Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

ΕΙΜΑΙ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΣ

ΣΑΤΥΡΙΚΟΝ

Προκρούστης στην Εκπαίδευση!

Με το νόμο - πλαίσιο, που προωθεί το αρμόδιο υπουργείο, στα πλαίσια ενός νέου «Καλλικράτη» στην παιδεία, όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα θα περάσουν από το κρεβάτι του ... Προκρούστη! Στόχος; Η δραστική μείωση των λειτουργικών δαπανών στο χώρο της εκπαίδευσης!
Τα σενάρια που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, με την μορφή εκτιμήσεων, υψηλόβαθμων στελεχών του χώρου, μοιάζουν εφιαλτικά. Σύμφωνα με τα σενάρια αυτά, ο «κυκλώνας» των συγχωνεύσεων και των καταργήσεων, θα σαρώσει τις σχολικές μονάδες όλων των βαθμίδων!
Η ΕΛΜΕ Λευκάδας σε συνεργασία με το Σύλλογο Εκπαιδευτικών Α΄ βάθμιας Εκπαίδευσης και το Σύλλογο των γονέων διοργάνωσε την Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου ημερίδα για το θέμα.
Μια επιτυχημένη ημερίδα με αρκετούς παρευρισκομένους και δημιουργική συζήτηση.
Δυστυχώς τα ΜΜΕ του νησιού δεν ήταν εκεί, φαντάζομαι είτε από λάθος των διοργανωτών, που δεν ενημέρωσαν εγκαίρως είτε λόγω της ημέρας (Τετάρτη κλείνουν την ύλη τους οι εφημερίδες που κυκλοφορούν την Παρασκευή).
Δημοσιεύω παρακάτω το κείμενο που συνόδευε την πρόσκληση της εκδήλωσης (οι υπογραμμίσεις, των συντακτών).

« Η Δημόσια Δωρεάν Παιδεία στο στόχαστρο

Ο «Καλλικράτης» έρχεται να αλλάξει την εκπαίδευση με την «Αναδιοργάνωση της διοικητικής δομής του Εκπαιδευτικού συστήματος». Οι αλλαγές αυτές και με βάση τις γενικότερες κατευθύνσεις του υπουργείου σημαίνουν:
▬ Τη διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης και τη διαφοροποίηση των σχολικών προγραμμάτων στο όνομα της ανάπτυξης και των αναγκών της τοπικής κοινωνίας
▬ Τη συγχώνευση και το κλείσιμο σχολείων που θα δημιουργήσει σοβαρά εμπόδια στη φοίτηση των παιδιών. Θα αυξηθούν όμως και οι μαθητές ανά τμήμα στις πόλεις. Ήδη στη Λευκάδα μόνο στα Δημοτικά μιλάμε για τα τμήματα των 25 ή 26 μαθητών ακόμη και στην Α΄ Δημοτικού. Επιπλέον ο σχεδιασμός τους λέει για συγχώνευση του 30% των σχολείων στο λεκανοπέδιο Αττικής και του 25% στην υπόλοιπη Ελλάδα.
▬ Το παραπέρα τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών με αύξηση του ωραρίου, επιπλέον μετακινήσεων. Μεγαλύτερη μείωση προσλήψεων.
▬ Η σχολική μονάδα θεωρείται «αυτόνομη». Πρέπει να εξασφαλίζει οικονομικούς πόρους τη στιγμή που οι δαπάνες για την παιδεία μειώθηκαν κατά 21,9%. Από την άλλη τον τομέα ανέγερσης σχολείων ήδη η προηγούμενη κυβέρνηση τον παραχώρησε στις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα που για ένα δωδεκαθέσιο σχολείο το κόστος εκτινάσσεται στα 4 εκατ. Ευρώ, ενώ με τον ΟΣΚ χρειάζονται 1.6 εκ!
▬ Ανοίγεται ακόμα περισσότερο η πόρτα στους «χορηγούς» - επιχειρήσεις που θα παρεμβαίνουν και τέτοια παραδείγματα έχουμε αρκετά! Η Κυβέρνηση μειώνει τα κονδύλια στις σχολικές επιτροπές και πλέον με τον «Καλλικράτη» έχουμε μια «Ενιαία Σχολική Δημοτική Επιτροπή» για όλο το νέο Δήμο Λευκάδας για Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια και ΕΠΑΛ!
▬ Καταργείται ο Οργανισμός εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων. Πλέον η συγγραφή του ανατίθεται σε Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει ο γονιός να βάλει πάλι βαθιά το χέρι στην τσέπη, ότι μπορεί να αλλάζει το ίδιο το περιεχόμενο της μάθησης και ότι και το ίδιο το βιβλίο έρχεται σε δεύτερη μοίρα και δε θεωρείται δεδομένο για κάθε μαθητή.
Η κυβέρνηση ανοίγει το «φάκελο» προώθηση παραπέρα αλλαγών στην ίδια τη λειτουργία των ΑΕΙ – ΤΕΙ με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και με μέσο την αξιολόγησή τους!

Όλα τα παραπάνω οδηγούν σε:

1) Ξερίζωμα της Ενιαίας Δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης που θα το φορτωθούν οι λαϊκές οικογένειες.
2) Ακόμα παραπέρα υποβάθμιση του έργου των εκπαιδευτικών και ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων – μισθών τους.
3) Αλλαγή του περιεχομένου της εκπαίδευσης σε αντιδραστική και συντηρητική κατεύθυνση.
4) Ταξική κατηγοριοποίηση των σχολείων.

Η επίθεση συνεχίζεται και αφορά εξίσου μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς, δηλαδή όλο το λαό. Δεν πρέπει τα βάρη να πέσουν στις δικές μας πλάτες! Πρέπει να απορρίψουμε τη νέα δομή και το «Νέο σχολείο»! Χρειάζεται να απαντήσουμε ενάντια σε αυτή την πολιτική που μας πάει δεκαετίες πίσω. Τώρα ξέρουμε! Δεν είναι μονόδρομος αυτή η κατάσταση. Δεν είναι για το δικό μας συμφέρον. Είναι για τα συμφέροντα των κεφαλαιούχων.
Να διεκδικήσουμε: 1) Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν ενιαία παιδεία για όλους 2) Αύξηση της χρηματοδότησης για την εκπαίδευση στο 15% του κρατικού προϋπολογισμού 3) μόρφωση με βάση τις σύγχρονες ανάγκες.

Ο λαός δεν είναι καταδικασμένος να ζει στη φτώχεια, στην αμορφωσιά! Πλούτος και γνώση υπάρχουν για να μπορούν να μορφώνονται ολόπλευρα όλα τα παιδιά και οι νέοι να δουλεύουν σε αυτό που έχουν σπουδάσει. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν της δημόσιας δωρεάν παιδείας, από αυτόν της ανάπτυξης προς όφελος των εργαζομένων και των παιδιών τους, όλου του λαού.»

Η αρχή του τέλους για τη «δωρεάν παιδεία»

Δυστυχώς η Παιδεία είναι μεταξύ των κοινωνικών αγαθών που έχουν επηρεασθεί, προσχεδιασμένα θα έλεγα, από την οικονομική κρίση στη χώρα μας.
Με άλλοθι το μνημόνιο, άλλοθι γιατί εξαιρείται η παιδεία σε αυτό, γίνεται προσπάθεια να αποδιαρθρωθεί όλο αυτό που ξέραμε ως δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, από το νηπιαγωγείο μέχρι το πανεπιστήμιο. Οι κυρίαρχες δυνάμεις (σε όλη την Ε.Ε) δεν θέλουν να έχουν στα πόδια τους ένα κριτικό πολίτη, ο οποίος θα μπορεί να σκέφτεται και να συγκρίνει τα πράγματα. Θέλουνε παθητικούς ανθρώπους, με σκοπό και στόχο να κατορθώνουνε να διαχειρίζονται το όλο πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό σύστημα, το οποίο γίνεται δυστυχώς κάθε μέρα και εντονότερα εκμεταλλευτικό και εντονότερα αλλοτριωτικό.
Να μιλήσω με νούμερα:
► το ποσοστό δαπανών μόλις και μετά βίας θα φτάσει το 2,75% για την εκπαίδευση και των τριών βαθμίδων,
► αυξάνονται οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων,
► η χρηματοδότηση συνδέεται με την αξιολόγηση,
► ενισχύονται η ανεργία, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και η εργασιακή περιπλάνηση στον χώρο της εκπαίδευσης (εκπαιδευτικοί ενταγμένοι σε προγράμματα ΕΣΠΑ, αναπληρωτές με μειωμένο ωράριο, μείωση των μόνιμων διορισμών, τάξεις με αυξημένο αριθμό μαθητών κ.λπ.),
► καταργούνται βασικές υποστηρικτικές δομές για τους «αδύνατους» μαθητές και μαθήτριες.
Πρόκειται για μία διαδικασία οι οποία δεν κατευθύνεται από παιδαγωγικά κριτήρια, όπως υποστηρίζει το υπουργείο Παιδείας,αλλά από μία φτηνή λ αογιστική αντίληψη. Από μία φτηνή αντίληψη που κοιτάζει να εξοικονομήσει κάποια ευρώ σε βάρος της ποιότητας της Εκπαίδευσης.
Την ίδια ώρα με τις διατάξεις για την «επανίδρυση» των πειραματικών σχολείων η κυβέρνηση ουσιαστικά επιδιώκει να δημιουργήσει σχολεία - ελίτ, «κυψέλες αριστείας», όπως χαρακτηριστικά αναφέρονται, με συνέπεια την περαιτέρω διεύρυνση των μορφωτικών ανισοτήτων.
Είναι φανερό ότι τα πρότυπα αυτά σχολεία θα εξοπλιστούν και θα οργανωθούν σωστά και «όπως αρμόζει»…
Αντίθετα στα υπόλοιπα σχολεία, όπου θα πηγαίνουν τα περισσότερα παιδιά, θα γίνουν όλες αυτές οι αλλαγές που αφορούν στις συγχωνεύσεις, στις αυξήσεις των μαθητών ανά τάξη, στους υποβαθμισμένους ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς, στην περιστολή των δαπανών κλπ
Πλέον, στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα υπάρχουν δύο «ταχύτητες». Από τη μία, το δημόσιο σχολείο που πισωγυρίζει 4 ολόκληρες δεκαετίες - η ίδια η υπουργός Παιδείας ομολογεί ευθαρσώς πως η νέα σχολική χρονιά θα είναι η χειρότερη μετά το 1974 - με 30 και βάλε μαθητές ανά τμήμα, με πρωτοφανή κενά σε διδακτικό προσωπικό και υποδομές.
Από την άλλη, τα πρότυπα και τα καλά ιδιωτικά σχολεία, με ολιγομελή τμήματα, προσεκτικά επιλεγμένο προσωπικό, άριστες υποδομές, αξιοποίηση της τεχνολογίας και των πολυμέσων ικανά να προσφέρουν εκπαίδευση που συμβαδίζει με τις απαιτήσεις του 21ου αιώνα.

Φροντιστήριο αγάπη μου!

Σε έρευνα που έχει κάνει το Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΚΑΝΕΠ) της ΓΣΕΕ, στο πλαίσιο της ετήσιας έκθεσης για την εκπαίδευση, αναδεικνύονται πολλές πλευρές του προβλήματος «εκπαιδευτικές ανισότητες», που συνδέονται με αδυναμίες, ελλείψεις και μη στρατηγική στη δημόσια εκπαίδευση.
Φαίνεται για πολλοστή φορά ότι η ελληνική οικογένεια καλείται να πληρώσει, και μάλιστα ακριβά, τη δωρεάν παιδεία. Το 2008 οι οικογένειες πλήρωσαν 5,2 δισ. ευρώ για να καλύψουν τα κενά του δημόσιου σχολείου. Το αντίστοιχο ποσό το 2006 ήταν 4,4 δισ. ευρώ.
Το μεγαλύτερο κομμάτι από τα 5,2 δισ., τα 645 εκατομμύρια ευρώ, πηγαίνει στις ξένες γλώσσες (για Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο) παρά το γεγονός ότι διδάσκονται πλέον από την Α' Δημοτικού. Για φροντιστήρια δαπανήθηκαν 595 εκατομμύρια ευρώ. Για ιδιαίτερα μαθήματα 306 εκατομμύρια ευρώ.
Συγκεκριμένα το 10,7% του ποσού των 5,2 δισ αφορά την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, το 30,7% τη δευτεροβάθμια, το 7,7% την προσχολική εκπαίδευση, το 8,1% τις γενικές αγορές - υπηρεσίες, το 37% εκπαιδευτικά προγράμματα που δεν μπορούν να ταξινομηθούν (ωδεία, γυμναστήρια, σχολές χορού κ.α.), το 2,2% την τριτοβάθμια εκπαίδευση και το 3% την μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Η ίδια έκθεση δείχνει ότι ένας μεγάλος αριθμός μαθητών εγκατέλειψε την χρονιά 2008-9 τις σπουδές του.. Η πλειονότητα των μαθητών που σταμάτησαν το σχολείο προέρχονται από τα ΤΕΕ (15.332) και από τα γυμνάσια (13.730).
Μεγάλος αριθμός που δεν μας τιμά σαν χώρα αναμφίβολα.
Τα κράτη οφείλουν να επενδύουν στο μέλλον τους, προσφέροντας υψηλού επιπέδου Παιδεία στη νέα γενιά. Όταν το μορφωτικό επίπεδο ενός λαού πληγεί, λόγω περικοπών και έλλειψης σχεδιασμού, δεν μπορούμε να ευελπιστούμε ότι θα υπάρξει ανάπτυξη και κοινωνική ευημερία. Ας μην ξεχνάμε:
Όταν κλείσει ένα σχολείο, ανοίγει μια φυλακή.

22/2/2011

Υ.Γ.
Στις, κατά τη γνώμη μου, ευθύνες της εκπαιδευτικής κοινότητας, που είναι πολλές, θα αναφερθώ σε άλλο σημείωμα. Ο χώρος γαρ περιορισμένος…

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Tα Αφροδισιακά της Φύσης

Ισπανική μύγα, όρχεις από κατσίκι, αυγά καρδερίνας, στρείδια, καρύδια με μέλι... Εδώ και 5.000 χρόνια, οι άντρες κυνηγούν το φυσικό αφροδισιακό, που θα τους μετατρέψει σε θεούς του σεξ. Μερικά είναι επικίνδυνα, ενώ κάποια άλλα δυσάρεστα στη γεύση. Θα μου πείτε βγήκαν χάπια τα τελευταία χρόνια. Σωστά. Τίποτα όμως δεν αντικαθιστά η φύση!
Στην Ανατολή η θεωρία της θεραπείας με βότανα είναι γνωστό ότι υποστηριζόταν πολύ πριν από την εποχή του Ιπποκράτη.
Το Pen Tsao (Πεν Τσάο), το μεγάλο βιβλίο βοτανολογίας της Κίνας, χρησιμοποιούνταν περίπου το 3000 π.Χ. Ήταν πιθανόν ένα από τα αρχαιότερα βιβλία ιατρικών συνταγών που ασχολήθηκε λεπτομερώς με τη χρήση των βοτανικών φαρμάκων.
Άλλο ένα χειρόγραφο ήταν το Ebers Papyrus (πάπυρος Έμπερς), που χρονολογείται από το 1500 π.Χ. και καταγράφει πάνω από 800 βοτανικές συνταγές, συμπεριλαμβανομένου και του ρετσινόλαδου.
Τα αρχαία συγγράμματα του Αριστοτέλη, του Δημόκριτου, του Παράκελσου, του Αλμπέρτου Μάγνους και άλλων, περιλαμβάνουν πολλές συνταγές για ερωτικές σκόνες και φίλτρα.
Υπήρξε μια εποχή για τη Ρώμη, που η αναφροδισία είχε καταντήσει πανδημία. Σε αυτό έφταιγε βέβαια, η ακόλαστη ζωή των Ρωμαίων. Τόσο ήταν το κακό - κακό μεγάλο για ένα πολεμικό κράτος σαν τη Ρώμη, που θα σήμαινε γι’ αυτό καταστροφή ή ελάττωση του πληθυσμού -, που ο Αυτοκράτορας Τιβέριος ζήτησε τη συνδρομή των επιστημόνων και των πρακτικών.
Ιδιαίτερα από τον 5ο μέχρι τον 18ο αιώνα, επιστήμονες, ακόμα και ερευνητές, ασχολιόνταν με την ανακάλυψη ή τη σύνθεση ελιξιρίων νεότητας. Περίεργα βότανα, ξόρκια, ερωτικά φίλτρα και περίαπτα, συγκίνησαν ακόμα και πολλούς από τους φιλοσόφους της εποχής εκείνης. Και το κακό εκτεινόταν από την Ευρώπη, ως τους Εβραίους και τους Άραβες.

Επί της ουσίας

Θα αναφέρω παρακάτω συνταγές που μάζεψα από διάφορες πηγές με μια παρατήρηση:
Τα βότανα μπορεί να είναι φυτικά, αλλά δεν είναι πάντα αθώα, ιδιαίτερα μάλιστα όταν λαμβάνονται σε μεγάλες δόσεις. Επίσης δεν πρέπει να καταναλώνονται πολύ συχνά και βέβαια δεν πρέπει να συνδυάζονται μεταξύ τους ή με αφροδισιακές τροφές ή φάρμακα. Πριν λοιπόν χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε, άγνωστο κυρίως, βότανο, θα πρέπει να συμβουλευτείτε το γιατρό ή το φαρμακοποιό σας. Εκείνος θα σας κατευθύνει κατάλληλα για τον τρόπο και το χρόνο λήψης του.


3 super βότανα αποκλειστικά για άντρες...


Το τζίνσενγκ (Panax Ginseng) είναι εξαιρετικό τονωτικό και έχει διαπιστωμένα αποτελέσματα τόσο στην αύξηση της λίμπιντο όσο και στην αποκατάσταση της σεξουαλικής λειτουργίας. Η χρήση του ενδέχεται να προκαλέσει πονοκεφάλους σε μερικά άτομα.



Η σερενόα (Sabal serrulata) είναι ένα τονωτικό βότανο που αυξάνει το σφρίγος, ωφελεί τα αντρικά γεννητικά όργανα και τονώνει τη σεξουαλική ορμή.
Η βιθάνια (Withania somnifera) είναι τονωτικό, πολύ χρήσιμο στην αποκατάσταση της ζωτικότητας έπειτα από ασθένεια ή μακροχρόνιο στρες.


...και άλλα 3 αποκλειστικά για γυναίκες

Η λυγαριά (Vitex Agnus castus) και η αγγελική (Angelica sinensis) ισορροπούν τα επίπεδα οιστρογόνων και προγεστερόνης στις γυναίκες, αυξάνοντας τη γυναικεία λίμπιντο!



Η σκισάνδρα (Schisandra chinensis) είναι το πιο κατάλληλο βότανο για τη χαμηλή λίμπιντο. Αυξάνει τη διάθεση και την αντοχή!
Το βάλσαμο (Hypericum perforatum) και η βρώμη βοηθούν σημαντικά στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων που συνοδεύουν την εμμηνόπαυση και οδηγούν συνήθως στη μείωση της ζωτικότητας και της διάθεσης.

Τροφές που ανεβάζουν το... ηθικό!

Αβγά ψαριών: αβγοτάροχο, άσπρος ταραμάς, μπρικ, χαβιάρι.
Γαλακτοκομικά: γάλα, γιαούρτι, μανούρι, ξινόγαλα*, στάκα, ροκφόρ, τυρόγαλα.
Γλυκά*: μέλι, παστέλι, σοκολάτα, μηλοκύδωνα, χαλβάς.
Δημητριακά - Όσπρια: αναποφλοίωτο ρύζι, αραβικό κους-κους, ζυμαρικά, κινόα, μούσλι ξηρών καρπών, πλιγούρι, τραχανάς, φασόλια μαυρομάτικα*, χούμους, ψωμί μαύρο.
Θαλασσινά - Ψάρια: αντσούγιες, αστακός, γαρίδες, καβούρια, καραβίδες, κολιός, λούτσος, κυδώνια, μύδια, σαρδέλες, σολομός, στρείδια.
Κρέατα: κυνήγι, μοσχάρι άπαχο, ορτύκι, πάπια.
Λαχανικά - Χόρτα: αγγουράκια, καρότα, μανιτάρια, μαρούλι*, ντομάτες, πιπεριές, πράσα, ρόκα, σπαράγγια.
Λίπη - Έλαια: αμυγδαλόπαστα, βούτυρο φρέσκο*, ελαιόλαδο, ελιές, κρέμα γάλακτος, ταχίνι.
Ξηροί καρποί: αμύγδαλα, καρύδια, φιστίκια (ειδικά κάσιους, μακαντέμια και Αιγίνης), φουντούκια.
Οινοπνευματώδη*: βότκα, ηδύποτα, κρασί παλιάς εσοδείας, ουίσκι, ούζο, ρακί, ρακόμελο, σαμπάνια.
Σπόροι: ηλιόσποροι, κολοκυθόσποροι, κουκουνάρια.
Φρούτα εξωτικά: αβοκάντο, ανανάς, λίτσι, μάνγκο, μπανάνα, παπάγια, φρούτα του πάθους.
Φρούτα εγχώρια: ακτινίδια, βατόμουρα, βερίκοκα ξηρά, δαμάσκηνα ξηρά*, κεράσια, κυδώνια, σταφίδες, σταφύλια, σύκα φρέσκα και ξηρά, φράουλες.
Διάφορα: αβγά κότας, αβγά ορτυκιών, βασιλικός πολτός, κακάο, καφές*, κεφίρ, μαστίχα, μουστάρδα, μπαμπού, σαλιγκάρια, τσάι.

*Κατανάλωση σε πολύ μικρές ποσότητες, ειδάλλως το αποτέλεσμα μπορεί να είναι αντίθετο από το προσδοκώμενο.

Ανανέωση της γενετήσιας ορμής

1) Η αγριομαρουλιά (αγριοραδίκι η πικραλίδα) αν φαγωθεί ωμή, προκαλεί όρεξη και σεξουαλική διέγερση.
2) Η συχνή κατανάλωση των καρπών από κουκιά (φαγητό) βοηθά τον οργανισμό, δεδομένου ότι το φυτό θεωρείται αφροδισιακό, όπως και τα χλωρά κουκιά.
3) Το έγχυμα του φυτού μέλισσα (Melissa officinalis) (50 γραμ. σε 1 λίτρο νερό, 1-2 φλιτζάνια του τσαγιού την ημέρα). Χρησιμοποιείται για την αύξηση της διάθεσης αλλά και για τη ρύθμιση της καρδιακής λειτουργίας (κυρίως για την ανακούφιση από τις ταχυπαλμίες).
4) Το αφέψημα του φλοιού της κανέλας (Cinnamomum verum)
Αφήνουμε 20 γρ. κανέλλας σε 1 λίτρο γλυκό κρασί επί 10 ημέρες. Πίνουμε κάθε μέρα 2 μικρά ποτήρια. Ή αφήνουμε 20 γρ. κανέλλα και μερικά γαρύφαλλα σε ένα λίτρο καλό κόκκινο κρασί ώσπου να σιγοβράσει 15-20 λεπτά. Πίνουμε ένα ποτήρι όποτε θέλουμε.
5) Έγχυμα σπόρων από σέλινο (15 γραμ. σε 1 λίτρο νερό, 1-2 φλιτζάνια του τσαγιού την ημέρα).
6) Συχνή κατανάλωση νεαρών βλαστών της τσουκνίδας, βρασμένων σαν σαλάτα.
Βράζουμε 15 γραμ. σπόρους τσουκνίδας σε τρία ποτήρια νερό και πίνουμε πρωί, μεσημέρι και βράδυ.
7) Η πιπεριά έχει αφροδισιακές ιδιότητες, όπως και τα ρόδια, τα ραπανάκια και οι μελιτζάνες.
8) Διεγερτικό και αφροδισιακό είναι η ρόκα. Να τρώγεται όμως ωμή.


9) Αφροδισιακοί είναι και οι βολβοί, όπως και τα κρεμμύδια (Allium cepa) (να τρώγονται ωμά).
10) Ζουμί από βρασμένα φύλλα, κοτσάνια και ρίζες αγκινάρας, είναι φάρμακο για την αναφροδισία των γυναικών. (Ένα ποτήρι το πρωί, ένα το μεσημέρι κι ένα το βράδυ).


11) Τα ψημένα κυδώνια είναι αφροδισιακά.
12) Το σέλινο (Apium graveolens) δίνει αφροδισιακές ικανότητες, προπάντων στις γυναίκες. Οι σπόροι του, μάλιστα, δρουν στο ουροποιητικό σύστημα, βοηθώντας το να αποβάλλει όλα τα ανεπιθύμητα προϊόντα.
13) Πάρα πολύ καλό αφροδισιακό φυτό είναι και η μέντα (Mentha piperita). Με βάση τη μέντα, παρασκευάζουμε ένα ελιξίριο για τον άνδρα με τον παρακάτω τρόπο:
Βάζουμε να μουσκέψουν επί δέκα ημέρες μέσα σε έξι ποτήρια μαύρο κρασί, 40 γραμ. φύλλα μέντας, 3 πράσινες ψιλοκομμένες πιπεριές με τους σπόρους τους, 15 γραμ. φασκόμηλo και τις φλούδες δύο λεμονιών. Προσθέτουμε 250 γραμ. ζάχαρη. Μετά από δέκα ημέρες το σουρώνουμε. Ένα ποτήρι του κρασιού την ημέρα, σε περιπτώσεις ατονίας και εξάντλησης έχει θαυμάσια αποτελέσματα.
Να μη γίνεται υπερβολική και συνεχής χρήση, γιατί τότε φέρνει κόπωση.
14) Για τις αφροδισιακές του ιδιότητες φημίζεται η ρίζα της πιπερόριζας (τζίντζερ).
Βάζουμε να μουσκέψουν σε τρία ποτήρια ζεστό νερό, για 5 ώρες, 20 gr Πίνουμε το νερό αυτό στο διάστημα της ημέρας, σε κανονικά διαστήματα.
15) Ορισμένοι επίσης θεωρούν τη σοκολάτα αφροδισιακή. Η κατανάλωσή της ευνοεί την έκκριση ενδορφίνης, δηλαδή ευφοροποιητικών και ισχυροποιητικών μορίων.
16) Αναμιγνύουμε μισό κουταλάκι του τσαγιού τριμμένο γαρύφαλλο με σιρόπι και το χρησιμοποιούμε ως μαρμελάδα. Ή αφήνουμε 2-3 γαρύφαλλα να μαλακώσουν μερικά λεπτά σε μια κούπα καλό ζεστό κόκκινο κρασί και προσθέτουμε ξύσμα λεμονιού, κανέλλα και μια πρέζα μοσχοκάρυδο.
17) Βάζουμε μια χούφτα δεντρολίβανο σε βραστό νερό και πίνουμε 2-3 κούπες τη μέρα. Εναλλακτικά αφήνουμε 50γρ. φύλλα και κλωναράκια να μαλακώσουν σε ένα λίτρο λευκό ξηρό κρασί και πίνουμε κάθε μέρα 2-3 μικρά ποτηράκια.
18) Αφήνουμε μια χούφτα θρούμπι να μαλακώσει σε βραστό νερό και πίνουμε 3 κούπες ημερησίως.
19) O Η. Lecler συνιστά ένα διεγερτικό κρασί που παρασκευάζεται αν βάλουμε 80 γραμ. φύλλα φασκόμηλου σε μισό κιλό μαύρο κρασί για μια εβδομάδα. Μισό ποτήρι κρασιού κάθε φορά είναι αρκετό.
Από το έγχυμά του μπορεί να πίνει κανείς μέχρι τρία φλιτζάνια την ημέρα, όχι βέβαια σε καθημερινή βάση. Το έγχυμά του φτιάχνεται αν ρίξουμε 20 gr. φασκόμηλου σε ένα λίτρο βραστό νερό και το αφήσουμε για 10 λεπτά. Το αφέψημά του γίνεται όπως το τσάι, με δύο τρία μικρά κλαράκια.
Η φασκομηλιά ονομαζόταν από τους αρχαίους χρόνους ιερό βοτάνι, γιατί νόμιζαν πως εκδιώκει το θάνατο, όπως αναφέρουν οι Διοσκουρίδης, Θεόφραστος, Ιπποκράτης, Γαληνός κ.ά. Έχει ιδιότητες στυπτικές, τονωτικές και διεγερτικές, γι’ αυτό και συνιστάται το αφέψημά της ως φάρμακο κατά της ανικανότητας και της γεροντικής κάμψεως των ανδρών Μια παλιά παροιμία λέει πως «όποιος δε θέλει να πεθάνει να τρώει φασκόμηλο το Μάη».


Με το φασκόμηλο χρειάζεται προσοχή, γιατί οι μεγάλες δόσεις και η τακτική χρήση δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στον οργανισμό (ταχυπαλμίες, πονοκέφαλο κ.λπ.). Το αιθέριο λάδι του είναι τοξικό και μπορεί να προκαλέσει επιληψία και τοξίνωση στο νευρικό σύστημα. Οι γυναίκες που θηλάζουν πρέπει να το αποφεύγουν, γιατί κόβει το γάλα και το κάνει πικρό.
Πηγές:
ΚΑΡΑΦΟΥΛΙΔΗ ΓΙΩΡΓΗ: Θεραπευτικά και αφροδισιακά βότανα (ΔΡΟΜΩΝ)
http://www.bionews.gr/bionews/031/afrodisiaka.htm
http://www.menshealth.gr/
http://www.hotpants.gr
http://www.womenonly.gr

15/2/2011

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Αφιέρωμα στον «Αρχάγγελο» της Κρήτης



Συγχωρήστε με μα, Κρητικός γαρ, δεν μπορώ, Τρίτη 8 Φλεβάρη που γράφω τούτες τις γραμμές, να ασχοληθώ με οτιδήποτε άλλο πέραν του μεγάλου μουσικού και τραγουδιστή που έφυγε σαν σήμερα τριάντα ένα χρόνια πίσω. Του Νίκου Ξυλούρη!
Ένα μικρό αφιέρωμα λοιπόν στο λυράρη και τραγουδιστή, που με τη μοναδική αγέρωχη φωνή του έβαλε τη σφραγίδα του σε σπουδαίες στιγμές του ελληνικού τραγουδιού.
Ήταν η φωνή που δέσποσε στη δεκαετία του '70, σηκώνοντας στις πλάτες του το προοδευτικό τραγούδι στα χρόνια της δικτατορίας και στις αρχές της μεταπολίτευσης.
Ήταν η φωνή που μέσα από τις ιστορικές αναφορές και τα τραγούδια, εκφράζει το τεταμένο αντιδικτατορικό κλίμα, το οποίο θα οδηγήσει στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Και εκεί ο Ξυλούρης είναι μπροστάρης. Βρίσκεται κοντά στους αγωνιζόμενους φοιτητές για να τους εμψυχώσει, μοιράζεται το πρόχειρο φαγητό τους και τραγουδά μαζί τους, το «Πότε θα κάμει ξαστεριά...». Η αγέρωχη στάση του τον φέρνει αντιμέτωπο με τη χούντα. Οι συναυλίες, οι δίσκοι του, οι ραδιοφωνικές και οι τηλεοπτικές εκπομπές του απαγορεύονται.
Ήταν η φωνή που στα πατήματα και στις αναπνοές της αντηχούσαν οι Κρητικές μαδάρες και συνάμα κουβαλούσε τα αρώματα της ποίησης του Σεφέρη, του Ελύτη, του Ρίτσου, του Βάρναλη, κ.ά. Ποτέ άλλοτε τραγουδιστής δεν πέρασε από το δημοτικό τραγούδι στο λόγιο, όχι μόνο χωρίς απώλειες, αλλά, αντίθετα, με δάφνες γενικής αναγνώρισης. Ο Αρχάγγελος της Κρήτης με την ίδια δύναμη που τραγούδησε ριζίτικα του τόπου του, τραγούδησε Μαρκόπουλο, Ξαρχάκο, Χάλαρη, Λεοντή, Κόκκοτο, Ανδριόπουλο, Γκάτσο, Γεωργουσόπουλο, Σεφέρη, Σολωμό, Κινδύνη, Ρίτσο, Φέρρη, κ.ά. Με αυτά τα τραγούδια, που μπόλιασε μοναδικά με το αξεπέραστο ηχόχρωμά του και τη λεβεντιά του, συντρόφεψε το λαό μας στις αναζητήσεις και στους αγώνες του.



Βιογραφικά

Ο Νίκος Ξυλούρης γεννήθηκε στα Ανώγεια Ηρακλείου στις 7 Ιουλίου κάπου στο τέλος της δεκαετίας του 30. Η ημερομηνία γέννησης του δεν είναι ακριβής γιατί το φθινόπωρο του 1941 το χωριό του καταστράφηκε και μαζί του καταστράφηκαν και τα χαρτιά όλων των κατοίκων. Οι περισσότεροι βιογράφοι του πάντως αναφέρουν σαν έτος γέννησης το 1936.
Οι γονείς του είχαν 6 παιδιά (τρία αγόρια και τρία κορίτσια). Ο Νίκος ήταν το τέταρτο κατά σειρά. Αδέλφια του είναι οι επίσης γνωστοί μουσικοί της Κρητικής μουσικής ο Αντώνης Ξυλούρης (Ψαραντώνης) και ο Γιάννης Ξυλούρης (Ψαρογιάννης) .
Ήταν μόλις πέντε ετών, όταν στις 13 Αυγούστου του 1941 οι γερμανοί κατακτητές εισέβαλαν στο χωριό του και το έκαψαν. Οι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες στην κοιλάδα του Μυλοποτάμου, για να επιστρέψουν στον τόπο τους τρία χρόνια αργότερα, μετά την απελευθέρωση.
Τα πρώτα χρόνια στα κατεστραμμένα Ανώγεια είναι φτωχικά και δύσκολα για την οικογένεια του Νίκου Ξυλούρη, όπως και για όλους τους συγχωριανούς του. Ο ίδιος φεύγει για το Ηράκλειο, για να μάθει γράμματα. Το σχολείο, όμως, του είναι μάλλον αγγαρεία και ήδη έχει δείξει την κλίση του στη μουσική.
Μια μέρα βλέπει έναν συγγενή του να παίζει λύρα κι από τότε του καρφώνεται η ιδέα να μάθει αυτό το όργανο. Οι αντιρρήσεις του πατέρα του κάμπτονται από τον δάσκαλό του, που αναγνώρισε από νωρίς το ταλέντο του. Έτσι, σε ηλικία μόλις 10 ετών, αποκτά την πρώτη του λύρα, σταματά το σχολείο στην Γ' Δημοτικού και μετά από ενάμιση χρόνο μαθητείας δίπλα στον λυράρη Λεωνίδα Κλάδο, ξεκινά να βγάλει το ψωμί του παίζοντας σε γάμους, βαφτίσια και γιορτές, σ' όλη την Κρήτη.
Το 1953 ο 17χρονος Νίκος αφήνει πίσω το χωριό του, για να εγκατασταθεί στο Ηράκλειο. Πιάνει δουλειά στο κέντρο «Κάστρο» και με τα λεφτά που παίρνει πληρώνει μόνο το ενοίκιο για την κάμαρά του.
Οι καλοί φίλοι που έχει αποκτήσει στο Ηράκλειο τον βοηθούν, οργανώνοντας γλέντια, και το όνομά του αρχίζει σιγά - σιγά να γίνεται γνωστό στο ευρύ κοινό.
Σε μια αποκριάτικη γιορτή βλέπει την Ουρανία Μελαμπιανάκη, γόνο αριστοκρατικής οικογένειας, και την ερωτεύεται. Για ένα χρόνο της κάνει καντάδα κάθε βράδυ κάτω από το παράθυρό της, χωρίς στην πραγματικότητα να έχουν μιλήσει ποτέ. Η ταξική τους διαφορά θα τους αναγκάσει να κλεφτούν και να παντρευτούν κρυφά, στις 21 Μαΐου του 1958. Μαζί θα αποκτήσουν δύο παιδιά, τον Γιώργη και τη Ρηνιώ.




Ανοδική πορεία


Ο Νίκος συνεχίζει την ανοδική του πορεία και τον Νοέμβριο του 1958 βγάζει τον πρώτο του δίσκο με την εταιρία «Οντεόν» που έχει τίτλο «Μια μαυροφόρα που περνά». Η αμοιβή του; 150 δραχμές !! Ο δίσκος είχε επιτυχία και έτσι η εταιρία του τον βοηθάει να κάνει κι άλλους δίσκους, βγάζοντας τον από τις δύσκολες μέρες.
Το 1966 το κράτος επιλέγει και στέλνει τον Νίκο Ξυλούρη σε φολκλορικό διαγωνισμό στο Σαν Ρέμο όπου ανάμεσα από δεκάδες συγκροτήματα ο παίρνει το πρώτο βραβείο για την ερμηνεία του στο συρτάκι που έπαιξε με την λύρα.
Το 1967, επί δικτατορίας, ανοίγει στο Ηράκλειο το πρώτο Κρητικό κέντρο, τον «Ερωτόκριτο» και τον Απρίλη του 1969 κάνει την πρώτη του επίσημη δοκιμαστική εμφάνιση του στην Αθήνα, στο κέντρο «Κονάκι». Ο κόσμος τον αποθεώνει και ο Νίκος Ξυλούρης αποφασίζει να εγκατασταθεί στην Αθήνα.
Το 1969 ηχογράφησε με μεγάλη επιτυχία το δίσκο «Ανυφαντού» και λίγους μήνες αργότερα εμφανίστηκε και πάλι σε Αθηναϊκό μουσικό κέντρο.

Η γνωριμία με τον Λαμπρόπουλο

Σε αρκετές βιογραφίες του Νίκου Ξυλούρη, επικρατεί η άποψη ότι τον ανακάλυψε ο Ερρίκος Θαλασσινός και τον ανέδειξε ο Γιάννης Μαρκόπουλος.
Η άποψη της συζύγου του κ. Ουρανίας Ξυλούρη, όπως δημοσιεύτηκε σε σχετικά αφιερώματα των περιοδικών «Δίφωνο» και «Μονογραφίες», είναι διαφορετική. Η ανάδειξη του Ξυλούρη οφείλεται στο τραγούδι του «Ανυφαντού» και το πρόσωπο που τον ανακάλυψε και τον ανέδειξε, ήταν ο διευθυντής της δισκογραφικής εταιρείας «Κολούμπια» Τάκης Λαμπρόπουλος, ο οποίος τον ηχογράφησε σε ένα γαμήλιο γλέντι στα Ανώγεια και έστειλε την κασέτα στον συνθέτη Σταύρο Ξαρχάκο ο οποίος ήταν τότε στο Παρίσι, προκειμένου να ακούσει τη φωνή του Ανωγειανού Λυράρη. Οι εφημερίδες της εποχής έγραψαν ότι ο Λαμπρόπουλος πήγε στην Κρήτη όπου ανακάλυψε μια σπουδαία και σημαντική φωνή. Από εκεί πληροφορήθηκε ο Γιάννης Μαρκόπουλος για τον Νίκο Ξυλούρη και του πρότεινε τα τραγούδια του «Χρονικού».

Διηγείται η σύζυγος

«Το 1969 - λέει σε μία σπάνια συνέντευξή της η σύντροφός του Ουρανία -ερχόμαστε για πρώτη φορά στην Αθήνα για εμφανίσεις στο κέντρο «Κονάκι», και τον Σεπτέμβριο γίνεται η μόνιμη εγκατάστασή μας στην πρωτεύουσα. Έχει ήδη φύγει από τα Κρητικά μαγαζιά ο Νίκος, και τραγουδά σε μπουάτ της Πλάκας.
Με τον Γιάννη Μαρκόπουλο συνεργάζονται για πρώτη φορά στο «Χρονικό». Έξι μήνες μετά, κυκλοφορεί ο δίσκος αναφορά στα «Ριζίτικα» της Κρήτης. Τον Μάιο του 1971, ξεκινούν κοινές εμφανίσεις στην μπουάτ «Λήδρα», στην Πλάκα, μέσα στην καρδιά της δικτατορίας. Η φωνή του Νίκου Ξυλούρη γίνεται σημαία αντίστασης. «Πότε θα κάνει ξαστεριά», «Αγρίμια και αγριμάκια μου»...
Δύσκολα εκείνα τα χρόνια. Ο Νίκος κυνηγήθηκε. Ήταν απαγορευμένος και από το Ραδιόφωνο και από την Τηλεόραση.
Ακολουθούν δύο ακόμα κύκλοι τραγουδιών του Γιάννη Μαρκόπουλου, η «Ιθαγένεια» και ο «Στρατής ο Θαλασσινός». Έρχεται στη συνέχεια η συνεργασία του με τον Σταύρο Ξαρχάκο («Διόνυσε καλοκαίρι μας», «Συλλογή»), τον Χριστόδουλο Χάλαρη («Τροπικός της Παρθένου», «Ακολουθία»), και τον Χρήστο Λεοντή («Καπνισμένο Τσουκάλι»).
Και έπειτα το καλοκαίρι του 1973 το «Μεγάλο μας Τσίρκο». Η παράσταση που ανεβάζουν στο θέατρο «Αθήναιον», η Τζένη Καρέζη και ο Κώστας Καζάκος, με αντικείμενο την ιστορική διαδρομή της Ελλάδας στα νεότερα χρόνια. Ο Νίκος Ξυλούρης κρατά τον καθοριστικό ρόλο του τραγουδιστή στην παράσταση αυτή. Μια παράσταση - σταθμός στην καριέρα του. Τα μεταπολιτευτικά χρόνια τραγουδά κάποια ακόμα τραγούδια του Χρήστου Λεοντή, του Σταύρου Ξαρχάκου, του Δημήτρη Χριστοδούλου, του Λίνου Κόκοτου και του Ηλία Ανδριόπουλου. Τραγουδά όμως πάντα και παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης και κάποια λαϊκά του Στέλιου Βαμβακάρη.
Τα τραγούδια του τα μάθαινε στο πόδι. Δεν είχε χρόνο για πρόβες. Τα μάθαινε, ακούγοντας την κασέτα στο σπίτι, στο αυτοκίνητο. Τραγουδούσε μαζί και το μάθαινε. Μάλιστα, ο Ξαρχάκος, τον ήθελε πάντα στα τραγούδια του αυθεντικό, γι’ αυτό και τον καλούσε στο στούντιο για ηχογράφηση, συνήθως, χωρίς πρόβα. Έτσι έγινε και με το τραγούδι «Ήτανε μια φορά». Το ηχογράφησε ο Νίκος χωρίς να το ξέρει. Χωρίς καμιά πρόβα».




Το τέλος

Ο Νίκος Ξυλούρης μετά από πόνους στο κεφάλι και στον θώρακα πηγαίνει για εξετάσεις στην Νέα Υόρκη στο νοσοκομείο Memorial Hospital. Ύστερα από πολλαπλές εγχειρήσεις επιστρέφει στο σπίτι ενός φίλου του στο Πόρτο Ράφτη όπου προσπαθεί να νικήσει την επάρατη νόσο. Δεν τα καταφέρνει όμως και πεθαίνει στον Πειραιά στις 8 Φεβρουαρίου του 1980.


Γιατί τον λέμε ακόμη «Αρχάγγελο της Κρήτης».

Το «αρχάγγελος», προέκυψε από το παρακάτω στιχούργημα που έγραψε για αυτόν ο γνωστός Ηρακλειώτης δικηγόρος Γιώργης Τσικαλάς.

Στο κατακλείδι τ’ ουρανού στο φόλι του Συμπάντου
κάθεται μπροσταρόκριγιος σ’ ανέφαλ’ ασημένιο
ο παντροκράτης Βασιλιάς π’ ούλα τα χαζιρεύγει
ψεύτη κι αθάνατο ντουνιά δίχως συμβουλατόρους
π’ ούλη την Πλάση συντηρά με στρουφιχτό αμάτι
πούχει πατούλιες άγγελους και στ’ όνομά του ψάλλουν
ύμνους από τα Χερουβίμ κι άσματα των ασμάτω!
Μα ιντά ’χει σήμερα ο Θεός, όχι θεόψυχά μου
κι εζήλεψε ντως τω θνητώ στσι καλοπέρασές τως;
Τραγούδια κι οργανά ’κουσε απού τον Ψηλορείτη
κι αμέσως τα αγγελικά λαρύγγια βουβάθηκαν
κουνιούνται τα συθέμελα τα ριζιμιά χαράκια
η σφαίρα η θεοτική του πέφτει απού τα χέρια
κι ανταριασμένος στρέφεται στσι δύο ντου Αρχαγγέλους:
- Ποιός είναι ο τραγουδιστής ποιός είναι ο παιχνιώτης
απού ’χει τρίδιπλες χορδές στη λύρα και στο στόμα,
και σαν τσι κρούσει τσι χορδές
ντροπιάζει τους αγγέλους
τ’ αηδόνια ξενιτεύγει τα και τα νερά παγώνει
καμπάνες αργυροχυτές ραΐζει και χαλά τσις
και τη δική μου την καρδιά την έχει ξεσηκώσει;
Τί Παντογνώστης είμ’ εγώ και δεν τόνε γνωρίζω;
Τί Παντοκράτης είμ’ εγώ και τόνε χαίρουντ’ άλλοι
οι δούλοι κι οι φαμέγοι μου απού τον κάτω Κόσμο;
- Ετούτος είναι κύριε των Κρητικών ο Μέγας.
Ο Νίκος ο Ψαρονίκος ο Νίκος ο Ξυλούρης.
που εσύ τονε μπεγιέντισες για τσι χορδές του μόνο,
μα ο Χάρος κάνει κάλεσμα για την αγνή Ψυχή του
π’ αξίζει περισσότερο απ’ ούλα σου τα έχη.
- Σύρτε φτερό Αρχάγγελοι δεξά μου φέρετέ τον
και τη φωνή και την ψυχή τα θέλω για δικού μου
και με τσ’ ανθρώπους τσι θνητούς
δεν κάνω εγώ παζάρια.

Γλακάτε να προκάμετε του Χάρου το δραπάνι
πριχού του πάρει την ψυχή και τηνε μαγαρίσει
να τηνε κάμω κόνισμα την ανθρωπιά να μάθω
και να μου γλυκοτραγουδεί τσι ταπεινές τσι χάρες.
Βαρά η καλογερική βαρά και η θεότη
κόπιασε φίλε Νικολή στο θεϊκό κονάκι.
- Πριχού να γίνει Κύριε η Θεία εντολή σου,
τάξε μας πω δα ’ναμαστε και μεις ζερβόδεξά ντου
οι δύο ντου λαουτάρηδες στο Θεϊκό το γλέντι.
Ετσά τον πήρεν ο Θεός εις τα δικά ντου Ανώγεια.
Ετσά τον πήρεν ο Θεός κι ο Χάρος τον εχάσε.
- Βάλε ταβερναρά κρασί να πιω με το Θεό μου
να ζαλιστεί να μεθυστεί να τόνε καταφέρω
μπάε και κάμει το μιστό για το καλό της Κρήτης.

Πηγές:
http://cretanhistory.tripod.com
http://www.sansimera.gr
http://el.wikipedia.org
http://oistros-reportaz1.blogspot.com
http://www.creteonthe.net
http://www.musiccorner.gr/

8/2/2011

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

ΑΦΡΟΔΙΣΙΑΚΑ ΒΟΤΑΝΑ ΚΑΙ ΤΡΟΦΕΣ

Τούτο τον καιρό που ισχύει η περίοδος χάριτος, στις νέες αρχές που προέκυψαν από τις «Καλλικρατικές» εκλογές (τα δείγματα πάντως δεν είναι ενθαρρυντικά), η θεματολογία της στήλης αναγκαστικά στρέφεται «επί παντός επιστητού». Όχι βεβαίως ότι δεν το έκανα και παλαιότερα, τώρα όμως έχω μια παραπάνω δικαιολογία.
Για σήμερα, ένα «δύσκολο» θέμα. Ένα θέμα με ιστορικό κυρίως ενδιαφέρον και όχι τόσο θεραπευτικό. Ένα θέμα για ένα διαχρονικό πρόβλημα και μια αέναη προσπάθεια αντιμετώπισης του, με απίθανους είναι αλήθεια τρόπους! Ένα θέμα - πρόβλημα εξ αιτίας του οποίου πολλοί «καπάτσοι» πλούτισαν και άπειρα «θύματα» δυστύχησαν ανά τους αιώνες…
Πάμε! (οι υπογραμμίσεις δικές μου).

Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΔΡΙΚΗΣ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΑΝΑΦΡΟΔΙΣΙΑΣ


Το θέμα της ανδρικής ανικανότητας και της γυναικείας αναφροδισίας ή -κατά μία γενικότερη έκφραση- της σεξουαλικής ανεπάρκειας, αποτελούσε, ανέκαθεν, έναν από τους τομείς των ανθρώπινων σχέσεων που παρουσίαζε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και πάντοτε απασχολούσε τους ειδικούς.
Ίσως επειδή, εκτός από την ηδονή που προσφέρει η σεξουαλική επαφή, εκτός ακόμη από το γεγονός ότι αποτελεί την απαραίτητη προϋπόθεση για την αναπαραγωγή και τη διατήρηση του είδους, είναι κατά ένα τρόπο συνυφασμένη με τη γενική υγεία του οργανισμού, αλλά και με τη ζωτική του δύναμη και δραστηριότητα.
Ανέκαθεν, λοιπόν, η ανθρωπότητα πάσχιζε για τη διατήρηση της νεότητας. Διάφορα λουτρά, μαλάξεις, υγιεινοδιαιτητικές αγωγές, φάρμακα, φυσιoθεραπευτικά μέσα (ηλεκτροθεραπείες, καταιονισμοί κρύου νερού κ.λπ.), οργανοθεραπείες, ορμονοθεραπείες και πολλές άλλες μέθοδοι υποδείχθηκαν και εφαρμόστηκαν γι’ αυτόν το σκοπό.
Τέθηκε, μάλιστα, σε εφαρμογή ακόμη και η μέθοδος της «παρθενοθεραπείας», κατά την οποία οι γέροι - όπως λέμε ακόμα σήμερα - «έπαιρναν τη δροσιά των νέων». Σύμφωνα με τη μέθοδο αυτή, που την υποστήριξαν και την εφάρμοσαν θεραπευτές μεγάλης φήμης όπως ο Γαληνός, ο Π. Αιγινήτης, ο Βάκων, ο Ούφελαντ, ο Ιωάννης - Ερρίκος Κοχάνσεν κ.ά., νεαρές παρθένες, δεκατριών περίπου χρόνων, έρχονταν σε στενή επαφή με γέρους. Οι παρθένες αυτές κοιμόντουσαν μαζί τους, νύχτα -μέρα εισέπνεαν άπληστα την αναπνοή τους, και παρέμεναν για όση περισσότερη ώρα μπορούσαν επάνω στην κοιλιά τους. Η μέθοδος αυτή εφαρμόστηκε - χωρίς όμως αποτελέσματα - και στον προφητάνακτα Δαυίδ, με την παρθένο Αβοσάγ.
Ο Νικόλαος Φλαμέλ, ένας αλχημιστής, σκεπτόμενος κερδοσκοπικά, παρασκεύασε ένα φάρμακό που το ονόμασε «ελιξίριο ζωής» και το λανσάρισε ως συμπύκνωμα πνοών νεαρών παρθένων!
Διάφορα φάρμακα κατά της σεξουαλικής ανικανότητας υπέδειξαν οι αρχαίοι γιατροί και φαρμακoλόγoι, όπως ο Γαληνός, ο Διοσκουρίδης, ο Αέτιος κ.ά., αλλά και γυναίκες με ανάλογη ειδίκευση: γιάτρισσες, μαίες, αλχημίστριες και φαρμακεύτριες, όπως η Ελεφαντίς ή Eλεφαντίνη, η βασίλισσα της Αιγύπτου Κλεοπάτρα ή Κλεοπάτρα η αλχημίστρια κ.λπ.

Ως πιο διαλεχτά όμως «διεγερτικά» φάρμακα λογίζονται εκείνα που χρησιμοποιούσαν οι εταίρες, για να «θερμαίνουν» τους εραστές και τους πελάτες τους, αλλά και τις ίδιες. Φάρμακα τέτοια, που είχαν μάλιστα την έγκριση και την προστασία της θεάς Αφροδίτης, χρησιμοποιούσαν η Ασπασία η Μιλήσια, η Λαΐδα η Κορίνθια, η Λεόντειος η Θαργήλια κ.ά.
Τα φάρμακα αυτά είχαν στη σύνθεσή τους διάφορα βότανα και ζωικές ουσίες. Ήταν έτσι παρασκευασμένα, ώστε να μην αποκαλύπτονται τα μυστικά τους και να μη μαντεύονται τα συστατικά τους, όχι μόνο για λόγους εμπορικούς, αλλά και για να μην προκαλούν αηδία. Τα φάρμακα αυτά πουλιόντουσαν ελεύθερα από προαγωγούς, από τις μητέρες των εταίρων και από δούλες των οίκων ανοχής. Αναφέρεται μάλιστα ότι από τη φορολογία των φαρμάκων αυτών, που ήταν αντίστοιχη με τη σημερινή, κτίστηκε και στολίστηκε ο ωραίος ναός της Αφροδίτης και άλλα ιερά της θεάς στην Κόρινθο. Αντίθετα, σε άλλα μέρη της Ελλάδας, τα είδη αυτά έμεναν αφορολόγητα και το εμπόριό τους προστατευόταν από τις κυβερνήσεις, οι οποίες απέβλεπαν στην αύξηση του πληθυσμού.
Η Κόρινθος, τόπος όπου «εργάζονταν» πάνω από χίλιες ελεύθερες εταίρες, ντόπιες και ξένες - οι περισσότερες εκ των οποίων προέρχονταν από δουλεία -, είχε αναπτύξει ακόμα και εξαγωγικό εμπόριο των φαρμάκων αυτών. Αλλά και άλλες περιοχές έκαναν εμπόριο τέτοιων φαρμάκων, όπως η Σάμος, η Θεσσαλία, η Ιωνία και η Αθήνα - στα κρυφά. Παρόμοια φάρμακα εισάγονταν επίσης από την Αίγυπτο και την Περσία, με την ονομασία «βοτάνια της ηδονής».

Ματζούνια

Ένα «μαντζούνι» τέτοιου τύπου χρησιμοποιήθηκε μέχρι τα τελευταία χρόνια. Ήταν ανατολίτικο, ονομαζόταν «κονβέτ - ματζούν» και πουλιόταν στην Κωνσταντινούπολη, απλό ή ανακατωμένο με κουντλουντζέ. Για βασικό του συστατικό, φημολογείται η ρίζα ενός φυτού που λέγεται χαμαιλέων.
Χρήση αφροδισιακών φαρμάκων έκαναν και οι Βυζαντινοί, που προμηθεύονταν τις πρώτες ύλες από τη Μικρά Ασία, την Περσία και διάφορες χώρες της Άπω Ανατολής. Παρέμειναν όμως άγνωστες οι συνταγές αυτές των Βυζαντινών, γιατί θεωρούνταν απαγορευμένες, κυρίως για θρησκευτικούς λόγους.
Φάρμακα αφροδισιακά χρησιμοποιούσαν επίσης και μάλιστα σε μεγάλη κλίμακα, οι Ρωμαίοι. Στη Φυσική Ιστορία του Πλινίου συναντάει κάποιος τις πιο παράδοξες συμβουλές και τα πιο απίθανα φάρμακα αυτού του είδους. Στο 80ό κεφάλαιο, αναφέρεται κατά λέξη: «Μεταξύ των αφροδισιακών φαρμάκων, είναι ανάγκη να υπολογίσομε σοβαρά τη χολή του αγριόχοιρου και το μεδούλι των κοκάλων, για εξωτερική χρήση, το λίπος του γαιδάρου με το λίπος της χήνας για εσωτερική χρήση».
Ο Βιργίλιος συνιστά τα γεννητικά μόρια του αλόγου, ξεραμένα και τριμμένα σε σκόνη, συνοδευμένα με κρασί! Επίσης, τον αφρό του ίδιου ζώου, να μαζεύεται μ’ ένα κομμάτι τριανταφυλλί ύφασμα, μετά τη γεννητική πράξη, και να πίνεται σε ασημένιο ποτήρι!
Ο Πλίνιος αναφέρει ότι ο Ωσθάνης και ο Σάλπης συνιστούσαν τις εντριβές των γεννητικών μερών με ένα μίγμα που γινόταν με το μούσκεμα των γεννητικών μορίων του γαιδάρου, μέσα σε ζεστό λάδι επί επτά ημέρες. Άλλοι συνέστησαν για εσωτερική χρήση τη στάχτη τους, όπως και τα ούρα του ταύρου. Ο Πλίνιος μάλιστα συνιστά να χρησιμοποιούνται για τέτοιους σκοπούς τα γεννητικά μόρια των γαιδάρων της Κύπρου.
Ο ίδιος ο Πλίνιος αναφέρει: «Μεταξύ των σπουδαίων αφροδισιακών φαρμάκων, πρέπει να θεωρηθούν ικανότατα το κεφάλι και τα πόδια του κροκόδειλου, παστωμένα και κατεργασμένα μέσα σε άσπρο κρασί. Αλλά, γι’ αυτό το σκοπό, πρέπει να προτιμούνται τα μέλη των κροκοδείλων που ζούνε στην Αραβία και τις Ινδίες». Το φάρμακο θα είναι πιο αποτελεσματικό, αν το κρασί με το οποίο έγινε η κατεργασία του, ανακατωθεί με σατύριο (σαλέπι) και με σπόρους ρόκας. Τότε, σε δόση 1,5 γραμμαρίου κάθε μέρα, δίνει αποτελέσματα ακαριαία!
Φημολογήθηκε επίσης, ότι τα μασητικά δόντια του κροκόδειλου, αν δεθούν στο δεξιό βραχίονα του ανθρώπου, του προκαλούν αφροδισιακές διεγέρσεις.
Το συκώτι ενός άλλου ζωικού είδους, του χαμαιλέοντα, θεωρήθηκε κι αυτό ένα θριαμβευτικό, αφροδισιακό φάρμακο. Του χερσαίου χαμαιλέοντα, του «σκίγκου», το κεφάλι και τα πόδια χρησιμοποιούνταν όπως και του κροκοδείλου με σατύριο και σπόρους ρόκας, θεωρούνταν μάλιστα τόσο έντονα, ώστε η ασύνετη χρήση τους λεγόταν ότι μπορεί να προκαλέσει παραφροσύνη, ακόμα και θάνατο. Η προσθήκη πιπεριού στη σύνθεση αυτή, λεγόταν ότι, ενώ αυξάνει την αφροδισιακή της δύναμη, απομακρύνει παράλληλα τους κινδύνους που μπορεί να προκαλέσει. Αναφερόταν, επίσης, ότι η προσθήκη μελιού κάνει τη σύνθεση αποτελεσματικότερη.
Τέλος, ο Πλίνιος αναφέρει ότι το μάτι του θηρίου ύαινα, ζυμωμένο με γλυκόριζα, θεραπεύει τη στειρότητα των γυναικών. Για τα γεννητικά μόρια της ύαινας λέει ότι, αν ζυμωθούν με μέλι, είναι αφροδισιακά και για τα δύο φύλα. Αλλά και για το γένι του θηρίου έλεγαν πως είναι από τα πιο σπουδαία ερωτικά φίλτρα, αν αγγίξει τα χείλη μιας γυναίκας!
Χαρακτηριστικό των αντιλήψεων που επικρατούσαν παλιότερα για τη θεραπεία της σεξουαλικής ανικανότητας, είναι το θεραπευτικό αυτό μαντζούνι, του οποίου παραθέτουμε εδώ τη συνταγή του:
«Πάρε ρίζες σατυρίου (Κατά τον Sivartz το σατύριον πρέπει να είναι ένα ορχεοειδές φυτό, που φύεται στο ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας. Κατά τον Lamern είναι ο όρχις, κοιν. μυροσκελιά, μυροσκέλα ή σερνικοβότανο) γερές, παχιές, 180 γραμ., και μαλάκωσέ τες, βράζοντάς τες μέσα σε λίγο ανθόνερο. Ρίζες ερυγγίου του πεδινού (κοιν. σκανθοχόρτι, φιδάγκαθο ή μοσχάγκαθο ή γαϊδουράγκαθο), 60 γραμ.
Φιστίκια, καλά καθαρισμένα από τον εξωτερικό και τον εσωτερικό φλοιό, 60 γραμ.
Μοσχοκάρυδο και ζιγγήβερι από 30 γραμ.
Νεφρά σκίγκου, πρίαπο θαλάσσιο, όρχεις ελαφιού, σκόνη έχιδνας (χωρίς κεφάλι, ξεραμένης στον αέρα) από 18 γραμ.
Σπόρους ρόκας, σκόνη πιπεριάς (πάπρικας), καρδάμομο (κακουλέ), άμβρα φαιά από 5 γραμ.
Μόσχο ανατολικό, αιθέριο έλαιο κανέλας, αιθέριο έλαιο γαρίφαλου από 6 σταγόνες.
Αφού τα ενώσουμε όλα, προσθέτουμε ανάλογο σιρόπι από άνθη γαρίφαλου (διάνθους) και κάνουμε μαντζούνι.
Δεν επιτρέπεται δόση μεγαλύτερη από 5 γραμ. την ημέρα.»

Του ΓΙΩΡΓΗ ΚΑΡΑΦΟΥΛΙΔΗ
http://www.bionews.gr/bionews/031/afrodisiaka.htm


ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΦΥΤΑ


Παρορμά τη συνουσία και προκαλεί στύσεις:
- Ο σπόρος του όρμινου (Salnia horminum)
- Διεγείρει η χοντρή και ανώτερη ρίζα του ξίφιου (γλαδιόλα), όταν πίνεται μαζί με κρασί, ενώ αντιθέτως η λεπτή σβήνει τις ορμές
- Ο μεγαλύτερος βολβός του βοτάνου «όρχις» (ορχιδέα, σερνικοβότανο), διεγείρει όταν πίνεται με γάλα, ενώ ο μικρός, αν ποθεί με νερό σβήνει τις ορμές
- Ο σπόρος της άγριας τσουκνίδας όταν πίνεται με κρασί
- Το γλυκάνισο με κρασί
- Η ρίζα του άρου (δρακοντιά) όταν τρώγεται βραστή, το ίδιο και ο δυόσμος
- Το κάρδαμο και ο σπόρος του, όταν πίνεται
- Λίγος σπόρος κορίανδρου (κόλιανδρου) μαζί με νερό - αν ποθεί μάλιστα περισσότερος προκαλεί νάρκη -
- Ο κόστος με κρασί ή κρασόμελο, το ίδιο και ο κρόκος
- Ο λιναρόσπορος με κρασόμελο και πιπέρι, αν τρώγεται σε παστέλι
- Το δάκρυ του μάραθου
- Ο καρπός του πράσου όταν τρώγεται και ο χυμός του όταν πίνεται
- Ο σπόρος του άγριου καρότου
- Ο καρπός του τερεβίνθου {τσικουδιά ή κοκκορεβυθιά ή τραμιθιά ή και τριμιθιά (Pistacia terebinthus)}

Εξασθενούν τις ορμές για συνουσία:
- Η αντράκλα όταν τρώγεται
- Ο άγριος και ο ήμερος απήγανος όταν τρώγονται
- Ο σπόρος του άγριου και του ήμερου μαρουλιού όταν πίνεται
- Η ρίζα της δρακοντιάς όταν πίνεται ξερή με κρασί, η οποία σταματά και τις στύσεις
- Τα κουκουνάρια μαζί με σπόρο αγγουριού και χυμό αντράκλας
- Τα σύκα όταν τρώγονται

Πηγή: Διοσκουρίδης/ Περί ευπόριστων και απλών φαρμάκων βιβλίον δεύτερον/Κεφ. ςς’-ςζ’
http://www.ftiaxno.gr/

1/2/2011

Υ.Γ. Υπομονή μέχρι την επόμενη εβδομάδα, για πιο «πιασάρικες» συνταγές…