ΡΑΓΙΑΔΕΣ

Ακόμη τούτη η Άνοιξη

Ραγιάδες ,  ραγιάδες …

Τα τελευταία χρόνια περνούμε ως λαός ένα δράμα! Πρωτοφανείς καταστάσεις, λιτότητα και μέτρα, φτώχεια και ανεργία, εξαθλίωση και δυστυχία!

Η συνταγή πανθομολογούμενο λάθος και όμως επιμένουμε μέσω των κυβερνώντων μας και της ανοχής μας!

Αντίσταση λιγοστή, ο φόβος μας έχει κυριεύσει και η κοινωνική μας συνείδηση είναι μηδενική!

Αδιαφορούμε για τον διπλανό μας που έχει υποστεί καθίζηση από την κρίση νομίζοντας ή ελπίζοντας ότι εμάς δεν θα μας ακουμπήσει!

Κουνάμε συγκαταβατικά το κεφάλι στον μόλις απολυμένο γείτονά μας και θεωρούμε ότι η δική μας θέση είναι εξασφαλισμένη!

Ακούμε στο χαζοκούτι την κυβερνητική προπαγάνδα και τους εγκάθετους μεγαλοδημοσιογράφους που σπέρνουν τον τρόμο και κουρνιάζουμε ακόμη πιο μέσα στη φωλιά μας!

Είμαστε οι περισσότεροι ευθυνόφοβοι και συμφεροντολόγοι. Το μυαλό μας στο πως θα μείνει το κακό μακριά μας ή, ακόμη καλύτερα, επιδιώκουμε να το αντιμετωπίζουμε ως «καλό».

Φοβούμαι πως, αν δεν είμαστε ραγιάδες, έχουμε τον ραγιαδισμό στο DNA μας!

Σε άλλο σημείωμα θα το αναπτύξω αυτό, προς το παρόν ας δούμε τι ήταν οι ραγιάδες και σε ποιο φορολογικό καθεστώς ζούσαν.

Ραγιάδες

Ραγιάς: Αραβικής προέλευσης λέξη (ράγι = κοπάδι) που χρησιμοποιούσαν οι Τούρκοι για τους μη μουσουλμάνους κατοίκους της Τουρκίας. Η σημασία της λέξης ήταν περιφρονητική και είχε την έννοια του σκλάβου. Η πλειοψηφία των ραγιάδων ήταν Έλληνες, Αρμένιοι, Εβραίοι και Φράγκοι. (οι χριστιανοί και οι Εβραίοι ραγιάδες λέγονταν ζιμήδες). Είχαν ελάχιστα δικαιώματα, τους απαγορευόταν να έχουν τις συνήθειες των Τούρκων σε ό,τι αφορά το ντύσιμο, την κατοικία κ.λπ. και ήταν υποχρεωμένοι να προσκυνούν τους Τούρκους και να καταβάλλουν κεφαλικό φόρο, το λεγόμενο «χαράτσι». (Χαράτσι = πληρώνεις ή χάνεις το κεφάλι σου). Δεν είναι περίεργο που οι περισσότεροι ονομάζουμε τους νέους φόρους που επιβάλει η τρόικα με την ανοχή των κυβερνώντων μας χαράτσια; Τι σημαίνει σημειολογικά αυτό άραγε;

Σχέδιο εξόντωσης

Οι Οθωμανοί στην προσπάθεια τους να ελέγξουν αποφασιστικά τους υπόδουλους υπηκόους του κράτους τους, ανέπτυξαν ένα λεπτομερές σύστημα καταγραφής των οικονομικών και δημογραφικών δεδομένων, που συνέλεγαν.
στα χρόνια της σκλαβιάς.

Είχαν συλλάβει και είχαν εφαρμόσει ένα σχέδιο οικονομικής εξόντωσης των υποδούλων ώστε να τους εξαναγκάσουν να εξισλαμιστούν ή να μην έχουν την δυνατότητα από τους εξαντλητικούς φόρους να σηκώσουν κεφάλι λόγω της πείνας και της εξαθλίωσης, παραμένοντας ραγιάδες.

                                   

 Ας δούμε κάποιους από τους φόρους που επέβαλαν.

► Ο βασικός φόρος ήταν αυτός της δεκάτης. Δηλαδή σε κάθε δέκα ίσα μέρη παραγωγής αγροτοκτηνοτροφικού προϊόντος, το ένα μέρος το έπαιρνε ο εκπρόσωπος της Οθωμανικής εξουσίας. Το κράτος υπενοικίαζε συνήθως το δικαίωμα είσπραξης της δεκάτης σε τοπικούς άρχοντες.

► Ο κεφαλικός φόρος (χαράτσι), από όλους τους υπόδουλους (άνδρες, γυναίκες και παιδιά). Όλοι οι ραγιάδες μετά τα 12 τους χρόνια ήταν υποχρεωμένοι να το πληρώνουν, για να αγοράζουν το δικαίωμα να ζουν!! Έπαιρναν μάλιστα και μια απόδειξη όπου γραφόταν επάνω «ο φέρων το παρόν έχει την άδεια να φέρην επί εν έτος την κεφαλήν επί των ώμων του». H καταβολή του φόρου αυτού ήταν σύμφωνη με τον ιερό νόμο του Ισλάμ, ο οποίος όριζε, πως οι «άπιστοι», που κατοικούσαν στη γη των «πιστών» ήταν υποχρεωμένοι να πληρώνουν χρήματα για την «προστασία» τους από τους μουσουλμάνους.

Αρχικά οι Τούρκοι εισέπρατταν τον κεφαλικό φόρο αδιακρίτως, αργότερα όμως διαίρεσαν τους Χριστιανούς σε τρεις τάξεις, και το χαράτσι ανάλογα σε τρεις βαθμούς^]:

• η πρώτη τάξη πλήρωνε τέσσερα φλουριά κατά κεφαλή
• η δεύτερη δύο
• και η τρίτη τάξη πλήρωνε ένα φλουρί κατά άτομο.

• Αναλόγως το χαράτσι του πρώτου βαθμού επιβαλλόταν στους έμπορους και τους πλούσιους, και ονομάζονταν αλάς.
• Το χαράτσι του δεύτερου βαθμού το πλήρωναν οι βιομήχανοι και οι τεχνίτες, και λεγότανε ιφσάτ.
• Το χαράτσι τρίτου βαθμού ήταν για τους γεωργούς και τους πτωχούς και λεγότανε εδνά.

Ο τρόπος είσπραξής του ήταν ο εξής: κάθε χρόνο η Υψηλή Πύλη πούλαγε τα δικαιώματα είσπραξης των φόρων σε ισχυρούς και πλούσιους Τούρκους. Αυτοί τον μεταπουλούσαν κερδοσκοπικά σε εκμισθωτές φόρων οι οποίοι αναλάμβαναν να εισπράξουν τον φόρο από τους μη μουσουλμάνους υπηκόους. Ο πλούσιος Τούρκος λεγόταν χαρατζίμπασης, οι δε εισπράκτορες λεγόντουσαν χαρατζίδες. Οι χαρατζίδες περιόδευαν τις πόλεις και τα χωριά με στρατιωτική συνοδεία και εισέπρατταν ποσά μεγαλύτερα από αυτά που έπρεπε να αποδώσουν στον χαρατζίμπαση, συχνά χρησιμοποιώντας βάρβαρα μέσα. Τη διαφορά την καρπώνονταν για προσωπικό τους όφελος.

► Η λεγόμενη «αποδεκάτωσις παίδων». Πρόκειται για το ελεεινό «παιδομάζωμα» που καθιερώθηκε επί σουλτάνου Μουράτ Α΄ και κράτησε μέχρι το 1632. Έπαιρναν υποχρεωτικά, Ελληνόπουλα ηλικίας αρχικά 6-7 ετών και τα κατέτασσαν στα τάγματα των Γενιτσάρων. Αυτός ο φόρος είχε ονομασθεί και «φόρος αίματος».
► Ο στρατιωτικός φόρος που τον πλήρωναν όλοι οι άρρενες κάτοικοι από 12 ετών έως τα βαθιά τους γεράματα.
► Ο φόρος «Κιουρέκ αξεσί» που τα έσοδά του προορίζονταν για την ενίσχυση του στόλου.
► Ο φόρος «Αβαρίζ» για την αποφυγή της στρατολόγησης.
► Ο φόρος «Αβέ Αξεσή» για την … διασκέδαση του σουλτάνου!!!
► Ο φόρος «Τεκιαλίφι Ντιβανιγιέ» για τις ανάγκες του υπουργικού συμβουλίου.
► Ζητήθηκε ακόμα και «φόρος οδοντογλυφίδας» που τον απαιτούσαν από τους υπόδουλους οι Τούρκοι αγάδες και άλλοι αξιωματούχοι για τον καθαρισμό των δοντιών τους!!!

► Κάθε οικογένεια πλήρωνε το φόρο «καπνού» (δηλαδή για το τζάκι της οικογένειας που κάπνιζε, και τους φόρους για το γάμο μπουγά, παρασί), τα καταλύματα, τα επαρχιακά έξοδα, την τιμητική στολή («καφτάνια»), τα καρφοπέταλα κι άλλους, που είχε δικαίωμα να επιβάλλει ο κάθε τοπικός Οθωμανός διοικητής.

                                 

Τότε και τώρα

Τότε όλοι αυτοί παράλογοι και ανελέητοι φόροι προσπαθούσαν να κρατήσουν τους Έλληνες ελεγχόμενους και υπόδουλους εξαθλιώνοντας τους. Τώρα γιατί επιβάλλονται τόσο παράλογη και ανελέητοι φόροι, εξαθλιώνοντας με παράλογες απαιτήσεις εκατομμύρια οικογένειες; Είναι προφανές πως κάποιοι επιδιώκουν να ξαναγυρίσουμε στο ραγιαδισμό. Κάποια ξένα κέντρα θέλουν να πάρουν το «φιλέτο», χωρίς να πληρώσουν και, δυστυχώς, κάποιοι, αυτοαποκαλούμενοι και «σωτήρες», έχουν γίνει τα «γιουσουφάκια» τους, οι «χαρατζιμπάσηδες» τους!
Και εμείς οι ραγιάδες; Υπομονή. Σε τετρακόσια τόσα χρόνια θα … ξεσηκωθούμε!

15/7/2013

Πηγές: http://el.wikipedia.org/

http://loutraki1.blogspot.gr

http://logia-tou-aera.blogspot.gr/