Δευτέρα 11 Μαΐου 2009

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ … ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

Μελετώ τις αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων και αναρωτιέμαι πολλές φορές προς τι οι πολύωρες συνεδριάσεις. Αναρωτιέμαι προς τι κάποιες «ηρωικές» αποφάσεις, όταν ποτέ δεν εφαρμόζονται, ειδικά όταν κάνουν «τζιιιζ»! Αναρωτιέμαι πως και γιατί κάποιες αποφάσεις συνειδητά δεν υποστηρίζονται, με αποτέλεσμα στην πορεία να υποβαθμίζονται. Έχω δεκάδες παραδείγματα, θα αναφέρω μόνο δύο. Για τα άλλα επιφυλάσσομαι…

NATURA


Έκλεισε χρόνος που, σε μεταμεσονύχτια ώρα είναι αλήθεια, ύστερα από πρόταση του Κώστα Δρακονταειδή το Δημοτικό μας Συμβούλιο αποφάσισε την προώθηση της ίδρυσης φορέα διαχείρισης για το οικοσύστημα (Αλυκές, Δίαυλος, Παλιονής, Αυλίμων) που είναι χαρακτηρισμένο ως NATURA 2000.
Έκτοτε αγνόησε το γεγονός και θαρρώ, αν ρωτήσετε κάποιον δημοτικό σύμβουλο, κανένας δεν το θυμάται!
Κι όμως. Στην ιστοσελίδα του, ο δήμος Λευκάδας, καμαρώνει για αυτόν τον χαρακτηρισμό. Είπατε τίποτα;
Τη σημασία της ίδρυσης φορέα διαχείρισης την έχω αναπτύξει από τούτη τη στήλη και δεν επανέρχομαι. Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος βεβαίως παραμένει άγνωστη φράση για τους «άρχοντές μας» και θα έλεγα πως, λόγω προϊστορίας και ευαισθησίας, κάτι τέτοιο δεν τιμά το δήμαρχό μας. Έστω, την ύστατη στιγμή, ας κάνει κάτι. Για το μέλλον μας πρόκειται, δεν μιλούμε για «είδος πολυτελείας» που μπορεί να περιμένει!


Τρικλοποδιές στην Ανακύκλωση


Χύθηκε πολύ μελάνι, χρόνια και χρόνια, για να πεισθούν οι πολίτες για την αναγκαιότητα της Ανακύκλωσης. Γράφτηκαν πολλά σημειώματα για να πεισθούν οι αιρετοί μας για τη σπουδαιότητά της. Φτάσαμε, στο παρά πέντε για να την υιοθετήσουμε, λόγω «βούρδουλα» κυρίως που ακούει στο όνομα πρόστιμο από την Ε.Ε. Έστω και έτσι το γεγονός παραμένει θετικό και οι πολίτες έκαναν το χρέος τους, σαν έτοιμοι από καιρό, με το παραπάνω θαρρώ.
Εσχάτως θαρρώ πως το θέμα Ανακύκλωση έχει εγκαταλειφθεί από τους αρμοδίους. Εσχάτως όλο και περισσότεροι κάδοι σκουπιδιών γεμίζουν με ανακυκλούμενα υλικά, όλο και περισσότεροι κάδοι ανακύκλωσης μετατρέπονται σε κάδους κοινών σκουπιδιών. Είναι λυπηρό αλήθεια να περιδιαβαίνεις τους δρόμους της πόλης και να παρατηρείς το φαινόμενο. Είναι αιτία θλίψη και μελαγχολίας να διαμαρτύρεται στο δημοτικό συμβούλιο η αντιπολίτευση (Κ. Δρακονταειδής) για την κατάσταση αυτή και να του απαντούν με νούμερα. Τόσους τόνους μαζεύουμε την ημέρα κ.λ.π.
Δηλαδή για να καταλάβω. Λένε ένα νούμερο που φαντάζει μεγάλο, οι υπεύθυνοι αιρετοί μας, και τι; Καθάρισαν; Καμαρώνουν ως παγώνια στο ζωολογικό κήπο; Αισθάνονται δικαιωμένοι και ικανοποιημένοι; Θεωρούν πως έκαναν το χρέος τους;
Δηλαδή αν μπορώ να μαζέψω δέκα τόνους και μαζεύω δύο είμαι επιτυχημένος; Ωραία λογική!
Φτου τους να μην τους ματιάσω! Σκέφτομαι στα σοβαρά να τους ψηφίσω στις επόμενες εκλογές!
Μα καλά. Δεν ντρέπονται καθόλου; Δεν έχουν μάτια να δουν, αυτιά να ακούσουν, μύτη να οσφρισθούν; Δεν έχουν λίγη τσίπα;
Από στόμα κοράκου κρααα, λέει ο λαός και έχει δίκιο. Δεν μπορείς να διαχειρίζεσαι ένα θεσμό όταν δεν τον πιστεύεις ή όταν τον θεωρείς περιττό. Τα αποτελέσματα αναμενόμενα και εξηγούμαι.

► Από τότε που άρχισε η Ανακύκλωση έστειλαν έστω και ένα ενημερωτικό σημείωμα στους πολίτες για την αναγκαιότητά της;
Εξήγησαν ποτέ τι είναι η πρόληψη, η ελαχιστοποίηση, η επαναχρησιμοποίηση, η ανακύκλωση; Δεν θέλω να πιστέψω ότι δεν ξέρουν, δεν θέλω να πιστέψω ότι όλα αυτά τα θεωρούν βάρος και «περιττά» έξοδα.
Μοίρασαν σε όλους τα ειδικά έντυπα και τις ειδικές σακούλες ή τις πέταξαν στο δρόμο και όποιος πρόλαβε πήρε; Απέδωσαν τις ευθύνες που αναλογούν στην Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης Α.Ε. ή υπάρχει κάτι «περίεργο» στη σύμβαση που έχουν υπογράψει;
► Πόσοι κάδοι ανακύκλωσης έχουν μετατραπεί, με αφαίρεση της αυτοκόλλητης ετικέτας, σε κοινούς κάδους; Αυτό δεν αποτελεί αποπροσανατολισμό για τους πολίτες; Αυτόν δεν ενέχει στοιχεία δολιοφθοράς στο θεσμό; Είναι κολάσιμη και ποινικά αυτή η ενέργεια ή όχι; Δικηγόρος δεν είμαι ούτε και δικαστικός…
(Εκεί στην παλιά ΔΕΗ δυο κάδοι μπλε, πρώην της ανακύκλωσης, γεμίζουν καθημερινώς με χαρτόνια και ανακυκλούμενα υλικά γιατί οι πολίτες ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ότι πρόκειται για κάδους σκουπιδιών! Μπλε κάδο βλέπουν οι άνθρωποι δεν του βγάζουν και … ακτινογραφία !)
► Πόσες φορές το ειδικό απορριμματοφόρο έχει αδειάσει το περιεχόμενό του στη χωματερή;
► Πόσες φορές το κοινό απορριμματοφόρο έχει αδειάσει μέσα του κάδους ανακύκλωσης;
► Ποιος μαζεύει τα ανακυκλούμενα από την κεντρική αγορά; ΚΑΝΕΝΑΣ! Με τόσα μαγαζιά και μόνο τα χαρτόκουτα να σκεφτεί κάποιος, είναι λογαριασμός…
► Πότε συνεννοήθηκε ο δήμος με τους ιδιοκτήτες των μπαρ και των καφετεριών για την περισυλλογή των πλαστικών ή γυάλινων μπουκαλιών, των αλουμινένιων κουτιών, των χαρτοκιβωτίων; Αν κάποιος κάνει βόλτα το πρωί στη Σικελιανού π. χ. θα διαπιστώσει πως εκατοντάδες ανακυκλούμενα, μπουκάλια κυρίως, πετάγονται στα κοινά σκουπίδια. Βλέπετε δεν υπάρχει …χώρος για κάδο ανακύκλωσης στην περιοχή (αφήνουν τα τραπεζοκαθίσματα;), δεν υπάρχει και συνεννόηση άρα…
► Γιατί οι κάδοι ανακύκλωσης τοποθετούνται δίπλα - δίπλα με τους κοινούς κάδους; Ποιος νους αλα Ραν Τα Πλαν και Αβερελ Ντάλτον το σκέφτηκε;
Μια λογική εξήγηση υπάρχει. Γίνεται επίτηδες για τη μείωση του όγκου των ανακυκλούμενων άρα, κατά τους αρμοδίους, οικονομία στη μεταφορά …
►…
Δεν θέλω να αναφέρω άλλα παραδείγματα. Είμαι εκνευρισμένος με τούτη την ιστορία και δεν θέλω να … ξεφύγω. Δεν μπορούν να διαχειριστούν απλά πράγματα και θέλουν και, αποκλειστικό για το δήμο, εργοστάσιο μηχανικής διαλογής των απορριμμάτων, των 8 – 10 εκατομμυρίων ευρώ, τρομάρα τους! Με τη μελέτη για το εργοστάσιο έχουν βρει, θαρρούν, το τέλειο άλλοθι για κάθε παράλειψή τους που αφορά στα απορρίμματα. Κούνια που τους κούναγε…

ΟΧΙ ΖΩΑ ΣΤΑ ΤΣΙΡΚΑ


Είναι ετεροχρονισμένο ίσως μα θα συμφωνήσω με την παρακάτω επιστολή του Σωματείου Ζωοφίλων.

« Τι συμβαίνει στον Δήμο Λευκάδας;
Γιατί είναι ο μόνος δήμος στην ευρύτερη περιοχή που έδωσε άδεια στο τσίρκο - ζώων "Europeo";
Πρέβεζα, Αγρίνιο απαγόρευσαν την λειτουργία του. Ξέρουν κάτι παραπάνω;
Ο υπουργός κος Χατζιδάκης συμφώνησε με τα φιλοζωικά σωματεία (21/04/09) να εκδώσει υπουργική απόφαση κατά της λειτουργίας των τσίρκων αυτών, 25 δήμοι σε όλη την χώρα έχουν ενστερνιστεί την απόφαση αυτή.
Ο ΔΗΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ ΜΟΝΟΝ, ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΚΙΝΗΣΗ. ΑΠΟ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ Η ΑΠΟ ΑΓΝΟΙΑ;....
ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ, ΕΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
ΓΙΑΤΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΙ ΛΕΥΚΑΔΙΤΕΣ ΔΕΝ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΟΥΝ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΕΞΑΘΛΙΩΜΕΝΕΣ ΤΙΓΡΕΙΣ ΣΕ ΚΛΟΥΒΙΑ........

Εκ μέρους του Σωματείου Ζωοφίλων Λευκάδας»


Βατραχάκια


Θαρρώ πως οι κυβερνώντες την τοπική μας κοινωνία έχουν την αίσθηση ότι κυβερνούν είλωτες ή (στην καλύτερη περίπτωση) Περιοίκους.
Θαρρώ πως το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να βγάζουν τσάτρα – πάτρα τις, αναγκαστικές, υποχρεώσεις τους απέναντι στην πολιτεία και στην Ε.Ε. , χωρίς να τους καίγεται καρφί για προγραμματισμούς, χωρίς να έχουν οράματα, χωρίς να βλέπουν «πέρα από τη μύτη τους». Το μόνο που βλέπουν καθαρά είναι οι κοινωνικές τους σχέσεις, τα βολέματα των ημετέρων και η προετοιμασία για τις επόμενες εκλογές, ότι και αν αυτό συνεπάγεται.
Ομολογώ ότι δεν είναι σημερινό το φαινόμενο. Δεν είναι τούτη η Δημοτική Αρχή (για να περιοριστώ μόνο στα δημοτικά) που φέρεται έτσι. Είναι φαινόμενο παθογενές της κοινωνίας μας, είναι η παιδεία μας έτσι διαμορφωμένη, είναι η ανοχή μας ή η αδιαφορία μας ως πολιτών, που έχει εκθρέψει τέτοιου είδους συμπεριφορές των αιρετών μας. Είμαστε κοντολογίς, όπως έχω γράψει σε πρόσφατο άρθρο, βατραχάκια σε μια χύτρα νερό που, συνηθίζοντας την άνοδο της θερμοκρασίας, ψήνονται χωρίς να το καταλαβαίνουν. Το παράξενο είναι ότι, όταν κληθούμε να γίνομε «λέοντες» (στις εκλογές εννοώ) δεν τολμούμε το άλμα έξω από τη μαρμίτα μα προτιμούμε το ρόλο μας ως βατράχου και το τέλος μας ως βραστού!
Λυπάμαι και ξέρετε κάτι; Δεν μου κάνει καρδιά να πω, καλά να πάθουμε!

"Ο κόσμος είναι επικίνδυνος όχι εξαιτίας αυτών που κάνουν το κακό, αλλά εξαιτίας αυτών που τους κοιτάζουν χωρίς να κάνουν τίποτα."
Albert Einstein

4/5/2009

Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

Η εμφι – άλωση της υγείας !

Βασικές Κατηγορίες Εμφιαλωμένων Νερών


Ο όρος «εμφιαλωμένο νερό» αφορά το νερό το οποίο προσφέρεται αεροστεγώς συσκευασμένο σε γυάλινη ή πλαστική συσκευασία και προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση. Το εμφιαλωμένο νερό διακρίνεται στις παρακάτω βασικές κατηγορίες:





Φυσικό Μεταλλικό Νερό

Ως φυσικό μεταλλικό νερό καλείται το νερό του οποίου η σύσταση (δηλαδή τα φυσικοχημικά χαρακτηριστικά) παραμένει σταθερή στο πλαίσιο φυσικών διακυμάνσεων, είναι μικροβιολογικά κατάλληλο (όρια 2,5 φορές αυστηρότερα από τα συνήθη εμφιαλωμένα), έχει υπόγεια προέλευση και υπόκειται σε εκμετάλλευση από μία ή περισσότερες φυσικές εξόδους πηγής ή τεχνητές εξόδους γεώτρησης. Το φυσικό μεταλλικό νερό δεν υπόκειται σε καμιά επεξεργασία ή διαδικασία απολύμανσης και εμφιαλώνεται επί τόπου στην πηγή ή γεώτρηση. Επιπλέον, είναι πλούσιο σε μεταλλικά στοιχεία και ιχνοστοιχεία, τα οποία είναι ωφέλιμα για τον ανθρώπινο οργανισμό, όπως το ασβέστιο, το μαγνήσιο, το κάλιο και το νάτριο.

Επιτραπέζιο Νερό

Ως επιτραπέζιο νερό αναφέρεται το κοινό πόσιμο νερό, είτε υπόγειας προέλευσης, το οποίο πριν διατεθεί στην κατανάλωση υφίσταται σειρά φυσικοχημικών επεξεργασιών (π.χ οζόνωση) προκειμένου να απαλλαχθεί από μικρόβια ή στοιχεία ακατάλληλα για την υγεία του ανθρώπινου οργανισμού και εμφιαλώνεται. Δεν είναι απαραίτητα εμπλουτισμένο με μεταλλικά στοιχεία.

Ανθρακούχο Νερό

Το ανθρακούχο νερό περιέχει διοξείδιο του άνθρακα, είτε φυσικής, είτε τεχνικής προέλευσης. Μπορεί επίσης να είναι μεταλλικό ή επιτραπέζιο νερό.

Αποσταγμένο νερό

Εμφιαλωμένο νερό που παράγεται από την απόσταξη, αντίστροφη όσμωση, η άλλη κατάλληλη διαδικασία
Το αποσταγμένο καθαρό νερό είναι άγευστο, αλλά το πόσιμο έχει ευχάριστη γεύση, που οφείλεται στα διαλυμένα άλατα σε αυτό.
Το αποσταγμένο νερό όμως αν και καθαρό, είναι βλαβερό για τον οργανισμό, λόγω της μεγάλης διαπιδυτότητας των κυττάρων. Έτσι αν βάλουμε ψάρια του γλυκού νερού σε αποσταγμένο, αυτά θα πεθάνουν αμέσως γιατί θα προκληθεί αιμόλυση (θα καταστραφούν τα ερυθρά αιμοσφαίρια).

Υπερκαταναλωτισμός


Σε έναν κόσμο όπου βασιλεύει ο υπερκαταναλωτισμός και η υπερβολή, είναι απόλυτα φυσικό, να δημιουργούνται πλαστές ανάγκες. Ευαισθητοποιημένοι άνθρωποι καταφεύγουν στην λύση του εμφιαλωμένου νερού, πιστεύοντας και σ’ αυτή την περίπτωση ότι πίνουν καθαρό νερό.
Η αλήθεια βέβαια είναι τελείως διαφορετική.

Το εμφιαλωμένο νερό είναι νερό στεκούμενο, «κονσέρβα» με ημερομηνία λήξεως και μέσα σε πλαστικό μπουκάλι.

Η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού έχει εκτιναχτεί στα ύψη σε όλο τον κόσμο τα τελευταία χρόνια. Το 2007 κάπου 200 δισ. λίτρα εμφιαλωμένου νερού πουλήθηκαν διεθνώς, σημειώνοντας αύξηση 70% σε σχέση με το 2001. Το εμφιαλωμένο νερό έχει πλέον ξεπεράσει το γάλα και τη μπίρα σε παγκόσμιες πωλήσεις.






ΟΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΚΟΕ
(Πανελλήνιο Κέντρο Οικολογικών Ερευνών)



Αυτό που διαπιστώθηκε από τη έρευνα του ΠΑΚΟΕ είναι ότι :
► δεν υπάρχει ομοιόμορφη νομοθεσία που να προσδιορίζει τι πρέπει να αναγράφεται στην ετικέτα
► Η ημερομηνία εμφιάλωσης από την ημερομηνία λήξης υπερβαίνει συχνά τους 12 μήνες.
► Δεν αναφέρονται τα φυσικοχημικά χαρακτηριστικά
► Δεν αναφέρεται ο μέσος όρος των δειγματοληπτικών μετρήσεων του προηγούμενου χρόνου αλλά τριών και πέντε χρόνων πριν.
► Κυκλοφορούν νερά με ανώνυμες ετικέτες σε νησιά και εκτός Αττικής.
► Στους αποθηκευτικούς χώρους δεν τηρείται η θερμοκρασία των κάτω των 18o C . Αποθηκεύονται σε θερμοκρασίες περιβάλλοντος 30ο και 38ο βαθμούς Κελσίου. Σε πολλά σούπερ μάρκετ οι αποθηκευτικοί χώροι είναι κοντά σε ψυγεία και ψυκτικά μηχανήματα. με αποτέλεσμα το νερό να θερμαίνεται.

ΤΟ ΝΕΡΟ ΟΤΑΝ ΕΜΦΙΑΛΩΘΕΙ ΠΑΛΙΩΝΕΙ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΒΑΚΤΗΡΙΑ.

► Οι τιμές διάθεσής του είναι πολύ υψηλές
► Η ανυπαρξία συνεχών και αυστηρών ελέγχων βάζει σε κίνδυνο την υγεία των καταναλωτών
► Οι πλαστικές συσκευασίες που καταλήγουν στο περιβάλλον, δημιουργούν πολλές ρυπογόνες εστίες.
Τις διαπιστώσεις αυτές κοινοποίησε αλλεπάλληλες φορές στο υπουργείο Υγείας, στο υπουργείο Ανάπτυξης, και στις εταιρείες, αλλά «φωνή βοώντος εν τη ερήμω».

Ακρίβεια

Η τιμή του λίτρου (του εμφιαλωμένου νερού) έχει πάρει την ανιούσα , και ειδικά το καλοκαίρι στην Ελλάδα η κατάσταση είναι παρανοϊκή. Το 1 λίτρο εμφιαλωμένο νερό φτάνει να κοστίζει όσο και ένα λίτρο βενζίνη και μερικές φορές περισσότερο.
Ακρίβυνε το νερό; Όχι βέβαια! Είπαμε το νερό είναι πολύτιμο αλλά όχι από πλευράς τιμής. Είναι πολύτιμο για τη ζωή…
Το νερό βρύσης ξέρετε πόσο κοστίζει; (δείτε το λογαριασμό της ύδρευσης για να πειστείτε) :
1 κυβικό μέτρο δηλαδή 1000 λίτρα μόνο 0.44 €. Μόνο!
Το εμφιαλωμένο;
1€ το ΕΝΑ λίτρο! Δηλαδή πάνω από 2000 φορές ακριβότερο!


Κονσέρβα


Το εμφιαλωμένο νερό είναι “κονσέρβα”. Εάν διαβάσουμε την ετικέτα που βρίσκεται πάνω στο μπουκάλι αναγράφεται η ένδειξη: "Να φυλάσσεται σε δροσερό και σκιερό μέρος σε θερμοκρασίες όχι μεγαλύτερες των 18 βαθμών Κελσίου".
Όμως τα μπουκάλια μεταφέρονται τις περισσότερες φορές με ανοιχτά φορτηγά και αποθηκεύονται ή είναι σε ράφια σε πολύ υψηλότερες θερμοκρασίες με αποτέλεσμα να αγοράζουμε το νερό ήδη αλλοιωμένο.

Εάν δούμε επίσης την ημερομηνία λήξης, βλέπουμε ότι αυτό το νερό μπορεί να μείνει στάσιμο, κονσερβοποιημένο στο πλαστικό μπουκάλι πάνω από 3 χρόνια και μετά να το χρησιμοποιήσουμε. Το αποτέλεσμα είναι πολλές φορές, η εστίαση βακτηριδίων λόγω της υψηλής θερμοκρασίας των 30 - 40 βαθμών Κελσίου, καθώς τα χτυπά ο ήλιος για ώρες κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες.

Η λεγεωνέλα π.χ. είναι ένα βακτηρίδιο που αυξάνεται γρήγορα όταν το νερό διατηρείται σε θερμοκρασία μεταξύ 28 και 40 βαθμών κελσίου . Η ευθύνη βεβαίως δεν βαραίνει τόσο τις εταιρείες παρασκευής, όσο τα καταστήματα και τις μεταφορικές εταιρίες.

Αλήθεια πόσοι από εμάς θα έτρωγαν φαγητό κονσέρβα πρωί μεσημέρι και βράδυ συνεχώς; Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για το κονσερβοποιημένο δηλαδή εμφιαλωμένο νερό. Όμως ο άνθρωπος για να είναι υγιής πρέπει να πίνει τουλάχιστον 2 λίτρα νερό την ημέρα. Φαύλος κύκλος!

Η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού είναι αντιοικολογική.

Κάθε φορά που ανοίγουμε ένα μπουκαλάκι νερό πρέπει να σκεφτόμαστε και ότι:
▬ Κάθε μπουκάλι νερό για να κατασκευαστεί (το πλαστικό τμήμα του) χρησιμοποιεί πετρέλαιο. Πόσο; Αναλογιστείτε ότι μόνο η Αμερική καταναλώνει 26.000.000.000 λίτρα εμφιαλωμένο νερό. Αυτό για να συσκευαστεί χρειάζεται 17.000.000 λίτρα πετρέλαιο. Όχι και λίγα ε;
▬ Για να μεταφερθεί το μπουκάλι στον τελικό καταναλωτή (μέσω πλοίων, φορτηγών κτλ.) καταναλώνει πάλι πετρέλαιο.
▬ Όταν ο τελικός καταναλωτής πιει το νεράκι του, το μπουκαλάκι καταλήγει στα σκουπίδια και όχι στην ανακύκλωση (κατά πάσα πιθανότητα).
▬ Αν δεν πεταχτεί στα σκουπίδια, θα πεταχτεί (από τους ασυνείδητους) στο περιβάλλον, μολύνοντάς το τουλάχιστον για πάνω από 300-400 χρόνια (τόσο κάνει για να λιώσει ένα μπουκαλάκι νερό).
▬ Αν πάει στα σκουπίδια και θαφτεί σε καμία χωματερή υπολογίστε τουλάχιστον 1000 χρόνια για να λιώσει.
▬ Αν πάει στα σκουπίδια και καταλήξει να αποτεφρωθεί, τότε το υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένο (PET) εκλύει χλωρίνη σε αέριο και βαρέα μέταλλα τα οποία είναι άκρως τοξικά.
▬ Αν καταλήξει στην ανακύκλωση, σε πολλές χώρες δεν ανακυκλώνεται εκεί, αλλά μεταφέρεται σε άλλες χώρες για να διασπαστεί (επιπλέον πετρέλαιο για μεταφορά).

Επιμύθιο

Θέλω να τονίσω ότι οι, όποιες, εταιρείες εμφιαλώσεως (αν τηρούν τους κανόνες) ΔΕΝ ΦΕΡΟΥΝ ΕΥΘΥΝΗ για το πώς καταλήγει το νερό στο τραπέζι μας. Το πρόβλημα είναι η μεταφορά και η αποθήκευση και θαρρώ πως όλοι έχουμε δει τι γίνεται έξω από Σούπερ Μάρκετ και περίπτερα. Άρα πρέπει και οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί και σε ότι αφορά στην αγορά του νερού και σε ότι αφορά στο που πετάμε τα άδεια μπουκάλια.

Κυρίως το τελευταίο, γιατί μιλούμε για μπουκάλια «ων ουκ έστιν αριθμός…».


27/4/2009