Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

Α Κ Υ Ρ Ο !

Την Τετάρτη, 21 Οκτωβρίου 2009 συνεδρίασε το Δημοτικό Συμβούλιο Λευκάδας. Προ της ημερησίας διάταξης, ο Κώστας Δρακονταειδής έθεσε μια ερώτηση στο δήμαρχο, η οποία θα μας απασχολήσει σήμερα.

Αντιγράφω από τα site της Δημοτικής Κίνησης «ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ» (www.oloigiatilefkada.gr): (κάποιες υπογραμμίσεις δικές μου)
«Στα χέρια μας έφθασε ένα εξαιρετικά σοβαρό έγγραφο που κοινοποιήθηκε στο Δήμο πριν από περίπου 15 ημέρες και αφορά το θέμα της Προμελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου «Εγκατάσταση Επεξεργασίας – Αξιοποίησης Αστικών Αποβλήτων Δήμου Λευκάδας». Με απλά λόγια το θέμα της κατασκευής της μονάδας των απορριμμάτων.
Υπογράφεται από τον κ. Ιωαν. Παναγιώτου, Δ/ντή της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών, Τμήμα Περιβάλλοντος του Υπουργείου Εσωτερικών.
Το έγγραφο αυτό είναι το παρακάτω:
« ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
ΓΕΝ. Δ/ΝΣΗ ΤΟΠ. ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ Αθήνα 30/9/ 2009
Δ/ΝΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ Αρ. Πρωτ.: 51916
ΤΜΗΜΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΕΡΙΒ/ΝΤΟΣ
Ταχ. Δ/νση : Ευαγγελιστρίας 2
Ταχ. Κώδικας: 10563 ΑΘΗΝΑ ΠΡΟΣ : ΕΥΠΕ / ΥΠΕ.ΧΩ.ΔΕ.
Πληροφορίες : Μ. Φωτοπούλου Τμήμα Β΄
Μ. Κωστοπούλου Υπόψη κας Ε. Μαντζουράνη
Τηλέφωνο :210-3741025 Αλεξάνδρας 11
2103741245 11473 ΑΘΗΝΑ
FAX :210-3741150
E-mail: perivalon.city@ypes.gr

ΘΕΜΑ: Προμελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΠΠΕ) του έργου «Εγκατάσταση Επεξεργασίας-Αξιοποίησης Αστικών Αποβλήτων Δήμου Λευκάδας».
ΣΧΕΤ: Το με αρ. πρωτ. 143273/7- 8-2009 έγγραφο σας.

Μετά από έλεγχο της παραπάνω Προμελέτης σας διαβιβάζουμε τις παρακάτω παρατηρήσεις μας:
■ Σύμφωνα με τον Περιφερειακό Σχεδιασμό Διαχείρισης Στερεών αποβλήτων (ΠΕ.Σ.Δ.Α.) της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων (Π.Ι.Ν.) προβλέπεται ότι τα απορρίμματα του νησιού της Λευκάδας (4η Διαχειριστική Ενότητα) θα διατίθενται στο ΧΥΤΑ του Δήμου Παλαίρου που βρίσκεται στην 3η Δ. Ε. της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Εφόσον όμως ο σχεδιασμός διαχείρισης περιλαμβάνει μεταφορά απορριμμάτων μεταξύ διαχειριστικών ενοτήτων διαπεριφερειακού χαρακτήρα, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, χρειάζεται έγκριση του ΠΕ.Σ.ΔΑ με Κοινή Υπουργική Απόφαση, σύμφωνα με την ΚΥΑ 50910/2003, άρθρο 6, παρ.δβ, και τέτοια Απόφαση δε γνωρίζουμε να έχει εκδοθεί. Μέχρι να εκδοθεί η Απόφαση αυτή, δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη η διάθεση, είτε των απορριμμάτων είτε των υπολειμμάτων επεξεργασίας των απορριμμάτων του νησιού της Λευκάδας στο ΧΥΤΑ του Δήμου Παλαίρου. Επισημαίνεται ότι η κοντινή απόσταση του προτεινόμενου έργου από τον ΧΥΤΑ Παλαίρου αποτελεί βασικό πλεονέκτημα της προτεινόμενης χωροθέτησης της εγκατάστασης επεξεργασίας-αξιοποίησης αστικών αποβλήτων, η οποία κατά τα άλλα βρίσκεται σε προστατευόμενη περιοχή NATURA.
Οι προτεινόμενες από τον ΠΕ.Σ.Δ.Α. Π.Ι.Ν. μέθοδοι επεξεργασίας αστικών αποβλήτων είναι, για τα ανακυκλώσιμα απόβλητα η Διαλογή στην Πηγή (ΔσΠ) και η κατασκευή ενός ΚΔΑΥ και για τα Βιοαποδομήσιμα Αστικά Απόβλητα (ΒΑΑ) η κομποστοποίηση προδιαλεγμένου οργανικού κλάσματος προερχόμενου από διαλογή στην πηγή μαζί με λυματολάσπη των εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων (ΕΕΛ). Ειδικότερα για τα ΒΑΑ επιτρέπονται και όποιες άλλες μέθοδοι μπορούν να συμβάλλουν στην αξιοποίηση των ΒΑΑ και κριθούν βιώσιμες, εφόσον εναρμονίζονται με τους στόχους του ΠΕ.Σ.Δ.Α. και έχουν την απαραίτητη περιβαλλοντική αδειοδότηση. Κατά την άποψη μας η προτεινόμενη μονάδα επεξεργασίας σύμμεικτων αστικών αποβλήτων δεν προβλέπεται από τον ΠΕ.Σ.ΔΑ.
■ Σύμφωνα με το επισυναπτόμενο, στα συμπληρωματικά στοιχεία (σελ. 13), διάγραμμα ροής της μονάδας επεξεργασίας φαίνεται ότι τα παραγόμενα προϊόντα είναι τα ανακυκλώσιμα (γυαλί, πλαστικά, μέταλλα, χαρτί), ενέργεια από, την καύση του βιοαερίου και εδαφοβελτιωτικά. Όμως στο συνοπτικό διάγραμμα ροής (κεφάλαιο 5, σελ. 11) και στο κεφάλαιο 1 σελ. 10 αναφέρεται ότι μεταξύ των παραγόμενων προϊόντων είναι και το RDF, το οποίο θα πωλείται στη βιομηχανία. Το θέμα του αν από την προτεινόμενη μονάδα παράγεται ή όχι δευτερογενές καύσιμο δεν είναι αποσαφηνισμένο, ενώ για την περίπτωση που παράγεται, επισημαίνουμε τη δυσκολία διάθεσης του και το ότι για την απομάκρυνση του πληρώνεται και δεν εισπράττεται τίμημα.
Σύμφωνα με το επισυναπτόμενο, στα συμπληρωματικά στοιχεία (σελ. 13), διάγραμμα ροής της μονάδας επεξεργασίας, προβλέπεται χειροδιαλογή, ως τρόπος διαλογής όχι μόνο των ανακυκλώσιμων (περιεχόμενο των μπλε κάδων), αλλά και των σύμμεικτων, για τα οποία (σύμμεικτα) διαφωνούμε. »


Ξέρετε τι απάντηση έδωσε ο δήμαρχος; Θαυμάστε απάντηση.
«Με εκπλήσσει, το που βρήκατε το συγκεκριμένο έγγραφο. Έρχονται πολλά τέτοιου είδους έγγραφα, υπάρχει ολόκληρος φάκελος με αλληλογραφία.
Εμείς απαντήσαμε στο έγγραφο αυτό με τις δικές μας απόψεις. Δεν ανησυχούμε με την εξέλιξη του θέματος».


Πριν κάνω κάποια σχόλια να υπενθυμίσω στους αναγνώστες ότι ο δήμαρχος είχε αποκρύψει από το Δημοτικό Συμβούλιο και άλλο έγγραφο του ΥΠΕΧΩΔΕ για το θέμα (αριθ. πρωτ:140392/1-6-2009), που ζητούσε από το Δήμο, περισσότερες πληροφορίες για το χώρο διάθεσης των υπολειμμάτων.


Σχόλια:


1. Το θέμα της επεξεργασίας των στερεών αποβλήτων στο νομό είναι τεράστιο και είναι κουραστικό να το επαναλαμβάνω. Σε κάθε περίπτωση ο δήμαρχος είχε επενδύσει σε αυτό και είχε πάρει τα ρίσκα του. Επέλεξε το μοναχικό δρόμο μιας τεράστιας δαπάνης για το δήμο, με αμφίβολα αποτελέσματα παρά το γεγονός ότι με μια διαδημοτική ή και διανομαρχιακή συνεργασία και το κόστος θα ελαχιστοποιούσε και το αποτέλεσμα θα καθιστούσε περισσότερο οφθαλμοφανές. Χρονοβόρο και δύσκολο, θα μου πείτε. Σύμφωνοι, Μήπως όμως η πρόταση του μελετητή είναι λιγότερο χρονοβόρα; Μήπως είναι εύκολη; Μήπως έχει μικρότερο κόστος; Αλήθεια όμως, πως ο δήμος πληρώνει μια μελέτη στην οποία ο μελετητής φαίνεται να μη γνωρίζει ότι «η προτεινόμενη μονάδα επεξεργασίας σύμμεικτων αστικών αποβλήτων δεν προβλέπεται από τον ΠΕ.Σ.ΔΑ»;
Μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να πιστέψω άγνοια του μελετητή. Τι συμβαίνει λοιπόν «πίσω από τις κουρτίνες»; Ξέρουν κάτι που όλοι οι υπόλοιποι (ακόμη και στο Υπουργείο) δεν γνωρίζουν;

2. Εργοστάσιο επεξεργασίας στερεών αποβλήτων δίχως Χ.Υ.Τ.Υ το νομό, είναι «κενό γράμμα». Γλείφουμε χρόνια την καραμέλα που λέγεται Χ.Υ.Τ.Α. του δήμου Παλαίρου, για να πετάξουμε την «καυτή πατάτα» από τα χέρια μας. Όπως προκύπτει από το έγγραφο όμως «χρειάζεται έγκριση του ΠΕ.Σ.ΔΑ με Κοινή Υπουργική Απόφαση, σύμφωνα με την ΚΥΑ 50910/2003, άρθρο 6, παρ.δβ, και τέτοια απόφαση δε γνωρίζουμε να έχει εκδοθεί.»
Ρωτώ λοιπόν ξανά. Πως γίνεται μια μελέτη και προτείνονται συγκεκριμένα πράγματα (μέθοδος, διάθεση κ.λ.π ), όταν δεν στέκονται σε αποφάσεις και δεν προβλέπονται από τον Περιφερειακό σχεδιασμό (ΠΕΣΔΑ); Πως γίνεται μια μελέτη να μην προτείνει ΧΥΤΥ στο νομό και να στηρίζεται σε «λόγια του αέρα» σε ότι αφορά στο χώρο διάθεσης (Πάλαιρος, Στράτος κ,α.);

3. Ακόμα και αν δεχτούμε ότι γίνεται το εργοστάσιο μηχανικής διαλογής, γιατί μπορεί να αλλάξει ο σχεδιασμός στο μέλλον, το θέμα του παραγόμενου RDF (Στερεό ανακτημένο από απόβλητα καύσιμο προϊόν πολλαπλού μηχανικού διαχωρισμού) και της διάθεσής του πως θα λυθεί; Όπως αναφέρεται στο έγγραφο «για την περίπτωση που παράγεται, επισημαίνουμε τη δυσκολία διάθεσης του και το ότι για την απομάκρυνση του πληρώνεται και δεν εισπράττεται τίμημα.»

Με άλλα λόγια προτείνεται μέθοδος που θα επιβαρύνει με πρόσθετο κόστος τους δημότες! Το έχει συνυπολογίσει αυτό ο δήμαρχος;

4. Στο έγγραφο αναφέρεται κάπου, αλλά δεν αναλύεται ότι το προτεινόμενο εργοστάσιο «κατά τα άλλα βρίσκεται σε προστατευόμενη περιοχή NATURA». Τι ακριβώς κρύβει μια τέτοια αναφορά; Μήπως πρέπει να ξεπεραστούν και «άλλοι σκόπελοι» για τη δημιουργία του εργοστασίου στις Αλυκές (αν και όποτε γίνει…); Μήπως χρειάζονται και άλλες εγκρίσεις που δεν λαμβάνονται υπόψη;

5. «Σύμφωνα με το επισυναπτόμενο, στα συμπληρωματικά στοιχεία (σελ. 13), διάγραμμα ροής της μονάδας επεξεργασίας, προβλέπεται χειροδιαλογή, ως τρόπος διαλογής όχι μόνο των ανακυκλώσιμων (περιεχόμενο των μπλε κάδων), αλλά και των σύμμεικτων, για τα οποία (σύμμεικτα) διαφωνούμε.»
Για να μην κουραστούν, οι αρμόδιοι στο δήμο, πείθοντας τους δημότες για την αναγκαιότητα της ανακύκλωσης, δέχονται μελέτη που προτείνει χειροδιαλογή των σύμμεικτων απορριμμάτων Δηλαδή τα ρίχνουμε όλα στους κάδους, ανακυκλώσιμα και μη, και τα ξεδιαλέγουμε μετά! Γιατί άραγε διαφωνούν στο Υπουργείο με αυτό; Ξέρουν κάτι παραπάνω που δεν ξέρει ή δεν υπολόγισε ο μελετητής; Εμείς τι πονηρές σκέψεις κάναμε, προτείνοντας τέτοιο τρόπο διαλογής; Μήπως να μεγαλώσουμε το παραγόμενο προϊόν, γνωρίζοντας την ανικανότητά μας να προχωρήσουμε σωστά την ανακύκλωση; Κάτι άλλο ίσως;

Υστερόγραφο

Έχω απελπιστεί, χρόνια τώρα, να αναφέρομαι στα σκουπίδια, στο ΧΥΤΥ και στη μόλυνση του περιβάλλοντος, χωρίς ορατά αποτελέσματα. Έχω εξαντλήσει το θέμα και μου είναι δύσκολο να επαναλαμβάνομαι.
Συγχωρήστε με που επανήλθα μα θαρρώ πως στο δήμο πάνε με αυτόματο πιλότο.
Θαρρούν πως όλα θα λυθούν ως δια μαγείας.
Θαρρούν πως κρύβοντας έγγραφα, ακόμη και από το Δημοτικό Συμβούλιο, θα εξορκίσουν το κακό που έρχεται, γιατί απλούστατα δεν θέλουν να δουν την αλήθεια που είναι μια και σκληρή. Είναι αναποτελεσματικοί, πρόχειροι και ασυντόνιστοι.
Θα μας αποτιμήσουν κάποτε πόσα χρήματα σπαταλήθηκαν για μελέτες που ακυρώθηκαν, ως αβάσιμες ; Θα μας υποδείξουν τον ή τους υπευθύνους οι οποίοι, αγνοώντας αυτονόητες ενέργειες και στέλνοντας ελλιπείς φακέλους, καθυστερούν ή ακυρώνουν αναπτυξιακά προγράμματα στο δήμο, με κόστος για τους πολίτες; Η απλώς θα κρύβουν έγγραφα…

26/10/2009

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

ΑΡΜΙΔΑ - ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ




Ερμηνεία: Θάνος Μικρούτσικος
Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κούτρας

Το πειρατικό του Captain Jimmy,
που μ' αυτό θα φύγετε και σεις,
είναι φορτωμένο με χασίς
κι έχει τα φανάρια του στην πρύμη.

Μήνες τώρα που 'χουμε κινήσει
και με τη βοήθεια του καιρού
όσο που να πάμε στο Περού
το φορτίο θα το έχουμε καπνίσει.

Πλέμε σε μια θάλασσα γιομάτη
με λογής παράξενα φυτά,
ένας γέρος ήλιος μας κοιτά
και μας κλείνει που και που το μάτι.

Μπουκαπόρτες άδειες σκοτεινές,
- που να ξοδευτήκαν τόννοι χίλιοι;
Μας προσμένουν πίπες αδειανές
και τελωνοφύλακες στο Τσίλι.

Ξεχασμένο τ' άστρο του Βορρά,
οι άγκυρες στο πέλαγο χαμένες.
Πάνω στις σκαλιέρες σε σειρά
δώδεκα σειρήνες κρεμασμένες.

Η πλώρια Γοργόνα μια βραδιά
πήδησε στον πόντο μεθυσμένη,
δίπλα της γλιστρούσαν συνοδιά
του Κολόμβου οι πέντε κολασμένοι.

Κι έπειτα στις ξέρες του Ανκορά
τσούρμο τ' άγριο κύμα να μας βγάλει
τέρατα βαμμένα πορφυρά
με φτερούγες γλάρων στο κεφάλι.



θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής
των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων,
και θα πεθάνω μια βραδιά σαν όλες τις βραδιές,
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων.

Για το Μαδράς τη Σιγκαπούρ τ' Αλγέρι και το Σφαξ
θ' αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία,
κι εγώ σκυφτός σ' ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς,
θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία.

Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ,
οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα 'χω πια ξεχάσει,
κι η μάνα μου χαρούμενη θα λέει σ' όποιον ρωτά:
"Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει"

Μα ο εαυτός μου μια βραδιά εμπρός μου θα υψωθεί
και λόγο ως ένας δικαστής στυγνός θα μου ζητήσει,
κι αυτό το ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί,
θα σημαδέψει κι άφοβα το φταίχτη θα χτυπήσει.

Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ
σε κάποια θάλασσα βαθειά στις μακρινές Ινδίες,
θα 'χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες


ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ

Η ΛΙΠΟΤΑΞΙΑ ΤΗΣ ΧΙΟΝΑΤΗΣ

ΑΛΕΚΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ 2

ΠΑΛΗΣ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΑΛΕΚΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ

ΑΛΕΚΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ: Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ




Αντισταθείτε

Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ: Η ΠΟΛΙΣ (Απαγγελία Δ. ΧΟΡΝ)

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ: ΤΟ ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Κ ΒΑΡΝΑΛΗΣ: ΟΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ

Η ΕΛΛΗ ΛΑΜΠΕΤΗ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΚΑΒΑΦΗ 1

Η ΕΛΛΗ ΛΑΜΠΕΤΗ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΚΑΒΑΦΗ 2

Η ΕΛΛΗ ΛΑΜΠΕΤΗ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΚΑΒΑΦΗ 3

Η ΕΛΛΗ ΛΑΜΠΕΤΗ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΚΑΒΑΦΗ

Κ ΚΑΒΑΦΗΣ - ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009

ΜΑΚΡΥ ΖΕΙΜΠΕΚΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΝΙΚΟ






Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος

Λοιπόν μολύβι και χαρτί, η απόγνωση άνοιξε λαγούμι
Σκιές που χώθηκαν με λάμψεις μαχαιριού σε πιο στενό κελί
ψηλά με πέπλα αίματος Χλιμίντριζε η Σελήνη
Δεν έχει ελπίδα, ελευθερία δεν ζητά, αλλά δικαιοσύνη

Γεννήθηκε σ' ένα λασπότοπο, κοντά στην Κατερίνη
Σκιές με λάμπες θυέλλης που γλυστρούν στου Άδη το πανί
Ο Νίκος ήταν ο πρωτότοκος, τον άλλον λέγαν Δημοσθένη
Βουβός δεσμός, εικόνα παιδική, σε άλλο χρόνο αναπλεγμένη

Ο γέρος του είχε κρυψώνα το βουνό απ' το '45
Κι οι χωρικοί απ' τον φόβο των Αρχών, μακραίναν κι απ' τον γιο
Κι αυτός τους έβλεπε στρωμένους στην δουλειά και μέσα του άναβε η μανία
του στριμωγμένου ανάμεσα στο πλήθος και την Αστυνομία

Ώσπου μια μέρα χωρίς αποσκευή, τσουλώντας της τρύπας του την ρόδα
Κυλάει απ' την Μακεδονία ως εδώ, κι ακόμα που θα βγεί;
Θα τρέχει πάντα για το άστρο που δεν φτάνει καμιά Αστυνομία
Για τους φυγάδες αυτός ο ουρανός είν' η παρανομία

Νίκο, αγγίζω το στοιχείο σας
Νίκο, μες τον υπόκοσμο της γλώσσας

Δυο καταδίκες 6 χρόνια για κλοπή, τον είδα όταν βγήκε
Κρατούσε πλέον μιαν απόσταση απ' την τρέλα, όχι για να σωθεί
Αλλά για να την σώσει αν με νοείς, να λόγου χάρη ήθελε γάμο
Και τότε τού 'παν «έλα σε μάς για να προδώνεις» δεν δέχθηκε στιγμή!

Κι απ' την βαθειά των υπογείων τους την λύσσα, κατέφυγε στην επαρχία
Μα όπου κιαν πήγε, το σήμα είχε σταλεί, στην Σαλλονίκη τον τσακίσαν
Σχεδόν τρεκλίζοντας ξανά 'ρθε στην Αθηνά, και τότε πιάσαν την μνηστή του
Της είπαν λόγια, βοηθήσαν κι γονείς ώσπου διέκοψε μαζί του

Κι ωστόσο ζούσε τελείως σοβαρός, υπνοβατώντας σ' ένα κράτος
Που θριαμβεύει με μιαν ατέλειωτη στριγκλιά «διαφυγή καμιά»
Κρατώντας μόνο μια κρυφήν αναπνοή, των μπουζουκτζίδικων το γκέτο
Βαθιά εικόνα, που η έκσταση εκεί, ακόμα λειτουργεί

«ν' ακούω» έλεγε «τα λόγια, την φωνή, και τ' αδελφάκι μου υψωμένο
να το κοιτάω στον χορό του μοναχό, και κάτι να παθαίνω»

Νίκο, σκυλάδικο Σαββάτο
Νίκο, σπασίματα γεμάτο

Παραγγελιά, και περιμέναν καθισμένοι, και τα ηχεία το αναγγείλαν
Κι όλα τα όργανα συλλάβαν το σκοπό για το χορό του Δημοσθένη
Καθώς ανέβαινε, η πίστα ήταν γεμάτη, ακούστηκε να ουρλιάζει
Παραγγελία, γιατί το είδε το κακό με δρασκελιές να πλησιάζει

Η πίστα άδειασε, μονάχα δυο αστυνόμοι, χορεύαν, γυρνώντας του την πλάτη
τότε τους έσπρωξε ο μικρός με μια στριγκλιά «δικό μου το κομμάτι»
Τον ρίξαν κάτω σε γυαλιά κομματιασμένα, ξεφώνιζε όπως τον εσέρναν
Σαν ένα φιλμ ιλιγγιώδες η ζωής τους, του Νίκου έκαψε τα φρένα

Έξω απ' την τρέλα δεν είχε κάτι να πιαστεί, γιατί του το 'χαν διαλύσει
Κατρακυλάει στον προβολέα των σκοταδιών του, στην φρικαλέα ατραξιόν του
Με τόση βία που είναι αδύνατον να πω, τι έγινε εκεί κάτου
Το δράμα όλο συντελέστηκε θαρρώ, στον χώρο του αοράτου

Στον εαυτό του είπε «Νίκο, συγκρατήσου» τραβώντας κίολας το λεπίδι
Τον πρώτο που την έφαγε τον είδαν, με μια ταυτότητα να σκύβει
Σφαχτηκαν 3 μαχαίρωσε άλλους 6, φωνές, «ανοίχτε θα μας σφάξουν»
Τραβώντας έξω τον μικρό παραμιλούσε «εσένα δεν θα σε πειράξουν»

Νίκο, σόι αλλοπαρμένο
Νίκο, τι έχεις καμωμένο;

Μετά κατέφυγε στο σπίτι ενός γνωστού, μα ένοιωσε ότι θα τον δώσουν
«θα φύγω» είπε «με μια βάρκα ν' ανοιχτώ, φουρτούνες να με πνίξουν, ΝΑ!
Να τρελαθούνε, που Νίκο να γυρεύουν, και Νίκο να μην βρίσκουν»
Μα όπως βγήκε τους είδε σαν βαλέδες, ο ένας με τις χειροπέδες

Τον εκυκλώσαν και από τα γύρω μέρη, κρεμόταν η ζωή του
από ένα νήμα που δεν θα 'δινε σ' αυτούς, και πέταξε μαχαίρι
Να αναγκαστούν να τον σκοτώσουν οι Αστυνόμοι, μα εκείνοι τού 'ριχναν στα πόδια
Σερνόταν κι έβριζε ώσπου ένας ταβερνιάρης, του 'δωσε μια με ένα καδρόνι

Η δίκη του έγινε τον άγριο Νοέμβρη, το ένιωθε άραγε κι εκείνος;
Ο Τύπος πάντως, τον πρόβαλε ανοιχτά σαν αιμοβόρο κτήνος
Τα ίδια λέγαν και πολλοί προοδευτικοί «παράξενο δεν ήταν»
Η σύμβασή τους διαισθάνθηκε σ'αυτόν, μιαν άλλη απειλή

Τό 'παν επίσης λαϊκοί ένα σωρό, στον συνεργάτη ενός εντύπου
Μα ο Μπιθικώτσης τον διώχνει και του λέει «που να σου εξηγώ»
Δεν είχε μάρτυρες εκτός τ' αφεντικό και την νοικοκυρά του
Οι δικηγόροι λέγαν «ανώμαλη ψυχή, κοιτάξτε τα χαρτιά του»

Νίκο, χωριό συσκοτισμένων
Νίκο, ποίοι σ' έχουν κυκλωμένο;

Ο ίδιος ξέγραψε απ' αρχής τον εαυτό του, το είπε «πρέπει να πεθάνω»
Μπήκε στον κόπο δηλαδή τον δικαστών μα αυτοί δεν μπήκαν στον δικό του
Καθώς διηγώταν την ζωή του, θαρρούσα δεν θ' αντέξω
Η δική εξελισσόταν μέσα μα η δικαιοσύνη ήταν απ' έξω

Στα γράμματά του από την φυλακή, ο βίος δεν διαφέρει
Ασφυκτιούσε σαν ζώο μυθικό, εδώ όσο κι εκεί
Μην είναι τάχα ένα ρίγος παραπέρα, που δείχνει απόσταση από το δράμα
και μεταφέρει σαν ιπτάμενο ένα θαύμα, της δικαιοσύνης την γαλέρα

Η τέχνη μου έζησε παράξενες στιγμές, και από δίκιο ξέρει
Τα κίνητρά του δεν ήταν ταπεινά, τον βλέπω σε αργές στροφές
Σαν μια Θεότητα που λύει τον πανικό της και διαστέλλεται ξεσπώντας
Στ' ανυποψίαστα μπουλούκια του γλεντιού, που βιάζουν το άσυλό της

Η ουρά που αυξάνει φτύνοντάς τον ας λυσσάει, με τον ζουρλό μανδύα
και με τα ηλεκτροσόκ να τον κλονίσει, θα λάβει ότι της αξίζει
Στους λαβυρίνθους του εφιάλτη οδηγημένη, αιώνια, δίχως σωτηρία
Στην τακτική δουλεία του δικαστή, που δεν καταλαβαίνει

Νίκο, ποτέ δεν θά 'ναι έτσι
Νίκο, είν' η αρρώστια που μας σώζει

Καθώς σε φέρνει πιο μακριά κι απ' το κελί σου
Νίκο, στον ουρανό της μουσικής σου

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009

Αθάνατος Βασίλης Αυλωνίτης




Σπανοβαγγελοδημήτρης Νικόλας του Νικόλα ή Γύλος

ΜΗ ΜΕ ΡΩΤΑΣ ΑΝ Σ ΑΓΑΠΩ




Στίχοι: Θοδωρής Γραμμένος
Μουσική: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Μη με ρωτάς αν σ’ αγαπώ,
δεν έχω λόγια να σου πω,
δεν έχω λόγια.
Μιλούν τα μάτια κι η καρδιά,
το λόγο έχουν τα φιλιά,
δεν έχω λόγια.

Κι έχω τα λόγια μου χαμένα,
απόψε νιώθω σαν παιδί.
Μη με ρωτάς τ’ είσαι για μένα,
ρώτα τη νύχτα να σου πει.

Μη με ρωτάς αν σ’ αγαπώ,
δεν έχω λόγια να σου πω,
τα χείλη δως μου.
Και η αγάπη μας αυτή
μες στο βιβλίο θα γραφτεί
αυτού του κόσμου.

Έχω τα λόγια μου χαμένα,
απόψε νιώθω σαν παιδί.
Μη με ρωτάς τ’ είσαι για μένα,
ρώτα τη νύχτα να σου πει.

Μη με ρωτάς αν σ’ αγαπώ,
δεν έχω λόγια να σου πω,
δεν έχω λόγια.
Μιλούν τα μάτια κι η καρδιά,
το λόγο έχουν τα φιλιά,
δεν έχω λόγια.

ΣΕ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΣΤΕΝΟ





Στίχοι: Δημήτρης Γκούτης
Μουσική: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Σε τούτο το στενό,
σε τούτο το δρομάκι
ξεψύχησ’ ένας έρωτας
και χάθηκε μι’ αγάπη.

Καταραμένο σούρουπο
καταραμένο δείλι,
αλλού τον ένανε
κι αλλού τον άλλονε
μας έχεις στείλει.

Με λόγια θλιβερά,
με λόγια πικραμένα
κι εσύ με πλήγωσες πολύ,
αλλά κι εγώ εσένα.

Σε τούτο το στενό,
σε τούτο το δρομάκι
στερνή φορά με φίλησες
και χόρτασα φαρμάκι.

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009

ΣΤΑ ΠΕΡΒΟΛΙΑ




Στίχοι: Μίκης Θεοδωράκης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Στα περβόλια, μες στους ανθισμένους κήπους
σαν άλλοτε θα στήσουμε χορό
και τον Χάρο θα καλέσουμε
να πιούμε αντάμα και να τραγουδήσουμε μαζί

Κράτα το κλαρίνο και το ζουρνά
κι εγώ θα 'ρθω με τον μικρό μου τον μπαγλαμά
Αχ, κι εγώ θα 'ρθω...
μες στης μάχης τη φωτιά με πήρες, Χάρε
πάμε στα περβόλια για χορό

Στα περβόλια, μες στους ανθισμένους κήπους
αν σε πάρω, Χάρε, στο κρασί
αν σε πάρω στον χορό και στο τραγούδι
τότες χάρισέ μου μιας νυχτιάς ζωή

Κράτα την καρδιά σου, μάνα γλυκιά
κι εγώ είμ'ο γιος που γύρισε για μια σου ματιά
Αχ, για μια ματιά..

Για το μέτωπο σαν έφυγα, μανούλα
εσύ δεν ήρθες να με δεις
Ξενοδούλευες και πήρα μόνος μου το τρένο
που με πήγε πέρ' απ'τη ζωή...

ΒΡΑΔΥΑΖΕΙ




Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Άλλες ερμηνείες: Γιάννης Πουλόπουλος || Γιάννης Πάριος

Ξημέρωμα σε γύρεψα
το δειλινό σε βρήκα
με την καρδιά σου μίλησα
στη μαύρη μοίρα μπήκα

Βοριάς χτυπά την πόρτα μου
και στην ψυχή μου αγιάζι
και στα πικρά τα μάτια μου
στιγμή-στιγμή βραδιάζει

Τα μάτια σου εγύρεψα
στο φως να περπατήσω
να γίνω όνειρο γλυκό
καημούς παλιούς ν’ αφήσω

ΕΝΑ ΔΕΙΛΙΝΟ





Στίχοι: Μίκης Θεοδωράκης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Ένα δειλινό, ένα δειλινό
ένα δειλινό σε δέσαν στο σταυρό
Σου κάρφωσαν τα χέρια σου, μου κάρφωσαν τα σπλάχνα
Σου δέσανε τα μάτια σου, ω, ω, μου δέσαν την ψυχή μου

Ένα δειλινό, ένα δειλινό
ένα δειλινό με τσάκισαν στα δυο
Μου κλέψανε την όραση, μου πήραν την αφή μου
Μόν' μου 'μεινε η ακοή, ω, ω, να σ' αγρικώ, παιδί μου

Ένα δειλινό, ένα δειλινό
ένα δειλινό σαν τον σταυραετό
Χίμηξε, πα στις θάλασσες, χίμηξε, πα στους κάμπους
Κάνε ν' ανθίσουν τα βουνά, ω, ω, και να χαρούν οι ανθρώποι

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009

ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΑ

Πέρασε και τούτη η προεκλογική περίοδος, οι εκλογές τελείωσαν, νέα κυβέρνηση μας προέκυψε (καλορίζικη), νέος βουλευτής στο νησί (καλό έργο εύχομαι), ας πούμε τώρα ήρεμα κάποια πράγματα, που αφορούν στο διάστημα πριν αλλά και μετά τις εκλογές.

ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Ας δούμε τα εκλογικά αποτελέσματα της τελευταίας δεκαπενταετίας, σε ότι αφορά στα κόμματα της εξουσίας.

ΠΟΣΟΣΤΑ
ΕΤΟΣ ΠΑΣΟΚ Ν.Δ ΣΥΝΟΛΟ
1996 41,49 % 38,12 % 79,61 %
2000 43,79 % 42,74 % 86,53 %
2004 40,55 % 45,36 % 85,91 %
2007 38,10 % 41,84 % 79,94 %
2009 43,92 % 33,48 % 77,40 %


Έχουμε λοιπόν για τούτες τις εκλογές:
1. Τα χαμηλότερα ποσοστά του δικομματισμού των τελευταίων χρόνων
2. Τη μεγαλύτερη ποσοστιαία διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου κόμματος
3. Το μικρότερο ποσοστό της Ν.Δ. από ιδρύσεώς της και από της ιδρύσεως μεταπολεμικά του συντηρητικού σχηματισμού. Εδώ μιλάμε για κατεδάφιση στην κυριολεξία.

ΑΠΟΧΗ

Η όλο και μεγαλύτερη αποχή των ψηφοφόρων τα τελευταία χρόνια είναι επίσης ένα ζητούμενο. Είχαμε:

1996 23,65 % , 2000 25,03 % . 2004 23,50 %
2007 25,86 % , 2009 29,08 %

Το 1996 ψήφισαν 6.978.656 σε 9.140.742 εγγεγραμμένους
Το 2007 ψήφισαν 7.355.946 σε 9.921.343 εγγεγραμμένους
Το 2009 ψήφισαν 7.044.479 σε 9.933.385 εγγεγραμμένους



ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ και ΑΠΟΡΙΑ: Ποιος τελικά είναι ο πραγματικός νικητής τούτων των εκλογών; Πάντως όχι η πολιτική και, φοβούμαι, ούτε οι πολίτες…


ΑΜΠΑΡΙΖΑ


Ο κ. Μαργέλης σάρωσε στις εκλογές. Μάζεψε περισσότερους σταυρούς από ότι οι δυο συνυποψήφιοί του μαζί. Τους πήρε αμπάριζα στην κυριολεξία. Οι μεταγραφές δεν ωφέλησαν όσους θέλησαν να τον κάνουν στην άκρη, και είναι αρκετοί από όσα γνωρίζω. Αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά ότι στη Λευκάδα ισχύει η ισότητα ΠΑΣΟΚ = Μαργέλης, τα τελευταία τριάντα χρόνια, με ότι αυτό συνεπάγεται ( ερμηνεία κατά το δοκούν).
Διάβασα τη συνέντευξή του στην εφημερίδα και θέλω να παρατηρήσω πως κάπου χρειάζεται και λίγη αυτοκριτική. Αυτοκριτική και για τα έργα και τις ημέρες του, ως δήμαρχος και ως νομάρχης, και για το κόμμα του που κυβερνούσε επί χρόνια και άνοιξε δρόμους, για να φτάσουμε εδώ που καταντήσαμε …
Δεν ξεκινά από παρθενογέννηση ! Και κάτι άλλο. Ιδανικά μας τα λέει για διαφάνεια και αξιοκρατία, ρώτησε όμως και κάποιους πράσινους «τάχα παράγοντες» που δεν πρόλαβαν να κλείσουν οι κάλπες και μοίραζαν θέσεις; Υπάρχει παθογένεια Σπύρο μου και μακάρι, ποιος δεν το θέλει, να ξεπεραστεί…Υπάρχουν κάποιες λέξεις και εκφράσεις στα χείλη των νικητών όπως, ρεβάνς, αποκατάσταση, εκδίκηση, βόλεμα των δικών μας, εξυπηρέτηση και τόσες άλλες, τις οποίες πως θα αποφύγετε; Εύχομαι να τα καταφέρετε.

ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ και SMS

Το έκαναν αρκετοί υποψήφιοι των δυο μεγάλων κομμάτων και θαρρώ είναι καιρός να σταματήσει τούτη η γελοία ιστορία. Δεν είναι ντροπή στον αιώνα που ζούμε να σου ρίχνουν στην πόρτα σου φακέλους με σταυρωμένα ψηφοδέλτια; Δεν είναι προσβολή για τον καθένα μας να σε μεταχειρίζονται σαν αγράμματο;
Αυτή η μόδα των SMS μπορεί να είναι σύγχρονη μα κάπου πρέπει να ελέγχεται. Αγαπητοί υποψήφιοι έχετε κάθε δικαίωμα να παλεύετε για την εκλογή σας και κάθε δικαίωμα να χρησιμοποιείτε νέους τρόπους προσέγγισης των ψηφοφόρων. Θαρρώ όμως πως το να μου στέλνετε δέκα μηνύματα, όταν γνωρίζετε «τι ψάρια πιάνω», δεν βοηθά παρά μόνο τις εταιρείες που αναλαμβάνουν τέτοιες δουλειές. Κάντε ένα κατάλογο με πιθανά «θύματα» και δώστε τον στην εταιρεία να κάνει τη δουλειά της. Το να απευθύνεστε σε όλους αδιακρίτως τι νόημα έχει; Εσείς είστε ικανοί να έχετε στείλει μήνυμα ή στον κομματικό συνδιεκδικητή της έδρας ή σε άλλους υποψήφιους στο νομό και δεν το λέω τυχαία…

ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Μετά τις εκλογές γιατί χάθηκαν κάποιοι πολιτευτές που, προεκλογικά, συμπεριφέρονταν ως «μαϊντανοί»; Πριν από αυτές δεν υπήρχε κοινωνική εκδήλωση, που να μην πόζαραν σε περίοπτη θέση. Μετά από τα αποτελέσματα, που κρύβονται; Σταμάτησε να πεθαίνει ο κόσμος ή δεν ψάχνουν πια εναγωνίως στα αναρτημένα «κηδειόχαρτα»; Θαρρώ αυτές οι «παλαιοκομματικές» μέθοδοι πρέπει κάποτε να σταματήσουν. Δεν συγκινούν θαρρώ, ίσα - ίσα που αποκαλύπτουν…

ΜΑΧΑΙΡΟΒΓΑΛΤΕΣ

Αυτή η μόδα με τρεις υποψήφιους σε μια μονοεδρική περιφέρεια έχει εντείνει τον ανταγωνισμό αντί να τον κατευνάσει. Οι περισσότεροι, γιατί υπήρξαν φωτεινές εξαιρέσεις γνωστές σε όλους, υποψήφιοι των δυο μεγάλων κομμάτων, δεν ενδιαφέρονταν τόσο για το καλό της παράταξης μα για το ποιος θα «γράψει» περισσότερο από τον άλλο, συνήθως σε βάρος του άλλου..
Αυτό δεν είναι θεμιτός ανταγωνισμός, αυτό είναι «μονομαχία στο Ελ Πάσο». Τους έβλεπες σε εκδηλώσεις να κάθονται δίπλα – δίπλα και δεν κοίταζε ο ένας τον άλλο ούτε φυσικά του μιλούσε. Οι περιοδείες, δεν το συζητούμε, ήταν χωριστές και οι όποιες αναφορές παρέπεμπαν σε… μιάσματα!
Κάποιοι κυκλοφόρησαν προεκλογικά τρυκ με κατηγορίες, ανυπόστατες ή όχι, εναντίον υποψηφίων, κάτι που παρέπεμπε σε συγκεκριμένους δράστες, ασχέτως αν είχαν ή όχι κάποια ανάμιξη σε τούτη τη λασπουριά. Προβοκάτσιες ή πονηρά τεχνάσματα που δεν τους καταλογίζονταν εξ αιτίας δηλώσεων «αποτροπιασμού» για το γεγονός; Ποιος ξέρει…
Για πολιτικό πολιτισμό πότε θα μιλήσουμε κύριοι; Τόσα χρόνια δεν έχετε αντιγράψει τίποτα από την Αριστερά, στην οποία, κατά τα άλλα, κάποιοι, αν όχι όλοι, αρέσκεστε να αναφέρεστε;

ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑΣ ΚΑΙ …ΠΕΝΤΟ(δι)ΦΑΝΑΡΟ

Και μέσα σε όλα να και ο δήμαρχος! Αποφάσισε, αυτός ο άνθρωπος της εκκλησίας, να τοποθετηθεί το πατάρι στο οποίο θα μιλούσαν οι υποψήφιοι, μπροστά στον Άγιο Σπυρίδωνα. Σε ένα μνημείο δηλαδή για το οποίο, μην ξεχνάτε, έκανε συλλαλητήρια για την προστασία του και έβγαζε πύρινους λόγους.
Σε ένα μνημείο για το οποίο, ερήμην της μητρόπολης, έκανε μελέτη αποκατάστασής του, ασχέτως με το αποτέλεσμα το οποίο οσονούπω θα μας κάνει να … γελάσουμε!
Στοιχηματίζω ότι, λόγω της διένεξης για το ιδιοκτησιακό, το έκανε επίτηδες.
Στοιχηματίζω ότι η δικαιολογία ότι κάποια καταστήματα της πλατείας αδικούνται, είναι εφεύρημα μιας απελπισμένης προσπάθειας για ανεύρεση άλλοθι.
Χρόνια και χρόνια το πατάρι στήνονταν στο πεντοφάναρο και κανέναν δεν ενοχλούσε. Μια εβδομάδα κρατά το «πανηγύρι» άλλωστε.
Στο κάτω της γραφής γιατί ο ίδιος στήνει τόσα χρόνια το πατάρι για τις αποκριές στο πεντοφάναρο και όχι στον Άγιο Σπυρίδωνα; Τότε δεν ενοχλούνται οι πίσω καταστηματάρχες;

Υ.Γ. Μια και αναφέρθηκα στο «πεντοφάναρο». Δεν είναι ντροπή για μια πόλη και ένα νομό, ένα ιστορικό στοιχείο, ένα σημείο αναφοράς της πόλης, όπως είναι το πεντοφάναρο, να είναι τον τελευταίο, τουλάχιστον, χρόνο διφάναρο; Δεν είναι αστείο εν τέλει από τη μια και τραγικό από την άλλη; Θα τρίζουν τα κόκαλα κάποιων αγωνιστών «σύντροφε» δήμαρχε!

13/10/2009

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

ΜΟΝΟ ΕΚΕΙΝΟΣ Π' ΑΓΑΠΑ




ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΚΟΡΔΑΛΟΣ Ο μεγαλύτερος λυράρης της Κρήτης

Μόνο εκείνος π'αγαπά
μπορεί να το πιστέψει
πως της αγάπης ο καημός
τη σταματά τη σκέψη

ΟΛΟΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΓΙΑΝΤΑ ΚΛΑΙΣ



O Θανάσης Σκορδαλός,ο μεγάλος αυτός "δάσκαλος" της Κρητικής μουσικής γεννήθηκε το Δεκέμβρη του 1920 στο Σπήλι του Αγ.Βασιλείου του νομού Ρεθύμνου,όπου πρωτόπιασε λύρα σε ηλικία 9 χρονών. Με αυτή την πρώτη του "αρτικόλυρα",που αγοράστηκε 18 δραχμές και χωρίς να του μάθει κανένας,άρχισε να μαθαίνει και να παίζει κομμάτια, που άκουγε σαν μικρό παιδί. Το ταλέντο ήταν τόσο φανερό,που ο ίδιος ο Ανδρέας Ροδινός,χαρακτήρισε τον 11χρονο τότε Σκορδαλό,σαν "διάδοχό του",μπροστά σε όλο το Σπήλι.Δώδεκα χρονών έπαιξε για πρώτη φορά σε σε γλέντι στο Χαμαλεύρι Ρεθύμνου.Στη δισκογραφία ο Θανάσης Σκορδαλός πρωτοεμφανίστηκε το 1946,με το περίφημο Σπηλιανό Συρτό και με συνεργάτη του το μεγάλο λαουτιέρη Γιάννη Μαρκογιαννάκη (Μαρκογιάννη).Και χωρίς αμφιβολία οι καλύτερες στιγμές του Θανάση Σκορδαλού τόσο στην δραστηριότητα του ως μουσικού, όσο και στην δουλειά του στην δισκογραφία,συνδέονται με το απαράμιλλο λαούτο του Γιάννη Μαρκογιαννάκη, που τον συνόδευε συνεχώς από το ξεκίνημά του στα 1939 μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του 50.Είχε ακόμα την τύχη ο Θανάσης Σκορδαλός να συνεργαστεί με τον ανεπανάληπτο Μπαξεβάνη στην ηχογράφηση 4 δίσκων 78 στροφών (γύρω στα 1947) που περιείχαν 8 τραγούδια που έμειναν κλασσικά.Ανάμεσα τους το Ξεροστεριανό νερό και Στον αμαθιώ σου την φωτιά.Αλλη μια αξιόλογη συνεργασία του Θανάση Σκορδαλού είναι εκείνη με τον Νίκο Μανιαδάκη ή Μανιά που χάρισε πολύ καλές εκτελέσεις σε δίσκους.Ενα μεγάλο κομμάτι της πολύχρονης καλλιτεχνικής του καριέρας αφιέρωσε πραγματοποιώντας καλλιτεχνικές εμφανίσεις στους απανταχού Κρήτες της διασποράς,Αμερική,Αυστραλία,Καναδά και Αφρική.Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΚΟΡΔΑΛΟΣ θα μείνει ένας από τους κορυφαίους καλλιτέχνες στην Κρητική Μουσική Ιστορία,με μνημειώδες δισκογραφικό έργο,ανεπανάληπτο και σε ποσότητα και σε ποιότητα. Με απαράμιλλη τεχνική,απόλυτη γνώση του ρυθμού και σπάνια εκφραστική λιτότητα,ο Θανάσης Σκορδαλός άνοιξε καθαρούς και ευανάγνωστους δρόμους,που έμελλε πολλοί να ακολουθήσουν στην συνέχεια.Δημιούργησε έργο τέτοιο,που μ' αυτό θα τροφοδοτεί για πολλά χρόνια,τις επόμενες γενιές. Ο μεγάλος δάσκαλος της λύρας έδωσε μεγάλες στιγμές στην Κρητική μουσική την οποία υπηρέτησε για 60 ολόκληρα χρόνια!Έφυγε από τη ζωή στις 23 Απριλίου 1998 σε ηλικία 78 ετών.Ήταν και θα μείνει ένας από τους κορυφαίους καλλιτέχνες στην Κρητική μουσική ιστορία,με μνημειώδες δισκογραφικό έργο,ανεπανάληπτο και σε ποσότητα και σε ποιότητα.Δημιούργησε έργο τέτοιο,που με αυτό θα τροφοδοτεί για πολλά χρόνια τις επόμενες γενιές.

Στέλιος Φουσταλιέρης - Αφιέρωμα

ΟΣΟ ΒΑΡΟΥΝ ΤΑ ΣΙΔΕΡΑ



Το συγκεκριμένο τραγούδι είναι κλασσικό. Οι στίχοι έχουν Μικρασιάτικη καταγωγή



ΣΤΕΛΙΟΣ ΦΟΥΣΤΑΛΙΕΡΗΣ

Γεννήθηκε στις 19 Ιουνίου του 1911 στο Ρέθυμνο. Πήρε το όνομα του πατέρα του, που σκοτώθηκε σε ατύχημα προτού αυτός γεννηθεί. Πηγαίνει μέχρι την τρίτη Δημοτικού σε νυχτερινό σχολείο, μαθαίνει όμως και την τέχνη του ρολογά. 13 χρονών με την πρώτη του πληρωμή και τη μεσολάβηση του πατριού του αγοράζει το πρώτο μπουλγαρί του.

«Την εποχή αυτή το Ρέθυμνο ήταν γεμάτο από μπουλγαριά. Κάθε ταβέρνα είχε κι από ένα. Εκεί πήρα τα πρώτα μου ακούσματα. Έβλεπα τους άλλους που παίζανε και –στο λόγο της αντρικής μου τιμής - έκλαιγα!…».

Δυο χρόνια αργότερα, μόλις 15 χρονών, συμμετείχε στο πρώτο του γλέντι ως οργανοπαίχτης με το συγκρότημα του θείου του Αντώνη Καρεκλά, ονομαστού λυράρη της εποχής του. Έτσι με τα πρώτα ακούσματα από τις ταβέρνες του Ρεθύμνου και τη συνεργασία του με τον Καρεκλά, ο Φουσταλιέρης αρχίζει σιγά-σιγά να παίζει με το μπουλγαρί του απ’ όλα: συρτό, πεντοζάλια, πηδηχτά καστρινά, ταξίμια καθιστικά «αχόρευτα, της ταβέρνας, της παρέας», ακόμη και ρεμπέτικα.

«Ο Καρεκλάς ... συχνά «αλάφρωνε» το δοξάρι και άνοιγε δρόμο για να περνάω εγώ μπροστά. Σιγά - σιγά πήρα δρόμο, πετάχτηκα, έφυγα, απομακρύνθηκα από τη λύρα κι έκανα δικιά μου κυβέρνηση, δικό μου συγκρότημα!...».

Συνεργάστηκε και με άλλους λυράρηδες όπως το Σοφοκλή Παπατζανή, το Γιώργο Πατεράκη, το Γιουλούντα και πολλούς άλλους ακόμα. Το 1930, αγόρασε το δεύτερο μπουλγαρί του που δεν το αποχωρίστηκε μέχρι το τέλος της ζωής του:

«…εγώ το ’χω από τρίτο χέρι και τό ’χω 52 χρόνια...»

Το 1934 ο Στέλιος Φουσταλιέρης φεύγει από την Κρήτη. Στον Πειραιά έπιασε αρχικά δουλειά σα βοηθός σε ρολογάδικο. Στο καφενείο του Μπάτη στην πλατεία Καραϊσκάκη, γνωρίζεται με όλα τα μεγάλα ονόματα του ρεμπέτικου όπως το Μάρκο Βαμβακάρη, τον Παναγιώτη Τούντα, το Γιάννη Παπαϊωάννου, το Στράτο Παγιουμτζή, τον Μπαγιαντέρα, τον Τσιτσάνη κ.ά.

Την ίδια εποχή μπαίνει και στη δισκογραφία και συνεργάζεται με τον Αντώνη Καρεκλά, τον επίσης Ρεθυμνιώτη Γιάννη Μπερνιδάκη (ή Μπαξεβάνη όπως έμεινε γνωστός), τον Κώστα Καρίπη, το Στέλιο Χρυσίνη το Βαγγέλη Φραγκιαδάκη, το Στελλάκη Περπινιάδη κ.ά.

Μεταπολεμικά αν και συνεχίζει τη συνεργασία του με τον Μπερνιδάκη, και για πολλά χρόνια παραμένουν αχώριστοι και στο πάλκο και στα πανηγύρια, ηχογράφησε μόνο τρεις δίσκους, με το Θεοχάρη Ζωγράφο και το Γιώργο Τζιμάκη στο τραγούδι. Από το 1937 που επέστρεψε στο Ρέθυμνο και μέχρι το 1992 που πέθανε ο Στέλιος Φουσταλιεράκης ζούσε συνδυάζοντας πάντοτε τις δύο μεγάλες του αγάπες: την τέχνη του ρολογά και το μπουλγαρί.

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

Οι νόμοι του Μέρφυ (Merphy's laws)

Το κυρίαρχο θέμα των ημερών είναι φυσικά οι εκλογές και η νέα κυβέρνηση. Από αναλύσεις χορτάσαμε και είμαστε ακόμη στην αρχή. Τι να προσθέσω εγώ; Αποφεύγοντας τα σχόλια για τα δρώμενα των πολιτευτών στο νησί τον τελευταίο μήνα ( ας αφήσουμε, προσωρινά, τους νικητές στην ευφορία τους και τους χαμένους στη θλίψη τους), σας παρουσιάζω το νόμο του Μέρφυ, από το ομώνυμο βιβλίο του Arthur Bloch. Μια επιλογή μικρή έχω κάνει, κομμάτια σκόρπια από εδώ και από εκεί, να γελάσουμε και να προβληματιστούμε. Μας χρειάζεται, αφήστε που κάποιοι από τους νόμους είναι ταμάμ για τις ημέρες !
Θα επανέλθω βεβαίως και με άλλους …νόμους!

Ο Μέρφυ

Ο Μέρφυ γεννήθηκε το 1917 και υπηρέτησε στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ (USAF), ως μηχανικός αεροσκαφών. Το 1949, συμμετείχε στο πρόγραμμα MX981, με το οποίο γίνονταν δοκιμές για τις αντιδράσεις του ανθρώπινου οργανισμού στις απότομες επιταχύνσεις. Το πρόγραμμα αυτό θα έκρινε το μέλλον των υπερηχητικών αεροσκαφών αλλά και των πυραύλων που οι Αμερικανοί σκόπευαν από τότε να στείλουν στο διάστημα.
Σε ένα από τα πειράματα που γινόταν κατά την διάρκεια αυτού του προγράμματος έπρεπε να τοποθετηθούν στο σώμα του πιλότου δεκαέξι αισθητήρες για τη μέτρηση της επιτάχυνσης και κάθε αισθητήρας μπορούσε να τοποθετηθεί με δύο τρόπους, έναν σωστό και έναν λανθασμένο. Όπως θα φαντάζεστε εδώ έγινε το μεγάλο λάθος… ένας από τους τεχνικούς που βοηθούσε τον Μέρφυ τοποθέτησε και τους δεκαέξι αισθητήρες λάθος!! Ο Μέρφυ τότε φώναξε:
— Εάν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει!
Ο πιλότος (Τζον Πολ Σταπ) που θα πραγματοποιούσε το πείραμα, κατά την διάρκεια μιας συνέντευξης τύπου, ανάφερε το περιστατικό και μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα η φράση του Μέρφυ έκανε τον γύρο της Αμερικής. Το 1958, μια δεκαετία αργότερα «Ο Νόμος του Μέρφυ» καταγράφτηκε στο λεξικό Γουέμπστερ. Στην συνέχεια κυκλοφόρησαν διάφορες παραλλαγές, από τις πιο απλές και καθημερινές όπως: «η ουρά στο διπλανό ταμείο κινείται πάντα πιο γρήγορα» μέχρι τις πιο φιλοσοφικές όπως: «κάθε φορά που τα πράγματα δείχνουν να πηγαίνουν καλύτερα, κάπου έχεις κάνει λάθος».
Ο Αrthur Bloch εκμεταλλευόμενος όλη αυτή την κατάσταση έκδωσε και ένα βιβλίο γνωστό ως «Οι Νόμοι του Μέρφυ» και έτσι ο Μέρφυ από μια αυθόρμητη φράση του έγινε παγκοσμίως γνωστός!

Ο Νόμος του Μέρφυ : Αν κάτι μπορεί να πάει στραβά , θα πάει.

α. Αν από διάφορα πράγματα, ένα έχει την πιθανότητα να πάει στραβά, θα είναι αυτό που θα προκαλέσει την μεγαλύτερη ζημιά.
β. Αν ξέρεις ότι υπάρχουν μόνο 4 δυνατοί τρόποι για να πάει κάτι στραβά και φροντίσεις να τους προλάβεις, τότε αμέσως θα εμφανιστεί και ένας πέμπτος.
γ. Αν αφήσεις τα πράγματα στην τύχη τους, πάντα έχουν την τάση να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο.
δ. Κάθε λύση, γεννάει ένα καινούριο πρόβλημα.
ε. Είναι αδύνατον να προφυλάξεις κάτι από τη βλακεία, διότι οι βλάκες είναι ικανότατοι.

Η φιλοσοφία του ΜΕΡΦΥ

Χαμογελάστε...Ούτως η άλλως το αύριο θα είναι χειρότερο.

To αξίωμα του BOLING

Αν αισθάνεσαι καλά , μην ανησυχείς...Θα περάσει.

Ο δεύτερος νόμος του CHISHOLM

Όταν τα πράγματα πάνε καλά...Κάτι θα πάει στραβά.

Συνακόλουθα:
α. Όταν τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα, θα γίνουν.
β. Κάθε φορά που τα πράγματα δείχνουν να πηγαίνουν καλύτερα, κάπου έχεις κάνει λάθος.

► Είναι πολύ απλό να κάνεις τα πράγματα περίπλοκα αλλά πολύ περίπλοκο να κάνεις τα πράγματα απλά.

Το Θεώρημα του GINSBERG

1. Δεν μπορείς να νικήσεις.
2. Δεν μπορείς να φέρεις ισοπαλία.
3. Δεν μπορείς καν να βγεις από το παιχνίδι.

Το σχόλιο του FREEMAN για το θεώρημα του GINSBERG


Κάθε φιλοσοφική αρχή που προσπαθεί να δώσει νόημα στη ζωή βασίζεται στην άρνηση κάποιου από τους κανόνες του θεωρήματος του GINSBERG
Ήτοι:
1. Ο Καπιταλισμός βασίζεται στην ψευδαίσθηση ότι μπορείς να κερδίσεις.
2. Ο Σοσιαλισμός βασίζεται στην ψευδαίσθηση ότι μπορείς φέρεις ισοπαλία.
3. Ο Μυστικισμός βασίζεται στην ψευδαίσθηση ότι μπορείς να βγεις από το παιχνίδι.

Ο Νόμος για την αντιμετώπιση της Γραφειοκρατίας


Όταν οι λύσεις που δίνει το υπουργείο δεν ταιριάζουν στο πρόβλημά σου, τροποποιείς το πρόβλημα, όχι τις λύσεις.


Ορισμός του Ειδικού


Ειδικός είναι αυτός που κατέχει τις πιο πολλές γνώσεις σε σχέση με όσο το δυνατόν λιγότερα θέματα. Ο επιτυχημένος ειδικός είναι αυτός που ξέρει τα πάντα γύρω από το τίποτα.

Οι αρχές του Oaks για την νομοθεσία

1) Οι νόμοι πληθαίνουν ανάλογα με τα εκάστοτε μέσα επιβολής τους.
2) Ένας κακός νόμος έχει περισσότερες πιθανότητες να ενισχυθεί παρά να καταργηθεί.
3) Η κοινωνική νομοθεσία δεν μπορεί να καταργήσει τους φυσικούς νόμους.

Ο τελευταίος Νόμος

Αν κάποια πράγματα μπορούσαν να πάνε στραβά και δεν πήγανε, θα αποδειχτεί ότι θα ήταν καλύτερα να είχαν πάει.
Το αξίωμα του Ducharm

Αν κανείς κοιτάξει το πρόβλημά του από κοντά, θα διαπιστώσει ότι και ο ίδιος αποτελεί μέρος του προβλήματος.

Ο βασικός κανόνας του Jaffe

Υπάρχουν μερικά πράγματα που είναι αδύνατον να τα ξέρεις - αλλά είναι αδύνατον να ξέρεις ποια είναι αυτά τα πράγματα.

Η συμβουλή του Leo Rogers


Αν αξίζει να το κάνεις, αξίζει και να το παρακάνεις.


Μετά - Νόμοι.


Ο Νόμος του Bocklage

Αυτός που γελάει τελευταίος μάλλον δεν κατάλαβε το αστείο.

Ο Νόμος του Meader

Οτιδήποτε κι αν σου συμβεί, θα έχει συμβεί στο παρελθόν και σε όλους τους γνωστούς σου, αλλά πιο σοβαρά.

Η συμβουλή του Edelstein

Μην ανησυχείς για το τι σκέφτονται οι άλλοι για σένα. Είναι απασχολημένοι με το να ανησυχούν τι σκέφτεσαι εσύ γι' αυτούς.

Ο Νόμος του Jacobs

Το να κάνεις λάθη είναι ανθρώπινο - το να τα φορτώνεις όμως σε κάποιον τρίτο είναι ακόμη πιο ανθρώπινο.

Η πρώτη αρχή του Pardo (από το Νόμο του Μέρφυ)


Τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή είναι ή ανήθικα ή παράνομα ή παχαίνουν.

Οι παρατηρήσεις του Ron για τους εφήβους

1) Τα σπυράκια εμφανίζονται πάντα μια ώρα πριν πας στο ραντεβού.
2) Το γρατσούνισμα στο δίσκο βρίσκεται πάντα πάνω στο αγαπημένο σου τραγούδι.

Ο πρώτος Νόμος του Mason για το φαουστισμό

Την ημέρα που θα αποφασίσεις να πουλήσεις την ψυχή σου στο διάβολο, θα υπάρχει υπερπροσφορά.


Ο Νόμος του Denniston


Η ενάρετη ζωή είναι η τιμωρία των ενάρετων.

Το Συνακόλουθο του Denniston

Αν κάνεις μια καλή πράξη, θα σου ζητήσουν να την ξανακάνεις.

Το σχόλιο του Bloch

Το συνακόλουθο του Denniston έχει εφαρμογή στο εξής ρητό: Μια ενάρετη πράξη δεν θα μείνει ποτέ ατιμώρητη". Ο νόμος του Denniston υπονοεί περισσότερα απ' όσα λέει.

Η ελεγεία του Cheit

Αν βοηθήσεις ένα φίλο που βρίσκεται σε ανάγκη, είναι σίγουρο ότι θα σε θυμηθεί - την επόμενη φορά που θα βρεθεί σε ανάγκη.

Η αρχή του Ruby για τις τυχαίες συναντήσεις

Η πιθανότητα να συναντήσεις κάποιον που ξέρεις, αυξάνει όταν είσαι με κάποιον που δεν θέλεις να σε δει μαζί του.

6/10/2009

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΒΑΖΑ

Εκλογές λοιπόν την Κυριακή που μας έρχεται.
Θα ξεπεράσω τον πειρασμό και δεν θα αναφερθώ σ’ αυτές από τούτη τη στήλη. Είναι γνωστές ή φανερές οι θέσεις και οι απόψεις μου έτσι κι αλλιώς. Έχω άλλα μέσα και τρόπους να τις προωθήσω και αυτό κάνω.
Ιστορίες με βάζα λοιπόν. Ιστορίες όμως σημαντικές και διδακτικές, χρήσιμες για τις ημέρες που περνούμε.
Διαβάστε τις προσεχτικά και αν έχω κάτι να πω είναι τούτο.
Ας φροντίσουμε για τις πέτρες πρώτα.
Ας φροντίσουμε να υπάρχουν πέτρες στη ζωή μας.

Από τις επιλογές μας εξαρτάται. Έτσι κι αλλιώς είναι στο χέρι μας!
(Μάλλον εκατόγχειρες είμαστε. Τόσες φορές που το έχουμε κόψει…)


ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟ ΤΟ ΒΑΖΟ;

Ένας καθηγητής φιλοσοφίας εμφανίστηκε στην τάξη του με ένα μεγάλο χάρτινο κουτί. Χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία.

Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο ρώτησε:
- Είναι γεμάτο το βάζο;

Και οι μαθητές απάντησαν:
- Ναι είναι γεμάτο.

Αυτός χαμογέλασε και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βότσαλα και άρχισε να γεμίζει το βάζο, το κούνησε λίγο και τα βότσαλα κύλησαν και γέμισαν τα κενά μεταξύ των πετρών.

Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:
- Είναι γεμάτο το βάζο;

Και οι μαθητές απάντησαν:
- Ναι είναι γεμάτο.

Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά μεταξύ των πετρών και των βότσαλων.

Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:
- Είναι γεμάτο το βάζο;

Οι μαθητές δίστασαν για λίγο, αλλά απάντησαν:
- Ναι είναι γεμάτο.

Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει πήρε από την χάρτινη κούτα δύο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλο το υπόλοιπο κενό του βάζου.

Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:
- Είναι γεμάτο το βάζο;

Οι μαθητές αυτή τη φορά γέλασαν και είπαν:
- Ναι, είναι γεμάτο.




Τώρα, λέει ο καθηγητής, θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αυτό αντιπροσωπεύει τη ζωή σας.

Οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή σας, οικογένεια, ο σύντροφός σας, τα παιδιά σας, η υγεία σας, οι καλοί σας φίλοι. Είναι τόσο σημαντικά που ακόμα κι αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη.

Τα βότσαλα είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στη ζωή μας, όπως οι σπουδές, η δουλειά μας, το σπίτι μας, το αυτοκίνητό μας, τα στερεοφωνικά μας. Αν αυτά τα βάλετε πρώτα στο βάζο δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά της ζωής.

Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα τα πολύ μικρά της ζωής.

Αν βάλεις πρώτα άμμο στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος ούτε για τις πέτρες αλλά ούτε για τα βότσαλα. Το βάζο είναι η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα, δεν θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά. Ξεχωρίστε ποια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας.

Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε τη σύντροφό σας, προσέξτε την υγεία σας, χαρείτε με τους φίλους σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για γνώση και σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι σας, το αυτοκίνητό σας, τα στερεοφωνικά σας. Όμως να φροντίσετε για τις πέτρες πρώτα. Ξεχωρίστε τις προτεραιότητες.

Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι. Ένας όμως ρώτησε:
- Καλά, η μπύρα τι αντιπροσωπεύει;

Ο καθηγητής γελώντας του απαντά:
- Χαίρομαι που ρωτάς. Θα σας πω. Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι, γιατί πρέπει να ξέρεις ότι ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΙΓΟΣ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΠΥΡΙΤΣΕΣ.


ΡΑΓΙΣΜΕΝΟ ΔΟΧΕΙΟ

Πριν πολλά χρόνια, σε μια επαρχεία κάπου στην Κίνα, ζούσε μια ηλικιωμένη γυναίκα η οποία κουβαλούσε καθημερινά νερό από ένα μακρινό ρυάκι με δυο μεγάλα δοχεία περασμένα σε ένα μακρύ ξύλινο κοντάρι το οποίο στήριζε στους ώμους της.
Το ένα δοχείο ήταν άψογο και μετέφερε πάντα όλη την ποσότητα νερού που μπορούσε να χωρέσει.
Το άλλο είχε μια ρωγμή και στο τέλος της μακριάς διαδρομής, από το ρυάκι στο σπίτι, έφθανε με τη στάθμη του νερού έως τη μέση. Έτσι για δύο ολόκληρα χρόνια η γυναίκα κουβαλούσε καθημερινά μόνο ενάμισι δοχείο νερό στο σπίτι της.
Φυσικά το τέλειο δοχείο ένοιωθε υπερήφανο που εκπλήρωνε απόλυτα και τέλεια το σκοπό για τον οποίο είχε κατασκευαστεί. Το ραγισμένο δοχείο ήταν
δυστυχισμένο που μόλις και μετά βίας μετέφερε τα μισά από αυτά που έπρεπε κι ένοιωθε ντροπή για την ατέλεια του.
Ύστερα από δύο χρόνια δεν άντεχε πια την κατάσταση αυτή και αποφάσισε να μιλήσει στην ηλικιωμένη γυναίκα.

"Ντρέπομαι τόσο για τον εαυτό μου και θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη!"
"Μα γιατί;" ρώτησε η γριά. "Για ποιο λόγο νιώθεις ντροπή;"
"Ε, να ! Δύο χρόνια τώρα μεταφέρω μόνο το μισό νερό λόγω της ρωγμής μου και εξαιτίας μου κοπιάζεις άδικα και εσύ!"

Η γυναίκα χαμογέλασε:
“Παρατήρησες ότι στο μονοπάτι υπάρχουν λουλούδια μόνο στη δική σου πλευρά και όχι στη μεριά του άλλου δοχείου; Πρόσεξα την ατέλειά σου και την εκμεταλλεύτηκα.”
"Φύτεψα σπόρους στην πλευρά σου και εσύ τους πότιζες. Δύο χρόνια τώρα μαζεύω τα άνθη και τα τοποθετώ το τραπέζι μου. Αν δεν ήσουν εσύ δεν θα είχα τόση ομορφιά να στολίζει το σπιτικό μου!"

Βέβαια δεν ήταν η ατέλειά του δοχείου που το έκανε ξεχωριστό αλλά η ιδιαίτερη ικανότητα της ηλικιωμένης γυναίκας να διακρίνει και να χρησιμοποιήσει την αδυναμία του.
Ο καθένας μας έχει τις "ρωγμές" του και τις "αδυναμίες" του, που μπορούν να γίνουν χρήσιμες και να "στολίσουν" τη ζωή μας. Κάθε "ρωγμή" μπορεί να κάνει τη ζωή μας πιο πλούσια και πιο ενδιαφέρουσα, αρκεί κάποιος να μπορέσει να διακρίνει τον τρόπο με τον οποίο η ατέλεια μας αυτή μπορεί να ομορφύνει την ίδια μας την ύπαρξη.

"Ραγισμένοι" φίλοι, μην ξεχνάτε να σταματάτε στην άκρη του δρόμου και να απολαμβάνετε το άρωμα των λουλουδιών που φυτρώνουν στη μεριά σας. Αν ο καθένας μας μετέτρεπε σαν την ηλικιωμένη γυναίκα τις ατέλειες του διπλανού του σε κάτι χρήσιμο και όμορφο, σίγουρα ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος.

28/9/2009