα!
Εδώ περιμένουμε την Αιτωλοακαρνανία να μας σώσει! Θυμάστε αλήθεια από πότε την περιμένουμε; Από τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη ! Επί νομαρχίας Αβούρη αν έχετε ακουστά. Πάει να πει δεκαπέντε τόσα χρόνια. Φαντάζομαι σε άλλα δεκαπέντε θα έχουμε απάντηση.
Ως τότε υψώνουμε λόφο σκουπιδιών μια ανάσα από την πόλη, δίπλα από τα σχολεία μας και μέσα στη θάλασσα.
Ως τότε μακριά από εμάς η χολέρα, μακριά η δυσεντερία, μακριά ο τύφος, μακριά η… χλαπάτσα !
Ως τότε … εκεί που κρίνα, τα… μπειμπιλίνα !

Σκεφτείτε όμως ένα συνδυασμό ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ, ΚΟΜΠΟΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ, με τα ποσοστά που έτσι κι αλλιώς είμαστε υποχρεωμένοι να ανακυκλώνουμε και να κομποστοποιούμε. Θα γινόταν τόση φασαρία για το χώρο του Χ. Υ. Τ. Υ; Θα σφάζονταν δήμαρχοι και κοινοτάρχες πάνω στις χωματερές ή θα μάλωναν ποιος θα αξιοποιούσε καλύτερα τις ευεργετικές συνέπειες της Ανακύκλωσης;
Κι όμως. Θα μπορούσε, και είναι πρόταση αυτό, μια συνεργασία κάποιων νομών να έλυνε μια και καλή το πρόβλημα. Οι νομοί Άρτας, Πρέβεζας, Λευκάδας και ένα τμήμα της Αιτωλοακαρνανίας (Ξηρόμερο) να επεξεργαστούν ένα κοινό πρόγραμμα ανακύκλωσης και κομποστοποίησης, με κατασκευή μικρών μονάδων επεξεργασίας ανακυκλώσιμων προϊόντων, μία σε κάθε περιοχή ή ένα μεγάλο εργοστάσιο ανακύκλωσης σε μέρος που θα εξυπηρετούσε όλους. Παράλληλα χρειάζεται μια γενναία προσπάθεια ενημέρωσης του κόσμου για τα ευεργετικά αποτελέσματα της ανακύκλωσης και την αξία του κομπόστ ως εναλλακτικής μεθόδου λίπανσης των καλλιεργειών.
Βεβαίως οι «άρχοντές μας» γυρίζουν την πλάτη στη λέξη ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ και η ΚΟΜΠΟΣΤΟΠΟΙΗΣΗ τους είναι ΑΓΝΩΣΤΗ ΛΕΞΗ ! Δεν γνωρίζουν τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από την ελληνική νομοθεσία !
Πλανάται το ερώτημα τι γνωρίζουν εν τέλει μα αυτό είναι … άλλου παπά ευαγγέλιο και … πλάνας κάλπης αποτέλεσμα.
19/03/2006
* Τα στοιχεία προέρχονται από το ΜΗΧΑΝΟΔΙΚΤΥΟ και την ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ

ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ : Έγκλημα χωρίς τιμωρία;

Πάνε κοντά είκοσι χρόνια από τότε που ο δήμαρχος της Λευκάδας και το Δημοτικό Συμβούλιο αυθαίρετα αποφάσισαν πως ο καταλληλότερος τόπος για δημιουργία χωματερής στην πόλη είναι η … θάλασσα! Τέτοια είχε αρκετή ο τόπος και…περίσσευε ! Μετέφεραν λοιπόν τον σκουπιδότοπο από τα Βαρδάνια στις Αλυκές, προσωρινά έλεγαν μα στην Ελλάδα ουδέν μονιμότερο του προσωρινού. Από τότε έχουν συντελεστεί πολλά εγκλήματα στον τόπο τα οποία είναι διαρκή και με τίποτα δεν πρέπει να θεωρηθούν στιγμιαία.
Έγκλημα 1ο : Ένας βιότοπος, που έπρεπε να προστατευτεί από την νεόκοπη τότε «σοσιαλιστική» αρχή, καταστράφηκε.
Έγκλημα 2ο : Ο δίαυλος που θα μπορούσε να είναι ο τουριστικός «κράχτης» για το νησί σιγά-σιγά μολύνθηκε από τα σκουπίδια που τον περιέπλευσαν, από τα «ζουμιά» τους μα και τα λύματα του παρακείμενου Βιολογικού Καθαρισμού που παρανόμως χύνονται σ΄ αυτόν.
Έγκλημα 3ο : Η χωματερή βρίσκεται μια ανάσα από την πόλη και δίπλα κυριολεκτικά σε ένα σχολικό συγκρότημα. Τα παιδιά μας ζουν σε ένα διαρκή κίνδυνο.
Έγκλημα 4ο : Τα σκουπίδια ρίχνονται ανεξέλεγκτα χωρίς στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής και ασφάλειας. Ο κίνδυνος μιας επιδημίας είναι υπαρκτός και τα θαύματα δεν διαρκούν αιωνίως.
Έγκλημα 5ο : Ο χώρος των Αλυκών ουδέποτε παραχωρήθηκε από το Δημόσιο για χρήση στον Δήμο της Λευκάδας. Ήταν και εξακολουθεί να είναι δημόσιο κτήμα. Γιατί επετράπη η χρήση του από την αρμόδια υπηρεσία και εν πάση περιπτώσει γιατί οι αποφάσεις της υπηρεσίας αυτής έκτοτε (και υπήρξαν αρκετές) ουδέποτε εκτελέστηκαν από τα αρμόδια όργανα;
Έγκλημα 6ο : Η θάλασσα και οι ακτές προστατεύονται από το Λιμεναρχείο. Τόσα χρόνια έχουν μπαζωθεί από τα σκουπίδια διακόσια περίπου στρέμματα θάλασσας. Με βάση ποια άδεια το λιμεναρχείο δεν επενέβη να τιμωρήσει τους παραβάτες; Αν κάποιος ιδιώτης ρίξει λίγο τσιμέντο ή κάποιο βράχο στη θάλασσα, μπροστά από το κτήμα του, κάνοντας μια προβλήτα για να δένει τη βάρκα του, θα τιμωρηθεί αμέσως ή όχι; Ποιος νόμος επιτρέπει την επιλεκτικότητα στην τιμωρία;
Έγκλημα 7ο : Επί χρόνια οι εφημερίδες φώναζαν και φωνάζουν για το διαρκές έγκλημα (Ο Λ. Λ μάλιστα στα πρώτα χρόνια της κυκλοφορίας του το είχε μόνιμη επωδό). Γιατί κανένας εισαγγελέας δεν φιλοτιμήθηκε να διερευνήσει τις καταγγελίες;
Έγκλημα 8ο : Ένας πέπλος σιωπής εκ μέρους των αρμοδίων σκεπάζει το πρόβλημα. Τόσοι φορείς που θίγονται από τα σκουπίδια (έμποροι, ξενοδόχοι κ.λ.π) σιωπούν. Φοβούνται ή βολεύονται;
Έγκλημα 9ο : Ένας περίεργος ηθικός και ψυχολογικός εκβιασμός ασκείται έμμεσα από τις αρχές στους κατοίκους τούτου του τόπου. Αν γίνουν ενέργειες να σταματήσει η λειτουργία της χωματερής, τα σκουπίδια θα μείνουν στους κάδους και θα μας «πνίξουν». Κανένας φορέας και πολύ περισσότερο ιδιώτης, δεν τολμά να μπει μπροστάρης στην προσπάθεια αυτή γιατί ο κόσμος θα στραφεί εναντίον του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ. Το καλοκαίρι ανήρτησε πανώ για το θέμα και έδειξε δημοσίως φωτογραφίες από τη χωματερή και –άκουσον, άκουσον- κατηγορήθηκε ότι κάνει ζημιά στην οικονομία του νομού. Δηλαδή, γιατί θα τρελαθούμε στο τέλος, δεν κάνει ζημιά μια παράνομη χωματερή στα όρια της πόλης, δίπλα στην τουριστική μαρίνα των τόσων δις, και κάνει η αποκάλυψή της !!! Άλλοθι ε !!!
Έγκλημα 10ο : Ο παράνομος χώρος είναι πεπερασμένος και όλα δείχνουν πως δεν έχει παραπάνω από ένα με ενάμιση χρόνο ζωής. Τι θα γίνει μετά δεδομένου πως ακόμα και σήμερα να βρούμε χώρο για ΧΥΤΑ χρειάζεται τουλάχιστον δύο χρόνια για να τεθεί σε λειτουργία;

Οι προσπάθειες για την ανεύρεση ΧΥΤΑ δεν έλειψαν από τη Λευκάδα. Αυτό που έλειψε ήταν και είναι η πολιτική βούληση για τη λύση του προβλήματος. Δεκάδες τόποι υποδείχθηκαν από αρμοδίους, και αναρμόδιους βεβαίως, φορείς και ιδιώτες μα κανένας δεν αποδείχτηκε ικανός να αντιμετωπίσει την μικροπολιτική μας. Οι παρεμβάσεις παραμένουν ιστορικές και γεμίζουν σελίδες οι διηγήσεις τους.
Η δημιουργία μιας χωματερής προφανώς δεν είναι το πλέον ευχάριστο για τους όποιους γείτονες. Βλέπετε όλοι θέλουν να παράγουν και να πετούν σκουπίδια κανένας όμως δεν τα θέλει δίπλα του.

Όμως σε ένα μέρος που αντικειμενικά πληροί τις συνθήκες υγιεινής και προστασίας του οικοσυστήματος και που θα επιλεγεί με διαφανείς διαδικασίες πρέπει να γίνει ο Χ.Υ.Τ.Α όποιες και αν είναι οι αντιδράσεις, όποιες και να είναι οι πολιτικές επιπτώσεις.
Τα σκουπίδια εμείς τα παράγουμε εμείς πρέπει και να τα «φάμε».
Το θέμα είναι να καταφέρουμε να περιορίσουμε τον όγκο τους. Η ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ μπορεί να δώσει λύσεις περιορισμού τους και σημαντικού μάλιστα αρκεί να υπάρξει ο συντονισμός με άλλους όμορους Ο.Τ.Α και φυσικά η πολιτική βούληση για μια προβληματική οικονομικά επένδυση μα κερδοφόρα σε ότι αφορά στην ποιότητα ζωής των κατοίκων.

Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι! Δεν χωρά άλλη καθυστέρηση!
Πάση θυσία πρέπει να βρεθεί λύση ΤΩΡΑ γιατί αύριο θα είναι αργά για όλους. Πάση θυσία πρέπει να υπάρξει η πολιτική βούληση και συμφωνία για λύση από ΟΛΟΥΣ τους φορείς του τόπου.
Η ανοχή είναι συνενοχή και κατά τούτο ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ . Ας τιμωρηθούμε μα πρώτα ας υποστούν την πρέπουσα τιμωρία όλοι όσοι συνετέλεσαν στα παραπάνω εγκλήματα.

12/03/04

Υ.Γ 1. Το Δημοτικό Συμβούλιο του δήμου Λευκάδας ένα χρόνο τώρα δεν έχει συζητήσει το θέμα των σκουπιδιών.

Υ.Γ 2. Τελευταίως κυκλοφορεί η φήμη (;) πως εγκρίθηκε από την περιφέρεια τοποθεσία που χρόνια πριν είχε κριθεί ως ακατάλληλη ύστερα από άνωθεν παρεμβάσεις…Τώρα πως πληροί τις προϋποθέσεις;
Ελλάς το μεγαλείο σου !

ΚΑΥΤΕΣ ΠΑΤΑΤΕΣ

Μου έχει γίνει συνήθεια πια σε κάθε μου άρθρο να αναφέρομαι και στα σκουπίδια.
Χρόνια τώρα η ίδια ιστορία. Μονότονη. Καθημερινή. Τα σκουπίδια στα Βαρδάνια, στις Αλυκές, στη θάλασσα. Η ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ που παραμένει άγνωστη λέξη. Ο Βιολογικός που χύνεται στο δίαυλο, αν και έπρεπε χρόνια να χύνεται αλλού, και μολύνει την πόλη και τον κόλπο του Δρεπάνου. Τα μπαζώματα των Αλυκών, των ιχθυοτροφείων, της θάλασσας. Η καταστροφή των αλυκών Αλεξάνδρου, οι δεξαμενές λυμάτων, τα σάπια δίκτυα, το μολυσμένο νερό. Χρόνια τώρα η ίδια συμπεριφορά των πολιτών. Κάθε ρεματιά και σκουπιδότοπος, κάθε σούδα, κάθε ρέμα και χωματερή.
Χρόνια τώρα τα ίδια πράγματα από διαφορετικά χείλη. Οι ίδιες δικαιολογίες, οι ίδιοι φόβοι, οι ίδιες υποσχέσεις. Χρόνια τώρα ο ίδιος αδιάφορος κόσμος, οι ίδιοι αδιάφοροι πολίτες που χασκογελούν με τους «γραφικούς», που γράφουν όλο τα ίδια και τα ίδια, μα που βλέπουν σοβαρά άλλους, γραφικούς (; ), που χρόνια τώρα υπόσχονται τα ίδια και τα ίδια. Κοντόφθαλμοι που κοιτάζουν μόνο τον εαυτούλη τους και μόνο για σήμερα. Αύριο έχει ο … Θεός. Κάτι θα γίνει και θα τα … βολέψουνε.
Δεν χαϊδεύω αυτιά. Δεν το έκανα και δεν θα το κάνω ποτέ. Δεν με ενδιαφέρει να καλοπιάσω κανέναν και δεν θέλω να κρύβομαι πίσω από το δάκτυλό μου. Θέλω να πω μερικά πράγματα στα ίσια για μια ακόμη φορά και αδιαφορώ για το πόσοι θα με χαρακτηρίσουν «γραφικό».
Παρακολουθώ τις συνεδριάσεις του Δημοτικού και του Νομαρχιακού Συμβουλίου συνήθως από την τηλεόραση γιατί δεν αντέχω να τις παρακολουθήσω από κοντά. Αφ ενός γιατί τίποτε το σημαντικό δεν συζητείται παρά μόνο αδειοδοτήσεις και εγκρίσεις ή υπερβάσεις κονδυλίων, αφετέρου γιατί αισθάνομαι ότι σ αυτές τις συνεδριάσεις, και σε ότι αφορά στο θέμα του Χ.Υ.Τ.Α τουλάχιστον, εκτυλίσσεται συνήθως ένα σενάριο από θέατρο του παραλόγου, υπάρχει στην ατμόσφαιρα μια περιρρέουσα υποκρισία, ένας φόβος, μια προσπάθεια νάνων να κάνουν για λίγο τους γίγαντες. Το ανέκδοτο του λιονταριού με το λαγό ταιριάζει απόλυτα εδώ.
Αν προσπαθήσει κάποιος μελλοντικός ερευνητής να αποδελτιώσει τις συνεδριάσεις των τελευταίων χρόνων έχω την αίσθηση ότι δεν θα αντέξει μέχρι το τέλος. Διαφορετικά λόγια σε άλλους χρόνους από τα ίδια χείλη. Λιοντάρια στην αντιπολίτευση, ποντίκια στην … Κυβέρνηση και τα τανάπαλιν. Η ανικανότητα να λύσουμε ένα πρόβλημα μας οδηγεί στην ικανοποίηση πως ούτε και ο αντίπαλος μπορεί να το λύσει. Ίσως ίσως σπρώχνουμε τα πράγματα στην αποτυχία για να δικαιολογήσουμε την ανικανότητά μας.
Τα τελευταία χρόνια έχω προσωπικά ακούσει όρκους και όρκους, υποσχέσεις και υποσχέσεις για το θέμα. Έχω διαβάσει φυλλάδια πολυτελή με προτάσεις για λύση του προβλήματος. Έχω ακούσει προεκλογικούς λόγους με χρονοδιαγράμματα για λύση και προτάσεις περίεργες για τρύπες και άλλα γραφικά Έχω ακούσει αιρετό να ζητά μυστικότητα (παρούσης της τηλεοράσεως), άλλον να ζητά συγνώμη που τον ακούσαμε (;) και άλλα γραφικά και ωραία. . Έχω ακούσει αιρετούς σε συμβούλια να ψιθυρίζουν συντεταγμένες, μυστικές λύσεις και παρασκηνιακές ενέργειες που θα μας σώσουν από τα προβλήματα. Κι αν πρόσκαιρα δείχνουν κάποιοι περισσότερο ενδιαφέρον για να λυθεί το πρόβλημα των σκουπιδιών το κάνουν γιατί κάποιοι με φιλότιμο τους έχουν στριμώξει άσχημα στη γωνία (Οικολογική Πρωτοβουλία, ΣΥΝ) και γιατί βεβαίως ο χώρος της παράνομης χωματερής στην πόλη τελειώνει και πρέπει πια να πιάσουν με τα χέρια τους τις καυτές πατάτες…
Δεν έχω ακούσει μια αυτοκριτική, μια απολογία για υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν, ένα συγνώμη από τον κόσμο που εμπιστεύτηκε σε κάποιους τις ελπίδες του και απογοητεύτηκε. Δεν έχω δει μια αντίδραση των πολιτών πέρα από το εκκρεμές των ψηφοφόρων που αλλάζει εξουσία στις εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια. Οι ενεργοί πολίτες χάθηκαν κάπου στη δεκαετία του 70…
Τι συμβαίνει λοιπόν; Μας αρέσει να μας κοροϊδεύουν, θαυμάζουμε και επιβραβεύομε όσους μας «δουλεύουν» ή μήπως στην κοινωνία της αρπακτής και της πτωματοφαγίας είναι φυσικό επακόλουθο τα κοράκια να κυριαρχούν; (Οι εξαιρέσεις πάντα υπάρχουν μα δυστυχώς είναι αυτές που επιβεβαιώνουν τον κανόνα !)
Δεν καταλαβαίνω μια κοινωνία που βλέπει το οικοσύστημα να καταστρέφεται και δεν αντιδρά. Δεν καταλαβαίνω μια κοινωνία που βλέπει τα παιδιά της να φοιτούν σε σχολεία δίπλα σε χωματερές και δεν αντιδρά. Δεν καταλαβαίνω μια κοινωνία τυφλή, κουφή και χωρίς οσμή που σηκώνει τους ώμους αδιάφορα στον κίνδυνο της μόλυνσης. Δεν καταλαβαίνω μια κοινωνία που επιβραβεύει μονίμως την απάτη, την παρανομία, την αρπακτή. Δεν καταλαβαίνω μια κοινωνία που κάνει τα πάντα να προσελκύσει τουρισμό για να ζήσει και δεν κάνει τίποτα για να προστατεύσει τον φυσικό πλούτο του τόπου που είναι ο «κράχτης» για τους τουρίστες. Δεν μπορώ να καταλάβω Συλλόγους και οργανώσεις που δεν προστατεύουν τα συμφέροντα του κλάδου τους.(π.χ ο Σύλλογος Ξενοδόχων, Εμπορικός Σύλλογος, Ψαράδες κ.λ.π).
Τι κρύβεται εν τέλει πίσω από αυτή την αδιαφορία; Ποιοι και πώς βολεύονται; Ποια τα συμφέροντα, πέρα από την ησυχία μας, τη λογική του «δε βαριέσαι αδελφέ», τον αδιέξοδο τοπικισμό μας και κάποιο οικοπεδάκι ή κτηματάκι που πιθανότατα έχουμε δίπλα στην προτεινόμενη εκάστοτε χωματερή; Αν κάτι στραβό συμβεί στα παιδιά μας εξ αιτίας των σκουπιδιών, (μια μόλυνση, μια επιδημία κ.λ.π) ποιος αδιάφορος ως τώρα πολίτης θα δικαιούται να ζητήσει ευθύνες; Τότε που θα πρέπει να κρύψουμε όλοι τη μακαριότητά μας;
Έχουμε χάσει τόσο τον προσανατολισμό μας σαν κοινωνία, φταίει η παιδεία μας, το κακό το ριζικό μας, τα ριάλιτι, το άγχος της επιβίωσης αδιαφορώντας για την ποιότητά της, τι ; Έχουν τόσο μαλακώσει τα χέρια μας από τη μαλθακότητα της ζωής μας που δεν αντέχουμε να κρατήσουμε σ αυτά, έστω για λίγο, τις καυτές πατάτες των προβλημάτων μας;
Μπορούμε άραγε να κοιτάξουμε στα μάτια τα παιδιά μας;
22/10/2004

ΠΕΡΙ ΣΚΟΡΔΟΥ Ο ΛΟΓΟΣ



Έπεσε στα χέρια μου μια συνταγή για την κατασκευή ενός φαρμάκου, μια συνταγή που βρέθηκε γραμμένη σε ένα βουδιστικό μοναστήρι στα βουνά του Θιβέτ το 1972, μια συνταγή που αποκρυπτογραφήθηκε στα 1976 και που αφορά στις θεραπευτικές ιδιότητες του σκόρδου.
Σκέφτηκα λοιπόν αντί να σας «ζαλίζω» με απόψεις επί παντός επιστητού, αντί να γκρινιάσω όπως το συνηθίζω, να σας μεταφέρω στο χαρτί αυτή τη συνταγή με την βεβαιότητα πως κάτι παραπάνω θα κερδίσετε από τις όποιες απόψεις μου.
Στο κάτω – κάτω το φάρμακο αυτό βελτιώνει τον μεταβολισμό, διαλύει τους θρόμβους του αίματος, προλαβαίνει και θεραπεύει το έμφραγμα του μυοκαρδίου, την στενοκαρδία, την αρτηριοσκλήρωση, την ισχαιμία, το χρόνιο συνάχι, την υπέρταση, την αμυγδαλίτιδα, τις χρόνιες παθήσεις των πνευμόνων, τον πονοκέφαλο, τις γαστρίτιδες, τα έλκη, βοηθάει την όραση και … αποκαθιστά τη σεξουαλικότητα.


ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Κόβουμε 350 γραμμάρια καθαρισμένα σκόρδα σε λεπτά τεμάχια και τα τρίβουμε σε δοχείο από πορσελάνη ή γυαλί με ξύλινο γουδοχέρι. Προσθέτουμε 200 ml καθαρό οινόπνευμα 90 ή 95 βαθμών και αφού κλείσουμε καλά το δοχείο το βάζουμε για δέκα (10) ημέρες στο ψυγείο. Την 11η ημέρα το σουρώνουμε προσεκτικά και επανατοποθετούμε το διάλυμα για δύο (2) ημέρες στο ψυγείο.
ΠΡΟΣΟΧΗ !!!
Κατά την Παρασκευή και κατά τη χρήση δεν πρέπει να έρθει σε επαφή με μεταλλικά σκεύη ! (Προσοχή στο μαχαίρι, στο σουρωτήρι, στο καπάκι του δοχείου, στο κουτάλι κ. λ. π )

ΤΡΟΠΟΣ ΧΡΗΣΗΣ
Πριν από το φαγητό, πρωί, μεσημέρι και βράδυ σε 50 γραμμάρια γάλα κάθε φορά βάζουμε σταγόνες από το μίγμα με την δοσολογία που αναφέρεται πιο κάτω ανάλογα με την ημέρα,

ΗΜΕΡΑ ΠΡΩΙ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΒΡΑΔΥ

1 2 3                  2η 4 5 6
7 8 9          4η 10 11 12
13 14 15
15 14 13         7η 12 11 10        9 8 7          6 5 4         10η 3 2 1             11η 15 25 25
12η     25 25 25

Τις υπόλοιπες ημέρες παίρνουμε από 25 σταγόνες τρεις φορές την ημέρα μέχρι να τελειώσει το φάρμακο.

ΠΡΟΣΟΧΗ !
Δεν πρέπει να επαναλάβετε αυτή τη θεραπεία αν δεν περάσουν τουλάχιστον πέντε (5) χρόνια.

Αυτή λοιπόν είναι η συνταγή που λέγαμε, έτσι τη βρήκα και έτσι σας τη μεταφέρω. Για το αποτέλεσμα δεν ξέρω και … γράμματα γνωρίζω.
Έχει εξ αρχής ένα καλό. Το σκόρδο δεν μυρίζει ! Έχουμε επίσης το δεδομένο των γνωστών θεραπευτικών ιδιοτήτων του σκόρδου μα δεν είναι δα όπως φαντάζομαι και … πανάκεια !


Υ. Γ Αυτό το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε αυτούσιο, από τον γράφοντα, στην εφημερίδα «ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ» το Μάρτιο του 1997. Το είχα ξεχάσει ώσπου, πριν δύο περίπου μήνες, κάποια γνωστή μου εξ Αθηνών περιχαρής μου … είπε τη συνταγή !
Τότε δεν είχα ο ίδιος δοκιμάσει τα αποτελέσματά της. Σήμερα, ύστερα από δίμηνο θεραπεία, οφείλω να ομολογήσω πως τουλάχιστον στην όραση (λόγω πρεσβυωπίας) έχω αισθητή βελτίωση. Στα άλλα δεν ξέρω είτε γιατί σε κάποια δεν είχα ποτέ πρόβλημα είτε γιατί δεν κάνω και τόσο συχνά εξετάσεις για να έχω ένα μέτρο σύγκρισης. Σε κάθε περίπτωση επικίνδυνο δεν είναι φαντάζομαι. Σκόρδο πίνεις έτσι κι αλλιώς. Εδώ άλλοι μασάνε ένα την ημέρα, έρχονται από πάνω σου και κινδυνεύεις να λιποθυμήσεις από τη μυρωδιά. Αυτό, που δεν μυρίζει κιόλας, τι να σου κάνει;
25/04/2006

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Είναι γνωστό σε όλους μας ότι ο πολιτισμός στον τόπο μας τα τελευταία τουλάχιστον χρόνια νοσεί βαρύτατα. Παρατηρείται μια στασιμότητα, μια επανάπαυση, μια συνεχής αναφορά στο «εμείς τότε», με άλλα λόγια ένα σερβίρισμα του παρελθόντος για να χορτάσουμε την πείνα του σήμερα.
Το Πνευματικό Κέντρο του δήμου Λευκάδας, διαχειρίζεται μόνο το θέμα των Γιορτών Λόγου και Τέχνης, ενίοτε χωρίς λόγο και σπάνια με τέχνη, και το Διεθνές φεστιβάλ Φολκλόρ για το οποίο πολλά έχει να παρατηρήσει κάποιος.
Οι εκδηλώσεις που αφορούν στον τοπικό πολιτισμό του σήμερα είναι σπάνιες και οι περισσότερες αφορούν σε παραστάσεις σχολείων ή σχολών τις οποίες το Πνευματικό Κέντρο ενσωματώνει στο πρόγραμμά του χωρίς να του ανήκουν και χωρίς να έχει δώσει την παραμικρή χείρα βοηθείας.
Κάνω τόση μεγάλη εισαγωγή γιατί θέλω να τονίσω όσο γίνεται με περισσότερη έμφαση, έστω και με καθυστέρηση, την καταπληκτική δουλειά που παρουσιάστηκε από το Θεατρικό Εργαστήρι του Πνευματικού κέντρου πρόσφατα.
Το έργο του T. WILLIAMS « Camino Real », σε μετάφραση, διασκευή, διδασκαλία ρόλων και σκηνοθετική επιμέλεια Λουκίας Κατωπόδη, κυριολεκτικά με γοήτευσε. Ήταν μια πολύ όμορφη και δύσκολη παράσταση, με ρόλους που ήθελαν ταλέντο και τσαγανό, με σκηνοθετικά ευρήματα, με σκηνικά και κοστούμια άξια λόγου. Μια παράσταση στην οποία έλαμψαν ταλέντα με ερμηνείες που θα ζήλευαν και επαγγελματίες του είδους. Μια παράσταση για την οποία δούλεψαν με μεράκι πάνω από είκοσι πέντε άτομα επί πολλούς μήνες.
Οφείλω να ομολογήσω με πλήρη ειλικρίνεια ότι, ως άνθρωπος που έχει ασχοληθεί χρόνια με τα του θεάτρου, ζήλεψα. Ήθελα να συμμετέχω και εγώ σε αυτή την προσπάθεια, ήθελα να μην είχα απομακρυνθεί, όπως απομακρύνθηκα από το Θεατρικό Εργαστήρι στη γέννησή του ή εν πάσει περιπτώσει να ξαναγύριζα και να βοηθούσα στη νέα προσπάθεια.
Να λοιπόν κύριοι που «ηγείστε» του πολιτισμού «πεδίον δόξης λαμπρό». Να ο τρόπος να βγούμε από το τέλμα της πολιτισμικής στασιμότητας. Να δώσουμε τόπο, τρόπο και μέσα στα νέα παιδιά να δουλέψουν. Να αξιοποιήσουμε το ταλέντο και το μεράκι τους, παραμερίζοντας την εγωιστική μας «σωστή» τάχα άποψη. Να δώσουμε κίνητρα και εφόδια, να μην τρομάξουμε από το «νέο» και το «πρωτοποριακό», να μη θέλουμε να ποδηγετούμε κάθε προσπάθεια, να κάτσουμε «στη γωνία μας» επιτέλους όλοι εμείς οι «ειδικοί» που γίναμε κατεστημένο και καραβανάδες του πολιτισμού (όσοι γίναμε).
Να λοιπόν κύριοι του πολιτισμού πως γεμίζουν δημιουργικά οι άδειες ημέρες του χειμώνα. Να πως νέοι άνθρωποι μπορούν να ξεφύγουν από τη μελαγχολία του φραπέ, της καφετερίας, του τσιγάρου και των «άλλων» ουσιών.
Να πως, με χρήματα που δεν φτάνουν για ένα προσκεκλημένο συγκρότημα ή θίασο, τόσοι άνθρωποι δημιουργούν και μάλιστα καλύτερα από τους επαγγελματίες.
Να λοιπόν κύριοι του πολιτισμού ο ρόλος του Πνευματικού Κέντρου.
Το Πνευματικό Κέντρο οφείλει και πρέπει να γίνει μια κυψέλη δημιουργίας και δραστηριότητας νέων ανθρώπων κυρίως, οι οποίοι θα ασκούνται σε δημιουργικές τέχνες και θα παρουσιάζουν άπαξ του έτους τη δουλειά της στην κοινωνία της Λευκάδας.
Οφείλει και πρέπει να δημιουργήσει και άλλα εργαστήρια (ζωγραφικής, γλυπτικής, σκίτσου, αγιογραφίας, θεάτρου, κινηματογράφου κ. α), τη γραμματειακή ευθύνη των οποίων θεωρώ δόκιμο να αναλάβουν ολιγομελείς επιτροπές πολιτών, σχετικών με το αντικείμενο ευθύνης τους, αν αυτό είναι δυνατόν, οι οποίες θα λογοδοτούν στο Πνευματικό Κέντρο.
Το Πνευματικό Κέντρο οφείλει να στοχεύσει στη δημιουργία δραστηριοτήτων για ολόκληρο το χρόνο.
Η κοινωνία χρειάζεται να ξεκολλήσει από την πολυθρόνα και το τηλεκοντρόλ. Να βρει διέξοδο της δύσκολους μήνες.
Ο πολιτισμός πρέπει να επιστρέψει της κοιτίδες του. Η έτοιμη τροφή που σερβίρεται (όσο καλή κι αν φαντάζει) δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντισταθμίσει την προσπάθεια για ερασιτεχνική δημιουργία, μέσα από την ανάπτυξη των πολιτιστικών συλλόγων και όλων των φορέων πολιτισμού του τόπου.
Τα νιάτα πρέπει να βρουν διέξοδο στα αδιέξοδά τους και ο δρόμος της δημιουργίας είναι μια λύση.
5/7/06

ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΧΑΜΕΝΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ

4/10/06

Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, ειδικά στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα προβλήματα κάθε τόπου βγαίνουν στην επιφάνεια. Οι υποψήφιοι τοπικοί άρχοντες δηλώνουν γνώστες τους και υπόσχονται άμεσες λύσεις. Ως αθώες περιστερές εξορκίζουν το παρελθόν, στο οποίο λένε ότι δεν είχαν συμμετοχή, και προσδιορίζουν στόχους για το μέλλον.
Ως εδώ όλα καλά και θεμιτά. Το πρόβλημα είναι άλλο. Από το 1990 μέχρι σήμερα διαχειρίστηκαν την εξουσία, σε μια εναλλαγή του πράσινου με το μπλε, τέσσερις διαφορετικοί δήμαρχοι και πάμε για τον πέμπτο. Ο καθένας, επειδή ήταν ή είναι για πρώτη φορά υποψήφιος, «ένιπτε ή νίπτει τας χείρας του» για τα σφάλματα του παρελθόντος. Δεν ξέρω, δεν γνωρίζω, δεν φταίω, άλλοι ήταν, εγώ είμαι καινούργιος και αμόλυντος, και όλα τα συναφή.
Την ίδια ώρα βεβαίως στα ψηφοδέλτιά τους κυριαρχούσαν και κυριαρχούν οι ίδιοι και οι ίδιοι υποψήφιοι, κάποιοι από τους οποίους από θέσεις κλειδιά διαχειρίστηκαν το μέλλον τούτου του τόπου. Την ίδια ώρα στα ψηφοδέλτιά τους ήταν και είναι υποψήφιοι που ή δεν έχασαν από τη διαχείριση της εξουσίας ή, στην καλύτερη περίπτωση, προσπάθησαν και προσπαθούν μέσα από τη συμμετοχή τους να διατηρήσουν κάποια κεκτημένα τους που προκαλούν αντιδράσεις στην κοινωνία. Είναι αστείο, αν μη τι άλλο, να βαφτίζεται «ανεξάρτητος» ένας συνδυασμός ο οποίος απαρτίζεται από υποψήφιους ενός και μόνο κόμματος (εκτός ενός – δυο «μαϊντανών»- με την έννοια της συμμετοχής, όχι της αξίας), υποψήφιοι που τους επέβαλαν στον αρχηγό κάποια κομματικά γραφεία.
Όμως, σκεφτείτε πόσο στάσιμο άφησαν τούτο τον τόπο. Σκεφτείτε πόσες ευκαιρίες χάσαμε εξ αιτίας τους.
Εξηγούμαι:

► Τα σκουπίδια παραμένουν επί είκοσι χρόνια δίπλα στα σχολεία, μπαζώνοντας τη θάλασσα και καταστρέφοντας την ευρύτερη περιοχή. Οι όρκοι δίνουν και παίρνουν, τα φυλλάδια των επίδοξων αρχόντων προτείνουν λύσεις του τύπου «βοήθα με γείτονα να ξυστώ…»Διάθεση τάχα μα υπάρχει και το άτιμο το πολιτικό κόστος…
► Ο Βιολογικός καθαρισμός, εξακολουθεί χωρίς τριτοβάθμιο καθαρισμό να μολύνει κυρίως τις ανατολικές παραλίες, την πόλη και τον δίαυλο.
► ο θαλάσσιος τουρισμός προσπαθεί να αναπτυχθεί με ένα δίαυλο αβαθή, χωρίς σηματοδότηση και εν γένει προβληματικό.
► Η Αμμόγλωσσα επεκτείνεται επικίνδυνα χωρίς κανένας να συγκινείται.
► Τα Διβάρια, όντας η μοναδική ίσως παραγωγική μας μονάδα, απαξιώνονται καθημερινώς, ελλείψει στοιχειώδους παρέμβασης, και δεν μπορούν πλέον να καλύψουν, με τα έσοδά τους, το μισθό των, τριών μόλις, εργαζομένων σε αυτά.
► Οι παραλίες μας εξακολουθούν να αποτελούν «τσιφλίκι» ορισμένων επιτηδευματιών που «νομότυπα» θησαυρίζουν σε βάρος του δήμου και των πολιτών.
► Η παραλία του Αϊ Γιάννη καταστρέφεται εδώ και χρόνια, χωρίς άμεσες αντιδράσεις από τις αρμόδιες Αρχές. ( Πόσο φταίνε άραγε και κάποιοι εκβραχισμοί που, παρανόμως φαντάζομαι, έγιναν παλαιότερα στη θάλασσα ανοιχτά του Αϊ Γιάννη;)
► Το δίκτυο ύδρευσης παραμένει προβληματικό, με σωλήνες από αμίαντο, έρμαιο της πρώτης κακοκαιρίας.
► Οι δρόμοι μας γίνονται λίμνες με την πρώτη δυνατή βροχή, γιατί το δίκτυο όμβριων, αν δεν είναι ανύπαρκτο, δεν συντηρείται και οι σούδες έχουν κλείσει από τους «επιτηδείους» με την ανοχή ή την παράλειψη ελέγχου της δημοτικής αρχής. Είναι αδιανόητο έργα, που προσφάτως παραδόθηκαν, να παρουσιάζουν τέτοια κακοτεχνία και κανείς να μην συγκινείται. Είναι αδιανόητο να γίνονται λίμνες δρόμοι ένα μέτρο από τη θάλασσα.
ΠΟΙΟΙ ΠΑΡΕΛΑΒΑΝ ΤΕΤΟΙΑ ΕΡΓΑ;
ΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΕΝΟΥΝ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΙ ΟΙ ΕΡΓΟΛΑΒΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΚΟΤΕΧΝΙΕΣ ΤΟΥΣ;

Τα πεζοδρόμια, ανύπαρκτα μέσα στην πόλη, έχουν καταληφθεί από τους επιτηδευματίες χωρίς σχέδιο, χωρίς μια κατ’ αρχήν συμφωνία με τον δήμο, χωρίς μια δίκαιη κατανομή μεταξύ των επιτηδευματιών και των πολιτών. Ανταποδοτικά τέλη πληρώνουμε όλοι όμως…
► Τα άτομα με ειδικές ανάγκες, (ΑΜΕΑ) αδυνατούν να κυκλοφορήσουν και να λειτουργήσουν στην πόλη τους.
► Τα χωριά μας, τα Τοπικά Διαμερίσματα κατά «Καποδίστρια», εγκαταλελειμμένα στην τύχη τους, με ζητούμενο την καθαριότητα και την αποχέτευση, νοσταλγούν την παλαιά εποχή των κοινοτήτων, τότε που οι κάτοικοί τους έπαιρναν εύκολα τουλάχιστον όποιο χαρτί τους χρειαζόταν, και περιμένουν τον όποιο «Μαυρομιχάλη».
► Το Δημοτολόγιο, ή αλλιώς το μεγάλο φαγοπότι, αποτελεί τροχοπέδη για την ανάπτυξη του τόπου και ιδίως κάποιων χωριών στα οποία δεν μπορεί να γίνει καμιά πράξη.
► Ο μεγάλος σεισμός του 2003 δεν αξιοποιήθηκε για τη ριζική αναμόρφωση του νομού και των δήμων. Δεν απαιτήσαμε χρήματα, δεν κινητοποιηθήκαμε όσο θα έπρεπε μα μοιρολατρικά, απλώνοντας δειλά το χέρι, αρκεστήκαμε στο «ότι προαιρείστε»… Για τους γνωρίζοντες, ένας τόσο μεγάλος σεισμός, όσο καταστροφικός και να είναι, μπορούσε να αποτελέσει τεράστια ευκαιρία για τον τόπο.
Μπορώ να αραδιάσω δεκάδες άλλα παραδείγματα. Δεν είναι στις προθέσεις μου.
Χωρίς να θέλω να μηδενίσω το έργο που έχει γίνει, γιατί ασφαλώς και έχουμε κάνει βήματα,
● ΑΝΑΖΗΤΩ ΑΚΟΜΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ,
● ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΤΩΝ ΠΡΩΗΝ ΚΑΙ ΝΥΝ ΑΙΡΕΤΩΝ, ΤΗΝ ΤΣΙΠΑ ΠΟΥ ΛΕΜΕ, ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ,
● ΑΝΥΠΟΜΟΝΩ ΝΑ ΔΩ ΣΕ ΤΟΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΙ ΘΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕΙ, ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ Η Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ.

Αν καταλαβαίνω καλά, δεν ψηφίζουμε για κυβέρνηση.
Για την ποιότητα της ζωής μας ψηφίζουμε και πρέπει να είμαστε ρεαλιστές, να έχουμε φαντασία και να ξεχάσουμε τις όποιες αγκυλώσεις μας.


Υ. Γ Έμαθα ότι κάποιοι προσπαθούν να διώξουν το Θεατρικό Εργαστήρι από τον χώρο της Μαρίνας. Ελπίζω, μια τόσο σημαντική προσπάθεια να μην μπει σε περιπέτειες και, με ευθύνη των αρμοδίων, το Εργαστήρι να παραμείνει στον χώρο που είναι θαρρώ ιδανικός.

Ο ΣΕΙΣΜΟΣ ΞΥΠΝΑ ή ΒΟΛΕΥΕΙ ;

Πέρασε ένας μήνας από τον καταστροφικό σεισμό των 6,4 R και θαρρώ πως ψύχραιμοι πια μπορούμε να αποτιμήσουμε τα αποτελέσματά του. Μπορούμε κοιτώντας ο ένας τον άλλο κατάματα να δούμε πέρα από το ατομικό μας συμφέρον και να ομολογήσουμε αλήθειες που κάποιοι εσπευσμένα προσπαθούν να κουκουλώσουν.
Ο σεισμός ήρθε αναπάντεχα για τους περισσότερους, έχω την άποψη όμως πως κάποιοι τον περίμεναν και ήταν ενημερωμένοι και προετοιμασμένοι.
Ο κρατικός μηχανισμός σαν έτοιμος από καιρό κινήθηκε ταχύτατα. Ο αυτοδιοικητικός ακόμη ψάχνεται. Οι μεν έταζαν λαγούς με πετραχήλια οι δε μοίραζαν νερά. Οι πρώτοι ανακοίνωσαν πλούσιο πακέτο βοήθειας (προεκλογική περίοδος γαρ) οι δεύτεροι έτρεχαν σε μια πραγματικά συγκινητική προσπάθεια μα … «… ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τα τείχη έξω» που λέει και ο ποιητής.
Η αυτοδιοίκηση και πως την αντιλαμβάνονται οι σοσιαλισταράδες μας !!! Για τα μπάζα, την αγγαρεία και το άγχος. Οι άλλοι στα γραφεία να δέχονται επισκέψεις, να συντονίζουν, να δίνουν υποσχέσεις. Εκ των υστέρων όλοι θα αντιληφθούμε πως οι υποσχέσεις θα παραμείνουν τέτοιες αν είσαι στην απ’ έξω. Αν είσαι μέσα στα πράγματα μπορεί και να πάρεις δάνειο δέκα σχεδόν χρόνια μετά όπως έγινε με τον σεισμό του 94. Αν είσαι από τους από μέσα θα τη βολέψεις και αλλιώς. Το σπίτι σου μπορεί αν και κατεδαφιστέο να σωθεί (;) με άλλο χρώμα πέρα από το κόκκινο ( αν και χρώματα δεν χρησιμοποιήθηκαν για ψυχολογικούς λένε λόγους ή και τουριστικούς).
Η Λευκάδα λένε άντεξε ! Δεν είμαστε καλά. Εν τάξει δεν έπεσαν σπίτια και δεν είχαμε νεκρούς (λόγω ώρας σίγουρα), δυστυχώς για τα κανάλια μας που σαν κοράκια περίμεναν να μετρήσουν πτώματα, μα δεν άντεξε. Βυθίστηκε στη λάσπη πάνω στην οποία χτίσαμε και χτίζουμε τα σπίτια μας, έχασε κακοκατασκευασμένους δρόμους και πεζοδρόμια προς δόξα των εργολάβων και αυτών που επιβλέπουν τα έργα, έπαθαν ζημιά όλα της τα λιμάνια, θα πρέπει να κατεδαφιστούν δεκάδες ίσως και εκατοντάδες σπίτια της. Πως άντεξε;
Σε ένα πράγμα θα συμφωνήσω. Άντεξαν τα σπίτια που κτίστηκαν με τις προδιαγραφές του αντισεισμικού σχεδιασμού. Μια βόλτα στην πόλη και τα χωριά είναι αρκετή για να καταλάβει κάποιος του λόγου το αληθές. Σπίτια και καταστήματα σωστά φτιαγμένα δεν … συγκινήθηκαν. Κατασκευές όμως «κερδοσκοπικές» χωρίς τσέρκια στις κολώνες, με ένα ή και δυο ορόφους παραπάνω από το επιτρεπόμενο όριο, με αβαθή εντελώς θεμέλια, με, με, υπέκυψαν στις ορέξεις του Εγκέλαδου. Οι ζημιές τους σημαντικές και μάλλον ανεπανόρθωτες.
Βέβαια κάτι θα γίνει πάλι και θα μπαλωθούν τα πράγματα. Οι σπασμένες κολώνες θα σοβαντιστούν πρόχειρα να μη φαίνονται και … εν τάξει μωρέ σε τριάντα χρόνια θα ξανακάνει τέτοιο σεισμό… (Αλήθεια ποιος ελέγχει τι σ’ αυτόν τον τόπο; Η Πολεοδομία δυστυχώς είναι γραφείο εκδόσεως αδειών. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της είναι ανύπαρκτοι είτε γιατί δεν προβλέπονται –το πλέον σίγουρο- είτε γιατί το προσωπικό δεν επαρκεί. Τα πάντα επαφίενται στον πατριωτισμό των ιδιωτών μηχανικών…)
Ανέφερα παραπάνω για τα κανάλια – κοράκια. Αλήθεια πότε θα αντιληφθούμε την τεράστια ζημιά που έκαναν στην κοινωνία μας οι δημοσιογράφοι – φρικιά που περίμεναν ημέρες με On τις κάμερες έξω από το μόνο σπίτι που έγειρε, περιμένοντας προφανώς να πέσει; Πότε θα σταματήσουμε να τα τροφοδοτούμε με τα χαμόγελα ή τα κλάματά μας, με τις επιθυμίες και τις προσδοκίες μας νομίζοντας – αλίμονο - πως θέλουν να μας βοηθήσουν ! Γιατί τις ημέρες του σεισμού – το λέω και δεν ντρέπομαι – δεν πήγαμε όλοι να τους στείλουμε καροτσάκι από εκεί που ήλθαν; Πού είναι τώρα οι τρανοί δημοσιογράφοι να καταγράψουν τα αποτελέσματα του σεισμού στην οικονομία του τόπου, να μιλήσουν για τα προβλήματα του κόσμου, να εμφανίσουν την πραγματική ζημιά στο νησί; Πού είναι οι κερδοσκόποι ελπιδοπωλητές και τα τσιράκια τους να μιλήσουν για τοπική αυτοδιοίκηση και πως την καταντήσανε οι κυβερνώντες, για παράλληλες εξουσίες που αλληλοαναιρούνται, για ορυμαγδό υποσχέσεων που δεν θα υλοποιηθούν ποτέ –παρεκτός και μας σώσει η προεκλογική περίοδος που διανύουμε- , για τη δύσκολη, επίπονη και χρονοβόρα ανάκαμψη της οικονομίας του τόπου;
Ασχολούνται με το τι φορά ο Σάκης και με τα κοτσιδάκια της τάδε …
Εν τέλει ο σεισμός ξυπνά ή βολεύει;
· Βόλεψε τους κυβερνώντες γιατί εν μέσω παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου εμφανίζονται με πακέτα μέτρων και προσφορών προς τον κόσμο που δυστυχώς, όπως και στα ασφαλιστήρια συμβόλαια, δεν διαβάζει τα ψιλά γράμματα.
· Βόλεψε τα κανάλια γιατί εν μέσω της λειψυδρίας ειδήσεων του Αυγούστου απέκτησαν θέματα και … θύματα.
· Βόλεψε κάποιους «υπευθύνους» που απόκτησαν πρόσθετες αρμοδιότητες και εξυπηρετούν ποικιλοτρόπως προκειμένου να εξυπηρετηθούν άμεσα ή αργότερα.
· Θα βολέψει προφανέστατα κάποιους που θα εκμεταλλευτούν γνωριμίες και πολιτικές για ίδια οφέλη είτε λέγονται δάνεια είτε εργολαβίες.
· Θα βολέψει πολεοδομικώς παρανομήσαντες που επλήγησαν γιατί αντί να τιμωρηθούν για τα παράνομα κτίσματα μάλλον θα αποζημιωθούν για τις ζημιές.
Το ερώτημα βεβαίως παραμένει: Ποιους ξυπνά ο σεισμός;
· Φαντάζομαι ξυπνά τους κερδοσκόπους κάθε λογής και ράτσας.
· Θα ήθελα να μας ξυπνήσει όλους προκειμένου να σεβόμαστε τους κανονισμούς στις κατασκευές μας όσο και να μας στοιχίζουν.
· Θα ήθελα να ξυπνήσει τους σεισμολόγους μας που, πέραν κάποιων φωτεινών εξαιρέσεων, δεν θέλουν να τα βρουν μεταξύ τους και κοκκορομαχούν ύστερα από κάθε σεισμό στα παράθυρα των καναλιών ελλείψει εθνικού δικτύου σεισμογράφων.
· Θα ήθελα να μας ξυπνήσει όλους όσους ασχολούμαστε με την Τοπική Αυτοδιοίκηση προκειμένου να διεκδικήσουμε δυναμικά από το κράτος πόρους και αρμοδιότητες. Δεν είναι αρμοδιότητα το να μαζεύεις τα σπασμένα κεραμίδια από τους δρόμους και να μοιράζεις νερά μα η πλήρης και αποτελεσματική αντιμετώπιση όλων των επιπτώσεων του σεισμού σε συνεργασία με την πολιτεία.
· Θα ήθελα να υπάρξουν αντικειμενικοί και αμερόληπτοι ελεγκτικοί μηχανισμοί στην κατασκευή όλων των έργων, ιδιαιτέρως των δημοσίων, γιατί είναι αδιανόητο να κατασπαταλάται δημόσιο χρήμα σε έργα πρόχειρα, κακοφτιαγμένα και επικίνδυνα για τους πολίτες.
· Θα ήθελα να τιμωρούνται οι υπεύθυνοι κακών κατασκευών αντί να αποζημιώνονται ή να παίρνουν εργολαβία πάλι το ίδιο έργο όπως στη Λευκάδα κατά κόρον συμβαίνει.
· Θα ήθελα να στραφούμε κάποτε εναντίον των Μ.Μ.Ε που εξουσιάζουν τον τόπο δυστυχώς και αποτελούν – με ελάχιστες εξαιρέσεις- τροχοπέδη στην ανάπτυξη και την πρόοδο της κοινωνίας. Κοράκια και ύαινες μυρίζουν φορμόλη και εμείς βοηθούμε δυστυχώς στην θηριώδη ανάπτυξή των…

Βλέπετε; Βόλεψε από τη μια μεριά, Θα ήθελα από την άλλη…Δυστυχώς.

21/9/2003

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗ ΖΙΜΠΑΜΠΟΥΕ 8

Νονέ καλή σου ημέρα

Μη το ξεχάσω. Εκπληξηηηη!!! ‘Εχεις θερμούς χαιρετισμούς από τον Δήμαρχο της Λευκάδας!! Δεν ξέρω πως έμαθε την ύπαρξή σου και το περιεχόμενο του προηγούμενου γράμματός μου. Εγώ αν και φίλος μου δεν του έχω μιλήσει σχετικά, άρα κάποιοι άλλοι του μίλησαν. Μάλιστα τον παραπληροφόρησαν για το άτομό σου γιατί θεωρεί ότι είσαι ή αραβοινδιανοζουλού με κανιβαλικές τάσεις ή έποικος ειδωλολάτρης!! Συγχώρεσέ τον δεν ξέρει.
Εν πάση περιπτώσει σε μακαρίζει ό,τι και αν νομίζει ότι είσαι. Θεωρεί, και προς τιμήν του το λέει δημοσίως, πως ο τόπος που ζεις είναι καλύτερος από τον δικό μας και ότι οι εκεί άρχοντες είναι εντιμότεροι και ενδιαφέρονται περισσότερο, ιδιαίτερα για την παιδεία.
Του έχει μείνει βλέπεις το παράπονο ότι δεν τον παίρνουν από κουβέντα οι ομοιδεάτες του κυβερνώντες τη χώρα και αδιαφορούν στην επιθυμία του να γίνει Τ.Ε.Ι στη Λευκάδα.
Δεν ξέρω νονέ μα ετούτο το καινούργιο φρούτο, κάθε νομός και πανεπιστήμιο-κάθε πόλη και Τ.Ε.Ι, με προβληματίζει, αν δεν με βρίσκει αρνητικό. Για παιδεία μιλάμε όχι για σούπερ μάρκετ. Αυτό με τίποτα δεν σημαίνει ότι δικαιολογώ τους καθορίζοντες την τύχη της παιδείας στη χώρα για τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.
Για τα έργα και τις ημέρες του δημάρχου πολλά σου έγραψα αν θυμάσαι, κάποια μάλιστα αρκετά βαριά ακόμη και για έναν κακό σαν και μένα. Σε αυτά δεν αναφέρεται καθόλου. Δεν βαριέσαι έτσι ή αλλιώς δεν περίμενα κάποια αντίδραση εκ μέρους του.
Τα νέα μας τώρα: ΄Εγινε η περίφημη γέφυρα στην παραλία και οφείλω να ομολογήσω ότι δεν μου αρέσει καθόλου. Μου ενοχλούν την αισθητική και το σχήμα και το χρώμα της. Μου ενοχλεί αφάνταστα την αίσθηση της δικαιοσύνης η επιλογή της θέσης. Μα καλά τσίπα δεν υπάρχει; Τα πάντα λοιπόν στον βωμό των προσωπικών ή φιλικών συμφερόντων; Δήμος και υπηρεσίες στο πλευρό της φιλικής εξυπηρέτησης; Τι άλλο θα δώσουν πιά; Δώσανε ένα ολόκληρο δρόμο, μια γέφυρα, κάποιες παράνομες κατασκευές, ακούω για κάποιο υπό κατασκευήν καφενείο μέσα στη λιμνοθάλασσα (δεν αντιλαμβάνομαι άλλο λόγο πέρα από τον προφανή), ήθελα να ήξερα τι παίρνουν!!! Γιατί μη μου πεις κάτι πρέπει να παίρνουν ανταποδοτικά, εκτός και αν είναι εντελώς … θου κύριε !! Κι αν παίρνουν είναι διαπλεκόμενοι ή όχι; Φαύλος κύκλος…
Οι πολίτες του δήμου έχουν και αυτοί δικαιώματα στην παραλία ή κάνω λάθος;
Δυό παρατηρήσεις σκέφτομαι να τους κάνω νονέ.
Α) Ο προβολέας που βάλανε, για να δείχνει τάχα η γέφυρα, σε τυφλώνει τόσο από τον Πόντε που δεν βλέπεις μπροστά σου, όχι τη γέφυρα.
Β) Αυτός ο φοίνικας και το παρκάκι γύρω του είναι εντελώς αντιαισθητικά πράγματα. Αλλοιώνουν την ομοιομορφία του δάσους των καρεκλοτραπεζιών. Γιατί δεν τον κόβουν επιτέλους προκειμένου να αξιοποιηθεί και αυτό το μέρος; Είναι κρίμα να χάνονται τόσα έσοδα για τον τόπο…
Ο κύριος Νομάρχης, προιστάμενος του Λιμενικού Ταμείου και αυριανός υποψήφιος βουλευτής προετοιμάζει την προεκλογική του εκστρατεία καταγράφοντας με στημένη κάμερα τα λιμάνια πάνω σε σκάφος που για άλλα είναι ταγμένο. Αλήθεια όταν το συνεργείο πέρναγε από τη μαρίνα κατέγραψε μόνο τα λιμενικά έργα ή και το σωρό των σκουπιδιών που έχουν μπαζώσει δεκάδες στρέμματα θάλασσας; Οι επιβαίνοντες στο σκάφος έκλεισαν τα μάτια τους περνώντας για να μη βλέπουν, άρα μα μη πράττουν, ή έχουν ξεπεράσει τέτοιου είδους αναστολές; Όταν πέρναγαν από τις αλυκές Αλεξάνδρου είδαν ή όχι τα έργα για την αποχέτευση που γίνονται πάνω στον αιγιαλό;
Την ίδια ώρα προχωρά με σχεδόν αδιαφανή τρόπο η μελέτη για τον καθορισμό ζωνών οικιστικού ελέγχου του νομού Λευκάδας, με πολλά περίεργα και ασαφή, έως πονηρά και « διαπλεκόμενα», και με τέτοιες μεταβολές που πολλές μικρές ιδιοκτησίες καταστρέφονται και γίνονται βορά στους μεγαλογαιοκτήμονες τέως και μελλοντικούς. Υπάρχουν και περίεργες αντιλήψεις του μελετητή για την προστασία των ακτών. Κάποιες τις εξαιρεί τόσο προκλητικά που απορείς ποιος τελικά είναι ο λόγος (πέρα από τον προφανή).
Και μια και ανέφερα τα σκουπίδια. Σήμερα που σου γράφω πήγα στον σκουπιδότοπο για υπηρεσιακή δουλειά. Ε λοιπόν νονέ τέτοια καταστροφή του περιβάλλοντος, τέτοια μόλυνση δίπλα από τα σπίτια μας είναι το λιγότερο ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ. Απορώ πως δεν έχουμε κολλήσει χολέρα ή κάποια άλλη επιδημία. Σκέψου πως στο κέντρο της χωματερής βρισκόταν ένα ολόκληρο τουμπανιασμένο μοσχάρι…και κόκαλα -από τους χασάπηδες ή τους σαλαμιτζήδες - σκορπισμένα παντού. Οι γλάροι, χιλιάδες, έχουν κάνει παροικία και οι αρουραίοι έχουν στήσει το βασίλειό τους.
΄Εχω κάποιες φωτογραφίες που έβγαλα δυό χρόνια πριν. Θα βγάλω και νέες από την ίδια θέση και θα σου τις στείλω. Τότε μόνο θα καταλάβεις τι σημαίνει αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος, τι σημαίνει μπάζωμα της θάλασσας, τι σημαίνει οικολογική καταστροφή, τι σημαίνει κίνδυνος εν τέλει για την υγεία των κατοίκων του έρμου τούτου τόπου. Ελπίζω και εύχομαι να μη παρουσιαστεί κάποια επιδημία στον τόπο εξ αιτίας των σκουπιδιών. Γιατί τότε συμπολίτευση και αντιπολίτευση (αυτοί που θεωρούν ότι κάνουν αντιπολίτευση) δεν θα ξέρουν που να κρυφτούν. Γιατί τότε κάποιες υπηρεσίες που σήμερα κάνουν τουμπεκί ψιλοκομένο και γαργάρες θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν. Γιατί τότε όλοι εμείς οι κοιμισμένοι θα ξυπνήσουμε (ευχή κάνω) και θα αρπάξουμε τα κνούτα… (Για αυτομαστίγωμα προφανώς)
Κατά τα άλλα το ΜΟΝΑΔΙΚΟ πρόβλημα του δημάρχου μας είναι το Τ.Ε.Ι !!! Αιδώς Αργείοι …
Τσαντίστηκα τώρα. Σταματώ εδώ.. Νύσταξα κιόλας και βαρέθηκα τα ίδια και τα ίδια…
΄Ελα καληνύχτα και τα ξαναλέμε…. Χρρρρρρρρρρρ

Μάρτης 2002

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗ ΖΙΜΠΑΜΠΟΥΕ 7

Νονέ καλή σου ημέρα.

Είναι αλήθεια πως άργησα πολύ να σου γράψω μα … το φθινόπωρο ποτέ δεν με ενέπνευσε! Βάλε τώρα και τα γεγονότα που συνέβησαν, ξέρεις τα τρομοκρατικά χτυπήματα ένθεν κακείθεν, οι επιδρομές εναντίον αμάχων, οι βαρβαρότητες και τόσα άλλα, ε! νονέ σε ξέχασα τι να γίνει;
΄Όμως νά μαι πάλι κοντά σου κομίζοντας συνταραχτικά νέα από τον τόπο που μένω!
΄Εχουμε παρανοήσει εδώ νονέ! Η εξουσία στη Λευκάδα συμπεριφέρεται στον τόπο όπως οι Ταλιμπάν στις γυναίκες του Αφγανιστάν ή όπως οι τρομοκοσμοκράτορες στα μικρά και αδύναμα κράτη.
Ο Νομάρχης δίκην βεζύρη του τόπου αγνοεί κανόνες και συμπεριφορές, αγνοεί αντιδράσεις, υπηρεσίες και κατοίκους και αποφασίζει που και πως θα γίνει ένα έργο, αρκεί να γίνει και να μη χαθούν κάποια κονδύλια για τα οποία χρόνια τώρα όλοι αδρανούσαν! ΄Ετσι λοιπόν αποφάσισε παρά την αντίθετη γνώμη υπηρεσιών και κατοίκων να φτιάξει ( και το υλοποιεί ) το αντλιοστάσιο της αποχέτευσης κάποιων χωριών μέσα κυριολεκτικά στη θάλασσα και μάλιστα σε βιότοπο. Οι αρμόδιες υπηρεσίες είχαν σταματήσει το έργο μα πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις…αποφασίζομεν και συνεχίζομεν παρανομούντες…Παίζεται ένα κρυφτούλι περίεργο και ακατανόητο.
΄Όταν λοιπόν η προισταμένη αρχή τόσων υπηρεσιών παρεκκλίνει τι να σου κάνει και ο υπόλοιπος ο κόσμος…Τι να σου κάνουν και οι υπάλληλοι των υπηρεσιών στις οποίες προίσταται…
Ο Δήμαρχος δίκην πρίγκηπα της μικροπολιτικής και το Δημοτικό Συμβούλιο που ελέγχει αποφάσισαν να πάρουν πίσω τη θέση τους για τη δημιουργία χώρου υγειονομικής ταφής των απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) σε περιοχή του δήμου ( θέση κάθε άλλο παρά τεκμηριωμένη ), επειδή οι κάτοικοι (δικαίως νομίζω ) αντιδρούν και να διερευνήσουν την πιθανότητα να μεταφερθούν τα σκουπίδια μας σε άλλο νομό σε συνεργασία με τον εκεί δήμο (Το έργο αυτό το έχουμε δει και παλαιότερα. Πρόκειται για ριμέικ).
Άκουσε ανταλλαγή που προτείνουν! Εμείς πάμε τα σκουπίδια μας εκεί και αυτοί μας φέρνουν εδώ τα λύματά τους! Δίκαιη… ανταλλαγή όπως και να το κάνουμε, τους εκεί κατοίκους όμως τους ρώτησαν;
Δεν το έχω ξανακούσει και θα είναι πρωτοτυπία φαντάζομαι ένας νομός να πηγαίνει τα σκουπίδια του σε άλλον. Εκτός και αν υλοποιείται ήδη η πιθανολογούμενη κυβερνητική απόφαση για συνένωση των δύο νομών κάτι έτσι και αλλιώς απαράδεχτο! Εκτός και αν το θέμα αφαιρεί ψήφους και έτσι παραπέμπεται στις καλένδες! (Το 2002 είναι χρονιά εκλογών στην αυτοδιοίκηση).
Εν τω μεταξύ τα σκουπίδια μας εξακολουθούν να χώνουν τη θάλασσα σε δόξα της αδιαφορίας των αρμοδίων υπηρεσιών οι οποίες αν ήθελαν θα έκοβαν πολλά ποδάρια. Αν ήθελαν …
Κατά τα άλλα το ΜΟΝΑΔΙΚΟ πρόβλημα της Λευκάδας κατά τον δήμαρχό μας είναι η ίδρυση Τ. Ε. Ι ! Το ΜΟΝΑΔΙΚΟ !!! Λες και αν αύριο γίνει Τ.Ε.Ι τα πάντα θα λυθούν και οι κάτοικοι του νησιού θα βρουν την… ευτυχία !
Αναρωτιέμαι. ΄Εχει κατατεθεί τεκμηριωμένος φάκελος για το θέμα; Ξέρουν οι αρμόδιοι τι είδους Τ.Ε.Ι θέλουν; Αμφιβολίες …
Το Δημοτικό Συμβούλιο επίσης συζητά, αν δεν έχει ήδη αποφασίσει, τη μείωση της εισφοράς σε χρήμα για την Πράξη Εφαρμογής του Σχεδίου Πόλης θυσιάζοντας δεκάδες εκατομμυρίων στο βωμό της μικροπολιτικής και στο όνομα του ιερού πολέμου που λέγεται άγρα ψήφων.
Εν τω μεταξύ οι αρμόδιοι αρνούνται να δώσουν στο νοσοκομείο τον παράπλευρο χώρο που υπάρχει λυόμενο σχολείο προκειμένου να επεκταθεί και αποσυμφορηθεί με την αιτιολογία ότι θα κτίσουν νέο σχολείο! Κι όμως! Ο χώρος αυτός έχει χαρακτηρισθεί χώρος πρασίνου! Καταλαβαίνεις; Η … λογική σε όλο της το μεγαλείο!
Εν τω μεταξύ το νοσοκομείο μας δεν διαθέτει γιατρό για το νοσοκομειακό αυτοκίνητο με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να πεθάνουν οι ασθενείς κατά τη μεταφορά τους στο νοσοκομείο αβοήθητοι!
Στη δυτική παραλία της πόλης άρχισαν να φτιάχνουν τα περίφημα γεφυράκια ( κάτι σαν της Άρτας σε μικρογραφία ) που θα συνδέουν το θαλάσσιο κανάλι με τον απέναντι σχεδιαζόμενο πεζόδρομο. Μου φαίνεται ότι θα βγει … πατάτα η δουλειά μα ας μη βιαζόμαστε. Μου φαίνεται ότι και στον μελλοντικό πεζόδρομο τραπεζάκια θα στήνουν τα μπαρ το καλοκαίρι μα … ας μη προτρέχω. Χωριό που φαίνεται θα μου πεις… Οψόμεθα!
Η Μαρίνα σταμάτησε σχεδόν τις εργασίες της. Αφού απορροφήθηκε το περίφημο πακέτο και μπήκαμε στη διαδικασία της ίδιας συμμετοχής γιατί να βιαζόμαστε; Από λαγοί χελώνες και … έχει ο καιρός. Οι δεκάρικοι λόγοι στα εγκαίνια μας έμειναν και τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα. Α! Και κάτι δρόμοι δίπλα στη θάλασσα για δίκωπο με πηδαλιούχο!
Στην ανατολική παραλία οι βάσεις από τις καλοκαιρινές ομπρέλες των καταστημάτων μένουν στη θέση τους , παλούκια στη μέση του πεζοδρομίου, εμποδίζοντας την κίνηση των πεζών και προσβάλοντας την αισθητική μας.
Τυχερέ νονέ που ζεις στη Ζιμπάμπουε! Τυχερέ !
Τι άλλο να σου γράψω; Σταματώ εδώ και τα ξαναλέμε. Ως τότε να είσαι καλά και να περνάς ευτυχισμένα.
Σε χαιρετώ
Ο φιλιότσος σου

Μάρκος Νικητάκης


Υ.Γ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ
( Για μας είναι ένα έτος αποχωρισμού. Μετά από 2700 χρόνια η δραχμή θα αποτελέσει ανάμνηση! Λυπάμαι πολύ και … μου τη δίνει ρε γαμώ το …)