Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Για το «ΧΑΡΑΤΣΙ» στα ακίνητα

Πάρα πολλοί δήμοι της χώρας στέκονται στο πλευρό των πολιτών και βοηθούν με κάθε τρόπο, προκειμένου να συμπαρασταθούν, να προστατεύσουν ή και να βοηθήσουν τους δημότες τους σε ότι αφορά στο άδικο «ειδικό τέλος επί των ακινήτων».
Ο δήμος μας είναι φανερό πως δεν θα το κάνει (εύχομαι να πέσω έξω), γιατί η δημοτική μας αρχή έχει ταυτιστεί με τις επιλογές της κυβέρνησης (τέως ή νυν, το ίδιο κάνει) ή, ακόμη και αν διαφωνεί σε κάτι, δεν έχει το θάρρος να κοντραριστεί με την εξουσία.
Η «πρωτιά» στην προσπάθεια ξεπούληματος στην ΕΥΔΑΠ της ύδρευσης και της αποχέτευσης, επαληθεύει του λόγου το αληθές.
Η Δημοτική κίνηση «ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ», κατέθεσε ήδη σχετική αίτηση για σύγκλιση του Δημοτικού Συμβουλίου με θέμα τα «χαράτσια». Ιδού η Ρόδος λοιπόν…
Ο Βουλευτής μας ( λάθος όρος και ιδιότητα γιατί δεν μεταφέρει τη βούληση των ψηφοφόρων του) είναι σηκοπανωχέρης και ναισεόλας (συγνώμη για τούς αδόκιμους όρους), δεν ακούσαμε από λόγου του ούτε μια αντίρρηση, ούτε την παραμικρή διαφωνία στα τόσα απαράδεκτα αντισυνταγματικά έχουν συμβεί σε τούτο τον τόπο, άρα;…
Χωρίς περιττά λόγια μπαίνω απ’ ευθείας στο θέμα.
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Πειραιά εξέδωσε ανακοίνωση (με ημερομηνία 9/11/2011) για το χαράτσι στα ακίνητα και, πέραν της βοήθειας που προσφέρει στους πολίτες, ενημερώνει για τους τρόπους που πρέπει να χρησιμοποιήσουμε προκειμένου να αρνηθούμε την πληρωμή του. Θεωρώ υποχρέωσή μου να σας μεταφέρω τούτη την ανακοίνωση γιατί είναι κατατοπιστική και εμπεριστατωμένη. Είναι αυτονόητο ότι δεν θα μπω στον πειρασμό και δεν είναι δουλειά μου, να σας υποδείξω συμπεριφορές για το θέμα. Ενημέρωση μόνο.
Ιδού η ανακοίνωση του Δ.Σ. Πειραιά (δικές μου οι υπογραμμίσεις).

« Επιβολή ειδικού τέλους στα ακίνητα
Αρκετές είναι οι Δημοτικές Αρχές του λεκανοπεδίου, αλλά και ολόκληρης της επικράτειας, που στέκονται στο πλευρό των πολιτών είτε εκδίδοντας ψηφίσματα συμπαράστασης για το έκτακτο τέλος που η Κυβέρνηση έχει επιβάλει προς τους πολίτες μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, είτε ακόμη συλλέγοντας τα απαραίτητα δικαιολογητικά για ομαδικές προσφυγές, όπως οι Δήμοι Αχαρνών και Φυλής, Νέας Φιλαδέλφειας, Ιλίου, Νέας Ιωνίας, Περιστερίου, Κορυδαλλού, Ελληνικού - Αργυρούπολης και Σαρωνικού, οι οποίοι καθημερινώς πληθαίνουν.
Η ΔΕΗ έχει ξεκινήσει την αποστολή λογαριασμών με το τέλος ακινήτων, το οποίο για το 2011 θα καταβληθεί σε δύο δόσεις. Στους λογαριασμούς περιλαμβάνεται μήνυμα που αναφέρει ότι σύμφωνα με το Ν. 4021/2011 η ΔΕΗ είναι υποχρεωμένη να συνεισπράττει με τους λογαριασμούς ρεύματος το Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών και στην περίπτωση μη εξόφλησης μέχρι την ημερομηνία λήξης του λογαριασμού αυτού, να προβαίνει στην έκδοση εντολής διακοπής ρεύματος.
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Πειραιώς ανταποκρινόμενος στο αίτημα των τοπικών κοινωνιών, όπως αυτό εκφράστηκε δια των περιφερειακών Δήμων και τηρώντας τον θεσμικό του ρόλο, αλλά και την δεδηλωμένη του αρχή για ενεργή παρουσία στα κοινωνικά δρώμενα και ζητήματα, αποφάσισε να παράσχει την αιτηθείσα συνδρομή προς τους πολίτες, ενημερώνοντας τους για τα ακόλουθα :
Λόγοι άρνησης της νομιμότητος του τέλους
α) Η επιβολή του νέου τέλους ακίνητης περιουσίας τελεί σε συνάρτηση με τις τιμές ζώνης και την παλαιότητα των ηλεκτροδοτούμενων κτισμάτων, ουδόλως όμως σχετίζεται με το πραγματικό εισόδημα του φορολογούμενου ιδιοκτήτη. Όμως σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 4§5 του Συντάγματος ο φόρος για να είναι αναλογικός και συμβατός με το Σύνταγμά μας πρέπει να είναι ανάλογος με τη φοροδοτική ικανότητα του καθενός, κατά το άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος. Ο παραπάνω αναφερόμενος νόμος παραβιάζει τα άρθρα 17 (παρ. 1) και 4 (παρ. 5) του Συντάγματος, καθώς, η φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, κατά τις ως άνω διατάξεις του Συντάγματος, είναι νοητή εφόσον η περιουσία αυτή φέρει κάποια πρόσοδο. Όταν δηλαδή παράγει, αμέσως ή εμμέσως, κάποιο εισόδημα. Πρόκειται για μια μορφή δρομολογημένης δήμευσης της ατομικής ιδιοκτησίας, η οποία προσβάλλει ευθέως το Σύνταγμα.
β) Με τον παραπάνω νόμο και τη σχετική υπουργική απόφαση παραβιάζεται η αρχή της απαγορεύσεως της διπλής φορολογίας, δηλαδή της φορολογήσεως της ίδιας φορολογητέας ύλης για την ίδια αιτία. Η επιβολή του νέου ειδικού τέλους ακινήτων αποτελεί δεύτερη φορολόγηση των ιδιοκτητών ακινήτων για την ίδια αιτία (επί της ουσίας δεύτερος φόρος ακίνητης περιουσίας), δεδομένου ότι ήδη οι κάτοχοι ακίνητης περιουσίας, με αξία άνω των 200.000 Ευρώ, έχουν καταβάλει και τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας και μάλιστα για το ίδιο οικονομικό έτος (2011). Η διπλή φορολόγηση αντίκειται και στο άρθρο 17 του Συντάγματός μας, αλλά και στο Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ που προστατεύουν την ιδιοκτησία και τα εν γένει περιουσιακά δικαιώματα του ατόμου.
γ) Με το άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος ορίζεται ότι: «ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας». Η διάταξη αυτή, η οποία βρίσκεται στο Τμήμα Α΄ του πρώτου μέρους του Συντάγματος, που φέρει τον τίτλο «Μορφή του Πολιτεύματος», δεν θεσπίζει «ατομικό δικαίωμα», αλλά χαρακτηρίζει το δημοκρατικό μας πολίτευμα ως ανθρωποκεντρικό, με θεμέλιο την αξία του ανθρώπου. Ο σεβασμός της αναγορεύεται σε ύπατο κριτήριο της έκφρασης και δράσης των οργάνων της πολιτείας. Στην αξία του ανθρώπου περιλαμβάνεται πρωτίστως η ανθρώπινη προσωπικότητα ως εσωτερικό συναίσθημα τιμής και ως κοινωνική αναγνώριση υπόληψης. Με βάση τη διάταξη αυτή του άρθρου 2, που δεν αποτελεί απλή διακήρυξη, αλλά κανόνα δικαίου συνταγματικού επιπέδου, η πολιτεία, δηλαδή όλα τα πολιτειακά όργανα, οφείλουν όχι μόνο να "σέβονται" αλλά και να «προστατεύουν» την αξία αυτή (Ολ ΑΠ 40/1998).
Πρόκειται για μία θεμελιώδη συνταγματική διάταξη που εξαιρείται από τις υποκείμενες σε αναθεώρηση ή αναστολή διατάξεις (άρθρο 110 παρ. 1 και άρθρο 48 παρ. 1 του Συντάγματος).
Το τέλος ακινήτων αντίκειται στην αρχή του σεβασμού και της προστασίας της αξίας του ανθρώπου : 1ον Διότι υποβαθμίζει τον φορολογούμενο ιδιοκτήτη, ακόμη και τον άνεργο και τον οικονομικά ασθενέστερο, σε αντικείμενο επίτευξης «εκτάκτων» δημοσιονομικών στόχων για τη μείωση ελλειμμάτων, 2ον Η διακοπή της ηλεκτροδότησης σε άτομα που αδυνατούν να καταβάλλουν τον φόρο τους οδηγεί σε έσχατη εξαθλίωση και θέτει σε κίνδυνο την υγεία και την επιβίωσή τους, 3ον Ασκεί ένα είδος ψυχολογικής βίας και απειλής σε οικονομικά ασθενέστερα άτομα, τέτοια που δεν συνάδει με τα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα του Συντάγματός μας και τις δημοκρατικές παραδόσεις της χώρας μας.
δ) Προσβολή της ελευθερίας των συναλλαγών και της οικονομικής ελευθερίας κατά το άρθρο 5 παρ. 1 και 106 του Συντάγματος.
Η επιβολή του φόρου ακινήτων μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ ή άλλων παρόχων παραβιάζει τόσο το σύνταγμα όσο και τους όρους της σύμβασης ιδιωτικού δικαίου που υπέγραψε η ανώνυμη εταιρεία με τον κάθε καταναλωτή. Οι συμβάσεις που υπογράφηκαν καθορίζουν ρητώς τις υποχρεώσεις των συμβαλλόμενων. Δεν προκύπτει λοιπόν καμία άλλη υποχρέωση για τους καταναλωτές πέραν της πληρωμής του κόστους του ρεύματος που κατανάλωσαν. Η ρύθμιση που θα επιβάλλει να πληρώσουμε οι καταναλωτές έναν φόρο σε τρίτο φορέα παραβιάζει αφενός τους όρους της μεταξύ μας σύμβασης και αφετέρου τη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της ελευθερίας των συναλλαγών και την οικονομική ελευθερία. Ακυρώνει συμβόλαια παροχής ηλεκτροδότησης του έχουν υπογράψει ιδιώτες καταναλωτές ακόμη και με 100% ιδιωτικές εταιρείες παροχής ηλεκτροδότησης. Συνιστά ανεπίτρεπτο περιορισμό στην οικονομική ελευθερία κατά παράβαση και της αρχής της αναλογικότητας.
Με βάση την υπ΄ αριθ. 33/2002 απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, το Κράτος δεν μπορεί με μεταγενέστερη νομοθετική ρύθμιση να μεταβάλλει μονομερώς, να τροποποιήσει ή να ακυρώσεις έγκυρες συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου.
ε) Αντίθεση στην αρχή της νομιμότητας του φόρου.
Το άρθρο 78 παρ. 1 του Συντάγματος ορίζει: «Κανένας φόρος δεν επιβάλλεται ούτε εισπράττεται χωρίς τυπικό νόμο που καθορίζει το υποκείμενο της φορολογίας και το εισόδημα, το είδος της περιουσίας, τις δαπάνες και τις συναλλαγές ή τις κατηγορίες τους, στις οποίες αναφέρεται ο φόρος.» Δυνάμει της ρύθμισης αυτής είναι αμφίβολης
συνταγματικότητας μια διάταξη που ορίζει ότι η βάση υπολογισμού του φόρου δεν καθορίζεται από τον νόμο όπως αυτός θα εφαρμοστεί από διοικητικές αρχές, αλλά θα καθοριστεί (ή έχει ήδη καθοριστεί) από την ΔΕΗ ή τους εναλλακτικούς προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος. Ο λόγος είναι απλός: η χρήση της μεθόδου υπολογισμού που ακολουθεί η ΔΕΗ συνιστά σιωπηρή αλλά ξεκάθαρη εξουσιοδότηση προς νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου να καθορίσει το αντικείμενο του φόρου, το οποίο παρέλειψε να προσδιορίσει με επάρκεια ο φορολογικός νομοθέτης. Η ρύθμιση αυτή δεν έρχεται σε αντίθεση μόνο με την ανωτέρω διάταξη που επιβάλλει να είναι καθορισμένο το αντικείμενο του φορου από τον νόμο, αλλά έρχεται σε μείζονα λόγω και με την απαγόρευση εξουσιοδότησης προς την διοίκηση, πολλώ δε μάλλον σε ιδιώτη, να καθορίσει ένα από τα στοιχεία του φόρου, και εν προκειμένω την βάση υπολογισμού που είναι η επιφάνεια του ακινήτου που θα φορολογηθεί.
Ο νόμος 2130/1993 στηρίζεται σε ένα τελείως διαφορετικό νομικό σύστημα φορολογίας: την επιβολή ανταποδοτικών τελών από ΟΤΑ. Στην συγκεκριμένη κατηγορία δημοσιονομικών εσόδων επιτρέπεται η νομοθετική εξουσιοδότηση προς όργανα της διοίκησης (δεν είναι βέβαιο ότι θα μπορούσε η ΔΕΗ να περιληφθεί σε αυτά).
Όμως στα πλαίσια του συστήματος αυτού, οι διατάξεις ελέγχονται από πλευράς υπάρξεως ή όχι ανταποδοτικότητας. Είναι προφανές ότι ο νομοθέτης προσπαθεί να μεταφέρει την ευχέρεια της δυνατότητας καθορισμού του αντικειμένου του τέλους με
εξουσιοδότηση, σε ένα τελείως διαφορετικό νομικό πλαίσιο στο οποίο δεν είναι ανεκτός συνταγματικά ο κατ' εξουσιοδότηση καθορισμός της βάσης του φόρου.
στ) Σύμφωνα με την υπ΄ αριθ. 1934/1998 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, η Δ.Ε.Η. ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και οι ιδιωτικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στην παραγωγή ή τη διάθεση ηλεκτρικού ρεύματος, δε δικαιούνται να εισπράττουν φόρους και να διακόπτουν την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, σε πελάτες τους, οι οποίοι για οποιοδήποτε λόγο αρνούνται να καταβάλλουν το “τέλος ακινήτων”.
Σύμφωνα με το σκεπτικό της παραπάνω απόφασης, αντίκειται στις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 3 και 26 παρ. 2 του Συντάγματος, η οποιαδήποτε ανάθεση άσκησης δημόσιας εξουσίας σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (όπως είναι η Δ.Ε.Η. και οι άλλες ιδιωτικές εταιρείες παροχής ρεύματος). Τόσον η είσπραξη φόρων, όσο και η
επιβολή διοικητικών κυρώσεων λόγω της άρνησης πληρωμής φόρων, αποτελούν στοιχεία άσκησης δημόσιας (της εκτελεστικής) εξουσίας, η οποία όμως αποτελεί την κατ΄εξοχήν έκφραση κυριαρχίας του Κράτους και ασκείται μόνο από το Δημόσιο και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου.

Ενημέρωση των πολιτών

Με βάση τα πιο πάνω οι επιλογές που έχει ένας πολίτης, ο οποίος αντιτίθεται στην πληρωμή του ανωτέρω τέλους είναι οι παρακάτω:
α) Να πληρώσει μόνο την αξία του ρεύματος, χωρίς άλλες ενέργειες, ελπίζοντας να μην υλοποιηθούν οι «απειλές» περί διακοπής της παροχής ηλεκτρικού ρεύματος και παράλληλα στην κήρυξη του Νόμου αντισυνταγματικού από το ΣτΕ, έτσι ώστε να διαγραφεί η οφειλή του από τα αρχεία της ΔΟΥ.
β) Να πληρώσει μόνο την αξία του ρεύματος και παράλληλα προσφύγει στη δικαιοσύνη για προστασία, έως ότου κριθεί η συνταγματικότητα ή μη του Νόμου.
Σημειωτέον, ότι στις 2/12/2011 πρόκειται να εκδικασθεί ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, η προσφυγή - αίτηση ακυρώσεως των Δ.Σ.Αθηνών, Δ.Σ. Καλαμάτας και Σωματείο «έλληνες φορολογούμενοι» κατά του τέλους ακινήτων. Η απόφαση αυτή θα είναι εκείνη που τελικά θα αποσαφηνίσει τα περί της νομιμότητας του τέλους, αλλά και που θα καθορίσει τί θα γίνει στο μέλλον.

Ο πολίτης που θα επιλέξει την 2η επιλογή δύναται :
Τρόπος 1ος
Να παρακαταθέσει στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων το ποσό της αξίας του ρεύματος, των δημοτικών τελών και της ΕΡΤ, στο όνομα της ΔΕΗ
(ή του εναλλακτικού παρόχου) και να λάβει την σχετική διπλότυπη απόδειξη.
Στη συνέχεια θα πρέπει να παραδώσει την απόδειξη του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων στο αρμόδιο γραφείο της ΔΕΗ (ή του εναλλακτικού παρόχου) και να λάβει υπογεγραμμένο αντίγραφο παραλαβής από τον υπάλληλο της ΔΕΗ. Σε περίπτωση
που η ΔΕΗ αρνηθεί να παραλάβει την απόδειξη, τότε αυτή θα πρέπει να σταλεί με δικαστικό επιμελητή.
Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους εισηγήθηκε στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων ΝΑ ΜΗΝ δέχεται πληρωμές για λογαριασμό της ΔΕΗ χωρίς το ειδικό τέλος στα ακίνητα. Στο σκεπτικό της απόφασης αναφέρεται ότι σύμφωνα με την ομόφωνη απόφαση του Δ΄ Τμήματος του ΝΣΚ (435/18-10-2011), οι καταθέσεις στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση ιδιωτικών διαφορών ενώ το τέλος ακινήτων «ανεξαρτήτως του οργάνου στο οποίο έχει ανατεθεί η είσπραξή του, αποτελεί
αναμφισβήτητα ένα δημόσιο έσοδο, ώστε η οποιαδήποτε διαφορά ως προς την οφειλή και την καταβολή του να αποτελεί φορολογική - διοικητική διαφορά». Όταν είναι προδήλως φανερό ότι δεν συντρέχουν οι λόγοι της δημόσιας παρακατάθεσης ή ότι αυτή, ως μέσο εξόφλησης, αντίκειται σε διατάξεις νόμου, τότε το ΤΠΔ όχι μόνο έχει το δικαίωμα αλλά και οφείλει να αρνηθεί την αποδοχή της», προσθέτει το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Αναφέρεται ακόμα ότι το κρίσιμο ζήτημα, δηλαδή το κατά πόσον η οφειλή είναι νόμιμη, θα κριθεί από τα αρμόδια δικαστήρια.

Τρόπος 2ος
Αντί για το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, μπορεί ο ενδιαφερόμενος να πληρώσει την αξία του ρεύματος, των δημοτικών τελών και της ΕΡΤ σε κάποιο ΑΤΜ Τράπεζας που διαθέτει δυνατότητα εξόφλησης λογαριασμών.

Η διαδικασία αυτή μειονεκτεί σε σχέση με την προηγούμενη διότι η ΔΕΗ μπορεί να θεωρήσει ότι τα χρήματα κατεβλήθησαν όχι για την εξόφληση της αξίας του ρεύματος και των δημοτικών τελών, αλλά για το ειδικό τέλος ακινήτου. Για να αποφευχθεί αυτό, θα πρέπει είτε να παραληφθεί από αρμόδιο υπάλληλο της ΔΕΗ δήλωση που θα
αναφέρει την καταβολή, την αιτία της και θα επισυνάπτεται σ’ αυτή αντίγραφο της απόδειξης του ΑΤΜ. Σε αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να ακολουθηθεί η διαδικασία του εξωδίκου, στο οποίο θα γίνεται υπόμνηση της διατάξεως της ΑΚ 422, δυνάμει της οποίας «Αν ο οφειλέτης έχει περισσότερα χρέη προς το δανειστή, έχει το δικαίωμα να ορίσει κατά την καταβολή το χρέος που θέλει να εξοφληθεί. Αν δεν όρισε τίποτε, η παροχή που έγινε καταλογίζεται πρώτα στο ληξιπρόθεσμο χρέος και, αν υπάρχουν περισσότερα σε εκείνο που παρέχει μικρότερη ασφάλεια για το δανειστή. αν υπάρχουν
περισσότερα με ίση ασφάλεια, στο επαχθέστερο για τον οφειλέτη. Αν υπάρχουν περισσότερα εξίσου επαχθή στο αρχαιότερο. Αν όλα τα χρέη είναι σύγχρονα, ο καταλογισμός γίνεται σύμμετρα».

Παράλληλη ενέργεια - Αίτηση Ασφαλιστικών Μέτρων

Προς αποφυγήν του ενδεχομένου ο πάροχος της Ηλεκτρικής ενέργειας να προβεί σε διακοπή της παροχής ηλεκτρικού ρεύματος προς εκείνον που δεν κατέβαλε το ανωτέρω τέλος, όπως επιτάσσεται δια νόμου, θα πρέπει ο ενδιαφερόμενος να υποβάλει αίτηση
ασφαλιστικών μέτρων στο αρμόδιο Δικαστήριο, με αίτημα την απαγόρευση της διακοπής της ηλεκτροδοτήσεως του ακινήτου από τον πάροχο και παράλληλα το αίτημα εκδόσεως προσωρινής διαταγής.

Βεβαίωση οφειλής από την ΔΟΥ
Στην περίπτωση που δεν καταβληθεί το τέλος και παρά τις ανωτέρω ενέργειες, αυτό κάποια στιγμή θα γίνει ληξιπρόθεσμο και κατ’ επέκτασιν απαιτητό από την Εφορία, η οποία έχει τη δυνατότητα και κρατική υποστήριξη για να επιχειρήσει την άμεση είσπραξη του είτε να «εκβιάσει» τον φορολογούμενο στην καταβολή του (πχ μη έκδοση φορολογικής ενημερότητος κλπ). Επομένως η σχετική οφειλή θα παραμένει , έως ότου εξοφληθεί από τον υπόχρεο ή ακυρωθεί κατόπιν αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Μετά τη βεβαίωση της οφειλής από τη ΔΟΥ, ο φορολογούμενος έχει δύο (νόμιμες) επιλογές :
α) Να πληρώσει το ειδικό τέλος ακινήτων με ρητή επιφύλαξη και σε περίπτωση που το τέλος κριθεί ως παράνομο και αντισυνταγματικό από το Συμβούλιο της Επικρατείας, να καταθέσει αίτηση στην αρμόδια ΔΟΥ για την επιστροφή του τέλους που πλήρωσε.
Ο Προϊστάμενος της ΔΟΥ έχει υποχρέωση εντός τριών (3) μηνών από την παραλαβή της αίτησης να απαντήσει στο έγγραφο αίτημα για την επιστροφή του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού.
Εάν ο Προϊστάμενος απορρίψει το αίτημα για επιστροφή, ο φορολογούμενος έχει προθεσμία 60 ημερών από την επίδοση της απόφασης για να προσφύγει στο Διοικητικό Πρωτοδικείο με αίτημα την ακύρωση της απόφασης του Προϊσταμένου της ΔΟΥ και την
επιστροφή του καταβληθέντος ποσού για το τέλος ακινήτων.
Εάν ο Προϊστάμενος δεν απαντήσει μέσα σε τρεις (3) μήνες, τότε θεωρείται ότι υπάρχει “τεκμαιρόμενη σιωπηρή απόρριψη” του αιτήματος. Στην περίπτωση αυτή, η προθεσμία των εξήντα (60) ημερών για την προσφυγή κατά της τεκμαιρόμενης σιωπηρής
απόρριψης αρχίζει μετά την παρέλευση του τριμήνου.
β) Να καταθέσει στο τοπικό Διοικητικό Πρωτοδικείο Προσφυγή και Αίτηση Αναστολής κατά της πράξης επιβολής του ειδικού τέλους ακινήτων (εντός 60 ημερών από τη βεβαίωση της οφειλής στη ΔΟΥ).
γ) Να καταθέσει στο τοπικό Διοικητικό Πρωτοδικείο Προσφυγή, πληρώνοντας (σύμφωνα με το νόμο) μόνον το 50% του ποσού του Ειδικού Τέλους Ακινήτων (εντός 60 ημερών από τη βεβαίωση της οφειλής στη ΔΟΥ).
Για κάθε περαιτέρω διευκρίνιση οι πολίτες μπορούν να απευθύνονται, μόνον για παροχή πληροφοριών, δια της Γραμματείας του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιώς, προς τα μέλη της ανοιχτής ομάδος του Δ.Σ.Π., που εθελοντικά παρέχουν δωρεάν
υποστήριξη (παροχή πληροφοριών) για τα ανωτέρω, καθημερινώς από ώρα 14:00’, έως ώρα 15:00’, στα τηλέφωνα 2104176251- 2104115703-2104220625.

Εκ του Δ.Σ. του Δ.Σ.Π»

http://www.dspeir.gr/

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Από την επανάσταση των ιδεών, στο φασισμό της ομάδας

Τι θελουν να μας πουν;
Δεν καταλαβαίνουν λοιπόν; Σε μια περίοδο που η χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, σε μια περίοδο που ο κόσμος βλέπει τα εισοδήματά του να μειώνονται μέχρις αφανισμού, σε μια περίοδο που οι ανίκανοι κυριαρχούν, οι φελλοί επιπλέουν, οι κυβερνώντες προσπαθούν με χέρια και πόδια να σώσουν το κεφάλαιο, τις τράπεζες, τους εφοπλιστές και όλα τα λαμόγια που απομυζούν τον κόσμο, δεν καταλαβαίνουν τίποτα;
Τι θέλουν να μας πουν;
Τι θέλει να μας πει η παρέα που γλέντησε τη χώρα όπως της άρεσε και τώρα παριστάνει τον τιμητή και τον σωτήρα της Ελλάδας;
Τι θέλουν να μας πούνε οι ατιμώρητοι κάθε μαύρης συναλλαγής με την κάλυψη των κατά καιρούς «ηγετών» μας; Τι έχουν να μας που οι τελευταίοι, που έχουν αντικαταστήσει την κατά συνείδηση νομοθετική εξουσία των βουλευτών με την, έξω από κάθε λογική, διαταγή - θηλιά για συντεταγμένη κομματική πειθαρχία;
Τι θέλουν να μας πουν οι εκλεκτοί(;) του Ελληνικού λαού που ψηφίζουν την καταστροφή του στο όνομα τάχα της σωτηρίας της χώρας; Πως ισχυρίζονται ότι σώζουν τη χώρα όταν καθημερινά βλέπουν (θα έπρεπε να βλέπουν) τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας να χάνονται, τους εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους και τα χαμηλά στρώματα του τόπου να βλέπουν το βιος τους να εξανεμίζεται, για να μην πω να τους το αρπάζουν από την τσέπη τους, όταν θα έπρεπε να βλέπουν ότι το κεφάλαιο προστατεύεται προκλητικά; Πως λένε ότι σώζουν τη χώρα όταν η περιουσία της διαμοιράζεται μεταξύ των ισχυρών, όταν μικρομεσαίοι υπάλληλοι της τρόικα εγκαθίστανται στη χώρα και είναι πάνω και πέρα από την κυβέρνηση;
Τι διάβολο δικαιολογίες ψάχνουν να βρουν για το σήκωμα του χεριού και το ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ που λένε κάθε τρεις και λίγο, οι βουλευτές μας; Ονομάζονται «εκπρόσωποι του λαού», τρομάρα τους, και λειτουργούν ερήμην του λαού και σε βάρος του!
Ψήφισαν μνημόνιο, μεσοπρόθεσμο, κατάργηση όλων των κατακτημένων, με θυσίες και αίμα χρόνων, δικαιωμάτων, κουρέματα και ξυρίσματα, νομοθέτησαν τη δραστική μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων, τις περικοπές των συντάξεων, τη φορολόγηση ακόμη και της σύνταξης του ΟΓΑ, δέχτηκαν τον κύριο Ράιχενμπαχ και την παρέα του δραγάτες πάνω από τα κεφάλια τους και έχουν το θράσος να κυκλοφορούν ελεύθεροι κάνοντας τους σπουδαίους; Έχουν το θράσος να χαμογελούν και να ζητούν χειραψίες αυτοί που δεν τιμώρησαν κανέναν από την παρέα ή τις παρέες που ρήμαξαν τα πάντα στον τόπο (αν δεν ανήκουν και αυτοί στην παρέα);
Έχουν το θράσος να κυκλοφορούν σε αγορές με κλειστά μαγαζιά, σε τόπους με πεινασμένους και άνεργους ανθρώπους, αυτοί που δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα με τα σκληρά μέτρα δυο χρόνων, τάχα για να μην πτωχεύσουμε, και τώρα καμαρώνουν και θεωρούν επιτυχία το κούρεμα του χρέους πάει να πει την πτώχευση;
Έχουν την απαίτηση να χειροκροτούνται όταν στέκονται στις εξέδρες των παρελάσεων, για την επέτειο του μεγάλου ΟΧΙ του Ελληνικού λαού, αυτοί που το μόνο που ξέρουν είναι να ψηφίζουν ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ;
Τι θέλουν να μας πουν οι «καρεκλοφύλακες» της εξουσίας , όταν ισχυρίζονται ότι ο λαός είναι κυρίαρχος και δικαιούται να λέει τη γνώμη του με δημοψηφίσματα; Τώρα τον θυμήθηκαν το λαό; Τώρα έγινε κυρίαρχος; Τι σόι επιλογή είναι αυτή που θα έχει να εκφράσει, όταν ευθέως του λένε να προτιμήσει ή να πέσει μόνος του στο κενό από την ταράτσα ή να τον σπρώξουν οι ίδιοι;
Τι θέλουν να μας πουν οι μεγαλοδημοσιογράφοι και κάποιοι από τους καλεσμένους τους που παριστάνουν τα τέρατα των αναλύσεων, που βρίσκουν εύκολα βλακώδεις εξηγήσεις για την κάθε ηλιθιότητα των κυβερνώντων, που κατηγορούν τους πάντες και τα πάντα εκτός από τους φυσικούς υπαίτιους της κρίσης και τους ηθικούς αυτουργούς τους;
Τι θέλουν να μας πουν οι αρσενικοί και θηλυκοί αχυράνθρωποι της εξουσίας των ΜΜΕ;
Ποιοί είναι αυτοί οι κατευθυνόμενοι κονδυλοφόροι, που μπαίνουν με το έτσι θέλω μέσα στα σπίτια μας και μας κατηγορούν και μας θέτουν προ των ευθυνών μας; Ποιοι είναι αυτοί που μας θυμίζουν κουνώντας απειλητικά το δάκτυλο ότι εμείς φταίμε για τα πάντα;
Επιτέλους ποιοί είναι αυτοί που μας καταδικάζουν και μας χρεώνουν όλα τα εγκλήματα που άλλοι έχουν κάνει από γεννήσεως του Ελληνικού κράτους;
Ποιοί είναι αυτοί που έχουν εκπαιδευτεί να σπέρνουν τον πανικό, όταν αντιλαμβάνονται πρόθεση για ξεσήκωμα του λαού, διαστρέφουν την πρόθεση και προσπαθούν να την κάνουν σκουπίδι, ποιοι είναι αυτοί που παριστάνουν τους αλάθητους και ειρωνεύονται κάθε σοβαρή αντίδραση;
Ποιοι είναι αυτοί οι «αστέρες», που επιβάλλουν μια ανύπαρκτη αλήθεια και μας υποτάσσουν σ' αυτήν;
Τι θέλουν να μας πουν αυτοί που παράνομα πλούτισαν, τα λαμόγια που προστατεύονται από την εκάστοτε εξουσία για να κάνουν τη δουλειά τους, οι ένοχοι που περιφέρονται ελεύθεροι και η ελευθερία τους αποτελεί στέρηση ανθρώπινων και πολιτικών δικαιωμάτων για όλους τους υπόλοιπους;
Τι θέλουν να μας πούνε οι υπηρέτες, οι γλύφτες και οι προσκυνητές των κάθε λογής ισχυρών;
Τι θέλουν να μας πούνε όλοι αυτοί μαζί με τα απόνερά τους;

Ο φόβος

Τα ερωτήματα φυσικά και είναι ρητορικά. Τα ερωτήματα φυσικά και έχουν άμεση απάντηση από όλους. Γιατί όλοι τους ξέρουμε. Όλοι τους βλέπουμε. Όλοι, μα όλοι ανεξαιρέτως. Έναν προς έναν τους ξέρουμε. Ονόματα και διευθύνσεις, που λένε. Τον ξέρουμε τον κλέφτη, τον ξέρουμε τον φονιά, τον ξέρουμε τον ληστή, τον ξέρουμε τον εγκληματία, τον ξέρουμε τον εκδορέα, όλους τους ξέρουμε. Έναν - έναν. Κι αυτοί το ξέρουν ότι τους ξέρουμε.
Όμως ο εντέχνως καλλιεργημένος φόβος μας εμποδίζει να ξεσηκωθούμε και να ανατρέψουμε τα πάντα. Ο φόβος που έξυπνα έχουν σπείρει στην κοινωνία, υποβοηθούμενοι από τα τσιράκια τους ή μάλλον τα συνεταιράκια τους στα ΜΜΕ.
Αυτός ο φόβος που έχουν σπείρει ανάμεσά μας είναι η διαχρονική επιδίωξη μα και το μεγαλύτερο κέρδος της εκάστοτε εξουσίας. Γιατί, αν και βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού, αυτός ο φόβος μας εμποδίζει να κάνουμε τις κινήσεις που θα ανέτρεπαν το σκηνικό.
Έτσι δεχόμαστε να ζούμε σε ένα κράτος που πολύ γρήγορα εξέπεσε από την επανάσταση στην υποταγή. Παρήγαγε περισσότερους προσκυνημένους απ' ό,τι εξεγερμένους.
Κατάφερε ακόμη να κάνει τους, περισσότερους, εξεγερμένους της κάθε εποχής, να προσχωρούν στις τάξεις των προσκυνημένων, έτσι για να μην αισθάνονται ηττημένοι ή γιατί αισθάνθηκαν ότι μόνο έτσι θα έχουν ελπίδες επιβίωσης.
Έστησε μια οικονομία που ο πυρήνας της ήταν και είναι η μίζα και η αρπακτή, το βόλεμα των ημετέρων, ο δια της πλαγίας οδού διορισμός στο δημόσιο, η διάλυση, δια των επιδοτήσεων, της αγροτικής παραγωγής, η καταστροφή ακόμη και της ανθούσας βιομηχανίας και μας οδήγησε σε ένα κράτος υπηρεσιών, σε ένα κράτος προσκυνητή των επισκεπτών του, σε ένα κράτος που βασιλεύει το rent rooms, και πεθαίνει ακόμη και ο απλός κήπος με την ντομάτα και τα χορταρικά.
Έστησε εντέχνως μια οικονομία που το προϊόν της ήταν η υποταγή και όχι η παραγωγή ελεύθερων ανθρώπων. Μια οικονομία που βασίστηκε στην αλλοίωση των αριθμών, στην ψεύτικη ανάπτυξη, στο πλαστικό χρήμα, στις δανειοδοτήσεις, στην ανάγκη της εξίσωσης άτομο = αυτοκίνητο + σκάφος.
Έστησε ένα κράτος χωρίς αρχή, μέση και τέλος, ένα κράτος ευημερίας των αριθμών και, τελικά, δυστυχίας των ανθρώπων.
Έστησε ένα κράτος που οι πολίτες του δέχονται με περισσή ευκολία τα οικονομικά εγκλήματα τύπου Siemens και Βατοπεδίου, υποβρυχίων και pampers.
Γιατί αν ο απλός πολίτης δια της απάτης και της καλλιεργημένης ανοχής των κυβερνώντων, καταφέρνει παρανόμως να προσπορίζεται κάποιες απολαβές, του είναι εύκολο να «κατανοήσει» το γεγονός ότι ένας υπουργός π.χ μπορεί να είναι μπλεγμένος σε οικονομικά σκάνδαλα και να κερδίσει πολλαπλάσια από τον ίδιο!

Εμείς φταίμε


Και τώρα φτάσαμε εδώ. Και δεχόμαστε, μας αναγκάζουν να δεχτούμε, ότι εμείς σπαταλήσαμε την Ελλάδα. Εμείς περάσαμε γενιές ολόκληρες γλεντώντας το έχει μας και τη σερμαγιά του τόπου, πουλώντας στη ρουλέτα του χρόνου ό,τι πολύτιμο μας κληροδοτήθηκε.
Φτάσαμε εδώ για να ακούμε, χωρίς αντίδραση, ότι «μαζί τα φάγαμε», να αποδεχόμαστε ότι είμαστε έκφυλοι, ανιστόρητοι, απατεώνες, σπάταλοι σε βαθμό οικονομικού εγκλήματος. Φτάσαμε να δεχόμαστε ότι έχουμε εκμαυλιστεί από τις χαρές και τις χάρες του λαϊκού καπιταλισμού. Δεχόμαστε ότι είμαστε οι φανατικοί και επίμονοι κηπουροί, που το μόνο που καλλιεργούν σε αυτόν τον τόπο είναι τα κάθε είδους άνθη του κακού. Δεχόμαστε ότι εμείς φταίμε.
Και πράγματι, έτσι είναι. Εμείς φταίμε. Γιατί εμείς είμαστε οι άλλοι. Για την ακρίβεια: Εμείς δεχόμαστε να είμαστε οι άλλοι.
Εμείς, είμαστε το δίκαιό τους και ο περιώνυμος νομικός πολιτισμός τους. Πολύ περισσότερο: ο πολιτικός πολιτισμός τους.
Εμείς που, τυφλωμένοι από μια ψεύτικη ευμάρεια, γινόμαστε οι κάθε φορά χειροκροτητές τους. Εμείς που δεχόμαστε να φοράμε τα καπελάκια και τα κασκόλ της κάθε πολιτικής ομάδας, να φανατιζόμαστε και να γινόμαστε τελικά οπαδοί, τυφλοί, μοιραίοι και άβουλοι.
Εμείς που δεν βλέπουμε, δεν θέλουμε να δούμε και τελικά όταν τα πράγματα γίνονται τόσο ορατά που μόνο τυφλός δεν τα βλέπει, δεχόμαστε ή προτιμούμε να τυφλωθούμε παρά να αναγνωρίσουμε την αλήθεια. Και φτάνουμε με ένα βήμα από την επανάσταση των ιδεών, στο φασισμό της ομάδας.
Εμείς φταίμε. Κι ας μη θέλουμε να το καταλάβουμε. Κι ας προσπαθούμε, ο καθένας από την πλευρά του, να ξεφορτωθεί τις ευθύνες του με ηλίθιες δικαιολογίες.
Πιθανώς θα το καταλάβουμε κάποτε. Αλλά τότε θα είναι αργά. Τότε δεν θα έχουμε τη δύναμη ούτε αυτόχειρες να γίνουμε…
2/11/2011

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

ΤΟ ΡΟΛΟΙ

Βάλθηκα να γράψω για το κούρεμα του χρέους και την κομμώτρια … φράου Μερκελ, Γερμανική οικονομική κατοχή γαρ, και, ψάχνοντας στο διαδίκτυο κάποιες οικονομικές αναλύσεις, μου σηκώθηκε η τρίχα! Όχι ευχαριστώ, δεν θα πάρω! Όχι ευχαριστώ δεν θα ασχοληθώ! Αν είναι να πεθάνω, δεν θα τους κάνω τη χάρη, ας πάω από έμφραγμα, μπαμ και κάτω, και όχι από… μακρόχρονη ασθένεια! Άλλωστε όλοι «βομβαρδιζόμαστε» και θα «βομβαρδιστούμε» από αναλύσεις για το θέμα μέσα από τις τηλεοράσεις μας και τα ΜΜΕ!
Τι γράφουμε λοιπόν;
Μου έχουν στείλει μια ιστοριούλα και θέλω να σας τη γνωστοποιήσω. Είναι θαρρώ τόσο επίκαιρη όσο ποτέ, τόσο σαφής όσο πολλές αναλύσεις, τόσο «τσεκουράτη», που δεν χρειάζεται σχολιασμό.
Μια παρατήρηση μόνο. Ας αντικαταστήσουμε στην ιστοριούλα αυτή τον Ιταλό (στην ίδια μοίρα θα βρεθούν και αυτοί φοβούμαι), με ένα Γερμανό, δεχόμενοι έστω, για τη ροή της ιστοριούλας, ότι είχε κάποιες ευαισθησίες…



Το Ρολόι

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και συγκεκριμένα κατά την ιταλική κατοχή, σε κάποιο νησί του Ιονίου η ομάδα κατοχής των Ιταλών είχε επιτάξει το.... δημαρχείο, που βρισκόταν στην κεντρική πλατεία του νησιού και το είχε μετατρέψει σε αρχηγείο της.

Ο επικεφαλής της ομάδας κατοχής, Ιταλός αξιωματικός είχε θρονιαστεί στο γραφείο του δημάρχου και από το παράθυρό του απολάμβανε τη θέα προς την πλατεία του νησιού. Στο κέντρο της πλατείας υπήρχε μια όμορφη εκκλησία και δίπλα ακριβώς ένα πανύψηλο καμπαναριό με ένα περίτεχνο ρολόι στη μέση. Μάταια περίμενε ο Ιταλός αξιωματικός να το ακούσει να χτυπάει γιατί το ρολόι αυτό είχε εδώ και καιρό σταματήσει λόγω βλάβης.

Ο Ιταλός αισθάνθηκε χρέος του να αποκαταστήσει τη βλάβη και έτσι φρόντισε και έμαθε από τον δήμαρχο του νησιού ότι το ρολόι είχε σταματήσει γιατί δεν υπήρχε λάδι για να λαδώσουν τα γρανάζια του. Τότε ο αξιωματικός χωρίς δεύτερη σκέψη πρόσφερε στον δήμαρχο έναν τενεκέ 12 λίτρων, παρθένο ιταλικό ελαιόλαδο, έτσι ώστε να λαδωθούν τα γρανάζια και να δει και πάλι το ρολόι να δουλεύει και πάλι, και να ακούσει την καμπάνα να χτυπάει ρυθμικά την ώρα…

Ο δήμαρχος πήρε το λάδι και το ίδιο βράδυ κάλεσε στο σπίτι του τον ταμία του δημοτικού συμβουλίου και του έδωσε μία νταμιτζάνα με 6 λίτρα παρθένο ιταλικό ελαιόλαδο, λέγοντάς του ότι ο Ιταλός αξιωματικός ενδιαφέρεται να δει το ρολόι να δουλεύει και πάλι και πως θα έπρεπε γρήγορα να φτάσει το λάδι στα χέρια του συντηρητή του ρολογιού.

Την άλλη μέρα το πρωί ο ταμίας πήγε στην κεντρική εκκλησία του νησιού να βρει τον παπά. Στα χέρια του κρατούσε ένα μπουκάλι με 3 λίτρα παρθένο ιταλικό ελαιόλαδο. Είπε στον παπά πως ως υπεύθυνος της εκκλησίας, άρα και του ρολογιού, ήταν δική του υπόθεση να φροντίσει ώστε το λάδι να φτάσει στα χέρια του συντηρητή του ρολογιού, με σκοπό να λαδωθούν τα γρανάζια του και να αρχίσει και πάλι να δουλεύει, όπως δηλαδή επιθυμούσε να γίνει ο Ιταλός αξιωματικός.

Ο παπάς πήρε το λάδι και το ίδιο μεσημέρι φώναξε τον νεωκόρο στο γραφείο του. Του εξήγησε την επιθυμία του Ιταλού αξιωματικού να δει το ρολόι να δουλεύει και του είπε πως γι’ αυτό το λόγο προσφέρει 1 λίτρο παρθένο ιταλικό ελαιόλαδο. Τον παρακάλεσε αν θα μπορούσε να πάει το λάδι αυτό στον συντηρητή του ρολογιού και να του πει να πιάσει αμέσως δουλειά και να αρχίσει να λαδώνει το ρολόι.

Ο νεωκόρος έφυγε αμέσως για να εκτελέσει την εντολή του παπά. Μετά από λίγη ώρα χτυπούσε την πόρτα του συντηρητή του ρολογιού και αφού του εξιστόρησε τα όσα είχαν συμβεί του έδωσε ένα μπουκαλάκι με 200 γραμμάρια παρθένο ιταλικό ελαιόλαδο και του ζήτησε να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατό να λαδώνει το ρολόι για να μην δυσαρεστηθεί ο Ιταλός αξιωματικός.

Ο συντηρητής του ρολογιού, όταν έμεινε μόνος, κοίταξε με δέος το πολύτιμο περιεχόμενο του μικρού μπουκαλιού. Σκέφτηκε πόσο νόστιμες θα έκανε τις λαχανίδες που επί μήνες έτρωγε αυτός και η οικογένειά του. Πόσο καλό θα έκανε στο παιδιά του λίγο λάδι που τους έχει ξεραθεί ο οισοφάγος από την μπομπότα! Την ίδια όμως στιγμή σκέφτηκε με τρόμο την αντίδραση του Ιταλού αξιωματικού αν δεν έκανε αυτό που τον είχε προστάξει μέσω του νεωκόρου, μιας και τους υπόλοιπους κρίκους αυτής της αλυσίδας τους αγνοούσε!

Το ίδιο απόγευμα το ρολόι χτύπησε και πάλι μετά από πολύ καιρό, έξι φορές. Στην αρχή οι νησιώτες νόμισαν πως κάποιος είχε πεθάνει και σταυροκοπήθηκαν λέγοντας «ζωή σε λόγου μας». Αργότερα όμως, έμαθαν από τον παπά της εκκλησίας που τους μάζεψε για τον εσπερινό ότι ο καλός Ιταλός αξιωματικός είχε προσφέρει παρθένο ιταλικό ελαιόλαδο για να βάλει σε λειτουργία το ρολόι τους και πως γι’ αυτό και μόνο θα έπρεπε να αισθάνονται μεγάλη ευγνωμοσύνη που ο Κύριος, αν και περνάνε δύσκολες στιγμές στη μέση ενός φριχτού πολέμου τους έστειλε αυτόν τον μεγαλόψυχο Ιταλό.

Φυσικά το ρολόι στην κεντρική πλατεία του νησιού σταμάτησε να δουλεύει μετά από μία εβδομάδα και ο Ιταλός αξιωματικός έστησε στον τοίχο του καμπαναριού τον Έλληνα συντηρητή και τον εκτέλεσε ένα πρωί, παρουσία του δημάρχου, του ταμία, του παπά, του νεωκόρου και των υπολοίπων κατοίκων του νησιού για παραδειγματισμό…
Σας θυμίζει κάτι η ιστορία αυτή;

Μα φυσικά…
Ο δήμαρχος, ο ταμίας, ο παπάς, ο νεωκόρος είναι εκείνοι από τους οποίους χάθηκαν τα χρήματα, όλα αυτά τα χρόνια. Και συνεχίζουμε να στερούμε το «λάδι» από τα γρανάζια της μηχανής. Δυστυχώς και σήμερα είμαστε «υπό κατοχή» και το θύμα, ο συντηρητής του ρολογιού,…είμαστε εμείς!


25/5/2011
Για την αντιγραφή
Μάρκος Νικητάκης