Αρθρα δημοσιευμένα (ή όχι)σε εφημερίδες της Λευκάδας. Ανάρτησεις για ότι μου αρέσει ή με προβληματίζει
Ετικέτες
- ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
- ΒΟΤΑΝΑ
- ΒΟΤΑΝΑ - ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ
- ΓΙΑΤΡΟΣΟΦΙΑ
- ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΗ ... ΖΙΜΠΑΜΠΟΥΕ
- ΔΕΝΔΡΑ
- ΔΗΜΟΤΙΚΑ
- ΔΙΑΦΟΡΑ VIDEO
- ΕΜΜΕΤΡΑ
- ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ
- ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
- ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ
- ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ
- ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ
- ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ
- ΚΡΗΤΗ
- ΚΡΗΤΙΚΑ
- ΛΕΥΚΑΔΑ
- ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ
- ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ
- ΜΥΘΟΙ
- ΠΑΡΑΔΟΣΗ
- ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
- ΠΟΙΗΣΗ
- ΠΟΛΙΤΙΚΑ
- ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
- ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ
- ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ
- ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΜΟΥ
- ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
- ΥΓΕΙΑ
Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009
ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ
Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Άλλες ερμηνείες: Πέτρος Γαϊτάνος
Μ' αίμα χτισμένο, κάθε πέτρα και καημός
κάθε καρφί του πίκρα και λυγμός
Μα όταν γυρίζαμε το βράδυ απ' τη δουλειά
εγώ και εκείνη όνειρα, φιλιά
Το 'δερνε αγέρας κι η βροχή
μα ήταν λιμάνι κι αγκαλιά και γλυκιά απαντοχή
Αχ, το σπιτάκι μας, κι αυτό είχε ψυχή.
Πάρ' το στεφάνι μας, πάρ' το γεράνι μας
στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή
Κράτα το χέρι μου και πάμε αστέρι μου
εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί
Ένα κρεβάτι και μια κούνια στη γωνιά
στην τρύπια στέγη του άστρα και πουλιά
Κάθε του πόρτα ιδρώτας κι αναστεναγμός
κάθε παράθυρό του κι ουρανός
Μα όταν ερχόταν η βραδιά
μες στο στενό σοκάκι ξεφαντώναν τα παιδιά
Αχ, το σπιτάκι μας, κι αυτό είχε καρδιά
Πάρ' το στεφάνι μας, πάρ' το γεράνι μας
στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή
Κράτα το χέρι μου και πάμε αστέρι μου
εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου