Προκρούστης στην Εκπαίδευση!

Με το νόμο - πλαίσιο, που προωθεί το αρμόδιο υπουργείο, στα πλαίσια ενός νέου «Καλλικράτη» στην παιδεία, όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα θα περάσουν από το κρεβάτι του ... Προκρούστη! Στόχος; Η δραστική μείωση των λειτουργικών δαπανών στο χώρο της εκπαίδευσης!
Τα σενάρια που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, με την μορφή εκτιμήσεων, υψηλόβαθμων στελεχών του χώρου, μοιάζουν εφιαλτικά. Σύμφωνα με τα σενάρια αυτά, ο «κυκλώνας» των συγχωνεύσεων και των καταργήσεων, θα σαρώσει τις σχολικές μονάδες όλων των βαθμίδων!
Η ΕΛΜΕ Λευκάδας σε συνεργασία με το Σύλλογο Εκπαιδευτικών Α΄ βάθμιας Εκπαίδευσης και το Σύλλογο των γονέων διοργάνωσε την Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου ημερίδα για το θέμα.
Μια επιτυχημένη ημερίδα με αρκετούς παρευρισκομένους και δημιουργική συζήτηση.
Δυστυχώς τα ΜΜΕ του νησιού δεν ήταν εκεί, φαντάζομαι είτε από λάθος των διοργανωτών, που δεν ενημέρωσαν εγκαίρως είτε λόγω της ημέρας (Τετάρτη κλείνουν την ύλη τους οι εφημερίδες που κυκλοφορούν την Παρασκευή).
Δημοσιεύω παρακάτω το κείμενο που συνόδευε την πρόσκληση της εκδήλωσης (οι υπογραμμίσεις, των συντακτών).

« Η Δημόσια Δωρεάν Παιδεία στο στόχαστρο

Ο «Καλλικράτης» έρχεται να αλλάξει την εκπαίδευση με την «Αναδιοργάνωση της διοικητικής δομής του Εκπαιδευτικού συστήματος». Οι αλλαγές αυτές και με βάση τις γενικότερες κατευθύνσεις του υπουργείου σημαίνουν:
▬ Τη διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης και τη διαφοροποίηση των σχολικών προγραμμάτων στο όνομα της ανάπτυξης και των αναγκών της τοπικής κοινωνίας
▬ Τη συγχώνευση και το κλείσιμο σχολείων που θα δημιουργήσει σοβαρά εμπόδια στη φοίτηση των παιδιών. Θα αυξηθούν όμως και οι μαθητές ανά τμήμα στις πόλεις. Ήδη στη Λευκάδα μόνο στα Δημοτικά μιλάμε για τα τμήματα των 25 ή 26 μαθητών ακόμη και στην Α΄ Δημοτικού. Επιπλέον ο σχεδιασμός τους λέει για συγχώνευση του 30% των σχολείων στο λεκανοπέδιο Αττικής και του 25% στην υπόλοιπη Ελλάδα.
▬ Το παραπέρα τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών με αύξηση του ωραρίου, επιπλέον μετακινήσεων. Μεγαλύτερη μείωση προσλήψεων.
▬ Η σχολική μονάδα θεωρείται «αυτόνομη». Πρέπει να εξασφαλίζει οικονομικούς πόρους τη στιγμή που οι δαπάνες για την παιδεία μειώθηκαν κατά 21,9%. Από την άλλη τον τομέα ανέγερσης σχολείων ήδη η προηγούμενη κυβέρνηση τον παραχώρησε στις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα που για ένα δωδεκαθέσιο σχολείο το κόστος εκτινάσσεται στα 4 εκατ. Ευρώ, ενώ με τον ΟΣΚ χρειάζονται 1.6 εκ!
▬ Ανοίγεται ακόμα περισσότερο η πόρτα στους «χορηγούς» - επιχειρήσεις που θα παρεμβαίνουν και τέτοια παραδείγματα έχουμε αρκετά! Η Κυβέρνηση μειώνει τα κονδύλια στις σχολικές επιτροπές και πλέον με τον «Καλλικράτη» έχουμε μια «Ενιαία Σχολική Δημοτική Επιτροπή» για όλο το νέο Δήμο Λευκάδας για Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια και ΕΠΑΛ!
▬ Καταργείται ο Οργανισμός εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων. Πλέον η συγγραφή του ανατίθεται σε Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει ο γονιός να βάλει πάλι βαθιά το χέρι στην τσέπη, ότι μπορεί να αλλάζει το ίδιο το περιεχόμενο της μάθησης και ότι και το ίδιο το βιβλίο έρχεται σε δεύτερη μοίρα και δε θεωρείται δεδομένο για κάθε μαθητή.
▬ Η κυβέρνηση ανοίγει το «φάκελο» προώθηση παραπέρα αλλαγών στην ίδια τη λειτουργία των ΑΕΙ – ΤΕΙ με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και με μέσο την αξιολόγησή τους!

Όλα τα παραπάνω οδηγούν σε:

1) Ξερίζωμα της Ενιαίας Δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης που θα το φορτωθούν οι λαϊκές οικογένειες.
2) Ακόμα παραπέρα υποβάθμιση του έργου των εκπαιδευτικών και ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων – μισθών τους.
3) Αλλαγή του περιεχομένου της εκπαίδευσης σε αντιδραστική και συντηρητική κατεύθυνση.
4) Ταξική κατηγοριοποίηση των σχολείων.

Η επίθεση συνεχίζεται και αφορά εξίσου μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς, δηλαδή όλο το λαό. Δεν πρέπει τα βάρη να πέσουν στις δικές μας πλάτες! Πρέπει να απορρίψουμε τη νέα δομή και το «Νέο σχολείο»! Χρειάζεται να απαντήσουμε ενάντια σε αυτή την πολιτική που μας πάει δεκαετίες πίσω. Τώρα ξέρουμε! Δεν είναι μονόδρομος αυτή η κατάσταση. Δεν είναι για το δικό μας συμφέρον. Είναι για τα συμφέροντα των κεφαλαιούχων.
Να διεκδικήσουμε: 1) Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν ενιαία παιδεία για όλους 2) Αύξηση της χρηματοδότησης για την εκπαίδευση στο 15% του κρατικού προϋπολογισμού 3) μόρφωση με βάση τις σύγχρονες ανάγκες.

Ο λαός δεν είναι καταδικασμένος να ζει στη φτώχεια, στην αμορφωσιά! Πλούτος και γνώση υπάρχουν για να μπορούν να μορφώνονται ολόπλευρα όλα τα παιδιά και οι νέοι να δουλεύουν σε αυτό που έχουν σπουδάσει. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν της δημόσιας δωρεάν παιδείας, από αυτόν της ανάπτυξης προς όφελος των εργαζομένων και των παιδιών τους, όλου του λαού.»

Η αρχή του τέλους για τη «δωρεάν παιδεία»

Δυστυχώς η Παιδεία είναι μεταξύ των κοινωνικών αγαθών που έχουν επηρεασθεί, προσχεδιασμένα θα έλεγα, από την οικονομική κρίση στη χώρα μας.
Με άλλοθι το μνημόνιο, άλλοθι γιατί εξαιρείται η παιδεία σε αυτό, γίνεται προσπάθεια να αποδιαρθρωθεί όλο αυτό που ξέραμε ως δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, από το νηπιαγωγείο μέχρι το πανεπιστήμιο. Οι κυρίαρχες δυνάμεις (σε όλη την Ε.Ε) δεν θέλουν να έχουν στα πόδια τους ένα κριτικό πολίτη, ο οποίος θα μπορεί να σκέφτεται και να συγκρίνει τα πράγματα. Θέλουνε παθητικούς ανθρώπους, με σκοπό και στόχο να κατορθώνουνε να διαχειρίζονται το όλο πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό σύστημα, το οποίο γίνεται δυστυχώς κάθε μέρα και εντονότερα εκμεταλλευτικό και εντονότερα αλλοτριωτικό.
Να μιλήσω με νούμερα:
► το ποσοστό δαπανών μόλις και μετά βίας θα φτάσει το 2,75% για την εκπαίδευση και των τριών βαθμίδων,
► αυξάνονται οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων,
► η χρηματοδότηση συνδέεται με την αξιολόγηση,
► ενισχύονται η ανεργία, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και η εργασιακή περιπλάνηση στον χώρο της εκπαίδευσης (εκπαιδευτικοί ενταγμένοι σε προγράμματα ΕΣΠΑ, αναπληρωτές με μειωμένο ωράριο, μείωση των μόνιμων διορισμών, τάξεις με αυξημένο αριθμό μαθητών κ.λπ.),
► καταργούνται βασικές υποστηρικτικές δομές για τους «αδύνατους» μαθητές και μαθήτριες.
Πρόκειται για μία διαδικασία οι οποία δεν κατευθύνεται από παιδαγωγικά κριτήρια, όπως υποστηρίζει το υπουργείο Παιδείας,αλλά από μία φτηνή λ αογιστική αντίληψη. Από μία φτηνή αντίληψη που κοιτάζει να εξοικονομήσει κάποια ευρώ σε βάρος της ποιότητας της Εκπαίδευσης.
Την ίδια ώρα με τις διατάξεις για την «επανίδρυση» των πειραματικών σχολείων η κυβέρνηση ουσιαστικά επιδιώκει να δημιουργήσει σχολεία - ελίτ, «κυψέλες αριστείας», όπως χαρακτηριστικά αναφέρονται, με συνέπεια την περαιτέρω διεύρυνση των μορφωτικών ανισοτήτων.
Είναι φανερό ότι τα πρότυπα αυτά σχολεία θα εξοπλιστούν και θα οργανωθούν σωστά και «όπως αρμόζει»…
Αντίθετα στα υπόλοιπα σχολεία, όπου θα πηγαίνουν τα περισσότερα παιδιά, θα γίνουν όλες αυτές οι αλλαγές που αφορούν στις συγχωνεύσεις, στις αυξήσεις των μαθητών ανά τάξη, στους υποβαθμισμένους ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς, στην περιστολή των δαπανών κλπ
Πλέον, στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα υπάρχουν δύο «ταχύτητες». Από τη μία, το δημόσιο σχολείο που πισωγυρίζει 4 ολόκληρες δεκαετίες - η ίδια η υπουργός Παιδείας ομολογεί ευθαρσώς πως η νέα σχολική χρονιά θα είναι η χειρότερη μετά το 1974 - με 30 και βάλε μαθητές ανά τμήμα, με πρωτοφανή κενά σε διδακτικό προσωπικό και υποδομές.
Από την άλλη, τα πρότυπα και τα καλά ιδιωτικά σχολεία, με ολιγομελή τμήματα, προσεκτικά επιλεγμένο προσωπικό, άριστες υποδομές, αξιοποίηση της τεχνολογίας και των πολυμέσων ικανά να προσφέρουν εκπαίδευση που συμβαδίζει με τις απαιτήσεις του 21ου αιώνα.

Φροντιστήριο αγάπη μου!

Σε έρευνα που έχει κάνει το Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΚΑΝΕΠ) της ΓΣΕΕ, στο πλαίσιο της ετήσιας έκθεσης για την εκπαίδευση, αναδεικνύονται πολλές πλευρές του προβλήματος «εκπαιδευτικές ανισότητες», που συνδέονται με αδυναμίες, ελλείψεις και μη στρατηγική στη δημόσια εκπαίδευση.
Φαίνεται για πολλοστή φορά ότι η ελληνική οικογένεια καλείται να πληρώσει, και μάλιστα ακριβά, τη δωρεάν παιδεία. Το 2008 οι οικογένειες πλήρωσαν 5,2 δισ. ευρώ για να καλύψουν τα κενά του δημόσιου σχολείου. Το αντίστοιχο ποσό το 2006 ήταν 4,4 δισ. ευρώ.
Το μεγαλύτερο κομμάτι από τα 5,2 δισ., τα 645 εκατομμύρια ευρώ, πηγαίνει στις ξένες γλώσσες (για Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο) παρά το γεγονός ότι διδάσκονται πλέον από την Α' Δημοτικού. Για φροντιστήρια δαπανήθηκαν 595 εκατομμύρια ευρώ. Για ιδιαίτερα μαθήματα 306 εκατομμύρια ευρώ.
Συγκεκριμένα το 10,7% του ποσού των 5,2 δισ αφορά την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, το 30,7% τη δευτεροβάθμια, το 7,7% την προσχολική εκπαίδευση, το 8,1% τις γενικές αγορές - υπηρεσίες, το 37% εκπαιδευτικά προγράμματα που δεν μπορούν να ταξινομηθούν (ωδεία, γυμναστήρια, σχολές χορού κ.α.), το 2,2% την τριτοβάθμια εκπαίδευση και το 3% την μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Η ίδια έκθεση δείχνει ότι ένας μεγάλος αριθμός μαθητών εγκατέλειψε την χρονιά 2008-9 τις σπουδές του.. Η πλειονότητα των μαθητών που σταμάτησαν το σχολείο προέρχονται από τα ΤΕΕ (15.332) και από τα γυμνάσια (13.730).
Μεγάλος αριθμός που δεν μας τιμά σαν χώρα αναμφίβολα.
Τα κράτη οφείλουν να επενδύουν στο μέλλον τους, προσφέροντας υψηλού επιπέδου Παιδεία στη νέα γενιά. Όταν το μορφωτικό επίπεδο ενός λαού πληγεί, λόγω περικοπών και έλλειψης σχεδιασμού, δεν μπορούμε να ευελπιστούμε ότι θα υπάρξει ανάπτυξη και κοινωνική ευημερία. Ας μην ξεχνάμε:
Όταν κλείσει ένα σχολείο, ανοίγει μια φυλακή.

22/2/2011

Υ.Γ. Στις, κατά τη γνώμη μου, ευθύνες της εκπαιδευτικής κοινότητας, που είναι πολλές, θα αναφερθώ σε άλλο σημείωμα. Ο χώρος γαρ περιορισμένος…