Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ



Νεα παιδια και τολμουν να πουν τα πραγματα με το ονομα τους. Νεα παιδια με ευαισθησια και κριση σωστη, που συγκινουν με το θαρρος τους.

Βρηκα αυτες τις επιστολες και την ομιλια στο διαδικτυο και σας τις παρουσιαζω (οι υπογραμμισεις δικες μου). Ασφαλως δεν ειναι οι μονες. Θα επανελθω. Ενα να πω μονο. Μπραβο σε αυτα τα παιδια. Ας παρουμε παραδειγμα απο αυτα και ας σηκωθουμε επιτελους από τον καναπε μας, οσο μας τον αφηνουν και αυτπν…


  1. Της μαθητριας Χριστινας Κανελλη από το Αγαθονησι προς τον Προεδρο της Δημοκρατιας


Μέσα στην επιστολή, η μαθήτρια της Β’ Γυμνασίου, εξιστορεί όλα τα προβλήματα που έχει το νησί της, το Αγαθονήσι, και κανείς δεν κάνει τίποτα γι’ αυτά! Ακολουθεί η επιστολή:
 .«Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,
Πήρα το θάρρος να σας γράψω αυτό το γράμμα για να σας αναφέρω το πρόβλημα που αντιμετωπίζει το σχολείο μου στο ακριτικό Αγαθονήσι. Το όνομά μου είναι Χριστίνα και είμαι μαθήτρια της Β’ Γυμνασίου, αλλά δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα είμαι εδώ, εφ’ όσον δεν υπάρχουν καθηγητές στο σχολείο και οι γονείς μου, μου προτείνουν να φύγω και να συνεχίσω αλλού το σχολείο.
Εγώ δεν ζητιανεύω, ούτε ζητώ ευνοϊκή μεταχείριση, αλλά ζητώ αυτά που άλλα παιδιά θεωρούν δεδομένο και ίσως δεν εκτιμούν. Το μόνο που θέλω να έρθουν το γρηγορότερο δυνατόν όλοι οι εκπαιδευτικοί για να μπορέσω να συνεχίσω το σχολείο στον τόπο που μεγάλωσα μαζί με τους φίλους μου…
Αυτό που με στεναχωρεί περισσότερο είναι ότι μιλάω με τις φίλες μου και με ρωτούν πώς πάει το σχολείο και δεν ξέρω τι να τους απαντήσω.
Εγώ το μόνο που κάνω είναι να διεκδικώ ίσες ευκαιρίες με τα άλλα παιδιά.
Το νησί μου βρίσκεται κοντά στην Τουρκία και όπως είπαν στις ειδήσεις το διεκδικούν οι Τούρκοι. Γι’ αυτόν τον λόγο, όχι μόνο δεν πρέπει να φύγει ο κόσμος, αλλά αντίθετα θα πρέπει να έλθει περισσότερος κόσμος. Ακόμη ένα πρόβλημα είναι το θέμα των λαθρομεταναστών.
Επειδή το νησί είναι μικρό και φυλακές δεν υπάρχουν, τους έχουν στο λιμάνι του νησιού και τους προσέχει η φρουρά του νησιού. Όμως αυτή η εικόνα πάνω στο λιμάνι, κάνει τα ιστιοφόρα και τα διάφορα τουριστικά σκάφη να φεύγουν από το νησί και τους κατοίκους να φοβούνται για το πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση.
Εσείς έχετε έλθει εδώ και ξέρετε πώς είναι το νησί. Δεν ξέρω μπορεί και να με θυμάστε. Είμαι το κορίτσι που σας έδωσε την ανθοδέσμη όταν είχατε έλθει στα Θεοφάνια το 2009.
Ελπίζω κ. Πρόεδρε να μπορέσετε να βοηθήσετε το νησί και το σχολείο μου.
Με εκτίμηση,
Χριστίνα Κανέλλη»


2. Συστατική Επιστολή 18χρονης μαθήτριας στον Παπανδρέου!


Η Χριστιάνα Π. μια μαθήτρια της Γ’ Λυκείου, συνέταξε μια συστατική επιστολή για τον... Γιώργο Παπανδρέου, προκειμένου να την εντάξει στον ατομικό του φάκελο, που διατηρεί στο Τμήμα Πολιτικής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ.

Αναλυτικά η επιστολή της μαθήτριας:

«Ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας μου, με τη μεθοδικότητα και την πρωτοτυπία που διέκρινε όλους τους πρώην πρωθυπουργούς της Ελλάδας, οδήγησε τη μητέρα μου στην ανεργία, αν και βρισκόταν πλησίον της σύνταξης. Ο μισθός της μητέρας μου ήταν το μοναδικό οικογενειακό μας εισόδημα, αφού ο πατέρας μου πέθανε όταν εγώ ήμουν πολύ μικρή.
Δεκαπέντε μήνες μετά, τη μητέρα μου δεν τη θέλει κανένας στη δουλειά του. Ο πρώην πρωθυπουργός ξεχωρίζει για την αυτονομία του και την πρωτοβουλία του. Το επίδομα ανεργίας των 600 ευρώ που δικαιούταν η μητέρα μου, επειδή ήταν πολύτεκνη, το αναπροσάρμοσε πολύ γρήγορα στα 476 ευρώ.
Ο πρώην πρωθυπουργός έχει υψηλό βαθμό συναισθηματικής ωρίμανσης και με προέτρεψε να κολλήσω χαρτάκια σε όλες τις στάσεις λεωφορείων και τις κολώνες της περιοχής μου, αναζητώντας μεταχειρισμένα σχολικά βοηθήματα από μαθητές που έχουν τελειώσει το σχολείο.
Παρά την επίπονη προσπάθεια που κατέβαλα, δεν ανταποκρίθηκε μέχρι σήμερα κανένας. Ο πρώην πρωθυπουργός διαθέτει σταθερότητα στις επιλογές του όσον αφορά στη δομή και τη λειτουργία του λυκείου που πηγαίνω.
Με πίστη και εργατικότητα συνετέλεσε στη διαμόρφωση ενός σχολείου αδιάφορου και μίζερου, με κουρασμένους και πνιγμένους στα προβλήματά τους καθηγητές. Ενός σχολείου που μας βλέπει μόνο ως υποψηφίους πανελλαδικών και όχι ως μαθητές που αναζητούν τη γνώση.
Ενός σχολείου που ταυτίζει τις αγωνίες μας και τις αναζητήσεις μας με την επιτυχία ή την αποτυχία σε ένα ομολογουμένως αποτυχημένο από τη βάση του εξεταστικό σύστημα.
Με την ίδια πίστη και εργατικότητα στους στόχους του οδήγησε τον μπαμπά της Φαίης στην εφεδρεία και τον μπαμπά της Ιωάννας στην… Διστάζω να το γράψω και νομίζω ότι δεν θα καταφέρω ποτέ πια στη ζωή μου να γράψω ή να ψιθυρίσω αυτή τη λέξη.
Επειδή ξέρω τι σημαίνει να μεγαλώνεις χωρίς μπαμπά, με την Ιωάννα δεθήκαμε και γίναμε αχώριστες από τότε. Με την παροιμιώδη αυτοκυριαρχία που διαθέτει, δεν έδειξε την παραμικρή θλίψη ή συντριβή όταν η τράπεζα έπαιρνε το σπίτι του Μπάμπη, αφού ο μπαμπάς του δεν πληρωνόταν από τη δουλειά του για δεκατρείς μήνες.
Ο Μπάμπης σταμάτησε το φροντιστήριο και είπε ότι θα προσπαθήσει μόνος του. Είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρει. Είπαμε ότι και τα υπόλοιπα παιδιά θα τον βοηθάμε στον ελεύθερο χρόνο μας.
Σύμφωνα λοιπόν με όλα τα παραπάνω, συνιστώ ανεπιφύλακτα τον πρώην πρωθυπουργό της Ελλάδας να διδάξει ως ακαδημαϊκό προσωπικό στο πανεπιστήμιό σας και ελπίζω κάποτε να καταφέρω και να γίνω δεκτή στο τμήμα του. Τότε, που ο θυμός της εφηβείας μου θα έχει μετατραπεί σε οργή της ενηλικίωσής μου.

Χριστιάνα Π., μαθήτρια Γ’ Λυκείου το σχολικό έτος 2012 – 2013″

3.   Η 18χρονη από την Παραμυθιά που συγκίνησε Έλληνες και Γερμανούς με την ομιλία της σε συνέδριο

Ανέβηκε στο βήμα και καθήλωσε με την ομιλία της όλους τους συνέδρους. Η 18χρονη Χριστίνα Λιόλιου από την Παραμυθιά της Θεσπρωτίας εντυπωσίασε όταν αναφέρθηκε στην κρίση που μαστίζει τη χώρα μας. Κι όπως είπε χαρακτηριστικά στο συνέδριο που έγινε στην περιοχή στα πλαίσια της συνεργασίας για την Ελληνογερμανική αυτοδιοίκηση δεν θα χρειαστεί διερμηνέα γιατί…ξέρει και Γερμανικά. Τα λόγια της 18χρονης αριστούχου μαθήτριας που φέτος πέρασε στη Νομική Σχολή Αθηνών, πρώτη ανάμεσα σε όλους τους μαθητές και μαθήτριες της τρίτης Λυκείου στη Θεσπρωτία συγκίνησαν Έλληνες και Γερμανούς συμμετέχοντες στο συνέδριο.
Διαβάστε την ομιλία της:
«Είμαι νέα. Είμαι Ελληνίδα. Θα σας μιλήσω ελληνικά και δεν θέλω διερμηνέα γιατί μετά θα σας μιλήσω και στα γερμανικά. Η δική μου γενιά θεωρεί ότι είναι καταδικασμένη. Κληρονομήσαμε έναν κόσμο για τον οποίο δεν ευθυνόμαστε εμείς και είναι νοσηρός. Η ανεργία είναι τροχοπέδη στη ζωή μας και μας εμποδίζει να ακολουθήσουμε τα όνειρά μας. Όμως είμαστε νέοι, και όπως έλεγε ο Καζαντζάκης, «νέος θα πει να θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο». Και όπως έλεγε ο Αριστοτέλης, «οι νέοι ζουν κυρίως με την ελπίδα.
Ο λόγος είναι από το γεγονός ότι η ελπίδα αφορά το μέλλον και για τους νέους το μέλλον είναι μεγάλο». Από την πλευρά μου, έχω να πω ότι το δικό μας μέλλον μολονότι μεγάλο, μοιάζει να είναι υποθηκευμένο και η ελπίδα ωχριά.
Χρειαζόμαστε ιδέες και προτάσεις που ενδεχομένως μπορούν να υλοποιηθούν από την ελληνική και τη γερμανική πλευρά και ήθελα να ευαισθητοποιήσω τους ακροατές από τη Γερμανία ώστε να είναι πιο δεκτικοί στις ιδέες που θα προτείνουμε την επόμενη μέρα
Οι νέοι δίνουν στην ιστορία την δέουσα αξία γιατί αυτή συνιστά σταθερό έρμα για την εξέλιξή τους. Και γιατί, όπως υπογράμμισε ο Σεφέρης, όποιος δεν γνωρίζει το παρελθόν είναι υποχρεωμένος να το ξαναζήσει.
Δεν πρέπει να είμαστε μισαλλόδοξοι επειδή οι Γερμανοί έχουν πει κατά καιρούς διάφορα για την Ελλάδα. Οι αλληλοκατηγορίες αναζωπυρώνουν την ένταξη και δεν βοηθούν. Το μέλλον της Ελλάδας είναι η ελπίδα».

Δείτε το βίντεο από το paramythia-online.gr
Πηγή: epirouschannel.gr

22/10/2012

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΛΑΟΣ…



"Έχω γράψει πολλές φορές στα µυθιστορήµατά µου τη λέξη «λαός». Σας το λέω όμως µε ειλικρίνεια, πρώτη φορά ένιωσα τι σημαίνει. Σε αυτή την επανάσταση συµµετέχουν χριστιανοί και μουσουλμάνοι, νέοι και ηλικιωμένοι, φτωχοί και πλούσιοι, πρωτευουσιάνοι και χωρικοί· υπάρχει ένα απίστευτο συναίσθημα αλληλεγγύης, υπάρχει παρ’ όλη την οργή µια εκπληκτική ευπρέπεια στη συμπεριφορά και τόσο πολύ θάρρος… Είμαι βέβαιος πως αυτά τα εκατοµµύρια των θαρραλέων είναι έτοιμα να δώσουν το αίμα τους για την ελευθερία».
Αλάα αλ-Ασουάνι
Αιγύπτιος συγγραφέας

Ξεκινώ με τα λόγια του  Αιγύπτιου συγγραφέα, που αναφέρονται στην εξέγερση των Αιγυπτίων,  και τα συσχετίζω με τα καθ’ ημάς γιατί πρέπει εξ αρχής να αναφέρω ότι θεωρώ πως το πρόβλημα μας δεν είναι μόνο οικονομικό. Είναι πρόβλημα ελευθερίας. Είναι πρόβλημα ανεξαρτησίας και  εθνικής κυριαρχίας. Είμαστε μια χώρα υπό κατοχή είτε θέλουμε να το πιστέψουμε  είτε όχι.

Το μόνο που έχει πια απομείνει στη χώρα μας, είναι η ρημαγμένη παραγωγή, τα εκατομμύρια άνεργοι, τα εκατομμύρια φτωχοί, τα πεινασμένα παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία, τα χιλιάδες φέρετρα των τραγικών αυτοχείρων … και η αμβλυμμένη συνείδησή μας…
Αμβλυμμένη συνείδηση  γιατί στο βάθος του μυαλού μας έχουμε ξεκάθαρα και τη δική μας ευθύνη για τα σημερινά προβλήματα. Ξέρουμε πως εμείς ψηφίζαμε τους κλέφτες, εμείς δίναμε τεράστιες πλειοψηφίες σε ακατάλληλους ηγέτες, εμείς λαδώναμε στις υπηρεσίες και δίναμε φακελάκια στα νοσοκομεία, εμείς κάναμε τα στραβά μάτια στις παρανομίες.
Εμείς είμαστε αυτοί που θεωρούσαμε (και θεωρούμε) «μάγκα» αυτόν που ξέφευγε από τις δαγκάνες του νόμου και κρυφά τον ζηλεύαμε.
Εμείς είμαστε αυτοί που δεν αποκαλούσαμε τέτοια πρόσωπα «κλέφτες» αλλά «καταφερτζήδες». Και δική μας η ευθύνη λοιπόν που φέραμε την πατρίδα σε αυτά τα χάλια. Όχι της κάθε Μέρκελ και του κάθε Γερμανού γραφειοκράτη που μας βρήκε πεσμένους και μας εκμεταλλεύτηκε.
Τώρα οφείλουμε και πρέπει να σηκωθούμε. Πως όμως;
Πως, όταν είναι γνωστό ότι το να εξαθλιώνετε ένας λαός, δεν σημαίνει ότι αυτό τον οδηγεί προς επαναστατικές λύσεις. Η εξαθλίωση τον κάνει ακόμα περισσότερο ζώο. Τον σπρώχνει ακόμα περισσότερο στην υποταγή. Και αυτό είναι το φαινόμενο που βλέπουμε. Η απειλή του εκφασισμού της κοινωνίας και όλα όσα παρακολουθούμε δείχνουν του λόγου το αληθές.
Πως, όταν αυτός ο λαός, που μπορεί σε άλλες συνθήκες να έκανε θαύματα, βρίσκεται τώρα σαν το ποντίκι, τρομαγμένος, υποταγμένος, υποτελής  και προσπαθεί να περισώσει τα λίγα που του έχουν απομείνει…

Δεν είμαστε λαός…
Τούτος ο λαός είναι «περίεργος». Μπορεί να κάνει και έχει κάνει συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στο παρελθόν με τεράστια συμμετοχή για αιτήματα σοβαρά μεν ουδεμία όμως σχέση έχοντα με την κατάσταση που βιώνει τώρα.
Μπορεί και το έχει κάνει να παρευρίσκεται κατά εκατοντάδες χιλιάδες σε κομματικές συγκεντρώσεις (Παπανδρέου, Καραμανλής) με πλαστικά σημαιάκια και αυτοκόλλητα στο στήθος, δεν μπορεί όμως όταν η ζωή του καταστρέφεται να σηκωθεί από τον καναπέ του και να διαμαρτυρηθεί.
Του αναγνωρίζω την ικανότητα να τιμωρεί. Μετά από μεγάλη υπομονή βεβαίως αλλά τιμωρεί. Οι πρόσφατες εκλογές αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Φτάνει όμως αυτό;
Το πρόβλημα είναι ότι ακολουθεί τη μέθοδο των «απ’ ευθείας αναθέσεων». Βλέπει «φως» σε ένα πολιτικό πρόσωπο και στρέφεται σ’ αυτό.  Του αναθέτει τη σωτηρία του και… αυτό ήταν. Περιμένει να ευοδωθούν οι ελπίδες του με ελάχιστη συμμετοχή και ελάχιστη αντίδραση μέχρι … τις επόμενες εκλογές!
Ναι αλλά μέχρι τότε παίρνονται αποφάσεις καθοριστικές για τη ζωή του, ανατρεπτικές για το μέλλον του και κυρίως το μέλλον των παιδιών του οι οποίες, δυστυχώς, δεν αποκαθίστανται από την επόμενη κυβέρνηση επειδή θεωρούνται παγιωμένες.  Ελάχιστες είναι οι φορές που αποκαταστάθηκε μια αδικία μιας κυβέρνησης από την επόμενη. Συνήθως  τα μέτρα είναι χειρότερα από πριν και πάντα οι όποιες αποφάσεις λαμβάνονται με κριτήριο το «βόλεμα» μιας κάστας ανθρώπων σχεδόν πάντα των ίδιων.
Εδώ ξεπουλιέται η χώρα μας, κοψοχρονιά μάλιστα. Τα καλά φιλέτα τα παίρνουν οι ξένοι και οι εγχώριοι «ημέτεροι». Το καλό κομμάτι της Αγροτικής Τράπεζας π.χ δίδεται δώρο έναντι ούτε 100.000.000 € στην Τράπεζα Πειραιώς, όταν μόνο η ακίνητη περιουσία της είναι πολλαπλάσια! Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ένας βιώσιμος οργανισμός ακόμη και με τα απλά μαθηματικά της γιαγιάς μου της Κοντύλως, απαξιώνεται σιγά – σιγά με στόχο το ξεπούλημα του!  Ο ΟΠΑΠ, αν είναι δυνατόν, ετοιμάζεται για ξεπούλημα. Να μην αναφερθώ σε ΔΕΗ, ΟΤΕ (παλιές αμαρτίες), ΕΥΔΑΠ, ΕΥΔΑΘ  κ.λ.π
Την ίδια ώρα τα «στικάκια» με δεκάδες ονόματα ύποπτων για φοροδιαφυγή εκατοντάδων  εκατομμυρίων και καταθέσεις δισεκατομμυρίων στο εξωτερικό, «χάθηκαν» για κάποια χρόνια στις τσέπες των Υπουργών Οικονομικών με δικαιολογίες αν όχι αστείες τουλάχιστον «ύποπτες». Προστάτες; Νονοί; Ξεπουλημένοι; Λαδωμένοι; Ανίκανοι; Διαλέξτε μόνοι σας! Ότι και να είναι, το αποτέλεσμα είναι ίδιο. Τα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων και των συνταξιούχων! Τα βάρη στο λαό μέχρι να γονατίσει και να θαφτεί κάτω από αυτά.
Τι μένει λοιπόν; Η αντίδραση όταν δημιουργείται το πρόβλημα. Όχι με όρους συντεχνιακούς, όχι με μέτρο την εξαίρεση κάποιων, που και αυτό δεν αποκλείεται μα με όρους γενικούς για το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας που υποσκάπτεται.
Αντίδραση λοιπόν. Γιατί  ένας λαός που έχει πάψει πια να αντιδρά και δεν αντιστέκεται παρ’ όλο που δεινοπαθεί ολοένα και περισσότερο, με όλα αυτά που του επιβάλλουν και του συμβαίνουν παρά τη θέλησή του, έχει προδιαγράψει και προσυπογράψει ο ίδιος το ζοφερό μέλλον του.
Αντίδραση όταν τίθεται το θέμα και όχι όταν έχει τελειώσει. Στο κάτω της γραφής αυτό βοηθά και τους κυβερνώντες (όσους  δεν είναι «Νενέκοι)  που θέλουν να στηριχτούν στην αντίδραση του κόσμου και να έχουν ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια τους.
Όσο κοιμόμαστε, όσο δεν αντιδρούμε δυναμικά (και ειρηνικά) το μέλλον μας έχει μια βεβαιότητα. Την ανυπαρξία του!

15/10/12
Υ.Γ.   Αλήθεια ο βουλευτής μας θα τα ψηφίσει τα νέα μέτρα για την διάλυση της χώρας; Αυτός που έστελνε επιστολές στον κ. Σαμαρά λίγους μήνες πριν λάβρος εναντίον του μνημονίου, θα πει, όπως ο προηγούμενος, ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ;
Αν το κάνει θα είναι αποδεκτό πρόσωπο στην κοινωνία μας ή persona non gratα; Γιατί αν είναι τότε…

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

ΓΙΑΤΡΟΣΟΦΙΑ V

Βαρυκοία

Στίβουμε φύλλο βρομοκαρυάς και τον χυμό του τον βάζουμε με βαμβάκι στα αφτιά.
Τηγανίζουμε τέσσερις κρόκους αβγών και το λάδι που θα βγάλουν το βάζουμε με βαμβάκι στα αφτιά
Βήχας
Μια κρίση βήχα και το ενοχλητικό γαργάλημα στο λαιμό μπορούν να αντιμετωπιστούν με ένα φυσικό σιρόπι που θα φτιάξετε στο σπίτι.
► Βάλτε ένα λεμόνι με τη φλούδα του (προσοχή: λεμόνι από τον κήπο μας όχι εισαγόμενο) σε ένα κατσαρόλι με λίγο νερό και αφήστε το να βράσει για 5 λεπτά περίπου. Στη συνέχεια, βγάλτε το, κόψτε το στη μέση και στύψτε το. Όσο είναι ακόμα ζεστό, διαλύστε στο χυμό του 3 κουταλιές μέλι, ανακατέψτε καλά και πιείτε το σε δύο δόσεις μέσα στην ημέρα. Το μέλι δρα ως μαλακτικό στο λαιμό και έτσι μαλακώνει το βήχα. O χυμός λεμονιού έχει αντισηπτικές και αντιβακτηριδιακές ιδιότητες. O συνδυασμός και των δύο δημιουργεί ένα φυσικό, ήπιο αντιμικροβιακό διάλυμα, που θα ανακουφίσει το λαιμό σας (Πελοπόννησος).
1-2 πλάκες μαύρης σοκολάτας θα σας ανακουφίσουν. Οι ερευνητές έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ουσία θειοβρωμίνη της σοκολάτας είναι αποτελεσματική στην αντιμετώπιση του επίμονου βήχα
► Μέσα σ' ένα κιλό νερό βράζουμε 15 γραμμάρια φύλλα και άνθη δροσερά θυμαριού και πίνουμε ζεστό ένα φλιτζάνι την ημέρα ή και το βράδυ πριν τον ύπνο.
  Μέσα σ' ένα κιλό νερό  βράζουμε 15  γραμμάρια  άνθη του αμαράντου και πίνουμε ζεστά 2-3  φλιτζάνια τσαγιού  την ημέρα.
  Μέσα σ' ένα κιλό νερό βράζουμε 25-30  γραμμάρια  δροσερές κορυφές του πεύκου και πίνουμε ζεστά 2-3  φλιτζάνια τσαγιού  την ημέρα ή και το βράδυ πριν από τον ύπνο.
  Μέσα σ' ένα κιλό νερό βράζουμε 35-40 γραμμάρια φύλλα καστανιάς δροσερά και πίνουμε ζεστά δύο φλιτζάνια τσαγιού την ημέρα. 
  Μέσα σ' ένα κιλό νερό βράζουμε 25-30 γραμμάρια φύλλα και άνθη κυδωνιάς και πίνουμε ζεστά δύο φλυτζάνια τσαγιού τη μέρα.
  Βράζουμε καλά σκορπιδόχορτο και πίνουμε κάθε πρωί 1 φλιτζάνι (Κρήτη).
  Βράζουμε μισό κιλό δενδρομολόχα με λίγη ρίγανη και 1 κιλό ζάχαρη. Πίνουμε 3 κουταλιές την ημέρα.
► Βράζουμε σε μισό λίτρο νερό 2 κουταλιές της σούπας αποξηραμένη ρίγανη και πίνουμε (Ήπειρος) .
► Χτυπάμε καλά 1 κρόκο αυγού, 1 κουτάλι μέλι, 1 κουτάλι ζάχαρη, λίγο βιτάμ, λίγο κακάο και τα ρίχνουμε σε καυτό γάλα. Το πίνουμε λίγο, λίγο.
► Ψιλοκόβουμε ένα κρεμμύδι,  το πασπαλίζουμε με ζάχαρη και το αφήνουμε σε ένα δοχείο με νερό όλη την νύχτα. Το πρωί μόλις ξυπνήσουμε πίνουμε το ζουμί αργά-αργά.
► 7 φύλλα δάφνης, 7 κουταλιές φαγητού ζάχαρη, 2 ποτήρια τσαγιού νερό. Βράζει να μείνει το μισό. Όταν κρυώσει το στραγγίζομε και πίνομε 4 φορές την ημέρα από μία κουταλιά. Τελευταία κουταλιά όταν κοιμηθούμε.
► Βράζουμε σε μισό λίτρο νερό 1 κουταλιά της σούπας αποξηραμένους σπόρους γλυκάνισου, και πίνουμε
  Παίρνουμε παλιά κεραμίδια, τα ζεσταίνουμε καλά , τα τυλίγουμε με ζεστά πανιά (μάλλινα) και τα τοποθετούμε στο στήθος, όταν έχουμε βήχα, βρογχίτιδα, πνευμονία. Το ίδιο γίνεται και με ζεστά πίτουρα. (Ήπειρος)
► Ο χυμός του μαρουλιού, όταν πίνεται σε μικρές δόσεις, ρίχνει τα φλέματα (Ήπειρος)
Αψινθίαν πήγαινον, ξυλοκέρατα βράσον ομού μετά ύδατος και πότισον τρεις πρωίας και ας τρώγη και το ήγλιμα (Πόντος).
► Τα ρεπάνια γιατρεύουν τον βήχα όταν τα τρώει κανείς μαζί με μέλι. Επίσης
και ο σπόρος τους καβουρδισμένος, αν τον φάει κανείς με μέλι πάει το
βήχα και τη δύσπνοια (Αγάπιος μοναχός).
►Βράζουμε ένα κουταλάκι ρίζες η σπόρους Αγγελικής, για κάθε φλιτζάνι νερό για 10-15 λεπτά, πίνουμε 1 φλιτζάνι 2 φορές την ημέρα και καλό είναι αυτό να γίνεται μετά το φαγητό.

                                                       

                                          
                                                                      Δάφνη


 Αν υποφέρετε από έναν ενοχλητικό βήχα, μπορείτε να φτιάξετε ένα αποτελεσματικό μαλακτικό για το λαιμό που θα σας ανακουφίσει.
Κόψτε σε ροδέλες 3 πράσα και βάλτε τα να βράσουν καλά με λίγο νερό. Όταν μαλακώσουν, σουρώστε τα και αναμείξτε τα καλά με 2 κουταλιές μέλι μέχρι να σχηματιστεί μια πάστα. Κάθε φορά που σας πιάνει κρίση βήχα, πίνετε μία κουταλιά από αυτό το φάρμακο. Το πράσο ανήκει στην ίδια οικογένεια με το σκόρδο και το κρεμμύδι και διαθέτει, όπως κι αυτά, πλούσιες θεραπευτικές ιδιότητες, χωρίς όμως να έχει τόσο έντονη γεύση και μυρωδιά. Το μέλι, γνωστό για τις αντιβιοτικές, μαλακτικές και αντισηπτικές του ιδιότητες υπάρχει σε πολλά αντιβηχικά γιατροσόφια (Πελοπόννησος).
 Αν υποφέρετε από κρίσεις ξερού ή παραγωγικού βήχα, μπορείτε να φτιάξετε ένα αποτελεσματικό γιατροσόφι με φρέσκα κρεμμυδάκια. Βάλτε στον αποχυμωτή ή στο μπλέντερ 5 χοντρά φρέσκα κρεμμυδάκια, σουρώστε τα και πιείτε μικρές γουλιές από το χυμό πολλές φορές μέσα στη μέρα. O χυμός αυτός δρα ως ένα αποτελεσματικό αποχρεμπτικό, ενώ ταυτόχρονα έχει ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση.
 Αν το παιδί σας βασανίζεται από ένα παραγωγικό βήχα, αλλά δυσκολεύεται να απαλλαγεί από τα φλέγματα, δώστε του να πιεί ένα κουταλάκι του γλυκού χυμό από φρέσκο, ώριμο ανανά περίπου κάθε δύο ώρες. Το ένζυμο βρομελίνη, που περιέχει ο ανανάς, έχει ισχυρή αντιφλεγμονώδη και αποσυμφορητική δράση, η οποία βοηθάει στην καταπολέμηση τοπικών οιδημάτων.

Bουλωμένη μύτη
  Βράζετε σε μια κατσαρόλα φύλλα ευκάλυπτου ή μερικές σταγόνες αιθέριο έλαιο και το αφήνετε να βγάλει ατμό στο δωμάτιο που κοιμόσαστε.

  Όταν στεγνώσει η μύτη ρουφάμε αλατόνερο ή χρησιμοποιούμε φυσικό ορό.

  Εάν η μύτη είναι βουλωμένη από κρυολόγημα βάλτε τρία δόντια σκόρδο σε ένα μαντηλάκι και κοπανίστε τα ώσπου να λιώσουν. Αναπνέετε βαθειά πιέζοντας το μαντίλι.
Ένα πικάντικο φαγητό, όπως ένα πιάτο με καυτό κάρι, μπορεί να ανακουφίσει μια βουλωμένη μύτη ή ένα πονεμένο αυτί, σύμφωνα με τον δρα Π. Γκρίφινς άπό τη κλινική Blemish του Μάντσεστερ. Αυτό κάνει τη μύτη και τα μάτια να τρέχουν, αποβάλλοντας τη βλέννα.
Το σκόρδο επίσης βοηθά στην αποβολή της βλεννας, ενώ είναι επίσης γνωστό αντιικό, αντιβακτηριακό και αντιοξειδωτικό τρόφιμο.

                                    
 
Βουλωμένο αυτί
  Αν το αυτί σας βουίζει και δεν ακούτε καλά , ίσως το πρόβλημά να οφείλεται στη συγκέντρωση κηρήθρας στο εσωτερικό του. Για να απαλλαγείτε από την κηρήθρα βάλτε στο αυτί ένα κομμάτι βαμβάκι που θα έχετε μουλιάσει με 1/2 κουταλάκι ελαιόλαδο. Αφήστε το βαμβάκι όλη τη νύχτα και το πρωί ξεπλύνετε το εσωτερικό του αυτιού με χυμό λεμονιού. Ακολουθήστε τη θεραπεία για 4-5 μέρες και, αν το αυτί σας συνεχίσει να είναι βουλωμένο, κάντε του μια πλύση με χλιαρό νερό. Προσοχή  Δεν πρέπει να ακολουθήσετε αυτή την θεραπεία αν δεν είστε σίγουροι ότι το πρόβλημα οφείλεται στην κηρήθρα ή αν έχετε πάθει διάτρηση του τυμπάνου.
  Για να μη βουλώνουν τα αφτιά στα αεροπορικά ταξίδια, μπορείτε να μασάτε τσίχλα ή να πιπιλάτε καραμέλες. Άλλη λύση είναι το χασμουρητό.
  Αν τελικά τα αφτιά σας βουλώσουν στο αεροπλάνο, κλείστε τη μύτη με τα δάχτυλά σας, πάρτε μια ανάσα, στη συνέχεια κλείστε το στόμα και μετά «ωθήστε» δυνατά τον αέρα προς το πίσω μέρος της μύτης σας, χρησιμοποιώντας τούς μυς των μάγουλων και τού λαιμού, σαν να προσπαθείτε να «ξεφορτωθείτε» τα δάχτυλα που κλείνουν τη μύτη σας. Όταν το πετύχετε - ίσως όχι με την πρώτη - θα το καταλάβετε!
► Αν ακούτε παράξενους ήχους όπως βούισμα ή συριγμό, ακόμα κι όταν είστε σε πλήρως ηχομονωμένο περιβάλλον, μάλλον ανήκετε στο 15% των ενηλίκων στη χώρας μας που ταλαιπωρείται από βουητό στα αφτιά. Επειδή η διαταραχή μπορεί να οφείλεται στην έλλειψη μαγνησίου, φρόντιστε να εμπλουτίσετε τη διατροφή σας με μεγαλύτερες ποσότητες του συγκεκριμένου μετάλλου. Μία από τις καλύτερες πηγές μαγνησίου είναι το πασατέμπο, ενώ υπάρχει και στο σουσάμι, τα αμύγδαλα, τα καρύδια και τα ωμά φιστίκια.

Βραχνάδα
► Aν ξυπνήσετε κάποιο πρωί με έντονη βραχνάδα, βάλτε δύο μήλα να βράσουν για αρκετή ώρα σε λίγο νερό, λιώστε τα, περάστε τον πολτό από ένα τουλουπάνι και φυλάξτε το ζουμί. Προσθέστε ζάχαρη και κάντε γαργάρες όσο περισσότερες φορές την ημέρα μπορείτε.
► Το βράχνιασμα και ο νυχτερινός βήχας μπορεί να υποχωρήσει και με μια πρόχειρη «κομπρέσα» με οινόπνευμα στον λαιμό. Γενικά όμως προσέχετε τις κομπρέσες με οινόπνευμα, γιατί ενοχοποιούνται για εγκεφαλικά επεισόδια. Επειδή δηλαδή το οινόπνευμα «σπάει» τα τριχοειδή αγγεία δημιουργεί μικρούς θρόμβους, οι οποίοι μετά ταξιδεύουν στο υπόλοιποι σώμα, στην καρδιά και στον εγκέφαλο.
► Πολύ αποτελεσματικό (αν το αντέχετε) είναι και το κρητικό ρακόμελο. Θα χρειαστείτε ένα ρακοπότηρο ρακί, μία κουταλιά μέλι και λίγη κανέλα. Ζεσταίνετε σε χαμηλή φωτιά το ρακί με προσοχή να μην βράσει (αν ζεσταθεί πολύ και πιτσιλίσει υπάρχει κίνδυνος να αναφλεγεί το οινόπνευμά του). Απομακρύνετε από τη φωτιά και προσθέτετε ανακατεύοντας το μέλι και λίγη κανέλα. Πίνεται ζεστό και θεωρείται ιδανικό και για το κρυολόγημα (Κρήτη).
► Γαργάρες με φασκόμηλο. Ρίχνουμε 10 γρ. φύλλα φασκόμηλου σε ¼ λίτρου βραστό νερό. Αφήνουμε 10 λεπτά. Σουρώνουμε, ρίχνουμε μερικές σταγόνες ξίδι και κάνουμε γαργάρες 2 φορές τη μέρα (Ήπειρος, Πελοπόννησος).
► Το βρασμένο πράσο, όταν πίνεται μαζί με μέλι γιατρεύει τη βραχνάδα (Αγάπιος μοναχός)
 

                                                  Λιναρόσπορος

Βρογχίτιδα
Για να καλμάρετε τον ενοχλητικό ξερόβηχα που προκαλεί η χρόνια βρογχίτιδα, μπορείτε να φτιάξετε ένα αποτελεσματικό σιρόπι από υλικά που θα βρείτε στην κουζίνα σας.
► Ψιλοκόψτε ένα ξερό κρεμμύδι και δύο φύλλα άσπρου λάχανου, ανακατέψτε τα, πασπαλίστε τα με σκούρα ζάχαρη και αφήστε τα να μείνουν για 48 ώρες. Αν πίνετε 1-2 κουταλιές από το σιρόπι που φτιάξατε 3-4 φορές την ημέρα, ο βήχας σας θα υποχωρήσει.
► Βράστε λιναρόσπορο, αρμπαρόριζα και μήλα. Σουρώστε και πιείτε 1 νεροπότηρο μεσημέρι και βράδυ (Κρήτη).
► Ρίξτε δύο σκελίδες σκόρδο σε ένα φλιτζάνι κρύο γάλα και αφού πάρει βράση, αφήστε το για 10 λεπτά σε χαμηλή φωτιά. Πιείτε το γάλα όσο είναι ακόμα ζεστό. Το σκόρδο έχει πολλά να προσφέρει στο αναπνευστικό σύστημα. Το αιθέριο έλαιό του έχει αποχρεμπτικές και αντισηπτικές ιδιότητες, ενώ οι θειικές ενώσεις που περιέχει επενεργούν απολυμαντικά στα πνευμόνια.
► Aν ξυπνήσετε κάποιο πρωί με έντονη βραχνάδα, βάλτε δύο μήλα να βράσουν για αρκετή ώρα σε λίγο νερό, λιώστε τα, περάστε τον πολτό από ένα τουλουπάνι και φυλάξτε το ζουμί. Προσθέστε ζάχαρη και κάντε γαργάρες όσο περισσότερες φορές την ημέρα μπορείτε.
  Παίρνουμε λιναρόσπορο. Ἀφοῦ τὸν φρεσκοαλέσωμεν, παίρνουμε ἐξ αὐτοῦ, ἕνα κουταλάκι τοῦ γλυκοῦ — κοφτό. Τὸ θέτομεν σὲ ἑνάμισυ φλυτζάνι νερὸ. Νά βράση 4—5 λεπτά. Ρίχνομε σάκχαρι κατ' ἀρέσκειαν καὶ τὸ πίνομε ζεστό. Καθαρίζει τοὺς βρόγχους καὶ ἀποβάλλει, κάτωθεν, ἄπαντα. Αὐτὸ νὰ γίνεται πρωί, μεσημέρι,βράδυ (μοναχός Παχώμιος Τσάκωνας).
► Βράζουμε ένα κουταλάκι ρίζες η σπόρους Αγγελικής,για κάθε φλιτζάνι νερό για 10-15 λεπτά, πίνουμε 1 φλιτζάνι 2 φορές την ημέρα και καλό είναι αυτό να γίνεται μετά το φαγητό.

Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

«Σκεπαρνοφονεμένοι»

  Όταν ήμουν μικρός η μακαρίτισσα η μάνα μου (καλή της ώρα όπου και να βρίσκεται) μου έλεγε συνεχώς την ίδια ιστορία, όταν για κάποιο λόγο παραπονιόμουν.
« Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας άνθρωπος, μου έλεγε,  ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι, που  έκλεγε με μαύρο δάκρυ και φώναζε.
-  Παναγία μου θα σκοτωθώ! Ωφου ο κακορίμαλος  ηντα’ παθα! Βοηθάτε με γειτόνοι!
Τρέχουν οι γείτονες κοντά του και τον ρωτούνε τι έπαθε.
-          Θωρείτε αυτό το σκεπάρνι στον τοίχο, που κρέμεται από πάνω μου; Δεν είναι στερεωμένο καλά στο καρφί και θα πέσει πάνω στην κεφαλή μου και θα μου τηνε σπάσει! Αλίμονό μου του κακομοίρη που θα σκοτωθώ πριχού  της ώρας μου!
Ο «σκεπαρνοφονεμένος», έτσι μου τον έλεγε η μάνα μου, δεν σκέφτηκε ούτε στιγμή να σηκωθεί από το κρεβάτι του και να βγάλει το σκεπάρνι από το καρφί…»
Αυτή είναι η μικρή ιστορία του σκεπαρνοφονεμένου λοιπόν και, όσο κι αν είναι απλοϊκή, όσο και αν  είναι «χαζή», περιέχει αυτονόητες αλήθειες..
● Η τύχη μας εξαρτάται ΚΑΙ από εμάς.
● Δεν φτάνει να κλαις για το επερχόμενο. Οφείλεις και πρέπει να αντιδράσεις, να κάνεις κάτι να το αποτρέψεις!
● Μερικές φορές η λύση είναι απλούστατη, αρκεί να θέλεις να τη δεις!

Θυμήθηκα αυτή την ιστορία γιατί τα τελευταία χρόνια, μα και τούτες τις ημέρες, κάποιοι παίζουν με την τύχη μας. Κάποιοι κόβουν και ράβουν μέτρα σε βάρος μας, μας σπρώχνουν στην άβυσσο και εμείς το μόνο που κάνουμε είναι να κλαίμε και να παραπονιόμαστε. Το μόνο που κάνουμε είναι να περιμένουμε τον από μηχανής Θεό να μας σώσει, λες και μας το χρωστάει. Βάζουμε τον αυτόματο πιλότο με λάθος ρότα και οδηγούμε το σκάφος μας στην ξέρα.
Να τα κάνω λιανά. Μέσα σε τρία χρόνια:
Η ανεργία στη χώρα μας έχει φτάσει και ξεπεράσει το 25%. Στους νέους είναι διπλάσια. Μιλάμε για πάνω από 1.300.000 ανέργους.
Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι έχουν χάσει πάνω από 30% του εισοδήματός τους και, αν συνυπολογίσουμε φόρους και χαράτσια, η χασούρα ξεπερνά το 50%. Δε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα προσεγγίζει το 70%.
Οι επαγγελματίες βλέπουν τον τζίρο τους να πέφτει κατακόρυφα. Τα περισσότερα μαγαζιά αν δεν έχουν κλείσει, οδηγούνται προς τα εκεί.
Τα δάνεια και οι πιστωτικές, που κάποτε στις έδιναν με το τσουβάλι, έχουν γίνει θηλιά στο λαιμό όλων μας. Γιατί, αν και οι μισθοί μειώθηκαν δραματικά, τα δάνεια και τα χρέη δεν κουρεύτηκαν αντίστοιχα.
Οι τιμές δεν καταλαβαίνουν από κρίση. Τραβάνε την ανηφόρα με ολοένα και μεγαλύτερη ταχύτητα.
Τα χαράτσια «πέφτουν βροχή». Μόνο για τον αέρα που αναπνέουμε δεν μας έχουν χαρατσώσει ακόμη. Δεν το σκέφτηκαν ή φοβούνται επειδή ανασαίνουν και αυτοί;
Τα ληξιπρόθεσμα χρέη σωρεύονται στις Δ.Ο.Υ. Πως και με τι να πληρώσεις;
Τα βάρη δεν τα επωμίζονται όλοι αναλόγως του εισοδήματός τους. Οι μικροί και οι μικρομεσαίοι «πληρώνουν το μάρμαρο». Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι καλούνται να πληρώσουν το λογαριασμό του κάθε κυρίου Πάγκαλου που, αφού περιδρόμιασε και μας πέταξε τα κόκαλα, μας διατάσει να πληρώσουμε το λογαριασμό γιατί τάχα «μαζί τα φάγαμε»!
Οι τράπεζες κερδοφορούν μέσα στην κρίση και ενισχύονται από το υστέρημα όλων μας.

Διαίρει και βασίλευε

Σε όλα αυτά τι κάνουμε;
► Όταν έγιναν για πρώτη φορά οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, ιδιαιτέρως σε κάποιες κατηγορίες «μεγαλόμισθων», κάποιοι επαγγελματίες έτριβαν τα χέρια τους.
-          Καλά να πάθετε, φώναζαν.
Δεν κατάλαβαν ούτε λεπτό οι «ηλίθιοι» πως η όποια περικοπή σε μισθούς και συντάξεις είναι σε βάρος της αγοράς. Πως, αν μου κόψεις 500 ή 1000 ευρώ από το μισθό μου, το μόνο που θα κάνω είναι να ψωνίζω τα απολύτως απαραίτητα, αν μπορώ να το κάνω και αυτό.
Η πρώτη «αγαλλίαση» λοιπόν αργότερα τους έγινε βραχνάς.
Το «διαίρει και βασίλευε» κυριαρχεί στη ζωή μας. Οι κυβερνήσεις στρέφουν τον ένα κλάδο εναντίον του άλλου και εμείς τσιμπάμε σαν χάνοι το δόλωμα. Κοντόφθαλμοι ή μάλλον τυφλοί, θα πέσουμε όλοι αργά ή γρήγορα στον λάκκο, να μην πω με τι… Ο στενός κομματισμός, ακόμη και σε όσους συμφωνούν εναντίον των μέτρων και η έλλειψη συνεργασίας, ενισχύει το παραπάνω.
► Εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι ζουν στην Αθήνα. ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ; Σε πια διαδήλωση τους είδατε, σε πια διαμαρτυρία; Πέρυσι, που οι αγανακτισμένοι ήταν στις πλατείες, πόσοι από αυτούς συμμετείχαν; Εκεί που θα έπρεπε να διαδηλώνουν πάνω από ένα εκατομμύριο, διαδήλωναν κάποιες χιλιάδες και, στην καλύτερη περίπτωση, ελάχιστες εκατοντάδες χιλιάδες. ΓΙΑΤΙ; Ήθελαν να προφυλαχτούν ή να προφυλάξουν; Υπερίσχυε το ατομικό συμφέρον, ο κομματισμός ή η αδιαφορία; Περίμεναν από τους άλλους « να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά» ή δεν έβλεπαν ούτε κάστανα ούτε φωτιά;
Το «μότο» «δεν γίνεται τίποτα» ποιους εν τέλει βόλευε και βολεύει;
► Αυτοί που κλαίνε και οδύρονται για τις περικοπές και τα χαράτσια, αυτοί που περιμένουν από τους άλλους να τους σώσουν, σε κάθε απεργία τρέχουν από τους πρώτους να δουλέψουν μη και χάσουν κάποια ψίχουλα του μισθού τους. Δικαιολογίες; Άπειρες. Δεν κάνουμε τίποτα με μια ημέρα απεργία, δεν απεργούμε με πουλημένους συνδικαλιστές, δεν με καλύπτει το πλαίσιο, δεν θέλω να χάσω άλλα χρήματα, δεν, δεν, …Δεν βλέπουν πως, χωρίς αντίδραση, θα χάσουν «τα αυγά και τα καλάθια». Δεν βλέπουν πως ο αγώνας είναι για όλους και πως, αν χαθεί, θα χαθούμε όλοι μαζί. Δεν καταλαβαίνουν πως, αυτούς που τάχα δεν τους καλύπτουν, οι ίδιοι τους ψήφιζαν και τους ψηφίζουν! Ποιον κοροϊδεύουν λοιπόν;
► Με ένα περίεργο τρόπο οι περισσότεροι θεωρούσαν πως δεν θα τους αγγίξει η κρίση και, αν τους ακούμπησε, λένε πως μέχρι εδώ ήταν, δεν θα πάθω τίποτα χειρότερο! Κούνια που τους κούναγε!
Πού πάμε λοιπόν; Από βυθό σ’ άλλο βυθό που λέει και το τραγούδι, μονίμως στην κόλαση ή στον παράδεισο της μακαριότητάς μας;
Σε κάθε περίπτωση είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Και, για να τελειώσω όπως άρχισα, είμαστε, οι περισσότεροι, «σκεπαρνοφονεμένοι. Μόνο που, στην τελευταία περίπτωση, δεν υπάρχουν γείτονες να μας σώσουν…
28/9/2012

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

Μνήμη Γιώργου Σεφέρη!

«Mας έλεγαν θα νικήσετε όταν υποταχθείτε.

Yποταχθήκαμε και βρήκαμε τη στάχτη.
Mας έλεγαν θα νικήσετε όταν αγαπήσετε.
Aγαπήσαμε και βρήκαμε τη στάχτη.
Mας έλεγαν θα νικήσετε όταν εγκαταλείψετε τη ζωή σας.
Bρήκαμε τη στάχτη.
Mένει να ξαναβρούμε τη ζωή μας, τώρα που δεν έχουμε πια τίποτα»

Γ Σεφέρης «Σκουριά και αρμύρα»
Στις 20 του Σεπτέμβρη έκλεισαν 41 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου μας νομπελίστα ποιητή Γιώρου Σεφέρη. Είναι θαρρώ απαραίτητη μια αναφορά στη μνήμη του.
Ελάχιστα βιογραφικά και αρκετά αποφθέγματα από το έργο του.
ΓIΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ, ο πρώτος Έλληνας που βραβεύτηκε με το Νόμπελ λογοτεχνίας το 1963, πέθανε στις 20 Σεπτεμβρίου του 1971 στη διάρκεια της δικτατορίας και η κηδεία του απέκτησε χαρακτήρα αντιδικτατορικής εκδήλωσης.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Γιώργος Σεφεριάδης. Γεννήθηκε στη Σμύρνη στις 29 Φεβρουαρίου/ 13 Μαρτίου του 1900 και ήταν ο πρωτότοκος γιος του Στέλιου και της Δέσπως (το γένος Γ. Τενεκίδη) Σεφεριάδη. Το 1906 αρχίζει η μαθητική του εκπαίδευση στο Λύκειο Χ. Αρώνη. Το 1914, εποχή κατά την οποία άρχισε να γράφει τους πρώτους στίχους του, με το ξέσπασμα του Μεγάλου Πολέμου κατά τη θερινή περίοδο του έτους, η οικογένεια μετανάστευσε στην Ελλάδα. Μετά την αποφοίτησή του από Πρότυπο Κλασσικό Γυμνάσιο Αθηνών το 1917, η οικογένεια έφυγε για το  Παρίσι, όπου ο πατέρας τους Στέλιος εργαζόταν ως δικηγόρος.
 Ο Γιώργος Σεφέρης έμεινε εκεί μέχρι το καλοκαίρι του 1924, ακολουθώντας σπουδές λογοτεχνίας και αποκτώντας το πτυχίο της Νομικής, οπότε μετέβη στο Λονδίνο για την τελειοποίηση των αγγλικών του εν όψει των εξετάσεων στο Υπoυργείο Εξωτερικών.
Το 1925 επιστρέφει στην Αθήνα και το 1927 διορίζεται στη διπλωματική υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών ως ακόλουθος πρεσβείας. Τον Ιούλιο του 1928 δημοσιεύει στη Νέα Εστία, επώνυμα ως Γ. Σεφεριάδης, το «Μια βραδιά με τον Κύριο Τεστ», μετάφραση έργου του Βαλερί. Το 1929 συνοδεύει τον Εδουάρδο Εριό σε ταξίδι του στην Ελλάδα. Τον Μάιο του 1931 εκδίδεται με το ψευδώνυμο Γ. Σεφέρης η «Στροφή» και τον ίδιο χρόνο διορίζεται υποπρόξενος και έπειτα διευθύνων του ελληνικού Γενικού Προξενείου του Λονδίνου, όπου θα παραμείνει μέχρι και το 1934. Τον Μάιο του 1932 δημοσιεύεται το έργο του Μια νύχτα στην ακρογιαλιά και τον Οκτώβριο η Στέρνα, αφιερωμένη στον Γιώργο Αποστολίδη.
Λόγω της διπλωματικής ιδιότητάς του, η ζωή του Γιώργου Σεφέρη χαρακτηριζόταν από συνεχείς μετακινήσεις. Έτσι, ως ακόλουθος κι αργότερα ως πρέσβης, υπηρέτησε σε πολλές ελληνικές πρεσβείες του εξωτερικού, γεγονός το οποίο καθόρισε σημαντικά το έργο του.
Αν και η παιδεία και εκπαίδευσή του του ήταν περισσότερο ευρωπαϊκή παρά ελληνική, εκείνος όχι μόνο δεν απαρνήθηκε την ελληνική λογοτεχνία, αλλά την καλλιέργησε σε βάθος με σκοπό να την ανανεώσει. Η ποίησή του επηρεάστηκε από τον Έλιοτ (T.S Elliot), τον Κλωντέλ, το Βαλερί και τον Πάουντ (Ezra Pound). Το γεγονός όμως που χάραξε ανεξίτηλα τη σφραγίδα του στη συνείδηση του ποιητή ήταν η εθνική καταστροφή του 1922 κι ο ξεριζωμός του μικρασιατικού ελληνισμού.
Το 1963 η φήμη του Σεφέρη ξεφεύγει από τα εθνικά όρια και εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον κόσμο. Καρπός της η βράβευσή του με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας από τη Σουηδική Ακαδημία Επιστημών. Είναι ο πρώτος Έλληνας που τιμήθηκε με το παγκοσμίως ανώτερο βραβείο πνευματικής προσφοράς. Έως σήμερα ακολούθησε μόνο ο Οδυσσέας Ελύτης, το 1979. Το 1967 η δικτατορία των Συνταγματαρχών κατέλυσε το Σύνταγμα στην Ελλάδα αναστέλλοντας τις ατομικές ελευθερίες. Ο Σεφέρης εκδηλώθηκε έντονα εναντίον της τόσο γραπτά όσο και με δημόσιες ρητές δηλώσεις του. Στις 28 Μαρτίου 1969 ο Σεφέρης μίλησε για πρώτη φορά δημόσια εναντίον της Χούντας και γι' αυτό το λόγο του αφαιρέθηκε ο τίτλος του πρέσβη επί τιμή, καθώς και το δικαίωμα χρήσης διπλωματικού διαβατηρίου.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 20 Σεπτεμβρίου του 1971, ο Γιώργος Σεφέρης πέθανε και η κηδεία του εξελίχθηκε σε σιωπηρή πορεία κατά της δικτατορίας Μετά τον θάνατό του εκδόθηκε το προσωπικό του ημερολόγιο με τίτλο «Μέρες…» καθώς και το «Πολιτικό» του ημερολόγιο. 
Η δήλωση του Σεφέρη κατὰ της δικτατορίας στο BBC

Πάει καιρός που πήρα την απόφαση να κρατηθώ έξω από τα πολιτικά του τόπου. Προσπάθησα άλλοτε να το εξηγήσω. Αυτό δε σημαίνει διόλου πως μου είναι αδιάφορη η πολιτική ζωή μας. Έτσι, από τα χρόνια εκείνα, ως τώρα τελευταία, έπαψα κατά κανόνα να αγγίζω τέτοια θέματα. εξάλλου τα όσα δημοσίεψα ως τις αρχές του 1967 και η κατοπινή στάση μου - δεν έχω δημοσιέψει τίποτα στην Ελλάδα από τότε που φιμώθηκε η ελευθερία - έδειχναν, μου φαίνεται, αρκετά καθαρά τη σκέψη μου.
Μολαταύτα, μήνες τώρα, αισθάνομαι μέσα μου και γύρω μου, ολοένα πιο επιτακτικά, το χρέος να πω ένα λόγο για τη σημερινή κατάστασή μας. Με όλη τη δυνατή συντομία, να τι θα έλεγα: 
Κλείνουν δυο χρόνια που μας έχει επιβληθεί ένα καθεστώς ολωσδιόλου αντίθετο με τα ιδεώδη για τα οποία πολέμησε ο κόσμος μας και τόσο περίλαμπρα ο λαός μας στον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο. Είναι μια κατάσταση υποχρεωτικής νάρκης, όπου όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε κι αυτές να καταποντιστούν μέσα στα ελώδη στεκούμενα νερά. Δε θα μου ήταν δύσκολο να καταλάβω πως τέτοιες ζημιές δε λογαριάζουν πάρα πολύ για ορισμένους ανθρώπους. 
Δυστυχώς δεν πρόκειται μόνον γι' αυτό τον κίνδυνο. Όλοι πια το διδάχτηκαν και το ξέρουν πως στις δικτατορικές καταστάσεις η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία περιμένει αναπότρεπτη στο τέλος. Το δράμα αυτού του τέλους μας βασανίζει, συνειδητά ή ασυνείδητα, όπως στους παμπάλαιους χορούς του Αισχύλου. `Όσο μένει η ανωμαλία, τόσο προχωρεί το κακό.
Είμαι ένας άνθρωπος χωρίς κανένα απολύτως πολιτικό δεσμό και, μπορώ να το πω, μιλώ χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Βλέπω μπροστά μου τον γκρεμό όπου μας οδηγεί η καταπίεση που κάλυψε τον τόπο. Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει. Είναι εθνική επιταγή. 
Τώρα ξαναγυρίζω στη σιωπή μου. Παρακαλώ το Θεό να μη με φέρει άλλη φορά σε παρόμοια ανάγκη να ξαναμιλήσω.

Από την ομιλία του Σεφέρη κατά την τελετή παραλαβής
του Νόμπελ Λογοτεχνίας στις 11.12.1963.

 …Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα, και το φως του ήλιου. Είναι μικρός ο τόπος μας, αλλά η παράδοσή του είναι τεράστια και το πράγμα που μας χαρακτηρίζει είναι ότι μας παραδόθηκε χωρίς διακοπή. Η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται. Δέχτηκε τις αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό, αλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα. Άλλο χαρακτηριστικό αυτής της παράδοσης είναι η αγάπη της για την «ανθρωπιά» κανόνας της είναι η δικαιοσύνη. Στην αρχαία τραγωδία, την οργανωμένη με τόση ακρίβεια, ο άνθρωπος που ξεπερνά το μέτρο, πρέπει να τιμωρηθεί από τις Ερινύες. Ο ίδιος νόμος ισχύει και όταν ακόμα πρόκειται για φυσικά φαινόμενα: «Ήλιος ουχ υπερβήσεται μέτρα» λέει ο Ηράκλειτος, «ει δε μη, Ερινύες μιν Δίκης επίκουροι εξευρήσουσιν».
Συλλογίζομαι πως δεν αποκλείεται ολωσδιόλου να ωφεληθεί ένας σύγχρονος επιστήμων, αν στοχαστεί τούτο το απόφθεγμα του Ίωνα φιλοσόφου...
…Σ' αυτόν τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει ν' αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου κι αν βρίσκεται.
Όταν, στο δρόμο της Θήβας, ο Οιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα, κι αυτή του έθεσε το αίνιγμά της, η απόκρισή του ήταν: ο άνθρωπος. Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας. Έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε. Ας συλλογιστούμε την απόκριση του Οιδίποδα

Αποφθέγματα από το έργο του

► Κι ο άνθρωπος κατάντησε πραμάτεια.
► Ευνουχισμένοι διανοούμενοι, μικροί ανίκανοι και τυφλοί κυβερνήτες.
Δεν μπορούμε να τα πούμε όλα σ' ένα έργο· κάτι πρέπει ν’ αφήσουμε. (Οι Ώρες της Κυρίας Έρσης)
Η μνήμη, όπου και να την αγγίξεις, πονεί. (Μνήμη)
Όπου και να ταξιδέψω, η Ελλάδα με πληγώνει. (Με τον τρόπο του Γ. Σ.)
Τον ξένο και τον εχθρό τον είδαμε στον καθρέφτη. (Αργοναύτες)
Με τι καρδιά, με τι πνοή, τι πόνους και τι πάθος, πήραμε τη ζωή μας* λάθος κι αλλάξαμε ζωή. (Άρνηση)
Ανεξήγητο, δεν καταλαβαίνω τους ανθρώπους. Όσο και να παίζουν με τα χρώματα, είναι όλοι τους μαύροι. (Διάλειμμα χαράς)
Καθένας χωριστά ονειρεύεται και δεν ακούει το βραχνά των άλλων. (Σαλαμίνα της Κύπρος)
Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά. (Τελευταίος σταθμός)
Γιατί και το τραγούδι το φορτώσαμε με τόσες μουσικές, που σιγά-σιγά βουλιάζει∙ και την τέχνη μας τη στολίσαμε τόσο πολύ που φαγώθηκε από τα μαλάματα το πρόσωπό της∙ κι είναι καιρός να πούμε τα λιγοστά μας λόγια, γιατί η ψυχή μας αύριο κάνει πανιά. (Ένας γέροντας στην ακροποταμιά)
Αν είναι ανθρώπινος ο πόνος, δεν είμαστε άνθρωποι μόνο για να πονούμε. (Ένας γέροντας στην ακροποταμιά)

Η ευαισθησία, για να είναι χρήσιμη, πρέπει να συντροφεύεται από ανάλογη δύναμη. (1925) «Μέρες»

Τι σημασία έχει η ελευθερία του ανθρώπου, αν δεν την εξαγοράζουμε κάθε τόσο (όχι με χρήματα, βέβαια). Μην ξεχνάς να σιχαίνεσαι πάντα τους ψυχικούς σελέμηδες. (1932) «Μέρες»

Πιο δύσκολο να συμπληρώσεις ένα στίχο παρά να σηκώσεις ένα βράχο. (1946)

Μεταφράζοντας, μαθαίνει κανείς τη δική του γλώσσα. «Μέρες»

Σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν είναι σαν να σβήνεις ένα κομμάτι από το μέλλον. «Μέρες»


Λίγο ακόμα
     θα ιδούμε τις αμυγδαλιές ν' ανθίζουν
     τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο
     τη θάλασσα να κυματίζει
     λίγο ακόμα,
     να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα.