Η αλήθεια για το γάλα

 Πίνε γάλα, κάνει καλό, λένε όλοι. Είναι πλήρης τροφή, περιέχει ασβέστιο, κ.λ.π. Έτσι μεγαλώσαμε είναι αλήθεια, έτσι μας έμαθαν. Παλαιότερα, όταν το γάλα το έπαιρνες από τα ζώα σου, όταν το γάλα ήταν «φυσικό» και φρέσκο, θα ίσχυε προφανώς. Σήμερα με τον τρόπο που μεγαλώνουμε τα ζώα, με τις τροφές που τα ταΐζουμε, με την επεξεργασία του γάλακτος (παστερίωση, ομογενοποίηση κ.α) τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Όλο και περισσότερες φωνές αμφισβητούν την αξία του, όλο και περισσότερες μελέτες το … απαξιώνουν.

Ας δούμε κάποιους «μύθους» για το γάλα και πως αμφισβητούνται από κάποιους, γιατί υπάρχουν και οι περί του αντιθέτου απόψεις, ειδικούς.

 Τι περιέχει σήμερα το γάλα;

Κάθε γουλιά γάλα περιέχει :
Αυξητική ορμόνη – Λιπαρά – Χοληστερόλη - Αλλεργιογόνες πρωτεΐνες - Εντομοκτόνα
Αίμα – Πύον – Αντιβιοτικά – Βακτηρίδια - Ιούς και άλλα

1: Το γάλα βοηθά να χτιστούν γερά κόκκαλα

Το γάλα αποτελεί τη χειρότερη πηγή ασβεστίου!

Χιλιάδες εξετάσεις αίματος έδειξαν ότι εκείνοι που πίνουν 3 - 4 ποτήρια γάλα την ημέρα, έχουν τα χαμηλότερα επίπεδα του ασβεστίου στο αίμα.

Το γάλα περιέχει πολύ ασβέστιο αλλά σε μια μορφή που είναι πολύ δύσκολο να απορροφηθεί από τον άνθρωπο. Ως αποτέλεσμα το ασβέστιο περνάει από το σύστημα του σώματός μας και εξέρχεται από αυτό. Δεν είναι βεβαίως εντελώς άχρηστο γιατί δεσμεύει πολλά από τα άχρηστα λίπη της διατροφής και έτσι αποβάλλεται μαζί τους, βοηθώντας τον οργανισμό να κατακρατά λιγότερο λίπος.

Μόνο στο ωμό γάλα το ασβέστιο είναι εύκολα απορροφήσιμο. Από την άλλη ωστόσο είναι αδύνατο να βρεις ωμό φρέσκο μη παστεριωμένο γάλα.

Το ένζυμο φωσφατάση που βρίσκεται στο ωμό γάλα είναι αυτό που κάνει το ασβέστιο εύκολα απορροφήσιμο . Δυστυχώς η φωσφατάση, καταστρέφεται εντελώς κατά την διάρκεια της διαδικασίας της παστερίωσης.

Η παστερίωση ίσως ήταν δικαιολογημένη όταν παθήσεις συνδεόμενες με προϊόντα του γάλατος, όπως η φυματίωση των βοοειδών που μεταδίδεται από μολυσμένες αγελάδες και σχετίζεται με κακές συνθήκες υγιεινής κατά το άρμεγμα, αποτελούσαν απειλή για την δημόσια υγεία.
Με δεδομένα την καθαριότητα και τα κριτήρια υγιεινής που επιβάλλονται στις σύγχρονες γαλακτοκομικές μονάδες, η παστερίωση είναι μάλλον περιττή.
Στην Αμερική ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων αποδέχεται αυτό το γεγονός πιστοποιώντας τις μονάδες που πληρούν τις προϋποθέσεις καθαριότητας για την πώληση ωμού γάλακτος. Δηλαδή, η παστερίωση ουσιαστικά επιτρέπει σε πολλές μονάδες γάλακτος να λειτουργούν με μειωμένες προδιαγραφές υγιεινής. Σε αυτή την περίπτωση μήπως παίζονται παιχνίδια εις βάρος του καταναλωτή, τα οποία αποσκοπούν στο κέρδος και όχι στη μέριμνα της υγείας του.

Πώς η βιομηχανία γάλακτος προωθεί την οστεοπόρωση

του Herb Denenberg*, στην εφημερίδα The Evening Bulletin

Η βιομηχανία γάλακτος προωθεί την κατανάλωση γαλακτοκομικών και ασβεστίου ως μέσο πρόληψης κατά της οστεοπόρωσης, αλλά η πραγματικότητα μπορεί να είναι τελείως αντίστροφη. Επιστημονικές μελέτες σήμερα υποστηρίζουν πως η υπερβολική κατανάλωση ζωικών πρωτεϊνών (όπως αυτές που περιέχονται στο γάλα και τα γαλακτοκομικά) και ασβεστίου, μπορούν να προκαλέσουν οστεοπόρωση. Υπάρχουν αποδείξεις για την επικινδυνότητα των γαλακτοκομικών για την ανθρώπινη υγεία για πάνω από 100 χρόνια, αλλά δεν αποτελούν μία είδηση που θα γίνονταν πρωτοσέλιδο, όσο η παντοδύναμη βιομηχανία κινεί τα νήματα του μάρκετινγκ και της διαφήμισης.

Πως το γάλα βοηθά την οστεοπόρωση

►  Στο κλασσικό του βιβλίο, «The China Study» του 2004 ο Τ. Colin Campbell αναφέρει: «Οι Αμερικάνοι καταναλώνουν περισσότερα γαλακτοκομικά από κάθε άλλο λαό στον πλανήτη. Άρα θα έπρεπε να έχουν τα πιο γερά κόκκαλα, σωστά; Δυστυχώς όχι. Πρόσφατη έρευνα αποδεικνύει πως οι Αμερικανίδες άνω των 50 ετών έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό σε κατάγματα ισχίου».

Τα κατάγματα ισχίου  είναι μία αξιόπιστη ένδειξη οστεοπόρωσης.
Ο πιο σημαντικός λόγος που η κατανάλωση γάλακτος οδηγεί σε κατάγματα ισχίου είναι ο εξής: Το γάλα είναι πλούσιο σε ζωική πρωτεΐνη. Οι ζωικές πρωτεΐνες αυξάνουν το φορτίο του ανθρώπινου σώματος σε οξύ. Αυτό σημαίνει πως το αίμα και οι ιστοί γίνονται πιο όξινοι. Για να καταπολεμήσει αυτήν την επίθεση οξέων ο ανθρώπινος οργανισμός, χρησιμοποιεί το ασβέστιο. Το ασβέστιο αυτό προέρχεται από κάπου, και αυτό το κάπου είναι τα κόκκαλα μας. Όταν το ασβέστιο απομακρύνεται από τα οστά, γίνονται πιο ευάλωτα στα κατάγματα.
Αυτή η σύνδεση μεταξύ ζωικής πρωτεΐνης, της υγείας των οστών και των καταγμάτων, αναφέρθηκε πρώτη φορά το 1880 και καταγράφηκε το 1920. Από τότε πάρα πολλές έρευνες έχουν επανεξετάσει το θέμα και καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα. Το 2000, έρευνα του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Φραντσίσκο, κατέδειξε πως όσο μεγαλύτερη είναι η πρόσληψη φυτικών πρωτεϊνών από τον άνθρωπο, σε σχέση με αυτές προερχόμενες από ζωικές πηγές, τόσο μικρότερη η πιθανότητα καταγμάτων. Μάλιστα, όταν η ποσότητα φυτικής πρωτεΐνης είναι μεγάλη και η ζωική πρωτεΐνη ελάχιστη, υπάρχει εικονική εξάλειψη των καταγμάτων. Αυτό είναι μόνο η αρχή. Η πρόσληψη ασβεστίου μέσω των γαλακτοκομικών διαδραματίζει ρόλο όχι μόνο στα κατάγματα αλλά και στην ανάπτυξη της οστεοπόρωσης. Ο Campell γράφει : «Σε έρευνα που έγινε σε δέκα χώρες, η υψηλή κατανάλωση ασβεστίου συνδέθηκε με τη μεγαλύτερη - όχι μικρότερη - πιθανότητα οστεοπόρωσης. Σε αυτές τις χώρες το ασβέστιο προσλαμβάνονταν κυρίως από τα γαλακτοκομικά και όχι από φυτικές πηγές».

►  Ο Mark Hegsted, ένας από τους κορυφαίους διαιτολόγους και καθηγητής στο Χάρβαρντ εδώ και πολλά χρόνια, απέδειξε τη σημασία του ασβεστίου στα κατάγματα και την οστεοπόρωση. Βρήκε πως μεγάλη πρόσληψη ασβεστίου για πολλά χρόνια αφαιρεί από το ανθρώπινο σώμα τη δυνατότητα να ελέγξει πόσο ασβέστιο χρησιμοποιεί και πότε. Βρήκε πως το παραπάνω ασβέστιο καταστρέφει τους μηχανισμούς του οργανισμού που ελέγχουν την απορρόφηση και αποβολή του. Γράφει, «η καταστροφή με αυτόν τον τρόπο του ελεγκτικού μηχανισμού του οργανισμού είναι η συνταγή για οστεοπόρωση στις γυναίκες που βρίσκονται στην εμμηνόπαυση και μετά. Οι γυναίκες σε αυτό το στάδιο της ζωής τους, πρέπει να είναι ικανές να χρησιμοποιούν το ασβέστιο με φειδώ, ειδικά αν ακολουθούν δίαιτα που βασίζεται στις ζωικές πρωτεΐνες. Το γεγονός ότι το σώμα χάνει την ικανότητά του να ελέγχει τους μηχανισμούς του μετά από χρόνια κατάχρηση συγκεκριμένων στοιχείων, είναι ένα φαινόμενο χρόνια αποδεδειγμένο βιολογικά».
Φτάνουμε στο εξής συμπέρασμα : «Με βάση αυτά τα ευρήματα, κατανοούμε πως είναι πιθανό η ζωική πρωτεΐνη και το ασβέστιο - όταν καταναλώνονται σε μεγάλες ποσότητες - είναι ικανά να αυξήσουν τις πιθανότητες εμφάνισης οστεοπόρωσης. Τα γαλακτοκομικά, δυστυχώς, είναι η μοναδική τροφή που είναι πλούσια και στα δύο αυτά στοιχεία.» Γι' αυτό τα κατάγματα ισχίου εμφανίζονται περισσότερο σε πληθυσμούς που καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες γαλακτοκομικών.

►  Ο Δρ. Walter C. WIllett της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ, στο βιβλίο του «Eat, Drink and Be Healthy» (2001) μιλά αντίθετα στην συνήθη πρόταση των γιατρών για κατανάλωση τουλάχιστον τριών ποτηριών γάλακτος την ημέρα. « Μία δίαιτα πλούσια σε ζωικά λίπη, έχει συνδεθεί με τον υψηλό κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του προστάτη. Σε εννέα διαφορετικές έρευνες, παρατηρήθηκε πως τα περιστατικά καρκίνου του προστάτη συνδέονται με την μεγάλη κατανάλωση γάλακτος». Και τελειώνει : « Δεν συνιστώ το γάλα σαν ρόφημα για τους μεγάλους και πιστεύω πως πρέπει να θεωρούμε τα γαλακτοκομικά μία εναλλακτική λύση στη διατροφή μας και όχι ένα απαραίτητο στοιχείο (2 -3 μερίδες κάθε μέρα) όπως προτείνεται στην τροφική πυραμίδα της USDA».
►  «Ο μύθος ότι η οστεοπόρωση προκαλείται από την ανεπάρκεια ασβεστίου δημιουργήθηκε για να πουλήσει τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα συμπληρώματα ασβεστίου.
Δεν υπάρχει καμία αλήθεια σ’ αυτόν.
Οι Αμερικανίδες είναι μεταξύ των μεγαλύτερων καταναλωτών ασβεστίου στον κόσμο, και παρ’ όλα αυτά έχουν ένα από τα πιο υψηλά επίπεδα οστεοπόρωσης στον κόσμο.»
Δρ John McDougall

Συμβουλές

Ο Δρ. Campbell προτείνει τους εξής τρόπους για την αποφυγή του κινδύνου:

- Μείνετε ενεργοί και γυμνάζεστε συχνά. Η άσκηση βοηθά στην αποφυγή οστεοπόρωσης και φυσικά στη διατήρηση καλής υγείας.
- Καταναλώνετε ποικιλία φυτικών τροφών, αποφεύγοντας τις ζωικές πρωτεΐνες και τα γαλακτοκομικά. Το ασβέστιο που χρειάζεται ο οργανισμός μπορείτε να το πάρετε από φυτικής προέλευσης τροφές όπως τα φασόλια και τα φυλλώδη λαχανικά. Αν μάλιστα αποφεύγετε τους επεξεργασμένους υδατάνθρακες όπως η άσπρη ζάχαρη, τα γλυκά και το άσπρο ψωμί, δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα στο να λαμβάνετε ό,τι χρειάζεστε από τα φυτά.
- Μειώστε την κατανάλωση αλατιού. Αυτό σημαίνει την αποφυγή υψηλά επεξεργασμένων τροφών, γιατί είναι γεμάτες αλάτι και νάτριο.
- Αν θέλετε να αποφύγετε τις χρόνιες παθήσεις, όπως η οστεοπόρωση, ο καρκίνος, τα καρδιοαγγειακά νοσήματα, το εγκεφαλικό, ο διαβήτης, η νόσος Αλτσχάίμερ κ.α. ακολουθήστε τη συμβουλή όπως διατυπώθηκε στην έρευνα "The China Study". Υιοθετήστε μία διατροφή πλούσια σε πλήρεις φυτικές τροφές, ελαχιστοποιώντας την κατανάλωση επεξεργασμένων τροφών, αλατιού και λιπών.
* O Herb Denenberg, είναι καθηγητής στο Wharton School, δημοσιογράφος στην εφημερίδα Philadelphia και συνήγορος του καταναλωτή. Το e-mail του είναι

advocate@theeveningbulletin.com.

 Μελέτες

► Ερευνητές στο πανεπιστήμιο Yale, αφού εξέτασαν 34 δημοσιευμένες μελέτες σε 16 χώρες, οι διαπίστωσαν ότι οι χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά οστεοπόρωσης «συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, της Σουηδίας, και της Φινλανδίας», είναι εκείνες στις οποίες οι άνθρωποι καταναλώνουν το περισσότερο κρέας, γάλα, και άλλα ζωικά τρόφιμα.
Αυτή η μελέτη επίσης έδειξε ότι αφρικανικοί Αμερικανοί, που καταναλώνουν, κατά μέσον όρο, περισσότερα από 1.000 mg ασβεστίου ανά ημέρα, είναι 9 φορές πιθανότερο να πάθουν σπάσιμο των ισχίων από ότι είναι οι νοτιοαφρικανικοί Μαύροι, των οποίων η καθημερινή πρόσληψη ασβεστίου είναι μόνο 196 mg.
Οι άνθρωποι που καταναλώνουν περισσότερο ασβέστιο έχουν τα πιο αδύνατα κόκκαλα και τα υψηλότερα ποσοστά οστεοπόρωσης...

► Η μελέτη ορόσημο του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ που παρακολούθησε 78.000 γυναίκες στη διάρκεια 12 ετών, διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που κατανάλωσαν το περισσότερο ασβέστιο από τα γαλακτοκομικά τρόφιμα έσπασαν περισσότερα κόκκαλα από εκείνες που έπιναν σπάνια γάλα. Αυτός ο αυξανόμενος κίνδυνος σπασίματος ισχίων συνδέθηκε με το γαλακτοκομικό ασβέστιο.

► Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό περιοδικό της κλινικής διατροφής (2001), βρήκε ότι:
«Οι γυναίκες που έφαγαν το μεγαλύτερο μέρος της πρωτεΐνης τους από ζωικές πηγές είχαν 3 φορές το ποσοστό απώλειας κόκκαλων και 3,7 φορές το ποσοστό σπασιμάτων ισχίων των γυναικών που έφαγαν το μεγαλύτερο μέρος της πρωτεΐνης τους από φυτικές πηγές.»

► Η απορρόφηση ασβεστίου
Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό περιοδικό της κλινικής διατροφής (2000) διαπίστωσε ότι η μεγάλη κατανάλωση φρούτων και λαχανικών έχουν θετικές επιπτώσεις στην υγεία των οστών ενώ η γαλακτοκομική κατανάλωση όχι.
Η απορρόφηση ασβεστίου από το γάλα είναι περίπου 30 τοις εκατό, ενώ οι αριθμοί για το μπρόκολο, τα λαχανάκια Βρυξελλών, το σινάπι, τις ρέβες, το κατσαρό λάχανο, και μερικά άλλα φυλλώδη πράσινα λαχανικά κυμαίνονται μεταξύ 40 έως 64 τοις εκατό.

► Απώλεια ασβεστίου
ο διατροφολόγος ερευνητής Robert P. Heaney διαπίστωσε ότι καθώς η κατανάλωση πρωτεΐνης αυξάνεται, εξ ίσου αυξάνεται το ποσό ασβεστίου που χάνεται στα ούρα

Τι μπορώ να κάνω λοιπόν για να έχω γερά κόκκαλα;

Να εξαλείψετε τη ζωική πρωτεΐνη (προκαλεί σοβαρή επιδείνωση των οστών).
Όχι κατανάλωση οινοπνεύματος (το οινόπνευμα είναι τοξικό για τα κύτταρα που σχηματίζουν τα οστά και εμποδίζει την απορρόφηση του ασβεστίου).
Όχι στο αλάτι (το νάτριο τραβάει το ασβέστιο από τα κόκκαλα)
Να παίρνετε αρκετή βιταμίνη Δ (εάν δεν ξοδεύετε κάποιο διάστημα στον ήλιο, να τρώτε τα κατάλληλα τρόφιμα).
Μην καπνίζετε (μελέτες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες που καπνίζουν έχουν 5 έως 10 τοις εκατό λιγότερη πυκνότητα οστών στην εμμηνόπαυση από τις μη καπνίζοντες).
Να κάνετε αρκετή άσκηση. Συνεισφέρει στην οικοδόμηση ισχυρών οστών.

Συμπέρασμα:
Το να πίνει κανείς γάλα χτίζει τα κέρδη των γαλακτοκομικών εταιρειών, αλλά όπως δείχνουν οι παραπάνω μελέτες θα βλάψει τα κόκκαλα σας παρά θα τα βοηθήσει.
Και τα γαλακτοκομικά τρόφιμα συνδέονται με όλα τα είδη άλλων προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένης της παχυσαρκίας, των καρδιακών παθήσεων και του καρκίνου.
Μπορούν επίσης να αναπτύξουν άλλα προβλήματα, όπως η διαταραχή της προσοχής, οι μαθησιακές δυσκολίες, ευαισθησία στις μολύνσεις και τις διαταραχές του συκωτιού.
Επίσης είναι πιθανό να είναι μολυσμένα με επίπεδα ιχνών και άλλων χημικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένης της διοξίνης, μια από τις τοξικότερες ουσίες που είναι γνωστές στους ανθρώπους.

2: Το γάλα είναι το κορυφαίο ποτό υγείας

Το γάλα της αγελάδας είναι ειδική τροφή για τα μοσχαράκια. Δεν είναι κατάλληλο να πίνεται από ανθρώπους όπως επίσης και το γάλα άλλων θηλαστικών.
Δεν έχει περισσότερο νόημα για τους ανθρώπους να καταναλώνουν το μητρικό γάλα αγελάδων απ' ό,τι να καταναλώσουν το μητρικό γάλα αρουραίων, γάτων, σκυλιών, καμηλοπαρδάλεων, ή οποιουδήποτε άλλου θηλαστικού.
Η φύση δημιούργησε το ανθρώπινο μητρικό γάλα για τα μωρά, το μητρικό γάλα των αγελάδων για τα μοσχαράκια, και ούτω καθ’ εξής.
Για να αυξήσουν την παραγωγή γάλακτος, πολλές αγελάδες σήμερα εμβολιάζονται με την αυξητική ορμόνη των βοοειδών (BGH) που προκαλεί λοιμώξεις στους μαστούς τους. Στη συνέχεια, αντιμετωπίζονται με μια μυριάδα αντιβιοτικών και φαρμάκων sulfa. Τα ιχνοστοιχεία των φαρμάκων αυτών βρέθηκαν στο γάλα τους και καταλήγουν σε εκείνους που ήπιαν αυτό το γάλα.
Για να παραταθεί η διάρκεια ζωής του ομογενοποιημένου γάλακτος, το γάλα «σταθεροποιείτε» με τοξικές ουσίες από πολλά γαλακτοκομεία.

Το ομογενοποιημένο, σταθεροποιημένο και BFH γάλα, έχει συνδεθεί με την έλλειψη σιδήρου, αλλεργίες, διάρροια, παραρρινοκολπίτιδα, κράμπες, κρυολογήματα και γρίπη, διαβήτη, μολύνσεις αυτιών, οστεοπόρωση, άσθμα, δυσκοιλιότητα, χρόνια κόπωση, πονοκεφάλους, ακμή, παχυσαρκία, αρθρίτιδα, ασθένεια του Lou Gehrig, καταρράκτη, αναιμία, γαστρεντερική αιμορραγία, αρτηριοσκλήρωση και άλλες ασθένειες.
Η έρευνα δείχνει ότι μια βοοειδής πρωτεΐνη στο γάλα καταστρέφει τα κύτταρα βήτα του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη, προκαλώντας το διαβήτη.

Η σχέση του με τις καρδιακές παθήσεις είναι ιδιαίτερα ισχυρή. 

Τα ουσιαστικά λίπη που απαιτούνται για την ανάπτυξη του εγκεφάλου βρίσκονται στα φυτικά έλαια. Το γάλα είναι πολύ χαμηλό σε αυτά τα ουσιαστικά λίπη και υψηλό στα κορεσμένα λίπη που ενθαρρύνουν τα προβλήματα βουλώματος αρτηριών και βάρους καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν.

Η διαδικασία της ομογενοποίησης δημιουργεί το ένζυμο που ονομάζεται οξειδάση ξανθίνης (xanthine oxidate) που καταστρέφει τις αρτηρίες και συμβάλλει στην πρόκληση καρδιαγγειακών παθήσεων και τη δημιουργία της αρτηριακής πλάκας.

«Το γάλα χωρίς λιπαρά είναι πολύ χαμηλό στις βιταμίνες Β. Ο μεταβολισμός όλης αυτής της πρωτεΐνης του γάλακτος, ελλείψει των βιταμινών Β, συμβάλλει στη συγκέντρωση homocysteine, ενός δείκτη για τις καρδιακές παθήσεις».

William B. Grant, ph. Δ

3: Το γάλα είναι απαραίτητο για τα παιδιά που μεγαλώνουν

Οι γονείς περνούν αυτόν τον μύθο στα παιδιά τους, και οι παραπληροφορημένοι διατροφολόγοι τον ενισχύουν.

Τρεις λόγοι που το γάλα και τα παιδιά δεν πάνε μαζί.

► Tο γάλα είναι η κύρια αιτία της ανεπάρκειας σίδηρου αναιμίας στα νήπια, και η αμερικανική ακαδημία παιδιατρικής αποθαρρύνει τώρα το δόσιμο γάλακτος στα παιδιά, πριν από τα πρώτα γενέθλιά τους.
► Eχει αποδειχθεί ότι η κατανάλωση γάλακτος στην παιδική ηλικία συμβάλλει στην ανάπτυξη του διαβήτη τύπου -1. Ορισμένες πρωτεΐνες στο γάλα μοιάζουν με τα κύτταρα βήτα του παγκρέατος που εκκρίνουν την ινσουλίνη. Σε μερικές περιπτώσεις, το ανοσοποιητικό σύστημα κάνει αντισώματα ενάντια στην πρωτεΐνη γάλακτος που εσφαλμένα επιτίθενται και καταστρέφουν τα κύτταρα βήτα.
►  Το γάλα της αγελάδας είναι η υπ αριθμόν ένα πηγή αλλεργιών στα παιδιά, και η έρευνα συνδέει την κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων, με προβλήματα ιγμορείων, κολικούς , αυτισμό, χρόνιες μολύνσεις αυτιών (που μολύνουν μέχρι 40% όλων των παιδιών κάτω από την ηλικία των 6), διαβήτη (τύπος 1 ή «νεανικό-ξεκίνημα διαβήτη «), ακμή, παχυσαρκία, δυσκοιλιότητα, βλέννα, και ποικίλες άλλες ασθένειες.
Οι αλλεργίες γάλακτος συνδέονται επίσης με τα προβλήματα συμπεριφοράς στα παιδιά και με την ενοχλητική άνοδο του άσθματος παιδικής ηλικίας.

Γάλα μόνο στην νηπιακή ηλικία
Ο μακαρίτης Δρ Benjamin Spock, στο βιβλίο του «Η μέριμνα μωρών και παίδων» (το πιο καλοπουλημένο βιβλίο στις ΗΠΑ, στη διάρκεια των προηγούμενων 50 ετών), αφού συστήσει ότι κανένας δεν πρέπει να καταναλώνει το γάλα αγελάδας και καταχωρώντας έναν πλήθος δεινών που συνδέονται με την κατανάλωση γάλακτος (καρδιακές παθήσεις, καρκίνος, παχυσαρκία, αντιβιοτικό υπόλειμμα, ανεπάρκεια σιδήρου, άσθμα, μολύνσεις αυτιών, παθήσεις του δέρματος, πόνοι στομάχου, φούσκωμα, και διάρροια), ολοκληρώνει:
«Στη φύση, τα ζώα δεν πίνουν γάλα μετά από την νηπιακή ηλικία, και αυτό είναι το κανονικό και για τους ανθρώπους, επίσης. Τα παιδιά μένουν στην καλύτερη ισορροπία ασβεστίου όταν η πρωτεΐνη τους προέρχεται από φυτικές πηγές.»

Ο Δρ Spock συστήνει το ανθρώπινο μητρικό γάλα για τα μωρά, έτσι όπως έχει προορίσει η φύση.


                                     

  4: Το γάλα είναι καθαρό και θρεπτικό

Έλεγχος της δημόσιας υγείας
Ο Δρ T. Colin Campbell , ο παγκόσμιος κορυφαίος επιδημιολογικός ερευνητής στον τομέα της διατροφής και της υγείας, λέει:
«Οι άνθρωποι των γαλακτοκομικών εταιρειών, από τη δεκαετία του '20, έχουν επιτύχει πάρα πολύ στην καλλιέργεια ενός περιβάλλοντος μέσα ουσιαστικά σε όλα τα τμήματα της κοινωνίας "από την έρευνα και την εκπαίδευση έως τις δημόσιες σχέσεις και την πολιτική" για να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι το γάλα της αγελάδας και τα προϊόντα του είναι το μάννα από τον ουρανό.
Μην κάνετε κανένα λάθος σχετικά με αυτό. Η γαλακτοκομική βιομηχανία ουσιαστικά είχε και έχει τον πλήρη έλεγχο οποιασδήποτε αλλά και όλων των πληροφοριών για την δημόσια υγεία που έχουν ποτέ έρθει στο επίπεδο δημόσιας διερεύνησης... Ο συσχετισμός μεταξύ της πρόσληψης ζωικών ποσοστών πρωτεΐνης και σπασίματος εμφανίζεται να είναι τόσο ισχυρός όσο η ένωση μεταξύ του καπνίσματος και του καρκίνου των πνευμόνων.» - Δρ T. Colin Campbell

Σαν να μην ήταν ήδη αρκετά κακό από μόνο του το γάλα, ο χημικός γίγαντας, η Monsanto, και η FDA το έκαναν πολύ χειρότερο. Το 1994 η FDA ενέκρινε τη χρήση του recombinant bovine somatotropin (rbST), μια γενετικά κατασκευασμένη ορμόνη από την Monsanto που αυξάνει την παραγωγή γάλακτος στις αγελάδες από 10-25%.Το γάλα από τις αγελάδες που αντιμετωπίζεται με rbST περιέχει ανεβασμένα επίπεδα insulin-like growth factor-I (IGF-I), ένας από τους ισχυρότερους αυξητικούς παράγοντες που προσδιορίστηκαν ποτέ.
Ο (IGF-I), εμφανίζεται φυσικά και στις αγελάδες και στους ανθρώπους και είναι ίδιος μεταξύ αυτών των δύο ειδών. Ενώ ο (IGF-I) δεν προκαλεί καρκίνο, υποκινεί σίγουρα την αύξησή του. Οι πρόσφατες μελέτες έχουν βρει μια 7απλή αύξηση στον κίνδυνο καρκίνου του μαστού στις γυναίκες και μια 4απλή αύξηση στον προστατικό καρκίνο στους άνδρες με τα πιο υψηλά επίπεδα. Η rbST αυξάνει επίσης τις μολύνσεις των μαστών της αγελάδας. Επομένως, στις αγελάδες που θεραπεύονται με rbST δίνονται περισσότερα αντιβιοτικά, και τα υψηλότερα ίχνη αυτών των φαρμάκων, καθώς επίσης και πύον και βακτηρίδια από τους μολυσμένους μαστούς, βρίσκονται στο γάλα τους.

Το καλύτερο γάλα

Το καλύτερο γάλα για τον ενήλικα είναι το γάλα της κατσίκας την στιγμή ακριβώς που θα αρμεχτεί και όχι αργότερα, γιατί το γάλα της μαμάς κατσίκας ( και φυσικά το γάλα όλων των θηλαστικών ) περιέχει αντιβιοτικούς παράγοντες που περνούν με τον θηλασμό στο κατσικάκι.

Αν λοιπόν πιούμε το γάλα της την στιγμή ακριβώς που θα αρμεχτεί:

1)  δεν διατρέχουμε κίνδυνο αφού τα βακτήρια και άλλοι παθογόνοι μικροοργανισμοί που υπάρχουν στο περιβάλλον δεν προλαβαίνουν να ενσωματωθούν στο γάλα και

2)  προσλαμβάνουμε και το απαραίτητο για τον οργανισμό μας ασβέστιο.

Αν όμως το ζώο έχει μελιταίο πυρετό, τότε αν καταναλωθεί άβραστο, θα μολύνει όποιον το πιεί.

Αυτός είναι ο τρόμος που καλλιεργείται στους ανθρώπους από «ειδικούς», όπως και με τα εμβόλια, ώστε να είμαστε πάντα φοβισμένοι.

Ο πυρετός στα ζώα δημιουργείται από την πολυκοσμία - πολυζωία και τα όχι καθαρά ζώα. Αν ο γείτονας έχει πολλά ζώα τα οποία δεν καθαρίζει ποτέ θα αρρωστήσουν έτσι ανύποπτα «μπορεί» η αρρώστια να περάσει και σε αλλά ζώα. Βεβαίως οι ενδείξεις είναι καθαρές, το ζώο δεν έχει όρεξη να φάει, ξαπλώνει δεν μπορεί να τρέξει μαζί με τα άλλα κλπ.

Αν λοιπόν πίνουμε ωμό γάλα από υγιή ζώα δεν διατρέχουμε κανένα κίνδυνο!

Το κατσικίσιο γάλα είναι πιο ελαφρύ από το πρόβειο, πιο εύπεπτο και πιο εύγευστο. Φρεσκοαρμεγμένο μάλιστα έχει άριστη θερμοκρασία ροφήματος, το δε καλοκαίρι την ιδανική για πήξιμο φέτας.

Στην φέτα, μετά από 40 ημέρες παραμονής στην άλμη, ο μελιταίος εξαφανίζεται, το δε όξινο περιβάλλον εξοντώνει τους περισσότερους παθογόνους μικροοργανισμούς.

Στο εξωτερικό υπάρχουν πολλές φάρμες που πωλούν ελεύθερα ωμό γάλα - το οποίο είναι αλκαλικό, ισοροπεί το ΡΗ του αίματος το όποιο είναι αιτία όλων των ασθενειών (το όξινο αίμα).

Πηγές ασβεστίου
Οι υγιέστερες πηγές ασβεστίου είναι τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και όσπρια.
Δεν χρειάζεται να φάτε τεράστιες μερίδες λαχανικών ή φασολιών για να πάρετε αρκετό ασβέστιο, αλλά να περιλαμβάνετε και τα δύο στον κανονικό προγραμματισμό των διατροφικών επιλογών σας.
Εάν ψάχνετε για πρόσθετο ασβέστιο, οι χυμοί γκρέιπφρουτ, πορτοκαλιού, μήλου,  είναι καλές επιλογές.

Εναλλακτικές πηγές ασβεστίου

Η παροχή της αναγκαίας ημερήσιας ποσότητας ασβεστίου στους ασθενείς με δυσανεξία στη λακτόζη είναι πρωταρχικής σημασίας, καθώς η κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων, που αποτελούν την κύρια διαιτητική πηγή ασβεστίου, περιορίζεται. Εναλλακτικές πηγές ασβεστίου αποτελούν τα λαχανικά (μπρόκολο, σπανάκι, μπάμιες, ρεβίθια), ορισμένα θαλασσινά που περιέχουν μαλακά κόκαλα που μπορούν να φαγωθούν (σολομός, σαρδέλα, γαρίδες), οι ξηροί καρποί (αμύγδαλα, καρύδια) και το μαλακό τυρί σόγιας (tofu). Επειδή όμως οι τροφές που είναι πλούσιες σε ασβέστιο, αλλά δεν περιέχουν γάλα, δεν αρέσουν στα περισσότερα παιδιά, δεν θα πρέπει να παραβλέπεται η πιθανότητα χορήγησης συμπληρωμάτων ασβεστίου. Μελέτες έχουν δείξει ότι παιδιά με δυσανεξία στη λακτόζη, που υποβάλλονταν σε δίαιτα χαμηλή σε λακτόζη και ασβέστιο, παρουσίασαν ελάττωση της οστικής πυκνότητας συγκρινόμενα με τα παιδιά εκείνα που ελάμβαναν κανονική δίαιτα.
Οι ημερήσιες ανάγκες ασβεστίου συνίστανται σε 800 mg στοιχειακού ασβεστίου για παιδιά ηλικίας κάτω των 10 ετών και 1.200 mg γι' αυτά που είναι άνω των 10 ετών.

Στην πραγματικότητα, η καλύτερη πηγή ασβεστίου για τον άνθρωπο είναι στα φρούτα και τα λαχανικά που τρώτε.
Και υπάρχουν άλλες πηγές για ασβέστιο που ξεπερνούν πολύ κάθε τι που μπορείς να βρεις στο γάλα.
Η κράμβη, το γογγύλι, τα πράσινα λάχανα και άλλα σκούρα πράσινα λαχανικά είναι όλα άριστες πηγές απορροφήσιμου ασβεστίου. Η κράμβη έχει 200 mg ανά φλιτζάνι, τα πράσινα λάχανα ανεβαίνουν στα 300 mg και τα πράσινα από τα γογγύλια περιέχουν 450 mg.

Περιεκτικότητα σε ασβέστιο στα διάφορα τρόφιμα.

Τα γαλακτοκομικά προϊόντα προάγονται ως πηγή ασβεστίου, αλλά πολλά φυτικά τρόφιμα είναι πλούσια σε αυτό το στοιχείο. Στις ΗΠΑ συστήνουν από 800-1200 mg/ημέρα

Αριθμοί ανά 100 γραμμάρια, μονάδα mg
Λαχανικά:
Μπρόκολο 246,  Κάρδαμο 90,  Σπανάκι 83,  Κατσαρό λάχανο 74,  Μαϊντανός 61
Όσπρια:
Ρεβύθια  75, Φασόλια 70
Λαχανικά θάλασσας:
Agar Agar  400 , Hijiki  1400, Kombu  800, Nori  400 , Wakame  1300
Σπόροι/ξηροί καρποί:
Σπόροι σουσαμιού  331, φουντούκια  60, ηλιόσποροι  40
Γαλακτοκομικά τρόφιμα:
Τυρί  100, Γάλα αγελάδων  28, Αυγά  27
                                    
ΤΟ ΓΑΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ... ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ:
Στα εκτροφεία όπου οι αγελάδες στοιβάζονται σε τεράστια υπόστεγα, χρησιμοποιούνται ως μηχανές γάλακτος. Με το γενετικό χειρισμό και τις εντατικές τεχνολογίες παραγωγής, είναι σύνηθες για τις σύγχρονες αγελάδες να παράγουν 50 κιλά γάλα ημερησίως — 10 φορές περισσότερο από όσο θα παρήγαν στη φύση. Για να κρατήσουν την παραγωγή όσο το δυνατόν υψηλότερη, γονιμοποιούν τεχνητά τις αγελάδες κάθε έτος. Οι ορμόνες αύξησης και τα αφύσικα προγράμματα αρμέγματος αναγκάζουν τις θηλές των γαλακτοκομικών αγελάδων να πονούν και να γίνουν τόσο βαριές που σέρνονται μερικές φορές στο έδαφος, με συνέπεια τις συχνές μολύνσεις και την κατάχρηση αντιβιοτικών. Οι αγελάδες -- όπως όλα τα θηλαστικά -- κάνουν γάλα για να ταΐσουν τα μωρά τους -- όχι τους ανθρώπους.
Τα αρσενικά μοσχαράκια, τα «υποπροϊόντα» της γαλακτοκομικής βιομηχανίας, υπομένουν 14 ως 17 εβδομάδες βασανιστηρίου σε κλουβιά τόσο μικρά που δεν μπορούν να γυρίσουν ακόμη και γύρω.
Τα θηλυκά αντικαθιστούν τις παλαιές, καταπονημένες μητέρες τους, ή θανατώνονται σύντομα μετά τη γέννηση για την πυτιά στα στομάχια τους (ένα συστατικό των περισσότερων εμπορικών τυριών). Κρατιούνται συχνά σε μικροσκοπικά κλουβιά ή δένονται στους στάβλους για τους πρώτους μήνες της ζωής τους, μόνο για να μεγαλώσουν μέχρι να γίνουν «μηχανές γάλακτος» όπως οι μητέρες τους.

Πηγές:

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 18/03/2008

Πηγή: Ira Marxe-CEO, Good Health Supplement

http://www.ftiaxno.gr

http://milksucks.com

http://humanisticecology.blogspot.com/

Δύο βιβλία που τεκμηριώνουν τα παραπάνω:
The Deadly Poison, by Robert Cohen
The Milk Book, by William Campbell Douglas.