Η εκπληκτική "Πύλη του Παραδείσου" στο Βαπτιστήρι της DUOMO στη Φλωρεντία
Λέω είχα την τύχη γιατί είχα κλείσει την εκδρομή αυτή από το χειμώνα και είχα προπληρώσει. Βλέπετε, με τα νέα μέτρα, τούτη την περίοδο μια τέτοια ενέργεια θα ήταν αποτρεπτική…
Θέλω να γράψω τις εντυπώσεις μου από τούτο το ταξίδι όχι για το πολιτισμικό σοκ που έχω υποστεί, αν πας σε πόλεις όπως η Φλωρεντία, η Πίζα, η Σιένα, η Βολτέρα, το Σαν Τζιμινιάνο κ.α το σοκ είναι δεδομένο, μα για να κάνω αναπόφευκτες συγκρίσεις με τα καθ’ ημάς…
Όπου και να πήγα, σε πόλεις ή μικρά χωριά, πέρα από τον μεσαιωνικό ή αναγεννησιακό χαρακτήρα των κτιρίων, τα καταπληκτικά έργα τέχνης κάθε μορφής κ.α., διαπίστωσα λίγα αλλά ουσιαστικά πράγματα.
1. Οι άνθρωποι σέβονται το μέρος που ζουν και την πολιτιστική τους κληρονομιά.
2. Διατήρησαν αναλλοίωτα τα κτίρια, τα κάστρα, τα σοκάκια.
3. Παντού στους δρόμους θα συναντήσεις έργα τέχνης, αρχαία ή νέα. Όπου σε μια πόλη υπήρχε άγαλμα και το έβαλαν σε μουσείο για λόγους ασφαλείας, το έχουν αντικαταστήσει με αντίγραφό του.
4. Κάθε εκκλησία και κάθε βαφτιστήρι, είναι και ένα μουσείο τέχνης. Εντυπωσιακοί πίνακες, εντυπωσιακά αγάλματα και ακόμη πιο εντυπωσιακές τοιχογραφίες, Μεσαιωνικές ή Αναγεννησιακές, τις στολίζουν.
5. Παντού συνυπάρχουν αρμονικά παλιές και νέες θρησκείες. Είναι εντυπωσιακό πως π.χ μέσα στην εκκλησία του Αγίου Πέτρου στην Πίζα υπάρχει και προβάλλεται αρχαίος ναός.
6. Οι δρόμοι είναι δρόμοι και όχι παζάρια. Η πραμάτεια είναι μέσα στα, μικρά κυρίως, καταστήματα, με ελάχιστες εξαιρέσεις και αυτές σε πολύ περιορισμένο χώρο. Ταμπέλες δεν υπάρχουν στους δρόμους και στις κολώνες, ούτε έξω από τα μαγαζιά στο δρόμο.
7. Τα τραπεζάκια έξω, είναι ελάχιστα και σε περιορισμένο χώρο
8. Τέντες, air condition και όλα τα σχετικά δεν υπάρχουν σε κανένα κτίριο στα ιστορικά κέντρα
9. Δεν υπάρχει περίπτωση να ψωνίσεις οτιδήποτε και να μη σου κόψουν απόδειξη
10. Τα περίπτερα με τουριστικά είδη σε πλατείες είναι μετακινούμενα, πάει να πει, σχετικά νωρίς, τα μαζεύουν οι άνθρωποι και τα μεταφέρουν σπίτι τους
11. Τέντες από νάιλον, θερμοκήπια ανθρώπων δηλαδή, δεν συνάντησα, πλην ελαχίστων περιπτώσεων και αυτά τα τοποθετούσαν κατά τη διάρκεια της βροχής..
12. Οι ξενόγλωσσες πινακίδες είναι από ελάχιστες έως ανύπαρκτες. Ελάχιστοι καταστηματάρχες σου μιλούν Αγγλικά, αν και φαντάζομαι τα γνωρίζουν.
13. Κάθε πόλη και κάθε χωριό έχει αρκετά parking στις εισόδους του, τα περισσότερα με πληρωμή. Παρκάρεις, παίρνεις το χαρτάκι σου από το μηχάνημα και φεύγοντας το ξαναβάζεις στο μηχάνημα και πληρώνεις.
14. Τα εστιατόρια κλείνουν στις τρεις το μεσημέρι και ξανανοίγουν στις έξι. Δύσκολα θα βρεις φαγητό με σερβίρισμα τότε. Τη βολεύεις με σάντουιτς και πίτσα στο χέρι αν ξεχαστείς…
15. Το κάπνισμα απαγορεύεται παντού σε εσωτερικούς χώρους. Στους δρόμους όμως υπάρχουν καλαθάκια σκουπιδιών με τασάκια παντού. Είναι απίστευτο μα δεν είδα σκουπίδι πεταμένο έξω από καλαθάκι ή κάδο.
16. Οι καταστηματάρχες είναι ευγενικοί και πολύ εξυπηρετικοί. Δεν σου γίνονται φόρτωμα διαλαλώντας την πραμάτεια τους ακόμη και στους υπαίθριους χώρους. Είναι τόσο κατατοπιστικοί που τους καταλαβαίνεις ακόμη και αν δεν ξέρεις τη γλώσσα.
17. Σε κάθε παράθυρο, σε κάθε μικρό μπαλκονάκι υπάρχουν γλάστρες με λουλούδια.
18. Πουθενά δεν είδα γραμμένους τοίχους, κατεστραμμένες πινακίδες σήμανσης, αρκετά κατατοπιστικές επ’ ευκαιρία, πουθενά δεν είδα καταστροφή.
19. Η γη είναι όλη καλλιεργημένη ακόμη και στα σύνορα των κάστρων κάθε πόλης
20. Η Καθαριότητα είναι εντυπωσιακή. Έψαχνα απεγνωσμένα να βρω, σε δρόμους έξω από χωριά κυρίως, πεταμένα σκουπίδια, για να αποκτήσω ένα άλλοθι για τα δικά μας, μα, πιστέψτε με, βρήκα ελάχιστα μετρημένα στα δάκτυλα. Από εδώ πέρασε Έλληνας… ήταν το σχόλιό μου, δυστυχώς …
21. Επί μισή ώρα, στο αγροτόσπιτο που μέναμε σε ένα χωριό, μας κατατόπιζαν για το τι θα δούμε, που θα φάμε φτηνά και καλά, που θα ψωνίσουμε, μας έδωσαν χάρτες, μας έκαναν να νοιώσουμε άνετα σε ένα ξένο μέρος…
Το αγροτόσπιτο που μέναμε
Ασέβεια στην … μονοκαλλιέργεια
Όταν σε ένα τόπο, όπως ο δικός μας, μονοκαλλιέργεια έχει καταντήσει να είναι ο τουρισμός, όταν η ανάπτυξη στηρίζεται σε αυτόν, τότε είσαι υποχρεωμένος να σέβεσαι αυτό που … πουλάς.
«Πουλάμε» ήλιο και φύση. «Πουλάμε» εντυπωσιακές παραλίες με εξαιρετικές αμμουδιές. «Πουλάμε» αρχαία μνημεία κατάσπαρτα στον Ελλαδικό χώρο, «πουλάμε» πανέμορφα νησιά, «πουλάμε» ανατολίτικη κουζίνα και τοπικά προϊόντα. Πόσα από αυτά σεβόμαστε; Πόσα από αυτά προβάλλουμε επαρκώς; Πόσα από αυτά προσπαθούμε να διατηρήσουμε αναλλοίωτα;
Η ευθύνη της πολιτείας και της τοπικής αυτοδιοίκησης ειδικότερα είναι τεράστια.
Αντιλαμβάνομαι και ξέρω τις δυσκολίες, κυρίως οικονομικές, που αντιμετωπίζει η τελευταία. Αντιλαμβάνομαι τις περιορισμένες δυνατότητες, την πίεση, τη λειψή υποδομή, τα πενιχρά μέσα. Σύμφωνοι. Η αυτοδιοίκηση έχει άλλοθι και το προβάλει σε κάθε ευκαιρία.
- Τι να κάνουμε; Δεν έχουμε χρήματα, είναι η μόνιμη δικαιολογία.
Θέμα χρημάτων;
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΘΕΜΑ ΧΡΗΜΑΤΩΝ! Αν πραγματικά θέλεις να προχωρήσεις κάτι, θα βρεις τον τρόπο να το προωθήσεις. Τα πάντα θεωρώ πως είναι θέμα παιδείας των ανθρώπων, άρα προς τα εκεί πρέπει να στοχεύσουμε με σχέδιο και προγραμματισμό.
► Δεν χρειάζονται χρήματα προκειμένου να συνεργαστείς με τα σχολεία (και όχι μόνο), προωθώντας τη δημιουργία εθελοντικών ομάδων, για τον καθαρισμό συγκεκριμένων περιοχών της πόλης και του νομού.
► Δεν χρειάζονται χρήματα προκειμένου να πείσεις τους πολίτες να μη πετούνε έξω από τους κάδους τα σκουπίδια τους.
► Δεν χρειάζονται χρήματα προκειμένου να αποτρέψεις, με παραδειγματική τιμωρία ίσως, τους αναίσθητους πολίτες να κάνουν τις αλάνες, τις ρεματιές και τις παραλίες σκουπιδότοπους!
► Δεν χρειάζονται χρήματα προκειμένου να επιβάλλεις στους καταστηματάρχες να περιορίζονται στους χώρους που ενοικιάζουν και να μην επεκτείνονται , να μην συμπεριφέρνονται σαν κατακτητές σε δημοτική περιουσία, να σέβονται τα πεζοδρόμια που καταλαμβάνουν και να τα κρατούν καθαρά. Δεν πληρώνουν που δεν πληρώνουν για τους χώρους που καταλαμβάνουν, ας μην τους ρυπαίνουν κιόλας (ρύποι δεν είναι μόνο τα σκουπίδια)!
► Δεν χρειάζονται χρήματα προκειμένου να αναγκάσεις όσους εκμεταλλεύονται χώρους στις παραλίες να τις καθαρίζουν, με ποινή την ανάκληση της άδειας. (Αστεία ιστορία. Ποιες άδειες; …)
► Δεν χρειάζονται χρήματα μα εφαρμογή των νόμων η μη κατεδάφιση διατηρητέων κτισμάτων, ο σεβασμός των μνημείων, η διατήρηση μιας πολεοδομικής ταυτότητας στην πόλη και στα χωριά.
► Δεν χρειάζονται χρήματα, η απαιτούνται ελάχιστα προκειμένου να βουλώσεις τις τρύπες που χάσκουν στους δρόμους ή προκειμένου να στρώσεις με λίγο χαλίκι ένα parking (ανατολική παραλία) που νοιώθεις ντροπή και να το βλέπεις…
► Δεν χρειάζεται χρήματα ο συντονισμός των υπηρεσιών μέσα στον ίδιο δήμο ή νομό. Είναι αδιανόητο ένας δρόμος να είναι «ανοιχτή πληγή» για πολύ μεγάλο διάστημα, επειδή σήμερα ο δήμος, αύριο η ΔΕΗ, μεθαύριο ο ΟΤΕ, αποφάσισαν να κάνουν έργα…
► Δεν χρειάζονται χρήματα προκειμένου να αποτρέψεις τους πολίτες να μην παρκάρουν σε μέρος που απαγορεύεται το παρκάρισμα. Δεν είναι δυνατόν ο Πόντες π.χ. να είναι χώρος παρκαρίσματος, είναι αδιανόητο η είσοδος της πόλης να αποτελεί ένα παράνομο parking.
► Χρειάζονται άραγε χρήματα προκειμένου να αναγκάσεις τους λογής επιτηδευματίες να μην κάνουν τις κολώνες χώρους διαφήμισης των καταστημάτων τους; Πόσα χρήματα εισπράττει η τοπική αυτοδιοίκηση από τις χιλιάδες ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ διαφημιστικές πινακίδες στα πεζοδρόμια και στους δρόμους; Η αποτρέπεις κάτι που απαγορεύεται ή το νομιμοποιείς με κανόνες και αισθητική και εισπράττεις! Αυτό το μπάχαλο ούτε στη Ζιμπάμπουε…
► Χρειάζονται χρήματα προκειμένου η τοπική αυτοδιοίκηση να επιβάλλει καλαίσθητες πινακίδες στα καταστήματα σε συγκεκριμένα μεγέθη και με προτεραιότητα στη γλώσσα μας;
Όταν μπεις στον τόπο μας θαρρείς πως είμαστε δίγλωσσοι, κάτι σαν Βέλγιο, Αυστρία κ.λ.π. Δεν σεβόμαστε τη γλώσσα μας την πλέον εντυπωσιακή, την πλέον καθαρή, την πιο πλούσια γλώσσα του κόσμου. Δουλοπρεπείς, την έχουμε απαξιώσει, με ευθύνη και της πολιτείας βεβαίως. Είναι απαράδεκτο στις πινακίδες των καταστημάτων μας να ψάχνουμε με το φανάρι τα Ελληνικά.
Αντιλαμβάνομαι ότι η γλώσσα μας είναι «ανάδελφη» και πρέπει να βοηθήσουμε τους επισκέπτες να καταλάβουν. Ωραία. Ας γράφουμε Ελληνικά και ας κάνουμε από κάτω με μικρά γράμματα την επεξήγησή μας σε ξένη γλώσσα. Να κυριαρχούν τα Ελληνικά όμως!
► Χρειάζονται χρήματα προκειμένου να αναγκάσεις τους καταστηματάρχες να μην καταλαμβάνουν τα πεζοδρόμια, που, αν δεν είναι ανύπαρκτα, είναι στενά; Έχουν και οι απλοί πολίτες δικαιώματα σε αυτό τον τόπο…
► Χρειάζονται χρήματα ή πόσα επιτέλους χρειάζονται προκειμένου να τοποθετηθούν δέκα κάδοι στις παραλίες και καλαθάκια στους δρόμους;
► Χρειάζονται χρήματα προκειμένου να επιβάλεις στους καταστηματάρχες να τοποθετήσουν έξω από χώρους μη καπνιζόντων ένα δοχείο με άμμο ή νερό για τα αποτσίγαρα όσων καπνίζουν αναγκαστικά έξω;
► Πόσα παραπάνω χρήματα χρειάζονται προκειμένου, όταν καθαρίζονται τα πρανή των δρόμων, να μαζεύονται και τα εκατοντάδες πλαστικά που τα στολίζουν; Θαρρώ είναι προτιμότερο να μην καθαρίζονται τα πρανή και να μας πνίγουν τα χορτάρια, παρά την εικόνα που βλέπουμε όταν καθαρίζονται. Είναι ντροπή!
► Δεν χρειάζονται χρήματα μα βούληση, σχέδιο και όραμα για πολλά πράγματα που θα άλλαζαν την εικόνα μας. Δυστυχώς για όραμα έχουμε το βόλεμα των ημετέρων, βούληση τη λαμογιά (πολλοί και διάφοροι) , όσο για το σχέδιο είχαμε μηδέν στο σχολείο στα καλλιτεχνικά…
Ο χώρος σου επιβάλλει συμπεριφορά
Όταν ο επισκέπτης έρθει στον τόπο μας ξεχνά αυτά που κάνει στον δικό του τόπο. Απελευθερώνεται και συμπεριφέρεται όπως και εμείς θεωρώντας προφανώς πως αυτό είναι το σωστό. Αν κρατά ένα πλαστικό μπουκαλάκι νερού, ψάχνει κάπου να το πετάξει και δεν βρίσκει, αν βλέπει γύρω του δεκάδες πεταμένα, ε! θα το πετάξει και αυτός!
Αν κυκλοφορείς σε αχούρι συμπεριφέρεσαι σαν γάιδαρος, αν κυκλοφορείς σε σαλόνι και γάιδαρος να είσαι θα σεβαστείς το χώρο!
Νάρκισσοι
Ο Νάρκισσος, ο νεαρός της μυθολογίας μας είναι ο θεός μας.
Είμαστε ο υπερθετικός βαθμός των επιθέτων. Οι ομορφότεροι, οι εξυπνότεροι και οι καλύτεροι άνθρωποι της γης. Ναζιστές όλοι οι Γερμανοί, σωβινιστές όλοι οι Γάλλοι, κρυόκωλοι οι Άγγλοι, βάρβαροι οι Τούρκοι, μαφιόζοι οι Ρώσοι και οι Αλβανοί…
Όταν οι άλλοι λαοί καυτηριάζουν τις ασχήμιες μας, τα σκάνδαλα του κράτους μας, τις μαφιόζικες συμπεριφορές μας, ανατρέχουμε στο μακρινό παρελθόν μας και επικαλούμαστε το Σωκράτη που οι ίδιοι θανατώσαμε, τον Αριστοτέλη που σταυρώνουμε καθημερινά μέσα από μια άθλια παιδεία, τον Περικλή, τον Ευριπίδη… Τι θαυμάζουμε λοιπόν οι αμετανόητοι Έλληνες στον καθρέφτη μας; Τις πόλεις - εκτρώματα που κτίσαμε; Το περιβάλλον που οι ίδιοι βρωμίσαμε; Την παντοκρατορία της πολιτισμικής σαβούρας; Τη χυδαιότητα που επικρατεί σε κάθε πολιτική, κοινωνική ακόμη και θρησκευτική έκφραση;
Τι επιτέλους επιδιώκουμε; Να προοδεύουμε χωρίς κόπο και προσπάθεια, να τα «κονομάμε» χωρίς στοιχειώδη παροχή υπηρεσιών, να ζούμε σαν βδέλλες από το αίμα των άλλων;
Ώρα να ξεπεζέψουμε από το άτι του ναρκισσισμού και του εγωισμού, να απαρνηθούμε την αρχαιολαγνία και να αγαπήσουμε αληθινά την ιστορική μας διαδρομή, να πατήσουμε πάνω στα αρχαία θεμέλια κι όχι να τα κουβαλούμε στις πλάτες, να πιστέψουμε στους εαυτούς μας και να γίνουμε αυτόνομοι…
Ώρα να κοιτάξουμε τους λαούς που θεωρούμε … παρακατιανούς και να δούμε πως προόδευσαν, με πόσο σεβασμό αντιμετωπίζουν το παρελθόν τους, πως το χρησιμοποιούν για το μέλλον, πόσο σεβασμό δείχνουν στο περιβάλλον και στον άνθρωπο. Έτσι θα γίνουμε θαρρώ καλύτεροι!
24/5/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου