ΣΚΛΗΡΟΠΟΝΤΙΚΑΣ ΚΑΙ ΜΑΡΓΟΥΛΑ

Ένα βουκολικό κατασκεύασμα σε δεκαπεντασύλλαβο

Μια ιστορία αγάπης, μίσους και … διαπλοκής

Γραμμένη από τον

Μ ά ρ κ ο  Β. Ν ι κ η τ ά κ η

Τους περαζόμενους καιρούς στη νήσο Ασπροτόπι
μονάχα ζώα ζούσανε, δεν ζούσανε ανθρώποι.
Μες του νησιού τ’ ανήλιαγα και σκιερά κατοίκια
ζούσανε φίδια και ασβοί και σαύρες και ποντίκια.
Διάφορ’ άλλα ερπετά είχανε τη φωλιά τους
στα μέρη εκείνα και δειλά κάνανε τη δουλειά τους.
Στα πιο καλά υψώματα, σε δάση και χωράφια
πολλά εζούσαν ζωντανά. Κατσίκια και ελάφια
βόδια, σκυλιά και πρόβατα, γάτες και ζώα άλλα
λιανά, χοντρά κι αδύναμα, μικρά μα και μεγάλα.
Στον ουρανό πολλά πουλιά επέταγαν ανάρια
και στης θαλάσσης το βυθό ζούσαν χιλιάδες ψάρια.
Το Ασπροτόπι όμορφο. Βουνά γεμάτα δάση
και παραλίες καθαρές ο νους σου να τα χάσει.
Γύρω πολλά νησόπουλα κατάφυτα κι εκείνα,
πάνω στην άμμο την ξανθή ευώδιαζαν τα κρίνα
Πρωτεύουσά του το νησί είχε την πόλη Ασπράδα
πού’ χε λιμάνι φυσικό κι όμορφη πεδιάδα.
Απέραντος βιότοπος, με αλυκές, ιβάρια
και βρίσκαν ό,τι θέλανε ζώα, πουλιά και ψάρια.
Η πόλη ήταν βορινή, τη φύσαγε μαΐστρος,
πολλά για κείνη έγραψε των ποιητών ο οίστρος.
Απ’ την απέναντι στεριά τη χώριζε κανάλι
στενό και κάστρο ενετικό κοντά στο ακρογιάλι
είχε χτιστεί από παλιά, όμορφο δίχως ταίρι
που το ζηλεύανε τα ζά απ’ τα ξηρά τα μέρη.
Δικό τους να το κάνουνε μάταια προσπαθούσαν
τα ζώα τα’ Ανακτορικά και κάκητα κρατούσαν
στ’ Ασπροτοπιού τα ζωντανά. Μα δεν είναι η ώρα
για ιστορίες παλαβές. Πάω στα ζώα τώρα.

Σε τούτο το όμορφο νησί φθινόπωρου μια μέρα,
εμαζευτήκανε τα ζα της γης και του αέρα
εις την Ασπράδα, τακτική συνέλευση να στήσουν,
τα πριν και τα μελλούμενα του τόπου να μιλήσουν.
Θελαν να κάνουν εκλογές τα ζώα ν’ αναδείξουν
σε δήμους και κοινότητες ποια θα υποστηρίξουν.
Η νήσος διοικητικά ανήκε στην Ατίνα,
χώρα μικρή κι ιστορική, όλης της γης βιτρίνα.
Εις την Ατίνα εκλέγετο του τόπου ο νησάρχης,
ζώο που πάντα ήτανε ξένο και κομματάρχης.
Το Ασπροτόπι εξέλεγε κι αυτό ζώο δικό του
και στην Ατίνα το’ στελνε σαν αντιπρόσωπό του.
Δυο χρόνια πριν ενώθηκε η Ατίνα μ’ άλλα μέρη
και κάνανε ένα κοινό κονομικό ασκέρι.
Τη βάφτισαν Κοινότητα με κάπα κεφαλαίο
(για να το ξεχωρίσετε πως γράφω σας το λέω).
Είχαν περάσει χρόνοι οκτώ και οι εννιά βαδίζαν
που απ’ τ’ Ασπροτόπι φύγανε τα ζώα που το ορίζαν,
κάτι θεριά αρπαχτικά που το’ χαν κυριέψει
κι όλο των ζωντανών το βιός το είχαν καταστρέψει.
Στα νύχια του καταχτητή και στης οπλής το βάρος
πολλά αντισταθήκανε με σθένος και με θάρρος.
΄Άλλα λαλιά δεν έβγαλαν μα βρήκαν ευκαιρία
να γλύψουν κάνα κόκαλο από την εξουσία.
Αυτά εκυβερνούσανε για χρόνια τ’ Ασπροτόπι
και κράτησε η έχθρητα χρόνια πολλά κατόπι.

Τη μέρα που συνέλευση ορίστηκε να γίνει
το Ασπροτόπι έβραζε σαν να’ τανε καμίνι.
Τα ζώα μαζευτήκανε, η σάρα και η μάρα.
Μιλάει πρώτα ο γάιδαρος με την χοντρή φωνάρα.
Τους λέει:
 

ΓΑΙΔΑΡΟΣ

Ζώα του νησιού, αγαπητοί μου φίλοι
βόδια, κατσίκια, πρόβατα, γουρούνια, γάτες, σκύλοι
πετούμενα, σερνάμενα, που ζείτε στ’ Ασπροτόπι,
έχουν τα μαύρα χάλια τους οι εδικοί μας τόποι,
γιατί, κανένα από μας δε σέβεται το άλλο
και στο νησί μας κάνουμε κακό πολύ μεγάλο.
΄Όπου να πας κι όπου σταθείς βρώμα και δυσωδία.
Καιρός μας ν’ αποκτήσουμε κάποια ευαισθησία.
Βαρέθηκα πια τη δουλειά, η υπομονή μου πάει,
να ζούμε έτσι άναρχα καθόλου δεν φελάει.
Ας χωριστούμε στο νησί, ας κάνουμε λημέρια
και ας τα οργανώσουμε κατά πως πρέπει πλέρια.
Στ’ άλλα λημέρια μόνα σας τον αντιπρόσωπό σας
να βγάλετε και ζήσετε πως το’ χετε σκοπό σας.
Μα στην Ασπράδα πρέπει της δήμαρχος για να γίνει
το ζώο εκείνο που σωστά και λογικά θα κρίνει,
που θα’ χει μέσον σ’ άλλη γη, θα ξέρει μονοπάτια
θα έχει πάντα έξυπνα και ανοιχτά τα μάτια,
θα’ χει δουλειές σ’ άλλες στεριές, σ’ άλλα νησιά και μέρη
και για μαστόρους σίγουρα πρέπει πολλά να ξέρει.
Λοιπόν προτείνω δήμαρχο την αλεπού Μαργούλα
που με την πονηράδα της τα καταφέρνει ζούλα.
΄Έχει πτυχίο μαστοριάς κι από καπατσοσύνη
θαρρώ κανένα ζωντανό ωσάν κι αυτή δεν γίνει.
Σε κόμμα ανήκει πράσινοι που έφτιαξε ο Καστράτος
ο ζόρικος, ο γητευτής και ερωτιάρης γάτος.
Είναι αυτοδημιούργητη κι αν και μικρή ακόμα
την προκοπή της βλέπουμε με ανοιχτό το στόμα.
Είναι λοιπόν κατάλληλη θαρρώ να κυβερνήσει
την πεθαμένη πόλη μας γρήγορα ν’ αναστήσει

Ενθουσιάστη η αλεπού ν’ ακούσει του γαιδάρου
την πρόταση και αρχινά τα λόγια μονιτάρου.
Λέει τους:

ΑΛΕΠΟΥ

Τα’ πε ο γάιδαρος είναι σωστά και ντρίτα
κι αν όλοι εσείς τη θέλετε ολόκληρη την πίττα
μα και χορτάτο άνθρωπο, κάνετε κάποιο λάθος.
΄Όλοι πρέπει του γάιδαρου να μοιάσουμε στο πάθος.
Να φτιάξουμε ένα νησί να το ζηλεύουν όλοι
κι εκεί ‘ αγκάθια φύτρωναν να γίνει περιβόλι.
΄Έχω προτάσεις έτοιμες, σχέδια και μελέτη
να γίνει τ’ Ασπροτόπι μας σαν κατά πως του πρέπει.
Στο νου μου έχω γέφυρες, κανάλια και πλατείες
και αναδιοργάνωση σ’ όλες τις συνοικίες.
Σαν Βενετία σκέφτομαι να γίνει η Ασπράδα
και σε κανάλια όμορφα να κάνουμε βαρκάδα.
Θα καθαρίσω τα νερά, θα πάρω τα σκουπίδια
σε μέρη τόσο μακρινά που δεν πατάνε γίδια.
Θα κάνω δρόμους στα βουνά, στα δάση μονοπάτια,
θα κάνω τα κατοίκια σας να μοιάζουν με παλάτια.
Αν κάνουμε προγράμματα, των ζώων η Κοινότης
σ’ όλα τα έργα τα σωστά θα’ ναι χρηματοδότης.
Η ευκαιρία φίλοι μου είναι ένα ζο που τρέχει.
Στο κούτελο μακρύ μαλλί, πίσω καράφλα έχει.
Όταν μπροστά σου έρχεται μπορείς να την αρπάξεις
απ’ το μαλλί μα αν φύγει σου πούθε θα το αδράξεις ;
΄Έτσι με την Κοινότητα πρέπει να πορευτούμε
την κάθε ευκαιρία της να εκμεταλλευτούμε.
Αυτό σας το υπόσχομαι. Χρήματα δεν θα αφήσω,
κάθε χρηματοδότηση θα την απορροφήσω.
Θ’ αναβαθμίσω τις γιορτές που γίνονται στην πόλη
και σε χορούς θα μπαίνουμε κάθε γιορτή και σχόλη.
Η πόλη θέλει θέατρο, για τις Γιορτές της χώρους
και να εξασφαλίσουμε γι’ αυτές μόνιμους πόρους.
Αυτά νομίζω έχουνε σαφώς προτεραιότη,
το ξέρω, και υπόσχομαι έγνοια μου να’ ναι πρώτη.
Ας σβήσουμε το παρελθόν το μαύρο και παρέα
ας κάνουμε την πόλη μας μεγάλη και σπουδαία.

Ο κόρακας τινάχτηκε. Πέταξε λίγα μέτρα
Κι έκραξε στη συνέλευση:

ΚΟΡΑΚΑΣ

Θα σας πετάξω πέτρα !
Είστε τρελοί, παράωροι, είστε ξεμυαλισμένοι,
και θέλετε η αλεπού δήμαρχος για να γένει;
Δεν μάθατε τι τράβηξα εγώ και τόσοι άλλοι
απ’ τη Μαργούλα; Φαίνεται δεν έχετε κεφάλι.
Εγώ’ μαι μαύρος κι άσχημος και τρώω τα ψοφίμια,
ζω σε βουνά και το φαΐ μοιράζομαι μ’αγρίμια.
Κι ενώ με κοροϊδεύετε, με λέτε νεκροθάφτη
δεν τρώω ζώα ζωντανά. Ψόφια θαρρώ δεν βλάπτει.
Μ’ αυτή σαν δει πουλερικό, το πνίγει δεν τα’ αφήνει
και με την πονηράδα της φόβητρο έχει γίνει.
Τίποτα δεν τη σταματά σαν δει κοκκόρι ή κότα.
Θα έχετε αναμφίβολα όλοι σας γεγονότα
να μαρτυρήσετε πολλά για τούτη τη μαινάδα
και τώρα την προτείνετε δήμαρχο στην Ασπράδα;
Αυτή αν γίνει δήμαρχος να μου το θυμηθείτε
θα κάνετε χρόνια πολλά να την ξεφορτωθείτε.
Τέτοια βλακεία δεν μπορώ καν να σκεφτώ ακόμα
γι’ αυτό πάω για δήμαρχος με το δικό μου κόμμα.
Μιλά για την Κοινότητα η αλεπού η μπαμπέσα
ξεχνάει πως το κόμμα μου μας έβαλε εκεί μέσα;
Να’ ναι καλά ο αρχηγός ο Καραλής ο σκύλος
αυτός μέσα μας έβαλε πού’ ναι της Δύσης φίλος.
Εσείς που δεν τη θέλατε κι όλο την πολεμάτε
τώρα χρηματοδότηση να πάρετε ζητάτε;
΄Άρα καλύτερα εγώ μπορώ να βοηθήσω
και την Ασπράδα γρήγορα να ανοικοδομήσω.
Σε άλλα μέρη που πετώ φιλίες έχω κάμει
στενές με πρόσωπα τρανά που μ’ έχουνε συνδράμει
με σχέδια για το νησί και τη δική μας πόλη,
που, μόνο να τα’ ακούσετε θα με ψηφίσετ’ όλοι.
Κλείστε τα’ αυτιά σας φίλοι μου στις πλάνες τις σειρήνες
δώστε μας με την ψήφο σας του τόπου τις ευθύνες.

΄Ένα γεράκι κάθισε σε χαμηλό κλωνάρι
σταμάτησε τον κόρακα τον λόγο για να πάρει.
΄Ήτανε άγρια πουλί σ’ αγώνες μαθημένο
και στη σβελτάδα του ματιού ήτανε σπουδαγμένο.
Απ’ τα νησάκια τα πολλά που είχε τα’ Ασπροτόπι,
εκεί στο μεγαλύτερο, είν’ οι δικοί του τόποι.
Το όνομα του γερακιού ήτανε Φερενίκος
και το γνωρίζαν στο νησί σε πλάτος και σε μήκος.
Το λόγο παίρνει σοβαρό και λέει:

ΓΕΡΑΚΙ

Φίλοι γεια σας
Χαίρομαι πού ’μαι σήμερα εδώ ανάμεσά σας.
Ακούσατε της αλεπούς τα λόγια, του κοράκου
και τα που είπε ο γάιδαρος. Μη ψάχνετε του κάκου
να βρείτε άλλο δήμαρχο. Εγώ ‘ μια αυτός που θέτε.
Ψηφίστε με μη κάθεστε αργότερα να κλαίτε.
΄Έχω ιστορία ξέρετε αγώνων για τον τόπο
και με στηρίζουν ζωντανά που έχουνε τον τρόπο
και ξέρουν ν’ αγωνίζονται. Εγγύηση μεγάλη,
γρήγορα να καθάρουμε του τόπου μας το χάλι.
Εγώ’ μια ανεξάρτητο λογαριασμό δεν δίνω
σ’ ομάδες και σε κόμματα. Μόνο μου πάντα κρίνω.
Εμένα με στηρίζουνε αγρότες και εργάτες
ζώα δουλευταράδικα, όχι σκυλιά και γάτες.
Δεν θέλω την Κοινότητα. Αυτό το συνδικάτο
Γρήγορα την πατρίδα μας θα πάει εις τον πάτο.
΄Έξω λοιπόν από αυτήν κι ας μείνουμε μονάχοι,
η χώρα μας χίλια καλά κι όλα τα πλούτη τα’ χει.
Το άνομο κεφάλαιο κι οι ξένοι στρατοκράτες
να φύγουν απ’ τον τόπο μας ν’ αδειάσουνε οι στράτες.
΄Έχουμε τρόπο το λοιπόν δουλειά καλή να γίνει
στην πόλη και γι’ αυτό σωστά πρέπει κανείς να κρίνει
πρωτού ψηφίσει δήμαρχο. Σας λέω λίγα μόνο
για έργα όπου θα γενούν μέσα σε λίγο χρόνο.
Οι κοπριές κι οι βρώμες μας είναι καιρός και φτάνει
να μαζευτούν σε μια μεριά, μη πέφτουν στο λιμάνι.
Δεν είναι πρέπον και σωστό να ζούμε μες στη βρώμα.
Μελέτη για αποχέτευση θα κάνουμε κι ακόμα
ίσως και βιολογικός καθαρισμός μας πρέπει,
αρκεί κάποιοι να βάλουνε το χέρι εις την τσέπη.
Σε άλλα μέρη το’ χω δει δε λέω μεγάλο λόγο
γίνεται η κοπριά νερό και πίνεις δίχως φόβο.
Τα ποταμάκια κι οι πηγές πρέπει να καθαρίσουν
βρύσες και στέρνες να γενούν διαβάτες να ποτίσουν.
Να γίνουνε δημοτικά εργοστάσια στην πόλη
να βγάζουν μεροκάματο και να δουλεύουν όλοι.

΄Όσο μιλούσε ο γέρακας συνθήματα φωνάζαν
ομάδα ζώων και πτηνών κι όλη την ώρα κράζαν.
Απ’ τις φωνές τους σαματάς και χαλασμός εγίνη.
Το λόγο τότε ζήτησε και πήρε το σαΐνι
ο Τόνυ, που ήταν κι αυτός γεράκι άλλη ράτσα
έξυπνο, γλυκομίλητο, πολύ γνωστός στην πιάτσα.
΄Ήταν μια οικογένεια γεράκια και σαΐνια
μα χρόνια τώρα κράταγε μια μεταξύ τους γκρίνια,
μια έχθρητα κι ένα κακό πολύ μεγάλο πράγμα
ένα οικογενειακό κατά πως λέμε δράμα.
Τα αδέλφια δεν μαλώνουνε μα σαν καυγάς αρχίσει,
κανείς ποτέ δεν θα βρεθεί την έχθρητα να σβήσει.
Και η αιτία του καυγά, ένα κοινό λημέρι
που τα γεράκια αφήσανε και πήγαν σ’ άλλα μέρη
όταν ενέσκηψε εχθρός. Μα τα σαΐνια μένουν,
μάχονται, βασανίζονται και πίκρες υπομένουν.
(Μιλάω για τους αρχηγούς κι όχι για τα γεράκια
γιατί κι αυτά εμείνανε και ήπιανε φαρμάκια).
Είχανε φίλο τους κοινό ένα πουλί στα ξένα
από τα πλέον δυνατά και απ’ αυτό προσμένα(ν)
να’ ρθει να διώξει τον εχθρό, μα εκείνο δεν κινάει
και τα σαΐνια αγρίεψαν κι η υπομονή τους πάει.
Σαν έμαθαν πως το πουλί πάτησε ξένα μέρη
και γίνηκε αρπαχτικό αντί για περιστέρι,
αποκηρύσσουν το πουλί που τρώει ξένο μέλι
κι αυτό ήταν η αφορμή που χώρισαν εν τέλει.
Φόρεσαν διαφορετικό το κάθε ένα χρώμα
γεράκι με το κόκκινο, τα’ άλλο στο ροζ το κόμμα.

Πήρε το λόγο το λοιπόν ο Τόνυ κι έτσι αρχίζει:

ΣΑΪΝΙ

Πρέπει το κάθε ζωντανό τα λέει να ορίζει.
Φίλοι του δάσους, του βουνού, νέα, παλιά συντρόφια,
όταν μιλάμε πρέπει μας να λέμε λόγια ατόφια
και όχι λόγια φουσκωτά, κοπανιστό αέρα,
π’ ακούσαμε να λέγονται τη σημερινή ημέρα.
Βγαίνει ο μαυροκόρακας και λέει για φιλίες
σε άλλα μέρη και μιλά για ιδεολογίες.
Αυτός, που πάντα τ’ άρεσαν τα άνομα τσιφλίκια
μας λέει πως μεταξωτές κορδέλες είν’ τα φύκια;
Με άνομους συμπόρευε εδώ και λίγα χρόνια,
θαρρεί πως τον ξεχάσαμε; Μας έχει για κωθώνια;
Ο γάιδαρος που δήμαρχο την αλεπού προτείνει,
έχει μυαλό περίσσευμα για να μπορεί να κρίνει;
Είναι μικρή η αλεπού και είν’ ονειροπόλα,
σκεφτείτε το πια γίνονται από τα έργα όλα
που πρότεινε. Μη σας γελά με την κατεργαριά της
και τη γλυκότη της μιλιάς. Ακόμη και χωριάτης
καταλαβαίνει πως αυτά που λέει δεν θα γίνουν
κι όσα μυαλό διαθέτουνε εύκολα θα το κρίνουν
Μια παροιμία μας παλιά της λέω να τη μάθει :
¨ Όπου φτάνει το χέρι σου κρέμασε το καλάθι ¨
΄Όλο εγώ, εγώ, εγώ, ποιοι είμαστε εν τέλει;
Δεν γίνεται να’ ναι λαγός το σπιτικό κουνέλι.
Γιατί εχάθη το εμείς; Η κοινοκτημοσύνη
συμμετοχή χρειάζεται μα και εμπιστοσύνη

Εμείς λοιπόν φωνάζω εγώ θα κάνουμε την πόλη
όπως τη φανταζόμαστε και τηνε θέλουμε όλοι.
Ας μη λέμε για γέφυρες, πλατείες και κανάλια
όταν δεν έχουμε νερό και πίνουμε τα σάλια.
΄Όταν όλες οι βρώμες μας είν’ έξω από α σπίτια
εμείς θα τάζουμε φωλιές χρυσές εις τα σπουργίτια;
΄Όταν δεν έχουμε γιατρό, δεν έχουμε υγεία,
δεν έχουμε εκπαίδευση, ψάχνουμε μεγαλεία;
Αυτά πρέπει να γίνουνε στην πόλη πρώτα κύρια
γιατί οι τοίχοι χτίζονται πριν απ’ τα παραθύρια.
΄Έλεος ! φίλοι και εχθροί και λίγη σοβαρότης.
Κοινή δουλειά θέλει θαρρώ των ζώων η κοινότης.


΄Έκανε αίσθηση πολλή του σαϊνιού ο λόγος
γιατί σωστά εμίλησε και δεν υπήρχε ψόγος
Εσιώπησε η συνέλευση μα βγαίνει ένα ποντίκι
και λέει :

ΠΟΝΤΙΚΙ

Εις τη Μαριορή το δήμαρχος ανήκει.
Είναι μικρή μα έξυπνη και είναι σπουδαγμένη
είν’ ικανή κι ας φαίνεται για ονειροπαρμένη.
Είναι καιρός για πρόοδο. Κάντε τόπο στα νιάτα
μ’ αυτά θα περπατήσουμε στης αλλαγής τη στράτα
΄Όλα τα ζώα Μαριορή με δόντια θα ψηφίσουν
γιατί θένε τον τόπο τους μόνα να τον ορίσουν.
Μαζί της θα συνεργαστώ κι οι φίλοι μου οι άλλοι
κι έτσι σ’ αυτές τις εκλογές θα πάρουμε κεφάλι.

΄Ήταν ο Σκληροπόντικας. Εχάρηκε η Μαργούλα,
του έκλεισε το μάτι της και τότε αρχίσαν ούλα.

΄Ήτανε ζώο ο ποντικός από τα πονηρούλια
που ενώ είναι στο μπόι τους από τα πιο μικρούλια,
ξέρει να χώνεται παντού, μ’ όλους καλά να τα ’χει,
να δείχνει πάντα έτοιμος πως είναι για τη μάχη.
Κι ενώ τη μέρα πολεμά, στης νύχτας το σκοτάδι
τον βλέπουνε με τον «εχθρό» να περπατά ομάδι.
Τη μία χύνει δάκρυα κροκόδειλου για κάτι,
την άλλη ξύνει την πληγή και ρίχνει της αλάτι.
Στα παραμύθια φίλο του έκανε το λιοντάρι,
τρόμαξε τον ελέφαντα, φόβισε το μουλάρι.
Αλλά κι αν είναι πονηρό δεν έχει νοημοσύνη
να κρύβει την πονήρια του. ΄Έτσι εμπιστοσύνη
δύσκολα του’ χουνε τα ζα, γιατί στο φως, στη μέρα
δεν κάνει ο ποντικός δουλειές αλλά, σαν σκέτη λέρα,
τις κάνει στους υπόνομους, σ’ υπόγεια δωμάτια,
γιατί θέλει να κρύβεται να μη τον βλέπουν μάτια.
Χρόνια ονειρευότανε του δήμαρχου τη θέση
και όλες οι κινήσεις του μ’ αυτό είχανε σχέση

Ο Σκληροπόντικας λοιπόν σαν είδε πως προτείναν
τη Μαριορή για δήμαρχο και δεν της απομείναν
ελπίδες, σπεύδει συμφωνεί και υπερθεματίζει
και τη Μαργούλα με τη μια για δήμαρχο ψηφίζει.
Δεν τηνε πολυσυμπαθεί και μάλλον τη ζηλεύει,
μέσα του νοιώθει έχθρητα που όλο αγριεύει,
μα κάνει πέτρα την καρδιά. Ξέρει θα έρθει η ώρα
για να βρεθεί στη θέση που η Μαριορή ’ναι τώρα.

Την επομένη Κυριακή βάζει η Μαργούλα βέρες
στην εξουσία κι άρχισαν τα έργα κι οι ημέρες.
Του ποντικού τη συμβολή του την αναγνωρίζει
κι όλα τα πολιτιστικά τον βάζει να ορίζει.
Το γάιδαρο που για αυτήν πρωτάνοιξε το στόμα
γρήγορα τον εξέχασε. Εργάτης είναι ακόμα

Δώδεκα χρόνια η Μαριορή κυβέρναγε την πόλη
κι οι κάστορες παχύνανε, γιατί ετρώγαν όλοι
από τα έργα τα πολλά που έγιναν « τω όντι»
και πείναγε ο φουκαράς όπου δεν είχε «δόντι».
΄Έργα για το συμφέρον της και τους αμακαδόρους
και σε βιτρίνα σκόρπαγε τ’ Ασπρονησιού τους πόρους

΄Όταν ένα βαλτότοπο λίγο τον καθαρίσεις
τούτα μαζέψεις τα νερά και κάπου αλλού τα χύσεις
του ρίξεις μπάζα και δεντρά τριγύρω φυτευτούνε
άκοπα όλοι σαν τον δουν όμορφο θα τον πούνε.
Αν κάνεις δρόμους για να βρουν τα ζώα βοσκοτόπι
-ασχέτως αν αποδειχτούν άχρηστοι αυτοί κατόπι,-
αν μονοπάτια χίλια δυο ανοίξεις στα λαγκάδια
για να περνάνε τάχατες γαϊδούρια και γελάδια,
-ενώ δεν πάνε ζωντανά εκεί ούτε τη σχόλη,-
τότε θα σε παραδεχτούν εις το νησί σου όλοι
αυτοί, που για υποδομή δεν νοιάζονται μια στάλα
μα θένε καθημερινά να γλύφουν την κουτάλα.
Οι κάστορες, οι πελαργοί, ποντίκια και αρκάλοι
ποτέ τους δεν επόνεσαν για του νησιού το χάλι.
Σαν εργολάβοι, μάστορες, τεχνίτες, μαθητάδες
φτιάχναν τα έργα πρόχειρα και κάνανε γιορτάδες.
Ας ευρεθεί το ζωντανό σωστά να εξηγήσει
και το απλό το πρόβλημα ετούτο να μου λύσει.

Πως γίνεται και έργατα που υπολογιστήκαν
να ξοδευτούν κάποια λεφτά, εκαταλογιστήκαν
σε μειοδότη που έκπτωση σαράντα –λίγο βάνω-
έως κι εξήντα έκανε και κέρδισε από πάνω;
(Αν βάλετε τα ποσοστά που παίρνουν κάποιοι άλλοι
να μη χτυπήσουν τη δουλειά, τότε να δείτε χάλι…)
Δεν στέκεται έτσι λογικά καλώ σας να σκεφτείτε
ποια τα διαπλεκόμενα και αναλογιστείτε:
΄Η οι προϋπολογισμοί είν’ πάντα φουσκωμένοι
ή υπερβάσεις μόνιμες γίνονται κι είν’ μπλεγμένοι
πολλοί, που δεν είναι σωστό να τους ονοματίσω,
γιατί σε τόσους σίγουρα κάποιον θα αδικήσω.

΄Έργα γινήκανε πολλά, άλλαξε όψη ο τόπος
δύσκολο να περιγραφούν για δεν υπάρχει τρόπος.
Πήρε μια πόλη άσχημη και βρωμερή συνάμα
κι ότι τη μεταμόρφωσε μικρό δεν είναι πράμα.
Πρέπει να λέμε τα σωστά κι η κριτική να μένει
γιατί η αλήθεια πάντοτε είναι ευλογημένη
Σε ότι γράφω μόνη της δεν έχει την ευθύνη
και άλλα είναι υπεύθυνα για το κακό που εγίνη.
Μα πάντοτε ο αρχηγός αν έχει λίγο θάρρος
πρέπει να επωμίζεται συνολικά το βάρος.

Ενώ στο βιολογικό προτείνανε μια θέση
τ’ απόβλητα να χύνονται στης θάλασσας τη μέση
που είχε ρεύματα πολλά, μακριά να τα πηγαίνουν,
τα ζώα από δυο χωριά στο δρόμο όλα βγαίνουν,
φωνάζουν, διαμαρτύρονται και απ’ τη μια στην άλλη
τα λύματα απ’ τη θάλασσα βρέθηκαν στο κανάλι.
Σ’ αυτό δεν έχει η Μαριώ ολάκερη ευθύνη
γιατί εις το συμβούλιο των ζώων όπου εγίνη,
συμφώνησαν τα πιο πολλά και υπερθεματίζει
ο Φερενίκος, που με ζα άλλα στοιχηματίζει
πως απ’ του βιολογικού το τέλειο εργαστήρι
νερό καθάριο θα’ βγαινε να πιεις εις το ποτήρι.
Τέτοια και άλλα έλεγε για να υποστηρίξει
δύο χωριά κομματικά πού’ θελε να στηρίξει
(΄Ήταν εκεί π’ αντέδρασαν με δύναμη μεγάλη
κι έτσι τον βιολογικό ερίξαν στο κανάλι.)

Πήρε τον σκουπιδότοπο απ’ το λιμνοθαλάσσι
μα δεν τον πήγε μακριά και πέρα από τα δάση,
κατά πως είχε υποσχεθεί, μα δίπλα από την πόλη
τον έστησε και μύριζε εις την Ασπράδα όλη.
Και κει που υποσχέθηκε να φτιάξει τα κανάλια,
όλες τις βρώμες έριξε, των ζωντανών τα χάλια.
Ο δίαυλος μαγάρισε. Ψάρια δεν κολυμπάνε,
μονάχα γλάροι για φαΐ εις τα σκουπίδια πάνε.
Αυτό εστάθη αφορμή και γλάρο ένα γνωρίζει
τον κάνει συνεργάτη του, τον βάζει να ορίζει
την παραλία που μπροστά βρίσκεται απ’ την πόλη.
(Αυτόν τον εβαφτίσανε νομίζω Αποστόλη
μα Πόστο τον φωνάζανε χαϊδευτικά οι άλλοι.)
Αυτή η σχέση έφερε σ’ όλα τα ζώα ζάλη.
Ρωτούνε το πώς γίνεται και ξαφνικά ο γλάρος
παράγοντας εγίνηκε εκεί που ήταν… βάρος!!

Γύρω της μαζευτήκανε δεκάδες τρακαδόροι
και κέρδιζε τις εκλογές εύκολα δίχως ζόρι.
Βγάλαν οι άλαλοι λαλιά και τα’ άχυρα στημόνι
έγινε ο σέρσελας πουλί κι ο κόρακας αηδόνι.
Με όσους συνεργάστηκε τους πούλησε την άλλη
κι αυτοί κατόπιν εορτής χτυπούσαν το κεφάλι.
΄Όπως το δέντρο στο βουνό που ο καιρός το δέρνει
κι όπου φυσάει ο άνεμος τους κλώνους του τους γέρνει
κι όπως ο μαυροκόρακας στους μύθους του Αισώπου
-πού’ ναι τρανό παράδειγμα του καθενός ανθρώπου-
έχασε το τυράκι του, έτσι κι οι συνεργάτες
της πονηρής της αλεπούς ενώ το παίζαν «γάτες»,
πάντα ακολουθούσανε της αλεπούς το κέφι
λες και αρκούδες ήτανε κι αυτή γύφτος με ντέφι.

Τα Ανοιξιάτικα πουλιά κάναν συνεργασία
μα γρήγορα κατάλαβαν τη λέξη προδοσία.
Αλλιώς τα συμφωνήσανε και άλλα εκείνη κάνει
κι ο κότσυφας Διόνυσος άρχισε να τα χάνει.
Γρήγορα αγανάχτησε και άρχισε να βρίζει
την πονηρή την αλεπού πού’ θελε να ορίζει
τα πάντα και απόφαση καμιά σε συνεργάτη
δεν άφηνε αν δεν πέρναγε απ’ το δικό της μάτι.
Του κόκορα που όνομα του δώσανε Σπυρέτο
σαν ένα σοβαρό πουλί και εις τον λόγο ντρέτο
-ήτανε με τον κότσυφα μαζί σε μια ομάδα-
δώσαν τα πολιτιστικά να έχει στην Ασπράδα.
Από τη μια του λέγανε τα έχει στο κεφάλι
να κάνει και τρικλοποδιές του βάζανε την άλλη!
Ο Διόνυσος πού ’ταν αψύς, όλο καυγάδες στήνει
και το ζωοσυμβούλιο έβραζε σαν καμίνι.
Βάλθηκε και κατάφερε να ρίξει τις παράγκες
πού’ χανε στήσει στο γιαλό – για μπάνιου τάχα ανάγκες-
κάτι ζωάκια πονηρά κι έγινε τέτοια μάχη
που η Μαργούλα πού’ θελε μ’ όλους καλά να τα ’χει
καθόλου δεν τον στήριξε κι έτσι η συνεργασία
με τα Εαρινά πουλιά λύθηκε με τη μία.
Ο κότσυφας επέταξε μακριά απ’ την Ασπράδα
και σχέδια για οικισμούς έκανε στην κοιλάδα.

Στις τρίτες της τις εκλογές κατάφερε η πονήρω
συνεργασία έκανε από τον πρώτο γύρο
με το μουλάρι Αραμπάν που όριζε το κόμμα
των γερακιών και ψάχνουνε τα’ άλλα πουλιά ακόμα,
πως γίνει και τα πούλησε σε μία νύχτα μόνο
αυτό, που για τον τόπο του έδειχνε να’ χει πόνο.
Ο Αραμπάν φοβήθηκε μη βγει το μπλε το κόμμα
που κέρδισε τις εκλογές και στην Ατίνα ακόμα.
Στην πόλη εκατέβασε δυο πρώτα του στελέχη
μεγάλες πιθανότητες στην εκλογή να έχει.
΄Ήταν ο κούκος ο Καλκάν, Κάβας το σαλιγκάρι
μ’ αυτούς οι μπλε θα πιάνανε της νίκης χαλινάρι.
Το ότι τους βάλανε μαζί ήτανε κουταμάρα,
γιατί οι δυο τους είχανε για χρόνια φαγωμάρα.
Πως βαλαν να συνεργαστούν ζώα που δεν μιλούσαν
και χρόνια σαν αντίπαλοι εκονταροχτυπούσαν
για θέση αντιπρόσωπου του τόπου στην Ατίνα;
Ούτε οι δικοί τους ποσοστό νίκης δεν τους εδίναν
Να εφοβήθη ο Αραμπάν το δίδυμο του… τρόμου
ή μύγα τον ετσίμπησε του αντιμπλέ συνδρόμου;

Σε μυστικοσυνέλευση είχαν αποφασίσει
Κανένα τους την αλεπού να μη ξαναψηφίσει
Μα πριν προλάβουν να χαρούν που ήρθανε σε ρήξη
με τη Μαργούλα, ο Αραμπάν είπε να τη στηρίξει.
Κι εκεί που ήταν η Μαριώ στης λήθης το κρεβάτι
στο πρόσωπο του μουλαριού βρήκε τον στυλοβάτη.
Είχανε κάνει σύμφωνο γεράκια και σαΐνια
να σταματήσει το κακό κι η μεταξύ τους γκρίνια.
Τα κόμματά τους που καιρό τα είχαν οργανώσει
και μ’ άλλα ζώα και πτηνά τα είχαν μεγαλώσει,
ήτανε σε περίοδο ύφεσης και γαλήνης
και φτιάχνανε το σύμφωνο μιας διαρκούς ειρήνης.
Ομάδα κάνανε κοινή με το όνομα Συνθήκη
και με αυτήν ελπίζανε να φτάσουνε στη νίκη.
Και άλλα ζώα μπήκανε μόνα τους ή σ’ αγέλες
μα δεν τις καταργήσανε τις πρώτες τους ταμπέλες.
Μα ήταν μεγαλύτερο των γερακιών το κόμμα
από αυτό των σαϊνιών κι ήταν νωρίς ακόμα
να τους χαλάσει τη δουλειά την όποια συμφωνία,
η της Μαργούλας κι Αραμπάν κρυφή συνεργασία.
΄Έκανε πέτρα την καρδιά ο κόκορας Σπυρέτος
που στα σαΐνια αρχηγός ήταν αυτό το έτος,
τη συμφωνία δέχτηκε του μουλαριού και Μάρως
μα δεν ανακατεύτηκε στων εκλογών το βάρος.
Δύο συμβούλοι βγήκανε τότε απ’ τη Συνθήκη.
Ο Νασης πού ’ταν πέρδικα κι ο Πάπας το κατσίκι,
από τους κόκκινους κι οι δυό με τη σταυροδοσία.
Τέτοια δουλειά οι κόκκινοι κάναν με μαεστρία.
Η συμφωνία ήταν για τρεις όμως δεν ετηρήθη
κι ο Κάλαφας ο πελαργός απ’ έξω εκρατήθη.

Από την πρώτη φάνηκε της αλεπούς ο δόλος
μα το μουλάρι Αραμπάν δεν θίχτηκε ουδόλως.
Για τα σαΐνια χάρηκε που φύγαν απ’ τη μέση
γιατί γι αυτά το μίσος του δεν το’ χε κατασβέσει.
Αυτό εφάνη αργότερα και με το παραπάνω
σαν τη Συνθήκη σπάσανε στον ένα χρόνο επάνω
μερικά γεράκια πού ’θελαν πιστά εις τη σημαία
και στα παλιά να μείνουνε. Χωρίστηκε μοιραία
το κόκκινο το κόμμα τους σε δυό μικρά κομμάτια.
Το ένα με τον Αραμπάν γνώριμα μονοπάτια
περπάτησε και περπατεί για δεν τολμά τη ρήξη,
το άλλο όμως διάλεξε Συνθήκη να στηρίξει.
Με τα σαΐνια κάμανε και μ’ άλλους ένα κόμμα
κι έτσι το μίσος το παλιό καλά κρατεί ακόμα.

Σαν η Συνθήκη ήτανε ακόμα ενιαία
σημάδια που φαινόντουσαν όχι πολύ σπουδαία
εδείχνανε του Αραμπάν την όλη πονηρότη.
Παράδειγμα: Στις εκλογές να βγάλουν το νησιώτη
των ζώων αντιπρόσωπο να πάει στην Ατίνα
εις τον Σπυρέτο έκανε μία αισχρή κομπίνα.
΄Ήταν κοινοί υποψήφιοι και πάλευαν στα ίσα
-σε ένα ψηφοδέλτιο με τους πρασίνους ήσαν-
μα έβαλε ο Αραμπάν να λένε οι δικοί του
σε κόκκινους και πράσινους ότι η εκλογή του
έχει κοινά συμφωνηθεί κι αυτόνε να ψηφίσουν
και έτσι εκατάφερε τις εκλογές να στήσουν,
να βγει και με διαφορά ψήφων πολύ μεγάλη,
που το κοκκόρι έριξε στης πίκρας την αγκάλη.
Τέτοιες πολλές κατεργαριές οι κόκκινοι σκαρώνουν
γιατί τους άλλους θέλουνε πάντα να καπελώνουν.

Μετά από χρόνια δώδεκα εθέλησε η Μάρω
να μεγαλώσει τη δουλειά και έβαλε το γλάρο
προξενητή για να γενεί νησάρχης στ’ Ασπροτόπι.
Δεν τη χωράνε τώρα πια μόνο μιας πόλης τόποι.
Βλέπει ο Σκληροπόντικας πως ώρα πλησιάζει
μια κι η Μαργούλα πιο ψηλά συνέχεια κοιτάζει,
σ’ όλα τα ζώα άρχισε να κάνει τον γαλίφη
χαλίφης θέλει να γινεί στη θέση του χαλίφη.
΄Άρχισε να χαμογελά, να χαιρετά τα ζώα
και να περνιέται για λευκή περιστερά κι αθώα.
Σ’ ένα ημερολόγιο τα πάντα σημειώνει
ξέρει πότε γεννήθηκε, πότε γιορτή ζυγώνει
για κάθε ζώο χωριστά, ποιο πέθανε και πάει
ποιο ζώο είναι άρρωστο και ποιο αγκομαχάει.
Στέλνει καρτούλες με ευχές και δώρα σε καλάθι,
γλεντά σε γάμους και χαρές και συμπονεί στα πάθη.

Μπήκε στα πολιτιστικά, έφτιαχνε εκδηλώσεις
για τη Μαργούλα έκανε παμπόνηρες δηλώσεις.
Μιλούσε πάντα δεξιά κι αριστερά για λάθη
κι οργάνωνε το μέλλον του ήρεμα δίχως πάθη.
Στίβει τους συνεργάτες του για όφελος δικό του
και οι επιτυχίες του πάνε στο μερτικό του.
΄Έχει την ικανότητα κανείς δεν αμφιβάλει
να κάνει ρήξεις και δουλειά πολύ καλή να βγάλει.
Ξέρει να ονειρεύεται, ξέρει να βάζει στόχους
και στα δικά του όνειρα κάνει κι άλλους μετόχους.
Όμως τους άλλους θέλει τους να τον υπηρετούνε
φοβάται μη αργότερα τον ανταγωνιστούνε.
Μίλαγε για τα σχέδια πού’ χε για την ασπράδα
πως το όνειρό του ήτανε να φτιάξει την κοιλάδα
να τη ζηλεύουνε παντού και ζήταγε βοήθεια.
Σ’ όλα τα ζώα έλεγε να βάλουνε τα στήθια
να σταματήσει το κακό που έβλεπε κι ερχόταν
και θα’ ναι αδικαιολόγητο το δεν αγωνιζόταν.

Η ώρα που ονειρεύετο έφτασε η μεγάλη

στης εξουσίας να’ μπαινε την πλάνα την αγκάλη

ο ποντικός, που βάλαν το στης Μαριγώς τη θέση

γελά, αστράφτει ολόκληρος γιατί πολύ τα’ αρέσει.

Βγαίνει στη γύρα ψάχνοντας για να’ βρει συνεργάτες

βρίσκει βατράχια και ασβούς, βρίσκει κουνέλια, γάτες

μα όλα τους αδέσποτα. Καμιά καλή αγέλη

πέρα από τους πράσινους τον ποντικό δεν θέλει.

Σε τούτη τη συνέλευση πάρα πολλοί μιλήσαν

γιατί για δύο εκλογές πρώτη φορά κινήσαν.

Η μία για τον δήμαρχο, η άλλη για νησάρχη

(πρώτη φορά που αιρετός στο Ασπροτόπι θ’ άρχει)

Πρώτη μιλάει η αλεπού. Λέει τους:

ΑΛΕΠΟΥ

Φίλες, φίλοι

Όλοι με ξέρετε καλά, γελάδια μέχρι ψύλλοι

Δώδεκα χρόνια προσφοράς έχω εις την Ασπράδα

κι αν σκέπαζέ τη συννεφιά της έφερα λιακάδα.

Στην πόλη όψη άλλαξα, την έβαλα σε τάξη

παντού την έκανα γνωστή κι η όποια γκρίνια ας πάψει.

Νοιώθω γερή και δυνατή και είμαι ακόμα νέα

για έργα νοιώθω έτοιμη μεγάλα και σπουδαία.

Σας ξέρω και με ξέρετε, σκεφτείτε δίχως βιάση

ψηφίστε με νησάρχη σας για σιγουριά και δράση.

Γύρισα όλο το νησί κι απόχτησα τη γνώση

τα είδα δεν μ’ αρέσανε και έχω καταστρώσει

σχέδια και προγράμματα για όλο πέρα ως πέρα

υπόσχομαι να εργαστώ και νύχτα και ημέρα.

Θα φτιάξω βιολογικούς, μαρίνα και λιμάνια

σε μέρη που για τουρισμό έχουνε γίνει χάνια.

Σε Τάφους, σε Απόλλωνα και σε Κατελλομένου

Θα γίνουν έργα υποδομής κι επί του προκειμένου

το χρήμα που θα εγκριθεί στο δεύτερο πακέτο

για να απορροφήσουμε θ’ αρχίσουμε από φέτο.

Θα χτίσουμε στα ορεινά, στα ζώα καταφύγια

να’ χουν να ξεκουράζονται σαν βγαίνουνε κυνήγια.

Θα κάνω τούτο το νησί να μάθει όλη η πλάση

ψηφίστε με κι αρχίζουμε την άλλη μέρα δράση.

Με έργα πάντοτε μιλώ, τα λόγια δε μ’ αρέσουν

ζηλεύουν και με βρίζουνε όσα δεν θα μπορέσουν

ποτέ τους να με φτάσουνε. Δεν τους ακολουθάω.

Με τις επιτυχίες μου τα νεύρα θα τους σπάω.

Ο τόπος θέλει αιρετό νησάρχη να’ χει γνώσεις

να σχεδιάζει, να τολμά, μην έχει αγκυλώσεις,

σύμμαχο κι υποστηρικτή σε όσους επενδύσουν,

μ’ υπηρεσίες έτοιμες προβλήματα να λύσουν

και όχι να ταλαιπωρούν με γραφειοκρατία

κάθε του τόπου ζωντανό χωρίς λόγο κι αιτία.

Αν θέλουμε στον τόπο μας ανάπτυξη να δούμε

πρέπει να κουβεντιάσουμε, να συνεννοηθούμε.

Να’ χουμε ιδέες κι όραμα. Το μέλλον θα’ χει τύχη

αν όλοι μας τον βάλουμε ψηλότερα τον πήχη

Αυτά είπε και κάθισε. Ανέβηκε στο βήμα

ο ποντικός και άρχισε τα λόγια παραχρήμα.

ΣΚΛΗΡΟΠΟΝΤΙΚΑΣ

Ζώα, πουλιά και ερπετά, έντομα μα και κτήνη

ευχαριστώ για την τιμή και την εμπιστοσύνη

να είμαι υποψήφιος δήμαρχος στην Ασπράδα.

Ευχαριστώ το πρόβατο, τ’ αηδόνι, τη γελάδα

το κάθε ζώο και πτηνό που κελαηδεί ή γκαρίζει

το πράσινο το κόμμα μου που με υποστηρίζει.

Ξεκαθαρίζω απ’ την αρχή και λέω νέτα σκέτα

πως αν θα γίνω δήμαρχος δεν θα’ χω ετικέτα.

Θα είμαι δήμαρχος κοινός όλων των Ασπραδίων

τέρμα οι διαχωρισμοί φτωχών τε και πλουσίων

μικρών, μεγάλων και κοντών με τους ψηλούς επίσης

θα είμαι σ’ όλους δήμαρχος και επί όροις ίσοις.

Το πρώτο μου το μέλημα θα είναι τα σκουπίδια

βαρέθηκα ν’ ακούγονται τα ίδια και τα ίδια.

Πρέπει να φύγουν τελικά κι όχι με λόγια μόνο

αυτό σας το ορκίζομαι ν’ αρχίσει σ’ ένα χρόνο.

Σαν τα παραδοσιακά θα φτιάξω καφενεία

να παίζουν το χαρτάκι τους τα ζώα μ’ ηρεμία.

Τα σπίτια τα ιστορικά θα αναπαλαιώσω

κι αφού μουσεία θα γενούν για θέα θα τα δώσω.

Θ’ αναβαθμίσω τις γιορτές γι’ αυτό και θα προτείνω

τη θέση καλλιτεχνικού διευθυντή στο σπίνο

τον Φάτσα, που είναι γνωστός σ’ όλη την κοινωνία

για τη δουλειά του την καλή στη ραδιοφωνία.

΄Έχει σπουδές στη μουσική, ξέρει καλά τις τέχνες

και άμεση έχει πρόσβαση σ’ όλους τους καλλιτέχνες

Οι δρόμοι όλοι θα γενούν χαλί να τους πατάτε

σε λάκκους και υψώματα τα πόδια σας μη σπάτε.

Σκέφτομαι και δημοτικές να κάνω επιχειρήσεις

κι άλλες πολλές πρωτότυπες και σοβαρές κινήσεις

που δεν τις λέω. Θέλω σας όλοι να εκπλαγείτε

μα πρέπει πρώτα δήμαρχο στην πόλη να με δείτε.

Ψηφίστε με για δήμαρχο τέσσερα χρόνια μόνο

μετά σε άλλο ζωντανό παραχωρώ το θρόνο.

Μ’ ελπίδα και με όραμα εμπρός για τον αγώνα

να φτιάξουμε την πόλη μας του επομένου αιώνα.

Πολλά χειροκροτήματα ακούστηκαν και μπράβο

στο κόμμα ήρθε η σειρά που έχει χρώμα μπλάβο

να βγουν τα υποψήφια τα ζώα να μιλήσουν

θέσεις μα και προγράμματα σ’ αυτά να εξηγήσουν.

Το κόμμα τούτο έφτιαξε είκοσι χρόνια πίσω

ένα σκυλί σμιχτόφρυδο με μπόι αλογίσο.

Αυτό τα χρόνια τα παλιά τα μαύρα και τα’ αχρεία

τον τόπο εδιαφέντευε με βία και νοθεία.

Κι ενώ την εκοπάνησε σ’ άλλα βουνά και μέρη

πριν των αρπακτικών θεριών πλακώσει το ασκέρι,

κι ενώ μιλιά δεν έβγαλε για τα’ άθλια τσακάλια

σαν φύγαν τα αρπακτικά, του κάναν παρακάλια

κι ήρθε να σώσει το λαό κι εθνάρχης του να γίνει

αυτός που σαν κυβέρναγε έφερε σκοτοδίνη.

Ας μη σκαλίζω τα παλιά και ας γυρίσω πίσω

στων ζώων τη συνέλευση τι γίνει να ιστορήσω.

Οι μπλε λοιπόν προτείνανε δήμαρχο στην Ασπράδα

ένα λελέκι. Στο νησί μιαν άκακη αμνάδα

προτείνανε νησάρχη τους, Τ’ αρνί δεν είχε σχέση

με θέματα διοίκησης γιατί πολύ τ’ αρέσει

να βοηθάει τα’ άλλα ζα σε θέματα υγείας.

Αυτό το λέγαν Λάζαρο και είναι τσ’ απορίας

το πώς ανακατώθηκε με το νησαρχηλίκι.

Τον βγάλανε απ’ το μαντρί για να τον φάνε λύκοι !

Σταμάτη εφωνάζανε τα ζώα το λελέκι

σε έλη τα’ άρεσε να ζει και ήτανε ντερέκι.

Στα μικρά ζώα μάθημα έκανε στα σχολεία

και ξενοδόχος ήτανε η άλλη του ασχολία.

Δειλά δειλά ανέβηκε ο Λάζαρος στο βήμα

σαν ναυαγός που πάλευε να μη τον πιει το κύμα

και ήτανε ακάτεχος σ θάλασσας αρμύρα.

Λέει:

ΑΡΝΙ

Τα ζα μου ζήτησαν κι απόφαση το πήρα

να βοηθήσω το νησί στη δύσκολη την ώρα

κόντρα στην πονηραλεπού όπου ορέχθη τώρα

και τ’ Ασπροτόπι ολόκληρο θέλει να διαφεντέψει.

Ετούτη η συνέλευση μήνυμα ας της πέψει

πως δεν ξεχνάει ο λαός τα έχει καμωμένα

εις την Ασπράδα η πονηρή. Τα έχω μιλημένα

με συνεργάτη της παλιό και ξέρω κάθε πράξη

πού ’κανε και κατέλυε τον νόμο και την τάξη.

Αυτός ο συνεργάτης της είν’ τώρα αρωγός μου

σε τούτη την προσπάθεια φίλος και οδηγός μου.

Κι αν μου καταλογίζουνε ότι δεν έχω πείρα

από αυτόν τη γνώση του των τόσων χρόνων πήρα.

Είναι αυτός που σας μιλώ ο Δίρατσος. Κουνάβι

Πού ’φυγε απ’ τους πράσινους, τον πήραμε οι μπλάβοι.

Ο Δίρατσος και οι λοιποί κι άξιοι συνεργάτες

θα γίνουμε για το νησί τέσσερα χρόνια εργάτες.

Έχει πολλές βαθιές πληγές ο τόπος κι υποφέρει

το πώς θα γίνουνε καλά ξέρω από πρώτο χέρι.

Είμαι θαρρώ κατάλληλος να δώσω κάποια λύση

και να γιατρέψω τις πληγές πού ’χουν κακοφορμίσει.

Θα πρυτανεύσει η σύνεση, των έργων η ποιότης

και θα επαναφέρουμε τη λέξη τιμιότης.

Με ξέρετε χρόνια πολλά. Το λόγο μου κρατάω

κι όσο μπορώ και δύναμαι όλα σας βοηθάω.

Αν θα γενώ νησάρχης σας κρατώ την ίδια ρότα

αν όχι, θα σας αγαπώ το ίδιο όπως πρώτα.

Δεν το περίμεναν τα ζα τα’ αρνί πως θα μιλήσει

έτσι λιτά και όμορφα και έχουν απορήσει.

Μόνος του τα ’πε ο Λάζαρος ή άλλος τα ’ χε γράψει;

Στο Δίρατσο τα πιο πολλά έχουν κατασταλάξει.

Στο βήμα τώρα βρίσκεται για λόγο ο Σταμάτης

ο λέλεκας που φέρνει του για λίγο ακαμάτης

έτσι ψηλός που στέκεται και με αργές κινήσεις

τα ψάχνει τα τεφτέρια του να κάνει αναλύσεις

για όλο του το πρόγραμμα. Τα ζωντανά κοιτάει

με στόμφο και με έπαρση το λόγο αρχινάει.

ΛΕΛΕΚΙ

Ζώο της πόλης, του βουνού, έλα και συ μαζί μας

για να γενείς συμμέτοχος στην αναβάθμισή μας.

Με εμέ ποιότητα ζωής και πρόοδο θα έχεις

τι λέω ξέρεις το καλά, ποιος είμαι το κατέχεις.

Είμαστε σ’ ένα κρίσιμο για όλα σταυροδρόμι

και γίναν κατηφορικοί της πόλης μας οι δρόμοι.

΄Έχω προτάσεις δώδεκα και μία παραπέρα

ν’ αλλάξουμε της πόλης μας το ρυπαρό αέρα.

΄Ύδρευση, αποχέτευση, σκουπίδια και σφαγεία

σχέδιο πόλης, φωτισμός και ιχθυοτροφεία

και σ’ άλλα έργα σοβαρά θα μπει προτεραιότης

για να’ βρει ανακούφιση των ζώων η κοινότης.

Δεν στέκομαι στο παρελθόν, δεν προκαλώ, δεν βρίζω

γιατί όλων την αρωγή χρειάζομαι κι ελπίζω.

Σας θέλω όλους σας μαζί και να συσπειρωθούμε

για την Ασπράδα του αύριο όλοι να εργαστούμε.

Δεν πρόλαβε ν’ αποσωθεί του λέλεκα η ρήση

και πριν προλάβει κάποιο μπλε να τον χειροκροτήσει,

ομάδα ζώων και πτηνών έρχονται και φωνάζουν

σημαίες, λάβαρα κουνούν και όλα αλαλάζουν.

Αιτία ήταν στις φωνές η κουκουβάγια Μόλη

που ήταν υποψήφια δήμαρχος για την πόλη

και το τραγάκι το Γιωργιώ που έρχονταν παρέα

νησάρχης υποψήφιος με κόκκινη σημαία.

Στην πόλη είχαν τακτική τα κόκκινα και βάζαν

πρόσωπο ανεξάρτητο αλλά το αγκαλιάζαν

με κόκκινα από παντού ώστε να μη ξωκοίλει.

Απ’ έξω τάχα ουδέτερα, μέσα κοματοσκύλοι !

Τώρα τη Μόλη βρίκανε την άξα κουκουβάγια

πτηνό σεμνό και σοβαρό και της εστρώσαν βάγια.

Της είπαν εις το πρόγραμμα να βάλει ό,τι θέλει

κι αυτά θα τη στηρίξουνε καθόλου μη την μέλει.

Η Μόλη χρόνια για δουλειά και μόνιμη ασχολία

είχε το τα ταξινομεί τα τοπικά βιβλία

που μάζευε χρόνια πολλά σε μια βιβλιοθήκη

και στην Ασπράδα άφησε σαν παρακαταθήκη.

Μία δουλειά μοναδική στον κόσμο πρωτοπόρα

που ζωντανό δεν βρέθηκε να κάνει ως τα τώρα.

Το λόγο πρώτο άρχισε στο βήμα το τραγάκι

και φώναξε:

ΤΡΑΓΟΣ

Η δύναμη ανήκει στον κοσμάκη.

Πρέπει να πολεμήσουμε τα ξένα μονοπώλια

π’ εξουσιάζουν το λαό και φέρονταί του δόλια.

Το λάδι υποτιμήθηκε και τ’ άλλα προϊόντα

και αποφάσεις παίρνονται με τον λαό απόντα.

Τα’ αμπέλια ξεριζώθηκαν κι η αγροτιά εχάθη

μα φταίει η Κοινότητα για όλα μας τα πάθη.

Εγγύηση μοναδική είν’ το δικό μας κόμμα

το μόνο π’ αντιστέκεται στους άνομους ακόμα.

Πέντε είναι τα κόμματα, δυό οι πολιτικές τους.

Εμείς πάμε με το λαό. Οι άλλοι τις δικές τους

τις έχουν να στηρίζουνε τους ξένους πλουτοκράτες.

Αυτοί με το κεφάλαιο, εμείς με τους εργάτες.

Είμαστε η εγγύηση γι αυτό να μας ψηφίστε

τα ξένα τα συμφέροντα να καταπολεμήστε.

Δήμαρχο θα στηρίξουμε την κουκουβάγια Μόλη

το βήμα της παραχωρώ κι ακούσετέ την όλοι.

ΚΟΥΚΟΥΒΑΓΙΑ

Ευχαριστώ το το Γιωργιώ. Φίλοι μου καλησπέρα.

Είναι τιμή μου και χαρά να βρίσκομαι εδώ πέρα.

Εδέχτηκα την πρόταση δήμαρχος να κατέβω

γιατί πονώ τον τόπο μας. Πάντα γι αυτόν δουλεύω.

Είμαι των έργων σύμμαχος, όχι της θεωρίας.

Ο τόπος μας χρειάζεται μια Αλλαγή Πορείας

Με μια άλλη αντίληψη πρέπει να πορευτούμε

κι όχι την κρίση την παλιά να διαχειριστούμε.

Υπέρτατο δικαίωμα των ζώων η δουλειά τους

για να μπορούν να τρέφουνε την οικογένειά τους.

Γυναίκες, νέοι, άστεγοι και ηλικιωμένοι

οι πάσχοντες κι οι άνεργοι να’ ναι ασφαλισμένοι.

Τις μίζες, τα λαδώματα πρέπει να τα χτυπούμε,

τα λαϊκά συμφέροντα να υπερασπιστούμε.

Για τη φιλία των λαών παλεύουμε κι ειρήνη

και την αντιπαλεύουμε του ρατσισμού τη δίνη.

Ύδρευση, αποχέτευση, δίαυλο και μαρίνα

έργα πολλά υποδομής και όχι τη βιτρίνα

χρειάζεται η πόλη μας. Μας λείπουνε σχολεία

και ήπια ανάπτυξη σ’ όλη την παραλία.

Δεν σας κουράζω με πολλά, σας λέω τούτο μόνο.

Ψηφίστε ζώα πού’ χουνε γι αυτή την πόλη πόνο

κι όχι όσους λένε πως πονούν μα όμως στην ουσία

για τα διαπλεκόμενα θέλουν την εξουσία.

Αυτά πε και κατέβηκε κι ευχήθη με τη νίκη.

Τώρα σειρά επήρανε τα ζα απ’ τη Συνθήκη.

Δήμαρχος υποψήφιος ένας αγριογάτος

μακρύς, με γνώσεις κι αρετές και στη δουλειά σπιθάτος.

΄Ήξερε πότε να τολμά, πότε να μαλακώνει

τη μια σα λάσπη μαλακός, την άλλη σαν ακόνι.

Ολημερίς κι ολονυχτίς για τη Συνθήκη τρέχει

για θέματα πολιτικά, μεγάλο πάθος έχει.

Σε όλα τα προβλήματα ξέρει να βάζει πλάτες.

Είν’ απ’ αυτούς που αρέσει μου να λέω κωπηλάτες.

Δράκο τονε φωνάζουνε και σεβασμό του δείχνουν

Μα τα γεράκια τον μισούν και σαϊτιές του ρίχνουν

΄Ήταν παλιός τους αρχηγός κι αυτός και το κατσίκι

αλλά τους διαγράψανε σαν μείναν στη Συνθήκη

και από τότε να τους δουν δεν το διανοούνται.

Το μίσος μέσα τους κρατούν μάλλον γιατί φοβούνται.

Στο βήμα ο δράκος βρίσκεται και λέει τσ’ Ασπραδίτες:

ΓΑΤΟΣ

Θέλετε να ’στε θεατές ή Ενεργοί Πολίτες;

Διαλέξτε ένα απ’ τα δυό. Το πρώτο σας κοιμίζει

κι αφήνετε την τύχη σας άλλος να κουλαντρίζει.

΄Όποιο αφήνει να κρατούν το μέλλον του οι άλλοι

γρήγορα θε να το χτυπά στο τοίχο το κεφάλι.

Η δεύτερη επιλογή είν’ η συμμετοχή σας

να πάρετε την τύχη σας στα χέρια μοναχοί σας.

Ο δρόμος είναι δύσκολος, μεγάλη ανηφόρα

και θέλει πάλη συνεχή κι αγώνα κάθε ώρα.

Θα πρέπει να ξεχάσουμε βόλεμα και ρουσφέτια

σε κοινωνία πολιτών ποτέ δεν έχει τέτοια.

Παύει δημαρχοκεντρική να είναι κάθε πόλη

έχουνε ρόλο διακριτό και οι συμβούλοι όλοι.

Παύει η διασύνδεση που ως τα τώρα είχαν

συμπο-αντιπολίτευση π’ από κοινού μετείχαν

και ψήφιζαν όλοι μαζί συμφέροντα των άλλων

κάνοντας ρουσφετοδουλειές μικρών μα και μεγάλων.

Μαζί εξεπουλήσανε στρέμματα γης στη Γύλια,

σε φίλους εμοιράσανε ανάπτυξης κονδύλια.

Μαζί κλείναν τα μάτια τους όταν κάποια ζαγάρια

περιουσίες κάνανε μπαζώνοντας ιβάρια.

Η απερχόμενη αρχή έχει μεγάλη ευθύνη

που τόσα χρόνια στο νησί ανάπτυξη δεν γίνει.

Η πόλη έχει ομορφιές που αν εκμεταλλευτούμε

γρήγορα εις τον τουρισμό μπορεί ν’ αναπτυχθούμε

κι όχι δακτύλι να ’μαστε που δείχνει εις κάθε ξένο

σαν να του πούμε μας ρωτά που ‘ν το Κατελλομένο.

Ακούστηκε πολλές φορές, θα ξαναπώ τα ίδια.

Πρέπει να φύγουν γρήγορ’ απ’ την πόλη τα σκουπίδια,

πρέπει ο βιολογικός σωστά να λειτουργήσει,

πρόγραμμα ανακύκλωσης ο δήμος να αρχίσει

Αλλά το πλέον βασικό που δεν ακούσθη απ’ άλλον

σημείο μας αναφοράς να ’ναι το περιβάλλον.

΄Αλλα για την ανάπτυξη δεν λέω μα ετούτο:

Πρέπει να προστατεύσουμε το φυσικό μας πλούτο.

Μπαίνω σε άλλα θέματα σύντομα και μ’ ουσία.

Η πόλη θέλει πρόγραμμα για πυροπροστασία

θέλει κτηματολόγιο, μουσείο και μαρίνα.

Το θέμα του πολιτισμού είναι από εκείνα

που δεν χωράνε ειδικοί και τάχα αυθεντίες.

Να έχουνε συμμετοχή πρέπει οι κοινωνίες.

Μα είναι απαράδεχτο να τάζουν τόσα χρόνια

όλοι μας οι πολιτευτές με λόγους στα μπαλκόνια

ότι θα κάνουν θέατρο και να το θεμελιώνουν

με σιγουριά κάθε φορά που εκλογές ζυγώνουν,

και θέατρο δεν έχουμε εμείς, που χρόνια τώρα

την πόλη στον πολιτισμό τη λέμε πρωτοπόρα.

Φίλοι σας αποχαιρετώ. Καλώ σας να σκεφτείτε

με λογισμό και μ’ όνειρο στην κάλπη σαν βρεθείτε.

Αυτά ‘πε και κατέβηκε κι ο λόγος πια ανήκει

κι ήδη στο βήμα βρίσκεται ο Πάπας το κατσίκι.

Ζώο που ήτανε πιστό πολύ στη θεωρία

σε αποφάσεις που ‘βγαιναν από ψηφοφορία.

Του άρεσε στο κάθε τι να κάνει αναλύσεις

και για το πιο ασήμαντο είχε παρατηρήσεις.

Λέει πολλά κι από παντού το κάθε θέμα πιάνει

κι ο χρόνος ομιλίας του ποτέ του δεν του φτάνει.

΄Ήτανε αντιδήμαρχος στην πριν τετραετία

μα όμως παραιτήθηκε κι η αλεπού ‘ναι αιτία.

Πρόεδρος της ενώσεως δήμων και κοινοτήτων

έδειξε δείγμα θετικό πολλών ικανοτήτων.

Νερό δεν βάζει στο κρασί, αρχές του δεν προδίδει

για κόλπα και συμφέροντα έχει βαθύ σκοτίδι.

Θέματα αυτοδιοίκησης τα έχει μελετήσει

νησάρχης υποψήφιος στα ζώα θα μιλήσει.

ΚΑΤΣΙΚΙ

Σύντροφοι και συντρόφισσες οι εκλογές ζυγώνουν

και καταστάσεις δύσκολες τον τόπο περιζώνουν.

΄Έχει μεγάλη υστέρηση σε έργα τ’ Ασπροτόπι

αυτά που λέμε υποδομής και πάν χαμένοι οι κόποι

των ζωντανών που για το βιός με ίδρωτα παλεύουν.

Απ’ τα χωριά τα ορεινά τα ζώα όλα φεύγουν

γιατί δεν βγαίνει το ψωμί και πάνε στα παράλια

γκαρσόνια να δουλέψουνε με χίλια παρακάλια.

Ανάπτυξη του τουρισμού δεν γίνεται με λόγια

με πρόχειρα δωμάτια εις τα παλιά κατώγια.

Θέλει μονάδες σύγχρονες, καθάριο περιβάλλον

σωστότερο σχεδιασμό έργων μικρών, μεγάλων.

΄Ύδρευση, αποχέτευση, δίαυλο και μαρίνα

καινούργιους βιολογικούς κι όλα τα έργα εκείνα

που θα αναδεικνύουνε τα όμορφά μας μέρη

γι’ ανάπτυξη του τουρισμού χειμώνα καλοκαίρι.

Στα κύρια προβλήματα είναι και η υγεία

οι νέοι, η απασχόληση κι η βασική παιδεία.

΄Όλα αυτά υστέρησαν στα χρόνια που περάσαν,

κύρια δικαιώματα τα ζώα όλα χάσαν.

Είναι σωστή εξέλιξη ο αιρετός νησάρχης

στη θέση που ως σήμερα όριζε κομματάρχης.

Μα όμως είναι κολοβή μια τέτοια εξουσία

χωρίς αρμοδιότητες και πόρους στα ταμεία.

Το σύστημα των εκλογών είν’ άδικο ακόμα

και δίνει πλεονέκτημα πάντα στο πρώτο κόμμα.

΄Έξω αφήνει τα μικρά που τ’ όριο δεν πιάσουν

για τη χαμένη ψήφο τους ζώα θα εκβιάσουν.

Τα αυτιά σας σε εκβιασμούς φίλοι μου να τα κλείστε

με πάθος και με σύνεση προγράμματα ψηφίστε.

Ψηφίστε τη συνέπεια, το ήθος, την πορεία

έχει το κάθε ζωντανό δική του ιστορία.

Φίλοι σας αποχαιρετώ μ’ αυτό το λόγο μόνο.

Δεν έχουμε δικαίωμα να χάσουμ’ άλλο χρόνο !

Γιατί το μέλλον του νησιού για μας και τα παιδιά μας

κρέμεται στη συμμετοχή και στην προσπάθειά μας.

Κομματικοί υποψήφιοι άλλοι δεν απομείνα(ν)

μα να μιλήσει ζήτησε και η Γωγώ η χήνα.

Το λόγο παίρνει κι αρχινά λίγο αγριεμένα.

ΧΗΝΑ

Φίλες και φίλοι ακούστε με λιγάκι και εμένα.

Δεν κάνουν τη διαφορά κομματικά γραφεία

μα αλλαγή πολιτικής κι άλλη νοοτροπία.

Δήμαρχος υποψήφια θέλησα να κατέβω

και με γνωστά σας ζωντανά την ψήφο σας γυρεύω.

Αυτά που με στηρίζουνε έχουν αγανακτήσει

γιατί καμιά δεν δόθηκε των προβλημάτων λύση

στα χρόνια όπου κυβερνούν κομματικά στελέχη.

Σε μας το κάθε ζωντανό το κόμμα του το έχει

όμως το παραμέρισε για το καλό του δήμου.

Δεν είν’ η ανεξάρτητη η κίνηση δική μου

μα είν’ όσων τη φτιάξανε και κάθε ψηφοφόρου

τ’ αγρότη, του μηχανικού, του κτίστη, του εμπόρου.

Δεν έχουμε συμφέροντα να υπερασπιστούμε

θέμε μονάχα το λαό να τον υπηρετούμε.

Στα όποια σας προβλήματα θα δώσουμε μια λύση

στα φανερά, όχι κρυφά και με αλισβερίσι.

Δεν πρόκειται προβλήματα να σας κατονομάσω

τα είπαν άλλοι και εγώ δεν θέλω να κουράσω.

Τα ξέρουνε πολύ καλά όσοι σας εμιλήσαν

μα τα μικροσυμφέροντα ποτέ δεν τους αφήσαν

να δώσουν λύσεις που εμείς να δώσουμε μπορούμε

γιατί ‘μαστ’ ανεξάρτητοι. Σ’ άλλα δεν υπακούμε.

Μαζί μου υποψήφιος ο Φίξης το ελάφι

κι ο Πίπης ο σπουργίταρος ποιήματα που γράφει.

Είναι ο Πόλος ο λαγός που τρέχει στον αγώνα

ο Κόψος ο γυπαετός, η Κίτσα η χελώνα

και τόσα άλλα εκλεκτά ζώα, πτηνά και κτήνη

που τέτοιο ψηφοδέλτιο δεν έχει ξαναγίνει.

Φίλες και φίλοι που μπροστά στην κάλπη θα βρεθείτε

πριν ρίξετε την ψήφο σας τούτο να θυμηθείτε.

Το θλιβερό το παρελθόν να το καταψηφίστε.

Το ελπιδοφόρο μέλλον μας όλοι υπερψηφίστε.

Μ’ ύφος και βήμα κορδωτό κατέβηκε η χήνα

τα ζώα εχαιρέταγε σαν να’ ταν δημαρχίνα.

Δίπλα το ελάφι με χαρά επί παντός μετείχε

κι ο λόγος του σταματημό κι ανάπαψη δεν είχε.

Από το ένα έτρεχε τ’ άλλο να χαιρετήσει

μα ξάφνου ακούστηκε φωνή,Ο σκύλος θα μιλήσει !

Γυρνούνε όλα, βλέπουνε το σκύλο το Μακάση

με το επιτελείο του να έχει καταφτάσει.

΄Όλα τον ξέραν για το μπλε το κόμμα να δουλεύει

τι εγίνει κι αποφάσισε μονάχος να κατέβει;

Να είναι ανεξάρτητος το ξέρανε δεν στέκει

κι αμέσως καταλάβανε πως φταίει το λελέκι.

Αυτό διαλέξανε οι μπλέ και όχι τον Μακάση

κι ο σκύλος με το κόμμα του τα χάλασε με βιάση.

΄Ετσί ‘ναι η πολιτική. Τους κάνεις το χαμάλη

κι ενώ δουλεύεις έρχονται στο τέλος κάποιοι άλλοι

που λίγο εδουλέψανε και βρίσκονται σε θώκο.

Κάποτε κάπου αντιδράς. Δεν κάνεις πάντα μόκο.

΄Έτσι ο σκύλος βρέθηκε για λόγο εις το βήμα

κι έτσι το λόγο αρχινά:

ΣΚΥΛΟΣ

Φίλοι μου είναι κρίμα

συμφέροντα κομματικά να κυβερνούν το δήμο.

Θερμά συγχαρητήρια πρέπει να απονείμω

στα ζώα που δουλέψαμε μαζί σε μια ομάδα

και κάναμε την κίνηση Παρόν – Μέλλον – Ασπράδα,

κίνηση ανεξάρτητη και έξω από φατρίες.

Για το καλό των δημοτών θα γίνουμε παρίες.

΄Έργα μεγαλεπήβολα που στα χαρτιά θα μείνουν

εμείς δεν υποσχόμαστε μα έργα που θα γίνουν.

Λόγια δε λέμε περιττά, αέρα δεν πουλούμε

ψηφίστε μας και με χαρά θα ας υπηρετούμε.

΄Έτσι είναι οι πολιτικοί. Αλλάζοντας ιμάτια

θαρρούν ότι των ζωντανών θα κλείσουνε τα μάτια.

Τα ζωντανά τα ξέρουνε σαν κόλπα ηγεσίας

άκρατου ανταγωνισμού κι όχι ανεξαρτησίας.

Οι ομιλίες τέλειωσαν κι αρχίζει η ιστορία

τα ζώα είναι έτοιμα για την ψηφοφορία.

Από την πρώτη Κυριακή εφάνη τι θα γίνει

ο γλάρος και η αλεπού θα μπαίνανε σε δίνη.

Πήρε μεγάλη διαφορά σε ψήφους το αρνάκι

κι ο λέλεκας το πάλευε σκληρά το ποντικάκι.

Θα λύνανε τις διαφορές την άλλη εβδομάδα.

Ο ποντικός το πάλευε να βγει εις την Ασπράδα

αν βοηθούσαν οι μικροί μα όμως τη Μαργούλα

και το επιτελείο της τους έπιασε τρεμούλα.

Απ’ την κακή διοίκηση εχθρούς είχ’ αποκτήσει

και της φαινόταν δύσκολο μικρός να την ψηφίσει.

΄Ήταν χαμένη η εκλογή, το ήξερε η Μάρω

και μαύρες σκέψεις έκανε παρέα με το γλάρο.

Κάποιου του ήρθε έμπνευση και βρήκε μία λύση>

Δεν έπρεπε ο ποντικός το δήμο να κερδίσει!

Αν και οι δύο χάνανε, αυτή η αποτυχία

στο κόμμα φορτωνότανε πού ’φερε δυστυχία.

Μα αν η Μάρω έχανε κι ο ποντικός νικούσε

την ήττα εις την πλάτη της μόνη θα κουβαλούσε.

΄Ετσί ‘ναι η πολιτική.΄Εχει λυκοφιλίες

σ’ αποτυχίες χωριστά, μαζί σ’ επιτυχίες!

΄Έτσι εχάσαν και οι δυό την Κυριακή την άλλη

κι ενώ τα’ αρνί ο Λάζαρος πήρε εκλογή μεγάλη

έχασε ο Σκληροπόντικας για εβδομήντα ψήφους

κι έσπαγε το κεφάλι του να λύνει τέτοιους γρίφους.

Ποια και γιατί δεν ψήφισαν, ποιο έπαιξε τι ρόλο;

Βαριές ευθύνες έριξε εις τον λαγό τον Πόλο,

τον Κόψο τον γυπαετό, τον Φίξη το ελάφι

που με τη χήνα πήγανε κι οι ψήφοι πήγαν στράφι,

στη γαλοπούλα Πρόδρομο που ήταν με τον κουμπάρο

τον λέλεκα, και βέβαια τις πιο πολλές στον γλάρο.

΄Όσο κι αν το ‘χει σίγουρο ποτέ δεν θα τολμήσει

στη Μάρω δολιοφθορά να της καταλογίσει.

Ξέρει πως το συμφέρον του είναι να πλησιάσει

Τις διαφορές με τη Μαριώ γρήγορα να συβάσει.

΄Ετσι εκάναν και οι δυό. Εδώσανε τα χέρια

και στείλανε μηνύματα ενότητας στ’ ασκέρια.

Κάτσαν και μελετήσανε τις εκλογές πως χάσαν

και κάθε ζώου και πτηνού το όνομα επιάσαν.

Ποιο ζώο δεν τους ψήφισε και πόσο σόι έχει,

ποιο είναι ευκολόπιστο, ποιο πίεση αντέχει,

ποια έχουνε συμφέροντα μικρά μα και μεγάλα,

ποια πίκρανε το κόμμα τους, ποια τρων απ’ την κουτάλα.

΄Ύστερα μελετήσανε ποια κάθε κόμμα έχει

ζώα που θεωρούσανε κομματικά στελέχη,

ποια θέσεις καταλάβανε παλιά στην εξουσία

μα και σε ποια δεν δόθηκε καθόλου σημασία.

Ποια είναι συνεργάσιμα και ποια φανατισμένα,

Ποια έχουν άνεργα παιδιά, ποια αποκαταστημένα.

΄Όλα τα καταγράψανε σιγά χωρίς να τρέξουν

είχανε χρόνια τέσσερα μπροστά τους να δουλέψουν.

Εις το λελέκι και τα’ αρνί δε δώσαν σημασία

και ας την πήραν πρόσφατα τα δυό την εξουσία.

Το αρνί ‘ταν πολύ άπειρο κι η εκλογή του πρώτη

κι αρνητικό του ήτανε η λέξη τιμιότη.

Σε τέτοια θέση έντιμο με τίποτα δεν στέκει

Και ήταν άβουλο πτηνό σε όλα το λελέκι.

Το ήξερε η αλεπού γιατί όσο κυβερνούσε

αν και αντιπολίτευση σε όλα συμφωνούσε.

Ετσί ‘ναι η πολιτική. Για να προκόψουν ζώα

Δεν πρέπει να ‘ναι άβουλα, έντιμα ή αθώα.

Πρέπει να έχουν τσαγανό, τα’ αδύνατα να τάζουν,

Να κολυμπάνε στα βαθιά, ποτέ να μη διστάζουν.

Με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα να μπλέκουν

κι όταν βρεθούν στα δύσκολα να ξέρουν να ξεμπλέκουν.

΄Ετσι την καταντήσανε των ζώων την κοινότη

να ‘ναι βαρύ ατόπημα το να ‘χεις εντιμότη.

Να θεωρείται γραφικό το ‘χει ιδεολογία

και για το γενικό καλό μεγάλη αγωνία.

Ιδέες και προγράμματα να τα αναγνωρίζουν

μα σαν στην κάλπη στέκονται συμφέρον να ψηφίζουν.

Αυτό το ξέρουνε καλά τα ζα απ’ τη Συνθήκη

Που αν κι ιδέες σπέρνουνε, θερίζουν καταδίκη.

Αυτό το ξέρουνε καλά όσα παλεύουν τίμια

σαν βλέπουν κι ανεβαίνουνε σε θώκους τα ψοφίμια.

Θαρρώ πως εξεστράτησα και σας ζητώ συγνώμη.

Είμαι απλός αφηγητής. Δεν πρέπει να ‘χω γνώμη.

Στην εξουσία βρίσκονται Λάζαρος και Σταμάτης

κι η αλεπού πρώτη φορά βρίσκεται μακριά της.

΄Ετσι είναι θεωρητικά, άλλη η πραγματικότης.

Σε κάθε θέση η αλεπού είχε ζώο δικό της

Κι ό,τι γινόταν ήξερε κουνώντας την ουρά της.

Σιγά σιγά οργάνωνε τη δολιοφθορά της.

Τέσσερα χρόνια κύλησαν σαν το νερό στη βρύση.

Ο λέλεκας και το αρνί χειρίστηκαν την κρίση

με τρόπο αδιάφορο π’ όσο κι αν προσπαθήσω

δύσκολα κάτι θετικό θα τους καταλογίσω.

Χωρίς ουσία κι όραμα, χωρίς νεύρο και πάθος

τρέμανε στη θητεία τους μη κάνουν κάποιο λάθος

και τους καταλογίσουνε δόλο, φθορά κι απάτη.

Περπάταγαν σε άγνωστο για κείνους μονοπάτι

Και πρόσεχαν το βήμα τους μη τύχει και σκοντάψουν

το πρόσωπό τους το καλό ανώφελα μη βλάψουν.

Τα έργα που τελειώσανε ήταν αρχινημένα

τα πιο πολλά από τα πριν χρηματοδοτημένα.

Θέλανε χέρια καθαρά, να μην αφήσουν χρέη

κι έφυγαν όπως ήρθανε άβουλοι και μοιραίοι.

Στο μεταξύ ο ποντικός κι η αλεπού Μαργούλα

δουλεύανε τα σχέδια που καταστρώσαν ζούλα.

Του λέλεκα και του αρνιού τον κάθε συνεργάτη

πού ‘χε μικροσυμφέροντα εβάλανε στο μάτι.

Προσπάθησαν τους πιο πολλούς κοντά τους να τους φέρουν

ποιος ξέρει τι τους τάξανε για να τους καταφέρουν!

΄Όπως εις το ποδόσφαιρο και στην καλαθοσφαίρα

υπάρχουνε μεταγραφές και έρχεται μια μέρα

που αναγγέλλει ο πρόεδρος μεταγραφή μεγάλη

και φέρνει εις τους οπαδούς ντελίριο και ζάλη

κι ακούγονται τρελά ποσά ότι δαπανηθήκαν

και με χρυσό πληρώνονται όσοι αποκτηθήκαν,

έτσι και στην πολιτική τα τελευταία χρόνια

ακούγονται μεταγραφές που σκάνε σαν κανόνια.

΄Όμως αυτές τις ντύνουνε με ιδεολογία

κι αντίτιμο δεν φαίνεται να δόθη για καμιά.

Εις τα μικρά τα κόμματα αυτό ‘χει μία βάση

γιατί η πάλη ιδεών είναι η πρώτη δράση.

Σε κόμματα που κυβερνούν κι ασκούνε εξουσία

η κάθε μια μεταγραφή έχει διπλή αξία.

Το κόμμα έχει κέρδος του ψήφους και εντυπώσεις

κι αυτό που μεταγράφηκε καινούργιες αποδώσεις

σ’ όποια δραστηριότητα αυτό χαρακτηρίζει.

Δύσκολο το να εκτεθεί ζώο που δεν κερδίζει!

Η αλεπού που έχασε το Δίρατσο (κουνάβι)

Τις περασμένες εκλογές, τώρα φωτιές ανάβει

Εις το αρνί το Λάζαρο κι εκδίκηση του παίρνει.

( Τώρα το αποτέλεσμα προς τη Μαργούλα γέρνει.)

Πήρε μεγάλα ονόματα από το μπλέ το κόμμα.

Τον ταύρο τον Αλαμανή του πήρε και ακόμα

Τον κάπρο που φωνάζουν τον όλοι οι γνωστοί Κιτσάρα

Κι άλλους που φέρανε στους μπλέ μεγάλη φαγωμάρα.

Ο ποντικός εδούλευε διαδρομή υπόγεια.

Δύο νησιά διόρισε στον δήμο με τα λόγια.

΄Έταξε σ’ όποιο ζωντανό ήθελε τον ψηφίσει

κάθε παιδί του άνεργο να του το διορίσει.

Εις το σημείο έφτασε για κάθε μια απ’ τις θέσεις

σε πέντε-δέκα ζωντανά να δώσει υποσχέσεις.

Στο μεταξύ μεγάλωσαν οι δήμοι στ’ Ασπροτόπι

Κι εκεί που ήταν μόνο τρεις, γίναν έξι κατόπι.

Ενώθηκαν πολλά χωριά και δήμο ένα κάναν

και τις παλιές κοινότητες έτσι τις αποκάμαν.

Πήρε η Ασπράδα εφτά χωριά όλα με παραλίες

κι έτσι από αυτόνομα γίνανε συνοικίες.

΄Έγινε ο δήμος Καρυδιάς, δήμος Κατελλομένου

κι ο δήμος του Απόλλωνα. Οι άλλοι τρεις που μένουν

υπήρχανε από παλιά. Ο δήμος της Ασπράδας

δήμος των Τάφων και ψηλά ο δήμος της Σφακάδας.

΄Έμειναν δυό κοινότητες που δήμο δεν θα κάμουν.

Είναι η κοινότητα Σκαστού κι εκείνη του Θαλάμου

που είναι δυό μικρά νησιά απ’ όλους ξεχασμένα

(στο χάρτη του Ασπροτοπιού δεν τα ‘χουν περασμένα!)

΄Ετσι είναι η πολιτική. Δεν δίνει σημασία

όπου υπάρχει πρόβλημα κι έχει μικρή αξία

ο τόπος σε συμφέροντα ή ψήφους λίγους βγάζει.

Μόνο του τον αφήνουνε σ’ αγέρα και χαλάζι!

Γυρνώ στου Σκληροπόντικα την κουτοπονηράδα.

Αφού λοιπόν μεγάλωσε ο δήμος στην Ασπράδα

εξαμολύθη στα χωριά για νιές συνεργασίες

κι όλα τα έργα πού ‘χανε στη μέση εργασίες

με λόγια αποτελείωσε και νέα υπεσχέθη.

΄Έργα μεγαλεπήβολα έταξε όπου ευρέθη.

Στο τέλος εκατάφερε κάθε παλιά κοινότης

να έχει στον συνδυασμό τον αντιπρόσωπό της.

πολλούς απ’ άλλα κόμματα και άλλες παρατάξεις.

΄Όλα τα διεμβόλισε με λόγια και με πράξεις.

Σε τούτο ήταν ικανός, σωστή κλωθογυρίστρα

όλα τα ανακάτωνε όπως τα ρούχα η πλύστρα.

Εφτάσανε οι εκλογές κι είναι σε μια βδομάδα.

Συνέλευση εκάμανε τα ζώα στην Ασπράδα

το κάθε υποψήφιο να βγει και να μιλήσει

και όλο του το πρόγραμμα στα ζώα να αναλύσει.

Μαζεύτηκαν ποψήφια για δήμαρχοι στην πόλη,

τα για νησάρχες εκλεκτά και θα μιλούσαν όλοι.

Απ’ τα μικρά τα κόμματα μίλησαν κατά πρώτο

Τα μπλε στο τέλος γιατ’ αυτά κυβέρνησαν τον τόπο.

Πρώτος ο Πόλος ο λαγός στο βήμα ανεβαίνει

νησάρχης υποψήφιος στον τόπο κατεβαίνει

με Κίνηση Κοινωνική και με δημοκρατία.

Το κόμμα του γεννήθηκε από την αδικία

Που έγινε σ’ ένα λαγό με το όνομα Τσουλούφης.

Χρόνια ήταν στους πράσινους και δούλευε ο μαγκούφης

ώσπου όλα του φόρτωσαν των πράσινων τα λάθη

θύμα εξιλαστήριο στου αρχηγού τα πάθη.

Δεν τον αποκατέστησαν, κάνει κόμμα δικό του

και στην Ασπράδα έβαλε τον Πόλο αρχηγό του.

Το κόμμα δεν κατέβασε δήμαρχο στην Ασπράδα

γιατί ‘θελε μέλη πολλά η λίστα η ρημάδα

και που να βρει κόμμα μικρό τόσα να κατεβάσει!

Με τη Συνθήκη κείμενο κοινό κάναν για δράση

και ψάχνονταν να κάμουνε κάποια συνεργασία.

Μα ενώ κι οι δυό βρισκόντουσαν στην προετοιμασία

απ’ την Ατίνα έφτασε στον Πόλο ένα φιρμάνι.

Με τη συνθήκη κολεγιά δεν θέλανε να κάνει!

Στην εντολή υπάκουσε που του ‘ρθε απ’ την Ατίνα,

δήμαρχο δεν κατέβασε μα στήριξε τη χήνα

πού ‘χαν ξανά συνεργαστεί στην πριν τετραετία.

Αυτή ο Πόλος έλεγε πως ήταν η αιτία.

Τον Κόψο τον γυπαετό έχοντας εις το πλάι

Νησάρχης υποψήφιος το λόγο αρχινάει:

                           ΛΑΓΟΣ

Φίλες Ασπροτοπιώτισσες και φίλοι Ασπροτοπιώτες

οι εκλογές που έρχονται είναι στον τόπο οι πρώτες

που γίνονται εις το νησί μ’ αυτό τον νέο νόμο

που καταλύει τα χωριά και φτιάχνει δήμους μόνο.

Θα μαραζώσουν τα χωριά κι η αγροτιά θα σβήσει

Μ’ αυτό το νόμο που εμείς δεν έχουμε ψηφίσει.

Ζούμε σε κράτος που καμιά μέριμνα δεν υπάρχει

των λίγων τα συμφέροντα παίζουν ρόλο μονάρχη.

Γίνονται λίγα πλούσια και τα φτωχά πεινάνε,

Σε σχέσεις μεσαιωνικές την εργασία πάνε.

Πράσινη μπλε συντήρηση διαφορά δεν έχουν

Τον πλούτο λίγα ζωντανά και με τους δυό κατέχουν.

Ξεχάστε τα διλήμματα ή πράσινος ή μπλάβος.

Θέλουν αυτοδιοίκηση να είναι εργολάβος

των έργων των δημόσιων κι όχι φορέας πάλης

που θα στηρίζει τα φτωχά ζώα της βιοπάλης.

Χρόνια ο τόπος προκοπή μ’ αυτούς τους δυό δε βλέπει.

Ν’ αντιστραφεί το σκηνικό άμεσα τώρα πρέπει.

Στηρίζουμε την αγροτιά, τα γηρατειά πονάμε

τον δήθεν εκσυγχρονισμό τον καταπολεμάμε.

Προτείνουμε συμβούλιο να γίνει αποδήμων

συνεργασία θέλουμε γι’ αυτό όλων των δήμων

κι ακόμη ένα συμβούλιο των νέων μας να γίνει

των ψεύτικων παράδεισων να σταματήσει η δίνη.

Οι αιρετοί οι άρχοντες να έχουν «πόθεν έσχες»

και να τις καταργήσουμε των κολλητών τις λέσχες.

Πρόοδο ή συντήρηση διαλέξτε φίλοι, φίλες

Καιρός να τις ανοίξουμε του μέλλοντος τις πύλες.

Στήριξε Δημοκρατικές Κοινωνικές Κινήσεις

του τόπου σου το πρόβλημα αν θέλεις να το λύσεις.

Μετά από χρόνια γύρισε γιατί ήταν φευγάτος

κι υπηρετούσε στο στρατό ο μπούμπουρας Γιαλάτος.

Τα είδε δεν τα’ αρέσανε. Πράσινες, μπλε φατρίες,

Το χρήμα να λυμαίνονται στον τόπο συμμορίες

και έτσι αποφάσισε με άλλους μισθοφόρους

να σώσει την πρωτεύουσα απ’ τους κακούς εμπόρους.

Δεξί του χέρι στη δουλειά η μέλισσα η Μίκα.

Άφησε τα λουλούδια της και του μελιού τη γλύκα,

μαζί του συστρατεύτηκε και βγήκε απ’ την κυψέλη

να δει Γιαλάτο δήμαρχο εις την Ασπράδα θέλει.

Μαζί του σ’ όλα τα χωριά έτρεξε νύχτα μέρα

κι άφησε τα λουλούδια της να της τα φάει η ξέρα.

Αυτή πρώτη ανέβηκε στο βήμα να μιλήσει

μα απ’ το άγχος που λαλιά να βρει να χαιρετήσει!

Κατέβηκε και έτρεμε μα γρήγορα ο Γιαλάτος

το λόγο του αρχίνησε οξύτητα γεμάτος.

                     ΜΠΟΥΜΠΟΥΡΑΣ

 

Εις τη ζωή μου έμαθα να έχω ντομπροσύνη

να σχεδιάζω τις δουλειές χωρίς πολλή βιασύνη.

Αφού καιρό το σκέφτηκα, απόφαση το πήρα

να βοηθήσω όσο μπορώ με την δική μου πείρα.

Ο λόγος μου συμβόλαιο το κάθε ζώο ξέρει.

Ο τόπος μας χρειάζεται φωτιά μα και μαχαίρι.

Μαχαίρι στα συμφέροντα και στους κομπιναδόρους

που χρόνια πίνουν και γλεντούν με του νησιού τους πόρους.

Φωτιά στα διαπλεκόμενα, σ’ απάτες και ρουσφέτια

με μένα να ‘μαι δήμαρχος κόβονται κάτι τέτοια.

Με πλήρη διαφάνεια κι ελέγχους κάθε τόσο

απ’ το σινάφι το γνωστό την πόλη θα γλιτώσω.

Ο δήμος τι χρειάζεται το ξέρετε από χρόνια

το ακούσατε πολλές φορές σε εκλογικά μπαλκόνια.

Που δεν εγίνη τίποτα κατέχετε ποια φταίνε

μαυρίστε τα να μάθουνε ψέματα να μη λένε.

Σε λίγες μέρες δήμαρχος θα είμαι και θα αρπάξω

βούρδουλα, τα συμφέροντα των λίγων να πατάξω.

Φίλοι μου σας ευχαριστώ μέσα απ’ την ψυχή μου

για την αναμενόμενη βέβαιη εκλογή μου.

΄Ετσι είναι η πολιτική. Σκορπίζοντας κομμάτια

βγάζοντας οι μικρότεροι ένας τα’ αλλού τα μάτια

τα καταφέρνουν τελικά να βγαίνουν οι μεγάλοι

κι ο τόπος να’ χει μόνιμα το ίδιο μαύρο χάλι.

Τις όποιες τους διαφορές να λύσουν δεν μπορούνε

κι αυτά που λεν πως πολεμούν μόνιμα βοηθούνε.

Κι όμως. Τα ψάρια τα μικρά π’ ανόητα τα λένε

αν να αποφύγουν τον εχθρό που ενεδρεύει θένε

μαζεύονται όλα μαζί και κολυμπούν ομάδι

σχήμα τεράστιου ψαριού γίνεται το κοπάδι

και ξεγελάει τον εχθρό για να επιβιώσει.

Τα ζωντανά δεν πήρανε από τα ψάρια γνώση

και θεωρούν πως μοναχά ή σε μικρή αγέλη

θα αρπάξουνε απ’ τα θεριά της εξουσίας μέλι.

Καιρό πολύ παλεύανε τα ζα απ’ τη Συνθήκη

να πείσουνε τα κόκκινα, ανένταχτα και ΦΗΚΚΙ

(κόμμα του Πόλου) να ενωθούν κι αντάμα να παλέψουν

μηνύματα ενότητας στα ζωντανά να πέψουν.

Χαμένη πήγε τελικά κάθε προσπάθειά τους.

Τα κόκκινα στο όνομα της καθαρότητάς τους

δεν θέλανε ν’ ακούσουνε τέτοια συνεργασία.

Γι’ αυτά ‘χε περισσότερη εν τέλει σημασία

Το να αυτοθαυμάζονται πως μόνα πολεμούνε

κι ας βλέπουν πράσινα ή μπλε πάντα να κυβερνούνε.

Τα της Συνθήκης ζωντανά έχουν κι αυτά ευθύνη

γιατί πολύ του καναπέ το κόμμα τους εγίνη.

Είναι ένα κόμμα στρατηγών με λίγους στρατιώτες

και κάποιοι απ’ τους στρατηγούς τραβούν δικές τους ρότες.

Στ’ όνομα του πλουραλισμού δημιουργούν θολούρα.

Τα λίγα κάνουν στα πολλά τέτοια ανακατοσούρα

που χάνονται όλα μαζί σε συφερτό και σκόνη.

Δεν ξέρουνε τα ζωντανά το κόμμα που ξαμώνει!

Αφού δεν ευοδώθηκε καμιά συνεργασία

με ΦΗΚΚΙ  και οι κόκκινοι δε δίναν σημασία

σ’ εκκλήσεις για ενότητα, άλλο δεν απομένει

και η Συνθήκη μόνη της στο στίβο κατεβαίνει

κρατώντας τις κινήσεις της της πριν τετραετίας.

Δράκος της πόλης αρχηγός, Πάπας της νησαρχίας.

Εύκολα δεν εφτάσανε να κατεβούνε μόνοι

γιατί πριν απ’ τις εκλογές βρισκόταν στο τιμόνι

ο Φερενίκος κι όριζε όλα τα της Συνθήκης.

Υπέρμαχος φανατικός ήταν αυτός μιας νίκης

που θα ‘ρχονταν στα σίγουρα με πράσινους παρέα

και όλες οι κινήσεις του εστρέφονταν μοιραία

σε κείνη την κατεύθυνση κι αυτό αποσκοπούσαν.

Εις τη Συνθήκη τύμπανα πολέμου εκτυπούσαν

ώσπου αποφασίστηκε μονάχη να κατέβει.

Ο Φερενίκος τελικά το κόμμα υπερέβη.

Στους Τάφους υποψήφιος δήμαρχος πιάνει θέση

στα λόγια ανεξάρτητος με πράσιν’ όμως φέσι.

Αν ένα ζώο αυτόνομο συνεργαστεί με κόμμα

δεν είναι ανεξάρτητο και να ‘θελε ακόμα

όταν το κόμμα ειδικά είναι στην εξουσία.

Δεν χορηγείται δωρεάν η ανεξαρτησία !

Ο γάτος Δράκος βρίσκεται στο βήμα να μιλήσει

και το κατσίκι ύστερα θα τον ακολουθήσει.

                              ΔΡΑΚΟΣ

Φίλες και φίλοι όλοι εμείς οι Ενεργοί Πολίτες

χρόνια αγωνιζόμαστε με άλλους συντοπίτες

να πάψει η διαφθορά και η βαθιά η κρίση

π’ όλη την κοινωνία μας την έχει κατακλύσει.

Κρίση ηθικής και αξιών μιας σάπιας κοινωνίας

μ’ όλα τα ζώα να περνούν ημέρες αγωνίας.

Η μόνη μας αντίσταση είναι  κοινός αγώνας

για να μας βρει καλύτερους ο άλλος ο αιώνας.

Η απερχόμενη αρχή δεν έχει δώσει λύση

σε όσα απ’ τα προβλήματα μας έχουν ταλανίσει.

Αν διάβαζα το λόγο μου τέσσερα χρόνια πίσω

όλα όσα σας έλεγα έπρεπε να αφήσω

και θα’ μουνα επίκαιρος σ’ ό,τι αφορά στην πόλη.

Γι’ αυτή τη στασιμότητα ευθύνες έχουμε όλοι

γιατί στην κάλπη ρίχνουμε την ψήφο δίχως σκέψη.

Mας κάναν πλύση στο μυαλό και έχουμε πιστέψει

πως όποιο ζώο και να βγει τίποτα δεν θ’ αλλάξει

και μόνο το ρουσφέτι μας θέμε να γίνει πράξη.

 ΄Ετσι μας θέλουνε κι αυτά άβουλα στην ουσία,

μόνιμοι επιβήτορες να ‘ναι στην εξουσία.

Κλείστε τα’ αυτιά σας φίλοι μου κι ανοίξτε την καρδιά σας.

 Τάζουν να διορίσουνε σε θέσεις τα παιδιά σας,

τάζουν ό,τι ζητήσετε με περισσή βιασύνη

κι αφού με ψήφο δώσετε του τόπου την ευθύνη

 κάνουν πως δεν σας ξέρουνε και πάντα στο συμφέρον

των λίγων δείχνουνε σπουδή μα και ενδιαφέρον.

Κλείστε τα’ αυτιά σας φίλοι μου κι ανοίξετε τα μάτια,

γυρίσετέ τα πρόχειρα της μνήμης τα κιτάπια

 και βρείτε λόγια ψεύτικα και πλάνες υποσχέσεις,

 έργα που μείναν στα χαρτιά, προγράμματα και θέσεις

που χρόνια λεν και ξαναλέν μα δεν υλοποιούνε.

 Ως πότε πια την ψήφο σας με δόλο θ’ αποσπούνε;

Για μας αυτοδιοίκηση συμμετοχή σημαίνει

σε πολιτεία δυνατή και αποκεντρωμένη,

με ισόρροπη ανάπτυξη σε όλους τους τομείς της.

Για τη δημοκρατία μας να ‘ν κάθε ζώο μύστης.

Να ξέρει να διεκδικεί, να βρίσκει πάντα πόρους

χωρίς την επιβάρυνση των πολιτών με φόρους.

Να συγκρουστεί αν χρειαστεί με κάθε εξουσία,

στο περιβάλλον πάντοτε να δείχνει προστασία.

Το σύνολο των πολιτών με ισότητα να εκφράζει

και στα διαπλεκόμενα τους δρόμους να τους φράζει.

Κοινωνική αντίληψη να’ χει η πολιτική της

και αειφόρα ανάπτυξη να ‘ναι η στόχευσή της.

Εμείς απευθυνόμαστε στο νου και στην καρδιά σας.

Σε κάθε αγώνα ξέρετε πως είμαστε κοντά σας.

Σας λέμε πως την ψήφο σας ποτέ δεν επαιτούμε,

γιατί τη δικαιούμαστε και την διεκδικούμε.

Δεν κάνουμε τους δουλευτές στων εκλογών τις μέρες,

δεν είμαστε διάττοντες πολιτικοί αστέρες.

Είμαστε πάντα ενεργοί και πάντα μες στην πάλη

και θα ‘μαστε και αύριο η κάλπη ό,τι κι αν βγάλει.

΄Έπεσε νεκρική σιγή σαν ο αγριογάτος

το λόγο του τελείωσε και ήτανε φευγάτος.

Ο Πάπας που ανέβηκε στο βήμα να μιλήσει

περίμενε λίγα λεπτά ώσπου να ξεκινήσει.

                            ΠΑΠΑΣ

 

Χαίρομαι τούτη τη σιωπή και τον σκεπτικισμό σας.

Ελπίζω να κρατήσετε έτσι το λογισμό σας

μέχρι να έρθει η στιγμή στην κάλπη να βρεθείτε.

Φίλες και φίλοι μ’ αρετή και τόλμη οπλιστείτε

και πείτε ένα βροντερό όχι στη στασιμότη.

Βγάλετε αυτή την Κυριακή στην εκλογή την πρώτη

ζώα τον τόπο που πονούν, που θέλουν να προσφέρουν

και την αυτοδιοίκηση πολύ καλά την ξέρουν.

Αν θέλουμε να δώσουμε ώθηση στο νησί μας

αυτό που επιβάλλεται είν’ η αφύπνισή μας.

Να πάψουμε να είμαστε πολιτικοί πελάτες

κι οι λίγοι να βολεύονται με τις δικές μας πλάτες.

Της απερχόμενης αρχής η όλη παρουσία

στα χρόνια που περάσανε ήταν χωρία ουσία.

Της έλειψ’ ο σχεδιασμός και οι διεκδικήσεις.

Τα έργα δεν προχώρησαν και δεν δοθήκαν λύσεις

σε χρόνια προβλήματα που παραμένουν ίδια.

Μελέτη χωροταξική, μαρίνα και σκουπίδια,

δίαυλος, αποχέτευση, δρόμοι, μικρά λιμάνια,

τα ορεινά μας τα χωριά, δάση, βουνά, ρουμάνια,

όλα μείνανε στάσιμα και δεν επροχωρήσαν.

Και στη αντιπολίτευση τα ζώα όλα ήσαν,

στο ίδιο έργο θεατές και περιμέναν τούτο.

Να πέσει η διοίκηση σαν γινωμένο φρούτο

και άκοπα να σκύψουνε να την περιμαζέψουν

σωτήρες του Ασπροτοπιού μετά να επιστρέψουν.

Αντισταθείτε φίλοι μου στους μόνιμους μνηστήρες

της εξουσίας, πού ‘ρχονται τον τόπο σαν σωτήρες.

Είναι τόσο παράταιρο το ψηφοδέλτιό τους

που απ’ την πρώτη τη ματιά μας δείχνει το σκοπό τους.

Ξέρουμε τι συμφέροντα θα εξυπηρετήσουν.

Ηνία μη τους δώσετε του τόπου να κρατήσουν.

Στηρίξτε Αυτοδιοίκηση Ενωτική με θάρρος,

σηκώστε εις τους ώμους σας του μέλλοντος το βάρος.

Για να σωθούν τα ορεινά που παν ν’ αφανιστούνε

και όλα τα παράλια για να προστατευτούνε.

Σε ζώα πού ‘χουν προσφορά δώστε την προσοχή σας

στην πλήρη διαφάνεια και στη συμμετοχή σας.

Το Ασπροτόπι γρήγορα θα βγει από το έλος

κι όλα τα ζώα προκοπή να έχουνε στο τέλος.

Στο βήμα τώρα προχωρά καμαρωτή με νάζι η χήνα.

Βγάζει τα χαρτιά και τα γυαλιά της βάζει.

Παλιά τη λέγανε Γωγώ όταν κατέβει μόνη

Κίνησης Ανεξάρτητης που κράταγε τιμόνι.

Τώρα σαν υποψήφια στο κόκκινο το κόμμα

άλλαξε ιδέες και μυαλά και τα’ όνομα ακόμα.

Θυσίες θέλει τελικά αυτό το σύρε κι έλα

κι έτσι η χήνα ζήτησε να τη φωνάζουν Λέλα.

 Δικαίωμά της είν’ αυτό εν πάσει περιπτώσει

θαρρώ δεν έχει τελικά και σημασία τόση.

Στο βήμα λόγο αρχινά και λέει:

                               ΧΗΝΑ

 

                                               Ασπραδίτες

Ως πότε θα ‘στε θύματα με ίδιους πάντα θύτες;

Οι εκλογές που γίνονται μ’ αυτό το νέο νόμο

θα κλείσουν σ’ όλα τα χωριά του μέλλοντος το δρόμο.

Διαφωνούμε κάθετα γιατί η κοινωνία

έτσι αφυδατώνεται και μπαίνει στη γωνία.

Για μας αυτοδιοίκηση πρώτου βαθμού σημαίνει

δημοκρατία άμεση μ’ αγώνες ζυμωμένη.

Να έχει αρμοδιότητες μα και να συμμετέχει

σ’ επιλογές πολιτικές και στόχο της να έχει

τη μαζική συμμετοχή των ζώων στα κοινά μας.

Αυτή θα είναι η στόχευση και η προσπάθειά μας.

Θέλουν το δήμο πωλητή σ’ έργα κι υπηρεσίες

σε παροχές κοινωνικές και σε περιουσίες.

Μέχρι και τον πολιτισμό σκέφτονται να πουλήσουν

και τίποτα κοινωνικό στο δήμο μην αφήσουν.

Μα λογαριάζουν φίλοι μου δίχως τον ξενοδόχο.

Τα ζώα θα αντισταθούν, πίστη βαθιά μου το ‘χω.

Την Κυριακή Συσπείρωση Δημοτική στηρίζουν

σε αύριο καλύτερο πιστεύουν και ελπίζουν.

Σκεφτόμαστε επιτροπές να θεσμοθετηθούνε

τα έργα τα δημοτικά να παρακολουθούνε.

Οι σύμβουλοι οι δημοτικοί θα έχουν αυτοτέλεια

για να δουλεύει ο δήμος μας σε όλα στην εντέλεια.

Δημόσιους απολογισμούς κι έλεγχους ετήσιους

θα κάνουμε κι ο δήμαρχος πρώτος θα ‘ναι σε ίσιους.

 Για όλα τα προβλήματα προγράμματα και θέσεις

έχουμε και δε δίνουμε ψεύτικες υποσχέσεις.

Αυτό που υποσχόμαστε με σιγουριά και θάρρος

εάν στου τόπου τα κοινά μας δώσετε το βάρος,

είναι να εξαντλήσουμε την κάθε μας ικμάδα,

όλα να δούμε αύριο καλύτερη Ασπράδα.

Φίλοι σας αποχαιρετώ και σας προαναγγέλλω

φίλο και συναγωνιστή, τον σκίουρο Ματέλο.

Νησάρχης υποψήφιος τώρα θα σας μιλήσει.

Γεια σας και είμαι σίγουρη για τη σωστή σας κρίση.

                                ΣΚΙΟΥΡΟΣ

 

Αγρότες και αγρότισσες, εργάτες, οικοδόμοι,

ζώα του μεροκάματου, πιστεύετε ακόμη,

πως νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τρόποι

θα σπρώξουν σε καλύτερο μέλλον το Ασπροτόπι;

Οι άνεργοι αυξάνονται μέρα με την ημέρα,

τ’ αγροτικό εισόδημα τινάχθη στον αέρα.

Φόροι «αντικειμενικοί» πνίγουνε τους εμπόρους

κι η συνεχής λιτότητα τους μείωσε τους πόρους,

Η χώρα είναι όμηρος των ξένων συμφερόντων,

 έρμαιο την αφήσανε σ’ ορέξεις των αρχόντων.

Σ’ αυτά αντιπροτείνουμε αντίσταση και πάλη,

 ενάντια στην Κοινότητα σηκώνουμε κεφάλι.

Στο λαϊκό το μέτωπο δίνουμε σημασία,

ψηφίζουμε Αγωνιστική όλα Συνεργασία.

Είμαστε η εγγύηση για τα συμφέροντά σας

γιατί στο κάθε πρόβλημα θα είμαστε κοντά σας.

Τα λαϊκά συμφέροντα πάντα υπηρετούμε,

ελάτε να παλέψουμε και να συμπορευτούμε.

Απλή και αναλογική δε θέλουνε την ψήφο.

Την δεύτερη την Κυριακή μας βάζουν νέο γρίφο.

Μας βάζουν να ψηφίζουμε κόντρα στη θέλησή μας

ζώα πέρα απ’ τη λογική και τη συνείδησή μας.

Τη χάρη μην τους κάνετε άλλο να εκβιάζουν,

κλείστε τ΄αυτιά σας σύντροφοι σε ό,τι και να τάζουν.

Δώστε τους ένα μάθημα χρόνια να το θυμούνται,

το μέτωπο το λαϊκό ξέρετε πως φοβούνται.

 

Έφτασε η ώρα κι η στιγμή του ποντικού ζυγώνει,

ύφος κι αέρας νικητή το στήθος του φουσκώνει

και περπατά καμαρωτός πηγαίνοντας στο βήμα

της νίκης σχηματίζοντας με δάχτυλα το σήμα.

Τον βασικό του αντίπαλο είχε διεμβολίσει

που δεν εμπόριε συνδυασμό σωστό να σχηματίσει.

΄Ετσι βέβαιος νικητής στοίχημα έχει βάλει

πως δεν θα γίνουν εκλογές την Κυριακή την άλλη,

τι θα τον βγάλουν μονομιάς στην εκλογή την πρώτη.

Με τον αέρα μίλαγε του πρώτου του δημότη.

                   ΣΚΛΗΡΟΠΟΝΤΙΚΑΣ

 Είναι αυτές οι εκλογές κρίσιμες δίχως άλλο

γιατί για δήμο γίνονται δύσκολο και μεγάλο.

Με παρρησία περισσή θα πω την άποψή μου.

Πρέπει να αναδείξετε στην κορυφή του δήμου

ζώα που έχουν θέληση να τον υπηρετήσουν,

συμφέροντα προσωπικά στην άκρη να αφήσουν.

 Για το καλό των δημοτών πάντοτε να παλεύουν

και στης Ασπράδας το καλό με πάθος να πιστεύουν.

 Μπροστά μας είναι φίλοι μου τα ζώα που ζητούμε,

 σε τούτο το συνδυασμό όπου εγώ ηγούμαι.

Είναι δημότες εκλεκτοί μ’ αγώνες κι ιστορία,

με θέληση για προσφορά και για δημιουργία.

Σύνθημα και πιστεύω μας η Ανοιχτή η Πόλη

που οι δημότες θα ‘χουνε ίση ευκαιρία όλοι.

Προκαταλήψεις, χρώματα, στην άκρη τα πετούμε,

δεν θα ‘χουμε αποκλεισμούς, δεν θα συμβιβαστούμε.

Σε συνοικίες και χωριά θα ‘ναι παρών ο δήμος

να λύνει τα προβλήματα ευθέως και εντίμως.

Ο δήμαρχός σας προσιτός θα δίνει το παρόν του

και υπηρέτης θα γενεί όλων των δημοτών του.

Την αύριο της Κυριακής μετά την εκλογή μας,

χωρίς να περιμένουμε καν την προσαρμογή μας,

δουλειά θα ξεκινήσουμε όλοι οι εκλεγμένοι,

γιατί ο δήμος δεν μπορεί μέρα να περιμένει.

Το περιβάλλον σίγουρα έχει προτεραιότη.

Είν’ αδιαπραγμάτευτη και θέλησή μας πρώτη

να φύγει ο σκουπιδότοπος μακριά σε άλλο μέρος.

Αυτό μες στη θητεία μου θα γίνει και εγκαίρως.

Θα καθαρίσουν οι ακτές, η πόλη, τα χωριά μας,

κάνοντας το αδύνατο εμείς απ’ τη μεριά μας.

 Στο τέλος της θητείας μου θα ‘χουν αποχετεύσεις

όλα του δήμου τα χωριά και άρτιες υδρεύσεις.

Θα έχουν δρόμους πρόσβασης σ’ όλες τις παραλίες.

Στην πόλη θα ανοίξουμε τις νέες αρτηρίες

για να αποσυμφορηθεί απ’ την κυκλοφορία.

Πρέπει με λύπη να σας πω μ’ αυτή την ευκαιρία

πως χάθη χρόνος αρκετός μ’ όλα τα παραπάνω

και τώρα μαραθώνιο πρέπει εγώ να κάνω,

αυτά που άλλοι άφησαν να αποκαταστήσω.

Μας εγυρίσαν δυστυχώς χρόνια πολλά οπίσω.

Συγνώμη για το σχόλιο. Ας βλέπουμε εμπρός μας.

 Σημείο μας αναφοράς θα’ ναι ο τουρισμός μας

που πρέπει να αναπτυχθεί για το καλό του δήμου.

Για να τα καταφέρουμε, θέση και άποψή μου

είναι να αναδείξουμε όλα μας τα μνημεία,

σημαία να’ χει γαλανή η κάθε παραλία,

να ανοιχτεί ο δίαυλος, να γίνει η μαρίνα,

τα δάση να προστατευτούν μα και τα σπίτια εκείνα

που θεωρούνται ιστορικά να αναπαλαιωθούνε

κι αφού αποκατασταθούν στα ζώα να δοθούνε.

΄Άφησα τον πολιτισμό στο λόγο τελευταίο

γιατί εγώ τον θεωρώ πάρα πολύ σπουδαίο.

Ο δήμος στον πολιτισμό πρέπει να παίξει ρόλο.

έλξης για τους τουρίστες μας ν’ αποτελέσει πόλο.

 Για την ουσία φυσικά και για το γόητρό μας

το πρώτο ποτ θα φτιάξουμε θα ‘ναι το θέατρό μας.

Θ’ αναβαθμίσω τις γιορτές και θα τις μεγαλώσω.

Από το τέλμα πού ‘χουν μπει εγώ θα τις γλυτώσω.

Παιδεία και αθλητισμός, νέοι, τρίτη ηλικία,

θα βρούνε συμπαράσταση από τη δημαρχία.

΄Έχω και άλλα σχέδια μα εδώ θα τελειώσω.

Πριν χαιρετήσω ραντεβού θέλω σ’ όλα να δώσω,

στο δημαρχείο, γιατί εγώ θα’ μια πάντα σιμά σας.

Μαζί μου θα το λύνετε το κάθε πρόβλημά σας.

Κατέβη και σχημάτισε το σήμα νίκης πάλι

Κι η αλεπού παρέλαβε του λόγου τη σκυτάλη.

                           ΑΛΕΠΟΥ

Για μας αυτοδιοίκηση κατ’ εξοχήν σημαίνει

χώρος μεταρρυθμίσεως. Φορέας παραμένει

της έκφρασης των πολιτών για πιο καλή πορεία,

για ανάπτυξη, ποιότητα ζωής, δημιουργία.

΄Έχει αρμοδιότητες, μπορεί να εκπονήσει

μελέτες κι αποτελεσματική διοίκηση ν’ ασκήσει.

Του τόπου το δυναμικό μπορεί να οργανώσει

κι ελπίδες για καλύτερο μέλλον στα ζα να δώσει.

Απευθυνόμαστε σε σας έχοντας καταθέσει

προτάσεις εφαρμόσιμες κι έχοντας πάρει θέση

για όλα τα προβλήματα, προτείνοντάς σας λύσεις.

Είμαστε οι καλύτεροι χωρίς αμφισβητήσεις.

΄Έχουμε δυνατότητες, θέληση και μεράκι

και ξέρουμε το μάθημα διοίκησης νεράκι.

Βγάζει φυλλάδια τα’ αρνί και προσπαθεί να πείσει

πως τα’ Ασπροτόπι έβγαλε απ’ τη βαθιά την κρίση.

Λέει πως έβγαλε λεφτά να γίνει η μαρίνα,

δικό του δημιούργημα κάνει τα έργα εκείνα

πού ‘χαν χρηματοδοτηθεί χρόνια πολλά πιο πίσω.

Τα ψέματά του δεν μπορώ να παρακολουθήσω.

Το ψέμα φίλε Λάζαρε έχει κοντό ποδάρι. Τα

η λύρα δεν την παίζουνε με πέννα μα δοξάρι.

 Κι αφού λες πως τα ζωντανά δεν δύναμαι να πείσω

έλα σ’ ένα διάλογο να σ’ αντιμετωπίσω.

Τα ζώα έχουνε μυαλό δεν είν’ τόσο χαμένα.

Σε μάθανε πολύ καλά, με ξέρουνε κι εμένα.

Τέσσερα χρόνια χάθηκαν, κατάλαβαν το λάθος

και Νησαρχία Πολιτών ψηφίζουνε με πάθος.

Δεν παίζουν με του τόπου τους άλλη φορά την τύχη,

γιατί τώρα τον βάλανε ψηλότερα τον πήχη.

 Κατέβηκαν χειραγκαλιά Μαργούλα και ποντίκι

ενώ κάτω γινότανε σωστό καλαμπαλίκι.

Χαιρέτησαν όλα τα ζα ενώ αποχωρούσαν

 κι αυτά ποδοβολούσανε, κράζαν και φωνασκούσαν.

Εφεύγανε οι πράσινοι, κατέφθαναν οι μπλάβοι

και μεταξύ των οπαδών χοντρός καυγάς ανάβει.

Συνθήματα από εδώ, φωνές από την άλλη

μα γρήγορα σταμάτησαν γιατί στο βήμα πάλι

βρέθηκαν να μιλήσουνε τα’ αρνί μα και ο σκύλος

που ξαναγύρισε στους μπλε κι έγινε πάλι φίλος.

Τέσσερα χρόνια πιο μπροστά το σκύλο το Μακάση

τον βλέπαμε ανεξάρτητο αφού τα ‘χε χαλάσει

κι έφυγε απ’ το κόμμα του γιατί είχε διαλέξει

τον λέλεκα αντί γι αυτόν στο δήμο να εκλέξει.

Τον βάλανε φαντάζομαι για να τον ξεμπερδέψουν

μιας και οι πιο φανατικοί δεν λέγαν να πιστέψουν

πως είχε ελπίδες εκλογής μετά απ’ την θητεία

του λέλεκα και του αρνιού την πριν τετραετία.

Δύσκολα εσυγκρότησε το ψηφοδέλτιό του

κι αν και μεγάλο ήτανε το κόμμα το δικό του

τα ζα δεν είχαν όρεξη πολύ να εκτεθούνε,

με το Μακάση στον γκρεμό της ήττας να βρεθούνε.

Ο λόγος του ήταν απλός, λιτός και μετρημένος.

Ακόμη δεν λησμόνησε τι έπαθε ο καημένος

στις περασμένες εκλογές όταν για μια βδομάδα

περίμεναν τα ζωντανά που ζούσαν στην Ασπράδα,

ν’ αποκαλύψει μυστική για τα σκουπίδια λύση.

Ποιο ήτανε το μυστικό; Είπε πως θα τρυπήσει

τη γη και θα ανοίξει της τεράστια πηγάδια

να βάζει μέσα τις βρωμιές και ύστερα τα βράδια

θα τις σκεπάζει με πηλό τον τόπο μη μολύνουν.

Μ’ αυτό τον τρόπο έλεγε το πρόβλημα το λύνουν.

Τα ζώα εγελάσανε μ’ όσα πιο πάνω είπα

και τον Μακάση φώναζαν κάμποσους μήνες «τρύπα».

Το λόγο τώρα αρχινά, λέει:

 

                          ΣΚΥΛΟΣ

 

                                                Το πρόγραμμά μας

θα αναλύσω και θα πω ποιο είναι τα’ όραμά μας.

 Δεν σχολιάζω τα παλιά, δεν κρίνω αντιπάλους.

Ετούτος ο συνδυασμός δεν είναι σαν τους άλλους.

΄Έχει Δυναμικό Παρόν και Σίγουρο το Μέλλον

κι ο λόγος μας δεν γίνεται να είναι καταγγέλων.

Στόχος μας η ισόρροπη ανάπτυξη του τόπου,

να διαμένουνε τα ζα σε ένα δήμο όπου

με λειτουργία διαφανή και αξιοκρατία

α ξαναφέρουμε παντού την ισοπολιτεία.

Θα φτιάξουμε υποδομές σε κάθε οικισμό μας

κι έτσι θα μεγαλώσουμε γοργά τον τουρισμό μας.

Γι’ ανάπτυξη οικονομική και για ευημερία,

ύδρευσης κι αποχέτευσης θα κάνουμε εταιρία

ώστε κάθε δημότης μας να’ χει την ύδρευσή του

 και με την αποχέτευση να’ χει τη σύνδεσή του.

Θα γίνουν έργα οδικά, λιμάνια και πλατείες

και έργα να ‘ναι καθαρές πάντα οι παραλίες.

Κοινωνική πολιτική, πρόνοια και υγεία,

αθλητισμός, οι νέοι  μας, η σχολική παιδεία,

όλα είναι στο πρόγραμμα που έχουμε συντάξει,

με έργα πού ‘ναι εφικτά και που θα γίνουν πράξη.

Θα πρέπει ώρες να μιλώ για να σας αναλύσω

το κάθε θέμα χωριστά, γι’ αυτό θα σταματήσω.

 Διαβάστε τα παρακαλώ μέσα στο πρόγραμμά μας

που είναι αναλυτικό κι ελάτε όλοι σιμά μας

να τα υλοποιήσουμε και να συμπορευτούμε.

Ξέρετε πως γνωρίζουμε καλά να απαιτούμε,

γνωρίζουμε πολύ καλά πώς να δημιουργούμε

και σίγουρα γνωρίζουμε πώς να υλοποιούμε.

Είμαστε η εγγύηση και ξέρουμε τον τρόπο

να φέρουμε ανάπτυξη και δύναμη στον τόπο.

 Το λόγο σαν απόσωσε έμεινε στο πατάρι

γιατί σηκώθηκε τα’ αρνί το λόγο για να πάρει.

                                 ΑΡΝΙ

 

Φίλοι μου δίχως ουρλιαχτά και τυμπανοκρουσία,

έργο επιτελέσαμε την πριν τετραετία.

΄Όποιο με μάτι καθαρό και σύνεση κοιτάζει,

βλέπει το Ασπροτόπι μας σιγά- σιγά ν’ αλλάζει.

Του τόπου η ανάπτυξη και η ευημερία

δεν είναι πλέον σύνθημα γιατί είναι εμπειρία.

Θέμε να συνεχίσουμε γι’ αυτό λοιπόν σκεφτείτε

το μέλλον του Ασπροτοπιού που θα εμπιστευτείτε.

Σε μας που γνώση έχουμε μα και αποφασιστικότη

και εις τα ζώα δίνουμε πρώτη προτεραιότη,

πού ‘χουμε διαχείριση κοινωφελή και τίμια

ή άλλους που θα κάνουνε τον τόπο μας συντρίμμια;

Πιστώσεις εξασφάλισα να γίνει η μαρίνα,

τα ορεινά μας τα χωριά συνδέθηκαν κι εκείνα

με δρόμους προς τη θάλασσα. Το Κάστρο θ’ αναπλάσω,

με τους αγώνες των σκαφών τη φήμη μας θα φτάσω

σ’ όλα της γης τα πέρατα, σ’ όλη την οικουμένη.

Ψηφίστε Χέρια Καθαρά, πορεία χαραγμένη

πάντα μπροστά και σταθερά για μας και τα παιδιά μας.

Σας λέμε ένα ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μας

που μας εμπιστευτήκατε και που εμπιστοσύνη

κι αύριο θα μας δείξετε στου τόπου την ευθύνη.

΄Όσα κι αν είπε ο Λάζαρος αλλά και όλοι οι άλλοι,

οι πράσινοι απ’ την αρχή επήρανε κεφάλι.

Πήρε μεγάλη διαφορά σε ψήφους το ποντίκι

μα απ’ την πρώτη Κυριακή δεν έφτασε στη νίκη.

Στη δεύτερη εσάρωσε κι έφαγε ο σκύλος σκόνη

και η Μαργούλα το αρνί σε ήττα το αμπώνει.

Οι κόκκινοι εβγάλανε τον τράγο και τη χήνα.

Τα της Συνθήκης ζωντανά πάλι έξω απομείνα(ν).

Σαράντα ψήφοι λείπανε να βγάλουνε το γάτο

κι ο μπούμπουρας εβρέθηκε ακόμα παρακάτω.

Αν απ’ την πρώτη Κυριακή έβγαινε το ποντίκι

τότε θα ‘βγαζε σίγουρα σύμβουλο η Συνθήκη.

Κάπως τρελός ακούγεται των εκλογών ο νόμος

μα είν’ ακόμα πιο τρελός. Το λέγαν επιμόνως

χρόνια τα μικροκόμματα πως τα καταδικάζει.

Τους ψήφους από τα μικρά εις τα μεγάλα βάζει!

Δήμαρχος τώρα ο ποντικός και τι τονε κρατάει.

Κορδώνει σαν την πέρδικα, σαν το παγώνι πάει,

με σηκωμένη την ουρά και γέλιο στη μουσούδα,

όπως σαν βρίσκει μια φωλιά με μέλι η αρκούδα.

Θαρρεί πως έγινε θεριό με χαίτη ως ο λέων,

θαρρεί πως έγιν’ άνθρωπος και Μέγας Ναπολέων!

Στα ζώα δείχνει συνετός και λίγο μετριόφρων,

σαν σου μιλά για όραμα φαίνεται ταπεινόφρων.

Μα αν καλά προσέξεις τον το μάτι του γυαλίζει,

σαν κάποιο που το στοίχημα μίας ζωής κερδίζει.

Πάει στο δήμο το πρωί και φεύγει σαν νυχτώνει,

μ’ όλους τους συνεργάτες του σχέδια καταστρώνει,

πώς να βολέψει τα πολλά που έταξε ρουσφέτια

τι τον πιέζουν φορτικά κι έχει μεγάλα ντέρτια.

Κάθε Σαββάτο τριγυρνά τους δρόμους μες στην πόλη,

γράφει κάθε παραμπελιά και βάζουν τον στο βόλι

τα ζωντανά από παντού προβλήματα να λύσει

κι αυτός σε όλα λέει ναι κι ότι θα το φροντίσει.

΄Έργα κι ημέρες το λοιπόν του ποντικού στο δήμο

θα προσπαθήσω συνετά και φρόνιμα να κρίνω.

Πρώτα το χαρακτήρα του πρέπει να προσπαθήσω

με λόγια λίγα όσο μπορώ να τον σκιαγραφήσω.

΄Έχω γραμμένα πιο μπροστά κάποια απ’ τα δικά του

αλλά για πριν τις εκλογές χαρακτηριστικά του.

Τώρα ηγέτης έγινε και δοκησισοφίζει.

Για το μεγάλο ή μικρό αυτός αποφασίζει.

΄Έγινε δημοκράτορας και φόρεσε καπέλο

σε κάθε γνώμη ζωντανού και με το ΄έτσι θέλω.

Τη θέση του διευθυντή που είχε πάντα ο δήμος,

για ν’ απομείνει μοναχός κατήργησε επισήμως.

 Λέξεις που χρόνια ανέμιζε λάβαρο και παντιέρα

μακριά τις ασφεντούριξε σαν να ‘χανε χολέρα.

 ΄Όπως  τα μήλα σε μηλιά κόκκινα, γινωμένα,

στολίζουν την κι αποτελούν πρόκληση στο καθένα,

να πλησιάσει, να τα δει, να κόψει και να φάει,

μα μόλις κάτω απ’ τη μηλιά με όρεξη θα πάει

βλέπει τα περισσότερα να ‘ναι σκουληκιασμένα

κι αυτά που μείνανε γερά ψηλά ‘ναι κρεμασμένα,

έτσί ‘ναι και του ποντικού τα λόγια κι οι υποσχέσεις.

Φαντάζουν από μακριά μα σαν κοντά τους πέσεις

τα βλέπεις ολοτρύπητα σαν πάτος στην κρησάρα

κι ασήμαντα π’ αξίζουνε μια πενταροδεκάρα.

Εκεί που έλεγε εμείς τώρα εγώ φωνάζει.

Τα ‘βλεπε με αποστροφή τώρα τα δοκιμάζει.

Εκεί που παθιαζότανε με τις συνεργασίες,

τώρα δεν συνεργάζεται ούτε μ’ υπηρεσίες.

Στους δρόμους και στις γειτονιές έπαψε να πηγαίνει,

δεν θέλει απολογισμούς και στο γραφείο μένει.

Θαρρεί πως τον εχθρεύονται όσα τον κριτικάρουν

κι όλα επιβουλεύονται τη θέση να του πάρουν.

Περνά στην αντεπίθεση και απαιτεί συγνώμη

για κάθε διαφορετική απ’ τη δική του γνώμη.

΄Όλους τους συνεργάτες του ζυγίζει σε καντάρι

π’ αντί για ζύγια βάζει του τους ψήφους που θα πάρει.

Κι αν έλεγε πως ήθελε τέσσερα χρόνια μόνο.

Τώρα τη ρότα άλλαξε κι αλλιώς μετρά το χρόνο.

Τα έργα του τα πιο πολλά όσο κι αν προσπαθήσεις,

δύσκολο για δημοτικά θα τα καταλογίσεις.

 Θα κορδωθεί πως έγινε στο δήμο η μαρίνα,

πως νέους δρόμους άνοιξε και για τα έργα εκείνα

πού ‘ναι για όλο το νησί και όχι για το δήμο.

Εάν σε κάτι εύσημα πρέπει να απονείμω

είναι για τον πολιτισμό που κάτι έχει αλλάξει

κι απ’ όσα διακήρυξε έκανε κάποια πράξη.

΄Έφερε καλλιτεχνικό διευθυντή τον Φάτσα

και τις γιορτές ξανάφερε στης πόλης του την πιάτσα.

Ο σπίνος Φάτσας ειδικός εις την καλλιτεχνία,

ευθύς μόλις ανέλαβε πολιτισμού ηνία,

άλλαξε στις παλιές γιορτές ποιότητα και χρόνο

κι εκεί που διαρκούσανε δύο βδομάδες μόνο,

τώρα κρατάνε συνεχώς όλο το καλοκαίρι.

Σπουδαία συγκροτήματα στον τόπο έχει φέρει

και σχήματα θεατρικά τα πιο πετυχημένα.

Βέβαια δεν ξεπέρασε τα καθιερωμένα,

ρήξεις πολλές δεν έκανε, δεν άλλαξε τη ρότα

στου τόπου τον πολιτισμό που έμεινε όπως πρώτα.

 Οι σύλλογοι δεν πήρανε κάποια πρωτοβουλία,

στα νιάτα μας δεν δόθηκε διέξοδος καμία,

να μπούνε μες στα δρώμενα και να δημιουργήσουν.

 Αδιάφορα τα βρήκανε κι έτσι θα τα αφήσουν.

Το Κέντρο το Πνευματικό δεν έγινε μελίσσι,

 να μπει η κάθε εργάτρια και να δημιουργήσει.

 ΄Ήταν κι έτσι παρέμεινε ένας κηφηνοχώρος

 και δύσκολα πολιτισμού εκεί ανθεί ο σπόρος.

Ζώα λίγα δουλεύουνε που έχουνε αξία.

Τα άλλα συμμετέχουνε για ματαιοδοξία.

Κέντρο Πνευματικό θα πει οράματα κι ιδέες,

 να οσφραίνεται, να προωθεί τις τάσεις πού ‘ναι νέες,

να αγκαλιάζει με στοργή την άγουρη τη νιότη

και να υποστηρίζει της κάθε δραστηριότη.

Δεν είναι χώρος που καυγά κάνουν τα σωματεία,

ποιο θα ‘χει στην παρέλαση της πόλης τα πρωτεία,

ποιο πήρε πιο πολλά λεφτά και ποιο τους αδικήθη,

ποιο έλαβε βοήθεια και ποιο επολεμήθη.

Κέντρο Πνευματικό θα πει συνθέσεις και οσμώσεις,

το σπόρο του πολιτισμού να θέλεις να απλώσεις

παντού, χωρίς διάκριση και υστεροβουλία,

δίχως μικροπολιτική μα μόνη ασχολία

το όργωμα και τη σπορά των νιάτων που βαλτώνουν.

Σε κοινωνία γιαλαντζί ζούνε και μεγαλώνουν.

Πρίγκηψ μικροπολιτικής έγινε το ποντίκι.

Φέρεται σαν να έγινε ο δήμος το τσιφλίκι

κι είναι αυτός ο τσιφλικάς και κάνει ό,τι ορίζει.

Τη μια για σκουπιδότοπο κάπου αποφασίζει,

μετά αλλάζει άποψη και ψάχνει άλλη θέση

γιατί μικροσυμφέροντα εμπήκανε στη μέση.

Κάθε μελέτη αγνοεί και βρίσκει θέση άλλη

μα μόλις κάποια ζωντανά σηκώσουνε κεφάλι

βάζει τα σκέλια την ουρά και πάλι αλλάζει γνώμη.

Και σε σαράντα τέρμινα γνώμη θ’ αλλάζει ακόμη,

γιατί μετράει τα κουκιά που πρόκειται να χάσει

 και δεν τολμάει ριζικά μέτρα να δοκιμάσει!

Η ίδια και χειρότερη της αλεπούς η δράση.

΄Όλα τα κόλπα τα παλιά τα έχει δοκιμάσει

μα ξέρει να ελίσσεται σε κάθε ευκαιρία

γιατί στα χρόνια απόχτησε μεγάλη εμπειρία.

 

Σαν το νερό κυλούν γοργά τα έρημα τα χρόνια

κι ενώ την εξουσία τους τη θεωρούν αιώνια

η αλεπού κι ο ποντικός, άξαφνα τους ζορίζει

ο χρόνος, που αλύπητα το τέλος καθορίζει.

Τρέχουνε να προλάβουνε τα που δεν έχουν κάνει

τα τάξανε και ξέχασαν, ο πόνος να γλυκάνει

των ζώων που περίμεναν για χρόνια στην αράδα

το πρόβλημά τους να λυθεί. Η μοίρα η ρημάδα

την αλεπού βοήθησε να κάνει τα που πρέπει,

να ευνοήσει τους γνωστούς και τη δική της τσέπη.

Τον ποντικό λησμόνησε. Στραβά του πήγαν όλα

και του φαινόταν πιθανή των εκλογών η φόλα.

Η αλεπού που πονηριά ξέρει να δασκαλεύει

το σκέφτηκε στις εκλογές να μη ξανακατέβει

ως να κοπάσει ο κουρνιαχτός απ’ τ’ ανομήματά της

και φρόντιζε τους φίλους της και τα συμφέροντά της.

Ο ποντικός κατέβηκε στις εκλογές και πάλι

και έβαλε μες στον ντορβά το έρμο του κεφάλι.

Στις εκλογές κατέβηκε στη θέση του Μακάση

ο Λούδας (στρουθοκάμηλος που έμενε στα δάση

κι εξέταζε ιατρικώς τα ζώα π’ αρρωσταίναν

και άδειες τους έγραφε δουλειά να μη πηγαίναν).

Κατέβηκε ο ποντικός, η χήνα το Λελάκι

και ο Νικήτας το κρι-κρί τ’ αγριοκατσικάκι.

Νησάρχης υποψήφιος τ΄αρνί πάλι κατήλθε

Ο Λάζαρος. Στους πράσινους απ΄ την Ατίνα ήλθε

να βάλει υποψήφιος ο Σπόγγος το κουνέλι.

Στους κόκκινους ο Θερολιάς κατέβηκε εν τέλει

πού ταν νυφίτσα και καιρό ζούσε μακριά στα ξένα

κι έφερε στη φαρέτρα του βέλη φαρμακωμένα.

Απ τη Συνθήκη εκλεκτός ο αετός ο Βράχος

αγωνιστής κι ευαίσθητος, με πείσμα και με πάθος.

Όλα αυτά μαζεύτηκαν στα ζώα να μιλήσουν

λίγο πριν γίνουν εκλογές και θέλουν να τα πείσουν

πως το καθένα είν εκλεκτό κι έχει προγραμματίσει

για κάθε ένα πρόβλημα ενδεδειγμένη λύση.

Μοιράσανε φυλλάδια, μερικά πολυτελείας

κι άλλα λιτά κι απέριττα λόγω της δυσκολίας

που είχανε τα πιο φτωχά χρήματα να σκορπάνε

(όλα με ίδια εφόδια στα ζωντανά δεν πάνε).

Ο Λούδας που δεν θέλησε καθόλου να μιλήσει

στα μέσα ενημέρωσης μα μόνο να γυρίσει

από φωλίτσα σε φωλιά κι από βουνό σε δάσος,

το κάθε ζώο χωριστά να πιάνει και με θράσος

να του ζητά την ψήφο του, γιατί το έχει σώσει

σε κάποια απ’ τις αρρώστιες του με τη σωστή τη δόση

φαρμάκου που του έφτιαξε εις το ζωοκομείο,

σαν για πλατεία τού’ πανε εγίνηκε θηρίο.

Αυτός πολύ φοβότανε σε ζώα να μιλήσει

δημόσια και σκέφτηκε πως κάλλιο να βουτήσει

στην άμμο το κεφάλι του μήπως και τον γλιτώσει

τον λόγο, μ’ αναγκάστηκε στο τέλος να ενδώσει.

Πρώτο κινάει το Κρι –Κρι στο βήμα κι ανεβαίνει

εις το σανίδι έμπειρο τρακ δεν καταλαβαίνει.

Ετούτο εκατέβηκε την τελευταία ώρα.

Τα της Συνθήκης ζωντανά προσπάθησαν μπονώρα

συνεργασία να’ χουνε με κόκκινους και ΦHKΚΙ

αλλά κολλήσανε γιατί δεν θέλησε η Συνθήκη

να είναι υποψήφια για δήμαρχος η χήνα

και κείνοι επιμένανε, πίσω δεν κάναν βήμα.

Δεν είχε η χήνα αποδοχή, διείσδυση στα ζώα

όσο κι αν κράζει δυνατά κι αν κάνει την αθώα.

Προτάθηκε να’ χουν κοινό για δήμαρχο το Λέτση

τον κάπρο, μα οι κόκκινοι δεν θελαν ούτε έτσι

συνεργασία, αν κι αυτός ήταν καταδικός τους

πάντοτε τους εστήριζε κι ήταν ο πρόεδρός τους

για χρόνια σε μια γειτονιά μα δεν του δώσαν βάση.

Θέλανε σώνει και καλά το θέμα να χαλάσει

και εστηρίζαν τη Γωγώ με πείσμα και γινάτι

κι ας ξέραν πως δεν τράβαγε. Θαρρώ ρίξαν αλάτι

σε μια πληγή που χρόνιζε κι είχε κακοφορμίσει.

Συνειδητά δεν θέλησαν να βρούνε κάποια λύση

και ψάχνανε για άλλοθι να μη συνεργαστούνε

μα δεν τολμούσαν φανερά και ίσα να το πούνε.

Αυτό αφήσαν να φανεί ξεκάθαρα στο θέμα

του Θερολιά. Ακούγεται και φαίνεται σαν ψέμα.

Ήταν νυφίτσα ο Θερολιάς και ζούσε σ’ άλλα μέρη

των κόκκινων η σύναξη σκέφτηκε να τον φέρει

νησάρχη υποψήφιο, κι αυτός μ’ αίσθηση νίκης

εζήτησε συνάντηση με ζώα της Συνθήκης

να τους γυρέψει στήριξη. Κάνανε συμφωνία

με κάποιους όρους φυσικά κι αυτός με αγωνία

έτρεξε εις τους κόκκινους να την ανακοινώσει.

Μα του Ματέλου η ματιά έκανε να παγώσει

το αίμα μες στις φλέβες του γι αυτό έκανε πίσω

και άλλα αντ’ άλλων έλεγε. Ας μη τα ιστορήσω

για δεν αξίζει τελικά να δίνεις σημασία

σε ζώα που ενώ προσόν προβάλλουν τη σοφία,

γιατί διδάσκουν σε σχολειά, στο τέλος καταντούνε

να είναι ψευδομάρτυρες και να συκοφαντούνε.

Εν τέλει υποψήφιος κατέβηκε ο Βράχος

ο αετός, πού’ ταν γνωστός καλός εκλογομάχος.

Στο παρελθόν δύο φορές είχε διατελέσει

πρόεδρος σε ψηλές φωλιές και έτσι είχε μπορέσει

να δείξει ικανότητες διοίκησης μεγάλες.

(Σε σχέση με άλλα πουλιά καλύτερος δυο σκάλες)

Ήταν πολύ δυναμικός κι ας είχε ευαισθησίες

για τ’ άλλα ζώα έκανε χωρίς φειδώ θυσίες

πετώντας για μερόνυχτα από βουνό σε δάσο

κι από λαγούμι σε φωλιά.

                                        Κοντεύω να ξεχάσω

πως έχω αφήσει το Κρι-Κρι μονάχο του στο βήμα.

Ας παρακολουθήσουμε τι λέει παραχρήμα

τούτο τα’ αγριοκάτσικο πού’ ρθε απ’ άλλα μέρη

έχοντας λιγοστούς γνωστούς. Ζώα πολλά δεν ξέρει

μα τόλμησε παρ’ όλα αυτά να πιάσει μετερίζι

στις εκλογές κι ας ήξερε πως χάνει, δεν κερδίζει.

                             ΚΡΙ – ΚΡΙ

Βαδίζοντας στις εκλογές φίλοι ετοιμαστείτε

Με πράγματα και θαύματα πως θα βομβαρδιστείτε.

Όλα σας τα προβλήματα γρήγορα θα λυθούνε

από τους υποψήφιους. Σίγουρα θα σας πούνε

πως λύσεις έχουν έτοιμες, σχέδια στο συρτάρι

για το λαγό, την πέρδικα, το χοίρο, το μοσχάρι,

για δρόμους, αποχέτευση, ύδρευση, περιβάλλον,

την ανεργία και λοιπά. Εγώ σας λέω μάλλον

πως πρέπει να μαζέψετε νερό σε μια υδρία

γιατί στο μέλλον σίγουρα θα έχει ανυδρία.

Ζούμε σε ένα θέατρο μονίμως παραλόγου

που όλα τα προβλήματα λύνονται δια λόγου

ημέρες πριν τις εκλογές αλλά σαν εξουσία

όποιο κι αν βγει δεν δίδει τους καμία σημασία.

Δείτε ένα παράλογο. Μόνο δυο μονοπάτια

μας μείναν δίπλα στις φωλιές μα ούτε για τα μάτια

των ζώων οι ιθύνοντες δεν τα έχουν προσέξει.

Η αδιαφορία τους τα έχει καταστρέψει

και μάλιστα ένα απ’ αυτά το έχουν ήδη κλείσει.

Ο γλάρος κι άλλα ζωντανά τάβλες το’  χουν γεμίσει

να κάθονται οι πέρδικες να πίνουν τον καφέ τους.

Μαργούλα, Σκληροπόντικας έχουν τον καναπέ τους

να κάθονται να βλέπουνε μια γέφυρα γελοία

που σχεδιάσανε κι οι δυο κάτω στην παραλία.

Δείτε άλλο παράλογο. Ρίχνουμε τα σκουπίδια

δίπλα στων ζώων τις φωλιές κι όλο λένε τα ίδια

σαν πλησιάζουν εκλογές. Πώς βρήκανε μια θέση

τέλεια για απορρίμματα στα ζώα να αρέσει.

΄Όλα θα σας υποσχεθούν πως έχουν κάποια λύση 

μα σαν θα έρθει η στιγμή να αντιμετωπίσει

σαν δήμαρχος το πρόβλημα «περί άλλων τυρβάζει»

και μες στο χρονοντούλαπο τις υποσχέσεις βάζει.

Έτσι περνάει ο καιρός κι όλο κυλούν οι χρόνοι

κι ένα στο άλλο τελικά το πρόβλημα αμπώνει.

Η θάλασσα στο μεταξύ όλο και μαγαρίζει

και η Ασπράδα με ευωδιές των σκουπιδιών μυρίζει.

Δεν συγκινείται ζωντανό κι υπάρχει στην ουσία

απ΄ όλους τους αρμόδιους σιωπής συνομωσία.

Δεκάδες παραδείγματα μπορώ να αραδιάσω 

όμως δεν θέλω με αυτά τώρα να σας κουράσω.

Θαρρώ πως έχετε όλα σας μυαλό, γνώμη και γνώση

να βρείτε τρόπο τελικά το φταίει να πληρώσει

τα έταξε και ξέχασε, τα είπε κι απαρνήθη.

΄Όπλο κάντε την ψήφο σας και ρίξτε το στη λήθη.

Εμείς δεν θα σας τάξουμε έργα τρανά κι ωραία

μα σαν πολίτες Ενεργοί θα δράσουμε παρέα

να λύσουμε προβλήματα που άλλα αμελήσαν

γιατί γι αυτά ασήμαντα φαίνεται ότι ήσαν.

 Θαρρώ προτεραιότητα πρέπει στην κοινωνία

προβλήματα αυτονόητα να έχουν τα πρωτεία.

Να πίνεις καθαρό νερό, μην περπατάς σε δρόμο

που το σκοτάδι το βαθύ σου φέρνει τόσο τρόμο.

Να΄ χεις καθαριότητα, σωστές υπηρεσίες,

να σέβεσαι τον τόπο σου, να΄ χεις ευαισθησίες

σε θέματα οικολογικά σε ζώα που υποφέρουν,

κοινωνικό αποκλεισμό τα ζωντανά μην ξέρουν.

Τελειώνω και ελπίζοντας την ψήφο σας πως θα΄ χω

δίνω το λόγο φίλοι μου στον αετό το Βράχο.

 (Συνεχίζεται)