ΧΩΡΟΘΕΤΗΣΕΙΣ … ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ

Οι ακτές, δηλαδή ο αιγιαλός και η παραλία, αποτελούν ευπαθή οικοσυστήματα, που απολαμβάνουν τη συνταγματική προστασία του άρθρου 24 του Συντάγματος..

Το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει αποφανθεί ότι «η διαχείριση των παράκτιων οικοσυστημάτων πρέπει να γίνεται κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται η διατήρηση της μορφολογίας των ακτών, η ακεραιότητα της ακτογραμμής, η ανάδειξη της αισθητικής του τοπίου, η διατήρηση του φυσικού της προορισμού καθώς και η ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση των πολιτών σε αυτές.»

Ο αιγιαλός και η παραλία είναι σύμφωνα με το Σύνταγμα της χώρας κοινόχρηστος. Ο χαρακτήρας του κοινόχρηστου δεν μπορεί να αναιρεθεί ή παραβιαστεί με νόμο, διάταγμα ή κυβερνητική απόφαση. Με την έννοια αυτή λοιπόν δεν μπορεί να γίνουν αποδεκτές λογικές της μελέτης που στο όνομα  ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας ενός κλάδου (αυτού των ιχθυοκαλλιεργητών) δίδουν «γη και ύδωρ» δημόσιου χώρου όσον αφορά υποδομές, πολεοδομικές παρεκκλίσεις, παρεκκλίσεις επί του αιγιαλού και της παραλίας.

Γιάννης κερνά…

Αντιγράφω από το περιοδικό HOT DOC, 7 Μαρτίου  2013 ρεπορτάζ: Γιάννης Συμεωνίδης.

«Ελλάδα των θαυμάτων! O Παύλος Γερουλάνος ως Yπουργός κατόρθωσε μέσα σε μία ημέρα να υπογραφεί Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) η οποία, όπως όλα δείχνουν, εξυπηρετεί τα συμφέροντα του ίδιου και της οικογένειάς του, που δραστηριοποιούνται στις ιχθυοκαλλιέργειες.
Κι αυτό ενώ συζητείτο την ίδια ώρα στη Βουλή η ψήφος εμπιστοσύνης που είχε ζητήσει ο τότε Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου!
Τι ακριβώς συνέβη; Εντός ενός και μόνο 24ώρου, στις 4 Νοεμβρίου 2011 και για χάρη του κ. Γερουλάνου, συγκλήθηκε η αρμόδια επιτροπή, υπογράφηκε ΚΥΑ οχτώ υπουργών και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, όπως καταγγέλλεται σε μηνυτήρια αναφορά που κατάθεσε η Πανελλήνια Ομάδα Πολιτών.
Η απόφαση αφορούσε τον χωροταξικό σχεδιασμό των ιχθυοκαλλιεργειών, δηλαδή τη θεσμοθέτηση κανόνων που θα αφορούσαν την ανάπτυξη αυτής της επιχειρηματικής δραστηριότητας, που αποτελεί μια από τις ελάχιστες εναπομείνασες κερδοφόρες στην Ελλάδα.

Η Ομάδα Πολιτών υποστηρίζει πως ο τότε Yπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, Παύλος Γερουλάνος, όφειλε να απέχει από οποιαδήποτε διαδικασία, πολλώ δε μάλλον από την υπογραφή της επίδικης ΚΥΑ, αφού στην οικογένεια του ανήκει η εταιρία «Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς». Σημειώνεται πως η σύζυγος του, Λάρα Γερουλάνου, είναι η διευθύνουσα σύμβουλος στην εν λόγω επιχείρηση.
«Η θεσμοθέτηση της επίμαχης ΚΥΑ συνδεόταν με άμεσο προσωπικό και οικονομικό συμφέρον του κ. Γερουλάνου, η οικογενειακή επιχείρηση του οποία ωφελείται τα μέγιστα, η δε μη θεσμοθέτηση της του προκαλούσε σημαντική ζημιά», επισημαίνεται στη μηνυτήρια αναφορά…
… Για του λόγου το αληθές, διαβάστε τι συνέβη μέσα σε λιγότερες από 24 ώρες στη δύσκαμπτη δημόσια διοίκηση (το «θαύμα» Γερουλάνου που λέει στον τίτλο):

Συνεδρίασε η αρμόδια επιτροπή και γνωμοδότησε επί του σχεδίου της ΚΥΑ.
Η γνώμη της διαβιβάστηκε στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ).
Ο τότε αρμόδιος αναπληρωτής Υπουργός ΠΕΚΑ, Νίκος Σηφουνάκης διαμόρφωσε και διαβίβασε την εισήγηση του ΥΠΕΚΑ στην Επιτροπή Συντονισμού της Κυβερνητικής Πολιτικής.
Οι οκτώ υπουργοί συνεδρίασαν, μελέτησαν και αξιολόγησαν τις εισηγήσεις, πάντα την ίδια ημέρα, ενέκριναν και συνυπέγραψαν την ΚΥΑ.
Η απόφαση διαβιβάστηκε στο Εθνικό Τυπογραφείο και δημοσιεύτηκε αυθημερόν…»

Θαύμα!!!

Αντιδράσεις

Από τον Απρίλιο του 2011, που το σχέδιο της Κοινής Υπουργικής Απόφασης για το Χωροταξικό των Υδατοκαλλιεργειών, είδε το φως της δημοσιότητας, δεκάδες φορείς από όλη την Ελλάδα εξέφρασαν την αντίθεση τους στα σχέδια της Πολιτείας, η οποία δίχως να ζητήσει τη γνώμη της τοπικής κοινωνίας και αυτοδιοίκησης, αποφάσισε να μετατρέψει τις περιοχές τους σε βιομηχανικές ζώνες.
► Στις 9.9.2011 συστάθηκε στην Επίδαυρο η «Πανελλήνια Συντονιστική Επιτροπή Φορέων Περιοχών που θίγονται από την Ανάπτυξη Υδατοκαλλιέργειας» προκειμένου να εκπροσωπήσει συλλογικά τις περιοχές αυτές σε κάθε θεσμική διαδικασία διαλόγου που αφορά στον χωροταξικό σχεδιασμό του τομέα των Υδατοκαλλιεργειών, στον οποίο και απαιτούν να συμμετέχουν. Ο Δήμαρχος Λευκάδας είναι μέλος της Διοικούσας Επιτροπής.

► 111 θιγόμενοι φορείς (ανάμεσα στους οποίους 21 Δήμοι, η ΚΕΔΕ, η Συνομοσπονδία Αλιέων κ.α.) προσέφυγαν στο ΣτΕ, ζητώντας την ακύρωση της σκανδαλώδους Απόφασης. Λόγω της σπουδαιότητας της υπόθεσης, η δικάσιμος αρχικά προσδιορίστηκε για τις 2.5.2012, αλλά εν συνεχεία αναβλήθηκε για τις 5.12.2012. Αναβλήθηκε και αυτή. Λόγος αναβολής είναι ότι η Διοίκηση δεν έχει αποστείλει στο δικαστήριο τις απόψεις της επί του θέματος. Και γιατί να το κάνει άλλωστε, αφού όσο καθυστερεί με τον τρόπο αυτό την εκδίκαση της υπόθεσης, δημιουργεί τετελεσμένα, εκδίδοντας κατ΄ εφαρμογήν του Χωροταξικού δεκάδες διοικητικές πράξεις υπερεπέκτασης και αύξησης δυναμικότητας ιχθυοτροφείων σε όλη την Ελλάδα και θεσμοθετώντας την πρώτη βιομηχανική ζώνη αποκλειστικής ανάπτυξης υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ), στο Νότιο και Βόρειο Ευβοϊκό Κόλπο και το Δίαυλο των Ωρεών.

Νέα δικάσιμος ορίστηκε (η δικάσιμος της 3^ης Απριλίου αναβλήθηκε) η 6η Νοεμβρίου 2013 . Θα γίνει;   

Ονόματα

Ο πρώην βουλευτής της Ν.Δ  Κ. Μαρκόπουλος σε ερώτησή του (Νοέμβριος του 2011) στον τότε αρμόδιο Υπουργό ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής:

«…Οφείλω όμως να σας δώσω μια διευκρίνιση γι’ αυτό που λέω προμελετημένο σχεδιασμό. Υπάρχουν δυο ονόματα, δυο εταιρείες: ο κ. Αναγνώπουλος και ο κ. Παπαγεωργίου. Έχουν σπουδάσει ιχθυολογία. Τον κ. Αναγνώπουλο τον έχετε Πρόεδρο στη Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου. Είναι σύμβουλος στο σύνδεσμο των ιχθυοτρόφων των εταιρειών. Είναι αυτός που έκανε τη μελέτη του χωροταξικού. Και μάλιστα μαθαίνουμε ότι επειδή δεν είχε λεφτά το υπουργείο τα πλήρωσε η Ένωση Ιχθυοκαλλιεργητών.

Ο κ. Παπαγεωργίου είναι επίσης μαζί στις εταιρείες. Είναι Αντιπρόεδρος στην εταιρεία του κ. Αναγνώπουλου και έχει και δική του εταιρεία. Είναι και εκπρόσωπος του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Είναι και σύμβουλος του κ. Γερουλάνου στο Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού. Είναι σύμπτωση ότι η οικογένεια του κ. Γερουλάνου έχει ιχθυοκαλλιέργειες; Και είναι σύμβουλος εκεί; Και κάνει και το εθνικό χωροταξικό;…»

Δεν σχολιάζω…

Κάλαμος – Καστός

Στην περιοχή μας, τα νησιά Κάλαμος και Καστός είναι περικυκλωμένα κυριολεκτικά από ιχθυοκαλλιέργειες, σύμφωνα με τη σχεδιαζόμενη Π.Ο.Α.Υ (Περιοχή Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών) στην προβλεπόμενη από το χωροταξικό ζώνη Α3.

Πρόκειται για ένα οργανωμένο έγκλημα σε βάρος των κατοίκων των νησιών αλλά και της ευρύτερης περιοχής, μιας περιοχής με απίστευτο φυσικό περιβάλλον.

Έχει συσταθεί Επιτροπή Αγώνα, από τους κατοίκους του Καλάμου και του Καστού,  εναντίον μιας τέτοιας απόφασης, στην οποία είναι αντίθετο σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο Λευκάδας και οι φορείς της πόλης.

Είναι υποχρέωση όλων μας θαρρώ να συμπαρασταθούμε και να συμμετέχουμε σε αυτό τον αγώνα!

Έξωθεν συμπαράσταση

Να σημειωθεί ότι 290 αλλοδαποί Ιταλοί και Γάλλοι έστειλαν επιστολή στα Ιταλικά και στα Αγγλικά, προς τον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, με την οποία εκφράζουν την πλήρη αντίθεση τους σχεδιαζόμενη Π.Ο.Α.Υ.

Η συγκεκριμένη επιστολή δημοσιεύτηκε στα Ιταλικά πρακτορεία ειδήσεων ΑΝSΑ, ASCA και AGI.

Μεταξύ άλλων αναφέρουν:

«… Η περιοχή είναι τόσο όμορφη και μοναδική με μία θάλασσα που δεν υπάρχει πλέον σε κανένα μέρος της Ευρώπης, που μας φάνηκε ειλικρινά απίστευτο όταν μάθαμε ό,τι σε αυτά τα παρθένα μέρη σχεδιάζεται η κατασκευή ιχθυοκαλλιεργειών...

…Δεν καταλαβαίνουμε πως είναι δυνατόν να καταστραφούν τέτοια μέρη - προσανατολισμένα στον τουρισμό που ειδικά φέτος ήταν σε πλήρη ανάπτυξη - με πρωτοβουλίες τέτοιου τύπου…

Δεν είμαστε αντίθετοι στις ιχθυοκαλλιέργειες. Στις χώρες μας έχουμε πολλές, αυτό όμως που μας φαίνεται απίστευτο είναι ότι κάποιοι θέλουν να κατασκευάσουν σε αυτή την περιοχή.

Η Ελλάδα έχει εκατοντάδες χιλιομέτρων ακατοίκητης και μη τουριστικής ακτογραμμής. Γιατί λοιπόν να μην κατασκευασθούν εκεί; …

Renzo Santelli
(εκπρόσωπος των πρώτων 290 που υπογράφουν το γράμμα)»

28/9/2013

Πηγές:

http://syntonistikiepitropi.gr/

www.mylefkada.g

http://meganisinews.eu

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ  ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ

Έγραφα την περασμένη εβδομάδα για το πώς ψηφίστηκε το χωροταξικό των ιχθυοκαλλιεργειών, ποιες σκοπιμότητες και ποιους εξυπηρετεί και πόσο αρνητική συνέπεια θα έχει η εφαρμογή του στην περιοχή μας (Κάλαμος – Καστός).

Σήμερα θα προσεγγίσω το θέμα ευρύτερα, από απόψεως επιπτώσεων πάσης μορφής.

Είναι γεγονός ότι οι υδατοκαλλιέργειες έχουν συμμετοχή στην οικονομία της χώρας, γιατί η παραγωγή τους εξάγεται σε ποσοστό 70-80% συμβάλλοντας στο ισοζύγιο πληρωμών και με τα προϊόντα να κυριαρχούν στην ευρωπαϊκή αγορά και όχι μόνο. Ωστόσο, με ποιο τίμημα; Οι υδατοκαλλιέργειες συνδέονται με πολλά προβλήματα για το θαλάσσιο περιβάλλον αλλά και την τοπική ανάπτυξη των περιοχών στις οποίες δραστηριοποιούνται.

Επιπτώσεις

Οι ιχθυοκαλλιέργειες υπάρχουν εδώ και 30 χρόνια. Υπάρχει σοβαρή πείρα που είναι αρνητική:

►  Δεν τηρούνται οι περιβαλλοντικοί όροι (δεν υλοποιούνται η δεν ελέγχονται για την εφαρμογή τους οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) από τις αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες). Καμιά κρατική αρχή δεν παρεμβαίνει για να μην θιγούν τα μεγάλα συμφέροντα.

►  Δεν ελέγχονται οι τροφές και τα φάρμακα που ρίχνονται στα ψάρια με αποτέλεσμα να εκτρέφονται ψάρια αμφίβολης υγιεινής και διατροφικής επάρκειας.

► Είναι γνωστό ότι τα σαρκοβόρα είδη, όπως η τσιπούρα, το λαβράκι, ο σολομός και η γαρίδα χρειάζονται ιχθυάλευρα και ιχθυέλαια για να μεγαλώσουν. Τα ιχθυάλευρα και τα ιχθυέλαια όμως παράγονται από «άγρια» ψάρια, κατά κύριο λόγο από σαρδέλες, γαύρους και άλλα μικρά πελαγικά.

Για παράδειγμα, για να παραχθεί ένας τόνος σολομού απαιτούνται περίπου 2,7 με 3,5 τόνοι ψαριού. Από το 1985 ως το 1995 οι καλλιέργειες γαρίδας σε όλο τον κόσμο χρειάστηκαν 36 εκατομμύρια τόνους ψάρια για να παράξουν μοναχά 7,2 εκατομμύρια τόνους γαρίδας. Ανάλογη είναι και η κατάσταση για τις δικές μας τσιπούρες και τα λαβράκια. Κατά μέσο όρο, τα σαρκοβόρα ψάρια στις ιχθυοκαλλιέργειες χρειάζονται 2.5 με 5 φορές περισσότερη βιομάζα ψαριού στην τροφή τους από αυτή που τελικά παράγεται.

Οι ιχθυοκαλλιέργειες με τον τρόπο που πραγματοποιούνται σήμερα όχι απλώς δεν αποτελούν λύση στο μεγάλο πρόβλημα της υπεραλίευσης, αλλά αντιθέτως συντηρούν και επιτείνουν την κρίση αφαιρώντας πολλαπλάσιους θαλάσσιους πόρους σε σχέση με αυτούς που παράγουν. Όχι μόνο δεν ενισχύουν τα «άγρια» αποθέματα των ψαριών αλλά στηρίζουν τη βιωσιμότητά τους πάνω στην αλίευσή τους.

►  Η χρόνια και ακατάσχετη χρήση πολλών θαλασσίων στρεμμάτων έχει σοβαρότατες επιπτώσεις στην θαλάσσια πανίδα και χλωρίδα καθώς επίσης και στην βιοποικιλότητα της ευρύτερης θαλάσσιας περιοχής.

Η επιβάρυνση του παράκτιου θαλάσσιου περιβάλλοντος με οργανικό φορτίο (τροφή, απόβλητα) και χημικές ουσίες (φάρμακα, καθαριστικά, antifouling) επηρεάζουν την ποιότητα του νερού και τα θαλάσσια οικοσυστήματα.

Οι ιχθυοκαλλιέργειες, με την απόθεση μεγάλων ποσοτήτων οργανικής ύλης στο θαλάσσιο πυθμένα αλλάζουν τα φυσικο - χημικά χαρακτηριστικά του ιζήματος και επηρεάζουν αρνητικά τα ευαίσθητα λιβάδια Ποσειδωνίας. Ταυτόχρονα μειώνουν την ποσότητα του φωτός που περνάει στην υδάτινη στήλη και επομένως μειώνει τη φωτοσυνθετική ικανότητα των λιβαδιών.

Η Ποσειδωνία (f) έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους σημαντικότερους οικοτόπους της Μεσογείου αφού συμβάλλει στην υγιή κατάσταση των θαλασσών και αποτελεί καταφύγιο για εκατοντάδες είδη ψαριών και άλλων θαλάσσιων οργανισμών.-

(f) Η Ποσειδωνία είναι γένος μονοκοτυλήδονων ανθοφόρων φυτών. Αν και ανήκει στα αγγειόσπερμα φυτά, φυτρώνει στον βυθό της θάλασσας. Απαντάται στη Μεσόγειο θάλασσα και στις νότιες και δυτικές ακτές της Αυστραλίας. Στην περιοχή της Μεσογείου φυτρώνει το είδος Posidonia oceanica όπου σχηματίζει εκτεταμένα πυκνά υποθαλάσσια λιβάδια τα οποία θεωρούνται μεγάλης περιβαλλοντικής σημασίας. Ανάλογα με την διαύγεια του νερού, βρίσκεται σε βάθος από ένα μέτρο έως 35 μέτρα.

                                    
 Ο κύριος εχθρός της Ποσειδωνίας είναι οι ανθρώπινες δραστηριότητες οι οποίες αυξάνουν την ποσότητα ιζήματος που μεταφέρεται στη θάλασσα, αυξάνοντας έτσι την θολότητα του νερού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μειώνεται το φως που φτάνει στον πυθμένα της θάλασσας, ενώ το ίζημα καλύπτει τα φύλλα της.

► Υπάρχει μεγάλη συγκεντροποίηση της δραστηριότητας της ιχθυοκαλλιέργειας σε ελάχιστους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, ενώ μεθοδεύεται ακόμη μεγαλύτερη το επόμενο διάστημα. Δεν υπάρχει κανένας κεντρικός σχεδιασμός στην παραγωγή, που γίνεται όχι με βάση την εξασφάλιση της αναγκαίας επαρκούς φθηνής και υγιεινής διατροφής από ιχθυοαλιεύματα γενικότερα αλλά για την εξασφάλιση κερδών. Οι ιχθυοκαλλιέργειες που χρησιμοποιούν το δημόσιο αγαθό (θάλασσα και ακτές) και που παράγουν μαζικά αλιεύματα μαζικής λαϊκής κατανάλωσης, πρέπει να είναι κοινωνικοποιημένες και να αναπτύσσονται με κεντρικό σχεδιασμό που θα λαμβάνει υπ’ όψιν του, τις συνολικές και αναγκαίες διατροφικές ανάγκες και όχι τα κέρδη των επιχειρήσεων.

► Ο χωροταξικός σχεδιασμός που γίνεται από το υπουργείο, αποσκοπεί να καλύψει αυτήν την μεγάλη συγκέντρωση και να τους δώσει την δυνατότητα επέκτασης.

Επιλέγετε ως μοντέλο χωροθέτησης  αυτό της «συγκέντρωσης- συγκεντροποίησης» των μονάδων και περιορίζονται οι δυνατότητες ανάπτυξης των μικρών –μεμονωμένων και σε διασπορά.
Ιδιαίτερα αρνητική είναι η ρύθμιση όσον αφορά την αλλαγή της βιοικανότητας εκτροφής  και των αποστάσεων μονάδας από μονάδα. Έτσι, ενώ διατηρείται η υποχρέωση απόστασης ενός χιλιομέτρου μονάδας από μονάδα, αλλάζει τραγικά προς το χειρότερο ο δείκτης εκτροφής ιχθυομάζας από 150 τόνους στα 10 στρέμματα θαλάσσιας εκτροφής  στους 1500 τόνους για την ίδια έκταση. Εάν σε αυτό προστεθεί και η μέχρι τώρα εμπειρία  με την αδυναμία ή την ανυπαρξία  θέλησης  ελέγχου από μεριάς των δημοσίων φορέων, αντιλαμβάνεστε  για το που οδηγούμαστε…
Ουσιαστικά με το συγκεκριμένο χωροταξικό νομιμοποιούνται κατά βάση οι υφιστάμενες θέσεις των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας και ελάχιστα πραγματοποιείται ένας σχεδιασμός ως προς την εγκατάσταση  νέων.

Αυτό το μοντέλο:
●    Θα αποτελέσει μεγαλύτερη πηγή περιβαλλοντικής επιβάρυνσης
●    Υπονομεύει την ισόρροπη ανάπτυξη επί μέρους περιοχών αφού η παρουσία μεγάλων  πάρκων ιχθυοκαλλιέργειας δημιουργεί μονοσήμαντη εξάρτηση από έναν τομέα της οικονομίας  και δημιουργεί ευθέως μεγάλη αντιπαράθεση χρήσεων γης.
●    Διευκολύνει τους μεγάλους επιχειρηματικά παίκτες και ανοίγει τον δρόμο στην εξαφάνιση των μικρών παραγωγών και στην οικονομική συγκέντρωση στα χέρια ολίγων  όλου του κλάδου, όπου ουσιαστικά όλοι οι μικροί  θα γίνουν δορυφόροι των μεγάλων δουλεύοντας για αυτούς
●    Αδυνατίζει από υγειονομικής άποψης την παραγωγική ευστάθεια  του κλάδου , αφού οποιοδήποτε πρόβλημα εξωγενές ή εσωγενές στο πάρκο ιχθυοκαλλιέργειας  μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα ευζωίας του πληθυσμού

► Σε μια χώρα σαν την δική μας:
●    με το εκτεταμένο δίκτυο ακτογραμμών,
●   με το κλειστό της θάλασσας και του σχηματισμού πολλών κόλπων,
●    με τα σχετικά όχι μεγάλα βάθη,
●   με τον πλούσιο βυθό με την βραχώδη υφή του λόγω των γεωλογικών φαινομένων σχηματισμού του,
●    με τα πολλά ρεύματα, την καλή οξυγόνωσή της θάλασσας,
●    με την ενδιαφέρουσα μέση θερμοκρασία των νερών και μικρό εύρος της ετήσιας διακύμανσης της,
●    με την πλούσια βιοποικιλότητά της ,
όπου λόγω των ιδανικών συνθηκών αναπαραγωγής και ανάπτυξης της ελεύθερης εκτροφής ιχθύων και γενικά των θαλάσσιων ειδών, αποκτά ιδιαίτερη σημασία η αλιεία ως παραδοσιακός κλάδος του πρωτογενή τομέα για την ανάπτυξη της χώρας και που σχετίζεται  με την διαβίωση μεγάλης μερίδας πληθυσμού αλλά κυρίως και με την γενικότερη κοινωνική διάσταση όσον αφορά την δυνατότητα πρόσβασης από πλευράς διατροφής σε φθηνές και πλούσιες πηγές πρωτεΐνης του πληθυσμού, είναι βέβαιο  πως η ιχθυοκαλλιέργεια θα επηρεάσει αρνητικά την αλιεία.

6/10/2013

Πηγές: GREENPEACE

http://www.ithacanews.gr/

www.wikipedia.org