ΤΣΑΤΣΕΣ ΚΑΙ … ΠΟΡΝΕΣ

Ζούμε τον απόλυτο παραλογισμό. Ένα κράτος υπό πτώχευση με τους μέχρι σήμερα κυβερνώντες ήδη πτωχευμένους, μια κοινωνία υπό διάλυση, χωρίς καμία συνοχή, χωρίς προοπτική, χωρίς αέρα, της τον στέρησαν βλέπετε οι παρανοϊκές πολιτικές του παρελθόντος μα και του παρόντος, μια νεολαία άνεργη και απροστάτευτη που παίρνει των οματτιών της και ξενιτεύεται…

Όταν τα πάντα καίγονται κάποιοι, «πυροσβέστες» κατά τα άλλα, φροντίζουν να σωθούν τα δέντρα των υμετέρων και ας γίνουν στάχτη και αποκαΐδια όλα τα άλλα, στο τέλος μας το παίζουν ήρωες και σωτήρες, μαυρισμένοι όπως είναι από τον καπνό και εμείς σαν ζώα τους πιστεύουμε και τους χειροκροτούμε και από πάνω!

Η τρόικα εσωτερικού λοιπόν, αυτοί είναι οι «πυροσβέστες», κατάντησαν «γιουσουφάκια» και «Εφεντίνες Καβαλίνες» στις ορέξεις του κάθε πασά και του κάθε καπετάν Μιχάλη της τρόικας εξωτερικού. Ο προεκλογικός τους «τσαμπουκάς» γρήγορα έγινε υπόκλιση και υποταγή, «στις διαταγές σας αφεντάδες μου», και ο λαός καλείται να πληρώσει το … μάρμαρο.

Οι μισθοί των εργαζομένων πετσοκομμένοι και αγνώριστοι, οι συντάξεις μισές και στον «αέρα», τα χαράτσια πέφτουν σαν βροχή μετεωριτών, οι φόροι αβάσταχτοι, ο τιμάριθμος … στον ανήφορο και οι αυτοκτονίες επίσης!

Παιδεία δεν έχει, υγεία άστα να πάνε στο διάβολο, υπηρεσίες διαλυμένες χωρίς στοιχειώδη αναλώσιμα για να δουλέψουν, κοινωνικές παροχές … τι είναι τούτο.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση βρίσκεται στα πρόθυρα του λουκέτου, λόγω περικοπών, παρ’ όλα αυτά όμως εξακολουθεί να είναι ένα εκτροφείο ρουσφετιών και πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Προστασία του προσφέρεται, άκουσον – άκουσον, από τα «λεβεντόπαιδα» της Χρυσής Αυγής με την ανοχή, για να μην πω παρότρυνση της αστυνομίας. Εκατοντάδες αστυνομικοί βλέπετε είναι σωματοφύλακες των πολιτικών, των επιχειρηματιών, των αστέρων των ΜΜΕ και της νύχτας και δεν περισσεύουν για τους πολίτες.

Αλήθεια αν μια οποιαδήποτε ομάδα, πολιτική ή όχι, αποφασίσει να ανοίξει μέτωπο, ευγενικά το λέω, με μια ντόπια ή ξένη κοινωνική μειονότητα που δεν της αρέσει, τι θα κάνει η αστυνομία; Θα κλείσει τα μάτια; Δεν νομίζω!

 

Η τρέλα του Αυγούστου

Στα «δικά μας» τώρα.

Σε τούτο τον τόπο τα πάντα είναι στον αέρα. Ότι θέλει κάνει ο καθένας, όπως του αρέσει φουμάρει τον καπνό του, κοιτάει τη βολή του σε βάρος των υπολοίπων και του δημοσίου συμφέροντος και οι αρχές… πέρα βρέχει!

Αύγουστος! Θα βγάλω … μπιμπίκια πάλι! Θα … ξεβαφτιστώ, θα αγανακτήσω, θα βρίσω, θα μαλώσω, δυστυχώς δίχως αποτέλεσμα.

Όπου και να περπατήσω τούτος ο τόπος με … πληγώνει!

Πεζοδρόμιο δεν υπάρχει ούτε για δείγμα, οι πεζόδρομοι είναι μόνιμες τραπεζαρίες των καταστηματαρχών, το παρκάρισμα έχει γίνει απειλή και άκρον άωτον της αυθαιρεσίας, οι παραλίες κτήμα και κατοχή κάποιων αυθαιρετούντων, με την ανοχή των Αρχών βεβαίως – βεβαίως, οι θάλασσες σκουπιδότοπος και οι δρόμοι καρμανιόλες!

Υπερβολές; Ίσως. Κάντε μια βόλτα όμως βραδάκι στη Σικελιανού και στη Γολέμη  και αν μπορέσετε να περπατήσετε στο δρόμο ή στο πεζοδρόμιο αντίστοιχα, να με … φτύσετε! 

Κάντε μια βόλτα στα χωριά, στο Νυδρί, στη Βασιλική και όπου αλλού και θαυμάστε επαγγελματισμό και τάξη!

Πηγαίνετε για μπάνιο σε μια παραλία, στο Κάθισμα κυρίως, και βγάλτε τον ορισμό της ασυδοσίας με την άδεια ή την ανοχή της Δημοτικής Αρχής και της Κτηματικής Υπηρεσίας, κυρίως.

Ο παλιός αιγιαλός και η παραλία έχει γίνει κτίρια και parking. Δρόμος δεν υπάρχει να διαβείς γιατί κάποιοι καταστηματάρχες φροντίζουν να κλείνουν αυτόν που λέμε δρόμο με αυτοκίνητα, για να γίνει parking, με αποτέλεσμα να γίνεται το αδιαχώρητο καθημερινά. Τούτη  η λωρίδα παραλίας που λέγεται δρόμος, διαπλατύνθηκε μόνο στο αρχικό του τμήμα από τον δήμο, για εξυπηρέτηση κάποιων βεβαίως, με την δικαιολογία ότι τον έπαιρνε το κύμα, λες και το κύμα δεν πάει παραπέρα, λες και οι άλλοι καταστηματάρχες είναι … ανάδελφοι! Οι ξαπλώστρες και οι ομπρέλες πολλαπλασιάζονται, και η κερδοσκοπία επίσης, παρά τη μη χορήγηση αδειών σε κάποιους, ο πλειστηριασμός, για τις θέσεις των ξαπλωστρών, από τον Δήμο τινάχτηκε στον αέρα, γιατί κάποιος δεν μπορούσε να συμμετέχει, παρά την βεβαίωση της Κτηματικής Υπηρεσίας για το αντίθετο. … Τι είπατε; Κάνω πως δεν ακούω…

Πάμε παραπέρα; Στο Πόρτο Κατσίκι, στο Γιαλό, στα Σύββοτα, στον Μικρό Γιαλό, στο Δεσίμι, στον Επίσκοπο ( αλήθεια με πιο δικαίωμα έχει κλειστεί τμήμα παραλίας, με πρόσβαση μόνο από συγκεκριμένο κατάστημα – χώρο εκδηλώσεων), στους Μύλους, στα Πευκούλια; Ο Θεός να βάλει το χέρι του!

Δημόσια αγαθά και δικαιώματα των πολιτών, καταπατούνται στο όνομα του κέρδους κάποιων (και μην ακούσω για κρίση, πάντα έτσι γινόταν), κάποιοι, συγκεκριμένοι και με ασυλία, καταστηματάρχες το παίζουν δραγάτες της κάθε περιοχής και, συγχωρήστε με, νταβατζήδες της. Όπου υπάρχει νταβατζής θα μου πείτε, κάπου δίπλα βρίσκονται τσάτσες και … πόρνες.

Σας αφήνω να βρείτε τις τσάτσες, γιατί πόρνες είμαστε εμείς οι πολίτες που, αν και εις βάρος μας γίνονται όλα, ανεχόμαστε αυτή την κατάσταση. 

Εμείς οι πολίτες δεν έχουμε δικαιώματα στην πράξη. Γιατί από νόμους πάμε καλά. Η εφαρμογή τους είναι το ζητούμενο!

6/8/12

Υ.Γ.  Μέσα σε όλα τα άλλα ο δήμαρχός μας, αξιοποίησε το δικαίωμα που του δίδει ο νόμος και προσέλαβε γραμματέα. Δεν του χρειαζόταν. Μπορούσε να καλύψει τη θέση από τους υπάρχοντες υπαλλήλους του δήμου. Το χειρότερο είναι ότι προσέλαβε συνταξιούχο για τη θέση, στερώντας έτσι τη δουλειά, στις ημέρες ανεργίας που ζούμε, από νέο και άνεργο άτομο. Τι να πει κανείς… Γραμμάτια εξοφλούνται!