Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2008

NATURA και RAMSAR

NATURA 2000

Το δίκτυο "ΦΥΣΗ 2000" είναι ένας αριθμός βιοτόπων που προτάθηκαν, από τα κράτος μέλη, στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα ως ζώνες ειδικής προστασίας, με σκοπό να διατηρηθεί η ποικιλία των οικοσυστημάτων, του τοπίου και των ειδών της πανίδας και χλωρίδας. Το σύνολο των προτεινόμενων βιοτόπων από όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες θα αποτελέσει ένα συνεκτικό δίκτυο που θα εξασφαλίσει, με κατάλληλα διαχειριστικά μέτρα, τη διατήρηση της βιοποικιλότητας στο διηνεκές.
Η δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Δικτύου Ειδικών Ζωνών Διατήρησης προβλέπεται από το άρθρο 3 της Κοινοτικής Οδηγίας 92/43 του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Οδηγία 92/43 του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης «για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων, της άγριας πανίδας και αυτοφυούς χλωρίδας»

Η οδηγία αυτή υπογράφτηκε τον Μάιο του 1992 και θέτει ως αρχή την προστασία ολόκληρων ζωνών και φυσικών οικοτόπων ανεξάρτητα από το αν αποτελούν ή όχι βιοτόπους προστατευόμενων ειδών. Η οδηγία στοχεύει στην δημιουργία ενός ευρωπαϊκού δικτύου ειδικά προστατευόμενων περιοχών με το όνομα Natura 2000, που θα περιλαμβάνει ορισμένους τύπων βιοτόπων καθώς και βιοτόπους συγκεκριμένων ειδών, θηλαστικών ή πουλιών, όπως αναφέρονται στα αντίστοιχα παραρτήματα της οδηγίας.
Τα κράτη μέλη υποχρεώνονται να διαχειριστούν τις περιοχές αυτές ή και να λάβουν μέτρα για την αναβάθμιση τους.
Το Natura 2000 θα συμπεριλάβει και τις Περιοχές Ειδικής Προστασίας που έχουν καθοριστεί βάσει της οδηγίας 79/409 για την διατήρηση των άγριων πουλιών.
Τα κριτήρια ένταξης μιας περιοχής από τους τύπους που περιγράφονται στο παράρτημα Ι ή ενός βιοτόπου των ειδών που περιγράφονται στο παράρτημα ΙΙ είναι:

► Βαθμός αντιπροσώπευσης του φυσικού βιότοπου στην περιοχή μελέτης.
► Ποσοστό κάλυψης της συγκεκριμένης περιοχής από έναν βιότοπο σε σχέση με την ολική κάλυψη του ίδιου βιότοπου σε εθνικό επίπεδο.
► Βαθμός προστασίας της δομής και λειτουργίας των φυσικών βιοτόπων και προοπτικές αποκατάστασης.
► Συνολική εκτίμηση της αξίας της περιοχής για την προστασία του εν λόγω βιοτόπου.


Σχετικά με τα είδη, τα κριτήρια είναι:

► Μέγεθος και πυκνότητα του πληθυσμού του είδους σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό της χώρας.
► Βαθμός προστασίας των παραγόντων του βιοτόπου που είναι σημαντικοί για το συγκεκριμένο είδος και δυνατότητες βελτίωσης.
► Βαθμός απομόνωσης του εν λόγω πληθυσμού σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό της χώρας.
► Συνολική εκτίμηση της αξίας της περιοχής για την προστασία του συγκεκριμένου είδους.


Βάσει των παραπάνω κριτηρίων ορίζονται οι περιοχές που είναι σημαντικές σε εθνικό επίπεδο, ενώ περαιτέρω διαδικασία ακολουθείται για την αναγνώριση περιοχών σημαντικών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
(ΠΗΓΗ: Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία)

Ο κατάλογος των Τόπων Κοινοτικής Σημασίας όσον αφορά την Μεσογειακή ζώνη, στην οποία ανήκει εξ ολοκλήρου η Ελλάδα, οριστικοποιήθηκε και δημοσιεύθηκε στην επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, τεύχος με αριθμό L259 vol.49 21/9/06 (διαθέσιμος στην ηλεκτρονική διεύθυνση : http://europa.eu.int/eur-lex/lex/JOHtml.do?uri=OJ:L:2006:259:SOM:EN:HTML).
Μετά την οριστικοποίηση του καταλόγου των ΤΚΣ, τα Κράτη Μέλη υποχρεούνται να κηρύξουν τις περιοχές αυτές ως «Ειδικές Ζώνες Διατήρησης (ΕΖΔ)» (στα αγγλικά: Special Areas of Conservation - SAC)» το αργότερο μέσα σε μια εξαετία και να καθορίσουν τις προτεραιότητες για την διατήρηση σε ικανοποιητική κατάσταση των τύπων οικοτόπων και ειδών κοινοτικού ενδιαφέροντος εντός αυτών. Οι ΕΖΔ υπόκεινται στις διατάξεις του άρθρου 6 παρ. 1, 2, 3, 4 της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ.

+++++++++++++++++++++++
ΛΕΥΚΑΔΑ: ΠΕΡΙΟΧΕΣ NATURA 2000

146 GR2240001 SCI/SPA ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΕΣ ΣΤΕΝΩΝ ΛΕΥΚΑΔΑΣ ) 2142,22
(ΠΑΛΙΟΝΗΣ - ΑΥΛΙΜΩΝ & ΑΛΥΚΕΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ

147 GR2240002 SCI ΠΕΡΙΟΧΗ ΧΟΡΤΑΤΩΝ (ΛΕΥΚΑΔΑ) 1255,60

137 GR2220003 SCI ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ ΙΟΝΙΟΥ 88409,90
(ΜΕΓΑΝΗΣΙ, ΑΡΚΟΥΔΙ, ΑΤΟΚΟΣ, ΒΡΩΜΟΝΑΣ)
+++++++++++++++++++++++


Συνθήκη RAMSAR

Η σύμβαση για τους Υγροβιότοπους Διεθνούς Σημασίας υπογράφηκε στις 2 Φεβρουαρίου 1971 στην Περσική πόλη Ραμσάρ και άρχισε να ισχύει στις 21 Δεκεμβρίου 1975. Η Ελλάδα έχει υπογράψει τη συγκεκριμένη σύμβαση και την επικύρωσε με το Ν.Δ.191/74.
Η συμφωνία
Οι χώρες που υπέγραψαν τη σύμβαση συμφωνούν στα εξής:
▬ Οι υγροβιότοποι είναι φυσικοί πόροι με μεγάλη αξία (αναψυχική, οικονομική, επιστημονική).
▬ Οι υγροβιότοποι αποτελούν ενδιαιτήματα σπάνιων ειδών χλωρίδας και πανίδας και κυρίως ορνιθοπανίδας.
▬ Τα υδρόβια πουλιά μεταναστεύουν εποχιακά και πρέπει να προστατεύονται.
▬ Τα οικοσυστήματα πρέπει να προστατευτούν για την αειφόρο ανάπτυξη και διατήρηση, εφόσον ο άνθρωπος εξαρτάται από το περιβάλλον.
▬ Να μη γίνει μετατροπή των υγροβιοτόπων σε άλλη μορφή.
▬ Έχουν μεγάλη περιβαλλοντική αξία λόγω της ποικιλότητας των οικοσυστημάτων και της βιοκοινότητας τους.
▬ Οι υγρότοποι αποτελούν συνδυασμό φυσικών βιοτόπων. Είναι σύνθετα οικοσυστήματα και παρέχουν οφέλη ως προς την αλιεία, την κτηνοτροφία, τη δασική ξυλεία, την αναψυχή και την περιβαλλοντική εκπαίδευση.
(Βικιπαίδεια)


Τι προβάλει η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λευκάδας στο διαδίκτυο
(οι υπογραμμίσεις και οι σημειώσεις δικές μου)

Η Λιμνοθάλασσα στην πόλη της Λευκάδας και η Λιμνοθάλασσα των Στενών (1)
αποτελούν τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Έχουν ενταχθεί στο δίκτυο ΝΑTURA 2000 ως προστατευόμενες περιοχές με ιδιαίτερη οικολογική σημασία. Η περιοχή της Λιμνοθάλασσας στην πόλη της Λευκάδας παρουσιάζει επίσης ενδιαφέρον ως μεταναστευτικός σταθμός πουλιών, χαρακτηρισμένος από τη συνθήκη RAMSAR ως υδροβιότοπος διεθνούς σημασίας. Εκεί συναντά κανείς πολλά και σπάνια είδη πουλιών όπως κύκνους ερωδιούς, καλημάνες, διάφορα είδη γλάρων, παπιών και χηνών. Μέσα στη λιμνοθάλασσα υπάρχει το ιβάρι, ιχθυοκαλλιέργειες με ειδικές, παραδοσιακές καλαμωτές, όπου τα ψάρια ζουν και μεγαλώνουν σε φυσικές συνθήκες.

Οι Αλυκές:

Από την άλλη πλευρά, προς τα ανατολικά, έξω από την πόλη της Λευκάδας υπάρχουν οι αλυκές της πόλης. Έχουν πάψει να λειτουργούν από το 1947, αλλά μαζί με τις Αλυκές Αλέξανδρου που βρίσκονται κοντά στον όρμο και το λιμάνι Δρέπανο, αποτελούν σημαντικό κομμάτι της ιστορίας του τόπου, που πρέπει να διαφυλαχθεί.
Οι πρώτες αλυκές (2) κατασκευάστηκαν από Φράγκους, του Τόκκους, στις αρχές του 15ου αιώνα και είχαν έκταση 500 στρέμματα. Αποτελούνταν από 26 αλοπήγια ή τηγάνια. Επί Ενετών οι αλυκές αυτές τροφοδοτούσαν με αλάτι την πιάτσα της Βενετίας και από εκεί όλες τις αγορές της βόρειας Ιταλίας και της Κεντρικής Ευρώπης.
Οι δεύτερες αλυκές (3) δημιουργήθηκαν από τους Ενετούς του Μοροζίνι το 1684 σε έκταση 50 στρεμμάτων με 34 τηγάνια.(4) Οι αλυκές της Λευκάδας έδιναν μεγάλες ποσότητες και καλή ποιότητα αλατιού. Προφυλαμένες από το κύμα, ήταν ανοιχτές περιοχές με μεγάλη ηλιοφάνεια και ξηρό καλοκαίρι. Το θαλασσινό νερό εξατμιζόταν γρήγορα και άφηνε το αλάτι στον πυθμένα του τηγανιού, έμενε λίγες μέρες και μετά μεταφερόταν στους ώμους και στα κεφάλια εργατών και εργατριών στο μεγάλο κεντρικό σωρό για επεξεργασία και συλλογή στα τέλη Αυγούστου. Ήταν σκληρή κι επικίνδυνη δουλειά για τις εργάτριες που κουβαλούσαν ξυπόλητες πάνω τους 25 με 30 κιλά.



Αλυκές Λευκάδας. Το άκρον άωτον σεβασμού στο οικοσύστημα. Natura να ... φύγουμε !


Το Δάσος των Σκάρων: (5)
ένα σημαντικό μνημείο της φύσης στην περιοχή αυτή είναι το δάσος των Σκάρων. Αυτό το δάσος διαθέτει σπάνια χλωρίδα με ένα δυσεύρετο είδος δρυός. Υπάρχουν αρκετά στοιχεία που αναφέρουν ότι το δάσος αυτό ήταν ιδιοκτησία του Τούρκου Αχμέτ Αγά, επί τουρκοκρατίας, ο οποίος το πούλησε αντί ενός ευτελούς ποσού στους ιερείς της Μονής Αγίου Γεωργίου στους Σκάρους. (6)
(www. Lefkada.gr)

Σχόλια

1. Η λιμνοθάλασσα των Στενών Λευκάδας είναι μία ειδικά προστατευόμενη περιοχή σύμφωνα με την Οδηγία 79/409 / EEC, τη Συνθήκη της Βαρκελώνης και την Ελληνική Νομοθεσία, χαρακτηρισμένη ως περιοχή ιδιαιτέρου κάλλους (ΦΕΚ 687/Β/24-5-76). Έχω μια απορία. Πόσο ποιο χάλια θα ήταν τα ιβάρια και οι αλυκές αν δεν ήταν στις προστατευόμενες περιοχές;
2. Φαντάζομαι καταλαβαίνετε όλοι ότι ή τι site της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης ή δεν είναι ενημερωμένο σωστά ή σκοπίμως παραπλανά τον κόσμο. Οι πρώτες Αλυκές ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ. Στη θέση τους βρίσκεται η Μαρίνα Λευκάδας, ο σκουπιδότοπος και ο… σκατότοπός μας. Συμπέρασμα. Ας παρακαλέσουμε όλοι μαζί τους κ. αρμοδίους. ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ! ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ! Μια άλλη λύση είναι να ξεσηκωθούμε και να πάρουμε τα κνούτα! Αλλά … αφήστε καλύτερα, που να σηκωνόμαστε τώρα από τους … καναπέδες μας!
3. Οι δεύτερες Αλυκές είναι οι Αλυκές Αλεξάνδρου. Ας έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά γιατί κάποιοι φορείς ενδιαφέρονται για την … προστασία τους! Φιλετάκι η περιοχή, απαξιώνεται σιγά - σιγά και προγραμματισμένα (βοηθά και η αδράνειά μας) και οσονούπω θα μας σερβίρουν … μια δόση σωτηρίας!
4. Κατά τον Κωνσταντίνο Μαχαιρά οι Αλυκές Αλεξάνδρου είχαν (και έχουν ακόμη) έκταση 750 στρέμματα. Προφανώς είναι λάθος στο site της Νομαρχίας που προκύπτει και από τον αριθμό των τηγανιών στις παλαιές και νέες αλυκές (26 και 34). Ακούσιο φαντάζομαι…
5. Το δάσος των Σκάρων είναι ένα μοναδικό μνημείο της φύσης εγκαταλελειμμένο και αφημένο στην τύχη του. Αντί προστασίας καταστρέφεται από την ανεξέλεγκτη βόσκηση.
6. Ποια είναι αυτά τα στοιχεία; Υπάρχει και εδώ …χρυσόβουλο; Λέτε να σκάσει μύτη ο… Ευφραιμισμός και στον τόπο μας;

7/10/2008

Υ.Γ. Θα επανέλθω αναλυτικά για όλες τις παραπάνω περιπτώσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια: