Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2008

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΕΝΟΣ «ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗ»

Έπεσε τυχαία στα χέρια μου ένα γράμμα ενός από τους συλληφθέντες στο συλλαλητήριο της 8/3/2007 σε συμμαθητές του. Χωρίς δεύτερη σκέψη αποφάσισα να δημοσιεύσω αποσπάσματά του, διατηρώντας τη σύνταξή του και τις υπογραμμίσεις του. Θεωρώ ότι τούτο το γράμμα πρέπει να το διαβάσουν όλοι οι γονείς.
Γιατί εμείς οι μεγάλοι κάναμε τον κόσμο των παιδιών μας ένα βόθρο απ’ όπου ξεχειλίζουν τα σκατά. Γιατί εξαγοράσαμε τους όποιους αγώνες μας με μια βολή χειρότερη απ’ την ντροπή. Γιατί αφήσαμε την εξουσία να αλωνίζει στο δικό μας και το δικό τους χωράφι. Γιατί διδάξαμε στα παιδιά μας τη μιζέρια, την ολιγάρκεια, τον συμβιβασμό. Γιατί ξεπουλήσαμε στα παζάρια της πολιτικής τα οράματα της νιότης μας. Γιατί γίναμε οι ίδιοι τσιράκια της εξουσίας, αντί να την ελέγχουμε αυστηρά και να τη μαστιγώνουμε για τα ατοπήματά της.
Γιατί δεν μάθαμε τη φράση του Καζαντζάκη « Ο Θεός μας έδωσε το κεφάλι για να το σηκώνουμε στους καταπιεστές μας»
20/3/2007

«Είμαι ένας από τους 49 συλληφθέντες της 8/3/2007. Με προσήγαγαν μαζί με άλλα 48 παιδιά από το ίδιο σημείο (από τη νησίδα που υπάρχει στη γωνία Μ. Βρετανία και Βασ. Σοφίας) στη ΓΑΔΑ, άνευ λόγου και αιτίας. Ήμουν από τους λίγους τυχερούς που δεν έφαγαν ξύλο και πραγματικά ακόμα απορώ πως τη γλύτωσα. Δεν κατάφερα να ξεφύγω αφού, όπως θα έχετε δει στα βίντεο, μας κύκλωσαν περί τους 100 και παραπάνω αστυνομικοί και μας εξήγησαν με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο πως νοιώθει μια κατσαρίδα όταν, αφού την έχεις ψεκάσει 10 φορές με AROXOL συνεχίζεις επίμονα να τη βαράς με μια παντόφλα….
… Πέρα από την ασφυξία λόγω των χημικών και της φυσούνας που έφαγα στο πρόσωπο, γύρω μου άκουγα πολύ δυνατά τις κραυγές των παιδιών που έβλεπα να χτυπάνε με μεγάλη μανία οι κ. αστυνομικοί….
… Μια κοπέλα που δεν μπορούσε να αναπνεύσει και ήταν έτοιμη να λιποθυμήσει είπε στους ΜΑΤατζήδες «θα λιποθυμώ», και αυτοί της απάντησαν «Λιποθύμα τώρα να σε γ… κι από πάνω».
Με έβαλαν στην κλούβα και περιέργως δεν μου πέρασαν χειροπέδες. Χειροπέδες έβαλαν στους μισούς από εμάς και στους περισσότερους τις έβγαλαν στην κλούβα. Σε μερικά παιδιά τις άφησαν, έτσι για τιμωρία. Μέσα στην κλούβα είχαμε ένα παιδί με ανοιγμένο κεφάλι, μια κοπέλα με σκισμένο φρύδι, ένα παιδί με σπασμένη μύτη, ένα άλλο με μισή μπλούζα και χέρι που σχεδόν δεν κούναγε (ρήξη μυών πίσω από τον καρπό), ένα κάρο παιδιά με μελανιές και καρούμπαλα και άλλους που πιθανότατα ξεχνάω…
… Κάποια στιγμή κατά τις εφτά το απόγευμα φτάσαμε στη ΓΑΔΑ όπου ακόμα δεν ξέραμε γιατί μας πάνε. Μας ανέβασαν στον 11ο όροφο, μας πέταξαν σε ένα διάδρομο και άρχισε η διαδικασία του πολέμου των νεύρων. Ήμασταν χάμω μες στη βρώμα και τις γόπες σε ένα διάδρομο 2,50 επί 12 μέτρα (περίπου), 49 άτομα, μεταξύ των οποίων 20 περίπου κοπέλες, ο ένας πάνω στον άλλο, με ασφαλίτες να περνάνε συνέχεια από πάνω μας για να μας σπάσουν τα νεύρα. Κουνιόμουν και έβηχα από τα χημικά που έβγαζαν τα ρούχα τα δικά μου και των άλλων. Μας έκαναν σωματικό έλεγχο (γυμνό για όσους δεν γνωρίζουν), χωρίς ακόμα να μας λένε γιατί μας έχουν προσάγει και χωρίς γιατρό για τα χτυπημένα παιδιά. Οι προκλητικές ατάκες έδιναν και έπαιρναν. Επαφή με δικηγόρο δεν υπήρχε, και δεν υπήρξε για δεκαεννιά ώρες!!!
… Κατά τη διάρκεια της νύχτας μας έφεραν την εντολή σύλληψης να υπογράψουμε, όπου λέει είχαμε συλληφθεί για διατάραξη κοινής ειρήνης και «εγκληματική οργάνωση»(έτσι έλεγε το χαρτί). Προφανώς και δεν υπέγραψε κανείς και ζητούσαμε πολύ έντονα δικηγόρο. Αρχικά είχαμε πάει μόνο για απλή προσαγωγή και η εντολή σύλληψης εμφανίστηκε ως δια μαγείας μετά τις 1 το βράδυ (αφού είχαμε ήδη 5 ώρες χωρίς δικηγόρο και γιατρό στη ΓΑΔΑ) . Κάποια στιγμή ήρθε και ένας υποτιθέμενος εισαγγελέας και μας έβαλε να συντάξουμε απολογία ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟ, πράγμα παράνομο και ανήκουστο. Η κατηγορία για 45 (οι 4 νομίζω είχαν ελάχιστα διαφορετική) άτομα;

« Ο κατηγορούμενος συμμετείχε σε κομμάτι της πορείας που αποκόπηκε από τον κύριο όγκο της και επιτέθηκε στους άνδρες της αστυνομίας με πέτρες, μάρμαρα και ξύλα. Κατά τη σύλληψή του άφησε στο έδαφος 1 ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΜΑΣΚΑ, 2 ΑΝΤΙΑΣΦΥΞΙΟΓΟΝΕΣ ΜΑΣΚΕΣ, 1 ΒΑΡΙΟΠΟΥΛΑ, 1 ΣΦΕΝΤΟΝΑ, 1 ΠΑΛΟΥΚΙ, ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΙ ΜΑΡΜΑΡΑ».
Τουτέστιν, αφήσαμε κάτω 90 αντιασφυξιογόνες μάσκες, 45 βαριοπούλες, 45 σφεντόνες και υπολογίζω περί τις 150 – 200 πέτρες. Δεν ξέρω αν γελάτε αλλά με αυτές τις αδιανόητες κατηγορίες είναι πιθανή η καταδίκη.
… Τους τραυματίες τους πήγαν στις 4 το πρωί στον Ερυθρό Σταυρό (9 ώρες αργότερα).
Φαί δεν είχαμε. Αγοράσαμε με ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΕΞΟΔΑ champion κρουασάν από το κυλικείο στις δύο το βράδυ. Μαζέψαμε όλοι μαζί τα λεφτά και πήγαν 2 παιδιά από εμάς συνοδεία 6 αστυνομικών (έπιασαν την Αλ Κάιντα οι …) να τα φέρουν…
… Αντιστοιχούσαν για 19 ώρες, 2,5 κρουασάν στον καθένα και το 1/15 του πακέτου των Τσακίρης τσιπς. Νερό απ τον ψύκτη και απουσία χαρτιού υγείας.
Κοιμηθήκαμε στο διάδρομο αυτό που είχε και γραφεία, ακουμπώντας με τον απέναντι μας τα γόνατά μας που ήταν λυγισμένα για να χωρέσουμε.
… Την επόμενη το πρωί μας φωτογράφισαν και περιμέναμε από τις εννιά που υποτίθεται θα μας πήγαιναν στην Ευελπιδων μέχρι τις εφτά το απόγευμα που τελικά μας πήγαν. Στις δύο περίπου είδαμε τους δικηγόρους, και μας έφεραν μερικά κρουασάν παραπάνω και φρυγανιές. Κατά τις 16:30 μας έφεραν και φασολάδα, ευγενική χορηγία της ΕΛ.ΑΣ. (νομίζω).
… Περάσαμε ευτυχώς μετά από χίλια βάσανα από τον εισαγγελέα (πράγμα που σήμαινε ότι θα περνάγαμε αυτόφωρο), ο οποίος, πρωτοφανώς, ήρθε στη ΓΑΔΑ παρόλο που ο νόμος λέει ότι δεν μετακινείται από την έδρα του και ότι οι κατηγορούμενοι πάνε σ αυτόν. Να χιλιοευχαριστήσω εδώ όλα τα παιδιά που εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους έξω από τη ΓΑΔΑ. Τους ακούγαμε έξω από το παράθυρο του εισαγγελέα που ήταν στον 6ο όροφο να φωνάζουν και ήταν απίστευτη η ψυχολογική βοήθεια (στο διάδρομο που μέναμε δεν είχαμε παράθυρα). Η αλληλεγγύη βοηθά πραγματικά πολύ και είναι ανεξάρτητη κομματικών φραγμών.
Μας έδεσαν λοιπόν με χειροπέδες μεταξύ μας και μας μετέφεραν συνοδεία 25 ασφαλιτών και δεν ξέρω και εγώ πόσων ένστολων στα δικαστήρια με κλούβες.
… Τη Δευτέρα το πρωί πήγαμε στο δικαστήριο πάλι. Τη δικογραφία την έλαβαν οι δικηγόροι στις 11:30 και εμείς δικαζόμασταν στις 12. Πήγαμε να μπούμε στην αίθουσα οι πρώτοι κατηγορούμενοι κατά τις 4 αν θυμάμαι σωστά.
… Ξεκίνησε η δίκη με τους γονείς απ έξω, οι δικηγόροι σύσσωμοι ζήτησαν αναβολή εντός του 15ημέρου λόγω του ότι έλαβαν πολύ αργά τη δικογραφία. Και λίγο πριν κάνει την εισήγηση η εισαγγελέας, ακούσαμε από το διάδρομο φωνές και φασαρία. Μπαίνει ένας μέσα στο δικαστήριο και φωνάζει: «Ένα γιατρό, ένα γιατρό, έπεσαν δακρυγόνα έξω από το δικαστήριο» Φοβερή αναμπουμπούλα, αφού τα χημικά άρχισαν να πιάνουν και εμάς. Ένας πατέρας προσπάθησε να μπει μέσα και έφαγε κάτι ψιλές με τα κλομπ, ενώ ένας αλήτης ΜΑΤατζής τον ψέκασε εξ επαφής στο πρόσωπο. Σημειώνω εδώ ότι αυτό μπορεί να αποβεί μοιραίο και απαγορεύεται ρητά ακόμη και από την αστική δικαιοσύνη. Ο άνθρωπος λιποθύμησε και έγινε μπλε, έτρεξαν κάποιοι να τον βοηθήσουν, κάποιες άλλες μανάδες έπεσαν στα σκαλιά της εισόδου του δικαστηρίου, γενικά φοβερή αναταραχή.
… Θα περάσει η τρομοκρατία; Πρέπει όλοι μας να αναρωτηθούμε και να μην απαντήσουμε επιπόλαια όχι. Γιατί αν δεν θέλουμε να περάσει, απαιτούνται πολλά περισσότερα από αυτά που κάνουμε, και το τελευταίο που πρέπει να μας απασχολεί είναι η κοντόφθαλμη τρομολαγνεία που χαρακτηρίζει την πραγματικά χαμένη (και όχι αναβεβλημένη) εξεταστική. Το πρόβλημα μάλλον είναι αρκετά πιο ευρύ και ελπίζω να μπορέσουν να το δουν αρκετοί άνθρωποι. Ας αναρωτηθούμε λίγο για το πανεπιστήμιο που υπερασπίζουμε και για την κοινωνία που ζούμε γενικότερα, τώρα που έχουμε την πολυτέλεια να το κάνουμε. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι οποιοσδήποτε από εσάς στη θέση μου. Ας αναρωτηθούμε λίγο για τη «δημοκρατία» μας. Πιστεύω πως ο καθένας πρέπει να αναλάβει δράση ανάλογα με το πως εκείνος θεωρεί σωστό, και όχι μόνο στα πλαίσια μιας παράταξης. Σας παρακαλώ να είστε δυναμικοί την Πέμπτη, αλλά και κάθε μέρα. Εγώ λόγω της κρατικής τρομοκρατίας δεν μπορώ να έρθω στην πορεία, για να μην επιβαρύνω τη θέση μου, και με μια έννοια, η κυβέρνηση πέτυχε αυτό που ήθελε. Και μην ξεχνάτε ότι ακόμη 11 φοιτητές και ένας εργαζόμενος βαρύνονται με χειρότερες κατηγορίες απ τις δικές μου, και μόνο από τύχη δεν μου φόρτωσαν και εμένα τις ίδιες. Οι 12 αυτοί άνθρωποι χρειάζονται την συμπαράσταση όλων μας.
Οι δικηγόροι άρχισαν να λένε ότι τέτοια φαινόμενα έχουν να δουν από τη χούντα.
Σας καλώ να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα από τα παραπάνω και ελπίζω να μην ήμουν κουραστικός.

Α. Δ
Φοιτητής Πολυτεχνείου»

Δεν υπάρχουν σχόλια: