ΤΟ ΖΩΟ ΤΟ ΠΕΡΙΕΡΓΟ

Περνούνε  χρόνια δίσεκτα τα ζώα στ’ Ασπροτόπι

τι είναι υπό κατοχή. Κάνουνε γλεντοκόπι

ο σκίουρος που λεν Γκολάν, η Μεκελού η φοράδα

και μία γάτα Δουνουτού, που στείλαν στην Ασπράδα

κάμποσους τοποτηρητές να κάνουν τους δραγάτες,

να δουν αν ξεστρατίζουνε οι σκύλοι και οι γάτες!

Χόρτα δεν βγαίνουν πουθενά, κυνήγι που να βρούνε

οι αποθήκες άδειασαν κι όλα λιμοκτονούνε

γιατί φόροι τους πέσανε πολλοί και μαζεμένοι

που η κουρούνα επέβαλε ο Στούρνος και προσμένει

μήπως μαζέψει τα λεφτά που του ζητούν οι μαύροι,

οι δανειστές, μα δύσκολο θαρρώ είναι να τα’ βρει.

Έβαλε χέρι στα μαντριά, κοτέτσια μα και στάνες

σε χερσωμένα κτήματα και άχρηστες αλάνες

Τα ζωντανά τρελάθηκαν, τραβάνε τα μαλλιά τους

γιατί αν δεν πληρώσουνε θα χάσουν τη φωλιά τους

                            

Μέσα σε τούτο το χαμό, υπάρχουνε ακόμα

ζώα γλοιώδη κι ερπετά, που σέρνονται στο χώμα,

που συμφωνούν με όλα αυτά και υπερθεματίζουν,

γιατί στα ξένα ζωντανά το μέλλον τους στηρίζουν.

Ψηφίζουν δίχως να ρωτούν ούτε και να διαβάζουν

τι είναι αυτό που ψήφισαν. Σαν πρόβατα βελάζουν

σαν τα καλούν τροικανοί, τρέχουν μέσα στη «στάνη»

κι όλα βαράνε προσοχή στον ξένο τον τσομπάνη!

Μέτρα κόβουν και ράβουνε, με συνεχή κομπίνα

ξεζούμισαν τα ζωντανά που τά’ λιωσε η πείνα!

Βλέπεις δεν έχουνε νιονιό. Θαρρούν πως ξένα ζώα

δουλεύουν απονήρευτα, άδολα και αθώα

για της Ασπράδας το καλό!  Μυαλό δεν έχουν δράμι

και γλείφουν μήπως και σωθούν. Χαράμι τους, χαράμι!

                 

Υπάρχουν όμως δυστυχώς σε κάθε μια αγέλη

των ζώων που υποφέρουνε, κάποια που, για οφέλη,

γίνανε υποστηριχτές της μαύρης  συμμορίας

που κυβερνά τα ζωντανά. Μετά πολλής μωρίας

μιλούν στα μέτρα ενάντια, στους φόρους και στις ψήφους,

για να πιστέψουνε τα ζα πως είναι δείγμα ήθους,

μα από την άλλη, κλείνοντας το μάτι στους προδότες,

κατηγορούν, λασπώνουνε και λένε συνωμότες

τα αντιμνημονιακά ζώα που πολεμούνε

για το συμφέρον των πολλών. Γράφουν όπου μπορούνε

με ύφος ψυχαναλυτή, ιστορικού συνάμα

κι ιδεολόγου, που πονά στων ζωντανών το δράμα,

κατηγορώντας όσα ζα παλεύουνε στο δρόμο

κατάντι στα μνημόνια, ότι το κάνουν μόνο

για μια «καρέκλα» αύριο. Βρίζουν και κατακρίνουν

γιατί ποτέ δεν μάθανε σωστά να διακρίνουν.

Την κωλοτούμπα,  βούρτσισμα, γλείψιμο και το μέσο

εύκολα κάνανε, αρκεί να είχαν νιτερέσο!

Πρέπει το κάθε ζωντανό που άλλα τολμά να κρίνει

να έχει αξιοπρέπεια, νου, ήθος και ευθύνη

Να έχει τσίπα μια σταλιά, μ’ αυτά που να τη βρούνε

που λερωμένους γλείφουνε ποπούς για να σταθούνε!

                      

Να αίφνης ένα ζωντανό που θα σας περιγράψω

γιατί δεν είναι απ’ τα γνωστά. Ποντίκι να το γράψω;

Σκουληκαντέρα; Άρκαλο; Χοχλιό ή σαμιαμίδι;

Μην είναι τυφλοπόντικας ή σιχαμένο φίδι;

Ανάθεμα με κι αν μπορώ να βρω με τι να μοιάζει

Σκουληκοπόντικα λοιπόν το γράφω, δεν με νοιάζει

αν περιγράφω το σωστά. Χαλής το όνομά του.

Θαρρώ ότι τον χαίρεται μονάχα η μαμά του!

Από μικρός που πήγαινε σχολείο με κοντύλι

ποτέ του δεν συλλάβισε την άγια λέξη, «φίλοι»

ούτε ποτέ του  έμαθε στ’ αλήθεια τι σημαίνει.

Και τώρα που μεγάλωσε δεν την καταλαβαίνει!

Κάκητα έχει μέσα του για όλα στη φυλή του

δεν γράφει πλέον με στυλό, γράφει με τη χολή του!

Δεν ξέρω πότε δούλεψε ή ποιά είν’ η δουλειά του

μα αν κρίνω θέλει τον σωστά, μόνο απ’ τα γραφτά του,

μάλλον θα ήταν σοβατζής, στις λάσπες όλη μέρα.

Μόνο που δεν σοβάντιζε, πέταγε στον αέρα

τη λάσπη που ετοίμαζε κι … ο χάρος όποιο πάρει!

Τ’ Αρτέμη Μάτσα, στη σκηνή, εζήλεψε τη … χάρη!

            

Παλιότερα προσπάθησε πολιτικός να γίνει

σε κόμμα κυβερνητικό. Τ’ ανέθεσαν ευθύνη

να απαντάει στους «εχθρούς» μα πήρε τέτοια φόρα

που ακόμα και το ίσιωμα έκανε … κατηφόρα!   

Έβγαζε όλο τ’ άχτι του με τα Δελτία Τύπου

που έβγαζε καθημερινώς, με χρήση κάθε ρύπου

και γλώσσα πεζοδρόμιου, επί των «αντιπάλων».

Το βάζω σ’ εισαγωγικά γιατί εκτός των άλλων

δεν έμαθε σε λεξικό η λέξη τι σημαίνει

(ή διάβασε μα φαίνεται πως δεν καταλαβαίνει …)

Θαρρώ πως τον «αδειάσανε» πριν βρουν μπελά μεγάλο

μ΄ αυτός στις πρώτες εκλογές πήγε σε κόμμα άλλο

(πάντοτε κυβερνητικό), την προβολή μη χάσει

και γρήγορα ξεκίνησε πάλι την ίδια δράση.

Έγραφε κι έχυνε χολή και τώρα συνεχίζει

ζώα του Συνεταιρισμού μονάχα να «στολίζει»

Φαίνεται έχει ψύχωση, μα ποια είν’ η αιτία,

δεν ξέρει ζώο και πτηνό σ’ όλη την επαρχία!

Πάντως δεν είναι κριτική ούτε ενδιαφέρον.

ή φθόνος είναι το λοιπόν ή τίποτα συμφέρον…

Δεν παίρνω θέση, δεν μπορώ να το δικαιολογήσω

ούτε είμαι ψυχαναλυτής για να το εξηγήσω!

Κι αν χάλασα τόσες γραμμές για πάρτη του και σκέψη,

να καταλάβω ένα μυαλό που έχει αγριέψει,

το έκανα για να σας πω ότι στο Ασπροτόπι

τα ζώα ζούνε μια ζωή κατά πως κι οι ανθρώποι!