Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008

ΕΥΧΕΣ



ΧΡΟΝΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΑ !
ΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ !
ΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΞΕΧΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΣΗ ΕΥΚΟΛΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ !
ΑΣ ΜΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ ΤΟ ΨΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΜΩΡΟΥΜΕ ΤΟ ΓΕΛΟΙΟ !
ΑΣ ΠΑΨΟΥΜΕ ΝΑ ΔΕΛΕΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΧΑΝΤΡΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΘΕΦΤΑΚΙΑ ΚΑΙ ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΖΑΝΙ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ !

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

Η τυφλή βία, δεν έχει τυφλά αίτια

Σήμερα θα αναμασήσω δημοσιεύματα εφημερίδων, χωρίς να κάνω κανένα σχόλιο. Έτσι κι αλλιώς τα συμπεράσματα προκύπτουν άρα τα σχόλια περιττεύουν… (Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου).



Ένας διαδηλωτής που συγκρούεται με τα ΜΑΤ (ή σπάει τράπεζες) φοράει κουκούλα για προφανείς λόγους: για να μην «ταυτοποιηθεί» και υποστεί τις συνέπειες του νόμου. Οι κουκουλοφόροι της φωτογραφίας, αστυνομικοί της ΕΛ.ΑΣ., ποια ακριβώς «αποστολή» είχαν; Το ερώτημα απευθύνεται προσωπικά στον πολιτικό τους προϊστάμενο κ. Παυλόπουλο, που, εκτός από υπουργός Εσωτερικών, τυγχάνει και καθηγητής Δημοσίου Δικαίου. Προς διευκόλυνσή του διευκρινίζουμε ότι η φωτογραφία τραβήχτηκε στα Χαυτεία το μεσημέρι της Τετάρτης.
Ο Ιός ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 12/12/2008

Η τυφλή βία δεν έχει τυφλά αίτια.

Με αυτόν ακριβώς τον τίτλο δημοσιεύτηκε πριν τρία χρόνια άρθρο στο Ριζοσπάστη, με αφορμή την εξέγερση των μεταναστών στη Γαλλία.
« Δε χρειάζεται να ζήσω ούτε εγώ ούτε κάποιος άλλος σε προάστιο, ούτε χρειάζεται να έχω υψηλές σπουδές για να αντιληφθώ ότι οτιδήποτε και οποιοσδήποτε έγιναν στόχος όσων συμμετείχαν στις ταραχές, εκπροσωπούν το κράτος. Ένα κράτος που αρνείται να δει κατάμουτρα το πρόβλημα και που συνεχίζει να μην αποδέχεται τις ευθύνες του...
… Ακόμη και αν τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν δεν είναι ούτε τα κατάλληλα, ούτε τα δίκαια, ακόμη και έτσι, είναι τα μόνα μέσα που διαθέτουν αυτοί οι άνθρωποι για να ακουστούν. Τα χιλιάδες πυρπολημένα αυτοκίνητα και η ολική απώλεια του κύρους της πολιτικής, συμβολίζουν κάτι πολύ περισσότερο από απλές εκρήξεις τυφλής βίας...Όταν επικαλείστε την ανάγκη επιστροφής στις δημοκρατικές αξίες, μην ξεχνάτε ότι για να σεβαστεί κανείς κάτι, θα πρέπει πρώτα να τον σεβαστούν και αυτόν... Και υπάρχουν πλείστα παραδείγματα, εδώ και πολλά χρόνια, ότι αυτό δε συμβαίνει...».
Ριζοσπάστης 2 Δεκέμβρη του 2005

Ο αγώνας είναι ταξικός και όχι φυλετικός ή θρησκευτικός

Ανακοίνωση για τον ξεσηκωμό των εργατικών συνοικιών της Γαλλίας

Σχετικά με τις εξελίξεις στη Γαλλία το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ έδωσε χτες στη δημοσιότητα την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Οι κοινωνικές και πολιτικές αιτίες που οδήγησαν στην εξέγερση των εργατικών συνοικιών - γκέτο της Γαλλίας αποκαλύπτουν πως πίσω από το λεγόμενο "ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος", που υμνούν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, βασιλεύει η απίστευτη αθλιότητα και η καταπίεση των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Αυτό είναι το αληθινό πρόσωπο της αστικής δημοκρατίας! Αυτό είναι το αληθινό πρόσωπο της ΕΕ! Ο ξεσηκωμός φανερώνει πως οι κεντροδεξιές και οι κεντροαριστερές κυβερνήσεις είναι συνυπεύθυνες και συνένοχες. Το ΚΚΕ καλεί όλους τους εργαζόμενους και ειδικά τους εργάτες και εργάτριες, τους νέους και τις νέες οικονομικούς μετανάστες να βγάλουν χρήσιμα συμπεράσματα από όσα συμβαίνουν στη Γαλλία. Να απορρίψουν την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα της ΕΕ και των κυβερνήσεών της,…
… Προκαλεί η γαλλική κυβέρνηση και όσοι μιλούν για συμμορίες, στηρίζοντας την προπαγάνδα τους αποκλειστικά στις μορφές που παίρνει ο αγώνας και υποβαθμίζοντας ή κρύβοντας τις αιτίες και το περιεχόμενό του, την απόγνωση που νιώθουν οι εξεγερμένοι.
Το ΚΚΕ εκφράζει την ολόθερμη συμπαράστασή του στους σύγχρονους "Αθλίους" του Παρισιού και όλης της Γαλλίας. Καλεί το λαό να εκδηλώσει μαζικά την αλληλεγγύη του στους ξεσηκωμένους προλετάριους των "γκέτο"».


ΠΑΜΕ: Αλληλεγγύη στους «καταφρονεμένους»

«Οι προκλητικά "καταφρονεμένοι" από το γαλλικό κράτος εξεγέρθηκαν και διαμαρτύρονται με μορφές που μυρίζουν απόγνωση, θυμό και αυθορμητισμό…

…Όταν ο άνθρωπος πεινάει δε λογαριάζει τίποτα! Άρα οι θιασώτες του καπιταλιστικού συστήματος, που προσπαθούν με επιδερμικές αναλύσεις και ανούσιες εμβαθύνσεις να καναλιζάρουν τις συνειδήσεις των λαϊκών στρωμάτων, δε θα καταφέρουν να κρύψουν την αλήθεια.
Μια αλήθεια που υπογραμμίζει την ορθότητα των θέσεων του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος για συμπόρευση και ταύτιση συμφερόντων ανάμεσα στους Έλληνες εργαζόμενους και στους οικονομικούς μετανάστες. Γιατί είμαστε τμήματα της ίδιας τάξης.
Εκφράζοντας την αλληλεγγύη μας στους εξεγερμένους του Παρισιού, απαιτούμε να σταματήσει η χρήση κρατικής βίας από τη γαλλική κυβέρνηση. Καλούμε ταυτόχρονα τα συνδικάτα της χώρας μας να ενισχύσουν τους δεσμούς τους με τους οικονομικούς μετανάστες, να διεκδικούν ανυποχώρητα τα δικαιώματά τους και να τους μπολιάζουν με τον αγώνα μέχρι την κατάργηση της εκμετάλλευσης».

Οι «γκλοπιές»

«Ο ΣΥΡΙΖΑ χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων, βλέποντας μπροστά στην κάλπη μαξιλάρια ή καρέκλες».
«Ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται ομπρέλα κάθε λογής κουκουλοφόρων».
«Αν θα συνεργαζόμασταν με τον ΣΥΡΙΖΑ, θα μας προπηλάκιζε ο λαός».
«Ο ΣΥΝ κινείται στην ίδια κατεύθυνση με το ΠΑΣΟΚ, έχει ίδιες θέσεις με τον πρόεδρο του ΣΕΒ».
Αλέκα Παπαρήγα

«Όλες τις μέρες βλέπουμε να διαδηλώνουν μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ οι κουκουλοφόροι. Προσφέρει κάλυψη και προστασία σε αυτό τον μηχανισμό. Δεν αποκλείουμε να καλύπτει ανθρώπους κοινού ποινικού δικαίου».
Γιάννης Γκιόκας (βουλευτής Κ.Κ.Ε.)

ΑΝΥΠΑΚΟΗ, ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
Τελευταία συνθήματα του Κ.Κ.Ε.

Οι «μολότοφ»

«Είναι θλιβερό οι ακραίοι κύκλοι της Νέας Δημοκρατίας και ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, που κατευθύνουν αυτή την επιχείρηση, να βρίσκουν συμπαραστάτες στο ΚΚΕ. Αναφέρομαι, βεβαίως, στο παραλήρημα της κ. Παπαρήγα έξω από το Μέγαρο Μαξίμου».
«Τα κόμματα δεν είναι αλύγιστα κλαδιά. Η αλλαγή των συσχετισμών μπορεί να δημιουργήσει νέα δεδομένα και στην Αριστερά».
«Η κ. Παπαρήγα δεν ξέρω τι συζήτησε με τον κ. Καραμανλή, αλλά διάλεξε να στηρίξει την προπαγάνδα την Ακροδεξιάς».
Αλέξης Τσίπρας

«Αυτά που ακούστηκαν δυστυχώς από την κυρία Παπαρήγα είναι απόψεις που ακούγονται από τα στελέχη της Ν.Δ. στην επίθεσή τους ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ».
Α. Αλαβάνος

«Η κ. Παπαρήγα έκανε κάτι που νομίζω ότι θα ντροπιάσει έναν κόσμο του ΚΚΕ. Δεν δείχνεις σε στιγμές μάχης τον διπλανό σου, δείχνεις τον απέναντι.
Γ. Δραγασάκης


Οι «υποστηρικτές»

Υπάρχουν (στην Αριστερά) πολιτικές δυνάμεις που δείχνουν σοβαρότητα και υπάρχουν και δυνάμεις που «χαϊδεύουν αυτιά», όπως άκουσα κάποιον να λέει.
Γ. Καρατζαφέρης

Πες μου ποιος σε παινεύει, για να σου πω τι λάθος έκανες.
Λένιν



Γιατί ανέβαλε την επίσκεψή του ο Τσίπρας στη Λευκάδα;

Η απάντηση στο σκίτσο που ακολουθεί. (Είναι του Γ. Καλαϊτζή από την Ελευθεροτυπία).




16/12/2008

ΚΑΛΑ και ΕΙΡΗΝΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ σε ΟΛΟΥΣ

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008

Σ Υ Γ Ν Ω Μ Η

Τούτες τις ημέρες η σιωπή πρέπει να επικρατήσει. Η ένοχη σιωπή. Να «βγάλουμε το σκασμό» όλοι μας και να σκεφτούμε ποιοί όπλισαν το χέρι του δολοφόνου του 15χρονου Αλέξη. Μήπως ήταν τελικά το δικό μας χέρι που σημάδεψε και πυροβόλησε; Εμείς πυροβολούμε καθημερινά τα παιδιά μας, εμείς τους έχουμε σκοτώσει τα όνειρα, εμείς οι βολεμένοι στους καναπέδες μας με την TV και το ποδόσφαιρο. Εμείς χτίσαμε ένα τοίχο και τους κόψαμε την πορεία τους στο μέλλον. Εμείς με την συμπεριφορά μας, την ψήφο μας, τις παραλείψεις μας και εν τέλει την ανοχή μας, που είναι καθαρή ΣΥΝΕΝΟΧΗ !
Αλέξη, Βάσω, Γιώργο, Δήμητρα, Κώστα, Λία, Μανόλη, Πόπη, Σπύρο…
ΣΥΓΝΩΜΗ, ΣΥΓΝΩΜΗ, ΣΥΓΝΩΜΗ !!!




Αντί «ηλίθιων» αναλύσεων, παραθέτω κάποια ποιήματα και σκόρπιες απόψεις νέων ανθρώπων που αλίευσα από το διαδίκτυο.

☻ Είμαι 17 χρονών…Θα μπορούσα να είμαι εγώ στη μοίρα του Αλέξανδρου…Αντ’ αυτού κάθομαι και διαβάζω βιολογία σαν να μην έγινε ΤΙΠΟΤΑ ….Τι υποκρισία Θεέ μου!!!! Αλλά ποιος νοιάζεται για τον άνθρωπο ρε???? ΚΑΝΕΙΣΣΣΣ…Μετά από μια βδομάδα το όλο θέμα δεν θα πουλάει και θα ξεχαστεί... Έτσι είναι η ζωή του Αλέξη δε είναι πια παρά μόνο ένα προϊόν για τα μέσα που λίγο σεβασμό δεν δείχνουν… ΚΑΙ γιατί να δείξουν; Το παν είναι να πουλάει κι ας πονάει η μάνα που τους βλέπει να ουρλιάζουν στα παράθυρα για την αστυνομία και το ρόλο της!


Χιονίζει μες στη νύχτα
Κι εσύ στέκεις μπροστά
Στην πύλη της Μαδρίτης
Αντίκρυ σου έχεις
Μια στρατιά ολάκερη από πολιτείες
Μια στρατιά που σκοτώνει
Ό,τι πιο ωραίο έχουμε
Την ελπίδα, τα παιδιά, τη λευτεριά, την νοσταλγία
Χιονίζει μες στη νύχτα
Απόψε θα κρυώνουνε
Τα μουσκεμένα πόδια σου
Χιονίζει και τώρα
Που σε σκέφτομαι
Την ίδια τούτη την στιγμή
Μπορεί μια σφαίρα εκεί να σε σκοτώνει
Και τότε
Μήτε χιόνι πια μήτε άνεμος

Ναζίμ Χικμέτ

☻ Σ’ αυτό το κράτος θέλουμε να μεγαλώνουν τα παιδιά μας ?
Στις 26 Ιανουαρίου 1990 το Εφετείο Αθήνας μ’ ένα προκλητικό σκεπτικό («χάρη στην ενέργειά του λύθηκε η πολιορκία», είπαν οι δικαστές) αθωώνει τον Αθ. Μελίστα, που τον Νοέμβριο του 1985, κατά τη διάρκεια επεισοδίων μετά την Επέτειο του Πολυτεχνείου, πυροβόλησε θανάσιμα στο κεφάλι τον 15χρονο μαθητή, Μιχ. Καλτεζά.
Όπως κρίθηκε, ο αστυνομικός τέλεσε το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση «εν βρασμώ ψυχικής ορμής, ενώ βρισκόταν σε άμυνα τα όρια της οποίας υπερέβη από φόβο και ταραχή που αίρουν το άδικο της πράξης».
Πρωτόδικα ο Μελίστας, ο οποίος σύμφωνα με μαρτυρίες «είχε στοχεύσει», είχε καταδικαστεί σε δυόμισι χρόνια για «ανθρωποκτονία από πρόθεση, εν βρασμώ και σε άμυνα τα όρια της οποίας υπερέβη». Εξέτισε μόνο δέκα μήνες ποινής.


Hτανε χινόπωρο π’ αντάμωσα
ώριο παλικάρι και το λάβωσα
σε πολέμου μπόρα και κακή μαλιά
κι είχ’ η γης στρωσίδι κάμει με κορμιά
κι ήβγαιν’ απ’ τ’ αχείλι το βερτζί μιλιά
που μου μαχαιρώνει χρόνια την καρδιά
Θε μου σαν ποθάνω κάμε με δεντρό
και παρέκει βρύση με κρυγιό νερό
νά ‘ρχουνται οι έμορφες να λούζουνται
και στον ασκιανό μου να δροσίζουνται.
Να περάσει μιαν αυγή κι η αγαπώ
ξωτικό να κόψει και γλυκύ καρπό
κι ο καρπός να βγάλει όνειρου καημούς
να γεμίσει ο κόσμος αναστεναγμούς.
Και στη βρύση μαγικό νερό να βρει
του καημού να σβήσει το θαμπό κερί
να τη δω να φεύγει να μακραίνεται
δίχως αναμνήσεις να πικραίνεται
Μά ‘τανε θολούρα και απόβραδο
κι ο Θεός δεν είδε στο ματόκλαδο
πού ‘χε κρουσταλλιάσει ένα δάκρυ του
λύπηση γεμάτο απ’ την αγάπη του
Μα τον εσυμπόνεσ’ ένα νέφαλο
κόκκινο και τού ‘ριξε προσκέφαλο
μια βροχή που ξέπλυνε τη λύπηση
κι έμεινε η ρίμα και η θύμηση
Χαίνιδες.


☻ Και σε ένα η δυο χρόνια από τώρα ΠΑΣΟΚ η ΝΔ 45 τοις εκατό και αυτοδύναμη κυβέρνηση. Και εμείς όλοι ήσυχοι κυνηγάμε το καινούργιο σπίτι, η το γρήγορο αυτοκίνητο. Και δε μας ενοχλεί που τα παιδιά μας παίρνουν 500 ευρώ ανασφάλιστα. Και δε μας νοιάζει που τα φανάρια είναι γεμάτα τσιγγανάκια. Και δε μας ενδιαφέρει που το τελευταίο δένδρο το κάψαμε. Και θα υπάρξει και άλλος νεκρός. Και θα απορούμε, λυπόμαστε, οργιζόμαστε, αντιδρούμε, και με ή ότι άλλο θέλετε ξανά. Είμαστε όλοι υποκριτές και ψεύτες. Μας νοιάζει μόνο ο εαυτός μας και το πολύ 2 ή 3 άνθρωποι ακόμα. Ας χύσουμε λοιπόν τα κροκοδείλια δάκρυα και ας το ξεχάσουμε. Άλλωστε Χριστούγεννα έρχονται



Μαρμαρωμένο σε θωρώ, Πωλιό μου,
αγρίμι τω Μαδάρω και δικό μου.
Περνάς δεν καταδέχεσαι να μείνεις
Δεν τα ψηφάς τα δάκρυα εμέ κι εκείνης

Που πας με τέτοιαν Άνοιξη, καλέ μου,
που πας με τέτοιον ήλιο, ακριβέ μου;
Πριχού να μπεις στον βουρλισμένο Άδη
Άμε χαιρέτησέ τηνε τη μαύρη

Κι αν βρεις τη σιδερόπορτα κλεισμένη
Από πίσω στέκει εκείνη δακρυσμένη
Και μελετά τον δρόμο τον μεγάλο
Να ξεχωρίσει τον δικό σου ζάλο.

Κρητικό μοιρολόι


☻ Τι ζητούσε εκεί ένας 15χρονος;;;;; Σωστά… Ναι…
Να μη κυκλοφορούν οι 15χρονοι. Να μην ερωτεύονται. Να μη σκέφτονται.
Να μην ονειρεύονται. Να μην ελπίζουν. Να μην ανασαίνουν. Να μην ζουν…
Ας τους βάλουμε σε κλουβιά με μια τηλεόραση ανοιχτή μέρα νύχτα.
Ή ας τους κάνουμε λοβοτομή.


Φτωχό πουλί κι ανήμπορο
Στου πρίνου το ξεράδι
Εσένα πάλι ο κυνηγός
Έβαλε στο σημάδι

Ανάθενά σε κυνηγέ
Που σκότωσες τα’ αηδόνι
Και μαυροντύθηκ’ η αυγή
Κι αργεί να ξημερώνει.


Μανόλης Καλομοίρης
Μιχάλης Σταυρακάκης


☻ Καίγεται η χώρα, απλά ανθρωπάκια σαν και μένα πληρώνουν τη νύφη. Σήμερα η περιουσία η μικρή που με κόπο έφτιαξε η οικογένειας μου καταστράφηκε μάλλον.
Δεν μου φταίνε όμως οι εξοργισμένοι νέοι.
Μου φταίει ο Εφραίμ, ο Βουλγαράκης, ο Ρουσόπουλος, τα Golden boys. Αυτοί έδωσαν πρώτοι το παράδειγμα του αυθαιρετείν, του κλέβειν. Αυτοί μου έκλεψαν και κατέστρεψαν την περιουσία μου, την εμπιστοσύνη μου στο κράτος. Αυτή ήταν η περιουσία μου, και όχι τα ντουβάρια που μου έκαψαν κάποιοι θερμοκέφαλοι απόψε.
Λυπάμαι πολύ για την καταστροφή ιστορικών μνημείων, αλλά γιατί τόσα κροκοδείλια δάκρυα; Μάθαμε στα παιδιά τίποτα για τον πολιτισμό; Μπουζούκια, Μπεζεντάκου, cayenne, πισίνες και ρεμούλα. Αυτό δεν είναι το πρότυπο που προάγει ο νεοέλληνας; Γιατί να σεβαστούν ρε παιδιά τα μνημεία; Ας κάψουν και την Ακρόπολη. Μας αξίζει.
Και μέσα σε όλο αυτό το χάος, το μήνυμα που παίρνουμε ποιο είναι; Ότι μερικοί λέει αναρχικοί καταλύουν το κράτος δικαίου. Δύο τινά μπορεί να ισχύουν. Είτε αυτοί οι λίγοι δεν είναι λίγοι αλλά πολλοί, για να προκαλούν τόσο εκτεταμένες ζημιές, είτε το κράτος είναι σε πλήρη διάλυση και η κυβέρνηση, παρέα με την αστυνομία, παντελώς ανίκανη να περιορίσει μια ομάδα λίγων.
Το κράτος δικαίου σαφώς δεν υπάρχει, εδώ και καιρό.
9/12/2008

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΑΣ

Ο τόπος που ζούμε σήμερα κατακλύζεται από κάτι σχετικό με τη φυσική και που είναι αδύνατο να αντιληφθούμε με τις αισθήσεις μας. Την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Η αδυναμία αυτή, σε συνδυασμό με την έλλειψη πληροφόρησης του πολίτη και τις προσπάθειες των πολυεθνικών εταιριών να κάνουν το άσπρο μαύρο, έχουν δημιουργήσει μια επικίνδυνη αδιαφορία στους κατοίκους. Χιλιάδες εγκαταστάσεις, μεταξύ των οποίων προεξέχουσα θέση έχουν τα ραντάρ, τα κινητά τηλέφωνα, οι κεραίες, οι γραμμές μεταφοράς υψηλής τάσης (150.000 Volt) κ.λ.π ακτινοβολούν μόνιμα στο περιβάλλον. Αυτή η εικόνα, δεν είναι ούτε απλή, ούτε αθώα. Η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία μπορεί να προκαλέσει καταρράκτη στα μάτια, ασθένειες του αίματος, βλάβες στο κεντρικό νευρικό σύστημα, αλλαγή συμπεριφοράς.

Δεν κινδυνεύουμε

Το Σάββατο 29/11/2008 πραγματοποιήθηκε στη Λευκάδα ημερίδα με θέμα «Προστασία του πολίτη ως χρήστη σύγχρονων τεχνολογιών».
Μια ενδιαφέρουσα ημερίδα με τη συμμετοχή έγκριτων επιστημόνων, που διοργάνωσε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Οφείλουμε ένα μπράβο στους υπευθύνους της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης που έδειξαν τέτοια ευαισθησία. Οι επιστήμονες ανέπτυξαν θέματα που σχέση έχουν με το διαδίκτυο, τους κινδύνους από αυτό και πρότειναν μέτρα προστασίας, ειδικά σε ότι αφορά στα παιδιά. Αναφέρθηκαν επίσης στους κινδύνους που διατρέχουμε από την αλόγιστη (ή και λελογισμένη) χρήση κινητών τηλεφώνων. Θα μου δοθεί ευκαιρία, στο άμεσο μέλλον, να αναφερθώ διεξοδικά σε θέματα διαδικτύου και κινητών.
Σήμερα θέλω να αναφερθώ στους κινδύνους από τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία και ειδικά αυτά που προκαλούνται από τους μετασχηματιστές και τους πυλώνες υψηλής τάσης της ΔΕΗ. Σπεύδω να διευκρινίσω ότι οι επιστήμονες ήταν αρκούντως καθησυχαστικοί σε ότι αφορά στο νομό μας. Συγκεκριμένα σε μετρήσεις που έγιναν παντού στο νησί διαπιστώθηκε ότι τα όρια ακτινοβολίας είναι χαμηλά, αρκετά χαμηλότερα από το κατώτατο όριο, αν εξαιρέσει κανείς τους μετασχηματιστές στην Σικελιανού, τον Άγιο Μηνά, τον Άγιο Σπυρίδωνα και (δυστυχώς) μέσα στον προαύλιο χώρο του Νοσοκομείου Λευκάδας, που ακτινοβολούν στα όρια. Επίσης ένας μετασχηματιστής βρίσκεται μέσα σε σχολείο στις Αλυκές και αυτό δεν είναι ότι καλύτερο. Η πρότασή τους, προς τη ΔΕΗ, είναι ή να αποκαθηλωθούν και να υπογειωθούν ή να περιφραχτούν σε απόσταση 1-1,5 μέτρα. Το ίδιο προτείνουν για τους μετασχηματιστές στη Τζεβελέκη ( στο πάρκιγκ) και στην Παναγία των Εισοδίων. Πρότειναν επίσης η κολώνα στην παλιά ΔΕΗ να μεταφερθεί στον προαύλιο χώρο της.
Δεν έχω κανένα λόγο να αμφισβητήσω τα αποτελέσματα των μετρήσεων των επιστημόνων. Επειδή όμως οι καιροί είναι πονηροί, παραθέτω πιο κάτω ένα μέρος από όσα αλίευσα, από το διαδίκτυο, για τους κινδύνους από την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Πιστεύω, ότι σε μια αντιπροσωπευτική δημοκρατία ο λαός πρέπει να είναι ανοιχτά και υπεύθυνα ενημερωμένος. Αν αυτή η ενημέρωση προκαλέσει ανησυχία, αυτή είναι προτιμότερη από την άγνοια και την ευτυχία που ακολουθεί. Με τη γνώση, την ενημέρωση και την ανησυχία μπορεί να προστατευθεί κανείς.
Και κάτι άλλο.
Η παρουσία των πυλώνων υψηλής τάσης, κυρίως στους Καρυώτες και στο Αθάνι, ακόμη και αν δεν υπάρχει πρόβλημα ακτινοβολίας, δεσμεύει και καταστρέφει δεκάδες χιλιάδες στρέμματα γης, αξίας εκατομμυρίων ευρώ. Ποιος θα αγοράσει και ποιος θα οικοδομήσει σε χώρο που υπάρχουν πυλώνες όταν, πέρα από θέματα αισθητικής, δεκάδες έρευνες επιστημόνων μιλούν για επιδημιολογικούς κινδύνους εξ αιτίας τους;
Αν υπάρχει και η παραμικρή αμφιβολία ότι κάτι δεν είναι ασφαλές, είναι καρκινογόνο η προκαλεί τερατογεννέσεις δεν πρέπει να χρησιμοποιείται.
Όπου υπάρχει έλλειψη επιστημονικής βεβαιότητας δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως λόγος για να ματαιωθούν αποτελεσματικά μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος. Το περιβάλλον δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, ούτε του ίδιου του κράτους.
Για τους πυλώνες υψηλής τάσης δεν υπάρχουν μόνο αποχρώσες ενδείξεις ότι έχουν βλαβερές επιπτώσεις στην υγεία, αλλά πλέον υπάρχουν ατράνταχτες αποδείξεις με τις πιο σύγχρονες μεθόδους, με τη χρήση της Νανοτεχνολογίας.

Καρκίνος υψηλής τάσης!

Καρκινογόνοι είναι οι πυλώνες υψηλής τάσης, σύμφωνα με μελέτη που χρηματοδοτήθηκε από το βρετανικό υπουργείο Υγείας.
Τα νέα στοιχεία σχετικά με τους κινδύνους ανάπτυξης καρκίνου για όσους ζουν σε περιοχές που βρίσκονται κοντά σε πυλώνες ηλεκτρικής ενέργειας, προέρχονται από έρευνα της ομάδας του Βρετανού καθηγητή Denis Henshaw, από το Πανεπιστήμιο του Bristol. Η έρευνα επιβεβαιώνει ότι οι άνθρωποι που ζουν σε περιοχές κοντά σε πυλώνες (σε δίκτυα δηλαδή μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας όμοια με αυτά της ΔΕΗ) εκτίθενται σε ακτινοβολία που υπερβαίνει κατά πολύ τα ανώτατα όρια ασφαλείας. Ο κίνδυνος είναι πολύ μεγαλύτερος για τα παιδιά, καθώς, σύμφωνα με τη μελέτη των Βρετανών ειδικών, υπάρχουν σαφείς ενδείξεις πως η ακτινοβολία από τους πυλώνες ηλεκτρικής ενέργειας συνδέεται άμεσα με κρούσματα παιδικής λευχαιμίας.
…Πάντως, σύμφωνα με τον κ. Τσιτομενέα, «η έκθεση σε ισχυρά ηλεκτρικά πεδία μπορεί να έχει βιολογικές επιπτώσεις, οι οποίες αφορούν αλλοιώσεις των κυττάρων ή των κυτταρικών συστημάτων και γενικά του βιολογικού υλικού. Η αύξηση της θερμοκρασίας των ιστών είναι η πλέον τεκμηριωμένη επίδραση, ενώ υπάρχουν αναφορές και σε μη θερμικές επιδράσεις οι οποίες μακροπρόθεσμα μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα στην υγεία».
Εφημερίδα τα Νέα Τρίτη 30/11/1999

Κίνδυνοι για την υγεία

Σοβαροί κίνδυνοι για την υγεία των πολιτών από τις γραμμές υψηλής τάσης
Αύξηση του κινδύνου εκδήλωσης λευχαιμίας σε παιδιά που ζουν κοντά σε ηλεκτρικές γραμμές υψηλής τάσης διαπιστώνει μελέτη που δημοσιεύθηκε στο British Medical Journal. Η επιδημιολογική έρευνα Βρετανών επιστημόνων, που παρουσίασε ο καθηγητής Γενετικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, Κώστας Τριανταφυλλίδης, έδειξε ότι ο κίνδυνος παιδικής λευχαιμίας είναι αυξημένος κατά 69% σε παιδιά ηλικίας κάτω 15 ετών που ζουν σε αποστάσεις ως 200 μέτρα από γραμμές υψηλής τάσης, σε σύγκριση με παιδιά που ζουν σε αποστάσεις πάνω από 600 μέτρα. Ανέφερε ακόμη πως ενήλικοι που ζούσαν τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής τους σε αποστάσεις ως 300 μέτρα από αγωγούς μεταφοράς υπερυψηλής τάσης, είχαν κατά 1,3 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα ν’ αναπτύξουν καρκίνο σε σχέση με αυτούς που ζούσαν σε αποστάσεις άνω των 600 μέτρων.

…Σε πολλές περιοχές της Ελλάδος, οι πυλώνες υψηλής τάσης βρίσκονται μέσα σε κατοικημένες περιοχές, τα δε σύρματα περνούν πάνω από τα σπίτια, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να είναι εκτεθειμένοι σε σοβαρούς κινδύνους.
(Εφημερίδα «Αυγή», 27/9/2005)

Μετασχηματιστές υψηλού κινδύνου

Ο διευθυντής του Τομέα Βιολογίας Κυττάρου και Βιοφυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Λ. Μαργαρίτης και ο διδάκτωρ Βιοφυσικής Δ. Παναγόπουλος έχουν μελέτησει με πειράματα τους κινδύνους για την υγεία από τη λειτουργία Κέντρων και Γραμμών Μεταφοράς Υπερυψηλής Τάσης της ΔΕΗ. Τι λένε;
Τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία με συχνότητες κοντά στα 50 Hz όπως είναι αυτές του δικτύου της ΔΕΗ, έχει βρεθεί μεταξύ άλλων να προκαλούν:
▬ Μεταβολή στη συγκέντρωση ιόντων ασβεστίου στα κύτταρα, τα οποία είναι καθοριστικός παράγοντας για την επιτέλεση των διαφόρων λειτουργιών του κυττάρου.
▬ Αλλοιώσεις στις κυτταροπλασματικές μεμβράνες των κυττάρων του ανθρώπου.
▬ Αλλαγές στο ρυθμό σύνθεσης των DNA και RNA.
▬ Αλλαγές στους ρυθμούς σύνθεσης των πρωτεϊνών και στις ενεργότητες διαφόρων ενζύμων απαραίτητων για την λειτουργία των κυττάρων.
▬ Μεταβολές στην έκκριση και στη φυσιολογική δράση ορμονών όπως η μελατονίνη.
▬ Χρωμοσωμικές βλάβες σε μεμονωμένα πειράματα.
▬ Μεταβολές του ρυθμού πολλαπλασιασμού των κυττάρων.

Ο καθηγητής Λ. Μαργαρίτης προσθέτει ότι «έγκριτες επιδημιολογικές μελέτες συσχετίζουν τη μόνιμη έκθεση παιδιών σε τέτοιου είδους μαγνητικά πεδία, με την αύξηση των ποσοστών παιδικής λευχαιμίας. Η ανησυχία εκφράζεται ολοένα και πιο έντονα σε πολλές χώρες, από τις ΗΠΑ μέχρι την Αυστραλία».
Οι επιστήμονες σημειώνουν ότι οι εντάσεις των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων (ειδικά των ηλεκτρικών) που χρησιμοποιήθηκαν στα πειράματα, όπου διαπιστώθηκαν οι βιολογικές αλλοιώσεις που προαναφέραμε, ήταν χιλιάδες φορές μικρότερες έως και λίγο μεγαλύτερες (!) από τα θεσπισμένα όρια επιτρεπόμενης έκθεσης του γενικού πληθυσμού. Και η διάρκεια έκθεσης ήταν σχετικά μικρή, από λίγα λεπτά έως λίγα 24ωρα.
Σπεύδουν, βέβαια, να διευκρινίσουν ότι τα αποτελέσματα προέκυψαν από έκθεση μεμονωμένων κυττάρων και τέτοια φαινόμενα εμφανίζονται δυσκολότερα σε οργανισμούς: «Όταν, όμως, ένας οργανισμός βρίσκεται σε μη καλή κατάσταση υγείας, η έκθεσή του στα ηλεκτρομαγνητικά πεδία είναι δυνατόν να έχει βλαπτικές συνέπειες σε κυτταρικό επίπεδο».
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 24/02/2008


Όσοι ζουνε κοντά σε πυλώνες της ΔΕΗ διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να πεθάνουν από ΑΛΤΣΧΑΪΜΕΡ..!!!Συγκεκριμένα ερευνητές στη ΒΕΡΝΗ διαπίστωσαν ότι άνθρωποι που κατοικούν σε απόσταση 50 μέτρων από πυλώνα ρεύματος διατρέχουν 24% περισσότερο κίνδυνο να πεθάνουν από ασθένεια που εκφυλίζει τον εγκέφαλο,σε σχέση με τους ανθρώπους που ζουν σε απόσταση 600 μέτρων από την ίδια πηγή ακτινοβολίας.
Ρόλο διαπιστώθηκε ότι παίζει και ο χρόνος της έκθεσής τους σε αυτή. Όσοι ζουν κοντά σε πυλώνα της ΔΕΗ για περισσότερο από 10 χρόνια εμφανίζουν 78% μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν από κάποια μορφή άνοιας σε σχέση με εκείνους που δεν έχουν εκτεθεί καθόλου στην ακτινοβολία του, ενώ ο κίνδυνος υπερδιπλασιάζεται αν κάποιος ζει κοντά σε πυλώνα πάνω από δεκαπέντε χρόνια!
Από το διαδίκτυο

Αποφάσεις του Σ.τ.Ε

1) Απόφαση ΣτΕ 936/203 : Αναστολή εκτέλεσης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων έργου αναβάθμισης υφιστάμενης και κατασκευής νέας γραμμής μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος Κορίνθου – Πατρών, για το λόγο ότι η κατασκευή του επίδικου έργου θα θέσει σε σοβαρό κίνδυνο την υγεία των κατοίκων της περιοχής, εξ αιτίας της αυξήσεως της εντάσεως των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων, τα οποία δημιουργούνται γύρω από τις γραμμές μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος.
2) Απόφαση ΣτΕ 4503/1997 : Προσφυγή Κοινότητας Κρυονερίου, κατά ΥΠΕΧΩΔΕ, ΥΒΕΤ, ΔΕΗ κ.λ.π. Το Σ.τ.Ε δέχεται την αίτηση, διότι η επί του ανθρωπογενούς και δη της υγείας των κατοίκων οικισμού, επίδραση ηλεκτρομαγνητικών πεδίων δεν είναι μόνο θέμα που άπτεται του φυσικού περιβάλλοντος, δια το οποίο αρμόδιος είναι ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, ούτε και αμιγώς τεχνικό ζήτημα, που στηρίζει την συναρμοδιότητα του Υπουργού ΥΒΕΤ ως αρμοδίου επί βιομηχανικών εγκαταστάσεων, αλλά είναι προεχόντως θέμα που αφορά στην ανθρώπινη υγεία, για το οποίο αρμόδιος είναι ο Υπουργός Υγείας Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
3/12/2008

Υ.Γ. Για να ευθυμήσουμε λίγο, ύστερα από τα παραπάνω, σας χαρίζω μια μαντινάδα που έγραψα τούτες τις ημέρες, όχι ξαφνικά και αναίτια. Ας με συγχωρήσουν οι έχοντες πρόβλημα στα μάτια, αλληγορική είναι η σημασία της, θα το καταλάβουν!

Κι αν αγαπάω τσι στραβούς, τσ’ αλλήθωρους φοβούμαι,
γιατί ξανοίγουνε αλλού κι εμένανε μιλούνε!


Μάρκος Νικητάκης

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008

ΧΕΙΜΩΝΑΣ «ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ».

Ανθρωπιά και φιλότιμο

Έρχεται βροχή, έρχεται μπόρα, τραγουδούσε κάποτε ο Σαββόπουλος. Χειμώνας. Κρύο, βροχή και λάσπη εκεί γύρω από τα σκουπίδια. Φοβάσαι να περάσεις. Κι όμως! Εκεί, μέσα στη βρώμα και τη δυσωδία, μέσα στο βούρκο και στο σωρό των σκουπιδιών, έχουμε παραπετάξει κάποιους ανθρώπους να κάνουν παρέα με τη μιζέρια τους και τα ποντίκια. Εκεί ο, Θεοφοβούμενος, οικολόγος και αριστερός (πρώην ή και νυν) δήμαρχος μας, επέλεξε να τους αφήσει να κάνουν το νοικοκυριό τους. Εκεί η Εκκλησία μας δεν φτάνει, χάνει το δρόμο της, αλλόθρησκοι γαρ! Εκεί η κοινωνία μας τους δέχεται, ως άλλη Σπιναλόγκα, να ζήσουν για να μην της χαλάσει, με τη όποια γειτνίαση, τη νιρβάνα της πολυθρόνας και του αναμένου τζακιού.

Εκεί, όχι στη λάσπη φυσικά, ευυπόληπτοι, ηλικιωμένοι, «κύριοι» της κοινωνικής μας ζωής, περιτριγυρίζουν τις, ανήλικες έως παιδούλες, γυφτοπούλες για να αποκομίσουν, έναντι μιας σοκολάτας ή ενός ευτελούς νομίσματος, τι; Δεν φτάνει το μυαλό μου συγχωρήστε με.

Εκεί κάποια παιδιά, ενός κατώτερου Θεού προφανώς, παίζουν και περπατούν ξυπόλητα και κουρελιασμένα. Εκεί ενδημεί η ηπατίτιδα και οι όποιες άλλες ασθένειες. Εκεί έχουμε παραπετάξει όλοι την ανθρωπιά και το φιλότιμό μας.
ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ στο τζάκι σας κύριοι και κυρίες! Και μη δακρύζετε όταν βλέπετε την κακομοιριά και τη φτώχεια, μέσα από την πολυτελή ΤV σας. Η υποκρισία έχει και αυτή ένα όριο!

Επιτέλους!


Ύστερα από χρόνια ο, δίπλα από τον δρόμο, χώρος του Κάστρου καθαρίζεται. Το βαλτοτόπι δίνει τη θέση του σε ροή νερού, σε καθαρό περίγυρο, σε ανάδειξη της περιοχής. Μπράβο στους αρμοδίους της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και στο Λιμενικό Ταμείο. Ελπίζω να προχωρήσουν και στην ανάδειξη και αξιοποίηση, παρά τις δυσκολίες, όλου του πέριξ του Κάστρου χώρου μέχρι τη Φώσα. Ξέρω ότι σκοντάφτουν σε υπηρεσιακές βραχυκυκλώσεις, στην εδαφολογική διαμόρφωση της περιοχής και σε άλλα μα κάθε αρχή και δύσκολη. Σε κάθε περίπτωση με λίγα χρήματα έχουν ένα όμορφο αποτέλεσμα και αυτό είναι που μετράει. Θυμίζω πως όταν το, απέναντι από το Κάστρο, δασάκι καθαρίστηκε από την προηγούμενη Δημοτική Αρχή, άλλαξε με μιας το τοπίο στην περιοχή. Το ότι έχει εγκαταλειφθεί από τη νέα Δημοτική αρχή είναι κάτι που δεν εξηγείται σε δυο γραμμές, γιατί είναι θέμα αντίληψης και πολιτισμού. Ελπίζω και εύχομαι κάτι να κάνουν.
Κάποτε θαρρώ πως πρέπει να πάρουν προτεραιότητα, στα σχέδια των αρμοδίων, τα αυτονόητα. Γιατί είναι αυτά που, κυρίως, δίνουν ποιότητα στη ζωή μας.


Η κομματική ταυτότητα


Η αύξηση των τελών καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού που ψήφισε το δημοτικό συμβούλιο Λευκάδας, με την αρωγή και της μισής μείζονος αντιπολίτευσης, προκάλεσε κλυδωνισμούς στην τελευταία. Έμαθα ότι οι δύο δημοτικοί σύμβουλοι της παράταξης «Η κοινωνία στο προσκήνιο», που δεν ψήφισαν την πρόταση της πλειοψηφίας, κλήθηκαν σε κομματική απολογία που στόχο και σκοπό είχε να τους «τραβήξει το αυτί», μέχρις ξεριζώματος λένε οι κακές γλώσσες.
«… Και εμείς έχουμε κομματική ταυτότητα. Τις αφήσαμε όμως προ διετίας στο σπίτι μας και αγωνιζόμαστε από την αντιπολίτευση με γνώμονα το συμφέρον των δημοτών μας. Είμαστε απέναντι από κάθε μορφή λαϊκισμού, μακριά από τις σειρήνες της εξουσιομανίας…»

Αυτά, μεταξύ άλλων, γράφει ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Η κοινωνία στο προσκήνιο» κος Κώστας Βλάχος, σε απάντησή του που δημοσιεύτηκε στον τοπικό τύπο.
Αναρωτιέμαι καλόπιστα. Αφού οι κομματικές ταυτότητες έμειναν σπίτι γιατί διώκονται κομματικά, ή έγινε απόπειρα δίωξης τους, οι δύο δημοτικοί σύμβουλοι της μείζονος αντιπολίτευσης που δεν ψήφισαν την αύξηση των τελών;
Δικαίωμα τους, θα μου πείτε. Σύμφωνοι. Οι μεγαλοστομίες όμως τι χρειάζονται και σε ποιους απευθύνονται;

Τα του Καίσαρος…

Αφού αναφέρομαι στη μείζονα αντιπολίτευση, να υπενθυμίσω κάτι που τους έχει διαφύγει. Τις προάλλες «εν χορδαίς και οργάνοις» παρουσίασαν μια «πρωτοποριακή» πρόταση τους για υπογείωση των κάδων των απορριμμάτων. Σωστή, σωστότατη, η πρόταση. Συμφωνώ και επαυξάνω. Θέλω απλώς να τους θυμίσω πως δεν είναι δική τους. Αν έχουν αμφιβολία ας ρίξουν μια ματιά στη σελίδα 9 του προγράμματος της Δημοτικής Κίνησης «ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ». Εκεί, για πρώτη φορά, παρουσιάζεται η πρόταση, για πιλοτικό πρόγραμμα υπογείωσης των κάδων.
Αυτά για την αποκατάσταση της αλήθειας. Σε κάθε περίπτωση όμως είναι μια πρόταση την οποία οι αρμόδιοι πρέπει να μελετήσουν με τη δέουσα προσοχή και να την προωθήσουν.

Off - side

Πλησιάζει το τέλος του χρόνου και, κατά τις εντολές της Ε. Ε., μας τελειώνουν οι χωματερές και η ασυδοσία με την ρίψη των απορριμμάτων. Από το νέο έτος τα πρόστιμα θα πέφτουν βροχή πάνω στα κεφάλια μας. Σε ό,τι μας αφορά είμαστε οff – side. Εκεί στο Σύνδεσμο Καθαριότητας παριστάνουν τα χελωνονινζάκια, όλο λεονταρισμούς, μόνο που είναι απελπιστικά αργοί και αδύναμοι. Θα τελειώσει η θητεία τους και θα περιμένουν ακόμη κάποιες μελέτες.
Η καυτή πατάτα των απορριμμάτων, χρόνια τώρα, αλλάζει χέρια δημάρχων και υπηρεσιακών παραγόντων και η μια αναβολή διαδέχεται την άλλη. Τώρα θα κληθεί ο λαός να πληρώσει τα χρηματικά πρόστιμα της ανικανότητας όλων. Και λέω τα χρηματικά, γιατί τόσα χρόνια πληρώνουμε με την υγεία μας την αναισθησία και την αδιαφορία τους.
Μπαζώνουμε με σκουπίδια τις ακτές και τα βουνά μας, τρώμε προϊόντα φορτωμένα, κατά πάσα πιθανότητα, διοξίνες και φουράνια, μολύνουμε το περιβάλλον, καταστρέφουμε το οικοσύστημα, υποδαυλίζουμε το μέλλον των παιδιών μας. Τώρα ήρθε η ώρα να τους πληρώσουμε και με χρήμα. Μικρό το κακό. Γιατί το μεγαλύτερο κακό είναι ότι παραμένουμε κοιμισμένοι και δεν είναι ορατή, στο άμεσο μέλλον, η αφύπνισή μας.

Είδες η ΔΕΗ;


Τα τελευταία πολλά χρόνια η ΔΕΗ, με τους χρυσοπληρωμένους μάνατζερ, το μόνο που ξέρει να ζητά είναι αύξηση των λογαριασμών ρεύματος. Το πετρέλαιο από τα 150 δολάρια το βαρέλι έπεσε στα 60 μα η αύξηση του ρεύματος είναι εκ των ουκ άνευ. Αφού λοιπόν η ΔΕΗ ζητά από τους πολίτες ολοένα και περισσότερα, γιατί από τη μεριά της δεν εκπληρώνει τις συμβατικές υποχρεώσεις της απέναντι στην κοινωνία;
- Είναι ή δεν είναι υποχρεωμένη να υπογειώσει το δίκτυό της;
- Απαγορεύεται ή όχι οι κολώνες της να απέχουν λιγότερο από ένα μέτρο από τα σπίτια; (Στην παλιά πόλη δεν έπρεπε να υπάρχουν οι περισσότερες κολώνες)!
- Δημιουργούν ή όχι οι πυλώνες υψηλής τάσης προβλήματα υγείας (και όχι μόνο) στους κατοίκους που τους έχουν κοντά τους; (Στους Καρυώτες, στην Κατούνα, στους Σφακιώτες την Καρυά, στην Εγκλουβή, στα Χορτάτα, στο Δράγανο και στο Αθάνι θα έπρεπε να υπάρχουν ήδη επιδημιολογικές μελέτες από την ΔΕΗ ή τις υπηρεσίες της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, για τον κίνδυνο από τους πυλώνες).
- Είναι υπεύθυνοι ή όχι για ένα σημαντικό μέρος των πυρκαγιών του καλοκαιριού στα δάση;
Θαρρώ την έχουμε παραχαϊδέψει ή κάνω λάθος; Θαρρώ πως η λύση είναι ένα ισχυρό κίνημα πολιτών που θα διεκδικεί και θα προστατεύει. Ένα κίνημα πολιτών που, με κάθε μέσον, θα τους αναγκάσει να μη λειτουργούν σε βάρος της υγείας των δημοτών. Γιατί αν περιμένουμε από τα μονοπώλια, τους κερδοσκόπους και τους πάτρωνες τους…

Σχέδιο σε απόσυρση


Πολλά θα διαβάσετε τούτες τις ημέρες για το, επιστραφέν «προς γνώσιν και συμμόρφωσιν», σχέδιο Λυγιάς – Καρυωτών. Δεν θα αναφερθώ διεξοδικά, λίγες παρατηρήσεις μόνο.
- Όταν το Φλεβάρη όλοι οι Δημοτικοί σύμβουλοι ψήφιζαν το σχέδιο, το έκαναν, οι της αντιπολίτευσης κυρίως, γιατί είχαν τις διαβεβαιώσεις του δημάρχου και της μελετήτριας κας Παπαδάτου πως δεν θα επιστραφεί από το ΥΠΕΧΩΔΕ. Διαβεβαιώσεις που είχαν να κάνουν με «άκρες», «γνωστούς» και δεν ξέρω τι άλλο. Το αποτέλεσμα δεν δικαίωσε ούτε το δήμαρχο ούτε τη μελετήτρια. Με διαβεβαιώσεις και λόγια δεν προχωράς. Με νόμους και χαρτιά κάνεις τη δουλειά σου. Υπάρχουν ευθύνες και που πρέπει να αποδοθούν;
- Είναι ή δεν είναι περίεργο και έπρεπε να μας έχει «ψυλλιάσει» το γεγονός ότι το Νομαρχιακό Συμβούλιο ψήφισε το εντελώς αντίθετο από το Δημοτικό; Γιατί στη συγκεκριμένη συνεδρίαση δεν εισακούστηκαν, ή, εν πάσει περιπτώσει,δεν ερευνήθηκαν, οι αιτιάσεις του Νομάρχη , του Αντινομάρχη και Νομαρχιακών συμβούλων που παραβρέθηκαν και πορευτήκαμε με διαβεβαιώσεις;
- Ο κόσμος θέλει λύση στο πρόβλημά του. Με χωριστές συγκεντρώσεις δημάρχου και νομάρχη, με συνεντεύξεις τύπου και χαρτιά που αποδεικνύουν ή όχι την ευθύνη κάποιων, με αναθέματα, επίρριψη ευθυνών και άλλα, το πρόβλημα δεν θα λυθεί. Ας κάτσουν όλοι οι αρμόδιοι σε ένα τραπέζι, επιτέλους, και συνετά, ας προσπαθήσουν να τρέξουν το θέμα από κοινού. Ας το προχωρήσουν ταχύτατα και αργότερα, εδώ θα είμαστε για τις ευθύνες και τα σχετικά.

25/11/2008

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008

ΜΙΚΡΑ ΜΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΣΗΜΑΝΤΑ

Από στόμα κοράκου… κράάάά !


Αντιγράφω από την εφημερίδα που κρατάτε στα χέρια σας, της 14/11/2008 (Σελ. 2)
«Την Παρασκευή 8/11/2008 η εφημερίδα της εργατικής τάξης Ριζοσπάστης αναφέρεται σε καταγγελία της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Λευκάδας σχετικά με «προπηλακισμό» μελών του (Πρόεδρος, Γραμματέας) από «τραμπούκους» της εργοδοσίας στο χώρο του εργοστασίου της Καλλιμάνης Ιονίου Α.Ε. Ο μηχανισμός δούλεψε καλά».
Και παρακάτω:
« Ο ταξικός μας εχθρός είναι ο Συνασπισμός. Η συνδικαλίστρια που ήταν αντιμέτωπή μας στις εκλογές του σωματείου ιδιωτικών υπαλλήλων είναι μέλος του Συνασπισμού (Ριζοσπάστης 8/11/2008). Έτσι λένε οι πληροφορίες. Στο πρόσωπό της πρέπει να κατακεραυνώσουμε τον ταξικό εχθρό. Μα ούτε αυτό το δικαίωμα δεν αναγνωρίζετε στις γυναίκες, να έχουν δηλαδή άλλη πολιτική άποψη από τους άντρες τους ;»Τα ανωτέρω περιέχονται σε άρθρο του Ανδρέα Παπαδόπουλου συζύγου της καταγγελλομένης, από το Ριζοσπάστη, συνδικαλίστριας. Όλα ξεκίνησαν από την επίσκεψη, μετά το κλείσιμο του εργοστασίου, του Προέδρου και του Γραμματέα του Ε.Κ. στο χώρο του εργοστασίου, οι προτάσεις τους προς τους εργαζομένους, η αντίδραση των εργαζομένων και ο χλευασμός τους από τους συνδικαλιστές με λόγια όπως «δασκαλεμένοι εργαζόμενοι», «προβοκάτορες», «συμπράττοντες με το κεφάλαιο και τους εργοδότες»…


Η Αργυρώ Νικολοπούλου, έκανε το έγκλημα να παντρευτεί μέλος του ΣΥΝ και, σαν να μην έφτανε αυτό, να συνδικαλίζεται κιόλας, αντιμέτωπη με τους εξ οφιτσίου συνδικαλιστές μας! Χωρίς να έχει καμιά οργανωτική ή άλλη σχέση με τον ΣΥΝ τη χρέωσαν σε αυτόν λες και αν ήταν αλήθεια θα ήταν εγκληματικό!
Έχω δύο απορίες:
α) Πως γίνεται απολυμένοι εργαζόμενοι να «είναι πράκτορες του κεφαλαίου» και «προβοκάτορες»; Γιατί άραγε χλεύαζαν τους πεφωτισμένους συνδικαλιστές μας;
β) Θα αφιερώσει άραγε ο Ριζοσπάστης μια γραμμή για την καταγγελία, κατά του Εργατικού Κέντρου, και των 15 απολυμένων συνάδελφων της (απολυμένης επίσης) κας Νικολοπούλου, με την οποία τη στηρίζουν ενυπόγραφα; Θα ζητήσει δημοσίως συγνώμη το προεδρείο του Ε.Κ ή θεωρούν ότι έχουν το «αλάθητο του πάπα»;


Ανακούφιση

Είναι σε όλους μας γνωστές οι άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται οι υπάλληλοι του Υπουργείου Δικαιοσύνης στη Λευκάδα. Δικαστές, διοικητικοί υπάλληλοι μα και όλοι οι εμπλεκόμενοι με τη δικαιοσύνη τις βιώνουν καθημερινά.
Το νέο δικαστικό μέγαρο φαίνεται να έχει «κολλήσει» και η αποπεράτωσή του δεν είναι ορατή στο άμεσο μέλλον.
Έως ότου όμως γίνει τούτο το κτίριο, οι εκατοντάδες άνθρωποι, κάθε ηλικίας, που περνούν τις πόρτες των δικαστηρίων και είναι αναγκασμένοι να παραμένουν εκεί για ώρες, που θα κάνουν την ανάγκη τους; Στα δέντρα; Στη θάλασσα; Στα δίπλα καφενεία (που δεν υπάρχουν); Πίσω από τις κολώνες του νέου κτιρίου; Πού;

Δεν είναι ντροπή στον αιώνα που ζούμε να μην υπάρχει, ένα έστω, W.C. για το κοινό στο χώρο των δικαστηρίων; Δεν είναι σοβαρή παράλειψη; Αυτό, συγχωρήστε με, είναι καταδίκη πριν τη δίκη και για τους κατηγορούμενους και για τους μάρτυρες!


Γήπεδα

Η πόλη της Λευκάδας δεν διαθέτει άλλο γήπεδο με χορτάρι πλην του Δημοτικού Σταδίου. Είναι μια παράλειψη χρόνων της Τ. Α. που δεν είχε και δεν έχει πολιτική άθλησης των νέων ανθρώπων. Προτιμούσε διαχρονικά να καλλωπίζει την παραλία, για να αυγαταίνει ο χώρος των BARs και να εξυπηρετεί «ημετέρους», από το να δημιουργήσει χώρους άθλησης και αναψυχής. Η «φραπεδιά» και «τα ρέστα», ενάντια στο «τρέξιμο» και στο «τόπι». Άσσος στάνταρ.
Να γράψω για κατασκευή γηπέδων; Για προώθηση του αθλητισμού; Για παιδομάζωμα από τα μπαρ και τις καφετερίες;
Δεν σχολιάζω τα αυτονόητα. Χάνω τα λόγια μου άλλωστε. Αυτό που θέλω να σημειώσω είναι πως το στάδιο δεν δίδεται σε αθλητικά σωματεία για τις ανάγκες τους, μη και χαλάσει τάχα μου το χόρτο. Μα είναι πολιτική αυτή; Δημοτικό Στάδιο είναι, δικαίωμα έχουν όλοι. Ομάδες, όπως το Καλαμίτσι, δεν είναι δυνατόν να αναγκάζονται να αγωνίζονται στο γήπεδο των Τσουκαλάδων, ένα γήπεδο επικίνδυνο για την ασφάλεια των ποδοσφαιριστών, αφού τα κάγκελα απέχουν πόντους από τον αγωνιστικό χώρο. Γιατί οι υπεύθυνοι του Σταδίου δίνουν το γήπεδο στο Νυδρί και όχι στο Καλαμίτσι; Τιμωρούν κάποιους ή μου φαίνεται;

Χείρα βοηθείας


Σε τακτά χρονικά διαστήματα, όταν ο δήμαρχος «στριμώχνεται» στο Δημοτικό Συμβούλιο, κάποια από τα μέλη της μείζονος αντιπολίτευσης τον στηρίζουν! Ο λόγος; Άγνωστος. Τέσσερις δημοτικούς συμβούλους έχει η μείζων αντιπολίτευση. Η είναι χωρισμένοι σε ομάδες ή δεν συνεννοούνται πριν από κάθε Δημοτικό Συμβούλιο και ο καθένας αυτοσχεδιάζει. Αυτό βεβαίως αποτελεί ευθύνη του επικεφαλής της κίνησης.
Δεν είμαι υπέρ της «κοπαδοποίησης». Όμως σε σαφή αντιλαϊκά μέτρα, όπως αυτό της αύξησης των τελών καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού, ή της ύδρευσης παλαιότερα, σε συνθήκες ύφεσης μάλιστα, περίμενα καλύτερη αντίδραση. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι δυνατόν να περνά ένα τέτοιο μέτρο από τις ψήφους μελών της αντιπολίτευσης( γιατί χωρίς αυτές δεν υπήρχε πλειοψηφία). Όχι τίποτα άλλο αλλά κάποιοι που φέρονται έτσι το παίζουν «ακοίμητοι φρουροί» και «επαναστάτες».


Το … αυγολέμονο.

Αντιγράφω από άρθρο του Νίκου Γαζή, με την ιδιότητά του σαν υπεύθυνος οργανωτικού της Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ, στα «Νέα της Λευκάδας» με τον παραπάνω τίτλο.
«… είναι εντελώς ακατάλληλη εποχή να εμφανίζεστε εσείς σαν αριστεροί ψάλτες της Κυβέρνησης και να λέτε ότι ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. είναι το ίδιο πράγμα. Κι είναι δύσκολο να πείσετε κανένα σε μια μικρή κοινωνία όπως η δική μας, που όλοι γνωριζόμαστε καλά μεταξύ μας, ότι ένα κόμμα που βρίσκεται σε διαδικασία ριζικής ανανέωσης και μια τοπική κομματική του οργάνωση (η Ν.Ε.) που κατά 93% αποτελείται από νέα μέλη, ότι είναι υπόλογοι για τα λάθη και τις παραλείψεις (όπως λέτε) μιας διακυβέρνησης 30(!) χρόνων !!!
… και μάλιστα φίλοι σύντροφοι του τοπικού ΣΥΝ, οι κατηγορίες σας ακούγονται κάπως φαιδρές ακριβώς επειδή προέρχονται από εσάς που αποτελείτε ένα απολιθωμένο επιτελείο, αφού επί 30 και πλέον χρόνια είστε τα ίδια ακριβώς πρόσωπα που όπως είναι φυσικό και έχετε κουραστεί και έχετε κουράσει. Οι καρέκλες σας σύντροφοι μοιάζει να έχουν βγάλει ρίζες και απορούμε γιατί κατηγορείτε εμάς για τα ταμπλό, τη στιγμή που εσείς τα χρησιμοποιείτε διαχρονικά…
… Επιπλέον μην ξεχνάτε πως ο κόσμος είναι πλέον τόσο «ψυλλιασμένος» που αν δεν αλλάξετε μυαλά, δεν αποκλείεται να χάσετε μαζί με τα αυγά και τα καλάθια…»


Δεν θα το σχολίαζα αν ήταν ένα απλό άρθρο ενός ανθρώπου. Από τη στιγμή όμως που ο αρθρογράφος υπογράφει με την ιδιότητά του, φαντάζομαι απηχεί και τις απόψεις της οργάνωσής του. Έχω κάποιες απορίες.
α) Ο ΣΥΝ είναι 18 ετών. Τα τριάντα χρόνια που τα βρήκε ο αρθρογράφος;
β) Τι σημαίνει ανανέωση; Να αλλάζεις τα πρόσωπα ή να επεξεργάζεσαι και να προωθείς νέες ιδέες; ( Γιατί αν και «νέο» πρόσωπο, όπως ισχυρίζεται, ο αρθρογράφος, χρησιμοποιεί επιχειρήματα «μουχλιασμένα»).
γ) Πως γίνεται από τη μια να κόπτονται εκεί στο ΠΑΣΟΚ ότι επιζητούν, αγνή και άδολη, συνεργασία με τον ΣΥΝ και από την άλλη να χρησιμοποιούν τόσο απαξιωτικές και άσχετες με το θέμα εκφράσεις για τα μέλη του;
δ) Ήταν ενήμερη για το άρθρο η Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ; Αν ναι κανένα σχόλιο, αν όχι θα το καταδικάσει ή όχι;

Δεν θέλω να κάνω το συνήγορο κανενός μα θαρρώ ότι οι επιθέσεις κάποιου εναντίον οποιουδήποτε πρέπει να έχουν αιτία, επιχειρήματα, λόγο και ηθική.
Γιατί αλλιώς μας χρειάζεται όχι αυγολέμονο μα λεμονόκουπες και κλούβια αυγά !!!

Ρομπέν των Μονών

Αν ο δήμαρχος Λευκάδας νομιμοποίησε με τη μαρτυρία του, τη χρησικτησία της Ι. Μονής Φανερωμένης σε 150 και κάτι στρέμματα δάσους, που κατά δημοσιεύματα είναι επίμαχα, τότε πως δημοσίως διατείνεται ότι θα υπερασπιστεί, για το θέμα, τα συμφέροντα του δήμου; Θα αναιρέσει την υπογραφή του; Μα τότε με τι αξιοπιστία θα δημαρχεύει; Αν δεν την αναιρέσει, τι θα υπερασπιστεί και τι διεκδικήσει; Δύσκολοι καιροί…

18/11/2008

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008

ΣΚΑΡΟΙ: ΑΣΥΔΟΣΙΑ & ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Σκάροι. Το ομηρικό Νήιον σύμφωνα με τον μεγάλο Γερμανό αρχαιολόγο Νταίρπφελντ (Dörpfeld). Το Caro κατά τον Ενετό Κορονέλι.
Το δάσος με το μοναδικό είδος βελανιδιάς (ρουπάκι), που αυτοφυώς αναπαράγεται, εκατοντάδες χρόνια τώρα και έγινε από νωρίς αντικείμενο έρευνας ξένων επιστημόνων όπως του Γερμανού Σπρένγκερ, ο οποίος έχει καταγράψει από το 1915 τη σπάνια χλωρίδα του δάσους.

Ετυμολογία

Για το όνομά του υπάρχουν διιστάμενες απόψεις. Άλλοι λένε πως το όνομα προήλθε από ένα χορτάρι, τους κάρους, που φύτρωνε εκεί. Το όνομα Σκάροι είναι αποτέλεσμα προσθήκης ενός ( σ ) στην αρχή, λόγω εκφοράς και συνίζησης.
Άλλοι ισχυρίζονται πως το όνομα προέρχεται από το σκαρ-ί του πλοίου, γιατί οι αιωνόβιες βελανιδιές που φύονται εκεί χρησιμοποιούνταν από πολύ παλιά για να κατασκευάζονται τα σκαριά των πλοίων.
Κάποιοι συνδέουν το όνομα με το ρήμα σκαρ-ίζω, που αναφέρεται στην τακτοποίηση των ζώων. Πολλοί αναφέρονται στη λέξη σκαρ-φαλώνω, που σημαίνει ανεβαίνω κατακόρυφα και τη συνδέουν με το απόκρημνο του βουνού από τη Νικιάνα.
Στην Κρήτη, λέω εγώ, υπάρχει ένα όρνιο, μοναδικό στο είδος του στην Ευρώπη που λέγεται Σκάρα. Λέτε να είναι τυχαία η ονομασία της;



Η Σκάρα (Gyps fulvus) ή όρνιο, είναι ένα χρήσιμο αρπακτικό πουλί. Ζει σε ομάδες στα ημιορεινά και ορεινά της Κρήτης. Τα όρνια περιπλανιούνται γύρω από τα στανοτόπια και τις ερημιές, τρώγοντας όσα ψοφίμια βρουν. Είναι η υγειονομική υπηρεσία της Υπαίθρου. Δεν αγγίζουν ποτέ ζώο αν δεν βεβαιωθούν ότι είναι νεκρό, πράγμα που συμβαίνει μόνο όταν δουν να μαζεύονται γύρω άλλα πτωματοφάγα ζώα. Η Σκάρα φτάνει σε μέγεθος 1.10 μέτρα, το άνοιγμα των φτερών του είναι γύρω στα 2.70 μέτρα και το βάρος του κυμαίνεται από 5-7 κιλά. Με το φτερό της παιζόταν (και παίζεται) το λαούτο.

Καταστροφή

Είναι προφανές ότι δεν κάνω ετυμολογία, δεν είμαι ειδικός άλλωστε. Ξεκινώ απλώς μαλακά και ήπια γιατί αν βγάλω την αγανάκτησή μου από την αρχή, δεν γνωρίζω που θα καταλήξω στο τέλος.
Τούτο το σπάνιο δάσος ζει και αναπτύσσεται επί αιώνες. Έχουν περπατήσει στα μονοπάτια του χιλιάδες άνθρωποι και έχουν βοσκήσει στα χορτάρια του εκατοντάδες χιλιάδες ζώα, άγρια και ήμερα. Διατηρήθηκε αλώβητο.
Τα παλιά χρόνια, βεβαίως, οι κτηνοτρόφοι φρόντιζαν τα ζώα τους και έδιδαν πολύ προσοχή στη διατήρηση το δάσους. Βλέπεται κάτι τέτοιο αποτελούσε προϋπόθεση για την επιβίωσή τους. Τα ζώα βοσκούσαν συγκεκριμένες εποχές στο δάσος και φυσικά υπό παρακολούθηση. Δεν τα άφηναν στην τύχη τους, ανεξέλεγκτα, μόνο και μόνο για να έχουν να καταγράψουν κάποια κεφάλια για επιδοτήσεις.




Σήμερα ο δρόμος προς και από το βουνό είναι κλεισμένος, σε κάποια σημεία, με πρόχειρα αντιαισθητικά πορτόνια, σαν να πρόκειται περί ατομικής ιδιοκτησίας. Τα συρματοπλέγματα, σε πολλά σημεία του βουνού, θυμίζουν περιοχή συνόρων και καθιστούν απαγορευτική την πρόσβαση στο δάσος (οι νάρκες λείπουν…). Στην άλλοτε ιδιαίτερα όμορφη περιοχή "Μουσταφά", στην είσοδο του βουνού, αλλά και αλλού, έχουν στηθεί πρόχειρα μαντριά με κάθε λογής άχρηστα υλικά, ξύλα και τσίγκους. Γύρω από τα μαντριά και σε έκταση πολλών στρεμμάτων η περιοχή είναι "κρανίου τόπος", αφού τα διάφορα ανεξέλεγκτα ζώα (αγελάδες, γουρούνια, κατσίκια, πρόβατα) που ανήκουν σε τρεις, τέσσερις κτηνοτρόφους, κατατρώγουν τα πάντα. Ό,τι πάει να βλαστήσει τρώγεται αμέσως και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τον μηδενισμό της χλωρίδας. Το έδαφος έχει στην κυριολεξία ερημοποιηθεί από τη διάβρωση. Μόνο χαλίκια και πέτρες έχουν μείνει στο έδαφος που είναι αποψιλωμένο από χαμηλά φυτά και κάθε είδους βλάστηση με ότι αυτό συνεπάγεται για την υγεία ακόμη και των μεγάλων δέντρων.
Στην ωραιότερη περιοχή, που υπάρχουν τα ρουπάκια, τα γουρούνια τρώνε τις ρίζες των δένδρων, αφού έχουν σκάψει το έδαφος. Δεν υπάρχει πλέον βλάστηση γιατί ότι φυτρώνει αμέσως τρώγεται και οι μάζες δεν ξεπερνούν τους πέντε πόντους! Είναι αυτονόητο ότι δεν υπάρχει αναγέννηση του δρυοδάσους, το οποίο οδηγείται στην καταστροφή και στην εξαφάνιση.


Ιδιοκτησιακό καθεστώς


Στην περιοχή υπάρχουν δημόσιες και ιδιωτικές εκτάσεις. Τρεις με τέσσερις κτηνοτρόφοι βόσκουν εκεί τα ζώα τους, με τα αποτελέσματα που παραπάνω αναφέρω, χωρίς αδειοδότηση, χωρίς στοιχειώδη μέτρα προστασίας. Ένας από τους κτηνοτρόφους μάλιστα, δημοσίως, ανέμισε, χωρίς ποτέ να το επιδώσει, ένα έγγραφο, του Υπουργείου Γεωργίας, λέγοντας ότι πρόκειται για παραχώρηση έκτασης 3.500 στρεμμάτων, για βόσκηση!
Για την προστασία του δάσους, την ευθύνη έχουν, η Δ/νση Δασών, η Διοίκηση Αγροφυλακής, η Νομαρχία μέσω των υπηρεσιών της και φυσικά ο Δήμος.

Για την αδειοδότηση των κτηνοτροφικών μονάδων, την ευθύνη έχουν, ο Δήμος (παραχώρηση δικαιώματος βοσκής), η Δ/νση Δασών, η Νομαρχία μέσω των υπηρεσιών της, που είναι η Δ/νση Υγείας, η Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης και το Τμήμα Περιβάλλοντος.
Τη νομή της δασικής περιοχής την έχει ο Δήμος και τη διαχειρίζεται ως βοσκότοπο, όπως άλλωστε γίνεται σε όλες τις δασικές περιοχές (βοσκοτόπους) της επικράτειας (άρθρο 103 του Ν.Δ. 86/69 και άρθρο 5 του Ν.1734/87).
Ο Δήμος, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, καθορίζει τις βοσκήσιμες εκτάσεις, και τις διαθέτει στους κτηνοτρόφους της περιοχής, έναντι δικαιώματος. Το δικαίωμα αυτό (δικαίωμα βοσκής), επιβάλλεται κατά κεφαλή ζώου και το ύψος του ορίζεται από το νόμο. Η απόφαση πρέπει να λαμβάνεται κάθε χρόνο.
«Λογικές»
Η ευρύτερη περιοχή αλλά και το δάσος, παρά τους τόσους εμπλεκομένους φορείς, δεν προστατεύονται από καμιά συνθήκη, κανένα νόμο και καμιά απόφαση οπουδήποτε οργάνου, τοπικού, περιφερειακού, κεντρικού. Μια σπάνια περιοχή για τον νομό και τον τόπο που, όπως οι περισσότερες αφήνεται έρμαιο στις διαθέσεις των, όποιων, εκμεταλλευτών της, μικρών ή μεγάλων, σοβαρών ή αστείων, ευαίσθητων ή αναίσθητων.




Είναι η λογική που κυριαρχεί διαχρονικά σε τούτο τον τόπο και που υπαγορεύει η πελατειακή ανάγκη των κυβερνήσεων. Δεν κάνουμε δασολόγιο, δεν συντάσσουμε δασικούς χάρτες, δεν καθορίζουμε την περιουσία του δημοσίου, γιατί θέλουμε να έχουμε «άσσους» στο μανίκι μας, να παίζουμε πολιτικά παιχνίδια με «όμηρους» τους πολίτες και να αναγνωρίζουμε, άμα λάχει και άμα μας συμφέρει, τα πάσης φύσεως «χρυσόβουλα» και «φιρμάνια».

Τα αρμόδια όργανα κοιμούνται τον «ύπνο του δικαίου», και ξυπνούν μόνο αν ενοχληθεί ο προστατευόμενός τους, όχι το δημόσιο συμφέρον, δημιουργώντας προβλήματα ή διώκοντας υπαλλήλους που κάνουν σωστά τη δουλειά τους, διότι τάχα «δεν συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις»!

Είναι η λογική που κυριαρχεί στα όργανα της Τ. Α. Δεν τα βάζουμε με τους πολίτες, χάνουμε ψήφους! Έτσι παρατηρούνται φαινόμενα καταπάτησης δημόσιας περιουσίας, στα βουνά και στις παραλίες, έτσι τα συρματοπλέγματα βγάζουν πόδια και περπατάνε (νύχτα κυρίως), έτσι - και με την ανοχή (να μην πω συνενοχή) κάποιων – κάποιοι βρίσκονται με περιουσίες που δεν τους ανήκουν και το παίζουν και «μάγκες» και «άμα λάχει να πούμε», με ξένες πλάτες.


Έγγραφα

Είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικό, το με αριθ. Πρωτ.: 3067/3-10-2008 έγγραφο της Δ/νσης Δασών, σε ερώτημα της Δημοτικής Κίνησης «ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ», το οποίο αναφέρει μεταξύ άλλων:
α) «…επειδή στην περιοχή μας δεν έχει καταρτισθεί Δασολόγιο, δεν είναι δυνατόν, τόσο στην περιοχή των Σκάρων, όσο και στην ευρύτερη περιοχή, να γνωρίζουμε, τι έκταση ανήκει στο Δημόσιο και ποιάς μορφής (δασική ή μη)...».
β) «…όσο για την παραχώρηση έκτασης 3500 στρεμμάτων από το Υπουργείο Γεωργίας σε ιδιώτη (κτηνοτρόφο), η Υπηρεσία μας δεν γνωρίζει…».


Σε ερώτηση της Δημοτικής Κίνησης «ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ», με το αριθ. 12427/30-10-2008 έγγραφο, ο αρμόδιος υπάλληλος του δήμου Λευκάδας αναφέρει:

α) δεν έχουν καθοριστεί βοσκήσιμες εκτάσεις, στην περιοχή που αναφέρεστε.
β) δεν έχουν εκδοθεί αποφάσεις Δημοτικού Συμβουλίου, για παραχώρηση δικαιώματος βοσκής σε ιδιώτες από το Δήμο.
γ) στο Δήμο μας δεν υπάρχει έγγραφο του Υπουργείου Γεωργίας, σχετικό με παραχώρηση σε ιδιώτες ή άλλον, έκτασης 3500 στρ. για βόσκηση.
δ) δεν έχει ανατεθεί από το Δημοτικό Συμβούλιο σε μελετητή, η σύνταξη μελέτης, σχετική με την προστασία και την αξιοποίηση της περιοχής των Σκάρων.
ε) ο Δήμος, στο χρονικό διάστημα από 1/1/2007 μέχρι σήμερα, δεν προχώρησε σε ενέργειες ρύθμισης του ζητήματος της βόσκησης, στην περιοχή των Σκάρων.


Στην απάντησή του, σε ερώτηση της Δημοτικής Κίνησης «ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ», με το αριθ. 2345/23-10-2008 έγγραφο, ο αρμόδιος αντινομάρχης, ανάμεσα στα άλλα, αναφέρει:
α) «…μετά από το 3348/22-7-2008 έγγραφο της Δ/νσης Π.Χ.Π. Τμήμα Περιβάλλοντος, ενημερώθηκαν εγγράφως οι άμεσα εμπλεκόμενοι (κτηνοτρόφοι) για την έκδοση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας πτηνο-κτηνοτροφικής εγκατάστασης. (έγγραφο Δ/νσης Υγείας Πρόνοιας με αριθ. 2194 και 2387/ 15-10-2008…)».
β) «…Δεν έχουμε επιβεβαιώσει την ύπαρξη του εγγράφου που επικαλείται ο κτηνοτρόφος …» (περί παραχώρησης 3.500).
γ) «…οι υπηρεσίες της Ν.Α. Λευκάδας, δεν έχουν εκδώσει παραστατικό, από το οποίο να προκύπτει ότι το Υπουργείο Γεωργικής Ανάπτυξης, έχει παραχωρήσει κάποια έκταση για βόσκηση σε κτηνοτρόφο…».


Στο Δημοτικό Συμβούλιο

Τόσες υπηρεσίες εμπλέκονται στη διαχείριση και στην προστασία της σπάνιας σε χλωρίδα και πανέμορφης αυτής περιοχής. ΚΑΜΙΑ δεν στάθηκε τόσα χρόνια στο ύψος των περιστάσεων! ΚΑΝΕΙΣ, ΑΡΜΟΔΙΟΣ, ΤΌΣΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΔΕΝ ΕΙΔΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ !
Χρειάστηκε η δραστική παρέμβαση του Πολιτιστικού Συλλόγου Νικιάνας ( μπράβο στα μέλη του) και η κινητοποίηση της Δημοτικής Κίνησης «ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ», για να αρχίσει κάτι να κινείται. (Δεν ξεχνώ τους άλλους, γράφω για τις βασικές ενέργειες).

Στο δημοτικό Συμβούλιο του δήμου Λευκάδας, με πρωτοβουλία της δημοτικής κίνησης «ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ» συζητήθηκε το θέμα στις 5/11/2008. Την εισήγηση έκανε ο Κώστας Δρακονταειδής.
Ο κ, Δήμαρχος εκ μέρους της πλειοψηφίας παραδέχθηκε το πρόβλημα, αλλά δεν εξήγησε πειστικά, γιατί όλο το διάστημα που ασκεί εξουσία, δεν έκανε καμιά προσπάθεια για να δοθεί κάποια λύση.
Η παράταξη του κ. Κ. Βλάχου, επίσης παραδέχθηκε το πρόβλημα. Στο Δημοτικό Συμβούλιο όμως έδειξε μια δυσκολία στο να πάρει ξεκάθαρη θέση για την ανάγκη προστασίας της περιοχής. Τα «ναι μεν αλλά», σε ένα θέμα τόσο ξεκάθαρο, δείχνουν πίεση και φόβο, ισορροπία σε δυο βάρκες, τη μπάλα πλάγιο άουτ για καθυστέρηση… Η ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ όμως (όσο αγαθές προθέσεις και να κρύβει πίσω της) ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ !

Τελικά η εισήγηση ψηφίστηκε ομόφωνα με κάποιες προσθήκες

Δια ταύτα

Αντιγράφω από την ιστοσελίδα της Δημοτικής Κίνησης «ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ» (www. Oloigiatilefkada.gr) τις προτάσεις, με τις οποίες συμφωνώ ούτως ή άλλως (είναι προϊόν συλλογικής επεξεργασίας), που κατετέθησαν στο Δημοτικό Συμβούλιο.

1. Να εφαρμοσθεί αυστηρά ο νόμος, που αφορά στη βόσκηση. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να παρθούν από τις αρμόδιες υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένου και του Δήμου, οι αντίστοιχες αποφάσεις.
2. Με πρωτοβουλία της Δημοτικής Αρχής και σε διάστημα 10 ημερών, να συγκληθεί σύσκεψη όλων των εμπλεκομένων υπηρεσιών (Περιφερειακών, Νομαρχιακών, Δημοτικών). Σκοπός της σύσκεψης, θα είναι η επιτάχυνση των διαδικασιών.
3. Να ληφθεί κάθε μέτρο που αφορά στην προστασία του δάσους, χωρίς «εκπτώσεις».
4. Να αποκατασταθεί με κάθε τρόπο, η ελεύθερη πρόσβαση των περιπατητών στην περιοχή.
5. Να ανατεθεί άμεσα (σε επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο), μελέτη προστασίας και αξιοποίησης της περιοχής των Σκάρων, στα πλαίσια ενός γενικότερου σχεδιασμού, που θα περιλαμβάνει και την ευρύτερη περιοχή Αλεξάνδρου - Κολυβάτων.
Στόχος της μελέτης, πρέπει να είναι η προστασία των φυσικών και ιστορικών μνημείων της περιοχής, καθώς και η αξιοποίηση της με την υποστήριξη δράσεων που θα προωθούν εναλλακτικές μορφές τουρισμού.
Το έργο αφορά ήπιες, το τονίζουμε ξανά, ΗΠΙΕΣ παρεμβάσεις.
Ενδεικτικά αναφέρουμε τις εξής:
Α. Συντήρηση και ανάδειξη μονοπατιών με διαπλατύνσεις και καθαρισμούς, επίστρωση του εδάφους με πέτρα, και κατασκευή ξύλινων σκαλοπατιών σε δύσβατα σημεία.
Β. Αποκατάσταση ξερολιθιών και συντήρηση των αναβαθμίδων.
Γ. Καθορισμός περιπατητικών διαδρομών και μονοπατιών.
Δ. Τοποθέτηση ξύλινων ενημερωτικών πινακίδων και κατασκευή έργων πυρόσβεσης.
Ε. Κατασκευή θέσεων ανάπαυσης, τοποθέτηση τραπεζόπαγκων, ξύλινων κιγκλιδωμάτων και κατασκευή πέτρινων βρυσών.
Στ. Φύτευση νέων δενδρυλλίων και λιθοδομών για την προστασία των δένδρων από τη διάβρωση.

12/11/2008

Υ.Γ. Πολλά στοιχεία για τους Σκάρους θα βρείτε στη διεύθυνση http://nikiana.wordpress.com

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2008

Όρνιο (Gyps fulvus) Άλλες κοινές ονομασίες: Καναβός, Σκάρα, Γύπας, Θράσα




Μεγάλο και βαρύ αρπακτικό με άνοιγμα φτερούγων 260 εκ και μήκος σώματος 97-104 εκ. Όταν κουρνιάζει διακρίνεται χαρακτηριστικά το γυμνό από φτερά κεφάλι του με το κολάρο από λογχοειδή κοντά φτερά στη βάση του λαιμού. Τα φτερά του κολάρου είναι αυτά από τα οποία διακρίνεται κυρίως αν το πουλί είναι ενήλικο (με άσπρα κοντά φτερά) ή νεαρό (με καφέ μακριά φτερά). Υπάρχουν όμως κι άλλες διαφορές ανάμεσα στις ηλικίες. Το ενήλικο έχει ασπρογκρίζο κεφάλι και λαιμό, καφέ ως ασπρογκρίζο φτέρωμα, άσπρο-κίτρινο ράμφος, καφέ-κιτρίνη ίριδα. Το νεαρό πουλί έχει λευκό κεφάλι και λαιμό, κανελί φτέρωμα, μακρύτερα δάχτυλα στις άκρες των φτερούγων, μολυβί ράμφος, και καφέ ίριδα.




Κατά την πτήση του, το Όρνιο διακρίνεται κυρίως από την κοντή ουρά και τις φαρδιές φτερούγες του. Συνήθως τα Όρνια γυροπετούν σε μεγάλους, αργούς κύκλους, εκμεταλλευόμενα τα θερμά ανοδικά ρεύματα αέρα, ώστε να κερδίσουν ύψος και κατόπιν πλανάρουν με ακίνητες φτερούγες (παθητική πτήση) διασχίζοντας έτσι μεγάλες αποστάσεις.





Το Όρνιο τρέφεται με ψοφίμια κτηνοτροφικών ζώων μεσαίου ή μεγάλου μεγέθους. Προτιμά κυρίως τα μαλακά μέρη των νεκρών ζώων, δείχνοντας ιδιαίτερη προτίμηση στα εντόσθια.
Τα όρνια περιπλανούνται γύρω από τα στανοτόπια και τις ερημιές, τρώγοντας όσα ψοφίμια βρουν. Είναι η υγειονομική υπηρεσία της Υπαίθρου. Δεν αγγίζει ποτέ ζώο αν δεν βεβαιωθεί ότι είναι νεκρό, πράγμα που συμβαίνει μόνο όταν δει να μαζεύονται γύρω άλλα πτωματοφάγα ζώα.
Το ράμφος του έχει μήκος όσο και το κεφάλι και στην άκρη είναι γαμψό. Ο λαιμός του είναι γυμνός (για να χώνει το κεφάλι του στα πτώματα χωρίς να λερώνεται). Τα πόδια του είναι δυνατά, με δάχτυλα που καταλήγουν σε πλατιά και κοντά νύχια, αντίθετα με τα μακριά και γαμψά νύχια των άλλων αρπακτικών πτηνών. Η διαμόρφωση αυτή των νυχιών του εξασφαλίζει άνετο βάδισμα στο έδαφος. Έχει πολύ δυνατή όραση που τον βοηθά να επισημαίνει την τροφή του καθώς πετά σε μεγάλο ύψος.

Η οξεία του όραση, οι πτητικές του συνήθειες και κυρίως η αγελαία του συμπεριφορά το βοηθούν να εντοπίζει τα πτώματα πριν τη σήψη, γεγονός ιδιαίτερα ωφέλιμο σε θερμά κλίματα όπου τα νεκρά ζώα αποτελούν εστίες μόλυνσης. Μία ομάδα από 60-80 Όρνια μπορεί να καταναλώσει ένα κουφάρι προβάτου μέσα σε πέντε με 10 λεπτά ή ένα μεγάλο οπληφόρο (αγελάδα, άλογο κλπ.) σε τρεις με τέσσερις ώρες. O χώρος αναζήτησης τροφής εκτείνεται συνήθως σε ακτίνα 30-40 χλμ, αλλά μπορεί να φθάσει και μέχρι τα 200-300 χλμ.
Τέλη Φεβρουαρίου αρχές Μαρτίου το θηλυκό γεννά 1 παχυκέλυφος αυγό, (ψηλά στους γκρεμούς μέσα στις βραχοσπηλιές που τις στρώνει με ξερόκλαδα και φρύγανα) που το κλωσούν και οι δύο γονείς εναλλάξ. . Η εκκόλαψη διαρκεί 55 ημέρες. Ο νεοσσός έχει πυκνό, λευκό φτέρωμα αλλά δεν μπορεί να πετάξει πριν περάσουν 4 μήνες. Στο διάστημα αυτό οι γονείς εξασφαλίζουν την διατροφή του με πολτό που ετοιμάζουν στον πρόλοβο τους.

Σημαντικότερη απειλή για το Όρνιο θεωρείται η εγκατάλειψη της νομαδικής κτηνοτροφίας αφού αυτό σημαίνει ότι μειώθηκαν και τα πτώματα των αιγοπροβάτων που αποτελούσαν τροφή του είδους. Αλλες απειλές για το Όρνιο είναι το παράνομο κυνήγι και η χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων.

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2008

Αυτή η οικονομική κρίση είναι κυρίως πολιτική

Ο Φράνσις Φουκουγιάμα (Francis Fukuyama) σε άρθρο του στο «American Interest», αντικρίζοντας το θλιβερό θέαμα της αμερικανικής πολιτικής και της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής ψευδο – «παγκοσμιοποίησης», έφθασε να ομολογήσει ότι διέπραξε σφάλμα όταν, τo 1992, έγραφε το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Το τέλος της Ιστορίας».
Ο κόσμος έλεγε στο βιβλίο του , «το τέλος της ιστορίας και ο τελευταίος άνθρωπος», συνέκλινε στο δυτικό μοντέλο του φιλελεύθερου καπιταλισμού. Αναφερόταν στη σύγκρουση μεταξύ ιδεολογιών, έχοντας στο μυαλό του τη σύγκρουση μεταξύ φιλελευθερισμού - μαρξισμού και τον «ψυχρό πόλεμο».
Αν ο προφήτης του «μονόδρομου» καταλήγει σήμερα σε ένα τέτοιο δραματικό αυτομαστίγωμα, κάτι δεν πάει καθόλου καλά στο κυρίαρχο παγκόσμιο σύστημα.
«Σοκαρισμένος», δήλωσε ο πρώην επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ Άλαν Γκρίνσπαν, για την κατάσταση που επικρατεί στις αγορές και για το εύρος που έχει λάβει το φαινόμενο της κρίσης, την οποία αποκάλεσε «τσουνάμι του χρηματοπιστωτικού συστήματος» που συμβαίνει μια φορά στα εκατό χρόνια.
Ο κ. Γκρίνσπαν δήλωσε, στην κοινοβουλευτική Επιτροπή, ότι ήταν «εν μέρει κακή απόφαση να θεωρήσει ότι το ενδιαφέρον των τραπεζών για την δική τους ευημερία θα ήταν αρκετό για να τις κάνει να προστατεύσουν τους καταθέτες και την αξία των μετοχών τους».

Το τραγικό είναι πως ο κ. Γκρίνσπαν είναι συγκλονισμένος από την κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Δεν είναι συγκλονισμένος από τη φτώχεια, την πείνα, την ανεργία , τη θνησιμότητα στον πλανήτη. Ο κ. Γκρίνσπαν δεν είναι συγκλονισμένος που 9.600.000 οικογένειες ( ποσοστό 28% ) στις ΗΠΑ ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας!!!

Η κρίση είναι πολιτική

Ως συνήθως οι "μονόδρομοι" καταλήγουν σε αδιέξοδα. Οι παλιές "καλές μέρες" του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού ανήκουν στο παρελθόν και μάλλον οριστικά.
Είναι παταγώδης η αποτυχία της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και των επιστημονικοθεωρητικών παραδοχών της.
Ο «μεταλλαγμένος» λόγος που αρθρώνουν τα μέλη των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων έχουν σαν αποκλειστικό στόχο να αθωώσουν την πολιτική και οικονομική ολιγαρχία.
Αυτοί που αποφάσιζαν την αυτό - ρύθμιση των αγορών, δηλαδή η πολιτική τάξη, αντί να αναλάβει τις ευθύνες της, προσπαθεί να τις φορτώσει αλλού, να ενοχοποιήσει κάποιους «κακούς διαχειριστές».
Η δράση όμως των όποιων διαχειριστών καθορίστηκε με πολιτικές αποφάσεις.
Οι πολιτικοί, με τη βοήθεια της οικονομικής ολιγαρχίας, δημιούργησαν ένα κανονιστικό πλαίσιο, χωρίς κανόνες και χωρίς καμία δικλίδα ασφαλείας για τη λειτουργία του συστήματος !
Η αυτό -ρύθμιση των αγορών δημιούργησε ένα νέο πλαίσιο λειτουργίας της πολιτικής με τη διαπλοκή, το παρασκήνιο και τη διαφθορά.

Υπόλογοι στους πολίτες είναι οι πολιτικοί και όχι οι διαχειριστές και τα διοικητικά συμβούλια των τραπεζών.
Το πρόβλημα είναι κατεξοχήν πολιτικό και ως τέτοιο χρειάζεται πολιτική αντιμετώπιση.
Το οικονομικό πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο όταν τεθεί το πολιτικό και οικονομικό σύστημα υπό τον έλεγχο της κοινωνίας. Ο πολίτης πρέπει να έχει θεσμικό ρόλο και δικαίωμα να ελέγχει τους φορείς της εξουσίας. Να τους ελέγχει και για την ορθότητα της πολιτικής τους και για το σύννομο των πράξεών τους. Η θεσμική αναγνώριση του πολίτη ως εντολέα θα αλλάξει δραματικά τη σχέση της κοινωνίας με την πολιτική και την οικονομία.

Ο «θάνατος του εμποράκου»

Η Ελληνική διάσταση της κρίσης έχει τη βάση της στην εξάντληση της δυναμικής ενός μοντέλου ανάπτυξης που στηρίχθηκε στις ιδιωτικοποιήσεις και την απορρύθμιση των αγορών, στον υπερδανεισμό, την άνιση κατανομή των εισοδημάτων, την οικονομική μεγέθυνση σε βάρος του περιβάλλοντος. Έχουμε μπει έτσι, σε ένα νέο ιστορικό πολιτικό κύκλο που χαρακτηρίζεται από την απονομιμοποίηση του νεοφιλελευθερισμού, την ηθική και πολιτική απαξίωση του δικομματισμού, τον κίνδυνο μακροχρόνιας υποχώρησης των ρυθμών ανάπτυξης, αύξησης της ανεργίας και του πληθωρισμού, παρατεταμένης έντασης της εσωτερικής και της διεθνούς αστάθειας και αβεβαιότητας.
Το εμπόριο θα είναι ένα από τα πρώτα θύματα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Όλες οι ενδείξεις και οι εκτιμήσεις των ανθρώπων των αγορών συνηγορούν στο ότι έρχονται απολύσεις και «λουκέτα». Αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα για τη στήριξη της πραγματικής οικονομίας, τότε στις μικρές επιχειρήσεις με τέσσερις εργαζόμενους, οι δύο είναι υπό απόλυση!
Ο λόγος είναι ότι οι μικρές εμπορικές επιχειρήσεις, που αποτελούν και τη συντριπτική πλειονότητα, μετά τον έντονο ανταγωνισμό που δέχονταν από τις μεγάλες πολυεθνικές αλυσίδες, μετά την αύξηση του λειτουργικού κόστους (καύσιμα, τιμολόγια ΔΕΚΟ κ.λ.π.), τώρα έχουν να αντιμετωπίσουν τη μείωση της ζήτησης και την κλειστή πόρτα των τραπεζών. Οι τράπεζες, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κλείνουν την πόρτα στις μικρές επιχειρήσεις.
Στην Ελλάδα το εμπόριο ( χονδρικό και λιανικό ) κατέχει μερίδιο 14,3% του συνόλου της ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας παραγωγής, ενώ στο λιανεμπόριο απασχολείται περίπου το 17% του συνόλου των εργαζομένων της χώρας με ένα μεγάλο ποσοστό αυτών να πρόκειται για αυτοπασχολούμενους.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία στο χονδρικό και λιανικό εμπόριο, καθώς και στους κλάδους επισκευής οχημάτων και οικιακών συσκευών, οι απασχολούμενοι ανέρχονταν το 2007 συνολικά σε 800.622 άτομα. Από αυτά οι 95.555 είναι εργοδότες, οι 221.215 αυτοπασχολούμενοι, οι 419.594 μισθωτοί και οι 64.257 βοηθοί (άτομα που εργάζονται από την οικογένεια του εργοδότη). Αν αναλογισθεί κανείς ότι μία στις τέσσερις επιχειρήσεις στην Ελλάδα ιδρύεται από ανάγκη λόγω έλλειψης δυνατοτήτων άλλης ικανοποιητικής απασχόλησης, τότε ένα μεγάλο ποσοστό απασχολουμένων στο εμπόριο κινδυνεύει να αντιμετωπίσει το φάσμα της ανεργίας για δεύτερη και ίσως και για τρίτη φορά στη ζωή του.

60.000 άνεργοι

Το μέγεθος της κρίσης που θα εμφανιστεί τους πρώτους μήνες του 2009 θα εξαρτηθεί από το ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ:
Αν ο ρυθμός ανάπτυξης περιοριστεί στο 2% η αύξηση της ανεργίας θα αντιστοιχεί σε 40.000 θέσεις εργασίας. Αν πέσει στο 1% η απώλεια θέσεων εργασίας θα φθάσει τις 80.000 θέσεις, ενώ μια μέση και ήπια πρόβλεψη κάνει λόγο για τουλάχιστον 50.000 - 60.000 θέσεις εργασίας.
Η κυβερνητική επιτροπή αποφάσισε ότι θα χορηγήσει ψίχουλα σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Την ίδια στιγμή το υπουργείο Απασχόλησης, κάνει προσπάθεια να μεταφέρει τα επιδόματα ανεργίας στις επιχειρήσεις με αντάλλαγμα την προσωρινή απασχόληση ανέργων. Με άλλα λόγια η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να αντιμετωπίσει το κύμα απολύσεων που ήδη εξαγγέλλεται στην οικοδομή, το λιανικό εμπόριο, τον τουρισμό και αλλού ανακυκλώνοντας ουσιαστικά την ανεργία. Θα χρησιμοποιήσει δηλαδή τα ίδια εργαλεία για να μειώσει και πάλι, σε στατιστικό και μόνο επίπεδο, το ποσοστό της ανεργίας.

Πλειστηριασμοί

Οι ληστρικές πρακτικές των τραπεζών, η αύξηση των επιτοκίων και η καλπάζουσα ακρίβεια, έχουν διαμορφώσει τα τελευταία χρόνια ένα εφιαλτικό σκηνικό για χιλιάδες οικογένειες της χώρας, με τον αριθμό καθημερινά να αυξάνεται. Πολλοί είναι οι Έλληνες πολίτες που οδηγούνται καθημερινά στην απογοήτευση λόγω των πλειστηριασμών. Στην οδό Αρμοδίου στο κέντρο της πρωτεύουσας το φαινόμενο των πλειστηριασμών έχει πάρει πια τη μορφή επιδημίας με τις τράπεζες να μη διστάζουν να διεκδικούν την πρώτη κατοικία ανθρώπων για ασήμαντα χρέη.
Σύμφωνα με στοιχεία της Εθνικής Ομοσπονδίας Ενώσεων Προστασίας Πολιτών Καταναλωτών- Δανειοληπτών για το 1ο δίμηνο του 2008 μόνο στο Ειρηνοδικείο Αθηνών οι αιτήσεις πλειστηριασμών ξεπέρασαν τις 5.000, το 2007 έφτασαν τις 40.000 (πανελλαδικά 100.000), το 2006 πάνω από 30.000, το 2005 29.000 και το 2004 άγγιξαν τις 15.000.
Οι παραπάνω αριθμοί δείχνουν για ακόμη μία φορά πόσο αναγκαία είναι επιτέλους η ύπαρξη δημόσιας στεγαστικής τράπεζας και όχι η υπαγωγή του δικαιώματος στην κατοικία στην τραπεζική κερδοσκοπία.

Επιμύθιον

Η στενά αμυντική τακτική καθηλώνει τους εργαζόμενους σε μια λογική διαχείρισης του κόστους της κρίσης. Δεν έχουν ουσιαστική παρέμβαση στο σκέλος της αναδιάρθρωσης και στους αγώνες που αφορούν στη διαμόρφωση του μέλλοντος., Η διαπραγματευτική τους θέση είναι εξαιρετικά δύσκολη, σε περιόδους μεγάλων και παρατεταμένων κρίσεων.
Για να έχουν αποτέλεσμα οι κοινωνικές αντιστάσεις, πρέπει να στηρίζονται από ένα πολιτικό σχέδιο και να εντάσσονται σ' αυτό, ώστε να αποκτούν πολιτική δυναμική και προοπτική.
Η απάντηση στην κρίση πρέπει, συνεπώς, να είναι πολιτική. Μια πολιτική όμως που στηρίζει και στηρίζεται στη δύναμη των κινημάτων. Μια πολιτική που συνδέει τις άμεσες ανάγκες των εργαζομένων με βαθύτερους μετασχηματισμούς και τη σοσιαλιστική προοπτική.
Μια προοπτική που δεν είναι ούτε ένας παραλλαγμένος νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός, ούτε ένας κρατικός καπιταλισμός που με άλλα μέσα θα υπηρετεί τους ίδιους ταξικούς σκοπούς.

Μόνο ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης και αναδιανομής με κοινωνικό στόχο την πλήρη απασχόληση και την κοινωνική δικαιοσύνη, μπορεί να διώξει την ανασφάλεια και τον φόβο από τους ανθρώπους, και να ανοίξει τον δρόμο σε νέες αισιόδοξες προοπτικές.
4/11/2008

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

Μαθητικές παρελάσεις

Ιστορικά

Η παράδοση των μαθητικών παρελάσεων είναι πολύ παλιά στη χώρα μας. Οι ρίζες της φθάνουν στον προπροηγούμενο αιώνα.

«Μετά την δοξολογίαν τα παρατεταγμένα σώματα παρήλασαν με την μουσικήν επικεφαλής δια της οδού Σταδίου. Ιδιαιτέραν αίσθησιν έκαμεν η πρώτην φοράν εφέτος γενομένη παρέλασις των μαθητών των νομαρχιακών σχολείων Αττικής κατά τετράδες βαινόντων με την ελληνικήν σημαίαν εμπρός. Οι μικροί μαθητές με κανονικότατον βάδισμα (…) έψαλλον πατριωτικά άσματα μεταδίδοντα παντού την συγκίνησιν και τον ενθουσιασμόν. Η παρέλασις εκείνη των χιλίων παιδίων έδωκε μίαν εξαιρετικήν ζωήν εις την εορτήν (…) Εύγε εις τον έχοντα την ωραίαν ιδέαν κ. Μιχαλόπουλον επιθεωρητήν των σχολείων.»«ΕΜΠΡΟΣ» 26 Μαρτίου 1899

Στην Κέρκυρα οι μαθηταί όλων των σχολείων προσήλθον το πρωί εις την δοξολογίαν, ενώ την νύκτα εγένετο λαμπρά παρέλασις προ των Ανακτόρων και δια των κεντρικοτέρων οδών, των στρατιωτικών λαμπαδηφορούντων, των δε μαθητών του Γυμνασίου μετά ανηρτημένων ενετικών φανών τη συνοδεία της μουσικής Ρομποτή έψαλλον το εμπνευσμένο εμβατήριο Ήπειρος »

Από την εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ» 26/3/1914

«Προ του Σταδίου είχε παραταχθή τάγμα του 1ου Συντάγματος και άνδρες της αστυνομίας πόλεων (…) Άλλα στρατιωτικά τμήματα είχον παραταχθή επί των μικρών οδών των αγουσών εις το Στάδιον (…) Μέχρι τις 10:30 είχε τελειώση η προσέλευσις των σχολείων, των προσκόπων, των μαθητριών, των Λυκείων, κτλ». Μετά την προσέλευση των επισήμων σχηματίστηκε εκκλησιαστική πομπή και τελέστηκε η δοξολογία. Ακολούθησε χορός. «Μετά τον χορόν επρόκειτο να παρελάσουν ενώπιον των επισήμων τα σχολεία (…) Το πλήθος που είχε συρρεύσει εντός του στίβου καθίστα αδύνατον την παρέλασιν».
«ΕΜΠΡΟΣ» 26 Μαρτίου 1926



Στα χνάρια του Ντούτσε και του Φύρερ


Για πρώτη φορά η μαθητική παρέλαση παίρνει χαρακτήρα επίσημο και συμπληρωματικό, ως προς τη στρατιωτική, από το 1936. Το Μάρτιο της χρονιάς αυτής παρελαύνουν τα σχολεία επικεφαλής της πομπής, μπροστά στον Μεταξά και τον Βασιλιά.

«Πρώτον παρήλασαν τα σχολεία, αι οργανώσεις, οι τροχιοδρομικοί, αντιπροσωπεία χωρικών Μακεδόνων με τας εθνικάς των ενδυμασίας, οι παλαιοί πολεμισταί …».«Έθνος» 25.3.36

Ακολούθησε το στράτευμα. Ήταν μια πρώτη δοκιμή για τον επίδοξο δικτάτορα. Λίγους μήνες αργότερα, το καθεστώς της 4ης Αυγούστου θα ασχοληθεί ιδιαίτερα με την ανάπτυξη της στρατιωτικής συνείδησης της νεολαίας και θα χρησιμοποιήσει γιορτές και παρελάσεις ως όργανα για την επίτευξη των σκοπών της. Το φασιστικό μοντέλο που θαύμαζε ο δικτάτορας προέβλεπε κάθετη στρατιωτική οργάνωση της νεολαίας και έδινε ιδιαίτερο βάρος στις «γυμναστικές επιδείξεις», στις «παρατάξεις», στις «παρελάσεις» και στις «λαμπαδηφορίες». Η ελληνική μίμηση δεν έφτασε βέβαια την εφιαλτική επιβλητικότητα των γιορτών που οργάνωνε ο Μουσολίνι ή ο Χίτλερ , αλλά ακολουθούσε πιστά τη συνταγή τους. Στο διάστημα αυτό, η προσοχή δόθηκε κυρίως στην οργάνωση της ΕΟΝ, και δια μέσου αυτής επιβάλλονταν στα σχολεία οι επιδιωκόμενοι καταναγκασμοί.
Ο ίδιος ο Μεταξάς σημειώνει στο Ημερολόγιό του στις 25 Μαρτίου 1938:

«Τι όνειρο ήταν χθες και σήμερα ! - Χθες στο πεδίον του Άρεως με την Εθνική Νεολαία. Το έργον μου! Έργον που ενίκησε μέσα σε τόσες αντιδράσεις! Σχεδόν 18 χιλιάδες παιδιά από Αθήνας και Πειραιά, περίχωρα και από πολλές επαρχίες. Φάλαγξ « Ι. Μεταξά » Πατρών ! (...) - Σήμερα. Τελετή. Ενθουσιασμός. Αποθέωσις. Παρέλασις στρατού θαυμασία. Απόγευμα παρέλασις Σχολείων Προσκόπων κτλ. και Εθνικής Νεολαίας με τα Τάγματα εις την ουράν. Αι φάλαγγες της ΕΟΝ ατέλειωτοι! Όλοι ντυμένοι! Περίπου 12 -14 χιλιάδες! Εντύπωσις εις τον κόσμον καταπληκτική!»

Σε μια από τις δεκάδες παρελάσεις μαθητών - φαλαγγιτών που οργάνωσε η 4η Αυγούστου στο Παναθηναϊκό Στάδιο, ο Μεταξάς απευθύνθηκε προς τον Γεώργιο Γλίξμπουργκ: « - Ιδού, Μεγαλειότατε, ο στρατός σας, εις τον οποίον και μόνον πρέπει να στηρίζεσθε.» Ο Βασιλιάς θυμόταν το μάθημά του. Και στον εορτασμό της 25ης Μαρτίου 1941 συνεχάρη με ημερήσια διαταγή του την ΕΟΝ, η οποία « με πλήρη συνείδησιν της μεγάλης ημέρας, παρήλασεν ενώπιόν μου εις αρτίους σχηματισμούς και παρετάχθη κατά την δοξολογίαν με υπερηφάνειαν και κατανόησιν (...) Δια της τοιαύτης εμφανίσεώς της, ελάμπρυνε την ημέραν της Εθνικής μας Εορτής, αναπληρώσασα τον Στρατόν μας, όστις γενναίως μάχεται δια την τιμήν και Ελευθερίαν της Πατρίδος.»(Ελευθεροτυπία, 29/10/1995)

Από τότε η σχολική παρέλαση συνδέθηκε απόλυτα με τη στρατιωτική, και η απουσία των μαθητών θεωρήθηκε αξιόποινη πράξη, ισοδύναμη με την παράβαση στρατιωτικού καθήκοντος. Η εμφυλιοπολεμική περίοδος δεν βελτίωσε φυσικά τις συνθήκες. Η δικτατορία δε χρειάστηκε να κάνει τίποτα περισσότερο απ' το να κοντύνει λίγο τα μαλλιά των αγοριών και να μακρύνει τις φούστες των κοριτσιών. Ήδη στην πρώτη παρέλαση της επταετίας, ο τότε «αντιπρόεδρος» Σπαντιδάκης δήλωνε πολύ ευχαριστημένος:
«Είμαι απολύτως ικανοποιημένος από την εν γένει εμφάνισιν των παρελασάντων τμημάτων της μαθητιώσης νεολαίας Θεσσαλονίκης. Κατεδείχθη, ότι οι εκπαιδευτικοί λειτουργοί, ενστενισθέντες τας αρχάς της Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου, δίδουν ιδιαιτέραν προσοχήν εις την εκπαίδευσιν και μόρφωσιν της μαθητιώσης νεολαίας, της οποία το φρόνημα και το ήθος είναι λίαν υψηλά σήμερα.»

(Ελευθεροτυπία, 29/10/1995)

Οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης δεν διανοήθηκαν να αμφισβητήσουν την αναγκαιότητα των υποχρεωτικών μαθητικών παρελάσεων. Φρόντισαν μόνο να απαλύνουν τις ακρότητες του στρατιωτικού καθεστώτος και να προσαρμόσουν τον καταναγκασμό στα «δημοκρατικά ήθη».

Η πρώτη αντίδραση


Το θέμα της κατάργησης των μαθητικών παρελάσεων, ως αναχρονιστικού θεσμού, τέθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1980.
«Άξια για κάθε έπαινο η πρωτοβουλία του υπουργείου Παιδείας να θέσει τέρμα στις παρελάσεις των μαθητών. Το ολοκληρωτικής νοοτροπίας έθιμο της στρατιωτικοποίησης των νέων, ακόμα και των εξάχρονων παιδιών, με τη «ζύγιση» και τη «στοίχιση», με την «κεφαλή δεξιά», με την απόδοση τιμών στον υπουργό, στο νομάρχη ή στο δεσπότη, δεν συναντάται στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Όχι πάντως στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες. Γιατί καλλιεργεί στη νέα γενιά ψυχολογία μαζικής πειθαρχίας, τέτοια που ελάχιστα συμβάλλει στη διαμόρφωση ελεύθερων κι ανεξάρτητων συνειδήσεων.»
Εφημερίδα «ΕΙΔΗΣΕΙΣ» Φεβρουάριος 1984
Ο τότε υπουργός Παιδείας Απόστολος Κακλαμάνης όμως έσπευσε να διαψεύσει την είδηση, δηλώνοντας κατηγορηματικά ότι ούτε απόφαση ούτε καν παρόμοια σκέψη δεν υπήρχε.

ΟΧΙ στις μαθητικές παρελάσεις

Το «έθιμο» των παρελάσεων προκαλεί συζητήσεις αρκετά χρόνια πια. Συζητήσεις που ξεκίνησαν από τις αντιδράσεις των «υπερπατριωτών», επειδή η σημαία «ξεπέφτει» στα χέρια αριστούχων αλλοδαπών μαθητών, αλλά και το ζήτημα της σημασίας των παρελάσεων αυτών καθαυτών. Κατά τη γνώμη μου αποτελούν εκδηλώσεις μιας αναχρονιστικής αντίληψης και βρίσκονται πολύ μακριά από τις σύγχρονες παιδαγωγικές αντιλήψεις σχετικά με τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού. Πρέπει να καταργηθούν.

Είναι φανερό ότι το ελληνικό σχολείο παραμένει παγιδευμένο στην εθνικιστική μυθολογία του 19ου αιώνα, δηλαδή στους εθνικούς μύθους που νομιμοποιούν τη διεκδίκηση εδαφών και προετοιμάζουν τους επεκτατικούς πολέμους. Τα σχολικά βιβλία προβάλλουν την έννοια της εθνικής ταυτότητας. Μιας ταυτότητας η οποία βασίζεται στην απαξίωση των άλλων πολιτισμών και λαών, ιδιαίτερα των γειτονικών. Είναι φανερό ότι με τον τρόπο αυτό δεν αναπτύσσεται μια κουλτούρα αποδοχής του διαφορετικού. Δεν είναι δυνατό να γεφυρωθεί ο εθνικισμός άλλων εποχών με τις δημοκρατικές απαιτήσεις της ένταξης των παιδιών μεταναστών στα σχολεία.
Οι μαθητικές παρελάσεις δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να υπογραμμίζουν την εθνικοθρησκευτική κατήχηση περασμένων αιώνων. Προωθούν διακρίσεις, αγελισμό και ομοιομορφία, μιλιταρισμό και στρατιωτικού τύπου ιεραρχία.

Εξαιτίας αυτών των χαρακτηριστικών είναι περίπου αδιανόητες στις περισσότερες χώρες του κόσμου, όπου ακόμα και οι στρατιωτικές παρελάσεις αποτελούν σπάνιο φαινόμενο.
Άλλοι τρόποι
Οι υπέρμαχοι της διατήρησης των παρελάσεων ισχυρίζονται ότι με αυτές καλλιεργείται η ιστορική μνήμη.
Υπάρχουν άλλοι, πιο αποτελεσματικοί τρόποι για να καλλιεργηθεί στα παιδιά η ιστορική μνήμη. Υπάρχουν άλλοι τρόποι προκειμένου τα παιδιά να εμβαθύνουν στο νόημα των ιστορικών γεγονότων. Τέτοιοι είναι η οργάνωση εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων που δίνουν την ευκαιρία μιας πιο άμεσης και ολοκληρωμένης ιστορικής γνώσης και βοηθούν τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν τον πυρήνα των ιστορικών γεγονότων, μακριά από προκαταλήψεις και δογματισμούς. Ο βασικός στόχος είναι να κατανοήσουν οι μαθητές το πλαίσιο των αξιών που δικαιώνουν τους αγώνες για την προάσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, για ελευθερία, ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη.
Αυτό απαιτεί ένα διαφορετικό μάθημα Ιστορίας. Απαιτεί διαφορετική διδακτέα ύλη και όχι κοπτοραπτική πάνω σε παλιά διδακτικά βιβλία που είχαν συγγραφεί για διαφορετικές διδακτικές περιστάσεις. Η ιστορική ύλη που διδάσκεται είναι χωρίς ειρμό και λογική. Είναι κατά κανόνα ασυνεχής και ακατανόητη. Μια ματιά σε οποιοδήποτε βιβλίο ιστορίας θα σας πείσει για τα παραπάνω.

Τα προβλήματα ενισχύονται από τη στιγμή που η έμφαση στη μηχανική αποστήθιση εκμηδενίζει, ουσιαστικά, το μορφωτικό ρόλο του μαθήματος περιορίζοντάς το σε απλή προετοιμασία για τις σχολικές ή πανελλαδικές εξετάσεις.
Χρειάζεται, λοιπόν, μια συνολική ανανέωση του μαθήματος της Ιστορίας τόσο στο περιεχόμενο όσο και στις διδακτικές μεθόδους. Το μάθημα πρέπει να επικεντρώνεται στην αναζήτηση της ιστορικής αιτιότητας και να αποσκοπεί στην καλλιέργεια της κριτικής σκέψης και της ιστορικής συνείδησης των νέων.

28/10/2008

Υ.Γ. Η σχεδόν αστεία εικόνα των μαθητών στις παρελάσεις ενισχύει την άποψη για κατάργησή τους. Είναι πανθομολογούμενη η γελοιοποίηση του θεσμού, κυρίως στις μικρές πόλεις, ούτως ή άλλως από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές του.
Αν στο κάτω - κάτω κάποιοι γονείς εννοούν να καμαρώνουν τα παιδιά τους σε παρελάσεις, αν ο καυγάς γίνεται για το(η) σημαιοφόρο και τους παραστάτες (πάλι δηλαδή για το ονόρε των γονιών), ε! ας παρελαύνουν οι τέτοιοι γονείς, να ησυχάσουμε οι υπόλοιποι! Ας αφήσουμε όμως όλοι ήσυχα τα παιδι

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008

ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Αφήστε τα λουλούδια να ανθίσουν!


Δεν υπάρχει λόγος να ανησυχούμε ως γονείς για το πώς θα προχωρήσει η σχολική χρονιά λόγω των καταλήψεων. Τα φροντιστήρια συνεχίζονται κανονικά και δεν τελούν υπό κατάληψη! Άλλωστε τα σχολεία, τα τελευταία πολλά χρόνια, μικρό ρόλο παίζουν στην Γυμνασιακή και Λυκειακή εκπαίδευση.
Τα παιδιά αν δεν πάνε στα άπειρα φροντιστήρια κάθε μέρα δεν μπορούν να δώσουν εξετάσεις ούτε να μορφωθούν. Η παραπαιδεία έχει γίνει το κυρίως σύστημα προσφοράς παιδείας στα παιδιά μας, ενώ το σχολείο έχει μετατραπεί όχι απλά σε παραπαιδεία, αλλά σε μία τυπική παροχή μιας κρατικής υποχρέωσης !
Όσο λοιπόν και αν κατηγορούμε τους μαθητές ότι κάνουν χαβαλέ, αυτό που συμβαίνει κάθε χρόνο πλέον, είναι απολύτως λογικό και αναμενόμενο.
Τα παιδιά δεν έχουν ελεύθερο χρόνο. Η ανεπάρκεια της «ποιοτικής δωρεάν δημόσιας παιδείας» τα έχει εξαναγκάσει να βρίσκονται από το πρωί μέχρι το βράδυ κάθε μέρα ΚΑΙ Σαββατοκύριακα, καθισμένα σε ένα θρανίο για να καταφέρουν να πάνε να δώσουν εξετάσεις (με το άθλιο σύστημα της αποστήθισης) και να μαζέψουν όσο περισσότερα πτυχία γίνεται, μιας και η αξία τους συνεχώς υποβαθμίζεται, για να ανταπεξέλθουν στον αυριανό ανταγωνισμό. Ένα ανταγωνισμό που θα τα στείλει στην ανεργία ή, στην καλύτερη περίπτωση, σε μια ανασφάλιστη εργασία των 400, 500 άντε 700 ευρώ. Τα παιδιά μέσα σε αυτή την πρέσα ασφυκτιούν. Σκάνε. Δεν αντέχουν και τα αποτελέσματα είναι αυτά.
Αυτός είναι ο φαύλος κύκλος της εκπαίδευσης... Όταν η εκπαίδευση δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της παραγωγής μοιραία υποβαθμίζεται και απαξιώνεται ! Αυτή σε δυο γραμμές είναι η υπάρχουσα κατάσταση στην ελληνική πραγματικότητα. Και κάτι άλλο. Αν ξέραμε τι κοινωνία θέλουμε, θα ξέραμε και τι είδους εκπαίδευση θα έπρεπε να παρέχουμε.


=====
«...Από την πιο τρυφερή ηλικία οι Έλληνες φτάνουν ταχύτατα στο συμπέρασμα πως η Παιδεία είναι παιδεμός, καταπίεση, πλήξη, αφυδάτωση των ικμάδων τους... και τελειώνουν τις "σπουδές" τους χωρίς να υποψιάζονται πως η αληθινή Παιδεία είναι ηδονή, πλουτισμός, απελευθέρωση του ατόμου».
Μάριος Πλωρίτης
=====



Έχω την αίσθηση ότι ο σχεδόν εθιμικός χαρακτήρας των καταλήψεων, με διάφορα αιτήματα από δω κι από κει, και με χαμηλό βαθμό συνειδητοποίησης από πλευράς των μαθητών, εκφυλίζει ένα μέσο πάλης που όταν υπάρχει ανάγκη και οι κατάλληλες συνθήκες, αποδεικνύεται ιδιαίτερα αποτελεσματικό (θυμίζω τις περιόδους 1992 - Κοντογιαννόπουλος και 1997 – Αρσένης ).
Η έλλειψη συνειδητοποίησης από πλευράς των περισσότερων μαθητών, αναμφισβήτητα υπάρχει. Αυτό όμως έχει να κάνει με το γεγονός ότι η ανύπαρκτη ελευθερία χρόνου, δεν τους επιτρέπει να αναζητήσουν τον ίδιο τους τον εαυτό αλλά και το κοινωνικό σύστημα, που θα θέλανε ως μαθητές και ως άνθρωποι. Αντιδρούν σπασμωδικά απλά και μόνο επειδή πνίγονται από αυτό το ρυθμό ζωής.

Ανεξάρτητα με την κατάληξη που θα έχουν οι μαθητικές κινητοποιήσεις είναι βέβαιο ότι τα μεγάλα προβλήματα στα σχολεία είναι πραγματικά και θα δημιουργούν διαρκώς τις προϋποθέσεις για να βγαίνουν οι μαθητές στο δρόμο. H ένταση των ταξικών φραγμών, το σχολείο των λίγων και εκλεκτών, που θέλουν να δημιουργήσουν οι ελληνικές κυβερνήσεις με τις πολιτικές τους τα τελευταία χρόνια, θα συντηρήσει την κρίση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Ακόμη οι όποιες αδυναμίες παρουσιάζει το μαθητικό κίνημα, σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογούν τη στάση της κυβέρνησης που αποφεύγει με κάθε τρόπο να μιλήσει για τα μεγάλα προβλήματα των σχολείων και με τις προβοκάτσιες, τη λασπολογία και τη συκοφαντία επιχειρεί να αντιμετωπίσει το δίκαιο αγώνα των μαθητών.

=====
Μπορούμε εύκολα να συγχωρήσουμε ένα παιδί που φοβάται το σκοτάδι, μα η αληθινή τραγωδία της ζωής είναι όταν οι άντρες φοβούνται το φως.
Πλάτων
=====



Αντί λοιπόν να φωνάζουν προς τους καταληψίες μαθητές οι «φιλήσυχοι» πολίτες, καλό θα ήταν να στρέψουν τα πυρά τους προς αυτούς που έχουν καταντήσει την παιδεία σε αυτά τα μαύρα χάλια και τους γονείς «ξεβρακωμένους» από τα χρέη στα φροντιστήρια. Ας κινητοποιηθούν και οι ίδιοι βοηθώντας τα παιδιά να καταλάβουν πως έχουν δίκιο μα το χάνουν πολλές φορές, γιατί παρασύρονται από την απειρία τους. Πάνω από όλα ΑΣ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ !
Ας ακούσουν την κραυγή τους, επιτέλους, και ας τους καθοδηγήσουν σε καλύτερες, κατά τη γνώμη τους, μορφές αγώνα.


=====
«Είμαστε υπεύθυνοι όχι μόνο για ό,τι πράξαμε, αλλά και για ό,τι παραλείπουμε να πράξουμε».
Ευάγγελος Παπανούτσος
=====



Ας κινητοποιηθούν οι μεγάλοι λοιπόν. Η κινητοποίηση, όποια κι αν είναι, καλό είναι να γίνεται από κάποιον ευρύτερο φορέα, όπως τη νομαρχιακή - δημοτική αρχή, τον σύλλογο γονέων, τον σύλλογο διδασκόντων και όχι αποκλειστικά από τους μαθητές.
Η κινητοποίηση δεν σημαίνει απαραίτητα κατάληψη! Μπορεί να είναι απλό κλείσιμο του σχολείου από τον Νομάρχη ως μέσο πίεσης για τη λύση του όποιου προβλήματος (άν θέλουμε πράγματι να λύσουμε το πρόβλημα).
Μία μηνυτήρια αναφορά, από τον σύλλογο γονέων, για την επικινδυνότητα των σχολείων, μία καταγγελία στις υγειονομικές αρχές για την κατάσταση στις τουαλέτες (για παράδειγμα) θα έβαζε τις βάσεις για την αντιμετώπιση αρκετών προβλημάτων!
Άλλωστε, ο κάθε σύλλογος γονέων πρέπει κάποτε να παίξει το ρόλο του, ο οποίος δεν είναι, δεν πρέπει να είναι, διακοσμητικός.
Την τελευταία εβδομάδα, πολλοί ήταν οι διευθυντές που επιδόθηκαν σε ένα όργιο εκβιασμών, προκειμένου να σταματήσουν οι καταλήψεις στα σχολεία τους. Πολλοί ξυλοκόπησαν παιδιά, και στη Λευκάδα, σε μια προσπάθεια να τα αποτρέψουν από την κατάληψη. Πολλοί ξήλωσαν κάγκελα και έριξαν σιδερόπορτες για να ανοίξει ένα σχολείο. Τι έχουν κάνει γι αυτό οι σύλλογοι των γονέων;
Πως αφήνουν να περάσουν τέτοιας μορφής «τραμπουκισμοί»;
Γιατί η μόνη προσπάθεια, αρκετών, είναι η αποτροπή μιας κατάληψης;
Γιατί δημοσίως αποδοκιμάζουν τον καθηγητή – τραμπούκο και μέσα τους εύχονται να αναγκάσει, με όποιο τρόπο, τα (άλλα) παιδιά να γυρίσουν σπίτια τους;

===

Θέλω τελειώνοντας να παραθέσω κάποια κείμενα μαθητών για το θέμα, που «αλίευσα» από το διαδίκτυο. Είναι θαρρώ συγκλονιστικά, είναι κραυγή, είναι απόγνωση και καλά θα κάνουμε όλοι μας να την ακούσουμε.


ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΑΘΗΤΡΙΑΣ ΤΗΣ Α' ΛΥΚΕΙΟΥ
ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ



«Θέλουμε χρώμα στο γκρίζο, κίνηση στην ακινησία και όχι να γινόμαστε πειραματόζωα και άλογα κούρσας για τις Πανελλήνιες»

… Ήταν μια σχεδόν αστεία κατάληψη. Ή τουλάχιστον έτσι ξεκίνησε. Δεν υπήρχε κάποιο σημαντικό γεγονός να την πυροδοτήσει. Δεν υπήρχε κύμα καταλήψεων για γενικότερα θέματα παιδείας σαν αυτά που οδήγησαν στις περυσινές καταλήψεις. Τα αιτήματα ένα - ένα ξεχωριστά φαινόταν αδύναμα, αναιμικά, δευτερεύοντα. Ποιος νοιάζεται τώρα για τις βρώμικες τουαλέτες ή την παντελή έλλειψη εργαστηρίων; Ποιος κοιτάει πια τα κλειδωμένα, αραχνιασμένα γυμναστήρια ή τις γυψοσανίδες που χωρίζουν τις αίθουσες; Άσε που έτσι μπορείς να παρακολουθείς δύο διαφορετικά μαθήματα την ίδια ώρα. Τα έχουμε συνηθίσει. Έχουμε αποδεχτεί ότι έτσι είναι τα πράγματα. Έτσι τα βρήκαμε, έτσι θα τα αφήσουμε. Έτσι είναι το σωστό. Γιατί να διαμαρτυρηθούμε; Μήπως πρόκειται να πετύχουμε τίποτα; Μήπως οι δίπλα είναι καλύτερα για να ζηλέψουμε;
Η μίζερη καθημερινότητα ενός γκρίζου λυκείου που όλοι ξέρουν τα κακώς κείμενα και όλοι καμώνονται ότι δεν τρέχει τίποτα. Που διαμαρτύρονται τώρα γιατί το σχολείο είναι κλειστό και δεν γίνονται μαθήματα, αλλά δεν διαμαρτύρονται όταν μετά το Πάσχα η Τρίτη τάξη δεν κάνει επίσης μάθημα γιατί δεν υπάρχουν μαθητές μέσα στις τάξεις. Ας αναρωτηθούν, λοιπόν, γιατί λείπουν οι μαθητές, και τότε ίσως καταλάβουν τι ακριβώς είναι σήμερα το Λύκειο στην εκπαίδευσή μας.
Και η θεατρική παράσταση καλά κρατεί.
Ο καθένας στον ρόλο του. Αυτοί να μας κοροϊδεύουν ότι αυτό είναι το σχολείο των ονείρων μας, σχολείο με Σ κεφαλαίο που θα μας δώσει όλα τα εφόδια για να βγούμε ακαδημαϊκοί πολίτες και εμείς τους κοροϊδεύουμε ότι συμμετέχουμε.
Δεν μας πολυνοιάζει κιόλας για το πρωινό σχολείο. Έχουμε πάντα το απογευματινό που θα καλύψει τις ανάγκες μας. Έτσι, δεν διαμαρτυρηθήκαμε όταν είπαν ότι η κατάληψη έγινε απλά και μόνο γιατί βαριόμαστε να κάνουμε μάθημα. Εξάλλου, μπορεί να είχαν και δίκιο.
Μην περιμένετε από εμάς τις καθιερωμένες διαδικασίες, τα οργανωτικά σχήματα, την κλιμάκωση του αγώνα, τα πολύ λογικά επιχειρήματα.
Μην ξεχνάτε τους στίχους του Σαββόπουλου για τους δεκαεξάρηδες και τα λύκεια.
Είμαστε απρόβλεπτοι.
Dubito ergo sum. (Αμφιβάλλω άρα υπάρχω.)




Ο πιο καλός ο μαθητής…
(Ανακοίνωση μαθητών)

Όσοι φωνάζουν πως δεν έχουμε λόγους ν’ αγωνιστούμε ή ζουν σε άλλο πλανήτη ή εσκεμμένα μας θέλουν στη γωνία, στο μαντρί, αδιάφορους.
Κάθε φορά που βγαίνουμε στους δρόμους, κάθε φορά που τα κατειλημμένα μας σχολεία θυμίζουν σε όλη την κοινωνία πως το «να είσαι μαθητής» το 2008 δεν είναι εύκολο, κάθε φορά που φωνάζουμε πως αυτός ο κόσμος δε μας ταιριάζει, η απάντηση είναι δεδομένη. «Οι μαθητές υποκινούνται», «οι μαθητές κάνουν χαβαλέ», «οι μαθητές θέλουν να χάσουν μάθημα».
Ο υπουργός Παιδείας, μητροπολίτες, εισαγγελείς και δημοσιογράφοι κάνουν τα πάντα για να επιστρέψουμε στο μαντρί. Ε, λοιπόν, το παραδεχόμαστε. Όλες οι κατηγορίες που μας προσάπτουν είναι σωστές. Υποκινούμαστε! Αλλά από ποιους;
Από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που τα τελευταία χρόνια διαλύουν την Παιδεία. Ο προϋπολογισμός του κράτους δίνει ψίχουλα για την εκπαίδευση. Ο Καραμανλής έλεγε ψέματα όταν προεκλογικά υποσχέθηκε ότι θα αυξηθούν οι δαπάνες για την Παιδεία. Το μόνο που αυξάνεται είναι τα λεφτά που πληρώνουμε σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα.
Δε δίνουν λεφτά για την Παιδεία. Όχι γιατί δεν έχουν. Προτιμούν να χαρίζουν φόρους στους μεγαλοεπιχειρηματίες, να ξοδεύουν δισεκατομμύρια για πολεμικούς εξοπλισμούς από το να φτιάξουν αξιοπρεπή σχολεία κι από το να προσλάβουν μόνιμους καθηγητές. Αφήνουν στην εγκατάλειψη το δημόσιο σχολείο για να μας πουν μετά ότι χρειαζόμαστε χορηγούς και χρηματοδότες για να το σώσουν.
Θέλουν να χαρίσουν την Παιδεία στις εταιρίες. Θέλουν κάποτε να γίνουμε Αμερική, όπου η Coca Cola κι άλλα… μορφωτικά ιδρύματα θα «υιοθετούν» το σχολείο και θα καθορίζουν τα μαθήματα, τα βιβλία μας, την ύλη. Από μια καθημερινότητα που απαιτεί πολλά από εμάς αλλά μας προσφέρει ελάχιστα.
Ναι, θέλουμε να χάσουμε μάθημα!
Γιατί μετά από το μάθημα έχουμε κι άλλο μάθημα και μετά απ’ αυτό κι άλλο και μετά κι άλλο κ.ό.κ. Κι όλη μέρα σπίτι - σχολείο, σπίτι - φροντιστήριο. Θέλουμε χρόνο για να χαζέψουμε, για να σκεφτούμε, για να δημιουργήσουμε, για να ζήσουμε.
Όχι άλλες εξετάσεις! Μας έβαλαν τη βάση του 10. Οι μισοί να τρέχουμε πανικόβλητοι για να την περάσουμε κι οι άλλοι μισοί που θα κοπούμε να γίνουμε πελάτες στα διάφορα ιδιωτικά κέντρα σπουδών για ένα πτυχίο - κουρελόχαρτο.


… Γι’ αυτό κλείνουμε τα σχολεία μας. Γιατί δεν περιμένουμε τίποτα απ’ αυτούς και το σύστημα που στηρίζουν. Γιατί από θύματα και πειραματόζωα μπορούμε να γίνουμε πρωταγωνιστές. Γιατί «καλός μαθητής» δεν είναι ο υπάκουος, ο απαθής, αυτός που ανέχεται τις δυσκολίες, τρώει κουτόχορτο κι ελπίζει. Καλός μαθητής είναι αυτός που θέλει ν’ αλλάξει τα πράγματα, που δε διστάζει να φωνάξει, ν’ αγωνιστεί, να κάνει το μπούχτισμά του δράση, να οργανωθεί.

=====
Οι νέοι είναι προορισμένοι να κατακτούν, οι γέροντες να συντηρούν.
Ευάγγελος Παπανούτσος
=====


21/10/2008

Υ.Γ. Έχω παιδί στο γυμνάσιο (και δύο παιδιά φοιτητές). Όλα τα παραπάνω αφορούν και εμένα. Δεν θέλω να αποφύγω τις ευθύνες που μου αναλογούν, απλώς μου είναι ευκολότερο να γράφω στο τρίτο πληθυντικό πρόσωπο. Αυτά για άρση των όποιων παρεξηγήσεων.

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008

NATURA, ΦΟΡΕΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

Έγραφα στο προηγούμενο άρθρο μου, για εκτάσεις στη Λευκάδα που είναι χαρακτηρισμένες σαν περιοχές προστασίας NATURA 2000, εδώ και χρόνια. Βεβαίως το να μπει μια περιοχή στο δίκτυο NATURA, είναι μόνο μια αρχή. Για να προστατευτεί πραγματικά, απαιτεί τη σύσταση Φορέα Διαχείρισης και ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες. Εδώ είναι τα δύσκολα για τους κ. κ. αρμοδίους της κάθε περιοχής, δεδομένου ότι πολλούς θα στεναχωρήσουν με τη σύνταξη των μελετών και δεν το θέλουν γιατί… χάνουν ψηφαλάκια. Φτου κακά λοιπόν και το NATURA μετατρέπεται αυτομάτως σε … κατούρα, συγχωρήστε μου την έκφραση!
Ο νομός Λευκάδας έχει περιοχές NATURA στους δήμους Λευκάδας, Απολλωνίων και Μεγανησίου. Άρα για το ξεκίνημα ενός φορέα διαχείρισης εμπλέκονται η νομαρχία και οι τρεις δήμοι.
ΚΑΝΕΝΑΣ από τους παραπάνω, τόσα χρόνια, δεν έχει ενδιαφερθεί για το θέμα.
ΚΑΝΕΝΑΣ δεν τολμά να σπρώξει, να εκβιάσει αν θέλετε, το ΥΠΕΧΩΔΕ για την προώθηση του Προεδρικού Διατάγματος που απαιτείται.
ΚΑΝΕΝΑΣ δεν προχώρησε στη σύνταξη της ειδικής μελέτης, που είναι προϋπόθεση για το Προεδρικό Διάταγμα.

Την κύρια ευθύνη θεωρώ πως έχει η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λευκάδας γιατί το λογικότερο είναι η δημιουργία ΕΝΟΣ φορέα διαχείρισης για όλες τις περιοχές του νομού και όχι για κάθε μία ξεχωριστά. Μα και ο δήμος Λευκάδας, έχοντας Ιχθυοτροφεία, Δίαυλο και Αλυκές στην περιφέρειά του, καθίσταται υπόλογος, όχι μόνο γιατί δεν ενδιαφέρεται μα, κυρίως, γιατί συστηματικά καταστρέφει ή αφήνει να καταστραφούν αυτές οι περιοχές. Να σημειώσω εδώ πως, ύστερα από πρόταση του Κώστα Δρακονταειδή, το Δημοτικό Συμβούλιο Λευκάδας αποφάσισε, πριν δυο περίπου μήνες, την ίδρυση φορέα διαχείρισης. Μέχρις εκεί, γιατί μετά ξέχασαν την όποια άλλη ενέργεια. Ήταν περασμένα μεσάνυχτα τότε που πήραν την απόφαση και προφανώς ή δεν ήξεραν τι ψήφιζαν ή κατασκεύασαν ένα άλλοθι για την όποια μελλοντική χρήση!

Άγνοια; Αδιαφορία; Κουτοπονηριά; Φόβος; Θα σας γελάσω. Το οικοσύστημα όμως καταστρέφεται μέρα με τη μέρα και δεν έχουμε την πολυτέλεια αναβολής της προστασίας του.
Αν οι ανωτέρω φορείς έχουν άγνοια του νόμου, ορίστε τους προσφέρω στο πιάτο το άρθρο 21 του Ν. 1650/1986 για… τις δικές τους ενέργειες. Αν συμβαίνουν τα υπόλοιπα, το πιθανότερο, τι να πω. Είμαστε άξιοι της τύχης μας σαν άτομα και σαν κοινωνία.


Άρθρο 21 Ν. 1650/1986 όπως τροποποιήθηκε
με το άρθρο 16 Ν. 2742/1999 (1)
Χαρακτηρισμός περιοχών, στοιχείων ή συνόλων της φύσης και του τοπίου.
(οι υπογραμμίσεις δικές μου)


1. Ο χαρακτηρισμός περιοχών, στοιχείων ή συνόλων της φύσης και του τοπίου, σύμφωνα με τα άρθρα 18 και 19 και ο καθορισμός των ορίων τους και των τυχόν ζωνών προστασίας τους γίνονται με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται ύστερα από πρόταση των Υπουργών Γεωργίας, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων, Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας και του κατά περίπτωση αρμόδιου υπουργού ύστερα από γνώμη του νομαρχιακού συμβουλίου, σε εφαρμογή περιφερειακού ή νομαρχιακού ή ειδικού χωροταξικού σχεδίου ή γενικού πολεοδομικού σχεδίου ή ειδικής περιβαλλοντικής μελέτης. Σε κάθε περίπτωση η σύνταξη ειδικής περιβαλλοντικής μελέτης είναι απαραίτητη για την τεκμηρίωση της σημασίας του προστατευτέου αντικειμένου και τη σκοπιμότητα των προτεινόμενων μέτρων προστασίας. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων και του κατά περίπτωση αρμόδιου υπουργού καθορίζεται η διαδικασία κατάρτισης και έγκρισης των ειδικών αυτών περιβαλλοντικών μελετών και το περιεχόμενό τους.
Ειδικά ο χαρακτηρισμός και ο καθορισμός των ορίων και των τυχόν ζωνών προστασίας, περιοχών, στοιχείων ή συνόλων της φύσης και του τοπίου, που περιλαμβάνονται σε Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου (Ζ.Ο.Ε.), γίνεται με την πράξη καθορισμού της Ζ.Ο.Ε. και με τη διαδικασία του άρθρου 29 του ν. 1337/1983, όπως ισχύει.
2. Με το παραπάνω προεδρικό διάταγμα καθορίζονται οι αναγκαίοι για την προστασία του συγκεκριμένου αντικειμένου γενικοί όροι, απαγορεύσεις και περιορισμοί στις χρήσεις γης, στη δόμηση και στην κατάτμηση ακινήτων, καθώς και στην εγκατάσταση και άσκηση δραστηριοτήτων και στην εκτέλεση έργων. Με το ίδιο προεδρικό διάταγμα μπορεί να προβλέπεται η υποχρέωση σύνταξης μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων και για έργα ή δραστηριότητες που δεν περιλαμβάνονται στην πρώτη κατηγορία έργων και δραστηριοτήτων του άρθρου 3 του παρόντος νόμου
3. Τα σχέδια των προεδρικών διαταγμάτων που προβλέπεται στις παραγρ. 1 και 2 ανακοινώνονται πριν από την οριστική διατύπωσή τους στους ενδιαφερομένους. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων καθορίζονται οι όροι και η διαδικασία της ανακοίνωσης των σχεδίων και της υποβολής των προτάσεων ή αντιρρήσεων των ενδιαφερομένων και ρυθμίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια.
4.
α.
Τα προεδρικά διατάγματα των παραγράφων 1 και 2, καθώς και οι Κανονισμοί Διοίκησης και Λειτουργίας και τα Σχέδια Διαχείρισης των προστατευόμενων αντικειμένων αναθεωρούνται αvά πενταετία, σύμφωνα με όσα ορίζονται στην επόμενη περίπτωση. Στο χρονικό αυτό διάστημα, επιτρέπεται κατ' εξαίρεση η τροποποίησή τους, μετά από τεκμηριωμένη εισήγηση του Φορέα Διαχείρισης εφόσον έχει συσταθεί, ή των υπηρεσιών ή νομικών προσώπων στα οποία έχει ανατεθεί η σχετική αρμοδιότητα: α) για την αντιμετώπιση έκτακτων γεγονότων που σχετίζονται με την προστασία της περιοχής, β) για την προσαρμογή τους σε υποδείξεις και παρατηρήσεις της ετήσιας έκθεσης αξιολόγησης της επόμενης περιπτώσεως, γ) για να εκτελεστούν έργα και μέτρα ιδιαίτερα σημαντικά για την προστασία και διαχείριση της περιοχής.
β. Η παρακολούθηση και αξιολόγηση της εφαρμογής των ρυθμίσεων των προεδρικών διαταγμάτων των παραγράφων 1 και 2, καθώς και των Κανονισμών Διοίκησης και Λειτουργίας και των Σχεδίων Διαχείρισης της παραγράφου 5 του άρθρου 18, γίνεται είτε από τον οικείο Φορέα Διαχείρισης, εφόσον έχει συσταθεί, είτε από τις υπηρεσίες ή νομικά πρόσωπα στα οποία έχει ανατεθεί η σχετική αρμοδιότητα. Για το σκοπό αυτόν τα πρόσωπα τον προηγούμενου εδαφίου συντάσσουν ετήσια έκθεση αξιολόγησης που κοινοποιείται με μέριμνά τους στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων και στο Υπουργείο Γεωργίας, καθώς και σε άλλα Υπουργεία των οποίων οι αρμοδιότητες εμπίπτουν στην περιοχή του προστατευόμενου κατά περίπτωση αντικειμένου. Η έκθεση αυτή μπορεί να κοινοποιείται επίσης σε οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, των οποίων η δραστηριότητα εκτείνεται στην περιοχή διαχείρισης, στις αρμόδιες υπηρεσίες της οικείας περιφέρειας και στους οικείους οργανισμούς αυτοδιοίκησης και των δύο βαθμίδων, προκειμένου να λαμβάνεται υπόψη κατά την επεξεργασία μέτρων, δράσεων, ενεργειών και ρυθμίσεων αρμοδιότητάς τους, που προωθούν την αποτελεσματική εφαρμογή των σχετικών προεδρικών διαταγμάτων, κανονισμών διοίκησης και λειτουργίας και σχεδίων διαχείρισης
5. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται ύστερα από πρόταση των Υπουργών Εσωτερικών, Γεωργίας, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων και του κατά περίπτωση αρμόδιου υπουργού, μπορεί να μεταβιβάζεται στον οικείο νομάρχη η αρμοδιότητα χαρακτηρισμού, σύμφωνα με την παραγρ. 1, συγκεκριμένου αντικειμένου και καθορισμού των ορίων και των τυχόν ζωνών προστασίας του, καθώς και η αρμοδιότητα καθορισμού, για το αντικείμενο αυτό, των θεμάτων που αναφέρονται στην παράγρ. 2.
6. Για περιοχές, στοιχεία ή σύνολα της φύσης και του τοπίου, για τα οποία έχει αρχίσει η διαδικασία χαρακτηρισμού τους και εωσότου εκδοθεί το προεδρικό διάταγμα, που προβλέπεται στην παράγρ. 1, μπορεί να καθορίζονται, με κοινή απόφαση των Υπουργών Γεωργίας, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων και του κατά περίπτωση αρμόδιου υπουργού, απαγορεύσεις, όροι και περιορισμοί για επεμβάσεις και δραστηριότητες που είναι δυνατό να έχουν βλαπτικά αποτελέσματα για τις παραπάνω περιοχές, στοιχεία ή σύνολα. Η ισχύς της υπουργικής αυτής απόφασης δεν μπορεί να υπερβαίνει τα δύο έτη. Αν συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι, η προθεσμία αυτή μπορεί να παρατείνεται, με όμοια υπουργική απόφαση, για ένα ακόμη έτος.

7. Στη διαδικασία του άρθρου αυτού υπάγεται εφεξής κάθε νέος χαρακτηρισμός εθνικών δρυμών, αισθητικών δασών και διατηρητέων μνημείων της φύσης, καθώς και κάθε τροποποίηση των ορίων και καθορισμός των αναγκαίων όρων και περιορισμών προστασίας των εθνικών δρυμών, αισθητικών δασών και διατηρητέων μνημείων της φύσης που έχουν χαρακτηρισθεί κατά τις διατάξεις του άρθρου 78 του ν.δ. 86/1969, όπως αντικαταστάθηκε από τις διατάξεις του άρθρου 3 του ν.δ. 996/1971.

(1). Με την παρ. 3 του άρθρου 6 του Ν. 3010/02, ΦΕΚ-91 Α’ ορίζεται ότι : «Όπου στο Ν. 1650/1986 για την προστασία του περιβάλλοντος ή άλλο νόμο αναφέρεται ο όρος "προέγκριση χωροθέτησης" νοείται εφεξής προκαταρκτική περιβαλλοντική εκτίμηση και αξιολόγηση»

14/10/2008