Τα οικοσυστήματα της περιοχής μας εκπέμπουν SOS

Τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι φωνές και η αγωνία για το μέλλον των οικοσυστημάτων και, στην περίπτωσή μας, των υδροβιότοπων.
Υδροβιότοποι όπως του γειτονικού μας Αμβρακικού κόλπου και της Λευκάδας (Ιχθυοτροφεία και Δίαυλος), αποτελούν ιδανικό καταφύγιο για την ανάπτυξη μιας πλούσιας ορνιθοπανίδας, χλωροπανίδας και ιχθυοπανίδας. Είναι, ο καθένας με τις ιδιαιτερότητές του, ένας ανεξάντλητος φυσικός πλούτος, ένας επίγειος παράδεισος, που απειλείται με άμεση καταστροφή εξ αιτίας κυρίως της ρύπανσης.

Οι Κίνδυνοι που απειλούν τον Αμβρακικό(στοιχεία από το διαδίκτυο από τα sites των ΣΥΡΙΖΑ Πρέβεζας και Ενεργοί Πολίτες Περιοχής Αμβρακικού

1. Η ανεξέλεγκτη ρύπανση από τα υγρά απόβλητα που χύνονται στον κόλπο μέσω των ποταμών και των υπόγειων διηθήσεων. Από τις πηγές των ποταμών Αράχθου και Λούρου έως τις εκβολές τους και δίπλα σε τάφρους και χείμαρρους, λειτουργούν πολλές βιομηχανικές επιχειρήσεις, χοιροστάσια, πτηνοτροφεία, τυροκομεία, σφαγεία και ελαιοτριβεία , οι βιολογικοί καθαρισμοί των οποίων υπολειτουργούν ή δεν λειτουργούν με αποτέλεσμα τα λύματά τους να καταλήγουν άμεσα ή έμμεσα σε παρακείμενους τάφρους και ποτάμια και να καταλήγουν στον Αμβρακικό Κόλπο.
Οι δήμοι και οι οικισμοί πέριξ του Αμβρακικού δεν διαθέτουν αποχετευτικά δίκτυα με επακόλουθο να μην υπάρχουν βιολογικοί καθαρισμοί, διαθέτουν όμως πολλές παράνομες χωματερές, με αποτέλεσμα τα λύματά των να καταλήγουν είτε μέσω του υδροφόρου ορίζοντα είτε μέσω των τάφρων και ποταμών στον Κόλπο.
2. Η στένωση του στομίου του κόλπου από τα έργα επέκτασης της μαρίνας στο Άκτιο.
3. Οι δεξαμενές καυσίμων στην Αμφιλοχία και οι διελεύσεις των δεξαμενοπλοίων. Την τελευταία πενταετία είχαμε 7 προσαράξεις και μάλιστα σε μια από αυτές το πλοίο μετέφερε υγρή πίσσα και από θαύμα δεν προκλήθηκε διαρροή και οικολογική καταστροφή.
4. Η αλόγιστη χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων από τις εντατικές καλλιέργειες
5. Τα φράγματα και η μείωση των φερτών υλικών. Μετά την κατασκευή της υποθαλάσσιας σήραγγας και των φραγμάτων Λούρου και Αράχθου, ο κόλπος δέχεται μικρότερη, και πιο επιβαρυμένη ρυπαντικά, ποσότητα υδάτων από τους ποταμούς και ανανεώνει βραδύτερα τα νερά του σε ανταλλαγή με το Ιόνιο.
6. Ο αυξανόμενος αριθμός των ιχθυοκαλλιεργειών.
Εχουν γίνει ήδη μετρήσεις από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων το 1999 και το 2006 όπου διαπιστώνεται το μέγεθος της ρύπανσης σε όλο το οικοσύστημα.
Η θολούρα των νερών προέρχεται από την ίλη που δημιουργείται από τα αστικά λύματα, χοιροτροφικά λύματα και λύματα ιχθυοκαλλιεργειών. Στα δε απορρίμματα των ιχθυοκαλλιεργειών ευδοκιμεί ένα τοξικό φύκι το COLLEPRE ASSEMOSA το οποίο εκτοξεύει τοξικό υγρό που σκοτώνει όλους τους ζώντες οργανισμούς στον περίγυρό του και παίρνει την θέση του φυκιού ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑ το οποίο καθαρίζει την θάλασσα παρακρατώντας βλαβερές ουσίες όπως υδράργυρο, μόλυβδο και κάδμιο. Στον Αμβρακικό σήμερα λειτουργούν παράνομα πάνω από 30 μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας, και δεν έχει γίνει ΠΟΤΕ έλεγχος επιβάρυνσης του υδάτινου περιβάλλοντος από την λειτουργία των μονάδων αυτών.
7. Η ανεξέλεγκτη απόρριψη αστικών στερεών αποβλήτων στους υδάτινους αποδέκτες
8. Η υπεραλίευση. Σήμερα οι επαγγελματίες αλιείς είναι περισσότεροι, χρησιμοποιούν περισσότερα δίχτυα, πιο σύγχρονους μεθόδους αλιείας και τα ψάρια λόγω των κλιματολογικών συνθηκών και ρύπανσης είναι λιγότερα. Μεγαλύτερη όμως καταστροφή προκαλούν τα παράνομα συρόμενα εργαλεία, τα οποία απαγορεύονται με Β.Δ. του 1966. Τα εργαλεία αυτά καταστρέφουν τον γόνο και τις φωλιές των ψαριών και πετούν ξανά στην θάλασσα πάνω από το 50% των ψαριών που αλιεύουν ως μη εμπορεύσιμα.
9. Η διάβρωση των ακτών
10. (αλλά όχι τελευταία σε σημασία) Η καθυστέρηση υπογραφής της Κοινής Υπουργικής Απόφασης για την λειτουργία του Φορέα Διαχείρισης

Στη Λευκάδα
Ο υδροβιότοπος της πόλης της Λευκάδας, χαρακτηρισμένος κατά τα άλλα ως NATURA 2000, φοβάμαι πως έχει υποστεί ζημιά μη αναστρέψιμη. Αν ο Αμβρακικός κινδυνεύει γιατί περικλείεται από τρεις μεγάλους νομούς, άρα έχει πολλούς οικισμούς και πόλεις, ο συντονισμός είναι δύσκολος, τα συμφέροντα μεγαλύτερα, η αλόγιστη ανάπτυξη μη ελέγξιμη κ.α., εμείς βάλαμε τα δάχτυλα μας και βγάλαμε μόνοι μας τα μάτια μας.
α) Ρίχνουμε πάνω από είκοσι χρόνια τα σκουπίδια μας στη θάλασσα, μετατρέποντας της σε χωματερή. Μπαζώσαμε πάνω από εκατό στρέμματα θάλασσας και μολύναμε δίαυλο και ιχθυοτροφεία με διοξίνες και φουράνια, αποτελέσματα της καύσης των πλαστικών και των στραγγισμάτων. Το τραγικό είναι ότι ο δήμος Λευκάδας πουλά ψάρια από τα ιχθυοτροφεία στους δημότες, αλιεύματα τα οποία αμφιβάλλω πολύ αν έχουν ελεγχθεί σε ότι αφορά στην «υγεία» τους.
β) Δεν έχουμε βάλει ούτε μία δραχμή, ούτε ένα ευρώ, για να συντηρήσουμε και να προστατεύσουμε τα ιχθυοτροφεία (περιμετρικοί τάφροι κ.λ.π.), μια πηγή πλούτου για ολόκληρο το νομό.
γ) Δεν κάνουμε τίποτα για να περιορίσουμε την επέκταση της Αμμόγλωσσας, η οποία κλείνοντας το δίαυλο περιορίζει την κίνηση των νερών.
δ) Χάθηκαν, κάποια χρόνια πίσω, εκατομμύρια για την αξιοποίησή τους, γιατί δώσαμε σε «αλμπάνηδες» εργολάβους τη δουλειά, έτσι για να μας μείνει στο τέλος μια σάπια δράγα, αμανάτι.
ε) Ο δίαυλος δεν έχει ακόμη διανοιχθεί, μπαζώνεται και στενεύει με αποτέλεσμα και η κίνηση των νερών να μην είναι αρκετή, άρα δεν ανανεώνονται εύκολα, και μια πηγή πλούτου για το νησί, όπως ο θαλάσσιος τουρισμός, να μη διευκολύνεται.
στ) Δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα και ως φυσικό επακόλουθο, τα κότερα να αδειάζουν τα απόβλητά τους στη θάλασσα. Κάπου, το έχω ξαναγράψει, όχι στην πόλη, ποντίζουν σακούλες σκουπιδιών δεμένες με πέτρες, αν είναι δυνατόν!

Επιμύθιον
Το περιβάλλον, η φύση, τα οικοσυστήματα δεν υπάρχουν για να ασκείται πάνω τους η κερδοσκοπική οικονομική δραστηριότητα, ή δραστηριότητα που μεγιστοποιεί το οικονομικό αποτέλεσμα και συρρικνώνει το κόστος για την προστασία τους. Δεν είναι οι χώροι που αβίαστα πρέπει να καταστρέφονται στο όνομα του ατομικού συμφέροντος. Είναι χώροι ζωής. Είναι η ίδια η ζωή. Γι΄ αυτό και η παρέμβαση του ανθρώπου πρέπει να είναι μετρημένη και προσεκτική. Με σεβασμό στην ιστορία των δισεκατομμυρίων χρόνων για την διαμόρφωσή τους. Με συλλογικότητα, διαφάνεια, δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο. Με λίγα λόγια απαιτούνται ενεργοί και υπεύθυνοι πολίτες, σταθερά και οικολογικά πλαίσια για τις δραστηριότητες, εξουσίες που θα υπηρετούν το κοινό συμφέρον και όχι το προσωπικό τους όφελος.

Δια ταύτα
Την Κυριακή 23 Μαρτίου στις 11 το πρωί, μπροστά στο δημαρχείο της Πρέβεζας, φορείς της ευρύτερης περιοχής, αλιείς και η Τοπική Αυτοδιοίκηση
( με μπροστάρη το δήμο Πρέβεζας), κινητοποιούνται για τη σωτηρία του Αμβρακικού.
Θεωρώ ότι πρέπει να συμβάλουμε, όσο γίνεται περισσότεροι, σε αυτή την προσπάθεια. Γιατί ο Αμβρακικός είναι δίπλα μας, είναι «δικός μας», μας ακουμπά και μας επηρεάζει. Γιατί είναι ένα προζύμι για τη δική μας – επιτέλους – κινητοποίηση, για τη σωτηρία του δικού μας οικοσυστήματος που η καταστροφή του, όσο και αν δεν θέλουμε να το πιστέψουμε, έχει ΑΜΕΣΗ επίπτωση στην υγεία μας πρώτα και πάνω από όλα.
18/3/2008