ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ

Τώρα που το καλοκαίρι πέρασε και δεν κινδυνεύουμε να κατηγορηθούμε για αντιτουριστική συμπεριφορά και προβοκάτσια σε βάρος των επιτηδευματιών, ας πούμε μερικά πράγματα με το όνομά τους.
Είναι τοις πάσι γνωστό ότι η Λευκάδα διαθέτει όμορφη φύση και τις ωραιότερες παραλίες. Από το Κάστρο έως το Πόρτο Κατσίκι, από το Αγιοφύλι μέχρι τον Πόρο αλλά και στα νησιά, χιλιόμετρα όμορφης παραλίας περιμένουν κάθε καλοκαίρι τους λουόμενους, να απολαύσουν τον ήλιο και τη θάλασσα. Έως εδώ καλά. Όμως παραμένει καίριο το ερώτημα της ποιότητας των υπηρεσιών που προσφέρουμε, της καθαρότητας των παράκτιων περιοχών και των ακτών και βεβαίως της οικονομικής εκμετάλλευσης των επισκεπτών, ειδικά τον Αύγουστο.
Εξηγούμαι :

Οι παραλίες μας είναι ΒΡΩΜΙΚΕΣ

Με ευθύνη και των επισκεπτών βεβαίως οι οποίοι αφήνουν στην άμμο ότι μπορούν για να τη λερώσουν. Από πάνες μωρών, σακούλες πλαστικές, καρπουζόφλουδες (τις οποίες θάβουν εντέχνως), κουτιά αναψυκτικών, μπουκάλια νερού, μέχρι αποτσίγαρα και αποκαΐδια. Η οικολογική συνείδηση παραμένει ζητούμενο βεβαίως στην Ελλάδα όμως τι κάνουμε εμείς ως πολίτες και οι Αρχές του τόπου γι αυτό; Πόσες πινακίδες υπάρχουν, για να μας υπενθυμίζουν την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος, στις ακτές μας; Πόσοι κάδοι; Πόσοι έκτακτοι υπάλληλοι των δήμων ασχολούνται το καλοκαίρι με την καθαριότητα των ακτών; Πόσοι από τους επιτηδευματίες που ζουν από τις παραλίες ασχολούνται σοβαρά με την καθαριότητα του ίδιου τους του χώρου;
Τουαλέτες δεν υπάρχουν ΠΟΥΘΕΝΑ. Τα δέντρα και οι θάμνοι προσφέρουν καταφύγιο στους έχοντες ανάγκη προς δόξα του πολιτισμού μας.

Το νησί μας δεν είναι όσο καθαρό θα έπρεπε.

Πέρα από τη χωματερή της πόλης, που έχει καταστρέψει το δίαυλο, τα διβάρια και τις κοντινές ακτές, υπάρχουν δεκάδες ανεξέλεγκτες χωματερές παντού. Σε κάθε πλαγιά, σε κάθε ρεματιά, σε κάθε αλάνα. Κάθε οικόπεδο στην πόλη έχει καταντήσει χώρος εναπόθεσης απορριμμάτων.
Οι κάδοι, που στα χωριά είναι ελάχιστοι και στις παραλίες σχεδόν ανύπαρκτοι, έχουν να πλυθούν από την αγορά τους.
Ο Βιολογικός εξακολουθεί να εκβάλει στον δίαυλο, χωρίς τριτοβάθμιο καθαρισμό, πάει να πει μολύνοντας την πόλη και τις ακτές, ιδίως της ανατολικής πλευράς.
Η Αμμόγλωσσα έχει φτάσει στο απροχώρητο, περιορίζοντας την κυκλοφορία του νερού από την ανοιχτή θάλασσα στον κόλπο του Δραπάνου, άρα την ανανέωσή και τον καθαρισμό του, έχοντας επίπτωση και στην ανανέωση του γόνου στα διβάρια.
Δημόσιες τουαλέτες στην πόλη υπάρχουν μόνο στα προεκλογικά φυλλάδια των υποψηφίων δημάρχων.

Η Ανακύκλωση «παραστράτησε»

Έχουν γίνει κατά καιρούς μεγάλες προσπάθειες, από λίγους ανθρώπους δυστυχώς, προκειμένου η Ανακύκλωση να μπει στη ζωή μας, σαν ιδέα κατ’ αρχήν και σαν πραγματικότητα αργότερα. Η νομική υποχρέωση και μόνο, έτσι πιστεύω, ανάγκασε τους αρμοδίους να την υλοποιήσουν. Εξ αρχής βεβαίως φάνηκε η αδιαφορία τους για την επιτυχία της. Αν και, προς τιμήν του, ο κόσμος του νησιού αγκάλιασε την προσπάθεια, οι αρμόδιοι δεν έκαναν το κάτι παραπάνω που απαιτείται. Άδειαζαν αρκετούς ειδικούς κάδους, όταν ύστερα από μεγάλη καθυστέρηση τους τοποθέτησαν όλους, σε κλασσικά απορριμματοφόρα, με προορισμό τη χωματερή, δεν έκαναν καμιά σοβαρή προσπάθεια ενημέρωσης των δημοτών και, όταν έπαθε ζημιά το ειδικό απορριμματοφόρο, σχεδόν την εγκατέλειψαν. Οι υποσχέσεις ότι φορτηγό του δήμου θα μαζεύει τα ανακυκλώσιμα και θα τα αποθηκεύει έως ότου αποκατασταθεί η βλάβη του απορριμματοφόρου, γρήγορα ξεχάστηκαν. Δεκάδες μαρτυρίες έχω, ότι τα πρωινά του Αυγούστου οι μπλε κάδοι άδειαζαν στα κανονικά απορριμματοφόρα, για τη χωματερή φυσικά. Ωραία προπαγάνδα για τους δημότες έ! Μαζεύω με υπομονή χαρτιά, μπουκαλάκια και αλουμίνια, τα πηγαίνω στον ειδικό κάδο, για να δω τι; Να καταλήγουν στη χωματερή! Γιατί να συνεχίσω να το κάνω; Έτσι θα σκεφτεί ο απλός πολίτης, που δεν έχει ακόμη εμπεδώσει την αναγκαιότητα της Ανακύκλωσης, και δεν θα έχει άδικο ή κάνω λάθος; Λίγη συνείδηση κυριοι!

Οι υπηρεσίες που προσφέρουμε δεν είναι οι ενδεδειγμένες.

Τουρισμός δεν είναι μόνο έσοδα με την μέθοδο του «άρπα κόλλα». Τουρισμός δεν είναι μόνο να οικονομήσουμε από τις ομπρέλες, τις ξαπλώστρες, τα μπαρ και τις ταβέρνες, ενίοτε αισχροκερδώντας και επεκτείνοντας τον χώρο που μας παραχωρείται στο διπλάσιο. Τουρισμός είναι ο σεβασμός στον επισκέπτη, η ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές, η καθαριότητα και ο σεβασμός στο περιβάλλον.
Η καταπάτηση των ακτών από τους επιτηδευματίες, με ευθύνη βεβαίως των δήμων, πρέπει να σταματήσει. Κανένας νόμος, γραπτός ή άγραφος, δεν δίδει το δικαίωμα σε όποιον έχει επιχείρηση με πρόσβαση σε παραλία, να εμποδίζει, να απαγορεύει ουσιαστικά τη χρήση της, από μη πελάτες του.
Ποιος και γιατί έχει δώσει το δικαίωμα σε ορισμένους επιτηδευματίες να το παίζουν «νταβατζήδες» μιας έκτασης στη θάλασσα ενός δρόμου ή μιας περιοχής; Με ευθύνη ποιών αρχών δίδονται χώροι χωρίς κανένα προέλεγχο ή, μελλοντικό έστω, έλεγχο; Πως και γιατί ο δήμος δεν διασφαλίζει τα συμφέροντά του, ελέγχοντας την τήρηση των όρων, οικονομικών και άλλων, για τους χώρους που ενοικιάζει; (Αν κάποιους νοικιάζει, γιατί ούτε αυτό δεν έχει καταφέρει !). Πως παραδίδουμε τις ακτές μας, ελαφρά τη καρδία, στο έλεος της κερδοσκοπίας και του «ετσιθελισμού»; Ποιος βάζει πλάτες, και τι συμφέρον έχει, να διαιωνίζονται καταστάσεις που μόνο καλό δεν μας κάνουν;

Ο Πολιτισμός είναι στα κάτω του.

Μια τεράστια παράδοση στον πολιτισμό, κινδυνεύει να αποτελέσει παρελθόν. Ολοένα και περισσότερο δεχόμαστε «κονσερβοποιημένο» πολιτισμό. Ετοιματζίδικο. Θα έλεγα και «αρπακολλατζίδικο» στις περισσότερες των περιπτώσεων. Με απλά λόγια προσκαλούμε καλλιτέχνες που κάνουν «αρπαχτές», αδιαφορώντας για την ποιότητα του προϊόντος που προσφέρουν. Μετρημένες στα δάχτυλα είναι οι ποιοτικές εκδηλώσεις. Μιλώ, για να μην παρεξηγηθώ, για εκδηλώσεις των πολιτιστικών φορέων του νησιού και όχι των ιδιωτών.
Το Πνευματικό Κέντρο του δήμου Λευκάδας, χωρίς θέρμη και χωρίς όραμα, διεκπεραιώνει τη συμβατική υποχρέωσή του να συνεχίσει τις Γιορτές Λόγου και Τέχνης και το Διεθνές Φεστιβάλ Φολκλόρ (λέγε με Βασίλη). Το τελευταίο, χρόνο με το χρόνο, δεν βλέπεται. Η «κατάντια» του δεν ξέρω αν πάει παρακάτω. Από τους «Λευκαδίτες - Ινδούς», θυμάστε την ιστορία, μέχρι το φετινό χάλι της παρέλασης, θυμίζει και με συγχωρείτε, καρναβάλι, κακόγουστο μάλιστα. Το κερασάκι στην τούρτα το έβαλε η μετάκληση, με έξοδα του δήμου, από την Κίνα, του μόνιμου παρουσιαστή του κου Κωστάλα, φαντάζομαι ως μέσον για να το μεταδώσει ζωντανά η κρατική τηλεόραση, έτσι για να δει όλη η Ελλάδα τα χάλια μας….
Η ερασιτεχνική δημιουργία δεν προωθείται, αν δεν υποσκάπτεται (Θεατρικό Εργαστήρι, Βυζαντινή αγιογραφία κ. α) και οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι, μηδενός εξαιρουμένου, φυτοζωούν και ζητιανεύουν επιχορηγήσεις, για να βγάλουν τα έξοδά τους.
Σταματώ εδώ το θέμα, θα επανέλθω αναλυτικότερα.

Επιμύθιον

Οι χιλιάδες επισκέπτες, που κατακλύζουν κάθε καλοκαίρι το νησί τα τελευταία χρόνια, δεν είναι δεδομένοι. Έρχονται για την ομορφιά του, για την εύκολη πρόσβασή του, για τις ακτές του, γιατί έγινε ΙΝ ίσως, μα δεν είναι «κουτόφραγκοι» και προπαντός δεν είναι όλοι πλούσιοι. Αναγκάζονται να ενοικιάζουν όσο - όσο κάποια δωμάτια (τον Αύγουστο ιδίως) σε βάρος του χρόνου παραμονής τους και της διατροφής τους.
Όσοι από δύο τρία δωμάτια θέλουν να ζήσουν ένα χρόνο και όσοι κερδοσκοπούν, πρέπει να καταλάβουν ότι ο τουρισμός είναι ένα πακέτο υπηρεσιών που συνταιριάζει δεκάδες αλληλοεξαρτώμενους επιτηδευματίες. Όσοι προσφέρουν κακές υπηρεσίες στους επισκέπτες πρέπει να καταλάβουν πως τους παρασύρουν σε ένα αρνητισμό και για τους σωστούς επιτηδευματίες.
Πρέπει να παρατηρήσω πως τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολύ σοβαρές προσπάθειες από ιδιώτες για την κατασκευή σύγχρονων μονάδων. Έχω δει μονάδες καταπληκτικές με όλες τις σύγχρονες ανέσεις, πεντακάθαρες και σε ένα εξαιρετικό περιβάλλον. Αυτές απαίτησαν τεράστιες δαπάνες που η απόσβεσή τους είναι δύσκολη. Δεν είναι λοιπόν κρίμα γύρω από τέτοιες μονάδες και γενικότερα στο νησί, η καθαριότητα και οι δρόμοι, με ευθύνη των δήμων, να είναι ακόμη ζητούμενα;
Κάποτε πρέπει να αντιδράσουμε όλοι. Κυρίως οι σωστοί επιτηδευματίες, μέσα από τους συλλόγους και τις ενώσεις τους, οφείλουν και πρέπει να πρωτοστατήσουν.
Γιατί, δυστυχώς, τα ανταποδοτικά τέλη οι δήμοι τα ζητούν με επιμονή και απειλές, την ανταπόδοση όμως για αυτά την κάνουν… γαργάρα!
Γιατί, δυστυχώς, πολίτες που από θέσεις κλειδιά κυβέρνησαν τούτο τον τόπο και τον κατάντησαν έτσι, έχουν «καπαρώσει», κληρονομικώ δικαιώματι λες, μόνιμες θέσεις και αξιώματα και συνεχίζουν το «θεάρεστο» έργο τους δίχως την ελάχιστη αυτοκριτική μα με πολύ έπαρση.
Επιτέλους, λίγη τσίπα…

16/9/2008