ΙΣΤΟΡΙΟΥΛΕΣ ΜΕ … ΗΘΙΚΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ

<ΑΠΟ ΣΤΟΜΑ ΚΟΡΑΚΟΥ ΚΡΑΑΑΑ!!!


Η ΝΕ οργάνωση Λευκάδας του ΠΑΣΟΚ (συγχαρητήρια για την εκλογική του νίκη) μου έκανε την μέγιστη τιμή και ασχολήθηκε με τη στήλη. Δημοσίευσε λοιπόν, σε προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας που κρατάτε στα χέρια σας, μια ανακοίνωση με τίτλο «Το σκάνδαλο των μασκαράδων». Αντιπαρέρχομαι το ύφος του δημοσιεύματος, ας το κρίνουν οι αναγνώστες. Αντιπαρέρχομαι τις επιθέσεις (εκεί στόχευαν εξ αρχής) στον ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ και στη δημοτική Κίνηση ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ, η απάντηση άλλωστε δεν είναι δικό μου θέμα …

Θέλω να σταθώ σε δύο - τρία πράγματα και το κάνω για κάποιους αναγνώστες μου και μόνο που με ερωτούν γιατί δεν απαντώ.

1. Αποτελεί ένα ιδιότυπο είδος φασισμού η «απαγόρευση» στην αρθρογραφία, όποιου είναι οργανωμένος σε κάποιο πολιτικό σχηματισμό. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι είναι άποψη κομματικής οργάνωσης αυτό.

2. Τα κείμενα όποιου ανήκει σε κάποιο κόμμα (δεν έχω κρύψει ποτέ την κομματική ταυτότητά μου) και αρθρογραφεί, a priori ΔΕΝ αποτελούν κομματική αρθρογραφία. Παραμένει βεβαίως πάντοτε πολιτική, κάθε αρθρογραφία εμπεριέχει πολιτική άποψη. Όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο ή δεν καταλαβαίνει ή είναι προβοκάτορας. Αρθρογραφώ στη Λευκάδα από το 1992. Ας ψάξουν στα κείμενά μου τα «λαγωνικά» του ΠΑΣΟΚ την ποσότητα της «κομματικής μου αρθρογραφίας». Τα των τελευταίων χρόνων, για να τους διευκολύνω, τα έχω περάσει στο Blog μου. markos-arthra. blogspot.com.
Όχι τίποτε άλλο μα για να καταλάβουν επιτέλους τι σημαίνει ευαισθησία και να πάψουν να την επικαλούνται για πρόσωπα που μόνο τέτοια δεν έχουν να επιδείξουν…

3. Είχα την εντύπωση ότι οι φάκελοι καταργήθηκαν επί ΠΑΣΟΚ «εν χορδαίς και οργάνοις» μάλιστα. Μάλλον γελάστηκα γιατί το δημοσίευμα με έχει «ξεσκονίσει». Αν κάνω αίτηση στην Τ. Ο, θα πάρω το φάκελό μου πίσω ή όχι;






Και δυο μαντινάδες αφιερωμένες σε κάποιους από τους «συντρόφους» του ΠΑΣΟΚ (η πρώτη έχει δημοσιευτεί παλαιότερα).


Κι αν αγαπάω τσι στραβούς
Τσ’ αλλήθωρους φοβούμαι
Γιατί αλλού ξανοίγουνε
Και μένανε μιλούνε

Μη φοβηθείς το μασκαρά
Κι ας κουβαλάει μάσκα.
Μάθε να τρέμεις τον αστό
Όταν φορεί τραγιάσκα.

Κλείνοντας δηλώνω ότι δεν σκοπεύω να ανοίξω αλληλογραφία με κανένα και δεν πρόκειται, σεβόμενος την εφημερίδα που με φιλοξενεί, να μπω σε διαδικασίες απάντησης σε όποια μελλοντικά (ειδικότερα τέτοιου ύφους και …ήθους) δημοσιεύματα. Για τα καλόπιστα δεν το συζητάμε!


ΤΡΙΑ ΗΘΙΚΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ

Ο φίλος μου ο Κυριάκος μου έστειλε ένα Mail με κάποιες ιστοριούλες σε κινούμενα σχέδια. Μου άρεσαν και σκέφτηκα να τις δημοσιοποιήσω, ελαφρώς τροποποιημένες.


ΤΟ ΓΕΡΑΚΙ ΚΑΙ Ο ΛΑΓΟΣ




Ένα γεράκι καθόταν σε ένα δέντρο και κόπριζε όλη μέρα. Ένας μικρός λαγός που είδε το γεράκι να κάθεται αραχτό στο κλαδί, το ρώτησε:
- Μπορώ κι εγώ να κάθομαι σαν κι εσένα και να μην κάνω τίποτα όλη μέρα;
- Μα φυσικά, απάντησε το γεράκι. Γιατί όχι;
Έτσι, ο λαγός άπλωσε την αρίδα του κάτω από το δέντρο και κόπριζε κι αυτός. Μια αλεπού που περνούσε τυχαία από εκεί είδε το λαγό και φυσικά δεν του χαρίστηκε. Έπεσε πάνω του και τον … συμπεριέλαβε στο μενού της.





Ηθικό δίδαγμα:

ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΚΑΘΕΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΕΚΕΣΑΙ ΠΟΛΥ ΨΗΛΑ.


ΤΟ ΓΟΥΡΟΥΝΙ ΚΑΙ Ο ΑΗΤΟΣ





Σε ένα από τα ψηλότερα δέντρα ενός δάσους, ήταν ένα γουρούνι και ένας αητός. Στην κορυφή του δέντρου ο αητός, υπερήφανος αγνάντευε ως εκεί που έφτανε το βλέμμα του. Κάτω από το δέντρο το γουρούνι είδε τον αητό και τον ζήλεψε.
- Ει αετέ! Τον ρωτά. Πως κατάφερες να φτάσεις εκεί ψηλά;
- Δεν είναι τίποτα, του λέει ο αετός, φάε λίγα από τα σκατά του ταύρου που βόσκει παραπέρα, που είναι δυναμωτικά, και θα καταφέρεις να ανέβεις ως εδώ και εσύ.

Το γουρούνι έφαγε μια ικανή ποσότητα από τα σκατά του ταύρου. Όντως του έδωσαν αρκετή δύναμη για να φτάσει στα πρώτα κλαδιά του δέντρου. Τη δεύτερη μέρα, αφού έφαγε κι άλλα σκατά, έφτασε στα δεύτερα κλαδιά. Την τρίτη μέρα, κοντεύοντας να σκάσει από τα σκατά του ταύρου, έφτασε περήφανο στην κορυφή του δέντρου.
Στο τέλος βρέθηκε καθισμένο με τον αητό πάνω στο δέντρο να αγναντεύουν την υπέροχη θέα.
Το γουρούνι λατρεύει την νέα του θέση και αρχίζει να νοιώθει υπερήφανο όπως ο αετός.
Κάποια στιγμή ο αητός αντιλήφθηκε με την άκρη του ματιού του ένα κυνηγό να τους σημαδεύει. Άνοιξε τα φτερά του και εξαφανίστηκε.
Το γουρούνι παραδομένο στη θέα και την ικανοποίηση για τη νέα υψηλή του θέση, δεν κατάλαβε για πότε κατέληξε στο …σουβλατζίδικο!





Ηθικό δίδαγμα : ΤΑ ΣΚΑΤΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΦΤΑΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΑ ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΕΚΕΙ



ΤΟ ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ





Κάποτε ένα σπουργίτι, ζηλεύοντας τα χελιδόνια, αποφασίζει να αποδημήσει κι αυτό. Ξεκίνησε λοιπόν το πέταγμα, μαζί με τα χελιδόνια, προς άγνωστη για αυτό κατεύθυνση.
Μετά από λίγες ημέρες έφτασαν σε μια κρύα χώρα και, μην αντέχοντας το τσουχτερό κρύο, πέφτει κάτω παγωμένο. Μια αγελάδα, που πέρασε λίγο αργότερα από την περιοχή, κατά λάθος αφοδεύει πάνω του. Παρά το αηδιαστικό συναίσθημα, η ζέστη από τα κόπρανα της αγελάδας κάνει το σπουργιτάκι να συνέλθει. Από τη χαρά του που τη γλύτωσε αρχίζει το τραγούδι.
Λίγο πιο πέρα καθόταν μια γάτα, που ακούγοντας το τραγούδι του, τρέχει, το πιάνει, το καθαρίζει και το τρώει.

Ηθικό δίδαγμα:

► ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΣΕ ΒΑΖΕΙ ΣΤΑ ΣΚΑΤΑ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΕΧΘΡΟΣ ΣΟΥ.
► ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΣΕ ΒΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΣΚΑΤΑ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΦΙΛΟΣ ΣΟΥ.

9/6/2009