Υπάρχει κράτος;

…Ο κάθε Λαός, όταν δεν εκφράζεται, επί της ουσίας, στο πολιτικό του σύστημα, το οποίο μάλιστα ρέπει στη διαφθορά, απογοητεύεται, αποστασιοποιείται και αδρανοποιείται.
Η κατάσταση αυτή, όμως, δεν προκύπτει από αδιαφορία των πολιτών για την πολιτική, αλλά ως αποτέλεσμα απόρριψης τού πολιτικού τους συστήματος. Οι πολίτες, κάτω από το βάρος των ευθυνών που τούς καταλογίζονται, άδικα και το ξέρουν, μετατρέπονται σε ιδιώτες και ασχολούνται με τα προσωπικά τους, και μόνον, συμφέροντα.
Οι πολιτικοί έχουν όλη την ευθύνη για την ποιότητα της πολιτική μας ζωής και πρέπει να πάψουν να ενοχοποιούν την κοινωνία για να αποενοχοποιούνται οι ίδιοι.
Να πάψουν να ταυτίζονται με το Κράτος, υπερβαίνοντας κάθε πολιτειακό όριο. Το ρόλο τους δεν πρόκειται αφ εαυτών να τον περιορίσουν. Μια τάξη που της επετράπη να εξουσιάζει επί δεκαετίες μέσα στη σύγχυση του ανιδιοτελούς με το ιδιοτελές και του γνήσιου με το κίβδηλο, δεν αλλάζει καταστάσεις που την ευνοούν….
www.politizo.gr


Αγανάκτηση

Είναι φορές που τα πράγματα δεν έχουν λογική, είναι παρατραβηγμένα και τόσο εξόφθαλμα που σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν τελικά έχεις δίκιο και εσύ και οι υπόλοιποι, που σκέφτονται σαν και σένα.
Είναι φορές που αγανακτείς τόσο σαν άνθρωπος, που αναρωτιέσαι αν αξίζει τον κόπο να προσπαθείς και να παλεύεις για το κοινό καλό.
Είναι φορές που οι άνθρωποι που διοικούν αυτό τον τόπο, με την όποια μορφής εξουσία έχουν, φέρονται τόσο αδικαιολόγητα που, ακόμη και αν δεν το θέλεις, σε αναγκάζουν να κάνεις σκέψεις πονηρές…
Σε τούτο το νησί, για να μιλήσω μόνο για τα «του οίκου μας», κάποια πράγματα λειτουργούν αναλόγως με τις διαθέσεις των εκάστοτε κυβερνώντων. Έχουν στα χέρια τους «το μαχαίρι και το πεπόνι» και μοιράζουν φέτες, αναλόγως με το ποιος είναι ποιος, τι λεφτά έχει, τι μέσον διαθέτει και πόσους ψηφοφόρους μπορεί να επηρεάσει.
Η ισονομία και η ισοπολιτεία είναι κενό γράμμα, αν διαθέτεις χρήμα κυρίως. Σε φοβούνται όλοι, σε προσκυνούν όλοι, σου κάνουν τεμενάδες, σαν άλλες Εφεντίνες Καβαλίνες μπροστά σε έναν Καπετάν Μιχάλη….
Τα όργανα του κράτους, όποια μορφή και αν έχουν, λειτουργούν, σε πολλές περιπτώσεις, αν όχι τις περισσότερες φορές, όχι με γνώμονα το κοινό συμφέρον μα για το συμφέρον των λίγων. Ανακαλύπτουν παρανομίες που βλέπουν «από την κλειδαρότρυπα», βάζουν πρόστιμα και χαρατσώνουν τον κόσμο «για ψύλλου πήδημα» και κλείνουν τα μάτια σε τρανταχτές παρανομίες, γιατί δεν τολμούν, δεν θέλω να πιστέψω κάτι άλλο, να τα βάλουν με τους κατέχοντες…
Αν παρκάρεις για λίγο το αυτοκίνητό σου π.χ. στο δρόμο παρανόμως, θα εμφανιστεί από το πουθενά η Δημοτική Αστυνομία να σου κόψει κλήση. Αν καταλάβεις ένα πεζοδρόμιο, αν κλείσεις αυθαιρέτως ένα ολάκερο δρόμο για ένα μήνα, αν καταπατάς δημοτική ή δημόσια περιουσία κ.λ.π, δεν υπάρχει Δημοτική Αστυνομία!
Αν είσαι φουκαράς και φράξεις το οικόπεδο ή το χωράφι σου, χρησιμοποιώντας τσιμέντο, θα έρθει η πολεοδομία να σου γκρεμίσει το φράχτη και να σε χαρατσώσει. Αν βάλεις ένα παραπάνω τούβλο σπίτι σου χωρίς άδεια, την έβαψες!
Αν στήσεις όμως ένα εργοτάξιο καταμεσής του δρόμου, αν επεκτείνεις την οικοδομή σου όσο σου αρέσει, αν στήνεις μόνιμες κατασκευές εκεί που δεν επιτρέπεται, κανείς δεν σε ενοχλεί…Γιατί άραγε;
Η δικαιοσύνη, σαν γενικός όρος, υπάρχει και αποτελεί άλλοθι της εξουσίας σε βάρος των κακόμοιρων, και γίνεται ανύπαρκτη, όταν είναι να αντιμετωπίσει το χρήμα και τη δύναμη.
Οι αρμόδιες υπηρεσίες επεμβαίνουν, σε κάποιες ειδικές περιπτώσεις, κατόπιν εορτής. Δεν σταματούν τα όποια έργα «αυτεπαγγέλτως». Τα αφήνουν να τελειώσουν και μετά εμφανίζονται. Κόβουν τσουχτερά πρόστιμα και… «χέσ...ε η φοράδα στο αλώνι»…, συγχωρήστε μου την έκφραση. Η δουλειά έχει γίνει, το αυθαίρετο δεν γκρεμίζεται, γίνεται καθεστώς, ο ιδιοκτήτης κάνει απόσβεση στα πρόστιμα σε χρόνο dt από τη λειτουργία του αυθαιρέτου, ωραία πού’ ναι η Ζάκυνθος…
Και η εξουσία έχει, νομίζει, άλλοθι…
Κύριε νομάρχα, κύριε δήμαρχε, κύριοι αρμόδιοι για να προασπίζεται το κοινό καλό, ρωτώ και δεν περιμένω απάντηση. ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ:

12/11/09
Υ.Γ. Δεν θέλω να γράψω κάτι άλλο. Πνίγομαι. Αισθάνομαι ότι μου στερούν τον αέρα που αναπνέω.