Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ


Μια ημέρα μετά τις εκλογές, με νωπά ακόμη τα αποτελέσματα που έφεραν πρώτη τη Ν.Δ και δεύτερο τον ΣΥΡΙΖΑ με μικρή διαφορά, δεν είναι εύκολες οι αναλύσεις.  Χρειάζεται προσεκτική μελέτη των αποτελεσμάτων και ανάγνωση «πίσω από τις γραμμές».

Θα αναφερθώ πολύ γενικά στα αποτελέσματα και επιφυλάσσομαι.

Τα δίπολα που ανεπτύχθησαν προεκλογικώς, μνημόνιο – αντιμνημόνιο, φόβος – ελπίδα, αριστερά – δεξιά, ευρώ – δραχμή, μέσα – έξω (από την Ευρωζώνη), έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην τελική, και πέρα από την επιθυμία του ίσως, επιλογή του λαού.

Οι συμμαχίες, ιερές ή ανίερες και η περισυλλογή «σκουπιδιών», εκ μέρους της Ν.Δ, τη βοήθησαν μεν την φαλκιδεύουν δε. Μια «Πύρρειος νίκη» που κοντοπρόθεσμα της δίδει ανάσα. Φοβούμαι πως σύντομα θα φανούν οι αγιάτρευτες πληγές της, που θα μολύνουν δυστυχώς και το λαό!

Η ευρωλαγνεία της και η υπακοή της στις προσταγές των ισχυρών από τη μια και οι λεονταρισμοί της για επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου (18 σημεία) από την άλλη, δεν ταιριάζουν. Ήδη λίγο μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων και τη βεβαιότητα για την πρωτιά της, ο κ. Σόιμπλε και οι γερμανοί της έστειλαν τελεσίγραφο. Ισχύουν τα συμφωνηθέντα. «Καθίστε στα αυγά σας» πάει να πει, μην κάνετε ότι κουνιέστε, γιατί…

«Μαύρα μας κ’ λούρια» κατά τους Λευκαδίτες!

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αναμφισβήτητα ο μεγάλος νικητής τούτων των εκλογών. Κατάφερε, μέσα από συμπληγάδες, όχι μόνο να βγει αλώβητος μα να γράψει ιστορία στην Ευρώπη, σαν το πρώτο, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, κόμμα που μέσα σε δυο μήνες υπερπενταπλασίασε το ποσοστό του!

Έχοντας να αντιμετωπίσει τους πάντες και τα πάντα, λες και είναι πολιτικά ανάδελφο κόμμα, έχοντας να αντιπαλέψει με τα θηρία της Ευρώπης και όχι μόνο, βαλλόμενος από παντού στο εσωτερικό και το εξωτερικό, άντεξε! Κράτησε όχι μόνο το ποσοστό του Μαΐου μα, αυξάνοντάς το σημαντικά, διεκδίκησε και την πρωτιά.

Θυμούμαι πολλές εκλογικές αναμετρήσεις. Πάρα πολλές. Έχω συμμετάσχει ενεργά στις περισσότερες. Είναι η πρώτη φορά που μη «κυβερνητικό» κόμμα είχε να αντιμετωπίσει όλα τα άλλα κόμματα! Είναι η πρώτη φορά που ένα κόμμα πολεμήθηκε από δεξιά και από αριστερά και μάλιστα για εντελώς αντίθετα πράγματα. Από τη μια κατηγορούνταν για υπακοή και από την άλλη για ανταρσία. Από τη μια για «ευρωλαγνεία» και από την άλλη για έξοδο από την Ευρώπη και το ευρώ! Παράκρουση!

Τα ΜΜΕ, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, και οι  πληρωμένοι κονδυλοφόροι τον υπονόμευσαν όσο μπορούσαν. Βομβάρδισαν τον κόσμο με ανακρίβειες, στα τηλεοπτικά πλατό δεν άφηναν ομιλητή του να ολοκληρώσει τη σκέψη του, έκαναν την τρίχα τριχιά, ανέλυαν αρνητικά κάθε πρόταση, έστησαν εκπομπές τρόμου, έκοβαν και έραβαν δηλώσεις στελεχών για να τα υπονομεύσουν, εξομοίωσαν τον Τσίπρα με τον Βελζεβούλ …

Μόνο για το … προπατορικό αμάρτημα δεν τον κατηγόρησαν!

Μέχρι και μεσημβρινά χαζοπρογράμματα της μόδας και του κουτσομπολιού, με μεγάλη θεαματικότητα όμως, μετετράπησαν σε προγράμματα «πολιτικής ανάλυσης», τρομάρα μας, για να παρασύρουν όσο περισσότερο κόσμο μπορούσαν μακριά από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν ισχυρίζομαι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τα έκανε όλα σωστά. Μακριά από εμένα τέτοιοι δογματισμοί. Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν είχε λάθη και ασάφειες. Όμως για δέστε. Ένα κόμμα του 5% φτάνει ξαφνικά στο 17% και γίνεται αξιωματική αντιπολίτευση. Είχε ένα πρόγραμμα 400 σελίδων από το 2009, αρκετά λεπτομερές είναι αλήθεια, που ήθελε επικαιροποίηση. Ένας αγώνας δρόμου πάει να πει με βάση τα στοιχεία του κράτους στα οποία απέκτησε, ενώ δεν είχε, πρόσβαση και βεβαίως με βάση τα νέα «μνημονιακά» δεδομένα που προέκυψαν. Θαρρείτε πως είναι εύκολο όλα τα στελέχη να προλάβουν να μάθουν και να εμπεδώσουν τις νέες επικαιροποιημένες θέσεις; Θαρρείτε πως όλα τα στελέχη, του όποιου κόμματος, έχουν την ίδια δυνατότητα μετάδοσης απόψεων και θέσεων;

Έχετε αλήθεια προσέξει τι γένεται με τις θέσεις των στελεχών των άλλων κομμάτων; Έχει ασχοληθεί κανείς μικρός ή μεγάλος, πληρωμένος ή απλήρωτος δημοσιογράφος; Θέλετε να ασχοληθείτε έστω και ελάχιστα, τώρα που δεν υπάρχει προεκλογική περίοδος, για να καταλάβετε το … χάος;

 

 

 

Το ΠΑΣΟΚ βρήκε προεξοχή και σταμάτησε (προσωρινά;) την κατρακύλα του στο γκρεμνό. Ο πάτος είναι κοντά, ο ανήφορος απότομος και δύσκολος. Οι καταστροφικές επιλογές του για τον λαό και τον τόπο φοβούμαι πως θα συνεχιστούν, ελέω πιθανής συγκυβέρνησης με τη Ν.Δ, οπότε…

Η προσπάθεια της ηγεσίας του για κυβέρνηση οικουμενική και με τον ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν είναι προβοκατόρικη, χρήζει ψυχιατρικής ερμηνείας!

Οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ  ΕΛΛΗΝΕΣ άρχισαν να ξεφουσκώνουν. Πιέστηκαν πολύ, τους τέθηκαν διλήμματα, είναι φρέσκοι άρα ευάλωτοι, ο πρώην χώρος τους διεκδικούσε την πρωτιά, ήταν φυσικό να χάσουν αν και δήλωναν πατριώτες και αντιμνημονιακοί. Το αντιμνημονιακό το κάλυψε ο ΣΥΡΙΖΑ από αριστερά, το πατριωτικό το υπερκάλυψαν οι χρυσαυγίτες από δεξιά, άρα;

Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ κράτησε τα, έτσι και αλλιώς απαράδεκτα, ποσοστά της. Δυστυχώς θα πρέπει να συνηθίσουμε στη θέα της και στην ιδέα της. Ποιοι την εκκόλαψαν είναι γνωστοί. Γιατί δεν αυτοκτονούν ομαδικώς είναι απορίας άξιον. Παίζει πάνω στον φόβο και στον πόνο του κόσμου, αντικαθιστά κρατικές υπηρεσίες, είναι «κολέας» κατά πως λένε όλοι της αστυνομίας. Ζήτω το κράτος!

Η ΔΗΜ.ΑΡ, του Φώτη Κουβέλη, πατά σε δυο βάρκες και, αν και κράτησε τα ποσοστά της, κινδυνεύει. Ήταν και είναι αποφασισμένος ο αρχηγός της να συμμετάσχει σε κυβέρνηση με όποιο κόμμα πάρει την πρωτιά και, προφανώς, «βγαίνουν τα κουκιά». Με βάση ποιο πρόγραμμα αλήθεια θα συγκυβερνήσει με τη Ν.Δ; Επαναδιαπραγμάτευσης; Με βάση ποια θα συγκυβερνούσε με τον ΣΥΡΙΖΑ; Ακύρωσης; Και με το Θεό και με το διάβολο; Γίνεται; Δεν γίνεται!

Το Κ.Κ.Ε πήρε θαρρώ το χαμηλότερο ποσοστό του μετά τη μεταπολίτευση. Λυπηρό που ένα τόσο ιστορικό κόμμα, με προσφορές και αγώνες υποχώρησε τόσο. Λυπηρό που κάποιες επιλογές της ηγετικής του ομάδας, θεωρητικά σωστές ή λάθος δεν έχει σημασία, δεν ευθυγραμμίζονται με την εποχή μας, δεν απαντούν στις απαιτήσεις των καιρών. Λυπηρό που, ακόμη και στην ανακοίνωση μετά το αποτέλεσμα, «εχθρός» παρέμεινε ο ΣΥΡΙΖΑ!

Τα μικρά κόμματα έχασαν ότι είχαν και δεν είχαν. Ένα μήνα πριν 18% των ψηφοφόρων δεν είχαν έκφραση στο κοινοβούλιο. Χθες μόλις το 5,5% με ότι αυτό συνεπάγεται.

Η Αποχή έφτασε πάνω από το 37%! Έπαιξε το ρόλο της στο αποτέλεσμα. Δεν είναι καλό σημάδι, σε τόσο κρίσιμες στιγμές του τόπου, ο μισός σχεδόν πληθυσμός να μη συμμετέχει στη διαμόρφωση του μέλλοντός του.

Στη Λευκάδα η ψαλίδα μεταξύ Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε αρκετά. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ ,του έδωσε πρωτιές στα μικρά νησιά, στην ορεινή Λευκάδα και όχι μόνο, μα δεν ήταν εύκολο να κερδηθεί η έδρα, σε αντίθεση με όλα τα Ιόνια. Δεν πειράζει, να είναι καλά ο κόσμος και την άλλη φορά, από διαφορετική αφετηρία πια, θα διεκδικηθεί με μεγαλύτερες πιθανότητες.

Να έχει κουράγιο ο κόσμος γιατί τα δύσκολα είναι, δυστυχώς, μπροστά μας…

 

18/6/2012

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

ΕΚΛΟΓΕΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 2012

Γραμμένοι9.951.970
Ενσωμάτωση100,00 %
Ψήφισαν62,47 %
Ακυρα/Λευκά0,99 %

Εκτός Βουλής5,98 %

129      29,66 %                                                          
71      26,89 %
33      12,28 %
20        7,51 %
18        6,92 %
17        6,26 %
12        4,50 %

        1,59 %

        1,58 %

        0,88 %

        0,39 %
           0,33 %

        0,29 %

        0,28 %

















ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ!

Ελλάς, σωτήριον έτος 2009 π. Μ (προ Μνημονίου ή προ Μέρκελ, διαλέξτε). Εκλογές και οι μονομάχοι του δικομματισμού, Παπανδρέου και Καραμανλής, τα καταθέτουν όλα στο τραπέζι. Δίνουν τα ρέστα τους πάει να πει.
Λεφτά υπάρχουν! Αναφώνησε ο Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου (ΓΑΠ)! Λεφτά να φάνε και οι κότες! Θα, θα, θα, … θαθαθαθαθα!
Οι πολίτες του τόπου τον πίστεψαν, τον εμπιστεύτηκαν και του έδωσαν μια μεγάλη  πλειοψηφία για να κυβερνήσει!
Ελλάς, σωτήριον έτος 2010 - 2012 μ.Μ (μετά Μνημονίου ή με Μέρκελ, διαλέξτε).
Τελικώς λεφτά βρέθηκαν.
Στις τσέπες των πολιτών που ξεζουμίστηκαν μέσα στο στίφτη των φόρων και των χαρατσιών.
Στα επαχθή και τοκογλυφικά δάνεια από την τρόικα, για να δοθούν στις τράπεζες και τους τραπεζίτες, στο όνομα τάχα της σωτηρίας τους. Της σωτηρίας των τραπεζιτών πάει να πει, γιατί οι τράπεζες μόνο το ρόλο τους δεν έχουν επιτελέσει, να στηρίξουν δηλαδή τις επιχειρήσεις!
Στα αποθεματικά των ταμείων και των οργανισμών που κουρεύτηκαν από την Τράπεζα της Ελλάδος και μέσα σε μία νύχτα χάθηκε ένα σημαντικό κομμάτι τους!

Σωτήριο έτος 2011 μ. Μ. Παπανδρέου και Καραμανλής δεν «παίζουν» πια. Βενιζέλος και Σαμαράς στο προσκήνιο.
Ο υπουργός υγείας, ο «περίφημος» κ. Λοβέρδος, κατ’ εντολή των δανειστών, αποφάσισε να σώσει την υγεία και την κοινωνική ασφάλιση στη χώρα. Έφτιαξε λοιπόν, ενοποιώντας τα ταμεία, τον ΕΟΠΠΥ και τον παρουσίασε σαν το 8ο θαύμα του κόσμου, σαν την ενέργεια που θα σώσει τα πάντα στην υγεία!
Προϋπολογισμός του; 5.500.000.000 €. Ταμειακό απόθεμα σήμερα; 5.000.000 €! Ψίχουλα! Οι γιατροί, οι προμηθευτές, οι φαρμακοποιοί, απλήρωτοι στα όρια της παράκρουσης. Τεμπεσίρι, βερεσέ πάει να πει και όσοι αντέξουν.
Οι φαρμακοποιοί, αφού δεν πληρώνονται, δεν χορηγούν πια βερεσέ φάρμακα στους πολίτες, οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να βάλουν για άλλη μια φορά το χέρι στην τσέπη. Αν έχει, κάτι γίνεται. Αν είναι τρύπια; Άμωμοι εν οδώ αλληλούια! Ζήτω το κράτος!
Τα νοσοκομεία της χώρας υπολειτουργούν και κάποια είναι στα πρόθυρα αναστολής της λειτουργίας τους.

Νοσοκομείο Λευκάδας. Βρίσκεται σε πλήρη αποσύνθεση. Εγκαταλελειμμένο, με συνέπειες τραγικές για τη ζωή των ντόπιων αλλά και των ξένων τουριστών. Ο νέος Οργανισμός λειτουργίας, που εγκρίθηκε για το νέο νοσοκομείο (όταν και όποτε…) αλλά ισχύει και για το παλιό, προβλέπει  την κατάργηση θέσεων εργασίας. Συντελεστής εργαζομένων ανά κλίνη  2,1 με ελάχιστο το 2 και μέγιστο το 3. Βγάλτε τα συμπεράσματά σας!
Ένα πάντως είναι βέβαιο. Σύντομα θα αναγκαστεί να βάλει λουκέτο, αν δεν υπάρξει άμεση χρηματοδότηση. Ήδη κάποιες κλινικές υπολειτουργούν ή δεν λειτουργούν καθόλου λόγω έλλειψης υλικού.
Κουρεμένο, ελέω PSI, χωρίς χρηματοδότηση, αν και του οφείλονται πάνω από τρία εκατομμύρια, έχει ένα άνοιγμα της τάξης των δύο εκατομμυρίων ευρώ περίπου. Χρωστάει παντού και οι προμηθευτές δεν έχουν άλλες αντοχές. Σκεφτείτε πως μόνο για ψωμί χρωστά γύρω στις 50.000 €!
Δεν υπάρχουν γάζες, σύριγγες, χειρουργικά είδη, φάρμακα, πετρέλαιο για ζεστό νερό τουλάχιστον στη μαιευτική κλινική!
Δεν υπάρχουν απορρυπαντικά για το σφουγγάρισμα, σφουγγαρίζουν με σκέτο νεράκι, δεν υπήρχαν ούτε καν σακούλες σκουπιδιών μέχρι που ο Άγιος Ελευθέριος, βοήθειά μας, έκανε το θαύμα του, μέσα από το παγκάρι της εκκλησίας του στο νοσοκομείο που ανοίχτηκε. Θαύμα στιγμιαίο φυσικά.
Ζητιανιά! Κάτι προσφέρουν οι καταστηματάρχες από αναλώσιμα μα τι και πόσα να καλυφθούν; Οι ίδιοι έχουν πρόβλημα έτσι και αλλιώς λόγω κρίσης άρα … δώσαμε, δώσαμε!
Μακαρία η οδός…
Το Δημοτικό Συμβούλιο Λευκάδας σε έκτακτη συνεδρίασή του για το θέμα… εξέδωσε ψήφισμα διαμαρτυρίας και συμπαράστασης! Τώρα σωθήκαμε. Αντί να μπει μπροστάρης σε κινητοποιήσεις, αντί να βαρέσει τη γροθιά του στο τραπέζι … εξέδωσε ένα ψήφισμα (υπόλογος και ο γράφων)!
Βεβαίως να δεχτώ ότι οι δήμοι βρίσκονται και αυτοί στα πρόθυρα διάλυσης. Καλλικράτης γαρ. Υπάρχουν τόσα και τόσα που επείγουν και δεν μπορούν να δρομολογηθούν γιατί δεν προβλέπονται από τις διαδικασίες και γιατί δεν υπάρχει ο σχετικός «κωδικός». Κάποιοι όμως που ήταν κάποτε ένθερμοι οπαδοί του Καλλικράτη και του μνημονίου, αν δεν είναι ακόμη, οφείλουν και πρέπει να κάνουν την αυτοκριτική τους τουλάχιστον!
Ο Εμπορικός Σύλλογος, το Επιμελητήριο, η Ένωση Ξενοδόχων και όλοι οι εμπλεκόμενοι με τον τουρισμό στο νησί, έχουν αντιληφθεί ότι η μη λειτουργία του νοσοκομείου και ο ορατός κίνδυνος αναστολής της, θα μειώσει ακόμη περισσότερο τον ήδη μειωμένο τουρισμό μας; Θα κάνουν κάτι για αυτό;

Ελλάς σωτήριον έτος 2012 μ.Μ. Ιούνιος. Κατά τα άλλα οι πολιτικοί του μνημονίου επιμένουν. Μνημόνιο και ξερό ψωμί! Να το αλλάξουμε λιγάκι, να μας δοθεί λίγος χρόνος ακόμη και… όλα καλά! Ασπιρίνη στον καρκίνο. Ξεφτίλα!
Κινδυνολογούν, δημαγωγούν και διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα για να σώσουν το Μνημόνιο.
Στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, εκείνοι που συνυπέγραψαν την παράδοση του λαού και του τόπου, που υποθήκευσαν κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας στους δανειστές της, ζητούν την ψήφο του ελληνικού λαού.
Υπόσχονται σήμερα, ότι θα κάνουν ότι δεν έκαναν χθες. Ότι ξαφνικά ανδρώθηκαν και από υποτελείς θα «μιλήσουν» στα αφεντικά! Θα νιαουρίσουν πάει να πει λίγο, θα τριφτούν στα πόδια τους και ίσως αυτοί τους ρίξουν μια μπουκιά ψωμί, λίγο τυράκι ή στην καλύτερη περίπτωση κροκέτες, από αυτές του κιλού!
Έχω την αίσθηση ότι δεν ζητούν απλώς την ψήφο του ελληνικού λαού.
Του ζητούν να τους παραδώσει την αξιοπρέπεια και τη νοημοσύνη του.
Ο λαός όμως έχει πάρει τη μεγάλη απόφαση, να γράψει τον επίλογο στο βιβλίο της σήψης και της παρακμής αυτού του τόπου.
Να γράψει ο ίδιος, με τα δικά του χέρια, το βιβλίο μιας νέας, κοινωνικά δίκαιης, προοδευτικής και δημιουργικής Ελλάδας.


Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ


Αυτό που συμβαίνει το τελευταίο διάστημα στη χώρα μας δεν έχει προηγούμενο. Ζούμε τον απόλυτο παραλογισμό, τον εξευτελισμό της πολιτικής ζωής στον αστερισμό των συμβιβασμών, ζούμε την τραγωδία των πολιτών και την καταρράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Τα τελευταία χρόνια ζούμε μια καταστροφική πορεία με την αφαίμαξη και τη φτωχοποίηση του λαού.
Παρακολουθούμε τη διάλυση  της Υγείας, της Παιδείας, της Ασφάλισης και του κοινωνικού κράτους.
Η διαρκής παροχή ασυλίας στους μεγαλοφοροφυγάδες και η συνειδητή και σκόπιμη διάλυση του φορολογικού μηχανισμού - μέσω της δραματικής υποστελέχωσης, των ρουσφετολογικών προαγωγών των «ημετέρων» και της ανεπαρκούς μηχανοργάνωσης – δείχνουν καθαρά ότι οι μνημονιακές δυνάμεις επιδιώκουν το να μην εισπράττονται έσοδα από φορολογικούς ελέγχους, προκειμένου, με την απειλή ότι δεν θα έχουμε για να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις, να υπάρχει το άλλοθι για νέα μέτρα, για νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, για νέες αυξήσεις στους κοινωνικά άδικους έμμεσους φόρους.
Ανίκανοι πολιτικοί υποκύπτουν στους εκβιασμούς των αγορών, του ΔΝΤ με τις απαράδεκτες δηλώσεις Λαγκάρντ, της τρόικα γενικότερα και των Ευρωπαίων «φίλων» μας, χωρίς αντίσταση θεωρώντας μάλιστα ότι αυτοί έρχονται να μας σώσουν.
Το παιχνίδι ήταν και είναι στημένο και στα μέτρα τους.
Προκειμένου να μη ζημιωθούν οι δανειστές, δεν διστάζουν να θυσιάσουν ένα ολόκληρο λαό.
Πληρωμένοι ή πουλημένοι κονδυλοφόροι προσπαθούν απεγνωσμένα να κάνουν το μαύρο, άσπρο, να διαστρεβλώσουν θέσεις, να κατηγορήσουν πολιτικούς και στελέχη κομμάτων, να βάλουν στο λαό ψευτοδιλήμματα χρησιμοποιώντας μια γλώσσα πρωτοφανή και μεθόδους κάθε άλλο παρά έντιμες.
Οργανισμοί μπαίνουν στο παιχνίδι με αθώες τάχα μελέτες για το αύριο - αν ο λαός επιλέξει άλλους από τους κατεστημένους, διεφθαρμένους και συστημικούς πολιτικούς - σπρώχνοντας τον κόσμο δια της απελπισίας σε γνωστά μονοπάτια, που οδηγούν κατευθείαν στον γκρεμό.
Ζούμε πρωτοφανή πράγματα στην ελληνική τηλεόραση. Όλοι εναντίον ενός (του εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ), η τρίχα τριχιά, κοσκίνισμα των λέξεων, κατηγορίες για πολυγλωσσία, αναφορές σε πρώην στελέχη, προκειμένου να συκοφαντήσουν και να σπιλώσουν υπολήψεις και πολιτικές που δεν ευνοούν το σάπιο σύστημα.
Μιλούν για πολυγλωσσία αυτοί που τη γλώσσα την έχουν μόνο για να γλύφουν τα αφεντικά τους, μιλούν για τσαμπουκά αυτοί που το μόνο που έμαθαν στη ζωή τους είναι να σκύβουν και να υποκλίνονται μπροστά στους ισχυρούς.
Επικαλούνται πατριωτισμό, αυτοί που δεν ξέρουν, δεν έμαθαν ποτέ ότι πατριωτισμός είναι να υπερασπίζεσαι τα συμφέροντα του λαού σου και όχι των αγορών και των ξένων «αφεντάδων».
Θέλουν να τραβήξουν το αυτί του Τσίπρα γιατί «τόλμησε» να αποκαλέσει τον Ολαντ  «Ολαντρέου» και την Μέρκελ «μαντάμ». Ανατρίχιασαν στην ιδέα και μόνο ότι κάποιος πολιτικός «δεν σεβάστηκε» τους ισχυρούς της Ευρώπης, αυτοί που το μόνο που έμαθαν είναι να είναι υποτακτικοί και επαίτες.
Ξέχασαν με μεγάλη ευκολία ότι αυτοί επέτρεψαν στον Στρος Σκαν να μας μιλήσει ταπεινωτικά και να μας προσβάλει μέσα από τη Βουλή μας, ξέχασαν ότι είναι αυτοί που επέτρεψαν στον κάθε μεσαίο υπάλληλο της τρόικα, τύπου Τόμσεν και Ραιχενμπαχ, να μπαινοβγαίνει στα υπουργεία μας και να μας κάνει το αφεντικό.
Τότε γιατί δεν θίχτηκαν;
Γιατί δεν θίγονται όταν ξένοι μας υποδεικνύουν τι να ψηφίσουμε, όταν η Λαγκάρντ  λέει χοντράδες σε βάρος του λαού μας, γιατί δεν προσβάλλονται όταν ο κάθε τυχάρπαστος επεμβαίνει στα εσωτερικά μας; Μήπως γιατί μιλούν όλοι αυτοί εναντίον του Τσίπρα, άρα υπέρ τους;
Θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι οι αγορές, οι Ε.Ε, το ΔΝΤ και τα άλλα λαμόγια νοιάζονται για το λαό μας και όχι για τα συμφέροντα που εκπροσωπούν;
Έχω βαρεθεί τα «καλά παιδιά». Τα «υπάκουα παιδιά». Τα «ξενέρωτα παιδιά». Μακάρι χίλιες φορές να αποδειχθεί ότι ο Τσίπρας είναι «κακό παιδί». Έναν «ανυπάκουο», έναν «τσαμπουκά», χρειάζεται αυτή η χώρα.
Τον χρειαζόμαστε για να αναστατώνει τους υποτακτικούς σαν τον Βενιζέλο και τον Σαμαρά, που ψελλίζουν τη λέξη επαναδιαπραγμάτευση μόνο όταν τους το επιτρέπουν οι δανειστές.
Για να υπάρξει επαναδιαπραγμάτευση με αυτούς, το ελάχιστο που απαιτείται είναι η παραδοχή ότι υπήρξε κάποτε διαπραγμάτευση. Υπήρξε; Πότε; Όταν υπέγραφαν τα μνημόνια χωρίς καν να τα διαβάσουν; Τώρα ξύπνησαν; Τώρα βγήκε ο «άντρας» από μέσα τους; Τι άλλαξε μέσα σε είκοσι ημέρες και ο μονόδρομος, κατά τον ισχυρισμό τους, του μνημονίου, έγινε ανάγκη αλλαγής του;
Με τι ανάκαρα ο Βενιζέλος, που πριν δύο μήνες συνέτασσε επαχθή μνημόνια, ως Υπουργός Οικονομικών, θα τα αμφισβητήσει σήμερα και θα τα αλλάξει αύριο;
Τι άλλαξε μέσα σε μισό χρόνο και ο «αντιμνημονιακός» Σαμαράς υπέγραψε το δεύτερο και επαχθέστερο μνημόνιο, άρα έγινε «μνημονιακός», τι έγιναν οι επιστολές υπακοής και υποταγής και πως τώρα θα τις πάρει πίσω επαναδιαπραγματευόμενος;
Αποτελεί ναι ή όχι εθνική προδοσία το ψευτοδίλημμα ευρώ ή δραχμή; Πόθεν τους προκύπτει; Όταν το θέτουν δεν καταλαβαίνουν ότι σπρώχνουν τους πολίτες να αποσύρουν τις καταθέσεις τους, να μην πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους στο κράτος, άρα άδεια ταμεία και ανάγκη για δανεικά; Δεν καταλαβαίνουν ότι έτσι μας στέλνουν, ανήμπορους και ανίκανους, πιο βαθειά στην (αποκρουστική) αγκαλιά της Μέρκελ; Μήπως αυτό θέλουν εν τέλει;
Όταν πανηγύριζαν για το κούρεμα του χρέους, κατάλαβαν ότι αυτό το κούρεμα, με τη μορφή που έγινε, μας άφησε χωρίς νοσοκομεία, σχολεία και άλλους οργανισμούς, που είδαν σε μια νύχτα τα χρήματά τους να μειώνονται στο μισό;
Λίγη τσίπα πια. Η υποκρισία έχει και τα όριά της.
Ο λαός δεν τρώει κουτόχορτο. Θα μιλήσει, είμαι σίγουρος!
12/6/12

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Λευκάδας Ψηφοδέλτιο 17.6.12.

Θα κρατήσω την Ελλάδα εντός της Ευρωζώνης και θα αποκαταστήσω την ανάπτυξη .



Άρθρο του ΠΡΟΕΔΡΟΥ της Κ.Ο. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Αλέξη Τσίπρα στους Financial Times
12 Ιουνίου 2012


 

Προκειμένου να μην υπάρξει καμία αμφιβολία, το κόμμα μου – ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ – είναι αποφασισμένο να κρατήσει την Ελλάδα εντός της Ευρωζώνης
Ο Πρόεδρος Barack Obama είχε δίκιο όταν είπε την προηγούμενη Παρασκευή: «Ας κάνουμε ότι μπορούμε για να αναπτυχθούμε τώρα, ακόμη κι αν «κλειδώσουμε» σε ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο σταθεροποίησης του χρέους και των ελλειμμάτων μας, και ας αρχίσουμε να τα μειώνουμε με σταθερό, λογικό τρόπο». Αυτό ισχύει και για την δική μου χώρα. Η ανάγκη να δοθεί στην Ελλάδα μια ευκαιρία για πραγματική ανάπτυξη και ένα νέο μέλλον είναι τώρα ευρύτερα αποδεκτή από ποτέ.
Πιστεύω ακράδαντα ότι θα λάβουμε μια σαφή, δημοκρατική εντολή από τον λαό της Ελληνικής Δημοκρατίας την Κυριακή. Με αυτήν την εντολή θα αναλάβουμε άμεσα δράση για να βάλουμε ένα τέλος στα διεφθαρμένα και ανεπαρκή πολιτικά και κανονιστικά συστήματα της Ελλάδας που έχουν λεηλατήσει την οικονομία μας τις τελευταίες δεκαετίες.  Ο λαός της Ελλάδας περιμένει από εμάς να αναλάβουμε άμεσα την ευθύνη για να αποσοβήσουμε την εξελισσόμενη ανθρωπιστική κρίση στην χώρα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είναι το μόνο πολιτικό κόμμα στην Ελλάδα σήμερα που μπορεί να παράσχει οικονομική, κοινωνική και πολιτική σταθερότητα στην χώρα μας. Η σταθεροποίηση της Ελλάδας βραχυπρόθεσμα θα ωφελήσει την Ευρωζώνη σε μια κρίσιμη καμπή στην εξέλιξη του ενιαίου νομίσματος. Αν δεν αλλάξουμε την πορεία μας,  η απειλή της εξόδου από το ευρώ, που είναι αποτέλεσμα της λιτότητας, θα είναι ακόμη πιο βέβαιη.
Μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ μπορεί να γίνει εγγυητής της σταθερότητας στην Ελλάδα επειδή δεν κουβαλά τις πολιτικές αποσκευές των κομμάτων του κατεστημένου που έχουν φέρει την Ελλάδα στα πρόθυρα της καταστροφής. Γι’αυτόν ακριβώς το λόγο οι ψηφοφόροι στηρίζουν την δέσμευσή μας να τραβήξουμε την χώρα μακριά από το χείλος της καταστροφής. Θα βάλουμε την Ελλάδα σε ένα νέο μονοπάτι ανάπτυξης μέσω της κυβέρνησης με διαφάνεια. Μια ανανεωμένη Ελλάδα θα συμβάλλει στα νέα θεμέλια μιας εγγύτερης, πιο ενοποιημένης Ευρώπης. Οι εξελίξεις στην Ισπανία το Σαββατοκύριακο επιβεβαιώνουν ότι πρόκειται για μια πανευρωπαϊκή κρίση και ότι ο τρόπος με τον οποίον έχει αυτή αντιμετωπιστεί μέχρι σήμερα είναι πλήρως αναποτελεσματικός.
Οι Έλληνες θέλουν να αντικαταστήσουν το αποτυχημένο παλιό μνημόνιο (όπως υπεγράφη τον Μάρτιο με την Ε.Ε. και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) με ένα «εθνικό σχέδιο ανοικοδόμησης και ανάπτυξης». Αυτό είναι αναγκαίο τόσο για να αποσοβηθεί η ανθρωπιστική κρίση της Ελλάδας όσο και για να διασωθεί το ενιαίο νόμισμα.
Τα συστημικά δημοσιονομικά προβλήματα της Ελλάδας είναι σε μεγάλο βαθμό ένα πρόβλημα χαμηλών δημοσίων εσόδων. Χιλιάδες φορολογικές ελαφρύνσεις και εξαιρέσεις που έχουν εκχωρηθεί από προηγούμενες κυβερνήσεις σε διαπλεκόμενα συμφέροντα, σε συνδυασμό με έναν χαμηλό πραγματικό συντελεστή φορολόγησης στο ατομικό εισόδημα καθώς και στο κεφάλαιο, εξηγούν μεγάλο μέρος του προβλήματος.  Το ίδιο προκαλεί και η ιδιαίτερα αναποτελεσματική φοροεισπρακτική μέθοδος.
Σύμφωνα με την Eurostat, η Ελλάδα υπολείπεται σε σχέση με τον μέσο όρο κρατικών εσόδων της Ευρωζώνης ως ποσοστό επί του ακαθάριστου εγχώριου εισοδήματος κατά 4 τοις εκατό. Το δικομματικό πολιτικό σύστημα έχει αφήσει να παρέλθουν δεκαετίες αγνοώντας βολικά την επιτακτική ανάγκη αποτελεσματικής φορολογικής μεταρρύθμισης. Έχει εστιάσει τις φοροεισπρακτικές του προσπάθειες στη μοναδική εξαντλούμενη πηγή φόρου εισοδήματος: στα νοικοκυριά μεσαίου και χαμηλού εισοδήματος.
Βάσει του δικού μας σχεδίου ανοικοδόμησης και ανάπτυξης, δεσμευόμαστε να ακολουθήσουμε ένα πρόγραμμα ρεαλιστικής και κοινωνικά δίκαιης δημοσιονομικής σταθεροποίησης. Η δομή του προγράμματος περιλαμβάνει: σταθεροποίηση δημόσιων δαπανών σε ποσοστό περίπου 44 τοις εκατό του ΑΕΠ και επαναπροσανατολισμό των δαπανών ώστε να διασφαλιστεί ότι είναι σωστά κατανεμημένες, αύξηση των εσόδων από άμεση φορολόγηση στο μέσο όρο των Ευρωπαϊκών επιπέδων (κατά περισσότερο από 4 τοις εκατό του ΑΕΠ) σε μία περίοδο τετραετίας και μεταρρύθμιση του φορολογικού καθεστώτος προκειμένου να αναγνωριστεί ο πλούτος και το εισόδημα όλων των πολιτών και να κατανεμηθεί ισότιμα το βάρος της φορολόγησης.
Επικρατεί  έλλειψη οικονομικής διαφάνειας ακόμη και κατά τη διάρκεια ανακεφαλαίωσης των Ελληνικών τραπεζών με δάνεια από την τρόϊκα (Ε.Ε., ΔΝΤ και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα). Θα διασφαλίσουμε ότι η ανακεφαλαίωση των βιώσιμων τραπεζών θα πραγματοποιηθεί με διαφάνεια και κατά τρόπον που να είναι πλήρως συμβατός με το δημόσιο συμφέρον. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να διασφαλίσουμε ότι το οικονομικό σύστημα θα επανέλθει σε πλήρη σταθερότητα στο σύνολό του.
Ο Άρθουρ Μίλερ έγραψε κάποτε ότι «μπορούμε να ισχυριστούμε ότι έχει τελειώσει μια εποχή όταν οι βασικές της ψευδαισθήσεις έχουν εξαντληθεί». Η βασική ψευδαίσθηση της καλής Ελληνικής κυβέρνησης υπό το καθεστώς παλαιάς κοπής του δικομματισμού έχει τελειώσει. Είναι πλέον πλήρως ανίκανος ο δικομματισμός να διασφαλίσει την επιστροφή της χώρας μας στην ανάπτυξη και την πλήρη συμμετοχή της στην ευρωζώνη. Την Κυριακή αυτή θα φέρουμε την Ελλάδα σε μια νέα εποχή ανάπτυξης και ευημερίας.
Η νέα εποχή ξεκινά την Δευτέρα.

Σάββατο 9 Ιουνίου 2012

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ


Ο κόσμος είναι επικίνδυνος όχι εξαιτίας αυτών που κάνουν το κακό, αλλά εξαιτίας αυτών που τους κοιτάζουν χωρίς να κάνουν τίποτα.
Albert Einstein

 

Το παρακάτω κείμενο κυκλοφορεί ευρέως στο διαδίκτυο εδώ και κάμποσο καιρό. Είναι ένα κείμενο που με αγγίζει γιατί γεννήθηκα πολύ πριν το 1980, άρα σε πολύ πιο δύσκολες συνθήκες, αφενός, λέει, μέσα από νοσταλγικές αναμνήσεις του παρελθόντος, μεγάλες αλήθειες για το σήμερα αφετέρου. Πολλά μπορεί να προσθέσει στο κείμενο κάποιος πάνω από τα  - ήντα μα θαρρώ δεν έχει και τόση σημασία. Αυτό που θέλει να πει το κείμενο το λέει με τον καλύτερο τρόπο.
Ας βάλει κάθε αναγνώστης τις δικές του αναμνήσεις μέσα και συγχρόνως ας σκεφτεί που, πως και γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε σήμερα.
Πέρα από άθλιες πολιτικές που είναι δεδομένες και πανθομολογούμενες, πέρα από την αγανάκτηση και την οργή, πέρα από την όποια τιμωρία των υπευθύνων, να δούμε και τις δικές μας ευθύνες σαν πολίτες που, λησμονώντας το μακρινό μας παρελθόν, πέσαμε στη λούμπα της ευκολίας, του «άρπα κόλλα», του «δεν βαριέσαι», «της μίζας και της αρπαχτής», του «κουμπάρου», του «μπάρμπα» και ενός οπαδικού κομματισμού που μας τύφλωνε τόσα χρόνια μέχρι που μας έβγαλε εντελώς τα μάτια και … ησυχάσαμε!
Έχουμε ξεχάσει το μακρινό μας παρελθόν και τώρα, με μια τόσο βίαιη προσαρμογή στην πραγματικότητα, καλό είναι να το ξαναθυμηθούμε. Όχι για να το μιμηθούμε, αυτό είναι αδύνατον, μα για να μας δώσει όπλα και εφόδια στο δύσκολο δρόμο που βαδίζουμε ήδη. Και θα είναι μακρύς ετούτος ο δρόμος…
Ας το βάλουμε καλά στο μυαλό μας. Για την οικονομική και κοινωνική μας υποχώρηση, δεν φταίνε μόνο οι πολιτικές που μας οδήγησαν ίσαμε εδώ. Φταίμε και εμείς ως κυρίαρχοι πολίτες που, για το λόγο του ο καθένας, τις ανεχτήκαμε και τις τροφοδοτήσαμε τόσα χρόνια.
Καιρός να το συνειδητοποιήσουμε. Καιρός να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Γιατί, ουδένα λάθος αναγνωρίζεται, μετά την απομάκρυνση από την κάλπη…
Γιατί το λάθος πληρώνεται, από ΟΛΟΥΣ δυστυχώς!

 

Είμαστε ακόμα ζωντανοί

(Για όσους γεννήθηκαν πριν το 1980)


H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε.
Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε... δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί…
 Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης».
Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και ...μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά…
Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.
Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση.. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά.
Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους».
Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.
Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο.
Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα.
Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι..
Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.
Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;
Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση.
Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι.. Τι φρίκη!
Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ.. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P>
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.
Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί....

4/6/2012

ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ ΤΩΝ ΤΟΙΧΩΝ


ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ


Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012