ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Οι Πάγκαλοι και τα γιαούρτια

Ότι ο Πάγκαλος διατελεί εν αγρία συγχύσει δεν αμφιβάλλει κανείς. Ο άνθρωπος προφανώς δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί τι συμβαίνει γύρω του, πώς μιλούν οι οπαδοί του κόμματός του γι’ αυτόν, πώς τον στολίζουν οι κυβερνητικοί συνάδελφοί του σε off the record συζητήσεις. Ούτε βέβαια πόση κοινωνική οργή παράγει η πολιτική της κυβέρνησής του και τι κοινωνικές εκρήξεις ετοιμάζει.
Εξ ου και οι καθόλα ανόητες, εμπαθείς και στα όρια της προβοκάτσιας επιθέσεις του στον ΣΥΡΙΖΑ. Στον οποίο όχι μόνο προσάπτει ότι κάνει πρόβες αντάρτικου κατά του κράτους (!), αλλά και ότι διαθέτει μηχανισμούς που δημιουργούν συστηματικά εμφύλιο κλίμα. Καταγγελία που οριστικά τον αναδεικνύει πρωταθλητή στον διαγωνισμό για το θείο μας τον πρώτο ψεύτη, ως τον πολιτικό που ανακάλυψε μηχανισμούς, οι οποίοι μάλιστα δρουν συστηματικά, στο σκορποχώρι του ΣΥΡΙΖΑ.
ΑΥΤΟΣ όμως είναι ο σοβαρός, έμπιστος και αποτελεσματικός αντιπρόεδρος του Παπανδρέου. Κάποτε, επί υπουργίας Γιώργου, έλεγε ότι στο υπουργείο Εξωτερικών δεν μιλούσαν ελληνικά - μόνο αμερικάνικα. Κάποτε επίσης κατέταξε στη χλωρίδα συνάδελφό του υπουργό, τον οποίο χαρακτήρισε συκιά. Κάποτε επίσης θυμήθηκε, μετά από τριάντα χρόνια στην εξουσία, ότι στο Δημόσιο δουλεύουν οι κοπρίτες κι ότι «μαζί τα φάγαμε». Ων ουκ έστι αριθμός τέτοια από τον Πάγκαλο. Ε, τώρα στόχος του δεν είναι ο Λαλιώτης ούτε ο Παπανδρέου - αλίμονο! - ούτε ο γερμανικός γίγαντας με μυαλό νάνου. Τώρα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και θα πρέπει να μάθουμε όλοι να ζούμε μ’ αυτό.
Στην προσπάθειά του να στηρίξει με νύχια και με λόγια την πολιτική του Μνημονίου μας ξαναπάει στην εποχή που ήταν μακριές οι φούστες. Βάζει τη συνωμοσία στη θέση της πολιτικής. Τον αριστερό δάκτυλο στη θέση της κοινωνικής διαμαρτυρίας. Τον άγνωστο αριστερό στη θέση του θυμωμένου πολίτη. Και ούτε γάτα ούτε ζημιά… Δεν υπάρχει κοινωνική διαμαρτυρία, υπάρχει αριστερό σχέδιο.
Κι έτσι φτάσαμε στο γιουχάισμα των Παρισίων και στο γιαούρτι των Καλυβίων. Αν κάθε στέλεχος της κυβέρνησης - και της Ν.Δ. φυσικά - που εμφανίζεται δημόσια κινδυνεύει να γιουχαϊστεί, ο Πάγκαλος με τη συμπεριφορά του δεν κινδυνεύει απλώς - το έχει σίγουρο. Έχει θίξει, προσβάλει, εξυβρίσει τόσο κόσμο, ώστε, αν γινόταν μια δημοσκόπηση με το ερώτημα για ποιον πολιτικό θα ξοδεύατε ευχαρίστως ένα γιαούρτι, θα τους έσκιζε όλους.
Έχει στηρίξει την πολιτική του Μνημονίου με τόση εμπάθεια εναντίον εργαζομένων, συνδικάτων, συνδικαλιστών, πολιτικών, κομμάτων και απλών πολιτών, ώστε οι ενδιαφερόμενοι για να τον αποδοκιμάσουν σε δεδομένη ευκαιρία κάνουν ουρές.
Ωστόσο και παρ’ όλα αυτά: Να κατανοεί κανείς γιατί τόσος κόσμος τα έχει με τον Πάγκαλο ή με άλλα στελέχη των κομμάτων εξουσίας είναι ένα ζήτημα. Ακόμα και να επιχαίρει ένας τρελαμένος από τα αδιέξοδα πολίτης με τον προπηλακισμό των επωνύμων, που δίνει διέξοδο στην οργή όχι μόνο των δραστών, αλλά και των τηλεθεατών, δεν είναι αφύσικο εδώ που μας έφτασαν οι φωστήρες της τρόικας και του Παπανδρέου.
Όταν όμως μιλάμε όχι για οργισμένους πολίτες, αλλά για αριστερούς σχηματισμούς, όσο ριζοσπαστικούς και αντισυστημικούς κι αν τους θέλει ο καθένας, είναι άλλο ζήτημα. Ούτε η βρισιά, ούτε το γιαούρτι, ούτε βέβαια η σφαλιάρα πιστοποιούν κίνημα και παράγουν αποτελέσματα κινήματος. Η άσκηση ατομικής βίας, ακόμα και εναντίον αποδεδειγμένα προκλητικών ή ξεφωνημένων πολιτικών, παραμένει μια ενέργεια αμφιλεγόμενη και πάντως ξένη στην αριστερά. Με την οποία μπορεί κάποιοι να ξεσπούν, κάποιοι να χαίρονται, κάποιοι να εκτονώνονται, αλλά η οποία σίγουρα κάποια στιγμή δεν βγαίνει σε καλό για όσους κατανοούν την πολιτική δράση με όρους συσπείρωσης, μαζικότητας και αποφασιστικότητας.
Να πετάξεις ένας γιαούρτι δεν είναι και τόσο δύσκολο - ακόμα και το τελευταίο φασιστόμουτρο της Χρυσής Αυγής το καταφέρνει. Να πετάξουν όμως δέκα χιλιάδες άνθρωποι δέκα χιλιάδες γιαούρτια - αν επιμένουμε στα προϊόντα γάλακτος - στο Μαξίμου, αυτό μάλιστα.
Ως εκ τούτου, και παρά το γεγονός ότι ο Πάγκαλος παραμένει προκλητικός και αδιόρθωτος, η πολιτική του Παπανδρέου παραμένει απάνθρωπη και αδιόρθωτη και το πολιτικό σύστημα παραμένει φθαρμένο και αδιόρθωτο, ούτε ο προπηλακισμός ούτε το γιαούρτι λύνουν το ζήτημα. Και τυχόν ήξεις - αφήξεις επ’ αυτού, υπό την πίεση της οργής και των Παγκάλων, είναι πολιτικό γιαούρτι, σε μια στιγμή που σαν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις…
Καρτερός Θανάσης
«Αυγή» 20/03/2011




Μαζί τα φαγαμε...



Ξυπνάς μέσα μου τον ΣΥΡΙΖΑ

Οι συνεχείς επιθέσεις του Θ. Πάγκαλου εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ με ψέματα και συκοφαντίες δεν είναι τόσο αθώες όσο δείχνει το περιεχόμενο των καταγγελιών, ιδίως όταν αντιπαραβάλλεται με το αντίστοιχο βίντεο. Στην πραγματικότητα ο κ. Πάγκαλος - και άλλοι συνάδελφοί του - θέλουν να παρουσιάσουν τις συγκεκριμένες αντιδράσεις που συναντούν, αποδοκιμασίες προφορικές στις περισσότερες περιπτώσεις, ως αντιδημοκρατική συμπεριφορά, ανομία, ακόμα και τρομοκρατία. Να βάλουν δηλαδή πολύ χαμηλά τον πήχη των νόμιμων και θεμιτών μορφών διαμαρτυρίας.
Και επειδή στη σημερινή κατάσταση δεν χρειάζεται κάποιος πρωτοκλασάτος πασόκος ή νεοδημοκράτης να είναι αντιπαθής όσο ο κ. Πάγκαλος για να αποδοκιμαστεί, ο κ. αντιπρόεδρος «εξηγεί» το φαινόμενο ως μια οργανωμένη εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ. Το ίδιο συμβαίνει και με το κίνημα «δεν πληρώνω», που επίσης τη μια είναι επιδημία αντικοινωνικών τζαμπατζήδων και την άλλη συνωμοσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλιώς πώς να εξηγήσει ο κ. αντιπρόεδρος γιατί το πολιτικό και μιντιακό προσωπικό της χώρας, αυτοί που κυβερνούν και κανοναρχούν τη χώρα 40 χρόνια, δεν αισθάνονται πια ασφαλείς ούτε στο Κολωνάκι. Δεν είναι συνηθισμένοι σε τέτοια.
Ο κ. Πάγκαλος όμως είναι πολιτικός με πείρα δεκαετιών και με ιστορικότητα στις προσεγγίσεις του. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο ξέρει το βάρος των λέξεων και των σχημάτων και των ιστορικών παραλληλισμών που χρησιμοποιεί, και βαδίζει σε επικίνδυνο μονοπάτι. Τα ίδια πράγματα που λέει ο Άδωνις και γελάμε, ενισχύονται όταν τα υποστηρίζει ένα κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος. Στέλνει μηνύματα...
Από 'κεί και πέρα οι δηλώσεις του αντιπρόεδρου της κυβέρνησης δεν μπορούν να παρακάμπτονται με την απλή επίκληση του ιδιόρρυθμου χαρακτήρα. Το θέμα δεν είναι οι πολιτικοί χαρακτηρισμοί, αλλά οι ψευδείς κατηγορίες τις οποίες εκτοξεύει δεξιά και αριστερά στοχοποιώντας συγκεκριμένα άτομα, για αδικήματα μάλιστα τα οποία ο ίδιος περιγράφει ως «τρομοκρατία» και «δολοφονικές επιθέσεις».
Είχε καταγγείλει στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για την επίθεση κατά Παναγόπουλου και είχε προαναγγείλει και εντάλματα για συγκεκριμένα πρόσωπα. Τα περιμένουμε ακόμα. Προχθές κατονόμασε ως πρωταγωνιστές των αποδοκιμασιών εναντίον του δύο ανθρώπους εκ των οποίων ο ένας βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη. Αν δεν είχε τη βουλευτική ασυλία, θα ήταν τόσο εύκολος στις καταγγελίες;
Γ.Κ.
«Αυγή» 20/03/2011

Για την αντιγραφή (Οι υπογραμμίσεις δικές μου).
Μάρκος Νικητάκης

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προτίμησα να αναδημοσιεύσω αυτά τα άρθρα, από το να γράψω κάτι δικό μου, γιατί με βρίσκουν σύμφωνο. Στο κάτω της γραφής το φαινόμενο «γιαούρτι» θα το συναντούμε συχνά στις ημέρες που ζούμε, άρα…