ΑΦΡΟΔΙΣΙΑΚΑ ΒΟΤΑΝΑ ΚΑΙ ΤΡΟΦΕΣ

Τούτο τον καιρό που ισχύει η περίοδος χάριτος, στις νέες αρχές που προέκυψαν από τις «Καλλικρατικές» εκλογές (τα δείγματα πάντως δεν είναι ενθαρρυντικά), η θεματολογία της στήλης αναγκαστικά στρέφεται «επί παντός επιστητού». Όχι βεβαίως ότι δεν το έκανα και παλαιότερα, τώρα όμως έχω μια παραπάνω δικαιολογία.
Για σήμερα, ένα «δύσκολο» θέμα. Ένα θέμα με ιστορικό κυρίως ενδιαφέρον και όχι τόσο θεραπευτικό. Ένα θέμα για ένα διαχρονικό πρόβλημα και μια αέναη προσπάθεια αντιμετώπισης του, με απίθανους είναι αλήθεια τρόπους! Ένα θέμα - πρόβλημα εξ αιτίας του οποίου πολλοί «καπάτσοι» πλούτισαν και άπειρα «θύματα» δυστύχησαν ανά τους αιώνες…
Πάμε! (οι υπογραμμίσεις δικές μου).

Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΔΡΙΚΗΣ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΑΝΑΦΡΟΔΙΣΙΑΣ

Το θέμα της ανδρικής ανικανότητας και της γυναικείας αναφροδισίας ή -κατά μία γενικότερη έκφραση- της σεξουαλικής ανεπάρκειας, αποτελούσε, ανέκαθεν, έναν από τους τομείς των ανθρώπινων σχέσεων που παρουσίαζε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και πάντοτε απασχολούσε τους ειδικούς.
Ίσως επειδή, εκτός από την ηδονή που προσφέρει η σεξουαλική επαφή, εκτός ακόμη από το γεγονός ότι αποτελεί την απαραίτητη προϋπόθεση για την αναπαραγωγή και τη διατήρηση του είδους, είναι κατά ένα τρόπο συνυφασμένη με τη γενική υγεία του οργανισμού, αλλά και με τη ζωτική του δύναμη και δραστηριότητα.
Ανέκαθεν, λοιπόν, η ανθρωπότητα πάσχιζε για τη διατήρηση της νεότητας. Διάφορα λουτρά, μαλάξεις, υγιεινοδιαιτητικές αγωγές, φάρμακα, φυσιoθεραπευτικά μέσα (ηλεκτροθεραπείες, καταιονισμοί κρύου νερού κ.λπ.), οργανοθεραπείες, ορμονοθεραπείες και πολλές άλλες μέθοδοι υποδείχθηκαν και εφαρμόστηκαν γι’ αυτόν το σκοπό.
Τέθηκε, μάλιστα, σε εφαρμογή ακόμη και η μέθοδος της «παρθενοθεραπείας», κατά την οποία οι γέροι - όπως λέμε ακόμα σήμερα - «έπαιρναν τη δροσιά των νέων». Σύμφωνα με τη μέθοδο αυτή, που την υποστήριξαν και την εφάρμοσαν θεραπευτές μεγάλης φήμης όπως ο Γαληνός, ο Π. Αιγινήτης, ο Βάκων, ο Ούφελαντ, ο Ιωάννης - Ερρίκος Κοχάνσεν κ.ά., νεαρές παρθένες, δεκατριών περίπου χρόνων, έρχονταν σε στενή επαφή με γέρους. Οι παρθένες αυτές κοιμόντουσαν μαζί τους, νύχτα -μέρα εισέπνεαν άπληστα την αναπνοή τους, και παρέμεναν για όση περισσότερη ώρα μπορούσαν επάνω στην κοιλιά τους. Η μέθοδος αυτή εφαρμόστηκε - χωρίς όμως αποτελέσματα - και στον προφητάνακτα Δαυίδ, με την παρθένο Αβοσάγ.
Ο Νικόλαος Φλαμέλ, ένας αλχημιστής, σκεπτόμενος κερδοσκοπικά, παρασκεύασε ένα φάρμακό που το ονόμασε «ελιξίριο ζωής» και το λανσάρισε ως συμπύκνωμα πνοών νεαρών παρθένων!
Διάφορα φάρμακα κατά της σεξουαλικής ανικανότητας υπέδειξαν οι αρχαίοι γιατροί και φαρμακoλόγoι, όπως ο Γαληνός, ο Διοσκουρίδης, ο Αέτιος κ.ά., αλλά και γυναίκες με ανάλογη ειδίκευση: γιάτρισσες, μαίες, αλχημίστριες και φαρμακεύτριες, όπως η Ελεφαντίς ή Eλεφαντίνη, η βασίλισσα της Αιγύπτου Κλεοπάτρα ή Κλεοπάτρα η αλχημίστρια κ.λπ.

Ως πιο διαλεχτά όμως «διεγερτικά» φάρμακα λογίζονται εκείνα που χρησιμοποιούσαν οι εταίρες, για να «θερμαίνουν» τους εραστές και τους πελάτες τους, αλλά και τις ίδιες. Φάρμακα τέτοια, που είχαν μάλιστα την έγκριση και την προστασία της θεάς Αφροδίτης, χρησιμοποιούσαν η Ασπασία η Μιλήσια, η Λαΐδα η Κορίνθια, η Λεόντειος η Θαργήλια κ.ά.
Τα φάρμακα αυτά είχαν στη σύνθεσή τους διάφορα βότανα και ζωικές ουσίες. Ήταν έτσι παρασκευασμένα, ώστε να μην αποκαλύπτονται τα μυστικά τους και να μη μαντεύονται τα συστατικά τους, όχι μόνο για λόγους εμπορικούς, αλλά και για να μην προκαλούν αηδία. Τα φάρμακα αυτά πουλιόντουσαν ελεύθερα από προαγωγούς, από τις μητέρες των εταίρων και από δούλες των οίκων ανοχής. Αναφέρεται μάλιστα ότι από τη φορολογία των φαρμάκων αυτών, που ήταν αντίστοιχη με τη σημερινή, κτίστηκε και στολίστηκε ο ωραίος ναός της Αφροδίτης και άλλα ιερά της θεάς στην Κόρινθο. Αντίθετα, σε άλλα μέρη της Ελλάδας, τα είδη αυτά έμεναν αφορολόγητα και το εμπόριό τους προστατευόταν από τις κυβερνήσεις, οι οποίες απέβλεπαν στην αύξηση του πληθυσμού.
Η Κόρινθος, τόπος όπου «εργάζονταν» πάνω από χίλιες ελεύθερες εταίρες, ντόπιες και ξένες - οι περισσότερες εκ των οποίων προέρχονταν από δουλεία -, είχε αναπτύξει ακόμα και εξαγωγικό εμπόριο των φαρμάκων αυτών. Αλλά και άλλες περιοχές έκαναν εμπόριο τέτοιων φαρμάκων, όπως η Σάμος, η Θεσσαλία, η Ιωνία και η Αθήνα - στα κρυφά. Παρόμοια φάρμακα εισάγονταν επίσης από την Αίγυπτο και την Περσία, με την ονομασία «βοτάνια της ηδονής».

Ματζούνια

Ένα «μαντζούνι» τέτοιου τύπου χρησιμοποιήθηκε μέχρι τα τελευταία χρόνια. Ήταν ανατολίτικο, ονομαζόταν «κονβέτ - ματζούν» και πουλιόταν στην Κωνσταντινούπολη, απλό ή ανακατωμένο με κουντλουντζέ. Για βασικό του συστατικό, φημολογείται η ρίζα ενός φυτού που λέγεται χαμαιλέων.
Χρήση αφροδισιακών φαρμάκων έκαναν και οι Βυζαντινοί, που προμηθεύονταν τις πρώτες ύλες από τη Μικρά Ασία, την Περσία και διάφορες χώρες της Άπω Ανατολής. Παρέμειναν όμως άγνωστες οι συνταγές αυτές των Βυζαντινών, γιατί θεωρούνταν απαγορευμένες, κυρίως για θρησκευτικούς λόγους.
Φάρμακα αφροδισιακά χρησιμοποιούσαν επίσης και μάλιστα σε μεγάλη κλίμακα, οι Ρωμαίοι. Στη Φυσική Ιστορία του Πλινίου συναντάει κάποιος τις πιο παράδοξες συμβουλές και τα πιο απίθανα φάρμακα αυτού του είδους. Στο 80ό κεφάλαιο, αναφέρεται κατά λέξη: «Μεταξύ των αφροδισιακών φαρμάκων, είναι ανάγκη να υπολογίσομε σοβαρά τη χολή του αγριόχοιρου και το μεδούλι των κοκάλων, για εξωτερική χρήση, το λίπος του γαιδάρου με το λίπος της χήνας για εσωτερική χρήση».
Ο Βιργίλιος συνιστά τα γεννητικά μόρια του αλόγου, ξεραμένα και τριμμένα σε σκόνη, συνοδευμένα με κρασί! Επίσης, τον αφρό του ίδιου ζώου, να μαζεύεται μ’ ένα κομμάτι τριανταφυλλί ύφασμα, μετά τη γεννητική πράξη, και να πίνεται σε ασημένιο ποτήρι!
Ο Πλίνιος αναφέρει ότι ο Ωσθάνης και ο Σάλπης συνιστούσαν τις εντριβές των γεννητικών μερών με ένα μίγμα που γινόταν με το μούσκεμα των γεννητικών μορίων του γαιδάρου, μέσα σε ζεστό λάδι επί επτά ημέρες. Άλλοι συνέστησαν για εσωτερική χρήση τη στάχτη τους, όπως και τα ούρα του ταύρου. Ο Πλίνιος μάλιστα συνιστά να χρησιμοποιούνται για τέτοιους σκοπούς τα γεννητικά μόρια των γαιδάρων της Κύπρου.
Ο ίδιος ο Πλίνιος αναφέρει: «Μεταξύ των σπουδαίων αφροδισιακών φαρμάκων, πρέπει να θεωρηθούν ικανότατα το κεφάλι και τα πόδια του κροκόδειλου, παστωμένα και κατεργασμένα μέσα σε άσπρο κρασί. Αλλά, γι’ αυτό το σκοπό, πρέπει να προτιμούνται τα μέλη των κροκοδείλων που ζούνε στην Αραβία και τις Ινδίες». Το φάρμακο θα είναι πιο αποτελεσματικό, αν το κρασί με το οποίο έγινε η κατεργασία του, ανακατωθεί με σατύριο (σαλέπι) και με σπόρους ρόκας. Τότε, σε δόση 1,5 γραμμαρίου κάθε μέρα, δίνει αποτελέσματα ακαριαία!
Φημολογήθηκε επίσης, ότι τα μασητικά δόντια του κροκόδειλου, αν δεθούν στο δεξιό βραχίονα του ανθρώπου, του προκαλούν αφροδισιακές διεγέρσεις.
Το συκώτι ενός άλλου ζωικού είδους, του χαμαιλέοντα, θεωρήθηκε κι αυτό ένα θριαμβευτικό, αφροδισιακό φάρμακο. Του χερσαίου χαμαιλέοντα, του «σκίγκου», το κεφάλι και τα πόδια χρησιμοποιούνταν όπως και του κροκοδείλου με σατύριο και σπόρους ρόκας, θεωρούνταν μάλιστα τόσο έντονα, ώστε η ασύνετη χρήση τους λεγόταν ότι μπορεί να προκαλέσει παραφροσύνη, ακόμα και θάνατο. Η προσθήκη πιπεριού στη σύνθεση αυτή, λεγόταν ότι, ενώ αυξάνει την αφροδισιακή της δύναμη, απομακρύνει παράλληλα τους κινδύνους που μπορεί να προκαλέσει. Αναφερόταν, επίσης, ότι η προσθήκη μελιού κάνει τη σύνθεση αποτελεσματικότερη.
Τέλος, ο Πλίνιος αναφέρει ότι το μάτι του θηρίου ύαινα, ζυμωμένο με γλυκόριζα, θεραπεύει τη στειρότητα των γυναικών. Για τα γεννητικά μόρια της ύαινας λέει ότι, αν ζυμωθούν με μέλι, είναι αφροδισιακά και για τα δύο φύλα. Αλλά και για το γένι του θηρίου έλεγαν πως είναι από τα πιο σπουδαία ερωτικά φίλτρα, αν αγγίξει τα χείλη μιας γυναίκας!
Χαρακτηριστικό των αντιλήψεων που επικρατούσαν παλιότερα για τη θεραπεία της σεξουαλικής ανικανότητας, είναι το θεραπευτικό αυτό μαντζούνι, του οποίου παραθέτουμε εδώ τη συνταγή του:
«Πάρε ρίζες σατυρίου (Κατά τον Sivartz το σατύριον πρέπει να είναι ένα ορχεοειδές φυτό, που φύεται στο ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας. Κατά τον Lamern είναι ο όρχις, κοιν. μυροσκελιά, μυροσκέλα ή σερνικοβότανο) γερές, παχιές, 180 γραμ., και μαλάκωσέ τες, βράζοντάς τες μέσα σε λίγο ανθόνερο. Ρίζες ερυγγίου του πεδινού (κοιν. σκανθοχόρτι, φιδάγκαθο ή μοσχάγκαθο ή γαϊδουράγκαθο), 60 γραμ.
Φιστίκια, καλά καθαρισμένα από τον εξωτερικό και τον εσωτερικό φλοιό, 60 γραμ.
Μοσχοκάρυδο και ζιγγήβερι από 30 γραμ.
Νεφρά σκίγκου, πρίαπο θαλάσσιο, όρχεις ελαφιού, σκόνη έχιδνας (χωρίς κεφάλι, ξεραμένης στον αέρα) από 18 γραμ.
Σπόρους ρόκας, σκόνη πιπεριάς (πάπρικας), καρδάμομο (κακουλέ), άμβρα φαιά από 5 γραμ.
Μόσχο ανατολικό, αιθέριο έλαιο κανέλας, αιθέριο έλαιο γαρίφαλου από 6 σταγόνες.
Αφού τα ενώσουμε όλα, προσθέτουμε ανάλογο σιρόπι από άνθη γαρίφαλου (διάνθους) και κάνουμε μαντζούνι.
Δεν επιτρέπεται δόση μεγαλύτερη από 5 γραμ. την ημέρα.»
Του ΓΙΩΡΓΗ ΚΑΡΑΦΟΥΛΙΔΗ
http://www.bionews.gr/bionews/031/afrodisiaka.htm


ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΦΥΤΑ

Παρορμά τη συνουσία και προκαλεί στύσεις:
- Ο σπόρος του όρμινου (Salnia horminum)
- Διεγείρει η χοντρή και ανώτερη ρίζα του ξίφιου (γλαδιόλα), όταν πίνεται μαζί με κρασί, ενώ αντιθέτως η λεπτή σβήνει τις ορμές
- Ο μεγαλύτερος βολβός του βοτάνου «όρχις» (ορχιδέα, σερνικοβότανο), διεγείρει όταν πίνεται με γάλα, ενώ ο μικρός, αν ποθεί με νερό σβήνει τις ορμές
- Ο σπόρος της άγριας τσουκνίδας όταν πίνεται με κρασί
- Το γλυκάνισο με κρασί
- Η ρίζα του άρου (δρακοντιά) όταν τρώγεται βραστή, το ίδιο και ο δυόσμος
- Το κάρδαμο και ο σπόρος του, όταν πίνεται
- Λίγος σπόρος κορίανδρου (κόλιανδρου) μαζί με νερό - αν ποθεί μάλιστα περισσότερος προκαλεί νάρκη -
- Ο κόστος με κρασί ή κρασόμελο, το ίδιο και ο κρόκος
- Ο λιναρόσπορος με κρασόμελο και πιπέρι, αν τρώγεται σε παστέλι
- Το δάκρυ του μάραθου
- Ο καρπός του πράσου όταν τρώγεται και ο χυμός του όταν πίνεται
- Ο σπόρος του άγριου καρότου
- Ο καρπός του τερεβίνθου {τσικουδιά ή κοκκορεβυθιά ή τραμιθιά ή και τριμιθιά (Pistacia terebinthus)}

Εξασθενούν τις ορμές για συνουσία:
- Η αντράκλα όταν τρώγεται
- Ο άγριος και ο ήμερος απήγανος όταν τρώγονται
- Ο σπόρος του άγριου και του ήμερου μαρουλιού όταν πίνεται
- Η ρίζα της δρακοντιάς όταν πίνεται ξερή με κρασί, η οποία σταματά και τις στύσεις
- Τα κουκουνάρια μαζί με σπόρο αγγουριού και χυμό αντράκλας
- Τα σύκα όταν τρώγονται

Πηγή: Διοσκουρίδης/ Περί ευπόριστων και απλών φαρμάκων βιβλίον δεύτερον/Κεφ. ςς’-ςζ’
http://www.ftiaxno.gr/

1/2/2011

Υ.Γ. Υπομονή μέχρι την επόμενη εβδομάδα, για πιο «πιασάρικες» συνταγές…