ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗ ΖΙΜΠΑΜΠΟΥΕ I

Και ξαφνικά …μπαμ ! Γράμμα από τη Ζιμπάμπουε ! Ο νονός μου, που είχε επιστρέψει στην Κρήτη το 2002, ξαναγύρισε στη Ζιμπάμπουε, και άρχισε πάλι τα γράμματα! Με χαρά έλαβα ένα προχθές, με το οποίο κυρίως μου ζητά να του γράψω τα νεότερα της Λευκάδας, και βιάζομαι να του απαντήσω.

Λευκάδα 28/5/2008

Νονέ καλή σου μέρα
Αλήθεια δεν μπορώ να σε καταλάβω. Τόσα χρόνια στην ξενιτιά, από Νότια Ροδεσία σε Ροδεσία και τελικά σε Ζιμπάμπουε, τα έζησες όλα. Έκανες αμάν να γυρίσεις στα πάτρια εδάφη και τώρα ξανά πίσω; Παραλείπω να αναφέρω τους λόγους που επικαλείσαι στο γράμμα σου, ξέρεις τα γράμματά μας τα δημοσιεύω, γιατί αυτά που γράφεις είναι … ακατάλληλα για δημοσίευση.
Τι εννοείς π. χ λέγοντας, «χίλιες φορές καλύτερα στην Αφρική από αυτό εδώ το τρελλοκομείο» ή « ένα μπ…….. είναι περισσότερο οργανωμένο από το κράτος μας»;
Είμαι σίγουρος ότι υπερβάλεις! Εντάξει, έχουμε γραφειοκρατία, έχουμε επικαλύψεις αρμοδιοτήτων, η αυτοδιοίκηση μπουσουλά ακόμη μα, δεν θα μας βγάλεις και άχρηστους! Στο κάτω – κάτω εκεί που ζεις ο πληθωρισμός τρέχει σαν πύραυλος, η δημοκρατία δεν είναι στο φόρτε της και, από ότι μου έγραφες παλαιότερα, οι τοπικοί άρχοντες, σε αντίθεση με τον τόπο μας (?), είναι μικροί δικτατορίσκοι ! Σε σέβομαι και σε εκτιμώ μα μη μας τη λες κι από πάνω !
Στο θέμα μας τώρα.
Η Λευκάδα άλλαξε πολύ τα τελευταία χρόνια. Θα προσπαθήσω να σου την περιγράψω όσο γίνεται καλύτερα, όχι σε τούτο μόνο το γράμμα μα και στα επόμενα. Θυμάσαι, σου έχω περιγράφει και δεν επανέρχομαι, το τοπογραφικό μέρος. Για τις, όποιες μεταβολές θα σου γράψω.
Κατ’ αρχήν, βλέποντας από μακριά το νησί, καταλαβαίνεις ότι έχουν γίνει τεράστιες μεταβολές. Πρώτα και κύρια έχουν γίνει ένα η πόλη και τα χωριά Από το Φρύνι ίσαμε τη Νικιάνα.
Η έννοια του βουνού και του δάσους τείνουν να καταργηθούν. Παντού σπίτια, διαμερίσματα και ξενοδοχεία. Ανεβαίνεις ένα βουνό και κάπου εκεί που έπρεπε να βασιλεύουν τα ζώα, τα πουλιά και τα δέντρα, συναντάς δωμάτια με θέα και … πισίνα !
Ο κόσμος έχει τρελαθεί, νονέ ! Καταστρέφουν αιώνες καλλιεργειών, αιώνες βλάστησης, για να σπείρουν μπετόν και κεραμίδι. Θέλουν να ζήσουν από τον τουρισμό, έχοντας σαν όπλο την υπέροχη φύση του νησιού, και … καταστρέφουν το όπλο τους ! Αν αυτό δεν είναι παραλογισμός, τότε τι είναι;
Η είσοδος στο νησί δεν έχει αλλάξει. Παραμένει στα ίδια χάλια που είχε. Ο βούρκος παραμένει ένθεν κακείθεν του οδοστρώματος, ειδικότερα προς το μέρος του Κάστρου. Η προσπάθεια καθαρισμού του Κάστρου σταμάτησε λόγω ελλείψεως ρευστού και πολιτικής. Οι ελάχιστοι εργαζόμενοι εκεί, ζουν, προς δόξα των αρμοδίων, μέσα στην υγρασία, ανάμεσα σε φίδια, κατσαρίδες και ποντίκια.
Έχει αλλάξει κατά πολύ η θαλάσσια, από το βορρά, είσοδος του νησιού. Ένα σου γράφω μόνο. Το κομμάτι της άμμου που φράζει την είσοδο, Αμμόγλωσσα ονομάζεται, έχει καταντήσει από γλώσσα γατοκεφαλής σε γλώσσα μοσχαροκεφαλής ! Θα σου γράψω, άλλη φορά όμως, το πώς και το γιατί.
Η αλήθεια βεβαίως είναι ότι, για την χερσαία είσοδο του νησιού, είχαμε μια σοβαρότατη παρέμβαση, από την πλευρά της νομαρχίας. Τοποθέτησαν δυο κανόνια («τα κανόνια του Μπουρανελόνε», όπως τα λέω) δεξιά και αριστερά της γέφυρας, που ενώνει το νησί με την υπόλοιπη Ελλάδα. Τώρα, για τα φίδια που είναι στο κάστρο τα έβαλαν, για τα πουλιά που μας τρώνε τα ψάρια, για τα μικρόβια ή για κάτι άλλο, θα σε γελάσω. Ισως να έχουν σχέση με την ταμπέλα, στην απέναντι, προς το Κάστρο, πλευρά του δρόμου, που απαγορεύει την είσοδο ζώντων ζώων.
Πάντως είναι πανέμορφα. Ταιριάζουν με το περιβάλλον, δένουν με την ιστορία της γέφυρας, αντικατοπτρίζουν την αισθητική του ιθύνοντος νου και των αρμοδίων της νομαρχίας που έσπευσαν να αποδεχτούν τη … φαεινή ιδέα του.
Δεν λέω άλλα γιατί, ξένος εγώ, θα παρεξηγηθώ.
Ξέρεις εδώ ο τοπικισμός ζει και βασιλεύει! Λένε εμάς τους Κρητικούς τοπικιστές μα θαρρώ, βρήκαμε το δάσκαλό μας. Στην πόλη, να φανταστείς, λένε «ξένους» (για να μην πω «βλάχους») τους κατοίκους των χωριών της Λευκάδας. (Όσο πιο μακρινό χωριό, τόσο πιο ξένος)! Τώρα το πόσοι είναι οι γηγενείς Αγιομαυρίτες μη με ρωτήσεις δεν ξέρω. Ελάχιστοι φαντάζομαι. Θεωρώ βεβαίως ότι έχω το δικαίωμα να μιλώ γιατί, αν και ξενομερίτης, έχω γυναίκα Μπουρανέλα και από την Αγία Κάρα !

Α! με την ευκαιρία. Θα αποκτήσουμε νέο μητροπολίτη. Γηγενή, είμαι βέβαιος και… πληροφορημένος ! «Εκοιμήθη» ο προηγούμενος και πριν καλά καλά τελειώσει η κηδεία του, ξεσηκωθήκαμε όλοι, χωρίς να γνωρίζουμε άλλους διεκδικητές, να υποστηρίξουμε τον τοπικό υποψήφιο. Ιερή μάχη που θα πάρει διαστάσεις (κατά πως απειλούν κάποιοι) αν δεν ευοδωθεί.

Μπροστά πηγαίνει ο δήμαρχος
Μ’ υπογραφές στα χέρια
Και παραπίσω ο βουλευτής
Με τον νομάρχη αντάμα !
Αν αυτό δεν είναι ιερός τοπικισμός τότε τι είναι;
Δεν παραγνωρίζω την συμπάθεια, τη φιλία, την αναμφισβήτητη αξία του ανθρώπου. Ξέρω όμως ότι, πίσω από τέτοιες βεβιασμένες ενέργειες, κρύβονται πολιτικά κυρίως συμφέροντα,. Η εκκλησία έχει δύναμη και καλό είναι να πηγαίνουμε με το μέρος της. Οι εκλογές έρχονται και θα την χρειαστούμε. Ο ντόπιος υποψήφιος μας ξέρει, αυτός, αν τον βοηθήσουμε τώρα, θα μας βοηθήσει στο μέλλον. Με τον ξένο, τρέχα γύρευε τι μας περιμένει…
Διαγωνίζονται ποιος θα φανεί περισσότερο, ποιος θα ιδρώσει πιο πολύ και αγνοούν ότι επιτελούν το αμάρτημα της αδικίας. Κλείνοντας τα μάτια και τα αυτιά στις (όποιες) άλλες υποψηφιότητες, εν δυνάμει μπορεί να αποκλείουν ένα μελλοντικό άγιο, ένα πραγματικό ποιμένα, μια προσωπικότητα, άρα να αδικούν! Από την άλλη μήπως, λέω μήπως, η στροφή σε ένα πρόσωπο το καθιστά παντοδύναμο; Εμένα οι καθολικότητες πάντα με τρόμαζαν και πάντα θα με τρομάζουν και αυτό δεν έχει να κάνει με την αξία του υποψηφίου μητροπολίτη μας, την οποία δεν αμφισβητώ. Αμφισβητώ τη διαδικασία, τα όπλα που χρησιμοποιούνται, την αυθεντικότητα της πίστης κάποιων, τις ξαφνικές αγάπες, τις ειλικρινείς και καθαρές τάχα σκέψεις. Θυμώνω με τον «ιερό φανατισμό» κάποιων, με τα αναθέματα στους αντιδρώντες, με την υπερβολή, με την κολακεία, με τις επικλήσεις στο Θείο. Αν είχα ένα μηχάνημα που να μπορούσε να καταγράψει τις «πίσω» σκέψεις όλων αυτών των ανθρώπων, ξέρεις τι γέλιο θα κάναμε;
Αλήθεια, τώρα που το τοπικό τηλεοπτικό κανάλι πάει για κλείσιμο ( κάποιοι παρανόμως δεν το αφήνουν να εκπέμψει), γιατί δεν ξεσηκώνονται όλοι αυτοί προς χάριν της ενημέρωσης; Γιατί διεκδικούν μόνο το χαμόγελο της κάμερας, εν καιρώ εκλογών κυρίως και την παρουσία της στις εκδηλώσεις τους; Να τολμήσω να πω ότι τα δείγματα γραφής του καναλιού τείνουν προς την αντικειμενικότητα; Να τολμήσω να πω ότι τους καλύπτει όλους, ασχέτως χρώματος, άρα τα μελλοντικά οφέλη, μιας υπέρ του παρέμβασης, θα είναι αβέβαια;

Νονέ
Το παράκανα θαρρώ. Άλλα ξεκίνησα να σου γράψω, σε άλλα κατέληξα. Δεν θέλω να συνεχίσω γιατί θύμωσα και έχασα τον ειρμό μου. Σύντομα θα επανέλθω.

Ως τότε σε φιλώ

Ο φιλιότσος σου